{{หลวงพ่อคูณ257}}ศึกษาพระสมเด็จ/เบญจภาคีองค์ครู26ขุนแผนพรายกุมาร4ลพ.พรหม68พ่อท่านคลิ้ง105

ยินดีต้อนรับครับ พี่บัติพิจิตร

 

๏ เข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์


หลวงพ่อเปิ่น ฐิตคุโณ ครั้งยังมีพรรษาไม่มากนัก

ด้วยเพราะในช่วงที่เป็นหนุ่มแน่น นายเปิ่นเข้าออกวัดบางพระทุกครั้งขณะที่ว่างจากงาน ใกล้ชิดกับวัดมากและดีที่สุด จนเมื่อถึงเวลาหนึ่งซึ่งนายเปิ่นคิดไปว่าควรจะบวชเรียน เพื่อศึกษาในสายวิชาที่ได้ศึกษามานั้นอย่างจริงจัง ซึ่งวิชาดังกล่าวจะให้ได้ผลอย่างจริงจังจิตใจจะต้องนิ่งสงบ ไม่มีทางใดดีกว่านอกจากบวชเรียนเท่านั้น จึงขออนุญาตโยมบิดา-โยมมารดาว่าอยากจะบวช ซึ่งทั้งสองท่านต่างก็มีความยินดี มีความปลื้มอกปลื้มใจ ที่ลูกมีจิตศรัทธาจะบวชเรียนในบวรพระพุทธศาสนา นอกจากจะได้รับอานิสงส์จากการบวชของลูกแล้ว ก็ยังเป็นการที่ลูกจะตอบแทนพระคุณตามโบราณกาลที่ถือเนื่องกันมาโดยลำดับ

ดังนั้น ในวันที่ ๒๓ พฤษภาคม พ.ศ.๒๔๙๑ ตรงกับวันศุกร์ ขึ้น ๔ ค่ำ เดือน ๖ ปีกุน ท่านจึงเข้าพิธีอุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ พัทธสีมาวัดบางพระ จังหวัดนครปฐม โดยมีพระอธิการหิ่ม อินฺทโชโต เจ้าอาวาสวัดบางพระ (ในเวลานั้น) เป็นพระอุปัชฌาย์, พระอาจารย์ทองอยู่ ปทุมรัตน เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์เปลี่ยน ฐิตฺธัมโม เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับนามฉายาว่า “ฐิตคุโณ” ซึ่งแปลว่า “ผู้มีคุณความดีตั้งมั่นไว้แล้ว”

เมื่ออุปสมบทแล้ว ได้ศึกษาพระธรรมวินัยตามหน้าที่ของพระนวกะ ว่างจากงานก็ปรนนิบัติพระอุปัชฌาย์ซึ่งท่านชราภาพมากแล้ว ขณะเดียวกันก็ได้ศึกษาวิชาการต่างๆ จากท่านด้วย ท่านก็ได้ให้ความเมตตาอนุเคราะห์สงเคราะห์ให้ด้วยดี ที่สำคัญของพระปฏิบัติก็คือกัมมัฎฐาน จิตใจเป็นสิ่งจำเป็นและสำคัญที่สุด เวทมนต์คาถาจะขลังหรือศักดิ์สิทธิ์ก็เพราะจิต ด้วยเหตุดังกล่าวหลวงพ่อจึงเน้นการปฏิบัตินี้มาก และได้ฝึกหัดให้ชำนาญ ยิ่งกว่านั้นท่านยังได้รับถ่ายทอดอักขระโบราณ เป็นรูปแบบยันต์ต่างๆ การลงอาคมคาถาตามทางเดินของสายพระเวทย์ กล่าวกันว่าอักขระที่หลวงพ่อเปิ่นลงหรือเขียนนั้น สวยงามมีเสน่ห์เป็นยิ่งนัก

