นิทาน เรื่อง "พญานาค"

ถาม : สงสัยที่พูดว่าผู้ที่อยู่ในนรกภูมิ พอดีนึกขึ้นมาได้ว่าถ้าเราเลี้ยงสุนัขหลายตัว สุนัขพวกนี้มีถือว่า มันมีบุญมั้ยคะ ?

ตอบ : จำเอาไว้เลยว่า สัตว์เดรัจฉานที่อยู่ใกล้คน กรรมของการเป็นเดรัจฉานของเขาจวนหมดแล้ว ดังนั้นจะเรียกว่ามีบุญก็เรียกได้ ถ้าจิตของเขาเกาะคน เขาจะไปเกิดเป็นคน ถ้าจิตของเขาเกาะพระเขาจะเกิดเป็นเทวดา หรือว่าจิตของเขาเกาะความดีส่วนหนึ่งส่วนใดที่เขาทำเอาไว้ซึ่งเป็นบุญ เขาก็จะเกิดเป็นเทวดาก็ได้

ดังนั้นสัตว์เดรัจฉานได้เปรียบเราก็ตรงที่ว่า สัตว์เดรัจฉานลงอบายภูมิที่ต่ำกว่าเดรัจฉานนั้นมีน้อยกับน้อย แต่ว่าสัตว์เดรัจฉานที่ไปอย่างแย่สุด ส่วนใหญ่ไปเกิดเป็นเหมือนเดิมหรือไปเกิดเป็นมนุษย์หรือเทวดาไปเลย บางรายก็เกิดเป็นพรหมไปเลย

ถาม : เคยมีความรู้สึอย่างหนึ่งค่ะ เคยไปมองหมาตัวหนึ่งคือเป็นหมาที่คนเลี้ยงไว้ แล้วมันก็นอนเฉย ๆ ใจเราก็คิดว่าวันทั้งวัน ทั้งเดือน ทั้งปีทั้งชาติมันเกิดที่มันไม่มีโอกาสทำบุญทำอะไรเลย เวลาของเขาสูญเปล่าอย่างนั้นเป็นการคิดที่ถูกหรือเปล่าคะ ?

ตอบ : ถ้าหากว่าคิดในสภาพของหมาตัวนั้นก็ใช่ แต่ถ้าหากว่าเป็นที่อื่น ๆ เขาอาจจะได้ทำบุญอยู่ อย่างเช่นในวัดอย่างนี้ ในวัดท่าซุงหรือวัดที่อาตมาอยู่จะมีการเปิดเสียงตามของหลวงพ่อ เขาได้ยินอยู่ตลอดโดยเฉพาะที่ ๆ อาตมาอยู่นี่เวลาที่เปิดเสียงตามสายคือเวลาที่เขาจะได้กินขนม จิตมันจะเกาะมาก รอเวลานี้ด้วยความกระวนกระวายเลย เขาก็จะเกาะความดีของเขาอยู่ตลอด

แล้วอีกอย่างหนึ่งคือว่ามีความชำนาญในการทรงฌานขนาดตั้งเวลาได้ เราเป็นคนต้องอายเขา่เลยนะ ตัวอย่างมีชัด ๆ แล้วที่วัดท่าซุงสมัยก่อนโน้นไม่ทราบว่าช่วงนี้จะมีบ้างหรือเปล่า ? เพราะฉะนั้นจะว่าเขาไม่มีโอกาสทำบุญนั้นไม่ใช่ โอกาสทำบุญของเขามีเยอะ

*****************************************

อ่านกันเพลินๆกันไปนะคะ ช่วงระหว่างรอท่านประธาน หรือท่านอื่นๆ มาเล่านิทานจ้า

 

หุหุหุ ท่านขุนพิฆาตแวะมาอ่านเรื่องเล่าก่อนนอนก่อนกลับวังหลวงหรือท่าน

 

ถูกใจมากค่ะ

เรื่องสมาธิ เพราะเราหย่อนมาก

ไม่มีทำเกิน มีแต่ทำขาด

55

 

ถาม : (ถามเรื่่องเกี่ยวกับพญานาค) อยากรู้ว่าทำไมพระที่ธุดงค์อย่างหลวงปู่มั่น หลวงปู่แหวน หลวงปู่ทุก ๆ พระองค์ท่านบอกว่าท่าานต้องพบกับพญานาคด้วยล่ะครับ ?

