การทดสอบสมาธิด้วยตนเอง

การนับ 1-100 หากนับเพียง 5 ครั้ง จะรู้ว่าเรามีสมาธิไหม

หากเรามีสมาธิไม่ดี เราจะลืมว่านับไปเท่าไหร่แล้ว

นี่ร้อยที่เท่าไหร่แล้ว และ บางครั้งแม้แต่เลขที่นับอยู่ก็ลืม

แต่หากสมาธิดี จะไม่มีการลืมว่านับไปเท่าไหร่แล้ว

เพียงแค่นี้ ก็จะทำให้รู้ว่าเรามีสมาธิที่ดีแค่ไหน

สาธุครับ

 

การนับ ๑ หยุดอยู่ตรงหนึ่ง ในเสี้ยววินาทีนั้นจิตจะไป๒ก่อน แล้วจึงจะเริ่มนับ๒อย่างจริงๆจังๆ และคิดไปถึง๓ก่อนแล้วถึงจะนับ๓อย่างจริงๆจังอีก.. เป็นอยู่อย่างนี้

อาการดังกล่าวมานี้เรียกว่าอาการเพ่ง ซึ่งแตกต่างจากการตามรู้อาการทาง กาย ใจ
แต่ก็เหมาะสำหรับผู้เริ่มฝึกสติใหม่ๆมากเลยครับ

แต่ก็เหมาะสำหรับผู้ฝึกแบบมีพื้นฐานอยู่เหมือนกัน เพราะแม้จะเป็นอาการเพ่งก็ตามเมื่อจิตเป็นสมาธิดีแล้วการนับเลขกำกับก็เหมือนกับการบริกรรม อาจจะนับเลขไปโดยไม่ได้คิดว่าถึงเลขอะไรแล้วแต่ก็มิได้หลงลืมแต่อย่างใด หากแต่ส่วนหนึ่งจะทำงานกับตัวสัญญาอีกส่วนหนึ่งจะกำหนดรู้อยู่ตัวเลขปัจจุบัน

เป็นข้อเสนอแนะที่ดีครับ

 

ถ้านับ1-100 ควบคู่กับลมหายใจที่สูดเข้าไปยิ่งจะมีสมาธิ และสติดีขึ้น
เพียงแต่ว่า1-100 มันเกิดการนึกอย่างเดียว นึกแล้วนับไป ไม่ได้มาดูรุปหรือดูในกาย จะว่าไปก้คล้ายท่องสูตรคูณเราจำได้เราก้ท่องได้ถูก ท่องได้หมดด้วยไม่ท่องผิด แต่ไม่เหนอาการของรูปกับนาม แต่ฝึกอย่างนี้ก้โอเคครับแบบง่ายๆ:boo:

 

การนับ 1-100 ครั้งที่หนึ่ง พอเริ่มครั้งที่สองก็นับ 1-100 อีก พอผ่านไป 3-4 ครั้ง

หากไม่มีสมาธิที่ดีพอจะเริ่มสับสน และ ลืมไปว่านับมาเท่าไหร่แล้ว

และ หากยิ่งนับได้มาก สมาธิจะยิ่งดีมาก นับได้เป็น 10 ครั้ง เป็น 100 ครั้ง

จะเกิดเป็นการ วิตก วิจารณ์ ปิติ สุข เอกคตา ไม่ว่าจะตรึกสิ่งใดก็จะชัดเจน

ทุกวิชชาที่มีสอนไว้ให้ได้ปฎิบัติกันนั้น เพียงเพื่อเป็นอุบายหลอกจิตให้นิ่งสงบคงที่

ให้มีสมาธิ ไม่วอกแวก ไม่สับส่าย ไม่ว่าจะภาวนาอะไร ไม่ว่าจะตรึกลูกแก้วกลมใส

แม้แต่ตรึกถึงร่างกาย และ พระอาจารย์ที่เคารพ ก็เพื่อยึดเหนี่ยวจิตให้เป็นสมาธิทั้งนั้น

และ ที่สุดแห่งการปฎิบัติ ก็เพียงเพื่อเฝ้าดูจิต การแยก กาย ใจ จิต จะเกิด ณ ตรงนี้

ผลแห่งการปฎิบัิตของตนเองนั้น สามารถเทียบเคียงกับพระอาจารย์ที่เคารพได้ครับ

สาธุครับ

 

จิงด้วยค่ะ

 

จะลองเอาไปฝึกดูค่ะ..ขอบคุณนะคะ..

 

ผมสรุปได้ว่า..คือการจดจ่ออยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง..ขึ้นอยู่กับอุบายของแต่ละคน