หลวงปู่แหวนมาโปรดในนิมิตร(ฝัน)

เข้ามาทักทายคะ

ขอบคุณมากนะคะ ที่ช่วยอำนวยความสะดวกในการเดินทางร่วมภาวนากับพ่อแม่ครูอาจารย์ที่เกาะช้าง... (ถึงที่พักกทม ราว 4 ทุ่มคะ วันที่ 18 พย 55)
ขอร่วมอนุโมทนาในทุกบุญกุศล ขอความเจริญในธรรมงอกงามยิ่งๆขึ้นไปด้วยคะ

 

เรียนญาติธรรมทุกท่าน

เนื่องในโอกาสพิเศษ พ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช จากพุทธสถานภูดานไห จังหวัดกาฬสินธุ์ได้เดินทางมาโปรดญาติโยมที่กรุงเทพฯ

ขอเชิญญาติธรรมที่สนใจในธรรมะ ได้มากราบพ่อแม่ครูอาจารย์ และฟังธรรมแท้ๆ ที่บ้านผม

วันเสาร์ที่ 24 พ.ย. เวลา 18.00น เป็นต้นไป

โปรดดูแผนที่ที่แนบมานีิ้ครับ

 

ขอความกรุณา อ.นนต์ ช่วยตรวจสอบพลังพระท่ากระดานให้ด้วยครับ ผมจะนิมนต์ขึ้นห้อยคอ ขอบพระคณอย่างสูงครับ...

 

ต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่งนะครับ ที่ผมไม่สามารถตรวจสอบพลังพระหรือตรวจสอบพระเครื่องให้ผู้ใดได้ เพราะมันอาจเกิดการมุสาแก่คุณได้ เนื่องจากผมไม่สามารถตรวจสอบพลังพระได้จริงๆก็ได้ ที่ผ่านมาอาจเป็นเพียงแค่อุปทานของผม มันจึงไม่เที่ยง หากยังขืนทำต่อไปมันจะก่อให้เกิดกรรมตามมา ความจริงแล้วผมก็อยากจะสงเคราะห์คุณ แต่ผมก็ไม่มีญาณรู้ขนาดนั้นครับ อาจมีข้อแนะนำได้ก็คือ คุณลองใช้จิตของคุณสัมผัสองค์พระว่า องค์ใดรู้สึกดีและเย็นก็ให้เลือกใช้องค์นั้นครับ

ขอเจริญในธรรม
ดร.นนต์

 

มีท่านผู้ใจบุญได้ร่วมบุญกับผมมาอีกวาระหนึ่ง คือคุณวิสิฐศักดิ์ เป็นจำนวน 9,000บาทและผมได้มอบสิ่งมงคลเพื่อเป็นอนุสติและเพื่อการภาวนาแก่ท่าน
เมื่อวันพฤหัสที่22 พ.ย.ที่ผ่านมานี้ ได้มีโอกาสกราบพ่อแม่ครูอาจารย์ที่บ้านคุณหนุ่ม จึงได้น้อมถวายปัจจัยดังกล่าวแก่ท่าน และท่านได้เมตตามอบรูปพระพุทธเจ้าที่วาดด้วยฝีมือท่านเองให้แก่คุณวิสิฐศักดิ์ด้วย
ต้องขออนุโมทนาบุญด้วยครับ

 

แจ้งข่าวและอนุโมทนาการร่วมทำบุญสร้างภาพเหมือนพ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช

ดร.นนต์ และครอบครัว น้อมถวายปัจจัยในการร่วมสร้างภาพเหมือนขององค์พ่อแม่ครูอาจารย์ จำนวน 10,000 บาท

รวมยอดทั้งหมด ณ วันนี้
1. คุณประจักร์ วินิจนัยภาค และครอบครัว 1,000 บาท
2. ผู้ไม่ออกนาม 500 บาท
3. Mr. Jirapat Sukantra Australia 500 บาท
4. ผูไม่ออกนาม 2,555 บาท
5. ท่าน "ใจที่พอ" 1,000 บาท
6. คุณสมโพช พวงประโคน 1,000 บาท
7. อาจารย์ธฏฬษ วงษ์เหรียญ 10,000 บาท
8. ดร.นนต์ และครอบครัว 10,000 บาท

