เป็นนักแสดงหนังโป๊ ต้องได้รับผลกรรมอย่างไร

กรรมของดารานักแสดง

เป็นนักแสดงเหมือนกัน ต้องได้รับโทษเดียวกันรึเปล่า คือตกนรกอเวจี
แต่นั่นเป็นโทษหลังความตาย
โทษระหว่างที่มีชีวิตอยู่ อาจคือการไม่ยอมรับของสังคม
เหมือนนักแสดงปกติ ที่มักจะโดนสังคมเข้ามายุ่งเรื่องส่วนตัว จนเกิดความทุกข์ร้อน เป็นวิบากกรรมหนึ่งจากการเป็นนักแสดงใช่หรือไม่

 

http://palungjit.org/threads/เรื่องของดารา-หลวงพี่เล็ก-ศิษย์หลวงพ่อฤาษีฯ.191247/

 

ดาราหนังเอ๊กซ์แรงกว่าดาราทั่วไปเยอะ ทำให้คนเกิดราคะ , ทำให้คนบ้ากาม

อันนี้ลงนรกไปครึ่งตัวแล้วครับ

 

เคยอ่านเจอในหนังสือพระคะ ว่าอาชีพไหนๆก็มีกรรมทั้งนั้น แม้แต่คนเป็นกษัตริย์ เป็น หมอ พยาบาล ทหาร ฯลฯ ลวนเป็นกรรมส่งมา แต่ อาชีพนักแสดงมีกรรมสูงสุดเพราะเป็นอาชีพประเภท บันเทิง เริงรมอย่างหนึ่ง ซึ่งไม่ได้สนับสนุนให้คนตัดกิเลส นอกจากดูหนังดูละครแล้วยิ่งกิเลสหนากว่าเก่า สมมุติในหนังมันแสนจะแฟนตาซี คนดูก็เพ้อฝันตามยิ่งยึดติดในวัฏสสาร เหมือนข้าพเจ้าก็ชอบดู หนังฝรั่ง ลอร์ด ออฟ เดอะ ริงค์ มากๆ ดูแล้วพลานอยากได้แฟนหล่อๆสไตน์แบบอัศวินในหนัง แต่พอได้มา, เห่อแฟนมาก, รักสุดๆ ดันมาตายฉิบ... ก็ทำให้วกเข้าเรื่องเดิมคือ ธรรมะ ว่าสังขารมันไม่เที่ยง คนสวย คนหล่อ เวลาตาย ก็เน่าเหมือนกันหมด. ยิ่งถ้าคนที่ดูหนังโป้ด้วยแล้ว ตัวนักแสดงยิ่งสร้างกรรมหนัก เพราะทำให้พวกผู้ชายยึดติดในกามะราคะ และ สังสารวัฏ ไม่ได้ทำให้ตัดทุกข์ แต่ยิ่งทำให้เกิดทุกข์ หนำซ้ำคนที่ดูหนังพวกนั้นถ้าอยากทำอะไรแบบนั้นขึ้นมาแล้วทำไม่ได้ ตัวเขาเองก็เกิดทุกข์ หรือดูแล้วเลยไปข่มขืนคนอื่น หรือไปหลอกลวงผู้หญิงว่ารักเพื่อจะมีความสัมพันธ์ด้วย แล้วไม่ยอมแต่งงาน แบบนี้ ก็เป็นผลพวงมาจากสิ่งที่สร้างไอเดีย ให้เขากระทำกรรมดังกล่าว ก็คือนักสดงหนังโป้นั่นเอง ด้วยเหตุนี้
อาชิพ นักร้อง, นักแสดง, นักให้ความบันเทิงทั้งหลาย จึงเป็นอาชีพที่สวนทางกับความสงบในพระพุทธศาสนา

 

เราบอกไม่ได้หรอกครับ ว่าสุดท้ายแล้วใครจะยังไง รับกรรมยังไง
ตัวอย่างในสมัยพุทธกาลมีเยอะ

อย่าคิดดีกว่า
เพราะที่คิดนั่นแหละ กำลังใจไม่ดีจะพาเราลงนรกเอง

 

สังเกตุ ว่ามีดาราที่เคยแสดงบทนางร้าย เดี๋ยวนี้เธอได้ไปปฏิบัติธรรม คงเพื่อปรับสภาวะจิต ที่ขึ้นๆ ลงตามบท

 

ใช้ๆๆๆครับ สาธุ สาธุ สาธุ ถูกใจๆที่สุด

 

