พรุ่งนี้แล้วสินะ...วันแรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒ วันคล้ายวันปรินิพพานของพระโมคคัลลาน์

ประวัติพระโมคคัลลาน์<O</O

ชาติกำเนิด<O</O

พระมหาโมคคัลลานะ เป็นบุตรพราหมณ์นายบ้านในหมู่บ้านโกลิตคาม ได้ชื่อว่า

 

การบำเพ็ญประโยชน์ในการประกาศพระพุทธศาสนา<O</O

พระมหาโมคคัลานเถระมีความสามารถในทางอิทธิปาฏิหาริย์ พระมหาโมคคัลลานะ เมื่อบวชและสำเร็จเป็นพระอรหันต์แล้วปรากฏว่าท่านมีความสามารถโดดเด่นในทางอิทธิปาฏิหาริย์ เป็นเลิศ กว่าภิกษุทั้งหลาย ท่านสามารถแสดงฤทธิ์ ไปยังภูมิของสัตว์นรก และไปโลกสวรรค์ชั้นต่าง ๆ ได้ ท่านได้พบเห็นสัตว์นรกในขุมต่าง ๆ ที่ได้เสวยความสุขจากการทำบุญไว้ในเมืองมนุษย์เช่นกัน ท่านได้นำข่าวสารของสัตว์นรกและของเทพบุตรเทพธิดาเหล่านั้น มาแจ้งแก่บรรดาญาติและชนทั้งหลายให้ทราบ ทำให้บรรดาญาติและชนเหล่านั้นพากันละเว้นกรรมชั่วลามกอันจะพาตนไปเสวยผลกรรมในนรก พากันสร้างบุญกุศล อันจะนำตนไปสู่สุคติโลกสวรรค์ และพร้อมกันนั้นก็พากันทำบุญอุทิศไปให้แก่ญาติของตน เหล่าชนบางพวกที่ไม่มีศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา ก็พากันละทิ้งลัทธิศาสนาเดิมมาศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนามากยิ่งขึ้น ทำให้พวกเดียรถีย์ทั้งหลายต้องเสื่อมจากลาภสักการะ เป็นอยู่ลำบากอดอยากขึ้นเรื่อย ๆ
<O</O
เรื่องที่พระเถระไปเยี่ยมชมโลกสวรรค์ชั้นต่าง ๆ<O</O

นั้นมีเรื่องกล่าวไว้ในคัมภีร์ธรรมบทหมวดปิยวรรคและโกธวรรคว่าวันหนึ่ง พระเถระได้ขึ้นไปยังดาวดึงส์โลกสวรรค์ ด้วยอริยฤทธิ์ ได้เห็นปราสาทหลังหนึ่ง มีแสงแวววาวด้วยแก้วนานาประการ มีขนาดใหญ่ทั้งกว้าง ทั้งสูง มีนางเทพธิดาอยู่ในปราสาทนั้นจนเนืองแน่น พระเถระจึงถามว่า

 

บั้นปลายชีวิต<O</O

พระมหาโมคคัลลานเถระถูกโจรทุบ<O</O

วันเวลาผ่านไปตามลำดับ เข้าสู่ปัจฉิมโพธิกาล ขณะที่ท่านพระมหาโมคคัลลานเถระพักอยู่ที่กาฬศิลา ในมคธชนบทนั้นพวกเดียรถีย์ ทั้งหลาย มีความโกรธแค้นพระมหาโมคคัลลานเถระ เป็นอย่างมาก เพราะความที่ท่านมีฤทธานุภาพมาก สามารถกระทำอิทธิฤทธิ์ ไปเยี่ยมชมสวรรค์และนรกได้ แล้วนำข่าวสารมาบอกแก่ญาติมิตรของผู้ไปเกิดในสวรรค์และนรกให้ได้ทราบประชาชนทั้งหลายจึงพา กันเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาทำให้พวกเดียรถีย์ ต้องเสื่อมคลายความเคารพนับถือจากประชาชน ลาภสักการะก็เสื่อมลง ความเป็นอยู่ก็ลำบากฝืดเคือง จึงปรึกษากันแล้วมีความเห็นอันเดียวกันว่า

 

ไม่รู้ว่าป่านนี้พวกโจรเหล่านั้นเป็นไงบ้าง ไม่รู้ไปเจอกับพระเทวทัตรึเปล่า

ขออนุโมทนาบุญกับท่านผู้ตั้งกระทู้ และทุกๆท่านที่ร่วมอนุโมทนาครับ
สาาาาา...ธุ

 

อนุโมธนาบุญด้วยครับ

 

ศรัทธามานาน อัครสาวกเบื้องซ้าย โมคคัลลานัน จะ มหาเถโร อิทธิมันโต อานุภาเวนะ ชัยะสิทธิเม...

