ทำอะไรหลายอย่างในเวลาเดียวกันไม่ได้ สมาธิสั้นใช่ไหมคะ

สวัสดีค่ะ

มีเรื่องปรึกษาค่ะ คือว่า เราเป็นคนทำอะไรหลายอย่างในเวลาเดียวกันไม่ได้ค่ะ
เช่น .. ทำงานอยู่ แล้วโทรศัพท์มา เราก็ไม่ได้ยิน คือทำอะไรสักอย่าง แล้วมันก็อยู่กับตรงนั้น .... แบบนี้ สมาธิสั้นใช่ไหมคะ ควรฝึกนั่งสมาธิใช่ไหมคะ

แล้วคนที่ทำหลายๆอย่างได้ในเวลาเดียวกันเค้าเป็นคนมีสมาธิใช่ไหมคะ เพราะสามารถจับได้หลาย ๆ อย่าง

รบกวนขอคำแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ

 

มารู้จัก อินทรย์5 กับ พละ5 กัน

อินทรีย์5 ก็มี ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ และ ปัญญา

พละ5 หละ ก็มี ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ และ ปัญญา

เอ้า ทำไมเหมือนกัน แล้วจะ พิจารณาอย่างไร ในปัจจุบันธรรม
หรือ สภาพธรรมที่เรากำลังพิจารณาว่า ตอนไหน มันเป็น อินทรีย์
และ ตอนไหนมันเป็นพละ

ตรงนี้สำคัญนะ คุณจะต้อง ทำความเข้าใจ และ จำแนก การเห็น
ของตนว่า ขณะนี้กำลังเห็น อินทรีย์ หรือ กำลังรู้ในเรื่อง พละ

เพราะว่า ชื่อมันเหมือนกัน เราจึงต้อง ใส่ใจศึกษา ยกสิกขาให้ถูก

*******************

มาดูกัน หลังจาก เกริ่นให้ฟังไปแล้ว

อินทรีย์ นั้นดูไม่ยาก คือ ขณะใดก็ตามที่คุณเห็นว่า เฮ้ย ทำไม
มันมีบางอย่างก้ำเกินสิ่งอื่นๆ ว๊ะ ! มี ว๊ะ ด้วยนะ เพราะ ขณะที่
"อินทรีย์เกิดขึ้น" มันจะเป็น อกุศลหน่อยๆ มันไม่พอดี ความ
ไม่พอดีของมัน ก้ำเกินของมัน ทำให้เรา คลาดจาก "มรรคผลนิพพาน"
และความที่มันทำให้เรา คลาดจาก มรรค หรือ หนทางปฏิบัติตาม
สายกลาง กลาง สบายๆ มันจึงปรากฏเป็น "โทษ"

ซึ่ง หน้าที่ของผู้เห็นว่า ขณะนี้ อินทรีย์ผงาด ก้ำเกิน เราก็รู้ของ
เราไปตรงๆว่า มันก้ำเกิน มันไม่พอดี แต่ ไม่ต้องไป รังเกลียดถึง
ขนาดว่า ไม่ยอมให้ อินทรีย์แสดงตัว

อินทรีย์นั้น มี ดีกว่าไม่มี แต่ มีแล้วก้ำเกิน ก็แค่รู้ว่า มันยังเจริญ
การเห็นอริยสัจจ ไม่พอ สัมมาทิฏฐิก็เลยยังไม่พอดี

***************************************

ทีนี้ ก็จะมาเรื่อง พละ พละนั้น มันเหมือน เรากำลังสูญเสียหลัก
กำลังเดินออกนอกทาง แต่พิจารณาแลอยู่ที่ ธรรมสังเวช ยังมีดำริ
ที่จะออกจากทุข์ ยังปรารภความเพียร ยังอธิษฐานตรงต่อนิพพาน
แล้ว เมื่อนั้น " ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ และ ปัญญา " ตัวใดตัว
หนึ่งผุดขึ้นใน คลองแห่งทิฏฐิ แล้วผลักดันให้เรามั่นคงใน สิกขา
เมื่อนั้น เราจะเรียกการปรากฏของ "ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ และ ปัญญา "
ว่าเป็น พละ