รวม 26,555 บาท

หมายเหตุ ผมจะมอบค่าตอบแทนและค่าอุปกรณ์แก่ศิลปินจำนวน 9,999 บาท ความจริงค่าตัวศิลปินหลายหมื่นบาท ศิลปินบอกว่า ขอค่าตัวที่เหลือยกถวายร่วมทำบุญกับพ่อแม่ครูอาจารย์ด้วย จึงขออนุโมทนาครับ ยอดที่เหลือทั้งหมดผมจะนำไปถวายพ่อแม่ครูอาจารย์ในวันที่นำภาพเขียนไปถวายท่านที่ภูดานไหครับ

ขอเจริญในธรรม
ดร.นนต์
26 พฤศจิกายน 2555

 

ไม่เป็นไรครับ อาจาร์ย นนต์ และขอขอบพระคุณมากๆครับ.....

 

พุทธศิลป์แห่งภูดานไห โดยองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช

ขอนอบน้อม กราบ กราบ กราบ
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งหลาย
องค์พระมหาโพธิสัตว์เจ้าทั้งหลาย ด้วยเศียรเกล้า
ข้าพระพุทธเจ้า IT Man/28.11.2555​

 

กราบสวัสดีในวันพระใหญ่ หรือวันเพ็ญเดือนสิบสองของปี 55

กระผมหายไปนานอันเนื่องจากติดภาระกิจทางด้านงานทางโลกหลายประการ
และสัปดาห์หน้าก็ต้องเดินทางไกลไปทำงานอีก office อีก 1 week

สำหรับการ update ภาพองค์พ่อแม่ครูอาจารย์นั้น ช่วงนี้มัปัญหาการนำภาพขึ้นบอร์ด
โดยที่เราไม่สามารถนำภาพจากที่อื่น ที่โดยปกติกระผมจะฝากไว้ที่ blog ส่วนตัว
เพื่อความสะดวกแก่ญาติธรรมที่ไม่มี account ของพลังจิต จะสามารถรับชมภาพได้
โดยที่ไม่ต้อง login ทว่าตอนนี้ทางพลังจิตน่าจะหาวิธีการ block ในส่วนนี้ไว้แล้ว
จึงสร้างความลำบากในการอัญเชิญภาพองค์พ่อแม่ครูอาจารย์ ระหว่างออกโปรดญาติโยมในช่วงที่ผ่านมานี้

กระผมจึงต้องมีการปรับตัวให้มากขึ้น โดยหาเวลาว่างให้มากๆและหาวิธีในการแก้ไขต่อไป

ขอโมทนาสาธุในกิจอันเป็นกุศลของทุกๆท่านในวันนี้มา ณ โอกาสนี้ด้วยครับ

IT Man (วันเพ็ญเดือนสิบสองปี 55)

 

รูปภาพพ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช ที่ผมตกแต่งขึ้นมาใหม่ หากผู้ใดอยากได้ไปอัดขยายขนาดที่ผมทำไว้ 20 x 30 นิ้ว ให้แจ้งอีเมลล์มาที่ผมตามนี้ครับ
dr.natdhnond@hotmail.com

ขอเจริญในธรรม
ดร.นนต์
29 พฤศจิกายน 2555

CENTER]​

 

งามหลาย...
ฝีมือการตกแต่งภาพระดับอาจารย์ดร.กับนักเรียน
ช่างห่างไกลกันหลาย หนอ? หึหึ​

 

วาระแรกในการมาเยือน กทม.ของพ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช

ในการมาเยือน กทม.ของพ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโชตั้งแต่วันที่ 22 พย 2555 ถึง29พย2555 นั้นมีเหตุการณ์มากมายที่เกิดขึ้นแต่จะยังไม่กล่าวถึงจะขอนำภาพเหตุการณ์ในแต่ละสถานที่ซึ่งมีภาพมากมายจากหลายท่านที่ได้ถ่ายไว้ จะขอนำภาพบางส่วนที่ผมถ่ายไว้ (ไม่ค่อยไดัถ่าย)มาลงให้ลูกศิษย์และญาติธรรมที่ไม่ได้ร่วมเดินทางได้ชมกันก่อน เนื่องจากภาพมีจำนวนมากเพื่อความสะดวกจึงขออนุญาตนำลงใน facebook โดยเข้าไปที่ facebook แล้วค้นหาคำว่า "ภูดานไห" นะครับ