ตอบ : ก็เขามีอยู่ทั่ว ๆ ไป พญานาคเขาก็มีอยู่ทั่วไปในสถานที่ไหนที่เขาอยู่ทั่วไป ในสถานที่ ๆ เขาอยู่ถ้าเข้าไปโอกาสพบก็เยอะ

ถาม : ในหนังสือบอกว่ามีพญานาคอยู่ตนหนึ่งเคยเป็นมนุษย์รักษาศีล ๕ แล้วพญานาคตนนั้นก็มาพบกับหลวงปู่องค์หนึ่ง หลวงปู่องค์นี้ท่านก็พยายามหนี แต่พญานาคตัวนี้ก็จะตามแต่ไม่ให้ตามในลักษณะของคน โดยหัวนี่จะเป็นพญานาคตามท่าน แต่ตัวนี่จะทอดยาวไปที่แม่น้ำโขง

ตอบ : แล้วไงล่ะ ?

ถาม : อย่างนี้จะต้องมีบุญมีกรรมร่วมกันหรือเปล่า ?

ตอบ : มันก็ต้องมี งั้นจะตามให้เสียเวลาทำไม แล้วอีกอย่างหนึ่งบางทีท่านเห็นเป็นพระดีท่านก็อยากได้บุญ ในเมื่ออยากได้บุญท่านก็ตามมากราบมาไหว้

ถาม : ในหนังสือบอกว่าท่านเคยทำผิดศีล ๕ ท่านจึงมาเกิดเป็นพญานาค ?

ตอบ : นั่นแค่ศีล ๕ ศีล ๒๒๗ มาเกิดเป็นพญานาคในธรรมบทก็มี พระยาเอรกปัตตนาคราชบวชเป็นพระจำพรรษาอยู่ชายทะเล ๒ หมื่นปี สมัยต้นกัปนี่คนอายุเยอะนะ แสดงว่าตอนนั้นอายุต้องเกิน ๒ หมื่นปี เพราะแกจำพรรษาอยู่ ๒ หมื่นปีแล้วใช่มั้ย ?

วันหนึ่งแกลงไปสรงน้ำกลังว่ายน้ำไปว่ายน้ำมา เรือสำเภาก็ผ่านมา คราวนี้เรือสำเภามันค้าขายทางไกลมันเดินทางเป็นเดือนเป็นปี ตะไคร่น้ำมันเกาะเรืออยู่ ท่านเองท่านว่ายไปเกาะเรือแล่นไปดึงตะไตร่น้ำหลุด ทีนี้การพรากของเขียวทำของที่เป็นต้นไม้ใบหญ้าหลุดออกจากที่นี่ของพระเขาถือว่าผิดศีล

ในเมื่อของพระนี่ผิดศีลแต่ท่านเองท่านก็ไม่มีโอกาสจะเปลื้องอาบัติคือความที่ศีลขาดนั้น เพราะว่าจำพรรษาอยู่องค์เดียวตายเสียก่อน จำพรรษาอยู่ ๒ หมื่นปีปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ โทษที่ผิดศีลทำให้ไปเกิดเป็นพญานาค ถึงจะมีความสุขที่มีทิพยสมบัติแต่พญานาคเป็นเดรัจฉาน ในเมื่อเป็นเดรัจฉานถึงจะอยู่ในภพของความเป็นทิพย์ก็จริงแต่โอกาสที่จะเข้ามรรคผลมันไม่มี แต่เนื่องจากว่าท่านเองเคยเป็นพระมาก่อนตั้งใจรักษาศีลมาถึง ๒ หมื่นปี ความดีเดิมมันอยู่ในใจมันก็นึกว่า เออ....เราเป็นพญานาคมาตั้งนานแล้ว ไม่ทราบว่าโลกนี้มีพระพุทธเจ้าเกิดขึ้นแล้วหรือยัง ท่านก็เลยแต่งปริศนาบทหนึ่งให้ลูกสาวคือนางนาควิกาแปลงกายเป็นมนุษย์แล้วยืนอยู่บนพังพาน คือท่านจะแผ่แม่เบี้ยแล้วให้ยืนอยู่ข้างบนแล้วร้องเพลง ถ้าหากว่าใครแก้ปริศนาเพลงนั้นได้จะยกนางนาควิกาและสมบัติให้ โอ้โห...หนุ่ม ๆ ไปแย่งกันแก้ปริศนาตรึมเลย แก้ไม่ได้