ในช่วงเวลา ๔ ปีกว่าๆ ที่อยู่รับใช้และเล่าเรียนวิชาอาคมต่างๆ จากหลวงพ่อหิ่ม ก็รู้สึกภูมิใจมากที่ไม่เสียทีได้เข้ามาบวชในบวรพระพุทธศาสนา ทำให้รู้และเข้าใจในวิชาการต่างๆ และอยู่ปรนนิบัติรับใช้จนถึงกาลที่หลวงพ่อหิ่ม อินฺทโชโต ละสังขาร (มรณภาพ) ซึ่งนับเป็นศิษย์องค์สุดท้ายที่ได้อยู่ปรนนิบัติรับใช้หลวงพ่อหิ่ม

อย่างไรก็ดี การศึกษาเล่าเรียนใดๆ ไม่มีที่สิ้นสุด แม้นได้รับจากหลวงพ่อหิ่มมาก็ยังไม่อิ่มในรสแห่งพระธรรม เสร็จจากงานฌาปนกิจศพของหลวงพ่อหิ่มแล้ว ก็ตั้งใจจะออกจาริกแสวงหาสัจจธรรมต่อไปอีก และในจุดประสงค์ลึกๆ ของหลวงพ่อเปิ่นนั้นต้องการแสวงหาพระอาจารย์เพื่อศึกษาพระเวทย์ จึงเข้าไปกราบลาหลวงพ่อทองอยู่ ปทุมรัตน พระกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์เปลี่ยน ฐิตธมฺโม พระอนุสาวนาจารย์ เพื่อเดินธุดงควัตรแสวงหาธรรมเพิ่มต่อไป พระอาจารย์ทั้งสองต่างก็พลอยยินดี และอนุโมทนาในการที่จะปฏิบัติธรรมเพิ่มยิ่งๆ ขึ้นไป


หลวงพ่อโอภาสี (พระมหาชวน)

 

หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า พิมพ์ประภามณฑลมีรัศมี เนื้อชินตะกั่วพระองค์นี้ตกทอดและใช้แบบเปิดหน้ามานานพอสมควร และ ล้างผิวครับ
<a href="http://img40.imageshack.us/i/015vzc.jpg/" target="_blank"><img src="http://img40.imageshack.us/img40/1278/015vzc.jpg" alt="Free Image Hosting at www.ImageShack.us" border="0"/></a>

<a href="http://img687.imageshack.us/i/016trw.jpg/" target="_blank"><img src="http://img687.imageshack.us/img687/3931/016trw.jpg" alt="Free Image Hosting at www.ImageShack.us" border="0"/></a>

 

ขอบคุณมากครับ คุณ Soul Power
ที่นำข่าวอาการอาพาธของหลวงพ่อคูณ
มาให้เราได้ทราบความคืบหน้าอยูเสมอ

ผมขอคติธรรมคำสอนของหลวงพ่อคูณมาปิดท้ายครับ “เรื่องของการเจ็บป่วยนี้ กูมิได้เดือดร้อนอะไร กูได้ฝากหัวใจไว้กับพุทโธ สุดแล้วแต่บุญวาสนา จะตายก็ตาย จะอยู่ก็อยู่ ชีวิตไม่ใช่ของกูแล้ว” คำกล่าวนี้ท่านกล่าวแบบไม่วิตกทุกข์ร้อนอะไรกับการที่ต้องต้อนรับศรัทธาญาติโยมแบบแทบไม่มีเวลาจะพัก จนร่างกายอ่อนเพลียต้องเข้าโรงพยาบาลบ่อยครั้ง แต่ท่านก็หาได้ยี่หระกับอาการเจ็บป่วยไม่ ท่านยังบอกให้กลายๆว่า ไม่ให้ทุกคนยึดติดในสังขารร่างกาย ถึงเวลาก็ต้องสละออกไม่ต่างจากสิ่งอื่น ทุกสิ่งเป็นไปตามกฏแห่งไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ทั้งสิ้น

 

ผมมีเรื่องอยากถามครับผมมีเหรียญ พ่อท่านคลิ้ง2-3เหรียญแต่เหรียญมีสีเขียวเกาะเหมือนเหรียญโดนน้ำ
อยากรู้วิธีล้างเหรียญครับ จะได้ถ่ายภาพมาถามเพาะเหรียญมีคราบแบบนี้ดูไม่ชัดเลยครับ ท่านใดรู้วิธีมีข้อมูลบอกแนะนำด้วยครับ

