เรื่องเล่า ตื่นนอน ตอนสายๆ

หล่นมาไกล ไอ้จุ๊ยขอขุดหน่อยจ้าาา

 

รอด้วยคนนะใจจดใจจ่อแล้ว

 

กระทู้ เหมือนเรือ ที่จอดริมแม่น้ำ
ถ้าจอดไว้ เฉย
มันก็ ลอยตามน้ำไป จน ออกอ่าวออกทะเล

ต้องมี คนช่วยกันพาย ทวนน้ำไว้
พอควร

หรือไม่ ก็ ต้องผูก ต้องล่ามไว้ กับฝั่ง
( ตรงนี้ เราทำเองไม่ได้ ต้องให้เจ้าของเวป เค้าทำ)​

 

กันการลอยทะเลหรอพี่ดาวว
:z1

 

..........555............

​

 

คุณหมอเจ้าขาา..............

รออ่านสตาร์วอร์สสสส เจ้าค่ะ มาอัพเดตหน่อยน๊าาาคะ

/มิตรรักแฟนนิทาน

 

อ.สุวิ แลผู้เล่า หายไปไหนกันหมดน้อ

 

อ.สุวิ หายไป นานหลายวัน
คง หยุดพักร้อน ไป เที่ยว อวกาศ

กลับมาถึง เมืองไทย คง มี อะไร มาเล่าให้ฟัง บ้าง ละ หนอ...

ไม่รู้ ขากลับ จะร่อนลง ตรง ไหน
จะลง ตรงอ่าวไทย

แล้วค่อย ส่ง มนุษย์กบ ไป รับตัวกลับ ขึ้นฝั่ง.....

 

เห็นไอ้หมอมันชวนน้องดาว(อุ้ยน่าร๊ากกก นิ) ไปเที่ยวกันแถวปากอ่าวไทยมามิใช่รึ
เห็นเกี่ยวก้อยชี้ชวนชมนกชมไม้ชมทะเลกัน แถมไอ้หมอยังละลากไปตีกะเขาที่กลางทะเลด้วย

ไม่เล่าให้ชาวพาราฟังบ้างรึ

 

เฮ้อ..........สงครามครั้งนี้ ทำเอาข้าละเหี่ยเพลียใจหมดสนุกไปเยอะ
ไอ้จะมาเล่า ตีใข่ใส่สีให้สนุกสนาน ก็พานหมดอารมณ์ไปด้วย

เอาเป็นว่าเล่าให้ฟังแบบจดหมายเหตุก็แล้วกันนิ

 

จะบอกว่า อาจารย์ ชวนผม ไปเที่ยวทะเล ก็ คง ไม่เชิง​

จะว่า ไป ผมถูก หลอก ให้ ไป ดูฮวงจุ้ย​

ชายฝั่งทะเล ด้านอ่าวไทย
จะตรงประเด็น กว่า......55​

ตอนนี้ ในทะเล ไม่น่าห่วงเท่าไหร่​

พายุ ที่ ตอนวันนั้น จะเข้า ก็ สลายตัวไปแล้ว​

ตอนนี้ ซิ
ฝนฟ้า เริ่ม มาอีกแล้ว
ยัง กับเพลงลูกทุ่ง สมัย เด็กๆ " ย่างเข้าเดือน หก ฝน ก็โตก พรำ พรำ"​

ทำให้ คิดถึง น้องน้ำ อีกแล้ว​

........​

ทั้งๆ ที่ ปี นี้ ผม พยากรณื ว่า โดยรวม น้ำจะแล้ง​

........​

ยัง อด เสียว เรื่อง น้องน้ำ จะแวะ มาเยี่ยม ใครบ้าง...​

คิดถึง อาจารย์ ก็ ไปหา อาจารย์ คนเดียวพอ​

ไม่ ต้อง คิดถึงผม หรอก
มี อะไร ส่งอีเมลล์ มาคุย ก็พอ
อย่า มา ถึง บ้าน เลย .....นะ...จ๊ะ​

 

