พญานาคกับอดีตที่ผ่านมา

อ่อนอก...อ่อนใจ หรือเปล่าหนอ....?????

 

หมายถึง
มีความประณีตละเอียดรอบครอบในการพิจารณาเนื้อหา อันยากต่อการพิสูจน์

 

คนที่รักร้างไกลนั้นเจ็บไม่นาน
คนไม่รักใกล้กันช้ำใจยิ่งกว่า
แต่ว่าหนทาง ทางของคน
ไม่มีให้เลือกเท่าไหร่ เจ็บสักเท่าไร
(เจ็บสักเท่าไร) ก็ต้องรับมา

อีกนาน นานเท่าไร มันจึงจะจบ
จบไป ไปให้ไกลๆ กันสุดตา
อยากมีชีวิตใหม่ ไม่ต้องมีเธอมา
ต้องเจอกับสายตาเย็นชากันอยู่

 

ถ้าเป็นความประณีตละเอียดรอบครอบในการพิจารณาเนื้อหา คงไม่ยากต่อการอ่าน แต่อาจยากต่อการเล่าเรื่องของผู้เล่า...หนอ

ยังไงก็จะรออ่านต่อหนอน้า...าา ท่านกวีเทพ เป็นเรื่องที่ชวนติดตาม พิจารณาให้ได้เห็นไตรลักษณ์ ไม่ว่าชาติภพใดก็ยังคงวนเวียนอยู่กับกามตัณหา ทั้งเขาและเธอ นำมาซึ่งทุกข์ทางใจ กายสุขแต่ใจยังคงวนเวียนอยู่กับเครื่องร้อยรัดนั้น

 

สวัสดีทุกท่าน ทุกนามค่ะ... ไม่ว่ายุคไหน สมัยไหน ผู้หญิงเราก็ต้องการคนรักเดียวใจเดียวเนอะ 555+

เมื่อคืนฝันเยอะมาก แต่จำไม่ได้อีกแล้ววว -*- แย่จริงๆ.. เมื่อเช้ายังนึกได้อยู่เลยค่ะ

 

บ่วงเสน่หาพาใจ..........ไม่เป็นสุข
วนเวียนทุกข์ขังใจ..........ไปไม่ถึง
อดีตครองปองใจ.............ใฝ่คนึง
เฝ้ารำพึงถึงเรื่อง........ของเมื่อวาน

นานมาแล้วนานแล้ว......แก้วลวงพี่
เกิดอีกทีพี่ตาม...........เฝ้าถามหา
วงเวียนนี้ไม่อยากออก..เพื่อบอกลา
กามตัณหาละไม่ได้.........ขังใจตน

หลงบ่วงรักบ่วงใคร่.......เพราะไม่รู้
ลืมตรองดูบ่วงนี้...........มีมนต์ขลัง
เข้าได้ง่ายแต่ออกยาก....ลำบากจัง
ลืมทุกขังอนิจจัง..............อนัตตา

อัตตาเพิ่มเติมลงไป.......ใจร้องสั่ง
สร้างความหวังฝังใจ.......คงได้สม
เกิดคราวนี้อีกที..............พี่ระทม
มัวงวยงงหลงโลก........จึงโศกนาน

 

น้องมิ๊ก .... ร้องเพลงนี้เพราะจังค่ะ

 

สวัสดีตอนบ่ายค่ะ วันนี้ดูเงียบจังเลยหนอ:z13

 

ผู้เล่า..(นิทาน..หนอ) ก๊ะ ผู้ล่า...(อยากรู้หนอ) ฮ่า..ฮ่า เอิ๊กๆๆๆ

ง้าน.นนนน แถม ผู้ลุย..(อ่านหนอ) อีกตัว..เอ๊ย อีกคน..เหอะ เหอะ

 

ทหารเสือรับราชองค์การ!



เล่านิทานมา ณ บัดเดียวนี้!

 

รออยู่เพค่ะ... อิอิ

 

ช่างเหมือนกับคำตอบในอดีต!
นางพญาตนนั้นเธอมิอาจทนรับความผิดพลาดที่เกิดขึ้นได้ จึงได้ตัดสินใจ...
อำลาพาจากพระองค์ท่านอย่างเลือดเย็น!!

