จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

​

พระอริยบุคคล

โดย พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชพรหมยานเถระ(หลวงพ่อฤาษีฯ)


พระโสดาบันปฏิมรรค

ตัดกิเลส 3 ตัวแรกในสังโยชน์ 3 ข้อแรกได้ คือ

(1) ตัดสักกายทิฏฐิได้เบา ๆ คือ ไม่โลภอยากได้ของผู้อื่น ชอบในการทำบุญทำทาน ยังมีความโกรธ ยังมีความหลง แต่ไม่ลืมนึกถึงความตาย ไม่ประมาทในชีวิต

(2) ตัดกิเลสวิจิกิจฉา ความสงสัยในพระธรรม พระสงฆ์ ไม่มีจิตมั่นคงในพระนิพพาน ไม่ต้องการเกิดอีก

(3) ตัดกิเลสสีลัพพัตตปรามาส ไม่ลูบคลำศีล คือมีความจริงใจไม่ทำลายศีล ไม่นิยมหลงใหลไปกับพิธีรีตองตามชาวโลก เพราะท่านมีปัญญา

2. เป็นพระโสดาบันปฏิผล ได้เพราะมีคุณธรรมทั้ง 3 นี้มั่นคงถ้าจะเกิดเป็นคนอย่างมาก 7 ชาติ อย่างน้อย 1 ชาติไปนิพพาน

3. พระสกิทาคามีมรรค

4. พระสกิทาคามีผล

ท่านมีคุณธรรม 3 ประการเหมือนพระโสดาบัน แต่มีจิตละเอียดขึ้น ความโลภ ความโกรธ ความหลง น้อยลง

พระสกิทาคามี มีกรรมบท 10 ครบถ้วน คือ ไม่ละเมิดกรรมบท 10 อย่าง รวมกับมีศีล 5 บริสุทธิ์ครบถ้วน

กรรมบถ 10 เป็นทางป้องกันการเกิดในอบายภูมิ คือ

(1) ทางกาย คือ ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์ ไม่ประพฤติผิดในกาม ไม่ดื่มของมึนเมา

(2) ทางวาจา คือ ไม่พูดปด ไม่พูดคำหยาบ ไม่พูดเพ้อเจ้อเหลวไหล

(3) ทางใจ คือ ไม่คิดอยากได้ทรัพย์สินสมบัติใด ๆของผู้อื่น ไม่จองล้างจอง
ผลาญ ไม่เห็นผิดจากคำสั่งสอนของพระผู้มีพระภาคเจ้า เห็นถูกตามความเป็นจริงว่า พระนิพพานมีจริง ไม่สูญ มีความสุขยอดเยี่ยมตลอดกาล

5. พระอนาคามีมรรค

พระอนาคามีผล

ท่านมีปัญญาชาญฉลาดสามารถตัดกิเลส 5 ข้อแรกในสังโยชน์ 10 ได้

คือ มีคุณสมบัติ 3 ข้อเหมือนพระโสดาบัน พระสกิทาคามี เพิ่มอีก 2 ข้อ คือ

(1) สามารถละกามราคะ กิเลสกามในความรักหลงในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัสทางกาย สุขทางกายได้

(2) สามารถละความไม่พอใจ ปฏิฆะ ความโกรธ ได้ มีจิตเมตตาปราณี ชาวบ้านที่มีจิตเข้าถึงอนาคามีผล ยังอยู่ทำงาน ทำหน้าที่พ่อบ้าน แม่เรือนครบ แต่จิตไม่หมกมุ่นในกามราคะ มีสมาธิจิตทรงในฌาน 4 มีปัญญาเห็นโทษทุกข์ของร่างกาย ถ้าตาย ตอนจิตเป็นพระอนาคามีผลก็เข้าถึงพรหมโลกชั้นสุทธาวาส ไม่มาเกิดเป็นคน บำเพ็ญจิตในชั้นพรหมเข้าพระนิพพาน จิตเป็นสุขยอดเยี่ยมไม่ต้องกลับมาเกิดในโลกทั้ง 3 อีกต่อไป

