เลี้ยงลูกแบบโหด มัน ฮาๆ

อยากรวยเหมือนกันแหล่ะค่ะ
บังเอิญน้องเค้าเป็นผู้หญิงเลยสละสิทธิ์ไม่ไปสอบสัมภาษณ์
ถ้าขืนเรียนคณะนี้ กว่าจะจบวิศวะเครื่องกล แต่แม่กลัวว่าจะมีสามีก่อนถึงวัยอันควรค่ะ 555



เอารูปน้องหมา มีพ่อพันธุ์มินิเนเจอร์ (ไม่รู้เขียนผิดรึป่าวนะ)
ส่วนแม่พันธุ์แจ๊ครัชเซล(ไม่สะกดผิดอีกรึป่าว)
เดินอุ้มไปไหน คนชอบถามว่าพันธุ์อะไร เหมือนลูกหมาวัด แต่มันแก่แล้วอายุ 4 ขวบแล้วค่ะ

 

เสียดายน่ะค่ะ ที่ไม่ไปสอบสัมภาษณ์ อย่ากังวลในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เลย ยังงี้ก็ดูถูกลูกสาวหรือเปล่าล่ะค่ะ นาดก็เรียนสตรีล้วน พอจบม.ศ.5 พ่อบอกให้เลือกบัญชีน่ะ ใจอยากเลือกสัตวแพทย์ พอไม่ได้สิ่งที่ต้องการก็เลยไปสอบ เพราะหากได้บัญชี ก็ไม่อยากเรียน สุดท้ายต้องทำงานกะคุณพ่อ ตลอดชีวืิต เพราะเป็นลูกสาว
อยากบอกว่า ที่บ้าน มีน้องสาวจบวิศวะไฟฟ้า1คน วิศะไฟฟ้าชาย2คน แต่ล่ะคนได้งานดีมีเงินเดือนหนักน่ะ สำหรับคนที่ไปต่อ mba แล้วจะบอกให้ว่า วิศวะทำให้คนมีความรู้กว้างมากเลย ไม่รู้ว่า มีวิชาอะไรที่ทำให้คนเก่ง หัวดี ยังทันไม๊ที่จะหันกลับไปสอบสัมภาาษณ์ ลูกสาวเป็นคนหัวดี เชื่อฟังคุณตลอด ทำไม๊กะแค่ผู้ชายคนหนึ่ง หรือหลายคน ที่อาจจะเปลี่ยนชีวิต ยายหนู ก็พยายามเป่าหู และสอนยายหนูบ่อยๆๆสิค่ะ ว่า รักไม่ยุ่ง มุ่งมั่นในการเรียน นาดไม่เคยมีปัญหาเรื่องผู้ชายเลย เพราะ ถ้าเราไม่ปล่อยให้ฝ่ายชายมีโอกาส ปัญหาต่างๆๆก็ไม่มี คุณแม่ก็ผ่านเรื่องนี้มาแล้ว ยังกลัวอีกเหรอ รีบๆๆเปลี่ยนใจยายหนูเถอะ อนาคตของยายหนูน่ะค่ะ เสียดาย หัวดี สอบคณิตและเคมีได้ดีแบบนั้น จะไปเรียนอะไรได้อีกนอกจาก หมอ แล้วจริงๆๆ ตอนที่น้องสาวของนาด เรียนคณะวิศวะ จุฬา ไม่เห็นมีปัญหาเลย มีแต่ทุกวัน ชอบมาเล่า เรื่อง พี่ที่ดูแล น่ารัก เทคแคร์ดี ติดขัดวิชาอะไร จะช่วยแก้ไขให้ น้องสาวว่า พวกมัน เหมือนไข่ในหินเลย มีผู้หญิง5 คนเอง5555
อออื้อ น้องหมา น่ารักจังเลย 4 ขวบแล้วเหรอ ดีจัง ที่ไม่โตอีก นาดก็ชอบน้องหมา ไซด์เล็กๆๆ ไปไหนจะได้ไปด่้วยกัน แต่ไซด์น้องหมาตัวนี้ก็กำลังดีน่ะค่ะ ทำไม๊ไม่เห็นหน้าเลย ให้ดูแต่ตูดเหรอ ว้าเหม็นแย่เลย ท่าทางจะซนไม่ใช่เล่นน่ะค่ะ ของนาดก็มีตัวหนึ่ง ลาบราดอร์ค่ะ จริงๆไม่ใช่ของนาด ของน้อง แต่มันชอบมาหานาด ก็2ขวบแล้วค่ะ
ตัวยังกะหมีควาย ตอนแรกไม่ค่อยจะกินข้าวเท่าๆไหร่ และชอบชักด้วย แต่พอหมอให้ทานยากันชัก ที่นี้ น้ำหนักก็เริ่มวิ่งมา ตัวเริ่มหนามากและชอบวิ่งชนด้วย นาดยังกลัวเลย เคยวิ่งมาชนที เหมือนมอไซด์ชนเลย เจ็บน่าดูเลย
คุณแม่ รีบๆๆตัดสินใจใหม่เถอะน่ะค่ะ อยากได้น้องจบวิศวะหลายๆๆคน เท่ห์จริงๆ