เธอตัดสัญญาเก่าบางส่วนออกด้วยอำนาจแห่งกสินไฟ ที่ได้เพียรฝึกจนสำเร็จ
ซึ่งมันสามารถขับสิ่งที่เป็นพิษตกค้างอยู่ภายในจิตใจ ออกได้ภายในระยะเวลาอันรวดเร็ว
จึงเท่ากับว่าไม่มีเรื่องราวใดๆ ที่นางไม่พึงประสงค์จะเก็บไว้ในความทรงจำ
มันจะถูกขับออกไปด้วยการรวมกสินให้เป็นหนึ่งเดียว แล้วแปรให้เป็นธาตุทองฯ พ่นออกไป!...

ต้องขอบพระคุณท่านพ่อปู่ฤาษีตาไฟและแม่นางพญาทั้งสาม ที่คอยชี้แนะอบรมสั่งสอน
"ข้าจักไม่มีวันลืมความทรงจำดีๆที่พวกท่านมีให้"
นางพูดพร้อมกับกวาดสายตามองดูสถานที่โดยรอบ เป็นครั้งสุดท้าย!...

ภาพธารน้ำใสไหลเย็นบนที่ราบสูงผุดขึ้นจากใต้บาดาลพิภพ ดุจน้ำทิพย์มนต์
ไหลจากภูเขาสู่ภาคพื้นเมทนีดล..."ข้าจักบันทึกไว้ในความทรงจำตลอดไป"
(เป็นเหตุให้นางนั้นมีความรู้สึกดีๆ และมักจะได้นิมิตถึงสถานที่บนเขาซึ่งมีธารน้ำใสไหลเย็น พร้อมกับสิ่งที่นางเคารพ!)

ยกเว้นเรื่องราวของบุรุษบุคคลหนึ่ง ซึ่งนางคงลืมเสียจนหมดสิ้นแล้ว...
เพราะมันคงกลายเป็นแค่เพียงก้อนทองคำอันไร้ค่าก้อนหนึ่ง ดุจสิ่งปฎิกูลอันเขาถ่มทิ้งลงสู่พื้นปฐพีแล้ว
นอนก้นจมลงสู่ใต้พื้นบาดาลพิภพ ณ ที่แห่งนั้นเอง!...



กษัตริย์พระองค์นั้น...
ถึงแม้ว่าพระองค์ท่านจักเป็นชายชาตินักรบ แต่สิ่งสุดท้ายที่ได้มา กลับมีเพียงความว่าเปล่า
ภาพบ้านเมือเก่าถูกแปลวไฟสีแดง ลุกโชนเผาไหม้โดยรอบ เพื่อทำลายเชื้อโรคระบาดร้ายแรง
ไม่มีแม้สิ่งมีชีวิตใดจะทานทนอยู่ได้ในขณะนั้น ความหวังในการกอบกู้เอกราชจึงอันตรธานหายไปในชั่วพริบตา!...

ยังมิทันได้ตั้งตัวพระมเหสีอันเป็นที่รักยิ่งเพียงสิ่งเดียว ก็พลันมาลาจากไปพร้อมกับรัชทายาทในอุทร!...

คล้ายดั่งจักปลดปลงมองเห็นทางพระสัจธรรม!
แต่แล้วสวรรค์กลับบันดาลดลแกล้งให้พระนางฟื้นกลับคืนมา...
แล้วสุดท้ายก็จบลงด้วยการจากลา!!...

เนิ่นนานเท่าไรไม่รู้ที่รอเธอ ฉันจำไม่ได้
ที่จำได้ดีคือฉันมีเพียงเธอ แม้นานสักแค่ไหน

เธออยู่ที่ใดยังรักกันไหม ฉันไม่รู้ แต่ที่รู้คือฉันนั้นยังไม่เปลี่ยนใจ
ยังอยู่ตรงนี้ถึงแม้จะเหงาและเดียวดาย

ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้จะอยู่แสนไกล
ก็ยังจะรออย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป
ไม่ว่าใครจะมองว่าฉันงมงาย ฉันก็ยังเหมือนเดิม

