เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ

 

รบกวนคุณพี เสาวภา ช่วยดูด้วยครับ
เหรียญเต่าหลวงพ่อทรง ได้มาก่อนท่านมรณภาพครับ

ขอบคุณครับ<!-- google_ad_section_end -->
<FIELDSET class=fieldset><LEGEND>รูปขนาดเล็ก</LEGEND>


</FIELDSET>
เป็นรุ่นที่สร้างโดยศูนย์ครับ

เรียกว่ารุ่นเต่าสร้างตัว ถ้าที่มาที่ไปดี ก็ โอเคครับ

 

ยินดีด้วยครับ บทพิสูจน์อีกอันสำหรับสิ่งเหนือธรรมชาติ และ เหตุผล

 

กราบหลวงปู่บุญศรี กราบหลวงพ่อทรง กราบหลวงปู่อั๊บ

ดีใจจังที่จะได้รับทราบเรื่องราวของหลวงปู่บุญศรีจากพี่ พี แล้ว ... สาธุ สาธุ สาธุ

 

กราบๆๆ หลวงปู่ทรง หลวงปู่บุญศรี

เย้ ในที่สุดก็ได้ฟังเรื่องราว ของหลวงปู่บุญศรีแล้ว ดีใจจัง

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง หลวงปู่บุญศรีครับ

 

กราบหลวงพ่อทรง หลวงปู่บุญศรี หลวงปู่อั๊บ
สวัสดีครับพี่พีและทุกท่าน

ติดตามอ่านครับ นานๆเข้ามาที
วันนี้ฝนตกหนักเลยช่วงเช้า ช่วงเปลี่ยนอากาศคาดว่าน่าจะหนาวขึ้น
ทำเอาเป็นหวัดงอมแงม เจ็บคอ ต้องรีบหายากิน
รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับทุกท่าน

 

ครั้งแรกที่พบ respect at first sight


หลังจากได้รับคำชวนจากเพื่อนของผมแล้ว เสี่ย ท (ตัวนี้จะเป็นตัวละครสำคัญตัวหนึ่ง เพราะเก่งเรื่องคาถาอาคมมาตั้งแต่ยังเด็ก สมัยเรียนชั้นมัธยมด้วยกันกับผม และชอบสร้างวัตถุมงคล ) พอหยุดเสาร์ ผมกับเสี่ย ท ก็บึ่งรถไปพยุหะ ทันที หนทางสาย เอเซียสดวก ไม่มีมือปืนมาคอยดักไล่ยิงคนแถว บางปะอิน...แหะๆ

ไปถึงก็เกือบ เที่ยง แวะหาอะไรทานแถวปั้มท์แล้วเพื่อผมแนะนำให้ซิ้อ ไอสครีม วนิลา เพราะหลวงปู่ชอบฉัน (สาเหตุ เพราะฉันง่าย ท่านไม่มีฟันเหลือแล้ว ) และแวะซื้อ นิตยสาร ๑๙๑ และข่าวอาชญากรรม ไม่ใช่เพราะท่านชอบอ่านเรื่องผู้ร้ายแต่จะเล่าให้ฟังทีหลัง เหตุการณ์มันเยอะ ผมจะค่อยเล่าๆไป

พอไปถึง อย่างว่า หลวงปู่ นั่งคอยอยู่แล้ว ไม่ได้ไปไหน ( ท่านมีรถเอง สองคัน โตโยต้า และ Volvo เก่าๆ มีคนเอามาขาย ท่านซื้อไว้ เบื่อๆท่านจะให้คนขับ พาท่านไปเที่ยว ผมเองเป็น โชเฟอร์หลายครั้ง ) พอกราบเสร็จถวายของเสร็จ เสี่ย ท แนะนำตัว ท่านก็ อือๆ ไปตามนิสัยท่าน ในมือมีหนังสือนิตยสาร ๑๙๑ อยู่ในมือของท่าน ท่านก็โยนมาให้อ่าน แล้วบอกว่าเสี่ยตังฮั้ว เปิดหน้าให้ดู เอามือชี้ ๆ ปิดหน้าหนังสือไปที่ปก ว่าเป็น ๑๙๑ เอานิ้วชี้ไปที่หน้าปก และเปิดหนังสือ หน้าข่าว แล้วก็บอกอีกว่า เสี่ยตังฮั้วๆ พูดสั้น ซ้ำๆหลายครั้ง