พอดีว่ามีอุตรมาณพนี่ตามธรรมบทบอกว่าเป็นเนื้อคู่ของนางนาควิกาเขา เดินทางจะไปแก้ปัญหานี้เหมือนกัน ได้ยินอยากได้นี่ พญานาคถ้าเป็นคนมันลักษณะนางฟ้าดี ๆ สวยนี่ ก็อยากได้ก็จะไป พระพุทธเจ้าเสด็จไปขวางทางเพราะว่าเห็นถ้าโปรดอุตตรมาณพนี่แล้วจะเป็นพระโสดาบัน เสด็จไปขวางทางพระอุตตรมาณพเห็นพระพุทธเจ้าก็เข้าไปกราบ พระพุทธเจ้ารู้ก็ทำเป็นไม่รู้ก็ถามเธอจะไปไหนหรือ ? อุตตรมาณพก็เล่าเรื่องให้ฟังว่ามีพญานาคตัวใหญ่แบกหญิงสาวไว้บนพังพานมาร้องเพลงปริศนาธรรมอย่างนี้ ๆ ถ้าใครแก้ปริศนาธรรมได้จะได้หญิงสาวเป็นภรรยาและยังได้สมบัติจากพญานาคด้วย พระพุทธเจ้าพอได้ยินก็บอกว่าปริศนานี้พอแก้ได้ก็เลยสอนให้อุตตรมาณพพร้อมเพลงแก้ ตกลงพระพุทธเจ้าสอนร้องเพลงด้วยนะ ใครบอกว่าพระในพุทธศาสนาไม่ร้องเพลงนี่ไม่จริงนะ ว่าไปแล้วต้นตำรับด้วย คราวนี้อุตตรามาณพก็ไปร้องเพลงแก้ ร้องเพลงแก้ปุ๊บพญาเอรกปัตตนาคราชรู้เลยว่าพระพุทธเจ้ามาเกิดแล้ว เพราะว่าถ้าไม่ใช่พระพุทธเจ้าจะไม่มีใครแก้ปริศนาธรรมนี้ได้
คราวนี้ท่านดีใจท่านก็ฟาดหางเล่น

ปรากฏว่ามันกลายเป็นคลื่นใหญ่ซัดเอาชาวบ้านตกน้ำไปจมเลย ต้องไปงมคืนทีละคน ๒ คนเสร็จแล้วท่านก็แปลงเป็นคนจูงมือนางนาควิกากับอุตตรมาณพไปหาพระพุทธเจ้า เพราะถามอุตตรมาณพแล้วว่าใครเป็นแก้ปัญหานี้ อุตตรมาณพก็สารภาพว่ามีพระสมณโคดมสอนมาก็ไปกราบกัน พระพุทธเจ้าก็เทศน์โปรดอุตตรมาณพกลายเป็นพระโสดาบัน นางนาควิกากับเอรกปัตตนาคราชได้ทิพยสมบัติมากขึ้น แต่ไม่ได้มรรคผลอะไรเข้าถึงไตรสรณคมเท่านั้น คราวนี้เราจะเห็นว่ามันไม่ใช่ศีล ๕ ที่ล่วงละเมิดแล้วทำให้เกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน ๒๒๗ ก็เจ๊งเหมือนกัน นั่นนิดเดียวด้วยนะ

ถาม : เหตุจะเกิดจากการผิดศีลหรือไม่ผิดศีลก็สามารถมีสิทธิ์เกิดเป็นพญานาคได้ใช่มั้ยครับ ?

ตอบ : ได้ คือทำบุญแล้วตั้งความหวังว่าจะเป็นก็เป็น

ถาม : เป็นได้ใช่มั้ยครับ ?

ตอบ : เป็นได้ เพราะจิตมันตั้งมั่นแน่วแน่อยู่ เอามั้ยแค่ดึงตะใคร่น้ำหลุดเท่านั้นนะ ศีลพระไม่ใช่เรื่องง่ายนะ แต่สำหรับวัดท่าซุงถ้าพรากของเขียวน้อยกว่า ๑ ไร่นี่ปรับอาบัติศีลขาด แต่ถ้าทำมากกว่า ๑ ไร่นี่ไม่เป็นไร

******************************
สุดท้ายก่อนกลับบ้านค่ะ ... แล้วเจอกันนะคะ

ปล. คุณหวานใจคะ มีประโยชน์สำหรับเราเช่นกัน เพราะเรื่องสมาธิของเราก็ยังต้องฝึกฝนอีกเยอะค่ะ 555+

 

.......

