คมขวานแทรกลงบนเนื้อไม้ไพล่ไปตัดแขนบุตรเทวดาขาดสะบั้นไป

มีเรื่องเล่าไว้ในอรรถกถาขุททกนิกาย ธรรมบท เล่ม 1 ภาค 2 ตอน 3 หน้า 432 มีเนื้อความโดยสรุปว่า ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล มีภิกษุชาวเมืองอาฬวีรูปหนึ่งต้องการสร้างกุฎี ภิกษุนั้นเห็นต้นไม้นต้นหนึ่งสวยดีจึงเริ่มจะตัดไม้ต้นนั้น เทพดามีลูกอ่อนองค์หนึ่งเกิดที่ต้นไม้นั้นอุ้มบุตรออกมายืนอ้อนวอนว่า "พระคุณเจ้าขอท่านอย่าได้ตัดวิมานของข้าพเจ้าเลย,ข้าพเจ้าไม่มีที่อยู่ไม่อาจอุ้มบุตรเที่ยวเร่ร่อนไปได้"ภิกษุนั้นไม่ฟังคำขอร้องยังคงตัดต้นไม้ต่อไป เทวดาคิดว่าพอภิกษุเห็นเด็กทารกเข้าคงเกิดความสงสารจึงได้ลูกออกมายืนยิ้มบนต้นไม้ ภิกษุยกขวานขึ้นสุดหล้าพอเห็นลูกเทวดาก็ยั้งขวานไว้ไม่ทัน คมขวานแทรกลงบนเนื้อไม้ไพล่ไปตัดแขนบุตรเทวดาขาดสะบั้นไป เทวดาองค์นั้นโกรธมากคิดจะฆ่าภิกษุนั้นให้ตายคามือเพราะความแค้น แต่พลันได้คิดว่า "ภิกษุนี้เป็นผู้มีศีล ถ้าเราฆ่าภิกษุนี้เสีย ก็จะต้องเป็นผู้ไปนรก ภิกษุนี้มีเจ้าของเราควรไปแจ้งให้เจ้าของเขาทราบก่อนจึงได้เข้าไปเฝ้าพระพุทธเจ้า


----------สงสัยว่า เทวดามีลูกด้วยหรือ แล้วลูกเกิดยังไง เพราะเทวดาเกิดแบบโอปปาติกะ ลูกจะโตแบบลูกคนหรือยังไง
---------ลูกเทวดาน่าจะเป็นกายทิพย์เหมือนเทวดา ทำไมถูกขวานเข้าจึงแขนขาดได้ หรือเรื่องนี้จะเชื่อไม่ได้

 

เทวดาก็มีลูกได้ ลูกก็เกิดแบบผุดขึ้นเช่นกันนั่นหละ ก็ความเป็นลูกนั้นสำคัญที่เหตุปัจจัยไม่ได้สำคัญที่การเกิด เหตุของความเป็นบิดา มารดา ก็ในสวรรค์ชั้นกามาพจรนั้นยังมีเรื่องรักๆใคร่ๆอยู่ ย่อมมีการเกิดการตายเป็นธรรมดาหละ

ภูมิเทวดา เขาอาศัยกรรมเป็นแดนเกิด เขาสิงสถิตอยู่ที่ต้นไม้ใหญ่ด้วยวิบากแห่งกรรมที่เขาได้ทำไว้ส่งผล กายเขาย่อมสัมพันธ์กันกับแดนเกิดนั้นด้วยเพราะผลแห่งกรรม เมื่อต้นไม้นั้นถูกทำลายลงเขาก็ต้องถูกทำลายเช่นกันนั่นเอง

ไม่น่าสงสัยหรอก อีกอย่างสงสัยไปก็เท่านั้นไม่เกิดประโยชน์เลยหนอ

 

มีได้ครับ เทวดาบางจำพวกโดยเฉพาะชั้นต้นๆ มักจะมีเทวดาเด็กๆอยู่ด้วย ต้องอาศัยเทวดาท่านอื่นดูแล

พวกนี้จะโตเข้าไปสู่วัยหนุ่มสาว แล้วจะหยุดเจริญเติบโตอยู่แค่นั้น

เรื่องแขนขาด ก็อย่างที่พระคุณเจ้าท่านได้ตอบไว้แล้ว

สาธุ