จาริกแสวงบุญที่ ภูเขาควาย ครั้งแรกกับภาพถ้ำที่หลวงปู่มั่นเคยมานั่งภาวนา

(มีข้อความเข้ามาถามรายละเอียด เยอะเลย ขออนุญาตลงเบอร์ติดต่อไว้นะครับ เพราะไม่ค่อยได้เข้ามา 086 เก้า120 ห้า30 มด ครับมีอะไรจะถามก็ยินดีครับ)




ผมมีโอกาศได้เดินทาง ข้ามฝั่งโขงไปเยือนบ้านพี่เมืองน้องที่ฝั่งลาวจากการชักชวนของกลุ่มเพื่อนๆ
ที่ชอบลุยป่าลุยเขาหาที่สงบภาวนา ในตอนแรกนั้น
ก็ บอกปัดไปเนื่องจาก งานที่ทำอยู่ค่อนข้างรัดตัวแต่จนแล้วจนรอด
เพื่อนก็ดึงแขนดึงขาบอกว่างานนี้อยากให้เราไปให้ได้
จะได้ร่วมทำบุญด้วยกันประกอบกับเพื่อนๆพี่ๆในกลุ่มทุกคนเครียงาน
และจัดเวลาวางแผนในการเดินพร้อม Passport ไว้ เรียบร้อยแล้ว
ด้วยความที่งานที่ทำยังคั่งค้างอยู่ เหลือเวลาอีกเพียง5 วัน
แต่อีกใจนั้นเคยได้ยินได้ฟังมาว่าที่ภูเขาควายนั้นเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์
ลึกลับและเป็นสถานที่ ที่เป็นจุดมุงหมายสูงสุดของพระธุดงธ์
และผู้ที่ชอบร่ำเรียนคาถาอาคมต่างๆต้องมาที่นี่ หลวงปู่มั่นและครู
บาอาจารย์สายพระป่าแทบทุกองค์ล้วนเคยมานั่งภาวนาที่ภูแห่งนี่
จึงอยากจะลองไปซักครั้ง
เลยจำเป็นต้องเร่งปั่นงานอดหลับอดนอน จนในที่สุดก็ได้ไปดังใจหมาย

 

ภูเขาควาย หรือที่ชาวลาว เรียก ภูควาย นั้นเป็นภูเขาที่ทอดยาวสลับซับซ้อนหลายลูกภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็น เป็นลานหินทรายและหินชนิดต่างๆ รวมถึงถ้ำและชะง่อนผา ที่มีอยู่มากมาย ปัจจุบันพื้นที่ส่วนใหญ่ยังคงเป็นป่ารกชัฎโดยเฉพาะพื้นที่บนยอดสูงยังคงความอุดมสมบูรณ์กว่าฝั่งบ้านเรามากเนื่องจากเป็นพื้นที่อนุรักษ์ สำหรับความเป็นมาและเรื่องราวลึกลับต่างๆ ของ ภูเขาควาย ณ. ที่นี้คงไม่ขอกล่าวถึงเพราะ มี หลายท่านเคยลงบทความไว้คงหาอ่านไม่ยากครับ ตามลิ้งค์ที่แปะไว้ครับ


http://palungjit.org/threads/%E0%B8%A0%E0%B8%B9%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A2-%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%A1%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%97%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B8%AD%E0%B8%A0%E0%B8%B4%E0%B8%8D%E0%B8%8D%E0%B8%B2.160565/

http://buffalomountain.blogspot.com/2007/03/blog-post.html

 

ทริปนี้ ผมเดินทางนานหน่อยครับเนื่องจาก อยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่ ใช้เวลาเดินทางประมาณ 13 ชม ถึงจังหวัดหนองคาย เพื่อข้ามไปฝั่งลาว ที่สะพานมิตรภาพไทยลาว ขั้นตอนก้ไม่ยุ่งยากเท่าไรครับ แต่การเดินทางเข้าไปต้องใช้ Passport ครับวางแผนกันว่าจะอยู่ที่ลาว10วันการเดินทางครั้งนี้เราจอดรถฝากทิ้งไว้ที่ฝั่งไทย
แล้วนั่งรถตู้ไปลงที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองจากนั้นจึงโทรให้รถตู้ที่เหมาจองไว้ที่ฝั่งลาวมารับ เพื่อเดินทางต่อ ไปพักยัง"วัดป่าพระบาทภูเขาควาย "ซึ่งเป็นวัดที่หลวงปู่คำตัน วรราช ร่วมกับชาวบ้านนายาง สร้างขึ้น

 

