ผม...พระ...และ...สาระยุคก่อน

ขอบคุณมากๆครับ ยังไงๆ ก็จะมาคอยวนเวียนอ่านเผื่อ มีเรื่องราวดีๆต่อหลังจากหายเหนื่อยนะครับ

 

พระของขวัญปากน้ำมีผงของหลวงปู่ทั้งสามท่านด้วยหรือเปล่าครับ ?

 

นี่คือความใฝ่ฝันของผมเลยครับ ด้วยความที่สายงานที่ทำเป็นทางด้านวิศวกรรมไฟฟ้า ผมคุยกับทุกคนที่ชอบแนวนี้บ่อยๆว่าถ้ามีมิเตอร์วัดพลังของพระเครื่องได้ จะได้ไม่ต้องห้อยหลายองค์ และสามารถเลือกแต่ละสถานการณ์ในการแขวนได้ด้วย ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณสำหรับสาระยุคก่อน ทั้งเรื่องพระ และเรื่องเบ็ดเตล็ด
เรื่องพวกนี้บอกเล่าจากประสบการณ์ตรง ที่หาอ่านที่ไหนไม่ได้
โดยเฉพาะประสบการณ์ตรงกับเรื่องพระ

ผมบังเอิญได้อ่านตั้งแต่สมัยที่พี่เริ่มเขียน จนหยุดไปพักใหญ่
แล้วก็บังเอิญไปตามเจออีกเว็บที่พี่ได้ไปเขียน ก็ตามอ่านอยู่พักใหญ่จนเว็บนั้นล่มไป
และก็ยังบังเอิญเปิดมาเจอพี่กลับมาเขียนเรื่องราวสาระต่ออีกที่กระทู้เดิม
รวมถึงบังเอิญไปเจอพี่เขียนเรื่องราวหลวงพ่อดับภัย ในกระทู้พระภาคเหนือกระทู้นึงในนี้ (เกริ่นในกระทู้นั้นแล้วกลับมาเขียนข้อมูลในกระทู้นี้)
สุดท้าย ผมก็เลยได้สมัครสมาชิก โพสต์โต้ตอบหลังจากที่ได้แต่อ่านอย่างเดียวมานาน ก็เพราะกระทู้นี้แทบจะเป็นหลัก ทุกวันนี้เปิดเว็บนี้มา ก็คอยอ่านอยู่ไม่กี่กระทู้ โดยมีกระทู้นี้เป็นกระทู้หลักเลย

เสียดาย ที่หนังต้องลาโรงไปอีกครั้ง
แต่ก็เคารพในการตัดสินใจของพี่ครับ
ขอบคุณสำรับสาระดี ๆ ที่ถ่ายทอดมาอย่างยาวนานต่อเนื่อง
ขอบคุณครับพี่

 

***กระผมเกิดมาชาตินี้ จะไม่มีวันลืม ศิษย์พี่ เป็นเด็ดขาดครับ
ไม่ว่าพี่จะอยู่ที่ใหนก็ไม่สำคัญ แต่ศิษย์พี่ จะอยู่ ในใจของผมตลอดไป
เพราะพวกเราคือ ลูกศิษย์ หลานศิษย์ เหลนศิษย์ ของ
หลวงพ่อทองศุข ..หลวงพ่อจันทร์... หลวงพ่อเมี้ยน...หลวงพ่อฤาษี...ตลอดไปครับพี่
และพี่สบายใจ สบายกายเมื่อใด ต้องเข้ามาเขียนเรื่องราวดี ให้พวกเรา ได้อ่านกันบ้างนะครับพี่
พวกเรา จะ คอยด้วยใจจดจ่อครับ

พูดจากใจจริงของศิษย์น้อง
กฤษดา ตรีทิพย์ ...เด็ก ชะอำ เพ็ดรี ครับพี่***

 

บอบคุณมากครับ ที่คุณลุงสละเวลาเขียนเรื่องราวในอดีตให้เราได้อ่านกัน ....พร้อมเมื่อใด นึกสนุกเมื่อใดก็สื่อสารกันครับ...