****************************************

กลับมาที่ คำถาม

เวลาที่เราทำงานทางโลก แล้ว มันทำได้ทีละอย่าง นั่นแปลว่า มันมี
บางอย่างครอบงำ ทำตัวเป็นใหญ่(อินทรีย์)กว่า สภาพธรรมอื่นๆ

การทำงานได้เพียงงานเดียว แล้ว เผิกเฉยต่อผัสสะอื่น เราเรียกว่า เกิดสมาธิ
และ หากมันทำหน้าที่ กั้นสิ่งอื่น มีงานเฉพาะหน้าเป็นใหญ่ เราก็เรียกว่า
"สมาธิอินทรีย์" มันเกิด ซึ่ง ไม่พอดี ( แต่ มี ดีกว่า ไม่มี นะ อย่าลืม
แล้ว อินทรีย์มี แล้ว ศีลเรายังดี อันนี้ สุดยอด เขาเรียกว่า ภาวนาขึ้น !! )

จะเห็นว่า ไม่ใช่ สมาธิสั้น แต่ มี สมาธิมาก ต่างหาก เพียงแต่ว่า อาจจะไม่พอดี
( สังเกตุนะ ไม่ใช่เรื่องมุ่งให้ มีให้มากๆ แต่ เราจะต้องพิจารณา ความพอดี
แต่ ความพอดีนี้ จะเกิดจากการ เห็นอริยสัจจเข้ามา ไม่ใช่ไปสร้าง ความพอดี
ขึ้นมาเองได้ )

****************************

ส่วนคำถามที่ว่า ทำอะไรได้หลายๆ อย่าง อันนั้น ไม่ใช่เรื่อง สมาธิ
การมี สมาธิจะต้องอยู่ใน อารมณ์อันเดียว หาก เป็น รูป หรือ นาม
อย่างใดอย่างหนึ่ง จะเรียกว่า ทำ สมถะสมาธิ

แต่ถ้า พิจารณา รูปนาม เป็นปัจจุบันธรรมด้วยการยกเห็นความเกิด
ความดับ ด้วยจิตตั้งมั่น ฯ จะเรียกว่า ประกอบ "สมถวิปัสสนา"

ดังนั้น การ ฝุ้งซ่านไปใน การงานหลายๆอย่าง อันนั้น เรียกว่า ฝุ้งซ่าน
และ เป็นอาการของคนไม่มี สมาธิ

แล้ว ทำไมทำได้หลายอย่าง ก็เพราะว่า สติอินทรีย์ มัน ก้ำเกินชาว
บ้านเขา สติมีความไวมาก มีชวนะจิตมาก ( ชวน อ่านว่า ชะ วะ นะ
แปลว่า ว่องไว ) หากสติไวมากเกินไป บวกความฝุ้งซ่าน เขาก็
จะเรียกว่า พวก บ้าสังขาร หากไม่มีเนื้อหาสาระ สติไวมากก็ต้องเข้า
โรงบาล หรือ เรียกว่าสมาธิสั้น

แต่ถ้า สติไวมาก แต่ ยังมีเนื้อหาสาระ มีเหตุมีผล ก็จัดว่าเป็น ปุถุชน
ชั้นเลิศ ทั่วๆไป เราไม่ยกย่องในเชิง การภาวนา

แต่ถ้า สติไวมาก สติอินทรีย์มี และ ยังประกอบด้วย ศีล อันนี้เรียกว่า
ปุถุชนที่หมั่นสดับธรรมะ แบบนี้ ถึงจะใช้ได้

****************************

สรุปคือ จิตคุณจะทำงานอันเดียว หรือ ทำงานได้หลายอัน มันอยู่
ที่ว่า ศีล ยังประกอบอยู่ในจิตหรือเปล่า

เพราะ ศีล จะเป็น สัญญาณของความสงัดจาก อกุศล เป็นลักษณะ
ของจิตที่มีความตั้งมั่น มีความสงบ มีความสุข มีหลัก มีเกณฑ์