 

ไปสอบแบบทดลองลงสนามสอบดูเฉยๆ ค่ะ

บ้านเราก็คุยกันทะลึ่งๆ แซวกันขำๆ ประมาณนี้แหละค่ะ ไม่มีดูถูกกันเองหรอกค่ะ
น้องเค้าเป็นคนมุ่งมั่นและรอคอยทำตามความฝันของเค้า เค้าวางแผนของเค้าไว้แล้วค่ะ
แม่ก็ดีใจที่เค้าทำอะไรตามที่สมควรจะทำ และเค้าไม่ได้คิดแค่ตนเอง วางแผนไว้หลายชั้น
มีวุฒิภาวะ มีเป้าประสงค์ที่ชัดเจน ฟังเค้าพูดแล้วในฐานะแม่ก็ต้องสนับสนุนและเห็นด้วยกับเค้าค่ะ

 

ก็ดีใจด้วยน่ะค่ะ ที่ตัดสินใจตามใจลุูก น้องคงจะโตพอที่จะมองอะไรได้ดีมากขึ้น ก็ขอให้ได้ตามใจปรารถนาน่ะค่ะ จะรอดูความสำเร็จของน้องๆๆค่ะ หากได้ดีมากๆๆก็อย่าลืมมาเล่าสู่กันฟังอีกน่ะค่ะ ขอบคุณค่ะที่เล่าให้ฟัง

 

ผู้หญิงเรียนวิศวะเครื่องกล แสดงว่าต้องเก่งมากเลยนะคะ

 

จ้ะเอ๋.....
บ้านนี้เจ้าของบ้านทั้งสองไม่อยู่แล้วค่ะ(เสียชีวิตไปแล้ว)
หนูเลยขึ้นไปวิ่งเล่นบนโต๊ะกินข้าวได้ค่ะ

 

โหย หล่อมาก เหมือนไส้กรอกเลย แหมฟันขาวจัง แปรงฟันอ่ะเปล่าเนี่ย ทำไม ขาสั้นจังเลย แล้วจะกระโดดข้ามสันกำแพงหรือเนินไหวเหรอจ๊ะ พ่อฟันขาว5555555 หล่อมากๆๆ

 

เป็นผู้หญิงค่ะ555
ไปที่ไหนใครๆ ก็ว่าเป็นผู้ชาย
ตัวยาว ขาสั้นมาก และพลังเยอะเนื้อน่องแน่นมากค่ะ กระโดดขึ้นเตียงขึ้นเก้าอี้สบายมากค่ะ
เก่งมากๆ ค่ะ คอนเฟริม
เดี๋ยวเอาไว้จะหาภาพที่แต่งชุดสวยๆ มาให้ดู ว่าเป็นสาวหวานมาก

พี่เค้าแปรงฟันให้ด้วยค่ะ

 