 

ขอบคุณครับพี่ modpong สำหรับเรื่องราวและสาระที่พี่นำมาถ่ายทอดให้ได้อ่าน

ผมยังมีเรื่องราวช่วงแรก ๆ ที่ยังไม่ได้อ่านให้ได้อ่านอีกหลายวัน

เมื่ออ่านจบอาจจะเป็นช่วงเวลาที่พี่พักผ่อนสบายขึ้นบ้างแล้ว(ไม่ต้องสบายมากเดี๋ยวติด 555)

แล้วมาโพสต์สั้น ๆ กับน้อง ๆ ก็ดีนะครับ

ผมยังคง add กระทู้นี้ไว้เป็นกระทู้ติดตามครับ

นับถือ

 

คุณอาหายเบื่อเมื่อไหร่ ผมก็จะติดตามไปเรื่อยๆครับ จริงๆอยากเล่าเรื่องผีบ้าง ที่ผมเห็นตอนกลางวัน แต่เล่าไม่ค่อยเก่งครับ 5555+ เดี๋ยวว่างๆ จะพิมพ์ให้แฟนๆ กระทู้คุณอา อ่านเล่นบ้าง

 

***555ถ้าคุณ สวนพลู เล่าเรื่องผีนี่ รับลองครับ ต้อง มันส์ แน่ๆ ฟันธง***

 

พักผ่อนให้หายเหนื่อยครับพี่ จะคิดถึงพี่ชายที่แสนใจดีเสมอ รักษาสุขภาพด้วยครับพี่

 

.......
...เอาเลย..ถือว่า..อา..อนุญาต..เราจะได้เปลี่ยนสไตล์..มาลองเขียน..เรื่องแบบนี้..ที่กระทู้นี้บ้าง..ความจริงแล้ว..คนแบบสวนพลู..ไม่ค่อยได้มีโอกาศ..มาถ่ายทอดเรื่องแบบนี้..เพราะไปเล่าที่อื่น..เดี๋ยวเค้าหาว่า..ตอแหล...
....ก็ไม่ยาก..ก็เริ่มปูพื้นแบบ..อานี่แหละ..ไล่ความทรงจำตั้งแต่..ผีตัวแรก..ที่เห็นมาเลย..รายละเอียด..ความรู้สึกขนาดนั้น..แล้วก็..ตัวที่๒..ตัวที่ ๓..ไล่ไปเรื่อยๆ..แล้วก็มีความรู้สึกว่า..ตัวเองแปลกกว่า..คนอื่นเริ่ม..ตั้งแต่เมื่อไหร่..คนในบ้าน..ใครรู้เป็น..คนแรกว่า..เราเป็น..คนแบบนี้...ผีตัวไหน..ที่ประทับใจที่สุด..ผีตัวไหนน่ากลัวที่สุด..เริ่มไม่กลัวมันเมื่อไหร่..แล้วเริ่มปรับให้ชินได้เมื่อไหร่..บวชพระ..นั่งสมาธิ..เอามาช่วย..แบบไหน...
...เมื่อไหร่..ถึงเรา..จะเริ่ม ได้รับพลังจาก..พระเครื่อง..พระสงฆ์....
...แล้วapply มาถึง..ในปัจจุบันได้ยังไง...
.....ก็เรียกว่า..เหมือน..เขียนประวัติตัวเอง..เกี่ยวกับเรื่องนี้...
...มันจะทำให้เรื่องน่าติดตาม..คนอ่านจะค่อยๆซึม..เข้าไปรู้จักและเข้าใจ
ไปเรื่อยๆ..แล้วเรื่องของเรามันเหมือน..คนธรรมดาที่ไหน...คนที่อ่านก็
สามารถ..ได้รับประโยชน์..จากการที่..คนๆหนึ่ง..สามารถปรับตัวได้ยังไง
..พระ..สมาธิ...เข้ามาช่วย..จิตใจคนได้ยังไง.....
........อาปูทาง..มาขนาดนี้..รับรอง..ถ้าเรา..มาเขียนต่อเนื่องทุกวัน..
..แบบอา..ขี้คร้าน..คนอ่านตรึม..ติดกันงอมแน่..และยัง..รักษา
CONCEPT..ของกระทู้ได้..ว่า..
.........................................................
........ผม(สวนพลู)...พระ....และ..สาระยุคก่อน(เรื่องราวแต่หนหลัง)
...เพียงแต่..ของเรานี่จะมีตัวละคร..เพิ่มมาอีกหนึ่งคือ..ผี..
........................................................
.....ด้วยความยินดีอย่างยิ่ง..กระทู้นี้..ต้องมีแต่ความจริง..และ..สร้างปัญญาให้ผู้อ่าน..เท่านั้นแหละ..
........ใครสนับสนุน...ก็เชียร์กัน......
.........แต่ขนาด..ยังไม่เขียน..แค่ที่อา..ปูแนวทางเขียน..ไว้ให้..นี่ก็น่าจะสนุก..ตื่นเต้น..และ..มีสาระด้วย..แล้ว.....
..................................................
..เอาเล้ย..

 

ขอบคุณมากๆครับ สำหรับทุกเรื่องราวและสาระดีๆต่างๆที่คุณอาได้เสียสละเวลามาแบ่งปันให้กับเหล่าสมาชิกทุกๆท่านในเวปฯนี้...ผมขอให้คุณอามีสุขภาพที่แข็งแรง...สุขกายสบายใจตลอดไปนะครับ...และในอนาคตข้างหน้าหวังว่าคงจะได้อ่านบทความคุณภาพดีๆจากคุณอาอีกนะครับ....