วัดป่าพระบาทภูเขาควาย นั้นตั้งอยู่บริเวณเชิงภูเขาควาย ภายในบริเวณวัดนั้น หลวงปู่คำตันท่านได้ สร้าง สังเวชนียสถาน ทั้ง4 แห่งจำลองไว้ ภายในบริเวณวัด รวมถึง รอยพระพุทธบาท จำลอง ให้ประชาชนได้กราบไหว้บูชา ที่สำคัญ ที่วัดแห่งนี้ ยังมีถ้ำที่หลวงปู่มั่นเคยมานั่งภาวนาอยู่ทางด้านทิศตะวันออก ของวัด ชื่อว่า ถ้ำพระ น่าเสียดายว่าผมดันลืมถ่ายรูปเก็บไว้ ข้อมูลรูปภาพในเน็ทก็หาไม่มี แต่ เพื่อนมีรูปอยู่ครับเดี๋ยววันหลังจะเอามาลงให้ดูกันส่วนทีเด็ดอยู่ที่ถ้ำใหญ่ที่หลวงปู่มั้นท่านพำนักอยู่นานร่วม 2 เดือน ในป่าลึกที่ยังไม่เคยมีผู้ใดบันทึกภาพมาให้ดูกัน

 

พระประพุทธรูปองใหญ่นี้ สร้างทับลงบนถ้ำที่ปิดตายไว้เนื่องจากมีผู้เข้ามาขุดค้นหาแร่ธาติ และ สิ่งของ

 

หลวงปู่คำตัน ที่หลวงตามหาบัวยกย่องให้เป็นพระอริยะอีกองค์ ถ้าท่านทั้งหลายมีโอกาสได้เดินทางมาที่ฝั่งลาวแนะนำให้มากราบท่านสักครั้งหนึ่ง ท่านบวชเณรตั้งแต่อายุ 13 ปี ปัจจุบันท่านอายุ 92 ปียังแข็งแรงยิ้มแย้มแจ่มใสอยู่ แต่อาจจะเข้าพบท่านยากซักหน่อยเนื่องจาก ลูกศิษลูกหา ไม่ค่อยอยากให้รบกวนท่านมากครับวิธีที่จะได้เข้าไปกราบนั้นง่ายๆครับ รอจังหวะที่ท่านออกมาฉันข้าว นั้นแล่ะครับ

 

Thank you for the information

 

สำหรับท่านที่ต้องการทราบรายละเอียดการเดินทาง และ วิธีติดต่อที่พักภายในวัดรวมถึงรถราที่จะเดินทางเข้าไป เดี๋ยวผมจะลงรายละเอียด เบอร์โทรศัพย์ ไว้อีกที แต่ตอนนี้เรามาพูดถึงรายระเอียดในการเข้ามาพักอาศัยที่บริเวณภูเขาควายกันก่อนครับเนื่องจากบางท่านอาจจะยังไม่รู้ กฎระเบียบและข้อห้ามของทางรัฐ ของลาวเขา
เพื่อไขข้อข้องใจว่าทำไม สถานที่แห่งนี้จึงเข้ามาค่อนข้างยาก และอันตรายโดยเฉพาะพระสงฆ์ และผู้แสวงบุญ ที่จะเข้ามาธุดงธ์ในภูเขาแห่งนี

 

เนื่องจากบริเวณภูเขาควายแห่งนี้มี แร่ธาติและ สายแร่ทองคำ อยู่เป็นจำนวนมากในปัจจุบันทางรัฐของสปปลาว ให้เป็นเขตป่าอนุรักษ์ และเขตหวงห้ามที่เน้นมากๆก็คือห้ามพระสงฆ์ และชาวต่างชาติเข้ามาทำกิจการใดใดแม้กระทั้งธุดงค์ก็ห้ามเด็ดขาดรวมไปถึงพระสงฆ์ชาวลาวก็ยังต้องขออณุญาตจากทางรัฐก่อนซึ่งส่วนใหญ่แล้วจะไม่อณุญาต จากคำบอกเล่าของพระสงฆ์และผู้ใหญ่บ้านที่วัดพระบาทภูเขาควาย สาเหตุนั้นมาจาก เมื่อก่อนมักจะมีพระสงฆ์และผู้ที่มีวิชาอาคมจากฝั่งไทยแอบลักลอบเดินทางเข้ามาภายในถ้ำบริเวณภูเขาควายเพื่อเสาะแสวงหาแร่ธาติ และทำพิธีตัดเหล็กใหลบางท่านก็มาคุดคุ้ยหาของมีค่าภายในถ้ำ ที่จับได้ก็มีบ่อย ที่หนักที่สุดก็คือ ทหารลาวจับได้ขณะเดินในป่า พระสงฆ์ไทย 2 องค์ กับผ้าขาวอีก1 คน ค้นในย่ามเจอแร่ธาติหลายชนิดที่กระเทาะมาจากถ้ำ พร้อมปืน 2 กระบอก และแผนที่ถ้ำต่างๆ ตั้งแต่นั้นมาทาง สปปลาว จึงออกกฎเหล็ก พร้อมกํบตั้งฐานทัพทหารไว้บนยอดภูเขาควาย และทำการปิดปากถ้ำที่มีของมีค่าและแร่ธาตสำคัญ ซึ่งทหารส่วนใหญ่จะเป็นชาวม้ง หรือลาวสูง ที่อาศัยอยู่รอบๆบริเวณเชิงภูเขาควายเพื่อง่ายต่อการคอยสอดส่องดูแล

