รบกวนเรียนถามว่าเป็นการปฏิบัติกรรมฐานหรือไม่ครับ

สวัสดีครับ รบกวนเรียนถามทุกท่านครับ
ถ้าผมนั่งสมาธิ แล้วเจริญเมตตา
โดยใช้คำภาวนาว่า
"เมตตัญจะ สัพพะโลกัสมิง มานะสัมภาวะเย อะปะริมาณัง"
แปลว่า บุคคลพึงเจริญเมตตา
มีในใจไม่มีประมาณไปในโลกทั้งสิ้น
ถือเป็นการปฏิบัติกรรมฐานหรือไม่ครับ
ขอบพระคุณครับ

 

เจริญเมตตามันต้องเจริญ
ด้วยจิตอันเป็นเมตตาจริงๆ
เอาจิตให้เป็นเมตตาในที่เวลา
ตั้งแต่ตื่นจนหลับ เห็นอะไรเจออะไร
เมตตาไปหมด แต่ตื่นจนหลับ

ถ้าเอาบทสวดนั้นมาภาวนาเฉยๆ
จิตจับที่คำสวดนั้นๆ นั่นไม่ใช่เมตตา
แต่นั้นมันเป็นการภาวนา เป็นสมาธิเฉยๆ

 

การเจริญเมตตากรรมฐาน

การแผ่เมตตาเป็นกรรมฐานอย่างหนึ่ง อยู่ในพรหมวิหาร ๔ และการเจริญกรรมฐานข้อนี้ ทำให้จิตสามารถเป็นสมาธิถึงขั้นฌานได้
วิธีการเจริญกรรมฐานข้อนี้ มีความละเอียดอยู่บ้าง ในเบื้องต้นนั้น ก็คือ ตั้งจิตเมตตาที่ตนเองก่อน ให้มีเมตตาต่อตนเอง รู้จักรักตนเองก่อน รักตนเอง
ก็คือ รู้จักรักไม่ให้ตนเองไปทำสิ่งที่ไม่ดี พูดสิ่งที่ไม่ดี คิดสิ่งที่ไม่ดี แม้จะยังเป็นคนธรรมดาสามัญ
แต่ว่าพยายามที่จะคิด พยายามที่จะทำ พยามที่จะพูดให้ตนดี คิดแล้วตัวเองดี ทำแล้วตัวเองดี พูดแล้วตัวเองดี
ก็เป็นการเริ่มต้นความปรารถนาดีต่อตนเอง พอเห็นว่า ได้แผ่เมตตาให้แก่ตนเอง แล้วรู้สึกดี ใจสงบนิ่งดี
แล้วก็แผ่เมตตาไปยังผู้อื่น ที่เกี่ยวข้องกับตนเองก่อน เช่น มารดาบิดา ผู้มีพระคุณเป็นต้น ขยายกว้างออกไปเรื่อย จนกระทั่งแม้แต่คนที่เป็นศัตรู ก็แผ่เมตตาไปถึง ให้รู้สึกปรารถนาดีต่อเขาเหล่านั้นเป็นที่ตั้ง จนกระทั่งแผ่ไปไม่มีประมาณ ไม่เจาะจงบุคคลใด สิงสาราสัตว์ เทวดาอารักษ์ ตลอดจนพระภูมิเจ้าที่ ก็แผ่เมตตาทั่วไปหมด การแผ่เมตตากว้างออกไปอย่างนี้ มีคำภาวนาแบบง่ายๆ คือ จะนึกเป็นภาษาบาลี หรือ ภาษาไทยก็ได้ โดยนึกที่ตัวเองว่า ขอให้ข้าพเจ้ามีความสุข ขอให้ข้าพเจ้าปราศจากความทุกข์ แล้วก็ท่องเรื่อยไป นึกเรื่อยไป นึกในใจเรื่อยไป เมตตากรรมฐาน เป็นกรรมฐานที่สำคัญอย่างหนึ่ง ในบรรดากรรมฐานทั้งหลาย ฝ่ายสมถกรรมฐาน เหตุที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสกรรมฐานข้อนี้ ก็เพราะมีพระพากันไปเจริญกรรมฐานในป่า แล้วก็ถูกรบกวนจากบรรดาภูตผีปีศาจ ส่งเสียงร้องบ้าง ให้เห็นรูปที่ไม่ดีบ้าง ให้เห็นรูปที่น่ากลัว น่าหวาดเสียบ้าง จนกระทั่งพระไม่สามารถที่จะอยู่ในป่าได้ ก็กลับมาเฝ้าพระพุทธเจ้า กราบทูลว่าไม่สามารถจะอยู่ป่าได้ จะทำอย่างไร
พระพุทธเจ้าจึงตรัสบอกว่า พวกเธอไม่ได้ถืออาวุธไป ต้องถืออาวุธไปด้วย จึงตรัสบอกเรื่อง เมตตากรรมฐาน ให้เจริญเมตตากรรมฐาน
พระพุทธองค์ทรงสอนให้พระเจริญเมตตากรรมฐาน ถ้าเห็นภูตผีปีศาจที่น่าเกลียดน่ากลัว ก็ให้แผ่เมตตา ได้ยินเสียงที่น่าหวาดเสียว ก็ให้แผ่เมตตา แล้วก็จะหายไปเอง เรื่องนี้เป็นเรื่องที่พระพุทธองค์ทรงสอนพระ และ บุคคลโดยทั่วไปให้แผ่เมตตา

