หลวงปู่แหวนมาโปรดในนิมิตร(ฝัน)

ขอบคุณมากครับคุณอ๊อด...ที่สละเวลามาตอบให้ได้รับความรู้ความเข้าใจมากขึ้นนะครับ...

 

คมมากครับคุณอ๊อด.....เข้าถึงหลักการปฎิบัติได้เร็วมาก...โมทนาสาธุครับ

 

2434 สร้างออกมาเยอะพิมพ์มากๆครับท่าน


ใต้ฐาน บรรจุไว้ในขันน้ำมนต์หลวงปู่ปวเรศ


ผมว่า...พิมพ์นี้น่าจะสร้างมาน้อยมากๆ
โค๊ดด้านหลังตำแหน่งเดียวกับรุ่น 2394 (ฉลองเสด็จขึ้นครองราช ร.4)

 

บอกได้คำเดียว "จบ" ครบเครื่อง

 

[FONT=Default Sans Serif,Verdana,Arial,Helvetica,sans-serif]เป็นคำปรัญญาที่ได้ใจจริงๆครับ
[/FONT]

 

"จงเรียนรู้ในสิ่งที่มี แล้วละวางในสิ่งที่รู้"

นี่คือ สิ่งที่ผุดขึ้นมาในจิตของผมขณะเดินจงกรมในค่ำคืนนี้ ลองนำไปพิจารณาดูนะครับ ท่านใดเข้าใจแล้วก็ขออนุโมทนา

 

ขอบพระคุณครับ

ขอขอบพระคุณครับท่านอาจารย์นนต์ และ ขออนุโมทนาในธรรมในคำตอบที่ได้รับด้วยครับ

สิ่งที่ ปุจฉา ไปมิได้มีเจตนาอคติใด ๆ ต่อทุกท่านในกระทู้นี้ เพียงแต่หวังว่าให้ท่านทั้งหลายได้เจริญในธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไป เพื่อจักได้เป็นที่พึงพาแก่ตนเอง แลสรรพสัตว์ทั้งหลาย ให้ข้ามพ้นจากอัตตา และ กองทุกข์ทั้งหลาย

เนวสัญญา นาสัญญา อรูปสัมปันโน ความหมายในเชิงอรรถท่าน กล่าวว่า "สิ่งที่ล่วงมาแล้ว มิควรนำมาคิด" ตามที่อาจารย์นนต์พูถึงในข้อ 3 นั่นเองครับ

ขอเจริญในธรรมจงมีแก่ท่านทั้งหลายครับ

 

ขออนุโมทนาในวิทยาทานของท่านอัศวเมธ ที่ต่อเต็มให้กับธรรมที่ขาดหายไป อันผู้มีบุญ ย่อมรู้ในกระแสของผู้มีบุญ อนุโมทนาสาธุการครับ

 

"บุญ"

สิ่งใดเล่าที่เรียกว่าบุญ ?
กิริยาอย่างไรที่เป็นบุญ ?
สภาวะจิตที่เป็นบุญเป็นอย่างไร ?

 

ขออนุโมทนาครับ สงสัยจะไกล้บรรลุแล้วนะครับท่านอาจารย์

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 3 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>IT Man, nontayan+ </TD></TR></TBODY></TABLE>
สวัสดียามเช้าครับท่าน

วันนี้ไม่รู้เป็นไง รู้สึกอยากอัญเชิญองค์พระประธานยิ้มรับฟ้า (สมญานามโดยท่านนนต์) ซึ่งได้รับมาประมาณเกือบสองปี แต่ไม่เคยอัญเชิญเลย...เพราะไปติดพระระดับ TOP '

ภาษาพระวังหน้าเราขนานนามท่านว่า พระสมเด็จกลักไม้ขีดรุ่นแรก ทรงพระอธิษฐานจิตให้เป็นพิเศษโดยหลวงปู่เจ้าประคุณสมเด็จโต แต่เท่าที่สอบอิทธิคุณ คงมีคณะหลวงปู่ใหญ่บรมครูพระเทพโลกอุดรช่วยเสริมอีกแรง