พระอรหัตตมรรค

พระอรหันตผล

ท่านมีจิตฉลาดสะอาดสามารถกำจัดอวิชชา ตัณหา กิเลสสังโยชน์ 10 ได้ทั้งหมด อุปาทานในขันธ์ 5 ไม่มี เพิ่มจากคุณลักษณะของพระอนาคามี พระอรหันต์สามรถกำจัดกิเลสละเอียดอีก 5 ตัวใน สังโยชน์ 10 ข้อ สุดท้ายได้ดังนี้

(1) รูปฌาน ท่านเข้าฌาน 1 ถึงฌาน 4 ได้ แต่มีจิตฉลาดไม่ติดในฌาน ไม่คิดว่าฌาน1 ถึงฌาน 4 เป็นของเลิศประเสริฐเป็นแต่เพียงให้จิตสงบตั้งมั่นมีกำลังแก่กล้า

(2) อรูปฌาน จิตละเอียดฌานละเอียดตัดนามในขันธ์ 5 ได้ คือ กำจัด เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณประสาทตาหูจมูกสิ้น กาย อารมณ์ใจออกจากจิตทั้งหมด เห็นว่าอรูปฌานยังไม่ใช่ของเลิศเป็นเพียงบันไดไต่ขึ้นเข้าใจมีปัญญาเพื่อพระนิพพาน ถ้ายังติดในอรูปฌานก็ต้องไปเกิดในอรูปพรหม ยังไม่พ้นทุกข์จริง

(3) มานะ พระอรหันต์ตัดกิเลสที่เห็นว่าตัวเราดีกว่าเขา ด้อยกว่าเขา เสมอเขา ท่านมีความฉลาดรอบรู้ว่าตราบใดที่ยังมีขันธ์ 5 ร่างกาย รูป-นามอยู่นี้ไม่มีใครดีกว่าใคร ยังจมอยู่ในทะเลทุกข์ หรือวัฏฏสงสารกันทั้งนั้น ท่านเห็นว่าขันธ์ 5 เป็นของปลอม ของสมมุติ ของชั่วคราว ไม่ถือเขาถือเราเห็นคนสัตว์เป็นเพื่อนทุกข์เกิด แก่ เจ็บ ตายเท่านั้น

(4) อุทธัจจกุกกุจจะ พระอรหันต์ท่านไม่มีอารมณ์คิดวุ่นวายฟุ้งซ่านไร้สาระ มีความคิดอย่างเดียว ต้องการให้คนพ้นทุกข์ ทำอย่างไรคนจะเข้าใจในธรรมะ ในทุกข์ของโลก ทำอย่างไรคนจะเข้าใจพระนิพพานถูกต้อง พระนิพพานเป็นของจริง ไม่ใช่ของสมมุติชั่วคราวเหมือนโลกมนุษย์ สวรรค์ พรหม

(5) อวิชชา พระอรหันต์ไม่มีความเข้าใจผิดในนรกโลก มนุษย์โลก เทวโลก เห็นว่า 3 โลกนี้ไม่มีทางไหนเป็นสุขจริง เป็นสุขชั่วคราว ท่านรู้เข้าใจพระนิพพานมีจริง ไม่สูญสลาย พระนิพพานไม่ใช่อนัตตา พระนิพพานเป็นแดนทิพย์วิเศษยอดเยี่ยม จิตของผู้พ้นจากกิเลสสังโยชน์ 10 อย่างเท่านั้น ถึงจะเข้าถึงพระนิพพาน ท่านสัมผัสพระนิพพานได้ทางจิตถึงแม้จะไม่เห็น แต่จิตมีปัญญาทราบแน่ชัดว่าพระนิพพานมีแดนทิพย์จริง เพราะจิตท่านเข้าถึงวิมุติสุข

***********************************************

 

_/\_ สาธุ
ขออนุโมทนากับจิตบุญดวงที่ ๑๓๖
และคุณครูจิตบุญทุกท่านด้วยครับ

 

ขอโมทนาสาธุในผลการปฏิบัติของท่านและครูผู้สอน ขอให้ท่านปฏิบัติต่อไปจนถึงมรรคผลนิพพานด้วย เทอญ สาธุๆๆ

 