ทำงานได้มาก ทำงานได้อันเดียว แต่ ไร้ศีล มันก็ เท่านั้น เราไม่
ยกย่อง

**************************************

แล้ว ใครก็ตามที่หมั่น พิจารณา อินทรีย์ และ พละ ด้วยการเห็น
ไปตามความเป็นจริง แค่ นี้ ก็สำเร็จมรรคผลนิพพานได้

 

..โอ้โฮ..คอแห้ง..เจอบ่อน้ำละซิ..อิอิ:boo:

 

อย่างนี้เรียกว่าสมาธิมาก ไม่ใช่สมาธิสั้นครับ
สมาธิสั้น อ่านหนังสือยังไม่จบหน้าก็หันไปหาสิ่งเร้าอื่นๆแล้ว

อย่างคุณคือสมาธิมาก จนตัดสภาวะแวดล้อมโดยสิ้นเชิง
เรื่องธรรมดาครับ
ลองหัดนั่งสมาธิดูก็ได้ครับ

 

สิ่งที่ท่านเล่าปังยกมาตั้งห้าปัจจัยในการพิจรณา
หากนำมาประกอบปัจจัยเข้าด้วยกัน
แบบวิสาขาหรือสาขา
ก้เป็นแบบ หรือแพลน
แพลนนั้นแบน
รอยพระบาทเรียบ

แล้วนำมาบรรจุไว้ในวงกลม
ปัจจัยทั้งห้าต้องเท่ากัน
ไม่หนักข้างใดข้างหนึ่ง
กงล้อนั้นจึงหมุนราบรื่นไม่เหวี่ยง
นี้คือความเป็นเอกหรือไม่
คือหมุนอยู่คนเดียวอย่างเดียว

แต่หากท่านจะไปผัสสะกับสิ่งอื่น
เอาว่ากรดและเบสมากข้างใดข้างหนึ่ง
เช่นคนที่มีบาปกรรมมากๆ
อยู่ในภพของสัมปะเวสีที่ไม่ได้ผุดได้เกิด
หากเอาธรรมไปแก้
แก้เหมือนคนที่เขามีบุญมากๆ
ไม่มีทางขอรับ

กรดมากเราต้องเติมเกลือมากๆ
ถึงจะเป็นกลางหรือไม่อย่างไร

ท่านยกมาห้าอย่าง
เป็นเครื่องมือ
เราคงไม่เอาไขควงไปตอกตะปูแน่นอน
และเราคงไม่เอาสีข้างไปรับแข้งคู่ต่อสู้อีกเช่นกัน

ทำอย่างไร
เป็นของบุคคลส่วนบุคล
ท่านเห็นคนรดน้ำต้นไม่ด้านข้างด้วยสายยางท่านคิดเป็นอย่างอื่น
เอาว่ายืนเบา แจ้งๆไปเลย
แต่คนที่เห็นด้านหน้าเขากำลังรดต้นไม้
ปัจจะยะตา
หรือไม่อย่างไร

หากมีการผัสสะและมีการปฏิสนธิ
เราจะทำอย่างไรให้เป็นกลางอีก
คือให้ได้ผลเป็นกลางทั้งสองด้าน
มีมือที่สามมาอีก
คือลูก.....ราหุล

พอมีสามมีสี่ห้า
อย่างไหนมาก่อนอย่างไหนมาที่หลัง
หากรวมกันสามได้
สติสมาธิปัญญา
สี่เกิดอะไร

หรือเอาศรัทธามาก่อนก็ไม่ผิดหรือไม่อย่างไรขอรับ
แล้วการเกิดเป็นคนนั้นคือคน
คนที่จะบวชพระได้ต้องเป็นมนุษย์หรือไม่อย่างไร
แล้วความเป็นคนเป็นมนุษย์ต่างกันตรงไหน

ใครเอาคนไปบวชพระ
ใครเอานาคไปบวช
ใครเอาลูกแก้วไปบวช

มาที่กระทู้
หากท่านเอียงไปท้ายสวนกุหลาบท่านก็ไม่เจอปุ๋ยคอก
ที่มาจากสัตว์เลี้ยงแน่นอน
ท่านเหยียบที่เละๆขึ้นรถราคาสูงเงิน
ท่านคงขว้างกุหลาบทิ้งแน่นอน

