พระคาถาที่ระงับ ***มหานรกใหญ่ทั้ง8*** ได้นาน90แสนกัลป์

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงได้ตรัสถึงบทพระอาการวัตตาสูตรว่า อานิสงส์ดังนี้

พระอาการะวัตตาสูตรนี้ ผู้ใดท่องได้ใช้สวดมนต์ปฏิบัติได้เสมอ มีอานิสงส์มากยิ่งนักหนา แม้ปรารถนา พระพุทธภูมิ พระปัจเจกภูมิ พระอัครสาวกภูมิ พระสาวิกาภูมิ จะปรารถนามนุษย์สมบัติ สวรรค์สมบัติ นิพพานสมบัติ ก็ส่งผลให้ได้สำเร็จสมความปรารถนาทั้งนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ได้เป็นพระพุทธเจ้า มีปัญญามากเพราะเจริญพุทธมนต์บทนี้ ถ้าผู้ใดปฏิบัติได้ เจริญได้ทุกๆวัน จะคุ้มครองภัยอันตราย 30 ประการ ได้ 4 เดือน ฯลฯ
ผู้ใดใดเจริญพระสูตรนี้อยู่เป็นนิจ บาปกรรมทั้งปวงก็จะไม่ได้ช่องหยั่งลงสู่สันดานเว้นแต่กรรมเก่าตามมาทันเท่านั้น
ในอนาคตกาล ถ้าบุคคลใดทำปาณาติบาต คือ ปลงชีวิตสัตว์ให้ตกถ่วงไป เป็นวัชชกรรมที่ชักนำให้ไปปฏิสนธิในนรกใหญ่ทั้ง 8 ขุม คือ สัญชีพนรก กาฬสุตตนรก สังฆาฏนรก โรรุวนรก มหาโรรุวนรก ตาปนรก มหาตาปนรก อเวจีนรก เปรต อสุรกาย เดรัจฉานกำเนิดไซร้ ถ้าได้ท่องบ่นจำจนคล่องก็จะปิดบังห้ามกันไว้ไม่ให้ไปสู่ทุคติกำเนิดก่อนโดยกาลนาน 90 แสนกัลป์ ฯลฯ
ยังเวียนว่ายอยู่ในวัฏฏสงสาร อานิสงส์คงอภิบาล ตามประคองไป ให้มีปัญญาเฉียบแหลมว่องไวสุขุมละเอียดลึกซึ้ง อาจรู้ทั่วถึงอรรถธรรมด้วยกำลังปรีชาญาน อวสานที่สุดชาติก็จะได้บรรลุพระนิพาน อนึ่ง ถ้ายังไม่ถึง พระนิพานก็จะไม่ไปบังเกิดในอบายภูมิทั้ง 4 มี นรก เปรต อสุรกาย ดิรัจฉานกำเนิดและมหานรกใหญ่ทั้ง 8 ขุม ช้านานถึง 90 แสนกัลป์ และจะไม่ไปเกิดในตระกูลหญิงจัณฑาลเข็ญใจ จะไม่ไปเกิดในตระกูลมิจฉาทิฏฐิ ฯลฯ
จะเห็นในอานิสงส์กล่าวไว้ว่า พระอาการวัตตาสูตรนั้น กล่าว ถึงพระบารมี อาการเป็นไปแห่งพระพุทธเจ้า ตั้งแต่ประสูตร มีบารมีเยอะมากๆ คุณแม่สวดเป็นประจำทุกวันเงินทองไม่เคยขาดมือเลย ท่านอยากให้เราสวดพระคาถานี้(ยาวมากไม่ไหวค่ะ)
แต่มีคนที่บาปหนานรกกินหัวอยู่ในคราบผู้ทรงศีล ได้ทำการเสพเมถุนกับสีกามาแล้ว2,3 คน อาจจะมีมากกว่านั้นก็ได้แต่เราไม่รู้ (หนึ่งในสีกานั้นมีญาติตัวเองด้วย) แต่ตอนนี้ทั้งคู่ไม่ได้เจอกันแล้ว อยู่ห่างไกลมาก ติดต่อกันทางโทรศัพท์อย่างเดียวและแม่ฝ่ายหญิงพึี่งมารู้ได้ไม่กี่ปี ห้ามเด็ดขาด โดยที่ทั้งคู่ยังสวดพระคาถานี้อยู่ประจำ (ทุกวัน)กันตนเองไม่ให้ตกนรกองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ตรัสไว้ว่าผู้ใดสวดพระคาาถาพระอาการวัตตาสูตร นี้เป็นประจำจะไม่ไปบังเกิดในอบายภูมิทั้ง 4 มี นรก เปรต อสุรกาย ดิรัจฉานกำเนิดและมหานรกใหญ่ทั้ง 8 ขุม ฯลฯ
พระคาถานี้ จะมีข้อละเว้นสำหรับคนทำชั่วหรือไม่ ? ซึ่งพวกเค้าทั้งสองเชื่อว่าละเว้นได้