 

ปรินิพพานใช้กับพระพุทธเจ้าไม่ใช่หรือครับ ส่วนนิพพานใช้สำหรับพระอรหันต์ ???? งง

 

รู้สึกว่าในคัมภีร์ มโนรถปูรณี กล่าวว่า พระโมคคัลลาน์ เคยใช้หัวแม่เท้าโยกปราสาทเวชยันต์ของพระอินทร์เป็นการลงโทษที่พระอินทร์เหม่อลอยในขณะที่ฟังธรรมของพระพุทธเจ้า

 

ขอทราบรายละเอียดเรื่องนี้ครับ...

 

ขอน้อมนมัสการพระอัครสาวกเบื้องซ้ายครับ...อนุโมทนาครับ

 

ถ้าอยากจะทราบเราก็จะบอกขอรับใต้เท้า
เรื่องมีอยู่ว่า ในสมัยหนึ่งพระพุทธเจ้าของเราทรงประทับที่บุพพารามมหาวิหาร ขณะนั้นท้าวสักเทวราชมหาเทพแห่งดาวดึงษ์ ไปเข้าเฝ้าพระศาสดาแล้วทูลถามถึงเรื่อง วิมุตติ ครั้นพระพุทธองค์ทรงวิสัชนาแล้ว ท้าวสักกะก็ดีใจ แล้วก็กราบทูลลาไปสู่เวชยันต์มหาปราสาท
อันเวชยันต์มหาปราสาทนั้น สูงประมาณ ๑,๐๐๐ โยชน์ ( ๑๖,๐๐๐ กิโลเมตร ) ลำดับนั้นพระมหาโมคคัลลานมหาเถรเจ้า มีดำริว่า ท้าวสักกะเข้าเฝ้าพระพุทธองค์แล้วทูลถามถึงเรื่องที่ปฏิสังยุตด้วยพระนิพพานอันลึกซึ้งปานนี้ แล้วพระพุทธองค์ก็ทรงวิสัชนาไปแล้ว ท้าวสักกะนั้นรู้แล้วเสด็จไปหรือไม่รู้ ถ้ายังไงเราจะไปเทวโลก พระเถรเจ้าก็หายวับไปสู่เทวโลก แล้วถามเนื้อความนั้นแก่พระอินทร์จอมราชาแห่งดาวดึงษ์ ท้าวสักกะเป็นผู้ประมาท เพราะทิพยสมบัติ จึงได้ถึงความฟุ้งซ่าน เพื่อต้องการให้พระอินทร์เกิดสังเวช จึงเข้าจตุตถฌาณเอาอาโปกสิณเป็นอารมณ์แล้วอธิษฐาน จากนั้นก็ใช้นิ้วหัวแม่เท้าโยกเวชยันต์มหาปราสาทอันศักดิ์สิทธิ์วิจิตรไปด้วยทองคำ ให้เอียงไปข้างหนึ่งแล้วก็กดซ้ำอีกให้เอียงไปอีกข้างหนึ่ง พระอินทร์เกิดอาการหวาดกลัวอย่างรุนแรงบวกทั้งสำนึกผิดจึงได้กล่าวขอโทษต่อพระเถรเจ้า

ที่มา ปรมัตถทีปนีอรรถกถา ขุ.เถร. ๒/๓/๔/๔๖๖-๔๖๘

หมายเหตุ ต้องกราบขอโทษอย่างแรงมากๆ คือ อย่างสูงสุดที่กล่าวอ้างคัมภีร์ในข้างต้นเป็นคัมภีร์มโนรถปูรณี ขอโทษครับบบบบบบบบบบบบ!

 

ผมก็เคยอ่านเจอ พระนทร์หลงมัวเมาในกามมากเกินไปไม่ใช่เหรอครับ ท่านผู้รู้ตอบด้วย

 

<TABLE id=AutoNumber2 style="BORDER-TOP-WIDTH: 0px; BORDER-LEFT-WIDTH: 0px; BORDER-BOTTOM-WIDTH: 0px; WIDTH: 501px; BORDER-COLLAPSE: collapse; HEIGHT: 1021px; BORDER-RIGHT-WIDTH: 0px" borderColor=#111111 height=1021 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=501 border=1><TBODY><TR><TD style="BORDER-RIGHT: medium none; BORDER-TOP: medium none; BORDER-LEFT: medium none; BORDER-BOTTOM: medium none" width="85%" height=21>เรื่องราวของพระโมคคัลลาน์ ที่ อ.สุวรรณภูมิ จ.ร้อยเอ็ด

บ่อพันขันต้นตำนานประวัติศาสตร์

บ่อพันขัน เป็นบ่อเกลือสินเธาว์อันกว้างใหญ่ไพศาล เนื้อที่ประมาณ 600 - 700 ไร่ ในบริเวณบ่อเป็นหินทรายแดง ก้อนเล็กจากพื้นบาดาล ชาวบ้านตักเอาน้ำเค็มนี้แหละไปต้มเป็นเกลือสินเธาว์ อุปโภค บริโภค จำหน่าย จ่ายแจก ติดต่อกันมาหลายร้อยหลายพันปี