ในรูปที่ถ่ายมายืนยันได้ว่าพื้นที่แถบนี้นั้นมีสายแร่อยู่มากมาย บ่อหินทรายที่ถูกน้ำพัดกัดเซาะจนเป็นบ่อกลมที่เห็นมีหินโผล่ขึ้นมานั้นคือสายแร่ทองคำบริสุทธิ์ซึ่งชาวบ้านในละแวกนี้ไม่มีใครกล้าแตะต้องเนื่องจากเข้าใจว่าเป็นแร่ศักดิ์สิทธ์ ดูได้จากข้างๆรอบๆบ่อนั้นมีจะมีธูปเทียนปักไว้รอบๆพร้อมเครื่องเซ่นไหว้

 

ที่นำมาบอกกล่าว เพราะมีพระสงฆ์และพี่น้องนักแสวงบุญจากฝั่งไทยที่เดินทางมาพักอาศัยที่วัดพระบาทภูเขาควายซึ่งส่วนใหญ่ ต้องการจะขึ้นไปบนภูเขาควาย รวมถึงผู้ที่ต้องการมาเสาะแสวงหาแร่ธาติศักดิ์สิทธิ์แอบแฝงมา ก็มีมาก ตอนที่เราไปถึงวัดครั้งแรกนั้น ก็ตกใจพอสมควร เนื่องจากทั้งผู้ใหญ่บ้านและชาวบ้านที่ดูแลวัด แห่กันมา5-6 คน หลวงพี่ที่ดูแลวัด ท่านก็ขอยึดPassport ไว้ก่อนเนื่องจากเป็นกฏของวัด และเรามาพักอยู่หลายวัน เพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้ผู้ที่มาพักอาศัยออกนอกเขตวัดตามอำเภอใจ ทั้งนี้ทั้งนั้นหลวงพี่บอกว่าเป็นการป้องกันรักษาความปลอดภัยให้เราอีกทาง

 

ตามที่บอกว่าบริเวณภูเขาควาย นี้เป็นพื้นที่ต้องห้ามโดยเฉพาะชาวต่างชาติ ถนนหนทางที่จะขึ้นภู จะมีด่านทหารอยู่เป็นระยะ การที่อยู่ๆเราจะเดินดุ่มๆเข้าป่า ขึ้นภู ตามอำเภอใจนั้นค่อนข้างเสี่ยง ถ้าไม่เจอทหารก็โชคดีไป แต่ถ้าเจอก็ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่ไม่คุ้มเพราะกฏหมายที่นี่เข้มงวดมากถ้าจับได้เขาไม่ส่งกลับไทย แม้จะมีหลักฐานPassportเขาก็ไม่สนใจขังคุกลาวอย่างเดียวจนกว่าจะทำการสอบสวนเสร็จ แต่ก็มีข้อดีก็คือพื้นที่ส่วนใหญ่ยังคงอุดมสมบูรณ์และยังคงความลึกลับและศักดิ์สิทธ์ โดยเฉพาะบนยอดภูและถ้ำต่างๆที่ครูบาอาจารย์สายกรรมฐาน ท่านเคยไปนั่งภาวนา

 

วกกลับมาที่คณะเราบ้างครับวันแรกที่มาพักที่วัดพระบาทภูเขาควายนี้เรานอนพักกันเอาแรงหลังจากเดินทางมาใกลที่ศาลาหลังใหญ่กันก่อน หลังจากอาบน้ำอาบท่ากันแล้วตกดึกก็ขึ้นไปสวดมนต์ทำวัตร นั่งสมาธิกันที่ลานพระนอน กัน กะว่าพรุ้งนี้ ถึงจะแยกย้ายกันหาที่สงบกางเต้นนั่งภาวนากัน สถานที่นี้สมกับที่เขาล่ำลือกันมาจริงๆ สงบร่มเย็น เข้าสมาธิได้ไวสมเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์จริงๆครับ