ก่อนอัญเชิญก็นำมาส่องดูเนื้อท่านเสียก่อน ปรากฏว่า (ตกกะใจ) เจอมวลสารแปลกๆที่ไม่เคยพบเห็นจากพระองค์นี้มาก่อน คือเป็นสีดำออกมันวาวเหมือนเหล็กไหล อารามปีตินิดๆ จึงนำมาให้เพื่อนธรรมทั้งหลายร่วมพิจารณากัน

ภาพแรก ถ่ายไว้เดิมๆเกือบสองปี
ภาพต่อมา...เป็นภาพขยายกับภาพเต็มตามลำดับ - ปัจจุบัน

ปล: โปรดถือว่า...ผมอัญเชิญองค์นี้มาเติมเต็มเบญจภาคีของท่านนนต์ด้วยละกันนะครับ

 

โมทนาสาธุครับท่านนนต์ , ท่านจอมปราชญ์...พิจารณาจากการตั้งคำถามและการตั้งนาม

ผมถือว่าท่านทั้งหลายที่เข้ามาโดยเจตนาที่ดี มีเมตตา
เข้ามาสอนอุบายธรรมให้กับเราเหล่าท่านทั้งหลายในบอร์ดนี้นะครับ

 

ขออนุโมทนากับท่านอัศวเมธเป็นอย่างยิ่ง... การตั้งปุจฉาของท่านก็นับเป็นการสร้างบุญอย่างหนึ่ง...
"บุญ" ตามความหมายและความเข้าใจของผมและบุคคลทั่วไป มักจะคิดว่า หนทางของการสร้างบุญนั้น สามารถทำได้แค่ 3 ทางอันได้แก่ 1) การทำทาน 2) การรักษาศีล และ 3) การภาวนาสมาธิ ซึ่งก็จริงตามนั้น แต่ในพระไตรปิฎกท่านแยกแยะให้ละเอียดออกไปอีก 7 ข้อ อันได้แก่
4) อปจายนะ ความเป็นผู้นอบน้อมต่อผู้ที่ควรนอบน้อม
5) เวยยาวัจจะ หมายถึง ความขวนขวายในกิจหรืองานที่ควรกระทำ
6) ปัตติทาน การให้บุญที่ตนถึงแล้วแก่คนอื่น เช่น การอุทิศบุญกุศลเป็นต้น
7) ปัตตานุโมทนา คือ การยินดีในบุญที่ผู้อื่นถึงพร้อมแล้ว แค่กล่าวอนุโมทนาบุญกับผู้ที่ทำบุญ เราก็ได้บุญแล้ว
8) ธัมมัสสวนะ การฟังธรรมทั้งทางตรงและทางอ้อม ล้วนได้บุญทั้งนั้น
9) ธัมมเทศนา หรือการแสดงธรรม(ของพระพุทธเจ้า) เมื่อได้ศึกษาธรรมะแล้ว ได้ถ่ายทอดให้ผู้อื่น (ปล.ตามความเข้าใจของผม ยังไม่ต้องรอบรรลุธรรม เพียงแต่แสดงตามที่มีในพระไตรปิฎก ไม่ได้คิดเอง ถ้าคิดเองไม่ใช่ธรรมเพราะเรายังไม่ได้บรรลุธรรม) อย่างที่ผมลอกมาแสดงให้ดูในนี้
10) ทิฏฐชกรรม คือ การกระทำความเห็นให้ตรง เป็นสัมมาทิฏฐิ นั่นเอง
ทั้ง 10 ข้อนี้ เราเรียกว่า "บุญกิริยาวัตถุ 10" ซึ่งการสร้างบุญมีเพียงข้อแรก(ทาน)เท่านั้นที่ต้องใช้ทรัพย์ ส่วนอีกเก้าข้อไม่ต้องใช้ทรัพย์เลย ขอให้พวกเราพิจารณาดูนะครับ เราไม่ได้ใช้ทรัพย์มากมายในการทำบุญ แต่เรายังมีหนทางในการทำบุญอีกหลายทาง ใช้ใจทำนะครับครับ
อย่างไรก็ตาม พระพุทธองค์ตรัสว่า "การให้ธรรมะ ชนะการให้ทั้งปวง"...