เมื่อเธอมีทางชีวิตไม่เหมือนฉัน ฉันห้ามไม่ได้
แต่ฉันจะมีชีวิตเพื่อรอเธอ แม้วันสุดท้าย

เกิดมาได้เจอคนที่ตามหามานานแสนนาน ทำให้รู้ว่าเธอมีค่ามากแค่ไหน
จะอยู่ตรงนี้ถึงแม้ว่าฉันจะไม่เหลือใคร

ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้จะอยู่แสนไกล
ก็ยังจะรออย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป
ไม่ว่าใครจะมองว่าฉันงมงาย ฉันก็ยังเหมือนเดิม

จะรอแค่เธอถึงแม้ใครหาว่างมงาย
ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันจะยังรักเธอ ไม่ว่าเธอกับฉันวันนี้จะอยู่แสนไกล
ก็ยังจะรออย่างมีความหวัง ยังคงไม่เปลี่ยนไป
ไม่ว่านานเท่าไรยังมีเพียงเธอ (ไม่ผิดใช่ไหมที่ฉันมีเธอคนเดียวในหัวใจ)
ไม่ว่ายังไง ฉันก็จะรักเธอ

คนเราเมื่อจิตใจมีความทุกข์ร่างกายก็พลอยทรุดไปด้วย !
กำลังที่เหลืออยู่หมดสิ้นลงไปโดยพลัน พระองค์ท่านประชวรอย่างกระทันหัน ด้วยความตรอมใจนั้นเอง
ลมหายใจมิอาจสืบเนื่องดำเนินต่อไปได้อีก...ถึงแก่สวรรคตด้วยหทัยแต่สลาย ณ สถานที่แห่งนั้นเอง!!...

อ้า!...อาถรรพ์เมืองอกแตก ที่แท้มันก็เป็นเช่นนี้เองหรือ!...
พระครูบา สะดุ้งลืมตาถอนจิตออกจากฌานสมาธิ



พร้อมใบหน้าอันเปียกปอน
เต็มไปด้วยสายน้ำพระเนตรรินหลั่งไหล!!...

 

ถึงแม้ว่าพระองค์ท่านจักเป็นชายชาตินักรบ แต่สิ่งสุดท้ายที่ได้มา กลับมีเพียงความว่าเปล่า



........... น่าเศร้าใจ T^T ....

 

เห็น 2 รูปนี้แล้ว....... หุหุ ^^

 

นิทานเรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า...

เจ็บช้ำ ครั้งนี้ เพียงชีวิต
ตราจิต จวบจน โลกหน้า
รานร้าว แหลกสลาย ทรมา
ปิดตา สิ้นใจ ไป่ลืม

ชาติใด แม้ได้ กำเนิด
อย่าเกิด หลงใหล ได้ปลื้ม
ปลีกกาย เร้นไกล ไป่คืน
ชนชื่น รักโรย โปรยดิน...

 

ขอบคุณนะจ๊ะ..ที่เล่านิทาน ให้อ่าน..
ยามผิดหวัง..(จากการเสี่ยงโชค) :''(

จาก ไม่ใช่ผู้เล่า ไม่ใช่ผู้ล่า แต่..เป็น....ผู้ลุย..(อ่านหนอ)

 

บนออก 694 ข้อยซื้อ 396 / ล่างออก 63 ข้อยซื้อ 73 / ล็อตหมุนสี่ครั้ง 217 ข้อย ซื้อ 117....ป๊าดดดดดดดดดดด >"<
(งวดหน้าต้องส่องกล้องใหม่ เล็งเรด้าดีๆ แล้วยิงให้เป้ากระฉูดเลย...ฝากไว้ก่อนเหอะโอฬาร)

 

ข้อยซื้อ..712
.......พวกเดียวกัน..pig_cryy2

 

ดีนะเนี่ย รอบนี้ฟ้ามุ่ยไม่มีเลขอะไร เลยไม่ได้เล่น ไม่งั้น.... คงช้ำจายยยยยแย่ อิอิ

 

(deejai) นี่พวกเดียวกัน...คนละข้าง.. จ๊ากกกกกกกกกกกกก