 

วันที่2 ผมบังเอิญได้เจอกับครูบา(ขอใช้คำว่าครูบาแทนหลวงพี่แล้วกันนะครับ)ชาวอังกฤษ ท่านชื่อครูบาบุญชุ่ม ได้สนทนาธรรมกับท่าน ปรกติท่านจะจำวัดอยู่ชะง่อนผาในป่าบนภูเขาควายห่างจากวัดราว 3 กม แต่ยังอยู่ในเขตุของวัด (วัดพระบาทภูเขาควายมีเนื้อที่ราวๆ 300 ไร่ครับ) จึงขออณุญาตครูบาเอก ที่ดูแลวัดและ ชาวคณะที่มาด้วยกันให้รับรู้ เพื่อตามครูบาบุญชุ่มขึ้นไป นอนบนภู ใช้เวลาเดินเท้าถึงยอดภูประมาณ ชั่วโมงกว่าๆ เหนื่อยแทบขาดใจ แต่ด้วยความอยากไปผมเลยไม่กล้าปริปาก เมือไปถึงยอดภูครูบาก็ให้ผมเลือกหาที่กางเต้นเอาเอง ตอนรุ่งเช้าจะมาเรียกไปบิณฑบาต ส่วนท่านก็แยกไปพักที่ชะง่อนผา ผมเดินสำรวจอยู่พักหนึ่ง ก็ตัดสินใจกางเต้นบนลานหินที่หน้าผา เพราะเห็นว่ามีลมพัดและเย็นดี

 

ตรงที่ผมกางเต้นนั้นครูบาเล่าว่าไม่ว่าพระสงฆ์ หรือ ผู้ที่ขึ้นมานั่งภาวนาที่บนนี้มักจะเลือกตรงนี้ ปักกลดนั่งภาวนา ครูบาอีกองค์ที่มาจำวัดอยู่บริเวณนี้ท่านก็เล่าว่า บนลานหินแห่งนี้สมัยก่อนมีพระอริยะสงฆ์ มานั่งภาวนาอยู่หลายท่าน
รวมถึงพระสงฆ์และนักแสวงบุญที่เดินทางขึ้นมาทดสอบจิต ครั้งแรกถ้าจิตไม่แข็ง พอ ตกดึก ก็วิ่งกระเจิงผ้าผ่อนหลุดลุ่ย แทบเสียสติก็หลายราย วันแรกที่ผมขึ้นมา ผมนั่งสวดมนต์ แล้วนั่งสมาธิต่อ ต้องยอมรับว่าเขาทดสอบเราแรง และชัดเจนมากๆครับ ถ้าคิดจะมานอนชมวิวเฉยๆ ไม่แนะนำเด็ดขาด แต่เนื่องจากเหนื่อยเพราะลากสังขารขึ้นดอยมาขาแทบเดี้ยง จะผีหรือเทวดาก็ขอหลับก่อนหล่ะภาวนาต่อไม่ไหวจริงๆ :'( มารู้สึกตัวอีกที ตอนได้ยินเสียงครูบาเรียกให้ไปบิณฑบาต

ครูบาบุญชุม ท่านเป็นชาวอังกฤษ ตอนนี้โอนสัญชาติเป็นชาวลาวแล้วดูจากรอยสัก ไม่ต้องบอกว่าสมัยเป็นฆราวาส
ผ่านอะไรมามั่ง นุ่งขาวอยู่ 2 เดือน แล้วจึงบวช ได้ 2 พรรษา ท่านชอบอยู่ป่าเป็นนิจ ฉันเวลาเดียวที่สำคัญเดินไวและท่านอึดสุดๆ

 

สาธุกับความตั้งใจปฎิบัติและเรื่องราวดีๆ ครับท่าน มาต่อไวๆๆนะครับ

 

นี่น่าจะเป็นทริปแสวงบุญที่โหดสุด ๆ ของผม เพราะระยะทางจากวัดขึ้นมาบนภูเขาควายว่าใกลแล้ว แต่ ระยะทางที่ไปบิณฑบาต นั้น ยากลำบากและใกลยิ่งกว่าออกเดินทางจากยอดภูไปหมู่บ้านลาวสูงโดยลัดเลาะไปตามยอดภู ออกตอนราวตี5 ครึ่ง
กว่าจะถึงหมู่บ้านป่าเหี่ย ชาวเขา เผ่าม้งหรือที่คนลาวเรียกว่าลาวสูง ก็ปาเข้าไป 7 โมงเช้า ระยะทางที่เดินบิณฑบาต ภายในหมู่บ้านมี2 กลุ่ม และค่อนข้างห่างกัน น่าจะราวๆ 2 กม ทั้งหมู่บ้าน มี คนใส่บาต ค่อนข้างน้อย เนื่องจากชาวเขาเผ่าม้งส่วนใหญ่ยังคงนับถือผีอยู่ เมื่อครั้งสมัยหลวงปู่มั่นและ พระธุดงค์ที่มานั่งภาวนาอยู่ที่ภูเขาควายท่านจึงไม่ค่อยออกมาบิณฑบาตกัน

