** ฉันทะ ** วัตถุมงคล หลวงปู่ดู่ วัดสะแก อยุธยา **

สวยมากเลยครับพี่แบงค์

 

เห็นพี่โจ มีความรู้เกี่ยวกับพระสายปฎิบัติเป็นอย่างดี
รบกวนถามเรื่องของหลวงปู่ชา วัดหนองป่าพง อุบลราชธานีครับ

พอดีมีโอกาสแวะไปที่พิพิทธภัณฑ์ที่วัดหนองป่าพง
เลยถ่ายรูปมาฝากครับ

 

ผมเดินไปที่ชั้นสอง เห็นมีตู้พระ
ชะโงกหน้าเข้าไปดู เห็นพระหลวงปู่ดู่อยู่ในตู้ด้วยครับ

 

แหม..คุณศักดิ์ให้ผมเล่าเรื่องของหลวงปู่ชา.. คิดว่าคงไม่ต้องเล่าหรอกกระมัง..

เพื่อนๆเราทุกคน คิดว่าคงรู้จักท่านเป็นอย่างดีกันทุกคนอยู่แล้ว..

แต่ถ้าถามสำหรับความรู้สึกผม

คงพูดได้คำเดียวครับว่า..นั่นที่สุดแล้วครับ..สุดยอดจริงๆ

แต่ถ้าใครคิดว่าจะบวชวัดท่าน หรือสาขาของท่าน

ต้องคิดดูให้ดีๆก่อนน่ะครับ..วัตรปฏิบัติท่านจะเหมือนกันทุกสาขา

ใจไม่มั่นพอ ไม่เด็ดเดี่ยวพอ..อยู่ยากทีเดียวน่ะครับ

ต้องตื่นตั้งแต่ตี 3...ทุกสิ่งทุกอย่างวันๆไม่มีอะไร..กิจสำหรับความเป็นพระที่นี้มีอย่างเดียว..คือ..ภาวนา

ก่อนบวชก็ใช่จะบวชกันง่ายๆ นึกจะขอบวชก็ให้บวช

ประเพณีของวัดหนองป่าพงที่สืบทอดมาช้านานก็คือ

จะบวชจริง ต้องบวชกันเอาถึงมรรคผลนิพพาน เอากันจริงๆ สู้กันจริงๆ ภาษาอีสานเรียกว่า "โสเป็นโสตายกันจริงๆ"

ต้องถือเป็นผ้าขาวก่อน ฝึกความพร้อมตลอดจนการอุปัฏฐานดูแลอาจารย์และพระผู้อาวุโสก่อน

หากเป็นผ้าขาวแล้วยังทำยอกๆแยกๆ เกรียจคร้าน ไม่หมั่นภาวนา ไม่ช่วยหมูคณะ จะนานกี่ปี ก็จะไม่ได้รับอนุญาตให้บวช

ต้องพร้อมกันจริงๆ ลดทิฐิมานะ ลดความถือมั่นถือดี เรียกว่าจิตยอมศิราโรบ ลดความหยิ่งผยองจองหองราบคาบแล้ว จนหมู่เห็นว่ามีความพร้อมแล้ว จึงอนุญาตให้บวชได้

ถ้าจะบวชเอาบุญ เอากุศล เอาธรรมกันจริงๆ ก็ต้องบวชที่วัดท่าน สาขาท่านนี่ล่ะครับ..แน่นอนเป็นที่สุด

เข้าวัดหนองป่าพงที่ไร จิตชอบพาให้นึกสลดสังเวช..

นี่ถ้าวัดบ้านวัดเมืองรู้จักเอาประเพณีการบวชที่นี่เป็นแบบอย่าง..

ป่านนี้บ้านเมืองเราคงได้ชื่อว่าเป็นเมืองพุทธอย่างแท้จริง ไม่ใช่เป็นแต่ภาพหลอกๆ..เหมือนเช่นทุกวันนี้

อยู่ กทม. ตื่นขึ้นมาจะใส่บาตรทั้งที แทนที่จะเห็นแต่บาตรพระใส่อาหารพอประทังชีวิต นี่กลับเห็นแต่กระสอบปุ๋ยวางอยู่ข้างชายนิรนามใส่ผ้าเหลือง สงฆ์สมมุติ สมมุติสงฆ์พวกนั้น บ้างก็ไม่ต้องบงต้องบิณมันแหละ หาสั่งมากินจากที่ไหนก็ได้..M.K.ก็ได้ถ้าต้องการ..จะมื้อเช้า มือเที่ยง แล้วแต่ท่านๆจะสะดวกบริโภค