 

พระคาถาจะใช้ได้ผลก็ต่อเมื่อ ผู้ที่ใช้อยู่ในศีลครับ

เพราะศีลคือพื้นฐานของพระคาถา คือพื้นฐานของสติ สมาธิ ปัญญา

สิ่งที่พวกเขาได้ทำผิดสร้างกรรมบาปนั้นคือ อดีต จะส่งผลต่อไปในอนาคตกาล

ณ ปัจจุบัน ถ้าเขาได้สร้างกรรมดี ทำทาน รักษาศีล หมั่นเจริญภาวนา

ดังนั้น เขาจะตกนรกก็ได้ หรือไปสวรรค์ก็ได้

ขึ้นอยู่กับ ดวงจิตสุดท้ายก่อนที่จะสิ้นใจ ว่าเศร้าหมองจากบาปที่กรรม

หรือมีความสุขจากบุญที่สร้าง

หรือ อาจจะไปอยู่ที่สำนักพระยายมก็ได้ว่า ควรที่จะไปนรก หรือ สวรรค์

 

สอบถามเพิ่มเติม
มีบทย่อไหมครับ

 

พระอาการวัตตาสูตรนี้ผมสวดท่องทุกวันเพื่อระลืกถืงคุญของพระพุทธเจ้า...ผมไม่คิดว่าสวดแล้วบาปกรรมเก่าของเรานั้นจะหมดไปหรือหลีกเลี่ยงไปได้..ถ้าไม่เช่นนั้นคนชั่วคงจะใช้เป็นข้ออ้างในอานิสงส์ในการสวดบทนี้เพื่อหลีกเลี่ยงกรรมและทําชั่วไปเรื่อยๆหรือ?
ใครทํากรรมใดย่อมได้รับผลของกรรมนั้นไม่ช้าก็เร็วแหระครับ...:boo:

 

จากที่อ่านมาคงเป็น พระ สินะครับที่เสพเมถุนยังงี้ก็ ปาราชิกขาดจากความเป็นพระ

ส่วนใหญ่ก็อเวจีมหานรก สถานเดียว แถมโดนปิดมรรคผลอีกด้วย

แต่สวรรค์ ยังไปได้อยู่ครับ แต่เรื่องมรรคผล หมดสิทธิ์ ต้องลงไปใช้กรรมก่อน

 

ทางที่จะละได้ซึ่งอบายภูมิทั้งหลายได้ มีทางเดียวคือ ละได้จากอกุศลและกุศล เมื่อคนเรายังคงต้องเกี่ยวข้องกับสองสิ่งนี้อยู่ ก็ไม่มีอะไรเป็นหลักประกันได้เลยว่า จะไม่พลาดพลั้งไปยังอบายภูมิ เมื่อเราท่านทั้งหลายยังคงต้องเวียนว่ายอยู่ หลงทำทั้งกุศลและอกุศล มากบ้างน้อยบ้าง ได้รับผลจากกุศลบ้าง จากอกุศลบ้าง เมื่อเรายังมีความเกิดอยู่ เราก็ยังมีโอกาสที่จะพลาดพลั้งไปในอบายภูมิได้อยู่นั่นเอง พระศาสดาจึงตรัสว่า " การเกิดบ่อยๆนั้นเป็นทุกข์ " จะไม่ทุกข์ได้อย่างไรหากเรายังสามารถหลงไปในอบายภูมิได้ในแต่ละครั้งที่เราเกิด ละเหตุของความเกิดเสียก็ดับได้ซึ่งทุกข์ และ อบายภูมิ สวัสดี

 

ปัจจุบันเค้ายังก่อกรรมไม่ดีอีก ยังทุศีลค่ะ ถึงไม่ได้ยุ่งกันแล้ว แต่จิตใจก็ยังหมกหมุ่น ในกิเลศตัญหาราคะอีก ฝ่ายนั้นโทรมาหาผู้หญิง(ที่เป็นญาติ)จะพูดxxxxx เคยเตือนญาติผู้หญิงว่ามันบาปมาก นรกอเวจี แต่เค้ายังอ้างอานิสงส์ของการสวดพระคาถานี้

 

ไม่มีบทย่อค่ะ บทสวดยาวมาก บารมี30 ทัส ก็ยังอยู่ในบทสวดนี้
เชื่อมั่นค่ะ ว่าจะคาถานี้มีอานิสงส์มาก แต่จะมีได้เฉพาะคนมีศีลเท่านั้น

