สงสัยครับ.

ผมเคยได้ฟังมาว่า หากใครบรรลุได้อรหันต์ผล
ต้องบวชภายใน24ชั่วโมง.เพราะอะไรคับ?(ถ้าไม่บวชได้ป่าว?)

 

อรหันต์ผล คือ.....

 

อรหัตผลมั้งครับ?..

 

ถ้าไม่ได้บวชหรือครอเพศฆารวาสอยู่ ถ้าไม่ออกบวชก้จะนิพพานในวันนั้นเลย ตอบสั้นๆว่าใม่ใช่สมณะเพศก้เลยต้องเป็นแบบนั้น แต่ไม่ค่อยมีนะฆราวาสที่บรรลุอรหัตตผลน่ะ ยิ่งสมัยนี้แล้วใหญ่เลย แม้บรรพชิตยังหายาก ทั้งนี้ทั้งนั้นก้อยู่ที่ต้นทุนเดิม

 

อ่านแล้วก็.งงๆล่ะคับ.

 

ได้ ไม่เป็นไร ไม่มีผลอะไร

 

เท่าที่มีหลักฐานทางคัมภีร์ เขียนไว้ว่าภายในวันนั้นวันที่บรรลุอรหันต์ครับ ถ้าไม่ได้บวชจะหมดอายุขัยเข้าพระนิพพานไป บางตำราเขียนไว้ว่าภายในเจ็ดวัน ในพระไตรปิฏกไม่ได้เขียนไว้ แต่มีในมิลินทปัญหา คีหิอรหัตตปัญหา เป็นที่มาแห่งแรกทางความเชื่อนี้ครับ จากนั้นก็มีคัมภีร์ชั้นหลังๆๆจากนี้เอาคติความเชื่อนี้มาเขียนมาขยายอีกที
โดยส่วนตัวผมเข้าใจว่า แต่งเติมขึ้นมากันเองทีหลังด้วยเหตุผลบางอย่างเพราะ ปกรณ์มิลินทปัญหา นี้มีผู้รจนาหลายต่อหลายคนกว่าจะได้เล่มที่เราเห็นในปัจจุบันนี้
ประเด็นนี้ทำให้คัมภีร์เล่มนี้ถูกวิจารณ์อย่างรุนแรงในหมู่ผู้รู้ครับ

 

.ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้าพระนาคเสนเถระผู้มั่นในอริยศีลสังวรวินัย ตุมฺเห ภณถ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวไว้กับโยมแต่เดิมว่า ฆราวาสได้พระอรหัตนั้นมีคติ ๒ ประการ คือจะต้องบวชเสียในวันอันได้พระอรหัตนั้นประการ ๑ ข้อหนึ่งบุคคล เป็นฆราวาสได้สำเร็จพระอรหันต์แล้ว ไม่บวชเสียในวันนี้จะเข้าสู่พระนิพพานในวันที่ได้พระอรหันต์นั้นประการ ๑ เป็นคติสิริเป็น ๒ ประการแน่ ดังนี้หรือกระไร


พระนาคเสนจึงถวายพระพรว่า มหาราช ขอถวายพระพรบพิตรพระราชสมภาร พระองค์ผู้ประเสริฐ ซึ่งฆราวาสได้พระอรหัตในวันใด ต้องบวชในวันนั้น ในสำนักครูบา อาจารย์โดยปรกติที่ว่าจะกระทำเหมือนพระโองการตรัสฉะนี้ จะได้บวชเอาเองก็ดี จะให้คอยเท่าอุปัชฌาย์อาจารย์ท่านผู้มีฤทธิ์อันจะเหาะมาบวชให้ก็ดี ช้าไปวัน ๑ หรือ ๒
วัน เช่นนี้ไม่ได้ ถ้าบวชเองก็เป็นไถยเพศ มิได้เรียกว่าบรรพชา ประการหนึ่ง ถึงจะคอยท่าพระอรหันต์อันมีฤทธิ์ รู้จักจิตว่าจะบรรพชาจึงจะเหาะมาบวชให้ก็ไม่ได้ ถ้าช้าไปจนวัน ๑ หรือ ๒ วัน เกินกำหนดไป ก็คงจะเข้าสู่นิพพานในวันนั้น ขอถวายพระพร

สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ผู้เป็นปิ่นประชากรมีพระราชโองการตรัสว่า ภนฺเต นาคเสนข้าแต่พระนาคเสนผู้ปรีชาญาณอันประเสริฐ พระผู้เป็นเจ้าสิว่ากระนั้น ก็ฆราวาสนี้ถ้าได้ถึงพระอรหัตแล้วน่าที่จะดีทีเดียว ไฉนจึงร้อนรนถึงสิ้นชีวิตฉะนี้เล่า

พระนาคเสนผู้ประกอบด้วยปรีชาเฉลิมปราชญ์ จึงวิสัชนาว่า มหาราช ขอถวายพระพรบพิตรพระราชสมภาร เป็นด้วยเพศฆราวาสนี้ต่ำไม่สมควรแก่พระอรหัตภูมิคฤหัสถ์นี้เป็นภูมิอันต่ำช้านัก จึงต้องให้ละเพศฆราวาสบวชเสียในวันที่ได้พระอรหัตนั้นนี่แหละเพศแห่งบรรพชิตผิดกันต่างกัน อุปมาดังบุคคลอันเคยรับประทานอาหารเลี้ยงชีวิต มีชีวิตอยู่เพราะอาศัยอาหาร ครั้นมาเป็นทุพภิกขกาลเกิดข้าวแพงหาอาหาร
บริโภคมิได้ บุรุษผู้นั้นอดอาหารอยู่หลายวัน ครั้นหาอาหารได้ บุรุษชายนั้นบริโภคจนเกินขนาด เตโชธาตุมิอาจเผาผลาญได้ บุรุษผู้นั้นก็ถึงแก่ชีวิตักษัยกระทำกาลกิริยาตาย จะว่าบุรุษชายนั้นไม่รู้ประมาณ หรือจะโทษเอาอาหารว่า ตายเพราะอาหารหรือประการใดเล่า

สมเด็จพระเจ้ามิลินท์ภูมินทราธิบดีมีพระราชโองการว่า ภนฺเต นาคเสน ข้าแต่พระนาคเสนผู้ปรีชาญาณ อาหารเป็นเครื่องเลี้ยงชีวิตจะเป็นยาพิษหามิได้ บุรุษผู้นั้นมาสิ้นชีวิตด้วยโลภในอาหาร รับประทานเกินขนาดไป จะโทษอาหารอย่างไรได้

พระนาคเสนถวายพระพรว่า ฉันใดก็ดี ภูมิฆราวาสต่ำนักไม่อาจต้านทานพระอรหันต์เปรียบดุจคนอดอาหาร ต้านทานอาหารไม่ได้ฉะนั้น เหตุฉะนี้แหละฆราวาสที่ได้พระอรหันต์จึง ต้องบรรพชาเสีย หรือนิพพานเสียในวันนั้น นะบพิตรพระราชสมภาร

อีกประการหนึ่งเล่า เปรียบอุปมาดุจกลุ่มหญ้าอันน้อยนักบุคคลจะเอาศิลาอันหนักทับลงกลุ่มหญ้าอันน้อยมิอาจทนทานศิลานั้นได้ประการหนึ่ง เปรียบดังบุคคลประกอบได้บุญอันน้อย ได้สมบัติอันเป็นอิสรภาพแล้วมิอาจปราบดาภิเษกครองราชสมบัติได้ ไม่คู่ควรที่จะครองราชสมบัติ ก็บังเกิดความฉิบหายอันตรายต่างๆ ถึงกับต้องประหารชีวิต ทนเวทนาสาหัส จะโทษสมบัติว่าสมบัติร้อนพาให้อายุนั้นหรือประการใดเล่า ขอถวายพระพร

คัดจากมิลินทปัญหา คีหิอรหัตตปัญหา

 