หากเราเข้าวัด.. ยิ่งรู้จักเป็นส่วนตัว ได้สัมผัสกับวัดกับพระมากจริงๆ จะรู้อะไรลึกๆ..ยิ่งรู้ลึกยิ่งเสื่อมศรัทธา..สู้ไม่รู้เสียดีกว่า

ทุกวันนี้อาจกล่าวได้ว่า มีแต่ผลประโยชน์แอบแฝงในรูปแบบต่างๆ บวชเข้ามาก็ตั้งหน้าตั้งตารองานศพ รองานบุญ รอตีซี้ผู้จัดคิว รอตีซี้เจ้าอาวาสเข้าไปอยู่ตู้วัตถุมงคล ยิ่งถ้าเป็นลูกหลานก็สบายหน่อย

หากบวชมานานหน่อย ก็คอยจ้องแต่จะเอาเงินทองซื้อตำแหน่ง มีนายหน้าเป็นพระคนสนิทจากท่านเจ้าคุณต่างๆมีผู้อิทธิพลมาเสนอผลประโยชน์แลกเปลี่ยนให้ แต่จะไม่เรียกคำว่าเงินใต้โต๊ะ เงินค่าตำแหน่ง เงินคอรัปชั่น จะเรียกให้ดูเพราะพริ้งขึ้นอีกหน่อยว่า "เงินถวายช่วยเหลือกิจของเจ้าคุณท่าน" ช่างไม่แตกต่างกับระบบราชการจากทางโลกเลย


ยิ่งถ้าเป็นวัดยากจนจากทางเหนือยิ่งไม่ต้องพูดถึง...จะให้ระดมพระเข้ากรุงสักหมื่นรูปแสนรูปหาใช่เรื่องยาก ด้วยอำนาจเงินตรา, การเมือง และอำนาจทางคณะสงฆ์ที่มีอย่ในมืออย่างมากมายมหาศาลทุกวันนี้ ทั้งอำนาจโดยส่วนกลางสูงสุด และอำนาจภูมิภาคครอบคลุมทั้งหมดตั้งแต่ระดับภาค คณะ จังหวัด อำเภอ ตำบล ฉะนั้นการเดินธดงค์สวยงามในกรุงเทพฯก็ใช่เรื่องยาก เงินทองทำได้ทั้งนั้น เจ้าอาวาสวัดยากจน เจ้าคุณชั้นราช ขั้นธรรม ชั้นพรหมอยากได้อะไร..เดี๋ยวจัดให้..

บ้างก็บวชเข้ามาเพื่อหลบหนีปัญหาต่างๆของตนเองในทางโลก ปัญหาความยากจนบ้าง ปัญหาหลบหนีคดีบ้าง ปัญหาไม่มีอาชีพการงานมั้ง..มีทั้งวัดที่คนไม่รู้จัก หรือแม้กระทั่งวัดดังๆบางวัดก็ตาม

ทุกสิ่งทุกอย่าง..พิจารณาดูให้ดี จะเห็นว่าปัญหาความเสื่อมแห่งศรัทธา แท้จริงแล้วต่างมีต้นตอมาจากสาเหตุเดียว..ซึ่งก็คือ.. เพราะการไม่คัดสรรผู้มาขอบวชตั้งแต่แรก

เหตุดังนี้แล..พุทธศาสนาบ้านเราจึงถึงกาลเสื่อมมากขึ้นทุกๆวัน ก็ด้วยประการละฉะนี้..

ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกสลดสังเวช..น่าเศร้าใจทีเดียว..

"เพราะเขาไม่รู้ เขาไม่เคยเห็นของจริง เขาก็ไม่เลยไม่เชื่อ ตราบเมื่อเขาลงข้างล่างหมดแล้ว ครั้นจะรู้ตัวรู้สำนึกก็สายเกินกาล หลายกัปล์..หลายกัลป์..หลายชาติ..ทีเดียวหนอ.."..น่าสงสารจริงหนอ...น่าสงสารจริงหนอ..

 

ขออนุโมทนาด้วยครับพี่โจ สำหรับข้อมูลดีดี เป็นเช่นนั้นอย่างที่พี่โจว่าไว้นะครับ

 

โอ้วววว ....ไม่ค่อยเห็นโพสนานแล้วนะครับ...
สบายดีนะครับ
โมทนาบุญครับ

 

คุณโจครับ..เขียนเก่ง...ข้อมูลเยอะจัง..ออกหนังสือเมื่อไรบอกด้วยนะ

 