เหรอ แปรงยังไง นาดก็พยายามแปรงให้ตัวที่บ้านเหมือนกัน แต่แปรงยากมากเลย ตอนหลังใช้แต่ ผ้าก๊อซชุบน้ำเกลือควักไปควักมากมา 55555

 

ค่ะ คุณดัดเชช น้องสาวเป็นคนเก่ง แต่เค้าจบวิศวะไฟฟ้าค่ะ เป็นหัวดี โม้เก่งมาก สามารถโม้ให้ลิงตกต้นไม้ได้น่ะค่ะ 555555

 

ใช้แปรงสีฟันแบบของเด็ก ใส่ยาสีฟันนิดเดียว แล้วแปรงค่ะ
เห็นลูกสาวคนโตแปรงให้น้องหมา พยายามมากๆ ค่ะ บ่นว่าแปรงลำบากมาก
ไม่ได้แปรงฟันให้นานแล้วค่ะ ตอนนี้

----------------------------------------------

เล่าเรื่องตอนลูกสาวคนโตอยู่อนุบาล ขณะเดินกลับบ้านก็เจอแมวเดินอยู่ตามถนนเป็นประจำทุกวัน

ทีนี้มีอยู่วันหนึ่งขณะเดินกลับบ้าน แกก็เอ่ยปากขอแม่ว่า แม่..หนูขอเลี้ยงแมวได้มั้ยคะ
แม่ก็บอกว่า ไม่ได้ เราไม่ได้รวย เราต้องซื้อปลาทูให้มันกินทุกวันนะ
ลูกสาวก็บอกว่า ก็เอาวิสกัสให้มันกินก็ได้
ดิฉันก็อึ้งไปพักหนึ่งค่ะ 555

--------------------

ส่วนลูกสาวคนเล็ก ชอบอ่านหนังสือมากตอนอยู่อนุบาล 3
พยายามอ่านหนังสือเอง อ่านนิทานเอง
ทีนี้ที่ปกหลังหนังสือนิทาน มันก็จะมีโฆษณาหนังสือนิทานเรื่องอื่นๆ เต็มไปหมด
ตัวหนังสือก็เล็ก แกก็อ่านหนังสือนิทานในรถ แล้วก็อยากได้เล่มใหม่ก็อ่านที่เค้าเรียงไว้เต็มพรืดโฆษณาขายหนังสือที่ปกด้านหลัง
แล้วก็บอกแม่ๆ หนูอยากได้หนังสือนิทานเล่มใหม่ เรื่อง อาระดินกับตะเกียบวิเศษ (พูดแบบมั่นใจมากค่ะ)
ดิฉันก็หัวเราะขำมากค่ะ แกยังเป็นเด็กอนุบาล อ่านไปเดาไปค่ะ
ต่อมาไม่นาน แกก็อ่านข่าวดาราอีก แกอ่าน มอส ปฏิทิน
ดิฉันก็ฮามากๆ ค่ะ มอส ปฏิภาณ อ่าน+เดา เป็น มอส ปฏิทิน

 

ตอนหลินปิงเป็นลูกหมีแพนด้า บ้านเราก็ไม่พลาด เกิดมาไม่เคยเห็นลูกหมีแพนด้า
พ่อต้องไปทำงานที่เชียงใหม่ ก็หอบกันไปทั้งครอบครัว ไปดูหลินปิงกัน
ตอนเช้าคุณสามีก็ขับรถพาไปส่งที่สวนสัตว์ พวกเรา3คนแม่ลูกก็เที่ยวกันในสวนสัตว์
ทีนี้วันนั้นสวนสัตว์ไม่เอาหลินปิงออกมาให้ดู เซ็งเลย อุตส่าห์นั่งรถมาจากกรุงเทพ