 

เบื้องต้น ลองแช่นีเวียสักชั่วโมงนึง
แล้วค่อยๆ เช็ดออกดูครับ

 

ขอบคุณครับ พี่ ryan boy ที่นำพระหลวงปู่ทวดมาใหมกัน
เห็นหลวงปู่ทวดหลังหนังสือเล็กทีไร คิดถึงชุดที่ออกไปทุกที
เพราะออกไปแค่องค์และสองหมื่น ออกไปเจ็ดองค์
ก่อนหน้านี้แค่ปีกว่า ตอนหลังเล่นกันหกเจ็ดหมื่น
ถ้าเก็บไว้ป่านนี้เคยกันไม่รู้เรื่องแล้ว ดำเดิมๆ เลย
เหรียญเลื่อนของอาจารย์นอง ก็เคยอยากได้ครับ
แต่พอมาดูอีกทีราคาก็เปลี่ยนไปเยอะเช่นกัน
เหรียญนี้สวยมากครับ อนาคตคงไปอีกไกล

 

หลวงพ่อเปิ่น ฐิตคุโณ



๏ การออกเดินธุดงควัตร

เมื่อกราบลาหลวงพ่อโอภาสี จุดหมายปลายทางจะไปทางภาคเหนือก่อน เพราะได้ยินกิตติศัพท์ว่าทางภาคเหนือของประเทศไทยนี้ มีพระอาจารย์ที่ประพฤติดีปฏิบัติชอบเป็นจำนวนมาก ความไม่อิ่มในธรรม และใคร่จะได้ศึกษาปฏิบัติให้ยิ่งๆ ขึ้น พบอาจารย์ที่ไหนก็จะเข้าไปฝากตัวเป็นศิษย์ เพื่อศึกษาธรรมจากท่าน เจริญสมณธรรมอาศัยอยู่ในป่า ตามถ้ำ ตามหุบเขาต่างๆ สิ่งแรกที่ได้รับ คือ ความกลัวหมดไป ประการที่สอง ได้กายวิเวก ประการที่สาม จิตวิเวกจะเกิดขึ้น ผลที่สุดนิรามิสสุขก็จะตามมา

 

สถานที่ออกเดินธุดงควัตร อาทิเช่น เชียงใหม่ เชียงราย ลำปาง แพร่ สุโขทัย กำแพงเพชร อุตรดิตถ์ นครสวรรค์ และเพชรบูรณ์ ได้ท่องเที่ยวเจริญสมณธรรมทางภาคเหนือเป็นเวลา ๒ ปีเศษ ก็คิดอยากจะเดินทางลงทางใต้บ้าง

ทางภาคใต้มีภูมิประเทศ อากาศ และธรรมชาติสวยงาม ร่มรื่นเย็นสบายดีมาก ทิวทัศน์ชายทะเล ป่าเขาลำเนาไพรไม่แพ้ทางภาคเหนือ ได้เดินทางไปพักและเจริญสมณธรรมตามที่ต่างๆ มีปัตตานี ยะลา นราธิวาส และย้อนกลับขึ้นมาที่สุราษฎร์ธานี ได้กราบนมัสการ “หลวงพ่อพุทธทาสภิกขุ” แห่งสวนโมกขพลาราม (วัดธารน้ำไหล) และ “หลวงพ่อสงฆ์ จนฺทสโร” แห่งวัดเจ้าฟ้าศาลาลอย ตำบลบางลึก อำเภอเมือง จังหวัดชุมพร


หลวงพ่อพุทธทาสภิกขุ แห่งสวนโมกขพลาราม จ.สุราษฎร์ธานี


หลวงพ่อสงฆ์ จนฺทสโร แห่งวัดเจ้าฟ้าศาลาลอย จ.ชุมพร

 

เหรียญผูกพันธสีมาปี17 หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

 

เหรียญหลวงพ่อโสธร วัดเขาสำเภาทอง ปี14 หลวงปู่ทิมปลุกเสก

 