โถ่-----ไม่นะ-----น้องมิยาบิของผม:'''(

 

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๘ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๐
สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค

ตาลปุตตสูตร
[๕๘๙] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเวฬุวัน
กลันทกนิวาปสถาน ใกล้พระนครราชคฤห์ ครั้งนั้นแล พ่อบ้านนักเต้นรำนามว่า
ตาลบุตร เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคแล้ว
นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์
ผู้เจริญ ข้าพระองค์เคยได้ยินคำของนักเต้นรำ ผู้เป็นอาจารย์และปาจารย์ก่อนๆ
กล่าวว่า นักเต้นรำคนใดทำให้คนหัวเราะ รื่นเริง ด้วยคำจริงบ้าง คำเท็จบ้าง
ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ ผู้นั้นเมื่อแตกกายตายไป
ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาผู้ร่าเริง ในข้อนี้พระผู้มีพระภาคตรัสอย่างไร
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า อย่าเลยนายคามณี ขอพักข้อนี้เสียเถิด ท่านอย่าถามข้อนี้
กะเราเลย ฯ
[๕๙๐] แม้ครั้งที่ ๒ ... แม้ครั้งที่ ๓ พ่อบ้านนักเต้นรำนามว่าตาลบุตร
ก็ได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์เคยได้ยินคำของ
นักเต้นรำ ผู้เป็นอาจารย์และปาจารย์ก่อนๆ กล่าวว่า นักเต้นรำคนใดทำให้คน
หัวเราะ รื่นเริง ด้วยคำจริงบ้าง คำเท็จบ้าง ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่าม
กลางสถานมหรสพ ผู้นั้นเมื่อแตกกายตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของ
เทวดาผู้ร่าเริง ในข้อนี้พระผู้มีพระภาคตรัสอย่างไร ฯ
[๕๙๑] พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรนายคามณี เราห้ามท่านไม่ได้แล้ว
ว่า อย่าเลยนายคามณี ขอพักข้อนี้เสียเถิด ท่านอย่าถามข้อนี้กะเราเลย แต่เรา
จักพยากรณ์ให้ท่าน ดูกรนายคามณี เมื่อก่อนสัตว์ทั้งหลายยังไม่ปราศจากราคะ
อันกิเลสเครื่องผูกคือราคะผูกไว้ นักเต้นรำรวบรวมเข้าไว้ซึ่งธรรมอันเป็นที่ตั้ง
แห่งความกำหนัด ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ แก่สัตว์
เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น เมื่อก่อนสัตว์ทั้งหลายยังไม่ปราศจากโทสะ อันกิเลสเครื่องผูก
คือโทสะผูกไว้ นักเต้นรำรวบรวมเข้าไว้ซึ่งธรรมเป็นที่ตั้งแห่งโทสะ ในท่ามกลาง
สถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น เมื่อก่อน
สัตว์ทั้งหลายยังไม่ปราศจากโมหะ อันกิเลสเครื่องผูกคือโมหะผูกไว้ นักเต้นรำ
ย่อมรวบรวมไว้ซึ่งธรรมอันเป็นที่ตั้งแห่งโมหะ ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่าม-
*กลางสถานมหรสพ แก่สัตว์เหล่านั้นมากยิ่งขึ้น นักเต้นรำนั้น ตนเองก็มัวเมา
ประมาท ตั้งอยู่ในความประมาท เมื่อแตกกายตายไป ย่อมบังเกิดในนรกชื่อปหาสะ
อนึ่ง ถ้าเขามีความเห็นอย่างนี้ว่า นักเต้นรำคนใดทำให้คนหัวเราะ รื่นเริง
ด้วยคำจริงบ้าง คำเท็จบ้าง ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถานมหรสพ
ผู้นั้นเมื่อแตกกายตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาชื่อปหาสะ ความ
เห็นของเขานั้นเป็นความเห็นผิด ดูกรนายคามณี ก็เราย่อมกล่าวคติสองอย่าง
คือ นรกหรือกำเนิดสัตว์เดียรัจฉาน อย่างใดอย่างหนึ่ง ของบุคคลผู้มีความเห็น
ผิด ฯ
[๕๙๒] เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสอย่างนี้แล้ว พ่อบ้านนักเต้นรำนามว่า
ตาลบุตรร้องไห้สะอื้น น้ำตาไหล พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรนายคามณี เราได้
ห้ามท่านแล้วมิใช่หรือว่า อย่าเลย นายคามณี ขอพักข้อนี้เสียเถิด อย่าถามข้อนี้
กะเราเลย ฯ
คามณี. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ไม่ได้ร้องไห้ถึงข้อที่พระผู้มี-
*พระภาคตรัสอย่างนี้กะข้าพระองค์หรอก แต่ว่าข้าพระองค์ถูกนักเต้นรำผู้เป็นอาจารย์
และปาจารย์ก่อนๆ ล่อลวงให้หลงสิ้นกาลนานว่า นักเต้นรำคนใดทำให้คนหัวเราะ
รื่นเริง ด้วยคำจริงบ้าง คำเท็จบ้าง ในท่ามกลางสถานเต้นรำ ในท่ามกลางสถาน
มหรสพ ผู้นั้นเมื่อแตกกายตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายของเทวดาชื่อปหาสะ
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระธรรมเทศนาของพระองค์แจ่มแจ้งยิ่งนัก ข้าแต่พระองค์
ผู้เจริญ พระธรรมเทศนาของพระองค์แจ่มแจ้งยิ่งนัก พระผู้มีพระภาคทรงประกาศ
ธรรมโดยอเนกปริยาย ดุจหงายของที่คว่ำ เปิดของที่ปิด บอกทางแก่คนหลงทาง
หรือตามประทีปในที่มืดด้วยหวังว่า คนมีจักษุจักเห็นรูป ฉะนั้น ข้าแต่พระองค์
ผู้เจริญ ข้าพระองค์นี้ขอถึงพระผู้มีพระภาคกับทั้งพระธรรมและภิกษุสงฆ์ว่าเป็น
สรณะ ข้าพระองค์พึงได้บรรพชาอุปสมบท ในสำนักของพระผู้มีพระภาคนาย
นฏคามณีนามว่าตาลบุตรได้บรรพชา ได้อุปสมบทในสำนักพระผู้มีพระภาคแล้ว
ท่านพระตาลบุตรอุปสมบทไม่นาน หลีกออกจากหมู่อยู่ผู้เดียว ไม่ประมาท มีความ
เพียร มีใจแน่วแน่ ฯลฯ ก็แลท่านพระตาลบุตรเป็นพระอรหันต์องค์หนึ่ง ใน
จำนวนพระอรหันต์ทั้งหลาย ฯ
จบสูตรที่ ๒

