ทุกขเวทนาจากการนั่งสมาธิ!

ถ้าไปกำหนดเวลาแล้วละก้อก้จะเปนแบบนี้แหละ อุปทานในปวด จะมากกว่าไม่กำหนดเวลา อุปาทานจะมีมากขึ้นตามลำดับ
step การกำหนดเวลา เขาจะใช้ 1, 1.5,2 และ3 ชม. ตามลำดับ ถ้าตามวัดที่คุณปุณบพิธพูดถึงนั้น ถ้าจะนั่ง 1 ชม ต้องเดินจงกรมให้ครบ 1 ชม. หรือจะนั่ง1.5 ก้ต้องเดิน 1.5 ชม.ก่อน ทำนองนี้ แต่ถ้าจะไม่เดินเลย นั่งอย่างเดียว ก้ไม่ว่ากัน
ถ้าไปกำหนดก้จะเปนแบบนี้แหละ อุปทานในปวด จะมากกว่าไม่กำหนดเวลา "ยิ่งอยากหายปวดเท่าไร ยิ่งปวดหนัก.."

ในสิบครั้งที่ทำแบบนี้ อาจจะทำได้ผ่านก้เพียง 1 หรือสองครั้งเท่านั้นเท่าที่เคยทำมานะ พอทำไม่ได้เลิกก่อนเวลาจะเสียดาย และก้อหดหู่ ไม่ต้องเสียดาย ให้เฉยๆแล้วตัดทิ้งในคราวนั้นไปก่อน เริ่มทำวันอื่นต่อไปแทน ความปวดจะปวดกลับไปกลับมาอย่างนี้หลายรอบ แล้วเมื่อกลับมาปวดใหม่จะรุนแรงกว่าเดิม ทำให้ทนไม่ได้ จริงๆใจทนไม่ได้ เราเลยพยายามข่มความปวด อยากให้หายปวด แต่ร้ไหมว่ายิ่งอยากหายปวด ก้ยิ่งจะปวดมาก เราต้องบอกไปว่า ดูซิปวดมากที่สุดมันเปนยังไง แล้วให้ปวดถึงขีดสุด จิตใจอย่าไปต้อต้านความปวดมัน สักประมาณรอบที่3 ตอนนี้ความปวดขึ้นถึงจุดพีคสุงสุดแล้วถ้าทนได้ยังอยุ่กับจุดพีคที่ว่านี้ได้ ก้อจะก้าวข้ามเวทนาไปได้ แต่ถ้าข้ามได้แล้วก้อย่าเพิ่งดีใจเกินเหตุนะ เพราะเป้นก้าวแรกเริ่มต้นในวิปัสนากรรมฐานเท่านั้น แต่ก้เปนก้าวสำคัญจริงๆ:boo:
ไอ้ที่นานไม่นาน อีกกี่นาที ตรงนี้ก้อสำคัญนะ เพราะเราจะไม่มีทางรู้ได้เลย
แต่ถ้ามาจับเวลาตัวเอง ตอนปวดสุด จนกระทั่งหายปวด คงไม่นานแน่นอน....หุๆๆๆ อาจจะไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ กายปวด กับใจปวดนี่คิดว่าเปนอันเดียวกันไหม ถ้ายังเหนเปนอันเดียวกัน ก้คงต้องยอมปวดต่อไป.....แต่เมือ่เราได้เหนความจริงของเวทนาเมื่อไร เมื่อนั้นย่อมจะเข้าใจได้เองครับ

 

..จริงด้วยค่ะ..ถ้าไม่คัน ก็จะรู้สึกว่ามีอะไรมาแหย่จมูกให้จาม ไม่จามก็ไม่ได้ ตอนแรกก็อดทนไว้ แต่ไม่ไหวค่ะ ก็ต้องจามอยู่ดี คือมันเป็นอาการทางร่างกายที่ฝืนไม่ได้เลยค่ะ แต่ช่วงหลังไม่เป็นแล้วค่ะ

 