 

.......
...แล้ว..สวนพลู..ก็อธิบายด้วย..ว่า..การจับพลังพระ..นะมันไม่ใช่เรื่องตอแหล..เพียงแต่หลายๆคนไม่ทราบว่า...ไม่ใช่ว่า..ทุกคนพอเริ่มฝึก..ทำสมาธิได้..แล้วจะทำได้ทุกคน..เพราะหลายคนที่เข้าใจผิดนึกว่าตัวเอง..ทำได้...แต่ถ้ามันไม่ได้พรสวรรค์นี้มาประกอบ..มันผู้นั้น..ต้องสำเร็จสมาธิขั้นสูงมาก..ถึงจะทำได้....บอกคนอ่านให้ละเอียดว่า..มันเริ่มต้นยังไง..
ความรู้สึก..เป็นยังไง..แยกแยะยังไง.......

 

เรื่องจับพลัง ผมสนใจมากๆ ครับ
รออ่านด้วยคนครับพี่สวนพลู

 

แอบมาติดตามเสมอครับ...หวังว่าเมื่อคุณลุงหายเหนื่อยแล้ว...จะกลับมามอบความรู้ให้กับพวกเราอีกครั้งนะครับ...แล้วพี่สวนพลู อย่าลืมนะครับพี่ หลวงพ่ออะไรบ้างผมอยากทราบมากๆ ฝาก PM มาก็ได้ครับถ้ากลัวมีปัญหากับนักสร้างนักขายทั้งหลาย ขอความรู้จริงๆครับ...และสำหรับเรื่องลี้ลับนี่ ผมชอบบบมากกก ครับ...อยากฟังเรื่องเล่าของพี่จัง...ขอบคุณครับ...(^๐๐^)

 

ขอบพระคุณ คุณอา ที่แนะนำครับ เดี๋ยวจะลองดูครับ ว่าจะพอไหวหรือป่าว เรื่องผีๆ ไม่เคยเขียนครับ เขียนแนวอภินิหารก็เคยบ้าง งั้นจะเริ่มต้นที่ตอนเด็กๆก่อนเลยครับ เย็นๆ ค่ำๆ วันนี้จะลองเริ่มดูครับ

 

คุณอาครับ ผมมาอ่านทุกวัน แต่ไม่ได้โพสครับ ขอบพระคุณคุณอามากๆครับ

ผมอ่านที่คุณอาเขียนถึงพี่สวนพลู ผมว่าหัวข้อที่คุณอาบอก พี่สวนพลูเขียนได้เป็นปีเลยครับ

ยัง
จะติดตามอ่านต่อทุกวัน ครับ

ขอบพระคุณคุณอามากๆครับ

 

แอบมาให้กำลังก่อนทำงานครับอ้าย
ช่วงนี้หน้าเกี่ยวข้าวครับ งานหลายหลาย

 

ขอบคุณคุณ อา มาก ๆ ครับ สำหรับงานเขียนที่ได้ลงมาให้อ่าน ได้ทั้งความรู้เรื่องพระ เรื่องของยุคก่อน สมัยกรุงเทพศิวิไลซ์ เรื่องตื่นเต้น สนุก ๆๆ อีกมากมาย ขอบคุณครับ กลับมาเขียนเมื่อไหร่ก็จะตามอ่านเหมือนเดิมครับ

สนับสนุน คุณสวนพูล ตามคุณอา ด้วยครับ....

 

ผมเพิ่งมาเปิดเจอกระทู้ที่พี่ Modpong เขียนเมื่อ1 อาทิตย์ที่ผ่านมาได้ ตามอ่านโดยไม่เปิดหน้าสุดท้ายจะพยายามตามไปเรื่อยๆ เพิ่งมาพบว่าพี่หยุดพักเหนื่อย เสียดายครับ ยังไงๆหายเหนื่อยกลับมาเขียนต่อนะครับ ผมตามอ่านห่างๆตอนนี้จะถึงหน้า 170 แล้วครับ เหมือนอ่านแล้วย้อนหลังไปในประวัตืศาสตร์ซ้อนอดีตอีกที เพราะในเรื่องราวที่พี่เล่าเรื่องเก่าๆก็จะมีสถานการณ์จากสมาชิกแวดล้อมที่พูดถึงเรื่องราวในขณะนั้นให้ระลึกถึงอีกที ขอบคุณข้อคิดดีๆและหลักการณ์และเหตุผลที่พี่ได้มอบให้กับทุกๆคนนะครับ