จำได้คร่าวๆ..แต่ใครเล่าให้ฟังก็จำไม่ได้เสียแล้ว

หนึ่งในพระอริยเจ้าหลายๆองค์ที่หลวงปู่ดู่ให้ความเคราพนับถือ

หนึ่งในองค์นั้นก็คือ หลวงปู่ชา แห่งวัดหนองป่าพง

แต่จำไม่ได้ว่าตลอดชีวิตท่านได้เจอองค์จริงกันหรือไม่ หรือได้พบปะกันด้วยวิธีใด

การที่หลวงปู่ดู่ท่านคุ้นกับพระปฏิบัติสายพระอาจารย์มั่นหลายๆองค์ นั่นจึงเป็นคำตอบว่า..ทำไมในยุคเดียวกันสมัยเดียวกัน หลวงปู่ดู่ ท่านจึงดูจะแปลกกว่าพระองค์อื่น เมื่อเปรียบเทียบในท้องที่เดียวกันแถบเดียวกัน

กล่าวคือ.. หากท่านคุ้นเคยหรือศึกษาประวัติเกี่ยวกับพระสงฆ์สมัยเดียวกับหลวงปู่เยอะๆ ท่านจะเห็นได้ชัดเจนว่าเกือบทั้งหมดในท้องที่โดยเฉพาะจังหวัดในแถบอยุธยา พระเกือบทั้งหมดจะเป็นสายเกจิเสียเกือบหมด เรียกว่าขึ้นชื่อว่าเก่งทางเรื่องคงกระพันชาตรี ตระกรุด รอยสักเป็นที่หนึ่ง เป็นที่เชื่อถือได้ถึงเรื่องความเหนียว ยกตัวอย่างไล่ตั้งแต่หลวงพ่อกลั่น วัดพระญาติ, หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก, หลวงพ่อขัน วัดนกกระจาบ, ตกมาอีกรุ่นหนึ่งก็ หลวงพ่ออั้น วัดพระญาติ, หลวงปู่สีห์ วัดสะแก, หลวงปู่เทียม วัดกษัตราธิราช, หลวงปู่หน่าย วัดบ้านแจ้ง, หลวงพ่อพรหม วัดขนอนเหนือ...เป็นต้น

และเท่าที่ทราบ แทบจะมีหลวงปู่ดู่เพียงองค์เดียวในสมัยนั้น ที่ออกจะแปลกแวกแนวไปกว่าองค์อื่นอย่างเห็นได้ชัด คือ จะออกไปในทางพระสายปฏิบัติอย่างชัดแจ้ง จนบางคนหากพูดถึงหลวงปู่ดู่แล้วจะเรียกกันว่า ท่านเป็นพระปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ พระสอนกรรมฐาน ไม่ใช่พระเกจิฯ

แต่อย่างไรก็ดี หากศึกษาลึกไปที่องค์หลวงปู่ดู่ลึกขึ้นไปอีก ก็จะพบว่า หลวงปู่ท่านเดินทางสายเกจิ สายวิชาอาคมมาก่อน เรียกว่าเชี่ยวชาญชำนาญยิ่ง ทั้งจากอุปัฏฌาช์ท่านคือ หลวงพ่อกลั่น แห่งวัดพระญาติ และจากหลวงพ่อขัน วัดนกกระจาบ สองสุดยอดเกจิอาจารย์แห่งเมืองอโยธยาสมัยนั้น

หลวงปู่ดู่ท่านเชี่ยวชาญเรื่องอาคมพระเวทมาก่อน ทำมาก่อน เล่นมาก่อน ก่อนที่เบื่อหน่าย ละเข้าสู่วงปฏิบัติอย่างเต็มตัว

สิ่งที่หลวงปู่เป็นเช่นนั้น หลายๆท่านกล่าวกันว่า เป็นพระท่านได้พูดคุยแลกเปลี่ยนกันทางนิมิตรกับ หลวงปู่ลู (ศิษย์สายพระอาจารย์มั่น) ,หลวงปู่บุดดา, หลวงพ่อเกษม , หลวงพ่อชา, และเคราพนับถือหลวงปู่ทวด เป็นอาจารย์ท่านอีกองค์หนึ่ง เป็นต้น

ความเคารพพนับถือพระป่าสายปฏิบัติ ยังได้ตกทอดมาถึงศิษย์องค์หนึ่งของท่าน คือ หลวงลุงดำ และยังชุดผู้สร้างพระของวัดสะแกหลายๆคน เช่น โกโอ่ง , โกเอ็ง ได้ตระเวนเดินทางไปกราบหลวงปู่หลายๆองค์ ที่ไปบ่อยๆก็หลวงปู่เกษม, หลวงปู่บุดดา, ยังมีหลวงปู่ชอบ กับหลายๆองค์ทางภาคอีสาน