โถ๋ พระน้องนาง อย่างทำเช่นนั้นเลย...
กลับมาฟังเด็จพี่เล่านิทานก่อน!​

 

กล่าวถึงท้าวพญาฉัพพังคศิริเมื่อทราบเรื่องราวต่างๆจากพระธิดามณีมนต์ทราศิริแล้ว ก็ทรงกริ้วหนัก!เห็นว่าเป็นความผิดของพระราชาหนุ่มที่พระองค์ท่านได้ใช้กำลัง
กระทำการล่วงเกินพระธิดาฯให้ต้องได้รับความลำบาก และความอับอาย เพราะปรากฎว่าท้องของพระธิดาในอัตภาพความเป็นมนุษย์นั้น มิได้ผิดแผกแตกต่างไปจาก
หญิงมนุษย์ธรรมดาผู้มีครรภ์แก่เลย!นี้ถ้าหากว่าพระราชามีกำเนิดชาติเป็นโอปปาติกะด้วยกันทั้งคู่แล้ว เมื่อถึงครามีทายาทท้องก็จะไม่ป่อง!คงมีแค่เพียงอาการเจ็บท้องแล้ว
ทายาทก็จะอุบัติขึ้นโตทันทีในอ้อมกอดของพระธิดานั้น ในอิริยาบทใด อิริยาบทหนึ่งเป็นแน่แท้...แต่นี้ หาได้เป็นเช่นนั้นไม่!
ถึงแม้ว่าพระราชาวิเชียรชัยมังคละจะทรงจัดงานอภิเสกสมรส ให้อย่างสมพระเกียรติก็ตาม...แต่เราก็ยังคงถือว่าเป็นความผิดอยู่ดีเพราะมิได้รับการยินยอมจากผู้ปกครองก่อน

กฎของเมืองมีอยู่ว่าชาวพระนครฉัพพังคศิริตนใดก็ตามเมื่อมีความพอใจ สมัครรักใคร่ในอันที่จะอยู่ร่วมกับมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายหญิงหรือฝ่ายชายก็ดี ให้ถือว่าขาดจากการเป็น
พลเมืองของพระนครแห่งนี้ จะต้องถูกขับไล่และเนรเทศให้ออกไปพ่นจากพระนครทันที !
(นัยว่าเพราะกลิ่นไอของมนุษย์เต็มไปด้วยความโลภ จะนำภัยพิบัติมาสู่พระนครที่เต็มไปด้วยรัตนแก้วอันวิจิตร...ด้วยเหตุนี้เองฉัพพังคศิริจึงเป็นนครเร้นลับ สำหรับมนุษย์สืบต่อมา)
ซึ่งตอนนี้พระธิดาแห่งเราได้ถูกกลิ่นไอของความเป็นมนุษย์ ครอบงำโดยสิ้นเชิงแล้ว...ท้าวพญาฉัพพัคคศิริ มองดูพระอุทร ของพระธิดาแล้ว ให้นึกทอดถอนใจเป็นกำลัง

หลังจากลำดับเหตุการณ์อยู่พักใหญ่ ท้าวพญาฉัพพัคคศิริจึงตัดสินใจพูดออกมาในที่ประชุม ให้ทราบโดยทั่วกันว่า "นี้เพราะพระธิดามิได้ทรงสมัครใจแต่แรกเริ่ม
เป็นเพราะพระราชาหนุ่มใช้กำลังเข้าล่วงเกิน จึงถือว่ายังพอแก้ไขได้"(ท้าวพญาฉัพพังคศิริคิดเข้าข้างลูกสาวในที่สุด)...แล้วกล่าวต่อไปอีกว่า
"ในเมื่อท่านมีความสามารถเสด็จมาเยือนถึงนครแห่งนี้ได้ นับว่าเป็นผู้มีความกล้าหาญเด็จเดี่ยวเป็นอย่างมากทีเดียว...ดังนั้นหากว่าท่านสามารถเอาชนะ ปรเมทร์
ทหารเอกในนครแห่งนี้ได้ด้วยชั้นเชิงดาบ!...ของให้พระองค์ทรงนำพระธิดาแห่งเรากลับไปยังเมืองมนุษย์ได้โดยสวัสดิภาพเถิด!...แต่หากพระองค์ พลาด...
ถ้ายังมีชีวิตอยู่ก็อย่าหวังว่าจะได้กลับออกไป!...เราจะยกพระธิดา ให้แก่ผู้ชนะการประลองในครั้งนี้!!
(นัยว่าท้าวพญาฉัพพังคศิริ ล่วงรู้ว่าปรเมทร์มีใจให้แก่พระธิดามณีมนต์ทราศิริ อยู่แต่เดิม คงไม่นึกรังเกียรติพระธิดาฯผู้มีมลทินเป็นแน่แท้...ซึ่งก็จริงตามนั้น)