ที่มา:หนังสือ สมาธิหลักของใจ
สมเด็จพระพุฒาจารย์(เกี่ยว อุปเสโณ)
การเจริญเมตตากรรมฐาน(สมเด็จพระพุฒาจารย์)

 

ลองอ่าน วิธีเจริญพรหมวิหาร4 จากวิสุทธิมรรคดูครับ
วิสุทธิมรรค เล่ม ๒ ภาคสมาธิ ปริเฉทที่ ๙ พรหมวิหารนิเทศ - วิกิซอร์ซ

 

ได้ครับ เวลาท่อง ให้จิตย่อกับบทสวด อย่าให้มันฟุ้งซ่านใดๆทั้งสิ้น ถ้าฟุ้งก็กับมาอยู่ที่บทสวด นี่เป็นกรรมฐานภาคสมถะ อีกทั้งยังได้โปรดวิญญาณด้วยครับ

 

ลองอ่านในคู่มือปฏิบัติพระกรรมฐาน ดูนะครับ ในนั้นหลวงพ่อพระราชพรหมยาน ท่านเขียนไว้อย่างละเอียด

ส่วนที่คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->คุณบรรเจิด<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_4592570", true); </SCRIPT> ถามว่าเป็นกรรมฐานหรือไม่
ผมขอตอบว่าเป็นครับ ไม่ว่าจะสวดมนต์ หรือ ท่องคำสอน หรือ คำสรรเสริญในความดี ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถือว่า จัดอยู่ในหมวด พุทธานุสติกรรมฐาน ครับ

 

ตอบว่า ที่ทำมาเป็น กรรมฐาน
ถามว่า กองไหน ตอบว่า กองเมตตา ถ้าหากว่า จิตเจ้าของรู้สึกถึงการมีจิตใจที่มีเมตตา อยากให้ผู้อื่นพ้นทุกข์ แผ่ไปทั่วโลกไม่มีประมาณ พูดง่ายๆ ว่า มีใจอยากให้ผู้อื่น สงบสุข อยากให้ผู้อื่นใครก็ได้ ได้รับบุญของเรา ก็เป็นเมตตา

แต่ตามธรรมดาเวลา จะใช้คำบริกรรม ไม่ต้องยาวมาก เพราะยาวเกินไป ก็จะทำให้สติไม่จับอยู่กับที่ เพราะต้องคอยนึก สุดท้ายแล้ว การท่องคำบริกรรมจะทำไป เพราะปากพาไป มากกว่า ใจจะแนบกำกับไปกับคำบริกรรม

 

-ท่านขันธ์ ก็ตอบตามกิเลสเกินไป
-การปฎิบัติกรรมฐานกับเมตตา มันต่างกัน

 

ยัง...ได้แค่คิดเท่านั้นเอง

 

จัดเป็นกรรมฐานเมื่อจิตใจเป็นสมาธิครับ สมาธิและฌาณก็มีหลายขั้น สมาธิมี 3 ขั้น รูปฌาณ 3 ขั้น อรูปฌาณอีก 3 ขั้น ถ้าจะว่ากันโดยลึกๆ จัดเป็นกรรมฐานก้คือเป็นที่อารมณ์สมาธิในขณะปฏิบัติ เป็นวิปัสสนา ไม่ใช่วิปัสสนึก(จากตำราของท่านศรีศากยะอโศก) คือการภาวนาพึงรู้ด้วยใจ ไม่ใช่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยขณะนั่งหลับตาแล้วบอกว่าเข้ากรรมฐาน อันนั้นไม่ใช่ ปัญญาขณะทำกรรมฐานเกิดได้หลายทาง เช่น เกิดจากสมถะที่สงบ หรือเกิดจากโยนิโสมนสิการ คือการน้อมนำใจไปในธรรมขณะนั่งภาวนา การทำสมาธิสามารถทำได้ทุกขณะในชีวิตประจำวัน เราอาจจะไม่จำเป็นต้องไปกะเกณฑ์ว่า เราจะเข้ากรรมฐานนะ คือตอนไหนก้ได้ที่เราว่าง เราเจริญสติ จิตตั้งเป้นสมาธิ แล้วเราก้พิจรณาสภาวะธรรมไป ว่ามันไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป้นอนัตตา อารมณ์กรรมฐานจะเกิดขั้นเอง เราก้ได้ชื่อว่า เราได้ปฏิบัติทั้งสมถะและวิปัสสนากรรมฐาน..........

 

แก้คำผิดข้างบน รูปฌาณ 4 ขั้น และอรูปฌาณ 4 ขั้นครับ.........

 

ถือเป็นการปฏิบัติกรรมฐานครับ...