แนะนำ ฝึกเต๋าต่อ
สำเร็จเซียนแล้วยืดอายุขัยได้อ่ะ


catt2

 

ลองหาในคำสอนหลวงปู่ฤาษีลิงดำ นะครับ มีคำตอบ ผมจำไม่ไ้ด้ เดี๋ยวจะเพี้ยน (หากจำไม่ผิดเพราะกายหยาบของฆารวาสไม่สามารถรับภูมิธรรมของพระอรหันต์ได้) ขออนุโมทนาครับ

 

เคยถามพระผู้ใหญ่
ท่านบอกว่าไม่ต้องสงสัย ไม่ต้องถาม ไม่ต้องไปห่วงท่านหรอก
เร่งความเพียร น้อมมากลับที่ตัวเราดีกว่า

 

เพราะสงสัย จึงแสวงหา(สัจธรรม)
เร่งความเพียร ต้องstepหลังจากหายสงสัยล่ะคับ.(จู่ๆเราเกิดความสงสัย ตั้งคำถามว่า ชีวิตคืออะไร? เราเกิดมาอยู่บนโลกนี้ได้อย่างไร? แสดงว่าคุณทำท่า..แล้วครับ อิอิ)
(ความเห็นส่วนตัวของผมคนเดียว)

 

ขอตอบแบบภูมิธรรมที่คิดได้นะครับ ผิดถูกปะการใดขออภัยครับเพราะผมไม่ใช่พระอรหันต์ครับ
จิตของพระอรหันต์ท่านบริสุทธ์เกินกว่าเพศฆราวาสจะดำรงค์อยู่ได้
อธิบายให้พอเขาใจต้องเข้าใจก่อนกำกับคำว่า นาบุญ นาบาป
สมมุติมีกะทาชายคนนึงอาชีพขอทาน มีภรรยา มีลูก มีเมีย เป็นคนกินเหล้าเมายาทุกวัน ลูกเมีย บ่นด่า ไม่เว้นแต่ละวัน แต่เป็นคนมีบุญเก่าเมื่ออดีตชาติ บังเอิญไปพบพระพทธเจ้ากำลังแสดงธรรม และฟังธรรมพระพุทธเจ้าจนบรรลุพระอรหันต์ ถ้าเขาไม่ออกบวชการกลับไปใช้ชีวิตกับลูกเมีีย จะกลายเป็นนาบาปของ ลูกเมีย ทันที เพราะ ถ้าลูกเมีย บ่น ด่า แม้เพียงรังเกียจ ผู้คนที่เคยเห็นเป็นตอนขอทานรังเกียจ ติฉิน จะเป็น วิบากกรรมแก่บุคคนเหล่านั่นทันที พระอรหันต์ต้องอยู่ในเพศบรรชิต ที่ให้ผู้คน กราบ ไหว้ บูชา เท่านั้น(นาบุญ) เพราะเหตุนี้เพราะความรักความเมตตา่ของพระอรหันต์ที่ไม่ได้ออกบวชท่านจำเป็นต้องละสังขาร เพื่อไม่ให้เป็นนาบาปแก่บุคคลอื่น

 

กำเนิดใหม่ดิ แบบคริสต์ไง


ก็ปล่อยให้จิตวิญญาณนิพพานไป เหลือร่างเปล่าๆ
ก็เหมือนศพ คนตายแล้ว แล้วใช้จิตวิญญาณเร่ร่อน
มาประสานในร่างให้ทัน ก่อนปราณจะไหลออกหมด
มันก็จะอยู่ได้แบบซอมบี้ ทนๆ เป็นผีดิบไปสักพัก ก็
เร่งๆ ฝืนตัวเอง สร้างบุญบารมีเป็นฐานไว้


แล้วก็ใช้วิธีสลายวิญญาณ สำเร็จเซียน กำเนิดใหม่ไง


แค่นี้ ก็จะได้กำเนิดใหม่อีกครั้ง เป็นมนุษย์สมบูรณ์ โฮ่ๆๆๆ