ขอโมทนาบุญกับคุณหนุ่มUSA จิตบุญดวงที่ ๑๓๖
พร้อมครูผู้ฝึกสอนและผู้ที่เกี่ยวข้องทุกท่านด้วยนะครับ
และขอให้ครูและผู้ปฎิบัติทุกท่าน จงอย่าหยุดการเจริญสติภาวนา
ขอให้เจริญสติธรรมดา เป็นสติสัมปชัญญะให้เป็นปกตินิสัย
และพยายามเจริญปัญญาให้เป็นปัญญาญาณ เพื่อความหลุดพ้น
ซึ่งเป็นเป้าหมายสูงสุดสำหรับนักปฎิบัติธรรม

 

ให้พากันออก
จากความรู้สึก ความนึกคิดหรืออารมณ์ต่างๆ ของตนเอง
(คราบความเป็นมนุษย์)

ที่พวกเราพากันรักษาศีลเพื่อเป็น(มตราฐาน)คนดี ทำภาวนาเพื่อมีสติ มีสมาธิ มีปัญญา
พยายามเล็ง คำว่า "ปัญญา" ให้ดี เพราะปัญญานี้แหล่ะจะทำให้เรารู้
ยิ่งเจริญปัญญามาก กลายเป็นปัญญาญาณ เราก็จะยิ่งเห็นธรรมชัดเจน
จากที่เราเคยรู้เฉยๆ ต่อไปจะรู้มาก คือรู้แจ้ง รู้ตามความเป็นจริงมากยิ่งๆขึ้นไป
ปัญญานี้แหล่ะ จะพาเราออกจากทุกข์ ปลอดภัยยามมีภัยพิบัติต่างๆ
ปัญญาญาณนี้แหล่ะ สามารถละอัตตามานะละเอียด จะพาเราหลุดพ้นวัฎฎะ
ปัญญา ปัญญาญาณ จะช่วยให้เรา(จิต)ปล่อยวางกับทุกสิ่งง่าย ตามสติปัญญาแห่งตน
อยู่เหนือขันธ์ ๕ ได้เด็ดขาด แยกกายแยกจิตได้เด็ดขาด อยู่เหนือความรู้สึกนึกคิดหรืออารมณ์ต่างๆ
ท้ายที่สุด เรา(จิต)ก็จะไม่ไปยุ่งเกี่ยว เกี่ยวข้อง ไม่ไปยึดรูป-นามใดๆ
หรือขันธ์ ๕ อีกต่อไปฯ

พยายามถามตนเองบ่อยๆว่า เราเจริญในศีลในธรรมไหม๊
ทำไม๊ เราปฎิบัติไม่ถึงไหน
ตอบว่า ศีลเราครบมั๊ย แต่ถ้ามั่นใจว่าครบ กำลังใจเราพร้อมมั๊ย
มีความศรัทธาอย่างเดียวมันไม่พอ ต้องมีความเพียรมากด้วย
เราจึงอยากจะสร้างสติ ให้เกิดสมาธิ ปัญญาของตน

เมื่อไหร่จะได้ฌานหรือญาณกับเขามั่ง
ขอให้ถาม-ตอบตนเอง ว่า..
ทุกวันนี้ นับตั้งแต่ตื่นนอนจนเข้านอน สติเราไปอยู่กับสิ่งสมมุติมาก
หรืออยู่กับกายกับใจของเรามากกว่ากัน
วันๆนึง มัวแต่ไปสนใจอย่างอื่นซะมาก มัวหลงไปดูจริยาผู้อื่นมาก
พยายามปลีกมาอยู่กับตนเองให้มาก เน็ต เฟส เพลาๆหน่อยนะจ๊ะ
ถ้าจะเอาดีทางนี้ คือมรรคผลตนเอง

 

ขออนุโมทนาบุญ กับ จิตบุญดวงใหม่ ที่ 136 ของกลุ่ม จิตเกาะพระ พร้อมทั้ง ครูผู้สอนและผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทุกท่าน มา ณ ที่นี้ ด้วยค่ะ.. สาธุ

ความพยายาม อยู่ ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น จริงๆ ...นี่คือ ตัวอย่างของ อิทธิบาท4 ของผู้ปฏิบัติธรรม และ ครูฝึกสอน จริงๆค่ะ ขอชื่นชม...โมทนาสาธุ

 

ขอโมทนาบุญกับคุณหนุ่ม จิตบุญดวงที่ ๑๓๖ พร้อมด้วยครูผู้ฝึกสอนและผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทุกๆท่านค่ะ
สาธุ

 