ไปดูฮวงจุ้ยกันแถวจังหวัดไหนครับ รออ่านอยู่ พอดีผมได้อ่านที่ อ.suwi ให้ระวังแถวๆชายทะเล ก็มีเหตุการณ์เกี่ยวกับพายุซึงกำลังก่อตัวอยู่ และไปพบรายงานการพยากรณ์ล่วงหน้าด้วยคอมพิวเตอร์ด้วยว่า พายุลูกนั้นมีโอกาสเข้าทางชายทะเลภาคตะวันออกของไทย แถวๆจังหวัดตราด
ราววันที่ 29-30 มีนาคม 2555 (อ้างอิงจากภาพของกระทู้นี้ http://palungjit.org/threads/จับตาพ...ะภัยจากพายุชนิดต่างๆ-จากทั่วโลก.68570/page-71 จากข้อความที่ 1409 ของคุณ Falkman)
แล้วพายุลูกนี้จะตีตั๋วเดินทางเข้าทางภาคอีสานต่อ แต่พอเอาเข้าจริง พายุ(คุณปาข่า)ก็เปลี่ยนใจกระทันหันไม่เดินทางไปตามแผนเดิม กลับหักเลี้ยวเข้าเวียดนาม ต่อเข้ากัมพูชา และสลายตัวไปอย่างรวดเร็ว

 

แหม...ดู๋ดูน้องดาวเขาเล่าซิ
มันว่าถูกเขาหลอก แต่ก็เต็มใจให้หลอกนิ
เห็นเดินตามต้อยๆไป เดินเล่นชายทะเล แถวปากเจ้าพระยา ไปทางแม่กลอง

แถมยังตาดี ชี้ให้ไอ้หมอดู คลืนน้ำแผ่นเบ้อเลิ่มสูงท่วมยอดมะพร้าว ที่โถมซัดชายฝัง
แต่เอ้ไงหว่า ไอ้คลื่นน้ำนี่ พอมันซัดขึ้นมา จนสูงปรี๊ด แล้วก็ค้างอยู่ยั่งงั้น ยังกะโดนแซ่แข็งเป็นแนวยาว
เหลียวมองไปกลางทะเล เอใครหว่า ยืนเอี๊ยมเฟี้ยม อยู่กลางทะเล มองมาทางชายฝั่ง

น้องดาวตาดีวุ้ย ต้้งไกลยังเห็นรายละเอียดชัดแจ๋ว
ดีนาที่น้องดาวเป็นชายทั้ง..... ยังร้องฮู้ฮู หล่อวุ้ย หล่อมากกกกกกก... หล่อสุดๆๆๆๆๆๆ
อีว่าถ้าหญิงมาเห็น คงกรี๊ดกันสลบลอยกันเกลื่อนสนั่นลั่นทะเล
และแล้วท่าทางของสุดหล่อก็ค่อยๆเปลี่ยนไป
มีเขี้ยวงอกยาวออกมา ท่าทางเอี้ยมเฟี้นม ก็เปลี่ยนเป็นกระเหี้นกระหือรือ
ชักกระบองออกมาอันเบ้อเริ่ม ตั้งท่าเตรียมพร้อม สายตาจับจ้องเขม็งไปที่ชายฝั่งที่มีสายฝนซัดกระหน่ำจนมืดมัว

เจ้าดาวมันกระซิบกระซาบใส่หูไอ้หมอว่า อาจารย์ ยักษ์นะนั่นนะ ยักษ์นะ
ไอ้หมอมันรีบหันไปมองที่ชายฝั่ง แล้วให้ไอ้เจ้าดาวมันช่วยกันดู
แต่ไอ้เจ้าดาวก็ยังว่า ยักษ์นะยักษ์
แล้วมันกวาดตาไปรอบๆ ผมไม่เห็นมีไรแล้ว กลับก่อนนะ
แล้วไอ้หมอก็เอวังอยู่ชายทะเลอย่างเดียวดาย

ความฝันเรื่องนี้ไอ้หมอมันชวนน้องดาวตั้งแต่วันที่ ๒๖-๒๗ มีนา
เอ้อเพิ่งรู้นะ พวกคนประหลาดนี่ เขาชวนกันฝันเรื่องเดียวกันก็ได้นะ

 

สิ่งที่ไอ้หมอเห็นบนชายฝังทะเล แบ่งเป็นสองฉากนะ
ฉากแรก
มีชายสองคนตัวใหญ่ ว่ายน้ำเข้าฝั่ง พอขึ้นฝั่งที่เต็มไปด้วยโคลน ก็กลายร่างเป็นนาคขนาดยักษ์สองตน หันหน้าเข้าโรมรันพันตูกัน
มองดูแล้ว เอ้อ...แปลกวุ้น นาคสองตนนี้มีขาหวะ
จะว่าเหมือนสู้กันจริงๆก็ใช่นะ จะว่าหยอกกันก็ไใม่เชิง เอไงหว่า