สรุป "บุญ" หมายถึง การชำระหรือการทำให้หมดจดจากมนทิลเครื่องเศร้าหมองทั้งมวล อันได้แก่ โลภะ โทสะ และโมหะ นั่นเอง... บุญในอดีตเราเห็นยาก แต่บุญในปัจจุบันเราสามารถเห็นได้จากการกระทำตามบุญกิริยาวัตถุ 10 แม้จะเพียงข้อเดียว ก็นับว่าเป็นผู้มีบุญแล้วครับ ส่วนการจะตัดตรงไปสู่พระนิพพานนั้น ก็ต้องไปศึกษาการสร้างบารมี 10 และการละสังโยชน์ 10 กระมัง ผมคงต้องขออาศัยท่านอัศวเมธโปรดสงเคราะห์ด้วยนะครับ อนุโมทนา

 

โมทนาสาธุใน บุญ นี้ด้วยครับผม

 

สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พฺรหฺมรํสี) (นามเดิม: โต) หรือนามที่นิยมเรียก "สมเด็จโต" "หลวงปู่โต" หรือ "สมเด็จวัดระฆัง" เป็นพระสงฆ์มหานิกาย เป็นพระมหาเถระรูปสำคัญที่ได้รับความนิยมนับถืออย่างมากในประเทศไทย ท่านเคยดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดระฆังโฆสิตารามวรมหาวิหารในสมัยรัชกาลที่ 4-5 และได้รับพระมหากรุณาธิคุณโปรดสถาปนาขึ้นเป็นสมเด็จพระราชาคณะชั้นสุพรรณบัฏที่พระราชทินนาม "สมเด็จพระพุฒาจารย์" ในสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4<SUP id=cite_ref-0 class=reference>[1]</SUP>
สมเด็จพระพุฒาจารย์ เกิดในสมัยรัชกาลที่ 1 (หลังสร้างกรุงรัตนโกสินทร์ได้แล้ว 7 ปี<SUP id=cite_ref-1 class=reference>[2]</SUP>) ณ บ้านไก่จ้น (ท่าหลวง) อำเภอท่าเรือ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เมื่อวันพฤหัสบดี เดือน 5 ขึ้น 12 ค่ำ ปีวอก จุลศักราช 1150 เวลาพระบิณฑบาต (ตรงกับวันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2331) มารดาของท่านมีนามว่าเกสร หรือเกตุ<SUP id=cite_ref-2 class=reference>[3]</SUP> ชาติภูมิเดิมเป็นคนแถบตำบลท่าอิฐ อำเภอบางโพ <SUP id=fn_1_back>1</SUP> ส่วนฝ่ายบิดาไม่ปรากฏนาม แต่มีความเชื่อว่าบิดาของท่านเป็นเชื้อพระวงศ์ในราชวงศ์จักรี<SUP id=cite_ref-3 class=reference>[4]</SUP> ท่านบรรพชาเป็นสามเณรในปี พ.ศ. 2343 และอุปสมบทในปี พ.ศ. 2350 เมื่ออุปสมบทในพระพุทธศาสนา ได้นามฉายาว่า “พฺรหฺมรํสี”<SUP id=cite_ref-4 class=reference>[5]</SUP>
สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พฺรหฺมรํสี) หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า "สมเด็จโต" เป็นพระเกจิเถราจารย์ผู้ทรงคุณทางด้านวิชชาคาถาอาคม เมตตามหานิยม โดยเฉพาะอย่างยิ่งวัตถุมงคล "พระสมเด็จ" ของท่าน ที่ถูกจัดเข้าในเบญจภาคี หรือสุดยอดของพระเครื่องวัตถุมงคล 1 ใน 5 ของประเทศไทย และมีราคาซื้อขายในปัจจุบันต่อองค์เป็นราคานับล้านบาท ด้วยปฏิปทาจริยาวัตรและคุณวิเศษอัศจรรย์ของท่าน ทำให้พุทธศาสนิกชนชาวไทยเคารพนับถือว่าท่านเป็นอมตะเถราจารย์รูปหนึ่งของเมืองไทย และมีผู้นับถือจำนวนมากในปัจจุบัน