รายงานตัว

สวัสดีครับ

ผมหนุ่มครับ อยู่ที่อเมริกา

วันนี้มาขอแนะนำตัวและขอกล่าวคำขอบพระคุณ แก่ครูผู้สอนและดูแลทุกท่าน มีครูเกษ ครูกี ครูลูกพลัง ครูแหวว และคุณอภิชัย และที่ขาดมิได้เลยนั้นคือ พี่ภู และครูเพ็ญ ผู้ซึ้งริเริ่มและตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อช่วยนำจิตของผู้ที่ยังหลงอยู่ในวัฏสงสารกลับบ้านครับ รวมไปถึงครูทุกท่านที่มีส่วนร่วมในกระทู้จิตเกาะพระนี้ ขอกราบขอบพระคุณอีกครั้งครับ

ขอเล่าความเป็นมาโดยคร่าวๆในการปฏิบัติจิตเกาะพระของผมโดยสังเขปครับ

ผมเริ่มต้นด้วยอาการหวั่นวิตกถึงเรื่องภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้นในปี 2512 ด้วยความเป็นห่วงครอบครับและยังขาดสติ จึงเร่ิมหาข้อมูลต่างๆ เพื่อเป็นหนทางป้องกัน และบรรเทาเหตุร้ายที่จะเกิดขึ้นกับครอบครัว หรือที่เรียกง่ายๆ ว่าหาทางหนีทีไล่ไว้ก่อน ผมใช้เวปพลังจิตเป็นที่หาข้อมูลโดยส่วนใหญ่ ติดตามอ่านกระทู้ของหลายๆท่านที่ได้โพสไว้ รวมถึงกระทู้จิตพร้อมฯของพี่ภูด้วย

ในช่วงแรกผมไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่ เพราะเข้ามาอ่านไม่อะไรที่สอนเรื่องการเตรียมการ นอกจากการเตรียมจิตให้พร้อมเท่านั้น จนวันที่ผมได้ไปอ่านกระทู้ซึ่งมีคุณอภิชัย(Survival) โพสอยู่ คุณอภิชัยได้กล่าวถึงการฝึกจิตเกาะพระของท่านซึ่งทำให้ผมสนใจและอยากปฏิบัติจิตเกาะพระ ซึ่งเป็นวิธิีที่เร็วที่สุดที่เราจะเข้าถึงนิพพานได้ ซึ่งก่อนหน้านี้ผมได้ปฏิบัติมาประมาณ 4-5 ปี แต่ผมก็ยังไม่มีอะไรดีขึ้น

ในช่วงแรกของการปฏิบัติ ครูผู้ฝีกก็จะบอกเลือกภาพพระที่ชอบและระลึกถึงภาพนั้นบ่อยๆ จนจิตจำภาพนั้นได้ ให้วางการปฏิบัติที่ผ่านมา และยังมีคำแนะนำอีกบางประการที่เราควรจะวางเพื่อเป็นประโยชน์ต่อการปฏิบัติ ผมก็ทำตามทุกอย่าง พร้อมทั้งทำแก้วชาของผมไม่ให้มีน้ำเก่า พร้อมที่จะรับน้ำใหม่เข้ามา แต่ผมใจร้อน และคาดหวังมากเกินไป จนทำให้ผมต้องสติหลุดอยู่หลายครั้ง เมื่อการปฏิบัติไม่เป็นดั่งใจ หลายครั้งที่การปฏิบัติของผมทำให้ตัวเองเครียด มีนหัว และเกิดอาการปวดเกร็ง เพราะผมทำมากเกินไป ขาดความผ่อนคลายและสบายตามที่ครูแนะนำ

พอเร่ิมจับทางได้ สติเริ่มดีขึ้น การปฏิบัติของผมก็เริ่มดีขึ้น แต่สิ่งที่เกิดนั้นเป็นแบบ 3 วันดี 4 วันไข้ ติดๆ ดับๆ ซึ่งทำให้่ผมเกิดความสงสัยและโทษตัวเองว่าไม่ค่อยได้เรื่องมากยิ่งขึ้น ในขณะที่การวางกำลังใจของผมก็ไม่ค่อยเต็ม ยังวางกำลังใจไม่เป็น แถมยังถูกกิเลสหลายตัวเข้ามาทดสอบอยู่เสมอ แต่ครูคอยติดตามใกล้ชิด คอยให้คำแนะนำ รวมทั้งกระแทกบางครั้งให้จิตผมเข้าที่เข้าทาง

