นั่งสมาธิไม่ได้เลยค่ะรู้สึกเหมือนมีคนอยู่ไกล้ๆตลอด

สวัสดีค่ะ วันนี้มีปัญหามาปรึกษาค่ะ ... คือว่าเรานั่งสมาธิทีไรจะรู้สึกเหมือนมีคนมาอยู่ด้วยมาอยู่ไกล้ๆตลอกเลยค่ะ คือนั่งในห้องพระคนเดียวนี่จะหลอนมากค่ะ ทั้งๆที่ก็รู้อยู่เต็มอกว่าพระท่านคุ้มครองก่อนนั่งก็สวดมนต์อาราธนาศิลแต่ทำไมใจมันยังฟุ้ง เลยเปลี่ยนไปนั่งบนห้องนอนข้างๆแฟนที่กำลังหลับพอสมาธิไกล้มาได้ยินเสียงปลาในตู้กระโดดก็สดุ้งเฮือก!! แต่ที่สำคัญไอความรู้สึกว่าคนมาอยู่ไกล้ๆนี่จะมีเรื่อยๆค่ะ ใครพอมีวิธีนั่งสมาธิไม่ให้จิตหลุดแบบอธิบายง่ายๆแนะนำเรามั่งไหมค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

อนุโมทนาสาธุครับ

อย่ากลัวเลยครับ ^_^ ถ้าอยู่ในท่านั่งสมาธิ เพราะขนาดพระพุทธเจ้าโดนพญามารยกกองทัพ โห่ร้องกึกก้อง สนั่นฟ้า มาห้อมล้อมท่าน พระพุทธเจ้ายังไม่กลัวครับ ถ้าอยู่ในท่าเดียวกับพระพุทธเจ้า คือ ท่านั่งสมาธิ

 

ลองภาวนาพุทโธรัวๆถี่ๆเร็วๆดูครับ เพราะที่คุณรู้สึกว่ามีคนอยู่ใกล้ๆแสดงว่าจิตส่งออกนอก ลองภาวนาพุทโธรัวๆเร็วๆ จิตจะได้ไม่ส่งออกนอก ลองทำดูนะครับ

 

นั่ง หลับตา กลัว ก็เดินจงกลม ค่ะ ประมาณ 2 ชั่วโมง มี อาจารย์ แนะนำมา ค่ะ เพื่อให้จิตมีกำลัง แล้วค่อยนั่ง โดยแอ่นอก เล็กน้อย เชิดหน้า ค่ะ อนุโมทนา

 

อยู่ในห้องพระ สิ่งชั่วร้ายเข้าไปไม่ได้หรอกครับ คิดไปเองหรือเปล่า
ขนาดเข้าบ้านยังไม่ได้เลยนะครับ ต้องผ่านผีบ้านผีเรือนก่อน

 

คุณต้องพิจารณาว่าคุณกลัวอะไรก่อนค่ะ
เท่าที่อ่านดูเหมือนจะกลัวผี??
มีสติ อยู่ ใครก็ทำไรเราไม่ได้ค่ะ
เจอเขาก็ แผ่เมตตาค่ะ เขาอยากได้อยู่แล้วล่ะบุญกุศลนี้
เขาทำร้ายเราไม่ได้หรอกถ้าเรามีสติ และ เมตตา

 

นั่งหลับตาแล้วฟุ้ง จะลองเปลี่ยนมาลืมตานั่ง ดูไหม?

หากเราเดินในป่ากลางดึก ๆ คนเดียว มีไหมเล่า ที่จะไม่เหลี่ยวหลัง หันซ้าย แลขวา
ทั้ง ๆ ที่เราก็ยังลืมตาอยู่ทั้งสองข้างอย่างนั้น...ไม่ต่างอะไรกับการนั่งหลับตาอยู่ในห้องมืดเลย

เพราะด้วย ความไม่รู้มัน ไม่เห็นมัน จิตมันจึงปรุงแต่งไปได้ทั้ง ร้อยแปด พันเรื่อง
ความกลัว เป็นหนึ่งในสภาวะธรรม คือ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป แต่ทว่า...
หากปล่อยให้มันมาฝังอยู่ในจิต ในใจเรา และเมื่อเป็นเช่นนี้อยู่เสมอ
ก็ย่อมจะเป็นอุปสรรค ที่ส่งผลให้การปฏิบัติของเรานั้นไม่ก้าวหน้า และอาจล้มเลิกความตั้งใจได้

พระท่านจึงมักกล่าวสอนแก่ผู้ปฏิบัติอยู่เสมอว่า ก่อนที่เราจะปฏิบัติธรรม เจริญภาวนา
ในส่วนอารมณ์ใดๆ นั้น ให้พึงละวางมันเสีย ละความอยาก ไม่อยาก ทุกสิ่งอย่าง
ตัดทิ้งความกังวลทั้งหมด กำหนดรู้แล้ววาง คือ สักแต่ว่าเห็น สักแต่ว่าได้ยิน สักแต่ว่าฯ เท่านั้น
ไม่ต้องปรุงแต่ง ต่อฐาน สร้างยอด ตั้งมั่นอยู่ในกรรมฐาน และพึงตระหนักอยู่เสมอว่า
ที่เราภาวนานี่...เพื่ออะไร เราปฏิบัติธรรมนี่...เพื่ออะไร จุดมุ่งหมาย คืออะไร?

http://palungjit.org/threads/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%B4%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%99-%E0%B8%95%E0%B8%AD%E0%B8%9920%E0%B8%AD%E0%B8%B8%E0%B8%9A%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%9A%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B8%9C%E0%B8%B5%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%A7%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%99.136281/

ลองอ่านดูนะครับ ได้กำลังใจขึ้นเยอะเลยทีเดียว...

 

ง่าย ๆ เลยนะครับ ช่วงแรก ๆ ลองหาคนมานั่งเป็นเพื่อนก่อน
แล้วค่อย ๆ ปรับเปลี่ยนจิตใจ อาจจะเป็นอุปทานก็ได้ครับ
ผมเคยนั่งสมาธิแล้วหลอนตัวเองว่ามีเสือสมิงอยู่ข้างหลัง เหงื่อแตกพลั่ก อยากออกสมาธิไว ๆ เป็นอยู่ระยะใหญ่ ๆ เลยครับกว่าจะเอาชนะใจตัวเองได้

 

ทำไมถึงเรียกว่านั่งสมาธิ ละครับ
นอนดูลมเข้าออก ท่าสบายๆ ดีกว่ามะ ถ้านั่งแล้ว มีทุกข์ ลืมตาก็ได้นั่งก็ได้ คิดว่ามีพระพุทธรูป มาอยู่ตรงหน้า กลางอก ในตัว กลางหัว ข้างหลัง แทน สิ่งนั้น