จากข้อมูลดังกล่าวนี้..บางครั้งยังเคยมีเพื่อนๆแซวผมว่า..หากเก็บพระหลวงปู่ดู่ ก็เก็บปีแรกๆซิ เช่น เนื้อน้ำยาง หรือ สมเด็จยุคแรก ปี 92-93 ขลังดี นั่นหลวงปู่ใช้วิชาจากสำนักประดู่ทรงธรรมล้วนๆเลยน่ะ.เข้มแข็ง ทรงพลังดี

ส่วนบางคนก็บอกว่า จะถูกได้อย่างไร ต้องเก็บปีหลังๆซิ นั่นหลวงปู่ท่านอายุพรรษามากแล้ว เข้าถึงไตรสรณคมณ์แล้ว เรียกว่าระดับนี้จับต้องอะไรก็ขลังไม่ต้องใช้วิชาอะไรก็ได้ เพียงใจนึกอธิษฐานจิตก็ขลังแล้ว

นี่ก็เป็นข้อมูลส่วนหนึ่งที่ได้ยินมาจากศิษย์เก่าสายปฏิบัติ ก็ได้แต่ฟังๆไว้ครับ อย่างไรก็ลองพิจารณาดู

 

ก็มันเยอะตามอายุคร๊าบ..ท่าน Max...

ไม่ต่างกับท่านหรอกน่า...55555

พี่สมเกรียติ์อีกคน..

 

กดไลท์คนแรกเลย.....(deejai)(deejai)(deejai)

 

สายหนองป่าพง นี่ถึงใจจริงๆครับผมได้มีโอกาสไปบวช วัดบุญญาวาส จ.ชลบุรี มาช่วงซัมเมอร์ที่ผ่านมา
เป็นเวลา 2 เดือน รู้สึว่าได้อะไรเยอะมาก ได้รู้ได้เห็นได้ปฏิบัติ กับพระที่ท่านปฏิบัติชอบทั้งนั้น
อีกทั้งพระส่วนใหญ่ จะบวชตลอดชีวิต ทำให้ได้มุมมองว่าทำไมท่านจึงตัดสินใจเช่นนั้น
เท่านั้นไม่พอครับที่น่าแปลกคือ พระที่บวชตลอดชีวิตนั้นมีทั้งคนที่ เรียนหมอ เป็นนักบิน วิศวะ โบครเกอร์ ซึ่งเป็นอาชีพที่ทางโลกใฝ่ฝันจะเป็นแต่น่าแปลกทำไมพวกท่านถึงได้
ละทิ้งอาชีพที่มีทั้งฐานะ และเกียรติยศทางสังคมเข้าสู่ผ้าเหลือง : )

Ps วัดบุญญาวาส เป็นวัดป่าที่น่าไปมากครับอยู่แค่ ชลบุรีนี่่เอง
มี พระอาจารย์อัครเดช ถิรจิตโต (ตั๋น) ลูกศิษย์สายตรงหลวงปู่ชา เป็นเจ้าอาวาส
บรรยากาศที่วัด สงบ เหมาะแก่การปฏิบัติธรรม มากครับ : )

 

พี่อิฐคับ ทำเป็นยิ้มไป พี่ก็ตามท่านพี่ทั้ง 3 ท่านไปติดๆเเหละคับ อิอิ

 

อรุณสวัสดิ์ เช้าวันจันทร์ ที่ 1 ตุลาคม

วันนี้ หลายคนคงได้ลุ้นกันแล้ว....ขอให้โชคดีกันทุกคนนะครับ

 

:'''(
มาเลือกเลขไม่ทัน.....เสียจายเสียจายแต่จะช่วยคนอื่นลุ้นนะคะ

 

ไม่ได้โพสต์มา3-4วันแล้ว แต่ก็ยังตอบPM อยู่เหมือนเดิมนะครับ

อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะทราบกันแล้วว่าใครจะเป็นผู้โชคดี

เลยนำรูปพระบูชาสวยๆมาฝาก (ไม่เกี่ยวกับการใบ้หมายเลขนะครับ)

 

ยอดมากครับน้องอิฐมอญจะเน้นหนักพระบูชา...Floor loadห้องพระคงหายห่วง

 

สวยมั่กครับคุณตุ้ย

 

ขออนุโมทนากับการบวช และการมุ่งปฏิบัติธรรมด้วยครับ

 

ยังไงก็ยังต้อง จีบๆของพี่แม็กซ์ เพิ่มอีกสักหน่อยดีกว่านะ (deejai)

สุดยอดเลยผง หลวงปู่เนี่ยะ

 

ขอแสดงความยินกับพี่Atlante(หมายเลข58) ผู้ได้รับรางวัลที่1 ด้วยนะคร๊าบบบ_/\_(deejai)(deejai)(deejai)