ก็ได้ดูพ่อกับแม่หลินปิงจนเซ็ง หลังจากเลิกดูหมีแพนด้าก็เดินเล่นผ่านไปทางด้านหลัง
ก็จำได้ว่า เคยเห็นวิวนี้ในทีวี ว่าเค้าต่อแถวกันยาวเพื่อเข้าไปดูหลินปิง
ดิฉันก็เข้าไปยืนแถวๆ หน้าประตู เห็นพวกช่างภาพสถานีโทรทัศน์ และเจ้าหน้าที่เต็มไปหมด
ดิฉันก็ถามว่าดูอะไรกันเหรอคะ อิๆ ทำเป็นแกล้งถาม ช่างภาพที่แบกกล้องก็ชวนดิฉันว่า เข้ามาดูหลินปิงกันเร็ว
ดิฉันก็รีบเรียกลูกสาวทั้งสองที่เดินเล่นอยู่ว่า เร็วๆ เข้าไปดูหลินปิงกัน
โอ้โห ....เรา3คนแม่ลูก ดูหลินปิงใกล้ๆ ติดกระจกกั้นได้นานมาก น่ารักม๊ากกกก ยืนดูจนลูกสาวเบื่อเลย
บอกแม่ ไปกันเถอะ ไปเดินดูอย่างอื่นบ้าง

.....................

ย้อนอดีตไปตอนลูกสาวคนโตเป็นเด็กอนุบาล กับลูกสาวคนเล็กยังไม่เข้าโรงเรียน
ลูกคนเล็กนั้นมีความใฝ่ฝันอย่างหนึ่งคือ อยากขึ้นรถเมล์ อยากขึ้นรถตุ๊กๆ
เวลาพ่อเค้าขับรถพาไปไหน ถ้าเราติดใกล้รถเมล์ แกก็จะแหงนหน้ามองรถเมล์ ใฝ่ฝันอยากจะนั่งรถเมล์เหลือเกิน
เวลาอยู่ในรถพอพ่อแกขับรถไปนั้น แกก็จะยืนโหนที่แขวนเสื้อผ้าด้านบนของประตูเบาะหลัง
เลียนแบบการโหนรถเมล์ หนุกหนานของเค้าแหละค่ะ

มีอยู่วันหนึ่งดิฉันพาลูกไปเที่ยวเขาดินกันเอง 3 คนแม่ลูก นั่งแท๊กซี่ไปกัน
พอขากลับออกมาจากเขาดินก็ยืนจะเรียกแท๊กซี่กลับบ้าน
2 คนพี่น้องเริ่มออกฤทธิ์อีกแล้ว มันประท้วงกันค่ะ ยื่นข้อเสนอว่าไม่ขึ้นแท๊กซี่ จะขึ้นรถเมล์กลับบ้าน
ดิฉันก็อยากพาขึ้นนะคะรถเมล์ แต่เด็กๆ ตั้ง2คน ดิฉันจะพาขึ้นรถเมล์ได้อย่างไร มันลำบากมากค่ะ เดี๋ยวได้ตกรถเมล์ตายกันพอดี
ก็ยืนเย่อกันอยู่ข้างถนน ยังไงก็ไม่ยอมขึ้น ถ้าดิฉันเรียกรถแท๊กซี่มาแล้ว มันรวมหัวกันงอแงไม่ยอมขึ้นรถ
โชเฟอร์ได้ด่าพวกเราแน่ๆ ค่ะ ดิฉันก็เลยต่อรองพวกแกว่า นั่งรถตุ๊กๆ ได้มั้ย
เท่านั้นแหละค่ะ พวกแกยิ้มแป้น ตอบตกลง นั่งรถตุ๊กๆ กันเริงร่ายิ้มปากบาน ส่วนดิฉันก็ให้คนเล็กนั่งตักกอดไว้มือหนึ่ง
อีกมือหนึ่งก็กอดลูกคนโตที่นั่งข้างๆ บ้านก็อยู่ไกลจากเขาดิน กว่าจะถึงบ้านลุ้นแทบตาย
กลัวลูกจนกระเด็นหลุดออกไปจากรถตุ๊กๆ ซิ่ง

และแล้วฝันก็เป็นจริง ลูกสาวคนเล็กไ้ด้ขึ้นรถเมล์ครั้งแรกตอนอยู่ชั้นป.3
แกดีใจมาก นั่งยิ้มปากบาน ดีใจได้ขึ้นรถเมล์