แต่หากท่านอยู่แบบกลางๆสวน
แล้ววนไปที่ละเท่าๆกันท่านก็เจอทุกอย่าง
อย่าทุ่มทุ่นหรือสมอไปสิมิรันมากๆ
ท่านก็ไม่รู้จักเกาะเต่าหรือไม่อย่างไรขอรับ

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

อย่างนี้เรียกว่า สมาธิ ดีมากๆๆ ครับ

เป็นอาการ ทรง อารมณ์ ฌาน ครับ

ไม่ต้องไปแก้อะไรหรอก

อย่าว่าแต่เสียงโทรศัพท์เลย

ต่อให้มีคนมาคุย มาเรียกไกล้ๆ ถ้า อารมณ์ทรงตัว ตอนทำงานอยู่ ก็ไม่ได้ยิน ไม่รู้หรอก ว่าเค้าพูดอะไร

ฝึกนั่งสมาธิ เรื่องดีอยู่แล้วครับ

.

ไว้หา เทศน์ เรื่องพวกนี้เจอ เจอแล้วจะมาอัฟเดทให้อ่านดู มีหลายองค์ เทศน์ไว้ครับ

.

 

ลองอ่านดู

 

สี่อรูปฌาน
พระร่วง

สี่โลกีย์
เบื่อๆอยากๆ

สุดท้าย
มันไม่อยาก

แม้กิน
กินก็ได้ไม่กินก็ได้
พอรู้สึก
รู้ว่าหิว

ที่ไม่อยาก
เพราะเบื่อ
รูปเวทนาสัญญานทั้งหลาย
สังขารตัวเอง

อย่าไปทักเขา
กายสอาด
วาจาสะอาดคือไม่พูด

ขอท่านเจริญในธรรมยิ่งแล้วขอรับ

 

ผมว่าอย่างนี้ก็ดีแล้วนิครับ ทำอะไรทำไปทีละอย่าง เสร็จไปทีละอย่าง ทำอะไรพร้อมกันหลายอย่างมักออกมาไม่ดีหลอกครับ

 

ขอบคุณทุกท่านมากนะค่ะที่ให้คำแนะนำ มาเป็นอย่างดี ขอบคุณมากๆึ่ค่ะ

 

ถ้ายึดอยู่กับสิ่งเดียวมากเกินไป จนกระทั่งสิ่งที่ควรรู้รอบๆ ตัว กลับไม่รู้ อันนี้เริ่มเป็นสัญญาณไม่ค่อยดี

เป็นอาการอินทรีย์ไม่สมดุลกัน มีสมาธิมาก แต่สติน้อย

ผู้ที่ฉลาดในโลก ฉลาดในธรรม จะต้องรู้ตามกาล เทศะ โอกาส สถานที่ ว่าเวลาใดควรจดจ่ออยู่กับสิ่งเดียว เวลาใดควรแบ่งการรับรู้ ให้รับรู้ได้ทั่วๆ

ควรฝึกการเจริญสติเพิ่มเติมนะครับ

 

โหยย กระจ่าง สติ ! ขอบคุณมากนะค่ะ

 

ลองอ่านทำความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องสมาธิดู

หลวงปู่พุธ ฐานิโย ให้คำแนะนำไว้


*****************


ทีนี้ การกำหนดจิต ภาวนานี่ ส่วนใหญ่
เราจะไปสำคัญหมั่นหมายอยู่ตรงที่ว่า
ต้องทำจิตให้สงบนิ่งเป็นสมาธิ เสมอไป

สมาธิ มันมีอยู่สองอย่าง
อย่างหนึ่ง สมาธิ สงบนิ่งว่าง นิ่ง เหมือนดวงไฟที่
เหมือนไฟเทียนที่อยู่ในโต๊ะ
ลมพัดไม่ถูกมันได้ แสงไฟมันก็นิ่ง
อันนี้เรียกว่า สมาธินิ่ง