 

ในวาระที่พ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช ได้มาโปรดลูกศิษย์ที่กรุงเทพฯ ท่านได้นำแสงสว่างแห่งธรรม มาสาดส่องยังภายในใจของญาติธรรม ต่างได้รับแนวทางปฏิบัติกันไปโดยถ้วนทั่ว ท่านได้อรรถาธิบายธรรมนับแต่พื้นฐานเริ่มต้นโดยลำดับขั้นตอน ไปตามภูมิจิตภูมิธรรมของแต่ละท่าน ในเบื้องต้นให้เกิดสัมมาทิฐิ ความเห็นถูกในวิถีทางปฏิบัติ

ส่วนหนึ่งของธรรมเทศนา ที่พอจะจดจำนำมาถ่ายทอดแบ่งปันแก่ทุกท่าน ที่พลาดโอกาสไปในวาระนั้น อาจไม่ได้ถ้อยธรรมที่สื่อความหมายความเข้าใจได้สมบูรณ์เหมือนดังที่องค์พ่อแม่ครูอาจารย์ท่านได้แสดง แต่พยายามให้ตรงต่อธรรมมากที่สุดเท่าที่ปัญญาอันน้อยนิดพอจะจดจำรับรู้เข้าใจได้ เพื่อไม่ให้เสียโอกาสต่อธรรม ที่ท่านได้เมตตา นำมาชี้แนะสั่งสอน

ท่านได้กล่าวถึงการภาวนาว่า ในเบื้องต้นผู้คนพากันปฏิบัติด้วยเพราะหวังในผลบุญ
หากอยากได้บุญมาก ก็หมั่นระลึกนึกถึงพระพุทธเจ้า(พุทธานุสติ)ให้มาก ระลึกนึกถึงพระธรรมคำสั่งสอน น้อมนำมาประพฤติปฏิบัติ
หากได้ทำบ่อยๆบุญบารมีก็จะเกิดมากขึ้น เมื่อเต็มเปี่ยมก็จะบังเกิดปัญญาญาน ได้รู้ เข้าใจในธรรม รู้แจ้งในสัจจธรรม

ได้มองเห็นสิ่งทั้งหลายทั้งปวงตามความเป็นจริง
เห็นทุกสิ่งตกอยู่ในไตรลักษณะที่ไม่อาจยึดถือ ครอบครอง บังคับบัญชา..

เมื่อจิตได้เข้าใจความเป็นจริง และยอมรับความเป็นจริงอันนั้น จิตก็ปล่อยวางอุปทานความยึดถือ อันเกิดจาก อวิชชาความไม่รู้ ที่พาให้ดวงจิตต้องมาเวียนว่ายตายเกิดในภพน้อยภพใหญ่นับครั้งไม่ถ้วน (เมื่อแสงสว่างบังเกิดขึ้น ความมืดก็หายไป..)

จิตปล่อยวาง ด้วย ปัญญาญาน ความรู้แจ้งเห็นจริง...ในสัจจะธรรม
ปล่อยวางในอัตตาตัวตน ความเป็นเรา ของของเรา (วางอัตตาลงได้ ก็พบอนัตตา..)
จนที่สุดแล้ว ปล่อยวางจิต(ผู้รู้) ด้วยตัวจิตเอง

เป็นเนื้อหาใจความส่วนหนึ่ง ในธรรมเทศนาขององค์พ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช ที่นำมาถ่ายทอดโดยสังเขป ในส่วนอื่นๆ(ยังมีอีก) คงได้นำมาแบ่งปันในโอกาสต่อไปครับ

ขอเจริญในธรรม
นรธ.ภูเบศวร์

 

วาระที่พ่อแม่ครูอาจารย์ พ.สุรเตโช ได้มาโปรดลูกศิษย์ที่กรุงเทพฯ (ต่อ)