 

เห็นด้วยเลยครับ

ถ้าเราไม่หมั่นอ่านหนังสือสั่งสมความรู้
เราก็สอบตก มีน้อยที่จะกามั่วได้ถูกจนผ่าน

คนที่ไม่เคยฝึกจิตก็เช่นกัน จะมาเสี่ยงตอนตาย โอกาศจะไปภพดีๆมันก็น้อย เหมือนคนไม่อ่านหนังสือ กามั่วผ่าน นั้นแหละครับ

 

รับผลกรรมอย่างไร => มีเงินเป็นล้านๆ

 

เพาะฉะนั้น ถ้าเขาตกนรก คนที่ดูก็ต้องได้รับกรรมเช่นกันใช่ไหมครับ ก็เหมือนสนับสนุนเขาใช่ไหมครับ

 

ยังมีประเด็นเรื่องประพฤติผิดในกามอีกอย่างด้วยค่ะ

การเป็นดาราหนังโป๊ จัดว่าเป็นการผิดศีลข้อ 3 ประพฤติผิดในกามหรือไม่

 

ศีลข้อ ๓ กาเม ฯ ... ขาดแน่นอนครับ ไปผิดลูกผิดสามีคนอื่น


.

 

อะไรที่ทำให้ราคะโทสะโมหะเจริญก็เป็นโทษทั้งนั้น ส่วนใหญ่บทบาทที่นักแสดงได้รับก็คือเพื่อกระตุ้นราคะโทสะโมหะของผู้ชมให้เฟื่องฟูขึ้น น้อยมากที่จะแสดงเพื่อลดละเลิกกิเลสซึ่งมักไม่มีึคนดูกัน คนที่ชมการแสดงแล้วกิเลสฟูในใจมากๆโอกาสที่จะไปอบายสูงเพราะใจไปเกาะเกี่ยวกับเรื่องที่ทำให้ใจเร่าร้อน ยิ่งมีมากคุณภาพใจยิ่งเสีย มรรคผลนิิพพานก็ยิ่งห่างไกล ดาราทั้งหลายจะได้รับกรรมในส่วนนี้มากในฐานะต้นบาปที่ทำให้คุณภาพใจของคนจำนวนมากเสื่อมลง