ความอยากรู้อยากเห็นก็เข้าสิง จิตก็วูปเข้าไปหา จึงรู้ว่า
เขาเป็นพี่น้องกัน รักกันมากอยู่
ท่านหนึ่งอยู่อ่างน้ำใหญ่ที่เมืองกาญ เป็นน้อง มาเตือนพี่ชายที่อยู่ชายทะเลบางขุนเทียนค่อนไปทางปากเจ้าพระยา ให้ระวังตนด้วยมีผู้ปองร้าย
และที่สำคัญ อย่าลืมโองการที่รับมาจากเบื้องบนด้วยใกล้เวลามากแล้ว อย่าให้มีเรื่องราวใดมาทำให้เสียงาน
ไอ้พี่ก็ถือดี รู้โว้ย ไม่ต้องมาเตือน พอพูดกันได้ไม่กี่คำก็ทะเลาะกัแล้วก็เลยได้มีการหยอกกันบ้างพอน้ำทะเลกระฉอก

ฉากที่สอง
ท่ามกลางสายฝนที่ซัดกระหน่ำ เห็นหมู่คนมากอยู่ น่าจะเกินสิบ
เข้าจู่โจมทำร้ายนาคยักษ์ ดูไม่เหมือนการจับเป็น
การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือด ครึ่งค่อนคืน ในที่สุด หมู่คนเหล่านั้นก็ล้มตายหมดสิ้น
นาคยักษ์ก็ค่อยๆกระดืบลงทะเลไป อย่างกะงูถูกตีจนบอบช้ำทั่วกาย
ใจประวัติว่า บาดเจ็บหนักใกล้ตายเหลือพลังชีวิตไม่มาก
แล้วไอ้พวกที่มาไล่จับนาคนี่พวกใหนหว่า
ใจก็บอกว่ามาจากเมืองมาร

 

ถึงว่าพูดถึงอ่าวไทยอะไรกันหนอ..ยังมิได้มาอ่านนี่นะคะ

มันหยั่งนี้นี่เอง ...

ว่าแต่ที่ฟรีซไว้ ถ้าไปปลดมะไหร่ก็จบเห่อ่ะจิคะ

 

ไม่รู้ว่า เมื่อวาน อาจารย์ ชมพระราชพิธี ที่ท้องสนามหลวงหรือเปล่า

เห็นอะไร บน ท้องฟ้า ไหมครับ​

 

แหะๆ....เป่าดูนะ มาดูตอนชั่วโมงข่าวนะ
ตอนเช้า ติดตามไอ้หมอมันไปทำบุญบวชนาคมา
ติดพันท่องไปเรื่องๆกว่าจะกลับมาก็ปาเข้าไปเย็น

รู้เห็นเพียงว่าเขาช่วยกันพัดปัดลมฝนกันให้วุ่น

 

ความจริงไอ้หมอมันเคยสัมผ้สกับพิษมาหลายหลากชนิด
พิษของเหล่าจิตวิญญานระดับต่างๆก็โดนมาซะจนชินชา
พิษของอสูรกายนาค ก็เคยโดนมาแล้ว
พิษจากนาคจริงๆหลายเผ่าพันธ์ หลายๆรูปแบบก็โดนมาแล้ว ทำให้แยกแยะได้ว่าเป็นนาคแบบใด รุ่นใหน
พิษบางอย่างพอโดนเข้า พอผนึกพลังเข้าเคลีย ก็ถึงกับขี้แตกขี้แตน เหม็นคละคลุ้งไปทั่ว พรรณากลิ่นไม่ถูก
เมื่อโดนเข้าแตละที ก็ให้ลงไปนอนครางอิ๋งๆเป็นลูกหมา

ครูบาอาจารย์ท่านคงทนฟังเสียงครางอิ๋งๆแบบลูกหมาไม่ได้ท่านเลยมาช่วยไอ้หมอ แถมบอกยาแก้พิษต่างๆให้หลากชนิด เลยรอดตัวมาจนถึงปัจจุบัน

มาวันหนึ่งต้นๆเดือนมีนาคม 55 มีสหายธรรมเดินทางกลับจากพิษณุโลก พร้อมไอพิษชนิดหนึ่งติดตัวมา
ไอ้หมอสัมผัสกับไอพิษเข้าถึงร้อง ไอ๋ย๋า...พิษอะไรวุ้ย ไม่เคยเจอะเจอมาก่อน
นี่ขนาดแค่ไอพิษนะ ยังซาบซ่านจับหัวใจให้.....แทบหยุดเต้น.
หยองวุ้ย.....