ตลอดระยะทางไปบิณฑบาต ไปกลับ น่าจะราวๆ 10 กว่า กม ได้ครับ กลับมาฉันข้าวที่ยอดภูก็ราว 10 โมงเช้า



ที่มองเห็นอยู่ลิบๆ นั้นคือยอดภูเขาควายที่ ครูบา ท่านอยู่ครับ





ระยะห่างของหมู่บ้าน 2 คุ้ม ค่อนข้างใกล เด็กที่เดินตามนั้น เป็นลูกชาวม้งที่อยู่ในหมู่บ้านเดินมารับ ขนมที่ผมเอามาให้ทุกวัน

 

บรรยากาศยามเช้า เห็นเด็กๆเดินบ้างปั่นจักยานบ้างไปโรงเรียนบรรยากาศยังงี้ที่บ้านเราไม่ค่อยมีให้เห็นแล้วล่ะ เมื่อมาถึงภายในหมู่บ้านแล้วค่อยหายเหนื่อยหน่อยไม่ใช่อะไรหรอกครับเพราะครูบาท่านเดินช้าลง ตอนที่เดินลงมาจากบนภุผมนึกว่าขาผมเป็นหินจะก้าวแต่ก้าวเส้นเอ็นมันแข็งไปหมด ไม่รู้ว่าท่านเดินได้ยังใงทุกวัน

 

อาหารที่ได้ส่วนใหญ่จะเป็นอาหารสำเร็จรูป เช่นมาม่า ปลากระป๋อง และ ขนม
ชาวลาวเวลาใส่บาตเขาจะมีขวดน้ำไว้สำหรับกรวดน้ำ พร้อม ผ้าสไบพาดใหล่ครูบาอาจารย์ ท่านบอกว่าผ้าสไบนี้สำคัญนัก เปรียบเสมือน จีวรของพระ ที่สามารถฉุดดึงญาติพี่น้องที่เสียชีวิตไปแล้วขึ้นมาจากขุมนรกขึ้นมาได้ หรืออย่างน้อยก็สามารถเป็นสะพานเพื่อส่งผลบุญให้ผู้ที่ตกอยู่ในขุมนรกที่ลึกได้

 

หลังจากพำนักพักอาศัยอยู่ที่นี่ได้3วัน ก็เริ่มคุ้นเคยกับสถานที่ประกอบกับได้พุดคุยสนทนาธรรมกับครูบาบุญชุ่ม
ครูบาเอก และท่านครูบายอด เพื่อสอบถามเรื่องราวต่างๆ ของพระอริยสงฆ์ ที่ท่านเคยมาบำเพ็ญเพียรภาวนาอยู่ในถ้ำที่ภูเขาควาย ท่านบอกว่ามีถ้ำอยู่ถ้ำหนึ่งที่หลวงปู่มั่นท่านเคยมานั่งภาวนาอยู่นานร่วม 2 เดือนจนได้ดวงแก้ว ถ้ำนี้ชาวลาวเรียกชื่อว่าถ้ำบิง แต่เนื่องจากถ้ำแห่งนี้อยู่ลึกเข้าไปในป่าซึ่งการเดินทางก็ค่อนข้างลำบากและอยู่ในเขตหวงห้ามบริเวณภูเขาควาย ถ้าจะเข้าไปจึงค่อนข้างเสี่ยง ชาวคณะที่เดินทางมาด้วยทุกคนก็อยากจะร่วมเดินทางเข้าไปด้วยแต่ครูบาเอกท่านไม่อณุญาต เพราะถ้าเกิดโดนทหารจับได้ทางวัดก็จะพลอย ถูกตำหนิไปด้วย จึงตัดสินใจว่าผมกับครูบาบุญชุ่มจะเข้าไปบันทึกภาพมาให้ดูกันน่าจะเสี่ยงน้อยกว่า

 

อนุโมธนาสาธุ เจ้าค่ะ สาธุ สาธุ สาธุ จะรออ่านตอนต่อไปค่ะ