ก็พยายามทนครับ เมื่อวานวันหยุดนั่งไป2พัก แมลงวันเจ้ากรรมดันมาตอมเราตอมไล่จากเข่ามาหลังหูแล้วก็หัว คือมันเดินมากกว่า ก็พยายามไว้ อย่าตบ อย่าๆ จนกระทั่งผ่านไปมันก็ไม่มาเกาะอีก คือ กลัวเข้าหูอ่ะครับ ปกติเป็นคนมือไวจะตบแมลงวันทันแทบทุกครั้ง แล้วอวดคนข้างๆว่าเก่ง จิตเลวแท้!
เอ้า พอมายกสอง เปลี่ยนมานั่งอีกห้องหนึ่ง ห้องก่อนนี้ร้อนไม่มีแอร์ พอมาห้องนี้มีแอร์ เย็นฉ่ำนั่งสบาย ไล่แมลงวันก่อนเลยนะครับเดวเป็นแบบเมื่อกี้อีก เหอๆ พอนักไปสักพัก หวี่ๆๆๆ สงสัยไอ้ตัวเดิมกำของเรา ทนมันเชยชมจนมันสาสมใจไป ก็จากไป ลืมบอกไปครับ ห้องแรกยังไม่ได้อาบน้ำแล้วเหงื่ออกมาก มันคงคิดว่าเราเน่ามั้งครับ เหอๆ ดีใจที่เรามันไม่ฆ่ามันทั้ง2ตัว ได้แต่ขออโหสิกรรมว่าหากเคยล่วงเกินก็แผ่เมตตาให้ ฝึกๆไว้ครับเพื่อนๆ มันจะทำให้ศิลเราไม่พร่อง ปกตินี่ หมาสี่ตัวมาใต้ถุนมาขี้ มากัดกัน คาบขยะมาเต็มบ้าน ลักรองเท้า จะเป็นคนเดียวในบ้านที่พวกมันกลัวเพราะ อะไรใกล้มือนี่จัดเต็มไปหมด ส่วนมากจะโดนจนมันเจอหน้าจะหนีเลย แต่พอศิลมันเตือนว่าปาณาาาาาาา หมามันยังแปลกใจทำไมไม่ไล่ มองแหงนหัว เราก็เออ ทีบุญของเอ็ง มันก็เจ๋งดีนะเพื่อนๆเวลาเราทันอารมณ์นี่ ^^

 

อนุโมทนา สาธุ ดีแล้วครับ เกิดสติปัญญา ทันอารมณ์ขึ้นมาแล้ว
แต่ลองมองให้ละเอียดลงไปอีก ให้เห็นปัญญา ดูเข้าไปในชั้นจิต
แมลงวันนี่แหละ ตัวสอบอารมณ์ชั้นดี
แมลงวันมาเกาะ มนุษย์ปรุงแต่งอะไรไปแล้วบ้าง อุปาทานไปกี่อย่างแล้ว

1. ได้ยินเสียง แทนที่จะเสียงหนอ จิตก็ไปจับแล้ว... แล้วก็คิดหาสัญญา ว่า ไอ้เสียงหวี่ๆ นี่มันเสียงตัวอะไร
2. นึกสัญญาออกแล้วว่า เป็นตัวแมลงวัน ก็อุปาทานปรุงต่อไปอีกว่า แมลงวันนี้มันเป็นสัตว์ชั้นต่ำ มันสกปรก
3. นึกไปอีก ว่า ไม่อยากให้มันมาเกาะ ไม่อยากให้มันบินมาใกล้ๆ ตัว
4. ปรุงความกลัวใส่ไปอีกว่า เดี๋ยวมันจะเข้าหู
5. ถ้ามันมาเกาะ ก็ปรุงต่อไปอีกว่า อย่ามาเกาะนะ ร่างกายนี้ มันของเรา เราไม่อยากให้เจ้ามาเกาะเรา เรารังเกียจเจ้า

ชั่วเสี้ยววินาทีนั่นแหละครับ จิตเกิดไม่รู้กี่ดวงแล้ว... ถ้าสติมองดูมันทันทั้งหมด ก็เป็นวิปัสสนาอย่างดีเยี่ยมเชียวหละครับ

 

i'm not good in eng's languge ..some thing told me i shoud say it cuz
i so shy to say it time to listen....
if i can keep vergin about 16 day ago cuz i take Sin 5 part 3 & part1 but now i can't it mean yesterday i by hand so in my head feeling bad you may take Sin5 Like me i wanna know you cross part 3 of Sin5 Or Not tell me plsz hope someone Answer my QS! BOy Only

 

ใช้ภาษาไทยเถอะครับ ไม่งั้นก็ส่ง PM มาก็ได้
วิธีนั้น ต้องฝึกจิตให้เกิดปัญญา ครับ
กามฉันทะ นั้นละยากครับ เรื่องการละการเสพกามไปเลย ก็ละยาก เพราะเป็นหนึ่งในสัญชาติญาณของสัตว์ก็คือเรื่องนี้

สำหรับนักปฏิบัติแล้ว สิ่งที่จะละได้อย่างสุดท้าย 4 อย่าง
คือ กิน ขับถ่าย สืบพันธ์ แล้วก็ นอน แต่ผู้ที่ปฏิบัติได้ถึงที่สุดปลายทางแล้ว สี่เรื่องนี้ ทำให้เบาลงไป หรือจะทั่งตัดสองข้อสุดท้าย ยังได้ครับ

เมื่อเกิดปัญญาอย่างแท้จริง จะละคลายความยึดถือมั่นลงไป
สังเกตดูว่า เมื่อไหร่ เริ่มไม่ยึดติดในร่างกายตัวเอง เริ่มไม่ยึดติดในสิ่งต่างๆ อารมณ์ต่างๆ ก็เริ่มคลายลงไป การถืออุปาทาน ยึดถือมั่น ก็จะคลายลงไป การปรุงแต่งต่างๆ จะลดลง และเราจะรู้เท่าทันการปรุงแต่งมากขึ้น

และเมื่อนั้น คุณจะเริ่มเห็นโทษของกามคุณ โทษของกามคุณนั้นมีเยอะครับ หากฝึกจิตจนถึงขั้นจิตรวม มีหลักยึดจิตในใจ และมีสติเกิดขึ้นได้เป็นส่วนใหญ่ของวันแล้ว จะเห็นชัดเจน