เริ่มเห็นการเปลี่ยนแปลงของตนเองมากขึ้นเมื่อสติของเราไวต่อส่ิงที่มากระทบ สามารถตามเกิดดับได้ ยิ่งเห็นเรื่อยๆ ยิ่งเข้าใจในกฏไตรลักษณ์ ในขณะที่ภาพพระก็เด่นชัดขึ้นมาเรื่อยๆ แยกกายแยกจิตได้ดี และสามารถรับมือกับสิ่งที่เข้ามากระทบได้ดีกว่าเดิม การเกาะพระทำให้คล่องทั้งในระดับจิตนึกและนำท่านไว้ที่ฐานใจ

ระหว่างทางการเดินมรรคของผมมีสิ่งหนึ่งที่ผมไม่รู้มาก่อนเลยแฝงอยู่ลึกๆ คือ การคาดหวัง ทำให้ผมปฏิบัติได้ไม่ดีเท่าที่ควร ความอยากที่จะสำเร็จทำให้ผมเดินนอกลู่นอกทาง เอาการปฏิบัติแบบเดิมมาผสมกับสิ่งที่ครูแนะนำ เพียงหวังว่าน่าจะเป็นสิ่งที่ช่วยเหลือเกื้อกูลให้การปฏิบัติได้ดีขึ้น แต่สิ่งที่ผมทำนั้นกลับไม่เป็นผลดีอย่างที่คิด กลับเป็นผลเสียที่ทำให้การปฏิบัติจิตเกาะพระของผมช้าไปกว่าเดิม สุดท้ายก็เกิดความเครียดและเกิดอาการอึดอัดหนักๆที่หัวอีกครั้ง แต่ด้วยการฝึกสติมาระยะหนึ่งทำให้ทราบว่า สิ่งที่เกิดกับผมนั้น ไม่น่าจะใช่หนทางแห่งมรรค ผมน่าจะทำอะไรผิดสักอย่าง

ผมใช้เวลาในการหาข้อผิดพลาดของตัวเองอยู่พอสมควร ยิ่งคิดยิ่งไม่รู้ สุดท้ายผมเข้าไปหากระทู้จิตพร้อมฯ ทำให้ผมได้มีโอกาสได้อ่านโพสของคุณอภิชัยอีกครั้ง ซึ่งเป็นโพสที่คุณอภิชัยได้กล่าวถึงขั้นตอนการปฏิบัติของท่านจนจิตยกได้สำเร็จ รวมไปถึงคำแนะนำต่างๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อการปฏิบัติ ทำให้ผมทราบถึงข้อผิดพลาดของตัวเอง ข้อผิดพลาดของผมคือ ผมไม่เกาะพระอย่างสบายๆ เคร่งเครียดมากเกินไป ไม่ทำตามที่ครูแนะนำและ ไม่ละความอยาก

เริ่มใหม่เอาใหม่คิดใหม่ โดยเน้นความสบาย เกาะท่านอย่างสบายๆ แล้วภาพพระของผมก็เริ่มเปลียนไปอีก ตอนนี้ท้ั้งสติและสมาธิของผมเริ่มดีขึ้นเป็นลำดับ ประกอบกับการเจริญสติด้วย มรณานุสติ ทั้้งก่อนนอนและตื่น อสุภะ ท้ังในและนอกการทำสมาธิ การพิจารณาร่างกาย ทุกข์และ ไตรลักษณ์ การเกาะพระของผมในช่วงนี้ดีเป็นปกติ อารมณ์จิตเบาสบาย

สิ่งสุดท้ายที่ผมตัดคือ การวางอุเบกขา และการไม่ก้าวล่วงในกรรมของผู้อื่น สิ่งนี้ทำให้ผมยอมรับในกฏแห่งกรรมและกฏของธรรมดาอย่างหมดใจ ทำให้ผมเข้าใจลึกซึ้งมากขึ้นในคำที่ว่าสัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม เข้าใจความทุกข์และเห็นทุกข์ในทุกขณะจิต เห็นสมมุติ จนวันที่ความรู้สึกว่างๆมาเกิดกับผมโดยที่ผมเองก็ไม่รู้ตัวว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะไม่เคยรู้สึกมาก่อน เป็นความรู้สึกที่ยากต่อการบรรยาย ไม่สุข ไม่ทุกข์ ไม่ทุกข์ร้อนกับเรื่องโลกเหมืืือนก่อน เป็นความว่างที่เป็นอิสระจากความคิด