 

ใช่ค่ะ คนทุศีล บาปหนา ใช้เป็นข้ออ้างในอานิสงส์ของบทสวดนี้ เพื่อหลีกหนีเลี่ยงกรรมชั่วของตัวเอง (ฝ่ายชายจะสวดประจำเพื่อหลีกหนีกรรม)

 

ใช่คะ ตอนนี้เค้ายังครองผ้าเหลือง แต่อาบัติปาราชิกแล้ว ขาดจากความเป็นพระทันทีโดยไม่ต้องไปลาสึกกับใครที่ไหนเพราะเจตนาเสพเมถุน
เค้าทุศีล แต่ยังหมั่นเจริญภาวนา กรรมฐานอยู่ และยังอยู่กับหลวงพ่อ ที่ศีลเคร่งครัดด้วย

 

พระทุศีล_ยังไม่สำนึกแบบนี้ นรกอเวจีเป็นที่ไปแน่นอน จะสวดมนต์ จะทำกรรมฐานไม่ประโยชน์

คุณnongjup หาทางช่วยเหลือฝ่ายหญิงให้ตาสว่างไวไว_ยังพอมีโอกาสรอด

 

ฝ่ายชายยังไม่สำนึกอีก อายุก็มากโข 60 กว่าๆ ต่อหน้าคนอื่นจะสำรวมเรียบร้อย ใครไม่รู้ก็คิดว่าถือศีลเคร่ง(คนจะเรียกหลวงพ่อ)ปัจจุบันนี้ทางกายไม่ละเมิด แต่ทางวาจา ใจ ละเมิด โทรมาหาญาติของดิฉันส่วนมากต้องไม่พ้นเรื่องลามก(เซ็กส์โฟน)และบอกกลับทางญาติว่า ถ้าไม่อยากให้ยุ่งให้ส่งน้องๆมา ซึ่งหมายถึงดิฉันด้วย สงสารญาติผู้หญิงที่ตกเป็นเหยื่อ ญาติผู้หญิงสวยมาก แต่สติไม่ดี เป็นตั้งแต่เรียนมหาลัย เธอจะถือศีลแปดอยู่บ้าน(จริงๆแล้วไม่ครบ8ข้อ) นุ่งชุดคนถือศีล (เค้าบวชที่วัดแล้วมาปฏิบัติธรรมที่บ้าน) ศึกษาพระไตรปิฏกเป็นเล่มๆและรู้ธรรมะมากกว่าเราหลายร้อยเท่า พยามดึงเค้าออกมาและเตือนเค้าได้แต่ก็ไม่เต็มที่ เค้าก็ยอมรับแต่บางครั้งก็สวนกลับมา
แปลกใจนะคะ คนที่รู้ธรรมะมากๆ(บางคน)ทำไมถึงกล้าก่อบาปที่ร้ายแรง

 

ที่ว่ารู้ธรรมะ รู้จากใบลานหรือเปล่าครับ

รู้จากใบลานก็เท่านั้น ไม่ได้เอาไปปฏิบัติย่อมไม่เกิดประโยชน์

มรรคผลย่อมไม่ได้ด้วย มีแต่กิเลสจะพอกพูนมากกว่า

 

ไม่ต้องแปลกใจหรอกครับ ..คำตอบชัดเจนอยู่ข้างบนนั่นแล้ว..คนที่ศึกษาพระไตรปิฎกได้ด้วยอาการ"สติไม่ดี"ย่อมไม่ใช่ฐานะ ด้วยว่าธรรมะนั้นลุ่มลึก ยิ่งนัก..ขนาดสติดียังยากแล้วสติไม่ดีก็ไม่ต้องกล่าวถึง..

ก็เมื่อเข้าถึงความเสียหายในสติ เธอจึงไม่อาจทราบหรือแยกแยะได้ว่า สิ่งใดควรไม่ควร แม้ท่านnongjupจะมีจิตกรุณาคิดเกื้อกูลด้วยการเตือนให้เธอทำในสิ่งที่ถูกควร ก็ใช่ว่าจะทำได้โดยง่าย .....เพราะอุปสรรคมีวิบากบาปกรรมที่อาจเข้าขัดขวางการช่วยเหลือที่ใครๆยื่นให้ ตนจึงหลงผิดทำผิดไปได้จนเต็มที่ เรื่องนี้พึงทราบว่าเมื่อสติเสียหาย ปัญญาย่อมพลอยวิบัติไปด้วย การรู้ตัวมีสติบริบูรณ์จึงเป็นสิ่งจำปรารถนาในที่ทั้งปวง..