ฝ่ายพระราชาวิเชียรชัยมังคละ เมื่อตัดสินพระทัยตามมาแล้วก็ไม่หวังอะไรมากไปกว่า ขอให้ได้อยู่เคียงข้างกับพระธิดามณีมนต์ทราศิริ ตลอดไป!...
ถึงแม้ว่าจะเหลือแต่เพียงร่างที่ไร้"วิญญาณ"ก็ตาม!!

​

อ้า !อานุภาพแห่งความรัก มันช่างมีอำนาจเหนือความตายหรืออย่างไร?...หรือนี้อาจเป็นเพราะว่า มนต์แห่งมณีนางนั้น ได้เข้าไปรึงรัดมัดทั้งสี่ห้องของหัวใจพระราชาไว้
มิอาจยอมให้พรากจากกันไปได้ ด้วยบุพเพสันนิวาส แต่ครั้งปางบรรพ์ ก็คงจะปานกัน!

Vs. ​

 

อ้าว..โผล่มายังไงเนี่ยตกใจหมดเรย..แอบมาอ่านนิทานตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย สงสัยจะมีเรื่องพัวพันเหมือนกันซินะ แล้วเจ้านางมีชื่อ-เสียงเรียงนามว่ากระไรหรือพะเจ้าค่า ช่วยแจงให้หม่อมฉันได้รับสดับพระนามอันไพเราะเสนาะโสตได้บ้างหรืออย่างใด

 

... ...

ระหว่างรอนิทานจากท่านประธานและแมวเหมียวซึ่งไม่รู้ว่าจะมาเมื่อไหร่?
เรามาชมลีลาการเลี้ยงลูก กันไปพลางๆก่อนแล้วกัน ครับ!



เฮ้ย!!...
จะโดนโทษแบนมั้ยนะเรา? นำลูกท่านประธานมาเปิดเผย!
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ......


คลายเครียดนะครับ!

 

แมวเหมียว กำลังอินอยู่เลย ใครแพ้ใครชนะ อยากรู้ ลุ้นไปด้วย

 

บายๆค่ะพี่ทุกท่าน

 

กินรีนางนั้นหลังจากได้พบ แสงสว่างทางธรรม ก็เลยไม่มีหัวใจให้ใครอีกแล้ว
เป็นเช่นนั้นหรือเปล่า ครับ?​

 

สวัสดีค่ะเหล่าปยานาค
เมื่อวานเป็นยังไงกันบ้างคะ หนุกหนานดีมั้ย?
วันนี้มาเปิดถ้ำให้เฉยๆ ฝันถึงพญานาคด้วยแหละ
แต่ไม่เล่าให้ฟังกันหรอก เราเบื่อพญานาคแล้ว
เรื่องราวลึกลับซับซ้อนซ่อนเงื่อน.......
ซ่อนกันไป ซ่อนกันมา จนพางงงงงงงงง
ตายแล้วก็ยังขุดคุ้ย เค้าเรียกว่าตายตาไม่หลับนะเนี่ย

ชาติโน้น ชาตินี้ ชาติไหนๆ เกิดแล้วก็ตาย
ไม่มีอะไรที่มากไปกว่านี้เลย ยังดำรง
รัก โลภ โกรธ หลง เหมือนเดิม ไม่ก้าวหน้าไปไหนเลย
ขึ้นจากหลุมแล้วก็วนเวียนกันอยู่ปากหลุมนี่แหละ

 

ทักทายทุกๆ ท่านค่ะ

 

สวัสดีครับ
เป็นฝันที่ยังไม่ได้เล่า พิมพ์ไว้จะโพสต์หลายครั้งล่ะแต่ติดธุระ
โพสต์รวมทีเดียวเลยนะครับ
เป็นฝันที่จำได้แบบนานๆ จะจำได้สักครั้งนึงครับ

สวัสดีครับ
จะสิ้นเดือนแร่ะ
เพิ่งนึกได้ครับว่าเดือนที่แล้วมีเรื่องฝันน่ากลัวอยู่ 2 ครั้งครับ