แต่พอทุกวันนี้ ไปไหนด้วยกันตอนโตขึ้นรถเมล์เก่งแล้ว พวกมันร้องจะขึ้นแท๊กซี่กัน
ไม่อยากขึ้นแล้วรถเมล์ อิๆ สมน้ำหน้า

 

อ่านแล้วไม่อยากมีลูก ทุกข์จริงๆ

 

จริงค่ะ ทุกข์ทั้งนั้น
แต่เมื่อชีวิตมันเป็นไปแล้ว มีลูกมาแล้วก็ต้องทำหน้าที่แม่ให้ดีที่สุดค่ะ
ดิฉันก็คิดว่าเป็นการงานที่สนุกสนานไปค่ะ อยู่กับความทุกข์ได้โดยที่ไม่เร่าร้อนจนเกินไปค่ะ
เมื่อเหตุที่เราทำไว้ดีแล้ววันนี้ ผลวันหน้าก็ต้องเป็นไปตามเหตุค่ะ

ถ้าไม่อยากทุกข์เพราะการครองเรือน สันโดษอยู่ตัวคนเดียวได้ก็ดีที่สุดค่ะ

 

ตามมาอ่านยิ้มปากบานอย่างลูกๆท่านจขกท อยู่นี่บ้าง ..เฮ้อ ภาระ!.แต่ชื่นชมคุณแม่ที่เก่งจริงๆครับ..

 

เวลาเด็กเค้ามีความสุขเค้าก็จะยิ้มเต็มที่ ขั้นสูงสุดค่ะ ตาวิ้งๆปากบานค่ะ

ช่วงวัยเด็กเค้าจะเป็นแบบตรงไปตรงมาค่ะ

มีอยู่วันหนึ่ง พี่สาวของดิฉัน ก็คือ ป้าของเด็กๆ นั่นแหละค่ะ ป้าไปเที่ยวทะเลหลายวันค่ะ คงจะเล่นน้ำทะเล ตากแดดมาด้วยแน่นอนค่ะ
ป้าก็มาหาเด็กๆ ที่บ้าน ดิฉันก็เห็นแล้วว่าพี่สาวหน้าดำไปมาก ก็เฉยๆ ไม่อยากพูดทักให้พี่สาวเสียความมั่นใจ เพราะเดี๋ยวมันก็จะหายดำไปเองค่ะ แค่ตากแดดมา
ทีนี้ไอ้เจ้าลูกสาวคนเล็ก เดินมาหาป้า คำแรกที่มันพูดออกมาคือ
ป้าาาา...ทำไมป้าหน้าดำเหมือนผีเลยคะ
ดิฉันก็คิดในใจค่ะว่า หมดกัน....ตรูอุส่าห์ทำเงียบๆ ไม่ทักแล้วนะ

ป้าแกก็ตกใจค่ะ เรียกว่า หน้าเสีย ถามดิฉันว่าหน้าดำมากมั้ย?
................................

ที่นี้ลูกสาวคนโตบ้าง ตอนช่วงอยู่อนุบาล
ตอนนั้นหลานสาวของดิฉันคนหนึ่ง ตัวอ้วนมาก แล้วเวลากินก็มูมมาม
ดิฉันกับพี่สาว ก็เรียกอาการกินของหลานสาวตัวอ้วนนี้ว่า กระซวก แืืืทนคำว่า กิน
เช่น ดูมันกระชวกดิแป๊บเดียวหมดจาน
ทีนี้ก็ไม่รู้ว่า เจ้าลูกสาวคนโตของดิฉัน มันแอบจำคำศัพท์นี้อยู่ ในใจแกคงคิดว่าเป็นศัพท์ที่หรูเลิศ เห็นแม่กับป้าพูดถึงพี่ตัวอ้วนบ่อยๆ

วันหนึ่งก็มาถึงการโชว์ศัพท์คำหรูที่ร้านพิซซ่า พอเด็กเสริฟเอาพิซซ่ามาวาง
ลูกสาวดิฉันก็พูดเสียงดังตามประสาเด็กว่า แม่...หนูขอกระซวกพิซซ่าก่อนนะคะ
เวรล่ะ ดิฉันไม่รู้จะเอาหน้าไปซุกไว้ที่ไหน อายเค้ามั้ยนั่น เข็ดเลยนับต่อจากนั้น
ดิฉันกับป้าของแกก็เลิกพูดคำว่ากระซวกค่ะ

..................................