ใน พ.ศ.น่าจะประมาณ ๒๕๓๙ นั้นท่านที่โตๆแล้วคงจำได้ว่ามีข่าวดัง เสี่ยตังฮั้ว ผมก็ลืมชื่อจริงของท่าน และกราบขออภัย ลูกหลานท่านด้วย ที่เอามาเขียนอ้างถึง เสี่ยตั้งฮั้วท่านเป็นใหญ่เป็นโตขนาด เคยเป็น รมต หรือ ผู้ช่วย รมต ในยุคนั้น รัฐบาลใดรัฐบาลหนึ่ง วันหนึ่งท่านกลับบ้านมา ข่าวว่าท่านอยู่บ้านคนเดียว ผู้ร้ายมาขโมยของหรือ ดักทำร้ายท่าน อย่างใดอย่างหนึ่งผมก็เลือนๆ พอท่านกลับมาบ้าน เอามีดฟันท่าน ตามข่าวท่านก็รำมวยจีนต่อสู้ แต่ด้วยมีอายุ และมีตัวคนเดียวเลยถูกผู้ร้ายฟันตาย น่าสยดสยองมาก

ผมก็งงๆ และยังไม่คิดอะไร แต่เสี่ย ธ มีอาการแล้วชะโงกหน้ามาดูหนังสือ

ผมมารู้ทีหลังว่าท่านให้หวย และ หลังจากนั้นผมไปหาท่านทุกอาทิตย์ และ ๑๙๑ ก็เป็น presenter อยุ่หลายอาทิตย์ และถ้าท่านตามย้อนไปดูน่ะครับ ปีนั้น หวยออก ๑๙ ๙๑ ออกตามกันมาหลายงวด จนผมจับทางได้ ได้ค่าน้ำมันรถมาหลายงวด



ไปคราวนั้น ท่านพาไปเดินดู ริมแม่น้ำด้วย ท่านเจตนาพาไปเอง ผมเลยขอท่านถ่ายรูป เป็นรูปแรก วันแรกที่ผมได้เจอท่าน ท่านก็ยืนตรงที่ๆต่อมาสร้างแพโบถส์น้ำ ในรูปจะเห็นแพน้ำหลังเก่า ที่ท่านไว้รับผ้ากฐิน



ส่วนวัตถุมงคลท่านก็แจกแหลก องค์แรกที่ผมได้คือ รูปหล่อๆเล็ก ๆ เนื้ออัลปาก้า ท่านมีเป็นถุง ผมเก็บไว้บนโต้ะพระอย่างดี พอคราวไปหาท่านคราวหน้า ว่าจะไปขอให้ลูกอีก ท่านบอกหมดซ่ะแล้ว

ผมไปหาท่านทุกอาทิตย์เป็นปีๆ ดูท่านอยู่นาน จนมั่นใจขึ้นเรื่อยๆ ว่าท่านเป็นพระที่มีสติทุกอย่างก้าว ไม่มีหลุด ไม่มีหลงไม่มีลืม มีแววตาท่าทางแจ่มใสตลอดเวลา

เรื่องของหลวงปู่ ผมรีบเขียนไม่ได้ เพราะรายละเอียดมันเยอะ ผมจะเขียนไปเรื่อยๆน่ะครับ ให้เวลาผมสัก สามปี ...แหะๆ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง หลวงปู่บุญศรี ครับ

กี่ปี ก็จะตามอ่านครับพี่พี

 

สวัสดีครับ พี่พี

รอติดตามเรื่องราว อย่างกับอยู่หน้าเวทีครับ สาธุ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ
กราบ กราบ กราบ หลวงปู่พระครูบุญศรีครับ

สวัสดีครับพี่พี พี่น้องบ้านเหรียญบินทุกๆท่าน<!-- google_ad_section_end --> ครับ<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->
ติดตามอยู่ครับ

 

กราบหลวงปู่ทรง หลวงปู่อั๊บ หลวงปู่บุญศรี
และสวัสดีพี่น้องบ้านเหรียญบินทุกท่านครับ
ผมจะตามอ่านครับ อ่านหลวงปู่ทรงยังไม่จบเลย หลวงปู่บุญศรีมา ตื่นตาตื่นใจจริงๆๆครับ ขอบคุณครับ

 

กราบ กราบ กราบหลวงปู่บุญศรีและหลวงพ่อทรงครับ

 

เขียนกี่ปีก็ยังตามอ่านอยู่ดีครับพี่

 