วันนี้ครูเกษได้เมล์มาแสดงความยินดีที่จิตผมยกแล้ว เป็นดวงที่ 136 นี่คงเป็นบันไดก้าวแรกสำหรับการเดินมรรคให้สูงขึ้นไปเรื่อยๆ เพื่อผลแห่งนิพพาน ครูยังบอกอีกว่าจะมีบททดสอบอีก ให้เตรียมตัวไว้ด้วย

สุดท้ายนี้ ผมหวังว่าเรื่องราวความเป็นมาของผมจากวันแรกถึงวันนี้ น่าจะเป็นประโยชน์สำหรับผู้ที่กำลังปฏิบัติเพื่อการยกจิตอยู่ในขณะนี้ สติและสมาธิเป็นส่ิงที่สำคัญ ขอเน้นย้ำเรื่องความสบาย คือ เกาะพระอย่างสบายๆ ไม่ต้องเครียด ทำตามท่ี่ครูแนะนำ ที่สำคัญที่สุดคือ อย่าขาดความเพียร อย่าท้อ และเดินสายกลาง พร้อมทั้งระลึกอยู่เสมอว่า ท่านพ่ออยู่กับเราเสมอ

ขอบคุณครับ

หนุ่ม

ปล. คุณอภิชัยไม่ได้เป็นครูผู้ฝึกที่ดูแลผมโดยตรง แต่มีส่วนสำคัญอย่างมากที่ทำให้ผมมาถึงจุดนี้ได้ เนื่องจากบทความที่คุณอภิชัยได้โพสไว้นั้น เป็นประโยชน์ในการปลดล็อคข้อผิดพลาดของผมในการปฏิบัติ

 

ขออนุโมทนากับคุณหนุ่ม จิตบุญดวงที่๑๓๖.ด้วยค่ะและอนุโมทนากับ

คูณครูผู้ฝึกสอนทุกๆท่านค่ะ ในความสำเร็จในครั้งนี้ ที่ท่านได้ตามหาลูกหลาน.........

ของท่านพ่อพบเพิ่มขึ้นๆนี่คือบุญอันใหญ่หลวงเพราะเป็นสิ่งที่ท่านพ่อปราถนา...

ผู้เขียนขอให้คุณหนุ่มมีดวงตาเห็นธรรมยิ่งๆขึ้นค่ะ และขออนุโมทนากับครูดาว

...ที่นำธรรมะของหลวงปู่มั่นมาให้เป็นธรรมทาน ลูกขอน้อมรับคำสอนของ

องค์ท่านและจะปฏิบัติตาม น้อมกราบหลวงปู่มั่น และพระองค์ท่านทุกๆ

พระองค์ด้วยเศียรเกล้าเจ้าค่ะ...กราบ กราบ กราบค่ะสาธุ...

 

พี่ภู ขออนุญาตปิดกระทู้จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ
ขอขอบพระคุณทุกท่าน มาณ ที่นี้ด้วยนะครับ​

 

โมทนาสาธุครับ จิตเกาะพระ(พุทธานุสติกรรมฐาน ควบกสิณ) เป็นกรรมฐาน ที่ทำให้เข้าสมาธิถึงฌาน1-4ได้เร็วที่สุดในยุคปัจจุบันนี้ เป็นปัจจัตตังที่รู้โดยตัวคุณเอง ขอให้คุณหนุ่ม ใช้ฌานสมาธิจากการฝึกจิตเกาะพระ ต่อยอดไปสู่การวิปัสสนา เพื่อมรรคผลนิพพาน ด้วยเทอญ สาธุ

 

​

จะหนีไปเล่นน้ำสงกรานต์อะดิพี่ภู...ขอให้ตัวดำปี๋....ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ​

 