ในขณะหนึ่งที่ญาติธรรมกำลังนั่งรอฟังธรรมด้วยความสงบ ช่วงเวลาได้ผ่านไปนานพอสมควรสำหรับภาวะเงียบงันเช่นนั้น
ท่านได้กล่าวในเวลาต่อมาว่า การทำตัวให้นิ่งเป็นเวลานานๆนั้นยาก การทำใจให้นิ่งยิ่งยากกว่า เพราะเราไม่ชิน เราชินกับการไม่อยู่นิ่ง ชินต่อการคิดนึกปรุงแต่ง จะทำใจให้นิ่งได้ก็ด้วยการฝึกใจ ใช้อุบายฝึกใจ โดยระลึกนึกถึงพระพุทธเจ้า มิใช่ระลึกเพียงแต่รูปของท่าน แต่ให้ระลึกถึงธรรมของท่านด้วย

การใช้อุบายโดยการภาวนา”พุทโธ” ก็เพื่อให้เราเข้าถึงพุทธะภายใน เราหลับตาแต่เพียงภายนอก แต่ภายในให้ตื่นขึ้น พุทโธ คือ ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
ตื่นรู้ทั่วพร้อมทั้งกายและใจ รู้ความเคลื่อนไหว สิ่งที่เกิดขึ้นภายในกายในใจเรา และเบิกบานด้วยใจไม่ถูกครอบงำจากกิเลส อันเป็นสิ่งร้อยรัดให้ใจเศร้าหมอง ใจที่เศร้าหมองนั้นจะนำพาจิตเราให้ไปสู่ทุคติ

สมาธิ คือความตั้งใจมั่น ตั้งใจมั่นต่อการประพฤติปฏิบัติ ตั้งใจมั่นต่อการภาวนา
การภาวนาอย่ามุ่งหมายแต่เพียงความสงบ อย่าหยุดเพียงแค่ความสงบ(เอคตารมณ์) ต้องให้รู้ให้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายในใจด้วย

ความสงบภายในนั้น มีทั้งสงบระงับเป็นอารมณ์เดียวหรือที่เรียกว่าเอคตารมณ์ ซึ่งผลแห่งความสงบนี้จะเกิดปิติ สุข เบากายเบาใจ ใจจะมีพลัง เป็นเหมือนใจได้รับการพักผ่อน(พักจากการคิดนึกปรุงแต่ง) บางครั้งใจรวมลงสู่ความสงบแบบนี้ ร่างกายเหมือนจะหายไปเลย เหลือแต่เพียง"ตัวรู้"อยู่เท่านั้น
และความสงบภายในอีกแบบหนึ่ง คือความสงบที่รู้กายรู้ใจ รับรู้ความเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นภายในใจ แต่ไม่ไปเกี่ยวข้อง หรือวุ่นวาย กับความเคลื่อนไหวนั้น เห็นแต่ละสิ่ง ต่างทำหน้าที่ของใครของมัน ใจก็ทำหน้าที่รู้ ไม่เข้าไปยึดถือหรือบังคับบัญชาสิ่งที่ปรากฏขึ้นในใจนั้น และท้ายที่สุดเห็นทุกสิ่งรวมลงสู่กฏแห่งไตรลักษณ์

การทำสมาธิภาวนา ให้เป็นไปตามสภาวะของจิตในแต่ละขณะนั้น หากจิตรวมลงสู่ความสงบก็ให้จิตสงบนิ่งอยู่อย่างนั้น จนกว่าจิตจะถอนตัวออกมารับรู้ พิจารณาธรรม
หรือหากจิตอยู่กับการรับรู้ พิจารณาธรรม ไม่รวมลงสู่ความสงบเป็นอารมณ์เดียว ก็ให้จิตทำงานอย่างนั้น ซึ่งท้ายที่สุด จิตก็อาจเคลื่อนเข้าสู่ความสงบเมื่อเพียงพอต่อการพิจารณาแล้ว
(ทั้งนี้สุดแล้วแต่สภาวะจิตของแต่ละวัน แต่ละขณะ ในวันหนึ่งๆเราอาจรับรู้เรื่องราวต่างๆมามากมาย อาจสะสมความคิดนึก ปรุงแต่ง จนเมื่อถึงเวลาภาวนา การจะทำให้จิตสงบก็เป็นไปได้ยาก หากจิตเป็นเช่นนั้น เราก็มองดูความคิดนึกปรุงแต่ง ด้วยความสงบ.../.ผู้เขียน. )

การภาวนาคือการศึกษาเรียนรู้และเข้าใจในธรรมชาติของจิตเรา ธรรมชาติของสิ่งทั้งหลาย รู้และเข้าใจด้วยความซื่อตรง นั้นคือ รู้ตามความเป็นจริง เห็นทุกสิ่งมันเป็นของมันอย่างนั้น. (..ตถตา..)