ในราวปี พ.ศ. 2410 เจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) พรหมรังสี ได้มาเป็นประธานก่อสร้างปูชนียวัตถุครั้งสุดท้ายที่สำคัญของท่าน คือ องค์หลวงพ่อโต ที่วัดอินทรวิหาร ครั้นท่านทำการก่อสร้างได้สูงถึงพระนาภี (สะดือ) ก็มีเหตุให้ไม่สำเร็จ เพราะวันเสาร์ แรม 2 ค่ำ เดือน 8 ปีวอก ตรงกับวันที่ 22 มิถุนายน 2415 เจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒจารย์ (โต) พรหมรังสี ได้สิ้นชีพิตักษัย (มรณภาพ) บนศาลาเก่าบางขุนพรหมในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรวมสิริอายุได้ 84ปี นับพรรษาได้ 64 พรรษา รวมเวลาการเป็นเจ้าอาวาสได้ 20 ปี

ผลงานคำสอนสำคัญๆ
" บุญเราไม่เคยสร้าง...ใครที่ไหนจะมาช่วยเจ้า ... "
" ลูกเอ๋ย ก่อนที่จะเข้าไปขอบารมีหลวงพ่อองค์ใด เจ้าจะต้องมีทุนของตัวเอง คือบารมีของตนลงทุนไปก่อน เมื่อบารมีของเจ้าไม่พอจึงค่อยขอยืมบารมีคนอื่นมาช่วย มิฉะนั้นเจ้าจะเอาตัวไม่รอด เพราะหนี้สินในบุญบารมีที่ไปเที่ยวขอยืมมาจนพ้นตัว...เมื่อทำบุญทำกุศลได้บารมีมา ก็ต้องเอาไปผ่อนใช้หนี้เขาจนหมดไม่มีอะไรเหลือติดตัว...แล้วเจ้าจะมีอะไรไว้ในภพหน้า หมั่นสร้างบารมีไว้...แล้วฟ้าดินจะช่วยเอง..." จงจำไว้นะ... เมื่อยังไม่ถึงเวลาเทพเจ้าองค์ใดจะคิดช่วยเจ้าไม่ได้... ครั้นเมื่อถึงเวลา... ทั้วฟ้าจบดินก็ต้านเจ้าไม่อยู่... จงอย่าไปเร่งเทวดาฟ้าดิน เมื่อบุญเราไม่เคยสร้างไว้เลยจะมีใครที่ไหนมาช่วยเจ้า

ที่มา:

22 มิ.ย. 2554 นี้
เป็นวันครบรอบ 139 ปี สิ้นชีพิตักสัยของหลวงปู่ฯ
ทางวัดระฆังฯจักทำบุญใหญ่ถวายสังฆทานแด่พระสงฆ์เกินร้อยรูป (จำจำนวนไม่ได้) เพื่อน้อมถวายบุญแด่หลวงปู่ฯ

เรียนเชิญท่านทั้งหลายที่สามารถไปร่วมงานได้ โปรดร่วมงานและทำบุญถวายแด่ท่านด้วยนะครับ

 

