ทำความเข้าใจความหมายของ จิต และ เจตสิก

ใครสอนมาครับ ^-^

 

นี่ไง่ ตัวโง่

ตัวโง่ หรือ ทิฏฐิ ซึ่งไม่ใช่ตัว คุณ I2D2 ก็คือ ความคิดชั่วแล่นที่
เป็นตัวอักษร ถ่ายทอดออกมาได้ว่า "ถ้าถอดจิตมาให้ผมดูได้ผมกราบเลยล่ะ"

จะเห็นว่า คุณไม่ได้ ศึกษาธรรมะเพื่อ ปฏิบัติ

คุณ ศึกษาธรรมะเพื่อพิสูจน์สมบัติของคนอื่น

มันก็เลยโง่ ทั้งที่ พระไตรปิฏกเขาก็มีสอน เรียนเองได้ ก็ต้องทำเองได้

ไม่ใช่ ต้องไปทำตัวเป็น นักพนัน ให้ใครมาทำให้ดูก่อนจึงยอมให้สนตพายจมุก

เรียนธรรมะ แอบเอาตัวโง่ บังปัญญาแบบนี้ อ่านจนตาย ก็ไม่รู้เรื่อง

ได้แต่ทำ สัทธรรมปฏิรูป ไปวันๆ

 

ก็เป็นอีกความเห็นนึง ถูกไหม

เราจะหยุดเมื่อสมควรแก่เหตุ จะพูดเมื่อสมควรแก่เหตุ

คงไม่ต้องรอใครมาปราม หรือ มาชี้ให้ชี้ ถูกไหม

คุณ I2D2 เป็นคนมีปัญญานะ สนทนากันไปนะครับ ขอเป็นทัพหลังดีกว่า

อยากจะดูเหมือนกันว่าจะตอบอะไรออกมา ขณะนั้นใจเป็นอย่างไร ^^

 

ก็ครอบคลุมสิ แต่ เขามีวิธีแก้ คือ ปฏิบัติให้ตนทำได้จริง รู้จริงเห็นจริง

ทำได้ คล่องแคล้ว

หากจะไม่คล่องแคล้ว ก็ได้พยายามแล้ว และ เพราะว่า รู้เหตุของ
ความไม่คล่องแคล้ว จึงถือว่า ยอมรับ

แต่ไม่ใช่ ทำได้หรือไม่ได้ก็ไม่รู้ เอะอะ ปฏิเสธ

ไอ้แบบนี้ ก็จมใน ในฐานะนักทำสัทธรรมปฏิรูป ไปตลอดศก

* * * *

พิจารณาเอา ว่า จะทำอย่างไร

จะอ่าน แล้ว ก็ร้อง ปาวๆ ทำสัทธรรมปฏิรูป ไปเรื่อยๆ

หรือว่า จะฝึกฝนให้รู้เหตุของการได้ หรือไม่ได้ การเกิด การดับ การสิ้น
ไปตามความเป็นจริง เพื่อให้พ้น ฐานนักสัทธรรมปฏิรูป ขึ้นมา แบบพระ
สงฆ์องค์เจ้าอย่างหลวงปู่มั่นบ้าง

 

พระอภิธรรมและวิสุทธิมรรคครับ

 

ทำไม่ได้ ก็ถอยไปเสีย

เพราะ การเคลื่อนไหว ของคนทำไม่ได้ เขาเรียกว่า มือไม่พาย

 

ตรงไหนครับ เรื่อง อุปกิเลส 10 ^-^

 

คือว่า ผมก็อยากจะเชื่อนะ แต่มันไม่มีเหตุผลเลย แถมไม่มีหลักฐานกล่าวอ้าง อภิธรรมก็บอกเอาไว้แล้วว่าจิตของสัตว์กามภูมิตั้งอยู่ที่หทยวัตถุเท่านั้น
แล้วผู้ปฏิบัติสมถะต่างๆก็ไม่เห็นว่าไว้ในคัมภีร์ใหนเลยว่ามีคนถอดได้

ผมว่าเชื่อตามตัวบุคคลนั้นๆ มากกว่าเชื่อในหลักฐานที่มีอันไหนมันมีทิฏฐิมากกว่ากันล่ะเนี่ย

 

ชักเรื่อยเปื่อยแล้ว ^^

คุณ I2D2 สุดยอดนะ สุดๆไปเลย น้าเอกติดขัดสิ่งใดให้ถามได้เลย

ไม่ต้องไปไหนไกลๆอีกแล้ว

 

โทรสับ ซื้อหวยไปลุง เวลานี้โทรฟรี ต่อไปจ่ายตัง ตอนตังหมด
แล้วจะหนาว

 

ผู้ที่ปฏิบัติสมถะกรรมฐานส่วนหนึ่งคือต้องการข่มกิเลส เกลียดกิเลส ต้องการละกิเลส จึงใช้สมาธิในการข่มเอาไว้ เมื่อสมาธิมากจดจ้องอยู่แต่อารมณ์ของกรรมฐานเพื่อต้องการความสงบ (ซึ่งความต้องการนั้นตัญหาเป็นผู้ปรุงแต่ง)
เมื่อทำด้วยตัญหา ตัญหาก็จะทำให้เกิดวิปัสสนูปกิเลสนั้นเอง