ฝันแรก ประมาณต้นๆ เดือนครับ ฝันเห็นยายซึ่งเสียชีวิตไปนานแล้ว
ในฝันคือไปที่ไหนสักแห่ง แล้วก็ไปเห็นอะไรตะคุ่มๆ ข้างหน้าก็ไม่รู้
พอเข้าไปใกล้ๆ ก็ตกใจเลยเห็นเป็นร่างของยายเลย ในฝันคือเห็นเป็นกระสือ
กระสือแบบไหนหนังครับ ที่มีแต่หัวลอยมาแล้วก็มีไส้ห้อยลงมาแล้วเป็นดวงไฟกลมๆ
หน้าตากน่ากลัวมาก แล้วก็พยายามจะพุ่งเข้ามาหาผม ในฝันผมตกใจมากครับ
ก็สวดมนต์ ไม่รู้ท่องอะไรครับ นะโมหรือปล่าวก็ไม่รู้พอท่องปุ๊บก็สะดุ้งตกใจตื่นครับ
(ปกติถ้าฝันเจอผีหรืออะไรแบบนี้ มันจะสวดนะโมอัตโนมัติแล้วก็สะดุ้งตื่นหนีโดยอัตโนมัติครับ)
ก็มาแปลกใจว่าฝันแบบนี้ได้อย่างไร ไม่เคยฝันถึงยายเลยครับ
ยายตอนเสียชีวิตอายุน่าจะ 90+แล้วครับ ลูกๆ หลานๆ รักมาก
พอวันสงกรานต์ก็จะไปรดน้ำดำหัวขอพรจากท่าน ท่านเสียไปน่าจะ 10 กว่าปีแล้ว


ฝันครั้งที่สอง(บรื้อส์)
ผมเข้านอนประมาณตีสองครับ พอเคลิ้มๆ หน่อยก็ฝันว่านอนอยู่ที่ไหนสักแห่ง
แล้วก็เอาไข่ดิบเนี่ยมากระเทาะกับพื้นกระดานจนแตกออกแล้วไข่มันก็ไหลลงร่องกระดาน
กระดานมันเป็นร่องใหญ่มาก แล้วมันก็ไหลลงไปใต้ถุนผมก็มองตามลงไป
แล้วก็ต๊ะเอ๋กับตัวอะไรไม่รู้ครับดำๆ ทะมึนเลย กำลังกินไข่ดิบๆ นี้อย่างเอร็ดอร่อยเลยครับ
แล้วมันก็มองขึ้นมาทางผมด้วย ในฝันผมตกใจสุดขีดครับ แล้วก็สวดอิติปิโส ภะคะวา
พอเริ่มสวดเท่านั้นแหล่ะ ก็ตกใจตื่นเลยครับ

-------------------------------
เมื่อคืนก่อน ฝันว่าไปเที่ยวที่ไหนสักแห่งสวยงามมากๆ
มีภูเขาสูงใหญ่แหงนคอตั้งบ่า และภูเขานี้ก็มีรูปแกะสลักเป็นกลีบๆ คล้ายดอกบัวทั้งลูกเลยครับ
และในฝันนี้ผมกำลังจะไปเรียนหรืออะไรสักอย่าง ไปกันสองสามคนผมเป็นหัวหน้า
และมีคนคอยแนะนำหรือไกด์ประมาณนี้เป็นผู้หญิงครับ

 

ประกาศ.. ใครพบเห็น ท่านประธาน โปรดแจ้งด้วยนะคะว่า

มี ญาติธรรม ต้องการ มาฟังเรื่องราวเมืองบาดาล เรามีรางวัล

โดยให้ ท่านประธาน เล่าเรื่อง ของผู้พบเห็นเป็นคนแรก ค่ะ ...

(555 เรื่องวางเพลิง ขอให้บอก )

 

สวัสดีทุกท่าน ทุกนามค่ะ....

เช้าวันศุกร์กระชุ่มกระชวยกว่าทุกวัน 5555+

 

พี่รั้งเล่นวางเพลิงอย่างนี้ เหล่าญาติธรรมคงหาตัวท่านประธานให้ควั่ก

 

รีบหาด่วนเลยจ้า ...ใครพบก่อนได้ ฟังเรื่องตัวเองก่อนใครจ้า...

 

ท่านประธานซ่อนตัวเก่งออกอย่างนั้น จะไปหาที่ไหนเจอได้คะเนี่ย พี่รั้ง

 

แถวๆ ที่มีนางฟ้า เยอะๆค่ะ ..อิ อิ