ขออย่าได้ถึงขนาดนั้นเลยนะครับ เดี๋ยวคนจะเข้าใจผิด(ผมยังเป็นคนธรรมดาที่ต้องค้นหาธรรมอีกยาวไกล) สิ่งที่ผุดขึ้นมานั้น ยังมิใช่ข้อธรรม "ธรรม" เป็นของพระพุทธเจ้าเท่านั้น สิ่งที่มันผุดขึ้นมาอาจเนื่องด้วยอุปทานยึดมั่นถือมั่นของผมเอง อย่างไรก็ตามเมื่อมันผุดขึ้นมาแล้ว ผมจะลองนำไปพิจารณาดูก่อน แต่การละวางนั้นทุกคนควรนำไปปฏิบัติอยู่แล้ว การละวางได้จะต้องรู้ถึงสภาวะของสิ่งนั้นๆก่อน... มันยากมากๆ...คนบรรลุธรรมแล้วเท่านั้นจึงจะบอกเราได้ อนุโมทนา

 

ผมเคยเห็นพระธาตุองค์ใสๆและขุ่น เสด็จมาเกาะอยู่บนผิวพระสมเด็จก็มาก ส่วนเหล็กไหลเพิ่งเคยเห็นของท่านสมบัติ อย่าได้สงสัยและลังเลเลยนะครับ อันนี้ก็นับได้ว่า เป็น "บุญ" อีกอย่างที่แสดงให้เห็น บุญคือสิ่งมหัศจรรย์ที่แสดงให้ผู้ใดเห็น ผู้นั้นก็ย่อมเป็นผู้มีบุญดั่งนี้แล

 

ขอบคุณมากครับท่านนนต์
พลอยให้ผมนึกถึงพระพิมพ์ระดับ TOP, พระกริ่งที่มีพระธาตุเสด็จมาเป็นจำนวนมาก...
กับที่พวกเราประสบมาจากพระแก้วมณีโชติ ลูกแก้ว เพชรนาคา เหล็กไหล...ท่านยังเสด็จมาโปรดเราได้เลย
ก็ทำให้ผมคลายความสงสัยได้มากๆเลย ขอบคุณอีกครั้งครับ

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 4 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>IT Man, สมาชิกธรรม+, สาวกธรรม1+ </TD></TR></TBODY></TABLE>

สำบายดียามค่ำครับท่าน...พี่น้องสองธรรม

เหนื่อยมากๆครับวันนี้ปูหญ้าบริเวณในบ้าน แต่ยังไม่เสร็จเลย

 

ท่านสมบัติมีบุญและวาสนาได้พบเจอพระพิมพ์สมเด็จพระสัมมาถึง6 พระองค์ก็นับได้ว่าสมควรแล้วครับ.....กับการบำเพ็ญบุญทุกๆประการที่เพียรปฎิบัติอย่างต่อเนื่อง...นับเป็นสะเบียงบุญที่เกื้อหนุนให้บรรลุถึงเป้าหมายที่วางไว้โดยเร็ว...ขอโมทนาบุญกับภารกิจอัญเชิญพระธาตุของท่านด้วยครับ

ลองอารธนาชุดนี้แล้วรู้สึกว่าดีมากๆ...ถูกโฉลกครับในหลายๆด้านดูดีไปหมดทุกอย่างที่ท่านสมบัติเคยให้ข้อมูลไว้...คิดอะไร ทำอะไรดูจะราบรื่นไปซะทุกอย่าง(รู้สึกและเห็นส่วนตัวนะครับ)กระแสเย็นมากๆ...อื่นๆอีกมากมาย....

ถ้าหากว่าท่านสมบัติจะเมตตา...ก็ขอรบกวนส่งภาพพระสมเด็จพระสัมมาฯอีก 4 พระองค์ให้ผมทาง PM เพื่อเป็นแนวทางด้วยนะครับ...ขอบคุณล่วงหน้าครับ.