ผมยังไม่เฉลยดีกว่า ให้จขกท. ลองปฏิบัติต่อไปสักพัก เมื่อเริ่มสังเกตบางอย่าง ผมจะบอกรายละเอียด แต่อย่างนึงที่บอกได้ตอนนี้เลย คือ ให้สังเกต ว่าช่วงไหนที่รักษาพรหมจรรย์ สมาธิ กับ สติ นิ่งดีหรือไม่

เรื่องศีลข้อ 3 ไม่ต้องเป็นห่วงครับ ธรรมะของพระพุทธองค์ คือ ทางสายกลาง ให้ละการปรุงแต่งให้มากที่สุด ปล่อยให้เป็นตามเหตุปัจจัยของมัน ยิ่งไปปรุงแต่งเพิ่ม คิดว่า ผิด หรือ ไม่ผิด ยิ่งทำให้ปฏิบัติช้าลงครับ จงทำตัวเป็นผู้ดู ผู้รู้ ผู้ทดลอง โดยไม่เอาตัวเองลงไปข้องเกี่ยวกับสิ่งที่ดูครับ

 

รักษาศิล5เพื่อเป็นฐานของสมาธิมา16วัน ไม่ทำแบบว่าอ่ะครับ แต่มันมาพลาดเมื่อคืน นั่งสมาธิแล้วมันไม่สงบอ่ะครับ กล้งไปกลิ้งมา แล้วก็รักษาพรมจรรย์ไว้ไม่ได้อีก นั่นมันคือการผิดศิล ของเราไม่ใช่หรอครับ ข้อกาเม กับปาณา
บอกตรงๆรู้สึกแย่ครับ วันนี้เลยไม่สมาทานศีล เพราะรักษาไม่ได้ ก็เลยอดนั่งสมาธิไปด้วย แล้วพี่ทนได้หรอครับ จริงอยู่วันก่อนๆ เราไม่คิดหมกหมุ่น เวลามีกำหนัดก็ดูภาพ อสุภะ คือเห็นคนอื่นเดินไปเดินมาก็อย่าไปสนใจ กระดูกไส้ เน่าๆ เดินได้ แต่อดมองไม่ค่อยได้ แต่พยามทำมันก็ได้แค่นี้อ่ะครับ เซ็งเลย

 

วันนี้ทนไม่ได้ ก้ทำวันใหม่ไปสิครับ เรื่องของศีล เรื่องการทำสมาธิ ว่าไปก้เปนเรื่อเรื่องเฉพาะทางจริงๆ ควรจะให้อภัยตัวเอง แล้วกลับมาทำใหม่น่ะ อย่าเพิ่งไปเซง ทำสมาธิเปนเรือ่งของกิจวัตร ทีี่สามารถทำได้เกือบทุกวัน บางทีเราขยันมาก วันนี้มาขี้เกียจหน่อยก้คงไม่เปนไรถึงยังไง ชาตินี้ก้ยังไม่ใช่จะหมดกิเลสกันได้ง่ายๆหรอก ต้องค่อยๆขัดเกลากันไป คงไม่ต้องเป๊ะมากหรอก จะว่าไปศีลที่รักษายากที่สุด ก้คงจะเป็นข้อ3 กับข้อ5 นี่แหละ พลาดไปแล้วก้รีบลืมๆมันซะ ไม่ควรเกบมาเปนอารมณ์ จนเกบอารมณ์ไม่อยู่ แล้วอารมณ์ยิ่งรั่วออกไปใหญ่

 

ตามท่านอินทรีว่าครับ
อย่าไปเก็บมาคิดให้มาก
ศีลข้อ 3 คือ ไม่ผิดลูกเมียผู้อื่น หากจะถือให้เป็น รักษาพรหมจรรย์ อันนั้นเป็นข้อ อพรหมจริยา อยู่ในศีล 8 ครับ ไม่ใช่ศีล 5

เพียงแต่ว่า การรักษาพรหมจรรย์นั้น มันให้ผลดีกับการปฏิบัตินะครับ ลองดูสภาวะจิตของตัวเองในสมาธิดู ว่าระหว่างรักษา กับ ไม่รักษา ต่างกันอย่างไร

ส่วนตัวผมเอง ผมไม่ได้ถือหรอก ข้อพวกนี้ ผมปฏิบัติตามทางสายกลาง ทำได้ก็ทำ ทำไม่ได้ก็ไม่ทำ แต่ไอ้การถือแบบนี้แหละ พอปฏิบัติก้าวหน้า จะทำให้ตัวเองกลายเป็นศีล ข้อนัจจะคีตะ ผมก็ไม่ได้ถือ แต่ปัจจุบันนี้ ผมก็ไม่ดูหนังฟังเพลงแล้วครับ (พรหมจรรย์ ยังไม่ได้ตั้งใจรักษา แต่เริ่มเห็นโทษของกาม กำลังจะเริ่มรักษาแบบไม่เคร่ง แล้วครับ)