มีแต่ใจที่ถูกครอบงำและบีบคั้นจากกิเลส ที่ต้องการให้มันเป็นอย่างอื่นตามความต้องการ ตามความพอใจของเรา จึงเกิดความทุกข์ขึ้น

หากเรามองเห็นทุกสิ่ง..มันเป็นของมันอย่างนั้นและยอมรับในความเป็นจริงของมัน ใจของเราก็เบาสบาย ไม่ทุกข์เพราะอยากให้เป็น หรือไม่อยากให้เป็น เพราะความจริง มันเป็นของมันอย่างนั้น เป็นสัจจธรรมในตัวของมันเองอย่างนั้น.

เมื่อเราเข้าใจในสัจจธรรมความเป็นจริง ในวันหนึ่งเราอาจรำพึงขึ้นมาในใจ

“โอ้..ตถตา...มันเป็นเช่นนั้นเอง.”

ขอเจริญในธรรม
นรธ.ภูเบศวร์

 

5 ธันวามหาราช

ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ​

 

จะมีสักกี่คนที่มีคนรัก เคารพ ศรัทธา มากมาย ดั่งเช่นพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของพวกเรา ซึ่งเห็นการถ่ายทอดสดทางทีวี เห็นแล้วผมอดที่จะปลื้มปิติแทนพระองค์ไม่ได้จนต้องน้ำตาคลอออกมาเอง...หลายๆ คนที่ไปร่วมถวายพระพรแด่พระองค์ท่านคงไม่ต้องการเพื่อชมพระบารมีของพระองค์ท่าน...แต่ต้องการให้พระองค์ท่านได้ทรงเห็นว่ามีประชาชนที่รัก เคารพในพระองค์ท่านมากเพียงใด ... ถึงแม้บางครั้งจะมีความเห็นแตกต่างกันทางด้านการเมือง แต่เรื่องความจงรักภักดีของคนไทยทุกคนมีจุดที่หยึดเหนี่ยวคือพ่อหลวงของปวงชนชาวไทย....
เนื่องในวโรกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษานี้ ขอให้พระองค์ทรงมีพลานามัยที่แข็งแรง สมบูรณ์ มีพระชนมายุยิ่งยืนนาน...ข้าพระพุทธเจ้าขอตั้งสัตย์ปฏิญาณว่าจะจงรักภักดี จะเป็นพลเมืองที่ดี จะมุ่งมั่นฝักใฝ่ในการสร้างคุณงามความดีเพื่อถวายแด่พระองค์...ขอพระองค์ท่านจง ...ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน....ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ...
ครูชาติ

 

กราบขอบคุณพี่ภูเบศวร์ ครับ ที่ เอาธรรมะของพ่อแม่ครูอาจารย์ มาสร้างความกระจ่างในจิตดวงน้อยๆของผม อีกวาระหนึ่ง

ได้พบ ได้กราบแทบเท้าพ่อแม่ครูอาจารย์ ได้รับธรรมะจากท่าน เป็นความรู้สึกที่ไม่สามารถบอกหรือบรรยายออกมาเป็นตัวอักษรได้เลยครับ ท่านทราบวาระจิตของผมทุกอย่าง กราบ กราบ กราบ กราบ กราบ (ผมขอเก็บเอาไว้ในดวงจิตของผมเองละกันครับ)

ได้พบพี่แล้วนะครับ ถือว่าผมมีวาสนาแล้ว มีโอกาส คงได้ร่วมบุญกันต่อไปครับ ผมยังเกรงๆ พี่อยู่เลย ยังไม่กล้าคุยด้วยมากนัก เอาไว้คราวหน้านะครับ จะขอนั่งจับเข่าขอความรู้จากพี่บ้างนะครับ

เคารพ

นคร

 