พระสมเด็จวัดกุฏโง้งปี19 หลวงปู่ทิมปลุกเสก

 

เหรียญเจริญพรหล่อโบราณปี55 หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่

 

เมื่อเดินทางจากภาคใต้แล้ว ก็ใคร่อยากจะเดินทางไปทางทิศตะวันตก จุดหมายปลายทางคือจังหวัดกาญจนบุรี ตามกิตติศัพท์เล่าลือ ณ สถานที่นี้มีผู้แสวงหาสัจจธรรมและความวิเวก และอาจารย์เก่งๆ ก็มีมาก ถ้าโอกาสดีอาจจะได้เรียนรู้และแลกเปลี่ยนประสบการณ์ได้ไม่มากก็น้อย

ช่วงนี้นี่เองที่ชีวประวัติ “หลวงพ่อเปิ่น” ได้หายไป ทราบเพียงว่าท่านได้จาริกธุดงค์ข้ามขุนเขาตะนาวศรี เข้าสู่เมืองมะริด ประเทศพม่า เข้าสู่บ้องตี้เซซาโว่ เกริงกาเวีย (พ.ศ.๒๔๙๖-๒๕๐๔) ซึ่งป่าแถบนั้นเป็นป่าที่ซ่อนอาถรรพ์ลี้ลับนานาประการเอาไว้ ไม่ว่าจะเป็นอันตรายจากสัตว์ อันตรายจากสิ่งลี้ลับ มนต์ดำแห่งป่า สิ่งเหล่านี้ไม่ทำให้หลวงพ่อเกิดความหวาดกลัวแต่ประการใด ตรงกันข้ามท่านกลับมุ่งความตั้งใจจะเข้าสู่แดนลี้ลับนี้ให้ได้

ณ ป่านี้นี่เอง ที่พระธุดงควัตรหายไปอย่างลึกลับ มีมามากแล้วจะเป็นด้วยไข้ป่า ผีป่า นางไม้ วิญญาณร้ายต่างๆ ที่สำคัญที่สุดคือสัตว์ร้ายนานาชนิด โดยเฉพาะ “เสือสมิง”

ที่แห่งนี้จะมีตำนานเล่าขานกันมาตั้งแต่บรรพกาล ของเสือร้ายที่สามารถกลับแปลงร่างเป็นมนุษย์ หรือมนุษย์ที่ศึกษาวิชาทางด้านนี้ จนสามารถกลับกลายร่างของตนเองเป็นเสือสมิงไป และไม่ได้กลับร่างเป็นคนได้อีก เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงในสายวิชาเร้นลับวิชาหนึ่ง

ในส่วนหลวงพ่อเปิ่นท่านไม่ได้ประหวั่นพรั่นพรึงในส่วนนี้เลยแม้แต่น้อย จะเป็นด้วยเพื่อจะทดลองวิชาที่ได้เล่าเรียนมาว่าจะขลังหรือศักดิ์สิทธิ์จริงหรือไม่ จิตของท่านสงบนิ่ง ไม่ได้กลัวอะไรเลยแม้แต่น้อย

ช่วงนี้ข่าวคราวของท่านเงียบหายไปอย่างสนิท มีเพียงจากคำบอกเล่าของชาวบ้านว่าเจอองค์ท่านบ้าง ชาวเขา ชาวป่า พวกกะเหรี่ยง บอกว่าเจอองค์ท่าน และท่านได้ช่วยเหลือสงเคราะห์ชาวป่าชาวเขามาแล้วบ้าง เป็นดังนี้

 

ขอบคุณครับ

 

ด้วยความยินดีครับ พี่โอ๋สะพาน
ที่นำเรื่องหลวงพ่อเปิ่นมาเล่าก็เพราะ
ผมเองก็เพิ่งทราบไม่นานว่าสังขารท่านไม่เน่า
ซึ่งส่วนตัวผมชอบเรื่องนี้มากเป็นพิเศษ เหมือนกับ
หลวงพ่อพรหม หลวงพ่อเนื่อง พ่อท่านคลิ้ง
ผมจึงอยากศึกษาเรื่องราวของท่านให้มากขึ้น
ยิ่งไปกว่านั้น ข่าววงในบอกมาว่า ชั่วโมงต่อไป
น่าจะถึงรอบที่หลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ จะกลับมาแล้ว
ลองจับตามองพระ 4 รุ่น ที่ผมเคยกล่าวถึงให้ดีแล้วกันครับ