ดูกรภิกษุทั้งหลาย สมัยใด จิตดำรงอยู่ในภายในสงบ เป็นธรรมเอกผุดขึ้น
ตั้งมั่นอยู่ สมัยนั้น สมาธินั้นเป็นธรรมละเอียด ประณีต ได้ความสงบระงับ ถึงความเป็นธรรม
เอกผุดขึ้น ไม่มีการห้ามการข่มกิเลสด้วยธรรมเครื่องปรุงแต่ง และภิกษุนั้นจะโน้มน้อมจิตไป เพื่อ
ทำให้แจ้งด้วยปัญญาอันยิ่งเอง ซึ่งธรรมที่ควรทำให้แจ้งด้วยปัญญาอันยิ่งเองใดๆ

 

เรื่อการถอดจิต
จะยกของหลวงปู่เทสก์มาเดี๋ยวก็จะว่าไม่ใช่พระวัจนะ

ลองไปศึกษาอภิธรรม การแล่นไปในจิตขณะที่จิตเข้าภวังคภพ
คือการเข้าภวังคจิตแบบไม่มีสมาธิ
และการเข้าภวังคจิตแบบมีสมาธิ คือแล่นไปในจิตเองโดยไม่รับวิถีทางอายตนะ(กายหยาบ) แต่ผ่านมโนวิถีแบบไม่ใช่แค่คิด แต่ผ่านจิตที่มีสมาธิที่สามารถรับรู้ภายนอกด้วยตัวจิตเองแต่ยังตกอยู่ในภพ(ภวังคภพ)

หรือลองศึกษาวิปัสนาญาณ16 กายจิตแยกกันน่ะ ไม่ใช่แค่คิดนึก แต่จะเห็นได้ต้องไม่ใช่แบบสุขวิปัสโก(สมาธิสมังคีทีหลัง) แต่ต้องมีกำลังฌานด้วย(คือมีสมาธินำหรือมีสมาธิขึ้นลงอยู่ในระดับนึง)

จะไม่เรียกว่าถอดจิตก็ได้
แต่ในกรณีที่เรียกเพราะบางคนไม่รับรู้กายหยาบ ด้วยบางคนเข้าฌาน บางคนสลบไป บางคนตายแล้วฟิ้น.... ฯลฯ จิตก็แล่นออกไปโดยทิ้งกายหยาบ หรือยังมีความรับรู้กายหยาบด้วย

 

คุณ i2D2 ตอบหน่อยสิว่า ไอ้ที่ว่า หทัยวัตถุ ที่ว่า ไม่เห็นมีใครถอด

ไอ้ หทัยวัตถุมันมี รูปร่าง สัณฐาน อย่างไร ตามความเข้าใจของคุณ

 

ที่ยกมา ยกมาจากอภิธรรมแน่หรือครับ แล้วตรงไหนครับที่คุณคิดว่าตรงกับความเห็นที่คุณกล่าวมา

 

ผมนิยมศึกษาจากคัมภีร์วิสุทธิมรรคอยู่เนืองๆ

วิสุทธิมรรคมีการอธิบายถึงวิปัสสนูปกิเลส10 แต่ไม่ได้ระบุว่า ถ้าเจริญสติปัฏฐานสี่แล้วจะไม่เกิด ประเด็นนี้น่าจะเข้าใจมาผิดนะครับ...

 

เช๊อะ................................

อิจฉามีด้วยกันทุกคน แต่มากน้อยต่างกัน ^^

 

ภวังค์จิตมีอะไรเป็นอารมณ์ครับ?? เป็นอารมณ์เก่าจากมรณาสัณวิถีไม่ใช่เหรอ
อย่าลืมว่าอารมณ์ของภวังคจิตนั้นเราจะไปเปลี่ยนไม่ได้ นอกจากจะเปี่ยนภพชาติ

 

ชะช่า ทุกวันนี้มีแต่โทษะ ย่ะ ความอิจฉา จะไม่มีแล้ว
เพราะฉัน สวย รวย และหยิ่ง ไม่โก๊ะ ด้วย

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 4 คน ( เป็นสมาชิก 4 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>เล่าปัง*, ซัวเจ๋ง, I2D2 </TD></TR></TBODY></TABLE>


เห้ย ถามไป ก็ตอบมาสิ หทัยวัตถุ อะไรนั้น มีรูปร่างอย่างไร สัณฐานอย่างไร
อยู่ตรงไหน

จะได้ให้ คุณฐานัฏฐ์ เขารับรองว่า "คุณหนะ เจ๋ง สุดยอด" รู้จริง

ผมจะได้ถามต่อว่า อาศัยอะไรกล่าวว่ารู้ว่า "ถอด หรือ ไม่ถอด"

ผมจะได้ให้ คุณฐานัฏฐ์ เขารับรองต่ออีกว่า "คุณหนะ เจ๋ง สุดยอด" รู้ถ้วน

 

I2D2 นี่แค่ทัพมอญ เขมร ขอม นะ

ศึกเก้าทัพเพิ่งเริ่ม ชุดใหญ่ต้องดูยาวๆ

สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพทหาร




ในภควคีตา สำนักธนูมีศิษย์อยู่มาก หนึ่งในนั้นมีอรชุน

วันหนึ่งอาจารย์อยากลองปัญญาลูกศิษย์ทั้งหลาย

จึงชี้ไปที่ต้นไม้ใหญ่ ถามศิษย์ว่า ท่านเห็นอะไร

คนหนึ่งตอบไม่เห็นอะไร

คนสองตอบเห็นแต่ต้นไม้

คนสามตอบเห็นแต่ยอดไม้

คนสี่ตอบเห็นแต่นก

แต่อรชุนตอบ " เห็นแต่หัวนก "

แน่นอนสายตานักธนูผู้เชี่ยวยุทธ ย่อมไม่เห็นสิ่งอื่นนอกจาก เป้า


( นี่มุ่งไปเรื่องสงคราม มันก้เข้าทางน้าปราบล่ะสิ หุหุ )