อีกเรื่องหนึ่งคือ ดิฉันก็ชอบทำอาหารให้ลูกกินกันเองค่ะ
ทีนี้ไปกินสปาเก็ตตี้ที่ร้านอีกเหมือนกัน
พอกินเข้าไปคำแรก แกก็โวยขึ้นว่า ........แม่ทำอร่อยกว่าอีก
อืม....พนักงานในร้านได้ยินเค้าจะเคืองมั้ยนั่น อาหารเค้าก็รสชาติมาตราฐาน
ส่วนสปาเก็ตตี้ที่แม่ของพวกแกทำนั้น ทำมั่วมาก

นี่ก็อีกค่ะ ช่วงโตขึ้นกันบ้างแล้วก็ยัง ปากตรงกับใจเหมือนเดิม
ต้มยำกุ้งน้ำข้น ไปกินที่ร้านอาหารที่เค้าโด่งดังระดับไฮโซกะดาราชอบมากินกันก็มีรูปติดในร้านเพียบ
ทีนี้พวกเด็กๆ ก็ตักต้มยำกุ้งกินกัน ก็พูดกัน 2 คนพี่น้อง แต่เสียงก็ดังตามประสาเด็ก
พี่สาวบอกว่า ร้านน้าเป็ดอร่อยกว่า น้องสาวก็พยักหน้าบอกว่า จริง
ดิฉันก็ชิมบ้างแล้วก็บอกว่า เออ..จริงด้วย น้าเป็ดทำอร่อยกว่า
ร้านน้าเป็ด (อาหารตามสั่งแถวบ้าน) ทำต้มยำกุ้งน้ำข้นอร่อยมากค่ะ

 

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=T4cdfRohhcg"]One Direction - Kiss You (Official) - YouTube[/ame]

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

[ame="http://www.youtube.com/watch?v=Y1xs_xPb46M"]One Direction - One Thing - YouTube[/ame]

 

โอย ฮา จขกท เป็นคุณแม่ทีเข้าใจวัยรุ่นมากเลยค่ะ เราอ่านแล้วยิ้มฉีกไปถึงใบหูเลยอ้ะ นึกถึงพ่อกะแม่เลย ย้อนกลับไปคิดถึงสมัยละอ่อน บอกพ่อกับแม่ วันนี้หนูไม่ไปเรียนนะ นัดกันโดดยกห้อง ประท้วงอาจารย์เก็บค่าคอม แต่ไม่สอน เป็นเด๋กห้องคิงที่เกรียนกันมาก ห้องอื่นเค้าไม่มีประท้วง นี่จัดม็อบกันตั้งแต่มัธยม 555 พ่อกับแม่ก็บอก เลิกเป็นม็อบแล้วกลับไปเรียนด้วยล่ะลูก 55

ส่วนเรื่องเกรดถ้าเทอมไหนมีแบบเย็บปักถักร้อย งานฝีมือ 4.00 หรือ 3.8 3.9 จะไม่ได้เจอะเจอไม่ 2 ก็ 3 กุลสตรีมาก 555

พอช่วงเอนทรานซ์สอบตรง ไปสอบหมด พอได้ก็ไม่เอา เพราะมีในดวงใจแล้ว แค่ไปลองสนาม พ่อกับแม่ไม่บ่นไม่ว่า แนวให้กำลังใจแบบคุณแม่จขกทเลย

อ่านแล้วขอชมเชยคุณแม่จขกทมากๆเลยค่ะ บวกรักพ่อกับแม่หนูที่สุดในโลกเลย เกี่ยวมั้ย ไม่เกี่ยว อิอิ