</TD></TR><TR><TD style="BORDER-RIGHT: medium none; BORDER-TOP: medium none; BORDER-LEFT: #111111; BORDER-BOTTOM: medium none" width="104%" colSpan=2 height=18>ตามประวัติเป็นแหล่งอารยธรรมชุมชนขนาดใหญ่ เป็นเมืองโบราณนามขานว่า เมืองบ่อพันขัน หรือเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า นครจำปาขัน คู่กับนครจำปาศรี พระธาตุนาดุน จังหวัดมหาสารคาม ทั้งสองเมืองนี้ มีบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์เหมือนกัน เมืองบ่อพันขันหรือจำปาขันมีบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์เรียกว่าบ่อพันขัน ชาวบ้านเรียกน้ำสร่างครก หรือ น้ำสร่างโอ ในบ่อพันขัน หรือน้ำสร่างครกนี้ มีน้ำศักดิ์สิทธิ์ผุดขึ้นในท่ามกลางหินทรายแดง ขนาดกว้าง 6 - 8 นิ้ว ลึก 6 - 8 นิ้ว ตักไม่หมดสักที บ่อนี้คล้ายครกตำน้ำพริก หรือคล้ายโอหรือขัน

</TD></TR><TR><TD style="BORDER-RIGHT: medium none; BORDER-TOP: medium none; BORDER-LEFT: #111111; BORDER-BOTTOM: medium none" colSpan=2>ที่น่าอัศจรรย์ เพราะตักไม่หมดสักทีและบ่อน้ำนี้ผุดขึ้นในท่ามกลางสายน้ำเค็มที่ชาวบ้านตักไปต้มเกลือแต่บ่อน้ำสร่างครกเป็นน้ำจืด และศักดิ์สิทธิ์อีกด้วย

</TD><TD style="BORDER-RIGHT: #111111; BORDER-TOP: medium none; BORDER-LEFT: medium none; BORDER-BOTTOM: medium none" width="33%" height=19></TD></TR><TR><TD style="BORDER-RIGHT: medium none; BORDER-TOP: medium none; BORDER-LEFT: #111111; BORDER-BOTTOM: medium none" width="100%" colSpan=2 height=19>ประชาชนที่ลงไปต้มน้ำเกลือในบริเวณบ่อพันขันจากบ้านต่าง ๆ เป็นพัน ๆ ครอบครัวก็อาศัยน้ำบ่อพันขันน้ำสร่างครกนี้แหละ อุปโภค บริโภค ตลอดฤดูแล้ง

</TD></TR><TR><TD style="BORDER-RIGHT: medium none; BORDER-TOP: medium none; BORDER-LEFT: #111111; BORDER-BOTTOM: medium none" width="100%" colSpan=2 height=19>บ่อพันขัน หรือน้ำสร่างครก น้ำสร่างโอนี้ยังเกิดขึ้นหลายพันปี คงจะสมัยพุทธกาลที่พระพุทธเจ้ายังไม่ปรินิพพาน เพราะมีตำนานเกี่ยวกับพระองค์มีบัญชาให้พระมหาโมคคัลลานะ อัครสาวกเบื้องซ้ายมาปราบพญานาค ที่ขึ้นมาพ่นพิษทำร้ายมนุษย์บริเวณ นครจำปาขัน หรือบ่อพันขันตามตำนานเล่าขานกันว่า พระมหาโมคคัลลานะมาปราบนกอินทรีย์เทศนาชี้ผิดชี้ถูกให้พญานาคนกอินทรีย์สำนึกผิดละอายต่อบาปที่กินมนุษย์ไปมากจนกลั้นใจตาย หลังจากนั้นพระเถระก็ชี้ผิดชี้ถูกให้พวกพญานาคที่ขึ้นมาเพ่นพ่านพ่นพิษให้ประชาชนล้มตายจำนวนมากขอให้กลับลงไปเมืองบาดาลอย่าได้หวลกลับขึ้นมาทำลายมนุษย์อีกเลย

</TD></TR><TR><TD style="BORDER-RIGHT: medium none; BORDER-TOP: medium none; BORDER-LEFT: #111111; BORDER-BOTTOM: medium none" width="100%" colSpan=2 height=19>พระเถระจึงอฐิษฐาน ผ้าจีวรให้เป็นผืนใหญ่ปกคลุมบริเวณบ่อพันขันอันกว้างใหญ่ไม่ให้พญานาคนขึ้นมาพ่นพิษอีก </TD></TR><TR><TD style="BORDER-RIGHT: medium none; BORDER-TOP: medium none; BORDER-LEFT: #111111; BORDER-BOTTOM: medium none" width="100%" colSpan=2 height=19>พระเถระจึงชีนิ้วลงที่ตรงกลางผ้าจีวรอธิษฐานให้เป็นน้ำจืดเกิดขึ้นมา และศักดิ์สิทธิ์ชำระล้างพิษพญานาคให้หมดพิษภัย และให้ประชาชนได้อาศัยดื่มกินมาแต่สมัยนั้น สองพันกว่าปีมาแล้ว</TD></TR></TBODY></TABLE>