 

พอจะ อ้าปากถาม เรื่อง ... ต่อ
กลับ นึก อะไร ขึ้นมาได้

มี พระเครื่อง ชุดหนึ่ง ที่ อ.ชุม ไชยคีรี เคยสร้างไว้
เป็น รูป พระอาจารย์ทองเฒ่า ( ปรมาจารย์ แห่งสำนักเขาอ้อ )
เป็นเนื้อผง ผสม ว่านยา
จำ ปี พ.ศ. ที่สร้าง ได้ ไม่ชัดนัก เดี๋ยวจะ ลองค้น ดู

พระชุดนี้ ดี มาก
เพราะ ท่านสร้าง แจก ทหารไป รบ ในต่างแดน
( ทหารไทย ที่ส่งไปรบ )

เรื่องคุ้มครอง ป้องกัน อันตราย จากอาวุธ ดีมาก
แถม ยัง กันเรื่อง โรคภัยไข้เจ็บได้ ด้วย
(ทหาร ต่อ อยู่ในสมรภูมิ ในป่า ในดง มีโอกาส ป่วยได้ง่าย)
กับทั้ง ยัง นำมา เป็นยา ได้ อีกด้วย
( ให้ นำพระมา ฝน กับน้ำ กินเป็นยา )

อยู่ๆ ก็ นึก ถึง พระพิมพ์ อาจารย์ทองเฒ่า เนื้อผงว่าน ขึ้นมา งั้นแหละ

ไว้ จะค้น ดู ว่า มี เก็บไว้ เหมือนกัน
จะได้ นำ ภาพ ออกให้ ให้ดู กัน
เผื่อว่า ไป เจอ ที่ไหน จะ ได้ เก็บไว้ รักษาตัวได้

 

ไอ้หมอมันใช้เวลา หลายวันอยู่ ตามเฝ้าดูที่มาแห่งพิษ
ไม่นาน มันก็รู้ว่า พิษนี้ มาจากนาคท่านหนึ่งที่อาศัยอยู่ในแม่น้ำน่าน บริเวณเมืองพิษณุโลก

ตามที่โบราณบันทึกไว้ มีนาคที่อาศัยอยู่ในแม่น้ำน่าน คือท่านท้าวสุวรรณนาค
ท่านผู้นี้ได้มีวีรกรรมต่อยตีกะนาคอีกท่านนาม ท่านท้าวศรีสุทโธ ด้วยความเข้าใจผิด(ปัจจุบันท่านท้าวศรีสุทโธท่านอาศัยอยู่ในแม่น้ำโขง)

ตอนแรกไอ้หมอเข้าใจว่าอาจเป็นพิษจากท่านสุวรรณนาค
แต่ด้วยความที่ไอ้หมอมันโดนพิษมามาก มันจับได้ว่าพิษตัวใหม่นี้แรงมาก แรงมากกว่าพิษของท่านท้าวกกขนาค ที่เคยเจอที่เขาวงพระจันทร์ ลพบุรี
และพิษของท่านท้าวกกขนาค ก็สูงกว่าของท่านท้าวศรีสุทโธมากโข

ท่านท้าวสุวรรณนาคและท่านท้าวศรีสุทโธ นี่ก็ก่อศึกกันนาน ไม่แพ้ไม่ชนะกัน
ดังนั้น พิษของนาคทั้งสอน่าจะใกล้เคียงกัน
จึงเป็นไปไม่ได้ที่พิษตัวใหม่นี้จะเป็นของท่านสุวรรณนาค

นี่คงต้องมีนาคอีกท่านที่ยิ่งใหญ่กว่าท้าวสุวรรณนาค อาศัยอยู่ที่พิษณุโลกอีกเป็นแน่

และแล้วไอ้หมอมันก็สละเรื่องทั้งปวง ไปเที่ยวสอดส่องด้อมๆมองๆแถวชายฝั่งแม่น้ำน่านทุกคำคืน