ทีนี้ สมาธิอันหนึ่งมันไม่นิ่ง
จิตมันไปคิดอยู่กับเรื่องราวต่างๆ
แต่มันคิดด้วยอาการแห่งความสงบ
มี สติ สัมปชัญญะ ตามรู้พร้อม อยู่ทุกขณะจิต
อันนี้ก็คือ สมาธิ

ในเมื่อจิต มีความคิดอยู่
ได้ชื่อว่าจิตสงบเป็นสมาธิได้อย่างไร
อ้าว สมมุติว่า ใครมี สติ สัมปชัญญะ รู้พร้อมอยู่ที่จิต
คนเค้าด่ามา รับรู้ แต่จิตไม่หวั่นไหว
เพราะการกระทบนั้น นิ่ง สะบาย
ไม่โกรธ ไม่หงุดหงิด จิตสงบหรือเปล่า

ในเมื่อตาเรามองเห็น สิ่งต่างๆ แต่จิต ไม่หวั่นไหวตามสิ่งนั้นๆ

เช่น

อย่างเห็นเค้าเดินไปวิ่งไป ไม่อยากวิ่งอยากเดินกับเค้า
จิตของเราอยู่ในสภาพปกติ แม้แต่เท้า ก็ไม่ก้าวตามเค้า
จิตสงบหรือเปล่า

เพราะฉะนั้น

คำว่า จิตสงบเนี๊ยะ สงบอย่างไม่มีความคิด

อีกอย่างหนึ่ง

สงบอย่างมีความคิดแต่ไม่มีความยินดียินร้าย
จิตเป็นกลางโดยเที่ยงธรรม

บางทีเนี๊ยะ อารมณ์มันว๊าวุ่นอยู่ตลอดเวลา
แต่จิตดวงนี้ มันจะไปนิ่ง สว่างไสว
อยู่ในท่ามกลางแห่งสิ่งแวดล้อม
เป็นไปได้หรือเปล่า ถ้าใครยังไม่เป็นก็รับฟังเอาไว้

อย่าปฏิเสธ

ทุกสิ่งในโลกนี้ ที่เค้าพูดกัน คุยกัน
ที่มีชื่อ ระบุ ถึง ว่าสิ่งอย่างนั้นเป็นอย่างนั้น อย่างนั้น อย่างนั้น
ในเมื่อเราศึกษายังไม่ถึง อย่าไปปฏิเสธ ว่ามันเป็นไปไม่ได้
เรา้ต้องรับฟังเอาไว้แล้วพยายาม พยายามพิศูจน์ให้มันรู้ข้อเท็จจริง

*************************

อย่าลืมไปอ่านต่อ ที่นี่ http://palungjit.org/threads/ตายแล้วเกิด-หลวงปู่พุธ-ฐานิโย.336833/page-2

 

ขอชมว่าสมาธิดีมากครับ

การทำอะไรหลายๆอย่างพร้อมๆกัน ไม่ได้แสดงว่าเก่งเสมอไปหรอกครับ

ดูอย่างเป็ดสิครับ บินก็สู้นกไม่ได้ ว่ายน้ำก็สู้ปลาไม่ได้ เสียงร้องก็ดังสู้ไก่ไม่ได้ สรุปคือ ทำได้หลายอย่าง แต่ไม่ได้เรื่องสักอย่าง

 

-ทำอะไรหลายอย่างในเวลาเดียวกันไม่ได้ สมาธิสั้นใช่ไหมคะ
ตอบ ไม่ใช่ครับ

-คนที่ทำอะไรหลายอย่างในเวลาเดียวกัน คนนั้นกำลังอยู่ในความประมาทครับ-

 

ผมก็เป็นนะครับ จิตจะสนใจกับงานที่อยู่ตรงหน้าอย่างเดียว สิ่งอื่นเข้ามามันไม่รับเลย ผมเลยโดนด่าตลอดว่าทำไมทำงานหลายๆอย่างพร้อมกันไม่ได้ T T

 