 

๏ รับนิมนต์เป็นเจ้าอาวาส



กระทั่งปลายปี พ.ศ.๒๕๐๔ บ่ายแก่ของวันหนึ่ง พระธุดงค์วัยเกือบสี่สิบมาปักกลดอยู่ชายทุ่ง ใกล้กับวัดทุ่งนางหลอก อำเภอลาดหญ้า จังหวัดกาญจนบุรี พระธุดงค์องค์นี้ได้สร้างศรัทธาให้แก่ชาวบ้านอย่างมากมาย ทั้งปฏิปทาที่เคร่ง ทั้งสายวิชาพระเวท ทั้งยาสมุนไพรช่วยเหลือชาวบ้าน ยิ่งเกิดศรัทธาอันสูงสุดของชาวบ้านที่พุ่งตรงสู่พระธุดงค์รูปนี้ “หลวงพ่อเปิ่น ฐิตคุโณ” คือองค์พระธุดงค์องค์นั้น

ประจวบกับวัดทุ่งนางหลอก ซึ่งเป็นวัดเก่าแก่ชำรุดทรุดโทรมมาก ไม่มีเจ้าอาวาส มีเพียงพระภิกษุสงฆ์จำพรรษาอยู่สองสามรูป จนจะกลายเป็นวัดร้างอยู่แล้ว ชาวบ้านจึงเห็นพ้องต้องกันว่าผู้ที่จะช่วยพัฒนาวัดทุ่งนาวัดนางหลอกให้กลับมาคืนมาอีกครั้ง คือองค์พระธุดงค์องค์นี้ จึงได้พร้อมใจกันนิมนต์หลวงพ่อให้ช่วยพัฒนาวัดและเสนาสนะต่างๆ ให้ดีขึ้นเหมือนเดิม และให้หลวงพ่ออยู่เพื่อช่วยเหลือชาวบ้าน เป็นที่พึ่งทางใจของพวกเขาต่อไป

ด้วยความเมตตาธรรม และเห็นว่าพอจะช่วยได้ หลวงพ่อจึงรับนิมนต์จะช่วยเป็นผู้นำให้ ท่านได้ใช้ความรู้ความสามารถของท่านทุกวิถีทาง เพื่อให้เกิดประโยชน์กับชาวบ้านทั้งหลายที่มีความเดือดร้อน เช่น วิชาแพทย์แผนโบราณ และพระคาถาอาคมต่างๆ ที่จำเป็น ชาวบ้านทั้งหลายต่างมีความชื่นชมศรัทธาเลื่อมใสท่านมากยิ่งขึ้น

เพียงระยะเวลาไม่นานที่หลวงพ่อมาสงเคราะห์ การกระทำและการพัฒนาวัดต่างก็ได้รับความร่วมมือ มีสามัคคีดีมาก งานยากก็กลายเป็นงานง่าย เมื่อต่างก็ร่วมมือและมีความสามัคคีกันเช่นนี้ ในการพัฒนาวัดก็เจริญรุ่งเรืองไปอย่างรวดเร็ว แปลกหูแปลกตาทันตาเห็น เปรียบเหมือนเทวดามาโปรด

จึงทำให้ชื่อเสียง “หลวงพ่อเปิ่น” เป็นที่เล่าลือของชาวบ้านกว้างขวางออกไป จากคำบอกเล่าปากต่อปาก ประจวบกับจริยาวัตรอันงดงามของท่าน มีวิชาแพทย์แผนโบราณบำบัดทุกข์บำรุงสุขให้กับทุกคนที่มีความเดือดร้อน รวมทั้งมีวิชาอาคมที่เป็นเลิศ ภายในระยะเวลาไม่ถึง ๒ ปี วัดทุ่งนางหลอก อำเภอลาดหญ้า จังหวัดกาญจนบุรี มีความเจริญรุ่งเรืองมาก