วันมหามงคล

5 ธันวาคม 2555 ปีนี้ เป็นวันหนึ่งที่มีความปลาบปลื้มและประทับใจเป็นอย่างยิ่ง ที่มีโอกาสอันดีได้รับเสด็จ พ่อหลวงของปวงชนชาวไทย
หลายปีได้นั่งชมอยู่ที่บ้าน ก็ปลื้มปิติทุกครั้งเช่นกันที่ได้เห็นภาพทางทีวี แต่ปีนี้มีโอกาสได้พาครอบครัวมาเฝ้ารับเสด็จ เพื่อสัมผัส ซึมซับบรรยากาศจริง และอยากปลูกฝังให้ลูกได้มีจิตสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระมหากษัตริย์ผู้เปี่ยมล้นด้วยความเมตตาและคุณธรรมความดี
ให้ลูกได้เห็นว่าผู้คนทั้งหลายมีความซาบซึ้งในพระคุณอันยิ่งใหญ่นั้นเพียงไร

ผู้คนได้หลั่งไหลกันมามากมายจากทั่วทุกสารทิศ ทั้งใกล้ไกล บ้างมาเฝ้ารออย่างยาวนานเพราะสิ่งที่อยู่ภายในใจเขา ขอเพียงได้ชมพระบารมีและถวายพระพร แม้เสี้ยวนาที

ผมได้เข้าใจความรู้สึกของเขาเหล่านั้น เมื่อได้มาเป็นส่วนหนึ่งของผู้คนทั้งหลาย
การได้มาอยู่ในบรรยากาศจริงกับการชื่นชมทางทีวีที่บ้าน แม้จะมีความปลาบปลื้มและปลื้มปิติเช่นเดียวกัน แต่มีความแตกต่างตรงที่ เราได้นำสิ่งที่อยู่ภายในใจมาก่อให้เกิดความสมบูรณ์ เป็นสิ่งสำเร็จจากภายในที่ปรากฏผลออกมาเป็นรูปธรรมภายนอก ซึ่งน่าจะเรียกว่าเป็น ความบริบูรณ์..ได้กระมัง

เสียงแซ่ซ้องสรรเสริญ ทรงพระเจริญ...ทรงพระเจริญ...ทรงพระเจริญ...ดังกึกก้องและสั่นสะเทือนถึงภายใน ปิติตื้นตันใจ จนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ด้วยเป็นเสียงที่ออกมาจากหัวใจของคนที่มีความจงรักภักดีต่อพระองค์ท่าน พระมหากษัตริย์ผู้จะหากษัตริย์ใดมาเสมอเหมือน

ราชันย์ผู้เหนือกว่าราชาทั้งหลาย
พระมหากษัตริย์ผู้มีพระเมตตามากล้นประดุจเดียวกับ...พระโพธิสัตว์เจ้าทั้งหลาย

จะเป็นบุญวาสนาหรือด้วยคำอธิษฐานขอพร.. ที่ได้เกิดมาใต้ร่มพระบารมีของพระองค์ พระผู้ทรงทศพิธราชธรรม
คุณธรรมความดีงามของพระองค์ท่านจะสถิตย์อยู่ในดวงใจของผม และดวงใจอีกหลายดวง ตราบนานเท่านาน...

ขอพระองค์ทรงพระเกษมสำราญยิ่งยืนนาน...
ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ

 

เพื่อเป็นพลังและกำลังใจต่อผู้เดินทางในหนทางของชีวิตและวัฏฏะอันยาวไกล...

 

ด้วยความยินดีครับ คุณนคร มีโอกาสคงได้สนทนาธรรมแลกเปลี่ยนกันครับ อาจต้องเป็นนอกรอบ เพราะอยู่กับพ่อแม่ครูอาจารย์เราก็เป็นภาชนะที่ว่างเปล่า เพื่อรองรับธรรมให้ได้เต็มที่ เมื่อได้รับมาแล้วก็พยายามเป็นตัวนำ ตัวถ่ายเท ตัวถ่ายทอด เพื่อให้ผิดเพี้ยนน้อยที่สุด
ในโอกาสข้างหน้าคงมีหลายๆท่านได้น้อมนำธรรมขององค์พ่อแม่ครูอาจารย์มาถ่ายทอดแบ่งปันกัน เพื่อจะได้เผยแพร่ธรรมให้กว้างขวางออกไปนะครับ