- ท่าน ทำงานเกี่ยวกับอะไร ขออภัยที่ถามแล้วใช้อวัยวะส่วนใดบ้างในการทำงาน
- หากท่านไม่ใช้หูในการทำงาน ในขันธ์5 ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดคือ วิญญาณขันธ์ อาจจะไม่ได้รับข้อมูลจาก รูปขันธ์ ก็เป็นได้ อาจจะเพราะว่า วิญญาณขันธ์ มัวแต่สนใจกับ สังขารขันธ์ อยู่ก็เป็นได้
- หากมี สติ ยอมระลึกรู้ปัจจุบันได้เป็นแน่

 

สมาธิดีขนาดรอบข้างมีอะไรไม่รู้เรื่อง

ถาม :...(ไม่ชัด)...มีความจำดี
ตอบ : ความจำดี...เกี่ยวกับสมาธิโดยตรง ถ้าสมาธิทรงตัวจิตผ่องใส สมองก็เหมือนกับจัดอันดับของตัวเองได้ สามารถเรียงลำดับเรื่องข้อมูลได้เลย เวลาอาจารย์พูดเรื่องอะไรมาก็จะจับประเด็นได้เร็ว

ลักษณะนี้บางทีพูดแล้วก็เข้าใจยาก ยกตัวอย่างว่า หลวงพ่อวัดปากคลองมะขามเฒ่า ท่านเจ้าคุณพระมงคลไชยสิทธิ์ เวลาไปหาท่านแต่ละทีนี่ ท่านชอบให้คาถา แล้วคาถาท่านยาวมาก พอให้เสร็จแล้วไม่พอ ท่านเขกหัวเปรี้ยงเบ้อเร่อเลย บอก...เอ้า...ให้เอ็งไปใช้

แต่ว่าพอสมาธิดี ก็สามารถที่จะเรียงลำดับได้หมดเลยว่า คาถาของท่านเนื้อหาเป็นอย่างไร ขึ้นต้นก่อนหลังอย่างไร เราจะจัดลำดับการจำ แล้วแยกแยะออกมาเสร็จเรียบร้อย จำได้ขนาดที่ว่าถ้าไปบอกคนอื่นเขา ๓ เที่ยวแล้วยังจำไม่ได้ ถ้าสมาธิดีเหมือนอย่างกับสมองเราแยกออกเป็นหมวด เป็นหมู่ เป็นระดับเอง จะจัดเรียงเรียบร้อยเลยว่าต้องจำอย่างไร แล้วก็จะจำได้

อยากจะความจำดี ต้องภาวนาเยอะ ๆ เข้าไว้ ถ้าสมาธิดีแล้วเหมือนกับเจ้าจอย(วีรนุช นวลปลั่ง) เขานั่งมองอาจารย์อยู่ เพื่อนข้างหลังห้องก็เล่นกัน โยกโต๊ะโยกเก้าอี้ โยกไปโยกมา ทีนี้โยกเกินศูนย์ถ่วง เก้าอี้หงายฟาดโครมลงไป เพื่อนอีก ๓๐ กว่าคนหันไปมองเป็นตาเดียวกัน เจ้าจอยนั่งมองแต่หน้าอาจารย์ สมาธิดีขนาดรอบข้างมีอะไรไม่รู้เรื่อง ได้ยินแต่เสียงอาจารย์อยู่อย่างเดียว เขาทำได้ขนาดนั้น ถ้าเราสมาธิดีขนาดนั้นเรื่องความทรงจำไม่มีปัญหาเลย


สนทนากับพระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ เดือนสิงหาคม ๒๕๔๔

ความจำดี...สมาธิสั้น - กระดานสนทนาวัดท่าขนุน

 

จิตคือการตั้งเจตนา
จิตนี้อย่างเดียว
ครั้งละอย่าง
หากท่านตั้งมั่น
เสาต้นเดียวตั้งให้มั่นให้แม่นก่อน
วางตรงไหนเป็นเสามงคล

เด็กเดี๋ยวนี้ไม่รู้จักว่าอะไรขื่อ

อะไรแปรหรือแป๋

แต่จะสร้างปราสาทราชวัง
เจ็ดทวีป

ข้ำ....ชำ

กะรุ่งกะลิ่ง