สาธุค่ะ คูณภูทยานฌาน ค่ะอนุญาติให้ปิดเฉพาะวันนี้วันเดียวนะคะ

ปิดแต่ข้อเขียนนะคะ...แต่อย่าปิดใจของท่านที่ท่านให้ความเมตตามาตลอด

ตั้งแต่วันแลกที่ได้เข้ามาศึกษาธรรมะธรรมทานทั้งหมดในกระทู้ วันนี้ขอให้พัก

ผ่อนพรุ่งนี้อย่าลืมมาเปิดกระทู้นะคะ...เอาความเมตตาความหวังดี ความเป็น

ห่วงของท่านกลับมาที่เดิมอย่าไปแล้วไปเลยนะคะ...กลับมาพร้อมกับของฝาก

ของท่านที่พวกเราต้องการ...คือธรรมทานที่จะขาดเสียไม่ได้ค่ะสาธุ...

 

​

อย่าเชื่อในสิ่งที่ ตา เห็นทันที อิ อิ....​

 

April Fool's Day ล่ะซิคุณภูrabbit_sleepy

 

สาธุค่ะ ครูพี่ภูกะเล่นมุกชะหน่อย ก็มีคนตามรู้เห็น คือ รู้ใจซะแล้ว...ส่วนกระทู้จะปิดหรือไม่ปิดนั้นก็ไม่สําคัญไปกว่าความศรัทธาที่เรามีต่อพระศาสนา และท่านพ่อผู้ได้ปฏิบัติจนได้เห็นเหตุแห่งความเกิดทุกข์ แล้วอยากให้พวกเราๆท่านๆพ้นไปจากทุกข์กันได้ทุกๆคน เราจึงมาปฏิบัติเพื่อให้เหตุแห่งทุกข์ดับไปพร้อมกับภัยพิบัติที่จะเกิดขึ้นหรือไม่เกิดก็ตามแต่ถ้าเราดับได้ที่ใจเราแล้วที่อื่นหรือ?จะมีความหมายขอให้ท่านจงดับทุกข์ที่กายและใจของท่านนี่เทอญ

 

"หลวงพ่อจรัญท่านสอนไว้ว่า"

...เวลาปากดีก็ไม่อยากสวดมนต์...เวลามือดี ก็ไม่อยากไหว้พระ...

...เวลาแข็งแรง...ก็ไม่อยากปฏิบัติธรรม...พอเป็นอัมพฤกษ์อัมพาต...

...ปากเบี้อว...แขนสั่นเดินไม่ไหว...อยากจะไหว้พระสวดมนต์...

...ปฏิบัติธรรม...เป็นไปไม่ได้...ทำบุญเจ็บๆ...ก็ได้บุญเจ็บๆ"...

พระธรรมสิงหบุราจารย์ หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมุโม วัดอัมพวัน อ.พรหมบุรี จ. สิงห์บุรี

...กราบหลวงพ่อจรัญด้วยเศียรเกล้เจ้าค่ะ...

 

คุณหนุ่มUSAไปขุดทองซะไกลเลย แต่ดันพบบ่อนิพพานกับครูเกษCanada
คงมิใช่บังเอิญแน่ เพราะบุญนำพาให้พบเจอกัน
สายบุญจึงทอดสะพานไปสู่มรรคผลนิพพานโดยไม่ยาก

บางคนทำบุญทำทานมามากทั้งชีวิต บางคนสร้างโบสถ์เป็นล้าน
บางคนเที่ยวตามหาสำนักสงฆ์ สำนักปฎิบัติธรรม หาสถานที่ปลีกวิเวก
บางคนเที่ยวตามหาครูบาอาจารย์ บางคนตามหาพระอรหันต์ บางคนภาวนาตามหาพระพุทธเจ้า
เพื่ออะไรถ้ามิใช่ความสุข ความสบายใจ เพื่อความหลุดพ้น พวกเราไปตามหากันซะไกลเลย
แต่สุดท้าย ที่แท้บุญหรือความสบายใจนั้น ก็อยู่ที่กายใจของตนเอง

เพราะฉะนั้น หาบ่อนิพพานบนดินของตนให้พบเจอไวๆ จะได้ไม่ต้องเป็นทุกข์กันอีกต่อไป
ขอให้โชคดีครับ

Phu Discovery

 

ให้พรหรือแช่งน่ะ ดูน้องดาวนั่งโป้หัวเราะ เสื้อก็ไม่ใส่ น่าตีจริงๆ