นิทาน เรื่อง "พญานาค"

จริงตาม ท่านคุรุ บอก ทุกประการ
มีคนมาเฝ้าทุกวัน
เรื่องอธิฐานขอนั้น จริง ค่ะ ( ไม่เคยมีใครรู้นะเนี๊ย เก่งมากๆ ค่ะ )
แล้วก็สำเร็จค่ะ
เรื่องงาน กับ.....

สรุป ดีขึ้นเกือบทุกด้าน

สาธุค่ะ ท่านคุรุ

ขอให้ท่านมี บารมีญาณสูงยิ่งๆ ขึ้น
เพื่อช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ต่อไปนะค่ะ

 

ปาลาวันตีมาแล้ว ชวนไปเที่ยวเมืองบาดาลดีกว่า จะไปไหมหนอ--
เพราะว่า จะได้ไปให้นาคาหนุ่มที่เป็นทหารเฝ้าปากทางใหลหลง จะได้ผ่านได้สะดวกครับ

 

ถ้ามีโอกาส ขอทราบประวัติบ้างนะค่ะ

 

แล้วเธอเกี่ยวข้องทางไหนกับ ทิพย์อักษร ค่ะ...

ช่วยเล่าหน่อยนะคะ ท่านประธาน

 

นั่งดูรูปไปเรื่อยๆ ไปเจอภาพนี้มา ... รูปงามได้ใจจริงๆ (ใจเราคนเดียวหรือเปล่าไม่รู้ได้ อิอิ) ...

ท่านประธานคะ ว่างๆ แวะมาเล่าจันทร์เทวีเพิ่มเติมสักนิดนะคะ หลังจากเรื่องราวของเหล่าปยานาคคลี่คลายไปแล้ว อยากรู้ว่านางนั้นเป็นอย่างไรบ้างค่ะ

 

ถ้ามีโอกาส ขอทราบประวัติบ้างนะค่ะ<!-- google_ad_section_end -->
ตามธรรมเนียม นราวดีและสมุนาเทวี ตั้งขึ้น ต้องเล่าเรื่องอะไรก็ได้ ที่เกี่ยวข้องกับตนเองให้ จันทร์เทวีและรสสุคนธ์ ผู้อยากทราบทุกเรื่องฟังก่อนครับ

 

หลงมาแล้ว ก็ขอนิทานสัก 1 เรื่องนะคะ ยินดีต้อนรับค่ะ

นิทานที่ว่า... เล่ามาเลยค่ะ

 

งั้นไปถามองค์ภังคีก็ได้ .... ฮิฮิ

 

เจ้าค่ะ... อยากทราบทุกเรื่องจริงแท้ และแน่นอนเจ้าค่ะ ข้อนี้ไม่ขอเถียง

ฮ่าๆๆๆ

 

ท่านประธาน

ความคิดหลักแหลมมากค่ะ

ข้าน้อยขอคาราวะ

 

นี่ขนาดเบื่อนะเนี่ย ยังตามกันขนาดนี้ -.-"
บอกมาก่อนสิเจ้าคะ ว่าองค์ภังคีอยู่หนายยยยย จะได้ถามห้ายยย นะขอรับ ^^

 

พูดซะเรานึกถึงหนังไทยเรื่องนึงที่พระเอกชอบพูดว่า...."ช้างตรูอยู่หนายยยยย"

แล้วเราจะรู้ไหมล่า ว่าเขาอยู่ที่หนายยย ป่านี้เขาจะอยู่ไหนน๊า อยู่ป่าไหน หรืออยู่กับใคร อยู่กับ อศน. สปช. กพอ. สลน. รึป่าวน๊า (k)

 

เมื่อต้นเดือนไปเดินธุดงค์มาค่ะ ขาพองนิดหน่อย พอวันต่อมาได้ไปงานยกช่อฟ้าที่เมืองกาจญน์ ได้พบกับหลวงพี่เอก ที่ได้ไปจำพรรษาอยู่ที่วัดทุ่งมะเซอย่อ ท่านชวนไปเที่ยวที่วัด ท่านพูดกับหัวหน้าคณะว่าถ้าใครเป็นลูกหลานพญานาค จะสัมผัสได้ แต่ตัวเองเป็นคนที่ไม่ค่อยจะเชื่อสักเท่าไร ก็เฉยๆ แล้วหลวงพี่ก้เล่าว่าก้อนหินใต้โบสถ นี้โตขึ้นเองได้ และที่นี่ศักดิ์สิทธิืมาก ถ้าไม่เชือ่เดี๋ยวจะให้รู้ หลวงพี่หันมาพูดกับเราเหมือนหลวงพี่รู้ว่าเราไม่ค่อยเชื่อ และได้พาไปนั่งล้อมหินกัน และใช้มือแตะที่หิน ตอนที่แตะมีความรู้สึกว่าเย็นมาก ก็คิดว่าน่าจะเกิดความชื้นของดินมาสู่หิน แต่ก็มีบางอย่างวิ่งเข้าสู่มือ และสักพักก็เห็นเป็นพญานาคดำๆ พอเพ่งก็หาย และหลวงพี่ก็บอกให้ทำจิตให้นิ่งอย่าอยากรู้ สักพัก เหมือนมีบางอย่างบอกว่าท่านพญานาคคือปู่ภุชงค์ ท่านจะมารักษา เราเลือดลมไม่ดี และจะเปิด ญาณอะรัยสักอย่างให้ (จำไม่ค่อยได้ เพราะไม่ค่อยสนใจเหมือนกับว่าใจคิดว่าเราคิดไปเองป่าว) ท่านให้เอาหน้าผากแตะที่หิน แต่พอเดินออกมาข้างนอก เจอต้นตะเคียนเห้นน้องเขาขอพรนานก็เลยแกล้งหลอกผีน้องเขาเเล้ววิ่งหนี มานึกขึ้นได้ว่าเราเจ็บเท้าอยู่ เอ๊ะ เท้าเราหายเจ็บเเล้ว น้องก็เลยบอกให้ลองถอดรองเท้าเดิน เมื่อลองถอดรองเท้าเดินก็ไม่เจ็บ ก็เลยต้องยก มือขอโทษและพอกลับมาบ้านก็จะมึดที่หน้าผากตลอด ถ้าเข้าไปห้องพระนั่งสมาธิสักพักก็จะหายค่ะ เรื่องเล่าก็มีแค่นี้ค่ะ

 

อ่านข้อความ คุณมาริโกลด์ แล้ว ทำให้คิดถึง คุณโอลี่ เลยค่ะ

 

:z8:z8:z8:z8:z8

มาขออ่านนิทานค่ะ

 

จุ๊จุ๊...มิกกี้ อย่าเอ็ดไป เธอมาจาก......

 

รู้สึกว่าเราจะเคยพบกันมาก่อนนะคะ คุณมณีสีรุ้ง ถ้าจำไม่ผิด

 

พี่นุ๊ก ปูทางมาขนาดนี้แล้ว บอกเลยเถิดเจ้าค่ะ... อยากรู้หนอ

 

มาจากห้องวิทย์ ยางงายล่ะ...ฮ่าฮ่า...หลอกง่ายเจงๆ

 

ที่ว่าเหมือนนั้นคือ..มาไว ไปไว ปานสายลมหอบหนึ่งตะหากล่ะคะ อิอิ