ในช่วงดังกล่าวหลวงพ่อเปิ่นท่านเกิดป่วยกระทันหัน จำเป็นต้องเข้ามารักษาตัวในเมือง ท่านจึงได้กลับมารักษาตัวที่วัดบางพระ ตำบลบางแก้วฟ้า อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม ตั้งใจไว้ว่าเมื่อหายป่วยดีแล้วก็จะกลับไปพัฒนาส่วนอื่นที่จะต้องทำอีกต่อไป

 

ขอบคุณ พี่ ryan boy ที่นำพระดีๆ มาให้ชมกันเสมอๆ
หลวงปู่ทิมพิมพ์นี้ หน้าตาท่านดูคลาสสิกดีครับ

 

ขอบคุณครับ อ่านคำสอนของหลวงปู่แล้วรู้สึกดี
ถ้าในชีวิตมีโอกาสใกล้ชิดอริยสงฆ์อย่างนี้บ้างก็ดี
เลยนำมาฝากกัน เผื่อจะมีโอกาสเผยแพร่กันต่อไปครับ

 

๏ สู่วัดโคกเขมา



เมื่อหายป่วยดีแล้ว ก็ตั้งใจจะกราบลาพระอาจารย์เปลี่ยน ฐิตธัมโม เพื่อเดินทางกลับไป ประจวบเหมาะกับที่ชาวบ้านวัดโคกเขมา มาขอพระจากพระอาจารย์เปลี่ยน ไปเป็นเจ้าอาวาสเพื่อพัฒนาวัด เนื่องจากวัดโคกเขมาไม่มีเจ้าอาวาส วัดโคกเขมานับว่าไกลปืนเที่ยงอยู่เหมือนกัน กันดารอยู่กลางป่า การเดินทางไปมาแสนลำบาก

พระอาจารย์เปลี่ยน ฐิตธัมโม ท่านได้บอกชาวบ้านโคกเขมาว่า “ดีแล้ว ศิษย์ของฉันเขาไปธุดงค์ เผอิญไม่สบายกลับมารักษาตัว หายดีแล้ว ก็จะกลับไปพัฒนาวัดทุ่งนางหลอก อำเภอลาดหญ้า จังหวัดกาญจนบุรีอีก ฉันเองก็ไม่อยากจะให้เขาไปไกล คิดถึงเขา ฉันจะให้เขาไปช่วยพัฒนาวัดโคกเขมาให้ รับรองว่าไม่ผิดหวัง ศิษย์โปรดของ หลวงพ่อหิ่ม อินฺทโชโต”

ชาวบ้านเมื่อได้ทราบเช่นนั้น พากันปลื้มอกปลื้มใจไม่ผิดหวังแน่นอน กิตติศัพท์ “หลวงพ่อหิ่ม” ก็เป็นที่รู้ๆ กันอยู่แล้วว่าแน่แค่ไหน จึงกราบอาราธนาให้ท่านไปช่วยสงเคราะห์พัฒนาด้วย ท่านก็ยินดีรับด้วยความเต็มใจ เพื่อฉลองพระคุณของพระอาจารย์ที่ได้ช่วยเหลือมาตลอด

คณะสงฆ์ในตำบลแหลมบัวออกประกาศและแต่งตั้งให้ “หลวงพ่อเปิ่น ฐิตคุโณ” เป็นเจ้าอาวาสวัดโคกเขมา ตั้งแต่วันที่ ๑๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๐๙ และนี่เป็นจุดแห่งบุญญาบารมีและชื่อเสียงของ “หลวงพ่อเปิ่น”

เมื่อเข้ารับตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดโคกเขมา หลวงพ่อได้เริ่มพัฒนาวัด ก่อสร้างเสนาสนะ ซ่อมแซมปฏิสังขรณ์พระอุโบสถ ทุกอย่างเป็นไปอย่างรวดเร็ว ทั้งนี้เกิดด้วยแรงศรัทธาของประชาชนที่มีต่อ “หลวงพ่อ” ในเวลานั้น