หลวงปู่กับพลเอก หาญ ลีลานนท์

เรื่องราวทีผมเจอกับหลวงปู่มีหลายเรื่อง บางเรื่องเหมือนพึ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน แล้วผมพึ่งกลับจากวัดมา ผมมานั่งรวบรวมเหตุการณ์ เปิดแฟ้มรูปถ่ายเก่าๆ มีหลายรูปและหลายเรื่อง เหมือนเรื่องที่อัดแน่นอยู่ในอดีตที่กำลังต้องการออกมาเป็นตัวหนังสือ

จนผมไม่รู้จะเล่าอย่างไร เรื่องไหนก่อน จนผมเปิดมาเจอรูปนี้ เหตุการณ์ก็ผุดขึ้นในหัว

จากรูปเป็นรูปที่ผมถ่ายหลวงปู่ นั่งคุยอยู่กับพลเอกหาญ ลีลานนท์ และ คนของท่านอีกคน หลวงปู่นั่งอยู่ท่านซ้ายมือ ส่วนพลเอกหาญ นั่งอยุ่ทางขวาสุด ส่วนคนที่นั่งหันหลังเป็นคนของพลเอกหาญ ผมนั่งรออยู่ข้างล่าง กล้องเป็นกล้องรุ่นเก่า ไม่มีซูม ผมเลยถ่ายได้แค่นี้ คนรุ่นโตๆหน่อยจะจำนโยบายใต้ร่มเย็นได้ บ้านเมืองใต้ตอนนั้สงบมาก ก็มีท่านนี้แหละ พลเอกหาญ ครับบริหาร คนรุ่นหลังมาเขาไม่ทำแบบท่าน มันถึงวุ่นวายอยู่จนบัดนี้

สถานที่นั้นเป็นรีสอร์ทแห่งหนึ่ง ในจังหวัดอุทัย ผมลืมชื่อซ่ะแล้ว มีลำธารสายใหญ่ อากาศเย็นสบายดีมาก เจ้าของเป็นฝรั่ง ที่มีแฟนเป็นคนไทย มานิมนต์ท่านไปฉันเพล ก่อนหน้าอาทิตย์หนึ่ง ท่านสั่งผมว่า มาเช้าๆหน่อย จะให้ขับรถไปที่รีสอร์ทนี้ ฝรั่งเขามานิมนต์

หลวงปู่กับฝรั่งจะเป็นเรื่องธรรมดามาก มีฝรั่งหลายคนมาหาท่าน แต่ผมไม่เคยเจอตัวเป็นๆ นอกจากคนเดียวที่เป็นแฟนของลูกศิษย์ท่านคนหนึ่ง นอกนั้นมีแต่ท่านเล่าให้ฟัง มีหลายคน เป็นเรื่องแปลกๆหลายเรื่อง ท่านอดใจรอผมเล่าให้ฟัง

ฝรั่งคนนี้ยังหนุ่มอยู่ อายุ ประมาณ สามสิบกว่าๆ กับแฟนคนไทย จะมารู้จักหลวงปู่ได้เพราะแฟนพามา ฝรั่งเจอหลวงปู่ชอบใจ เลยไปมาหาสู่กัน เขาพา มาซื้อที่แห่งนี้แล้วพัฒนาขึ้นมาเป็นรีสอร์ท ผมจำได้ว่าไกลมา ผมมาแต่เช้าพอหลวงปู่ฉันเช้าเสร็จ ก็ขับรถพาหลวงปู่ไปตามแผนที่ที่เขาเขียนให้ ผมนำมาเทียบกับแผนที่ทางหลวง ขับจากวัดมาเกือบข้ามจังหวัดมาอีกฟาก แต่ไปถึง ก่อนสิบโมง

เจ้าภาพเลยนิมนต์หลวงปู่นั่งรอ ที่นั่งรอพอดีมีพลเอกหาญ ท่านนั่งอยู่กับพวกอีกหนึ่งคน พอหลวงปุ่นั่งท่านก็สนทนากัน ผมเด็กกว่าเลยย้ายมารอข้างล่างแต่ได้ยินแว่วๆว่าหลวงปู่มีอะไรพกมาในย่าม เดี๋ยวผมจะค้นย่ามเผื่อได้ของดี แล้วเขาก็หัวเราะกัน ส่วนหลวงปู่ยิ้มๆตามอุปนิสัยของท่าน

ฉันเพลเสร็จก็กลับไม่มีไรมาก แต่ผมจำได้ ท่านบอกผมว่า ไม่สนุกเลย...

 

กราบหลวงพ่อทรง หลวงปู่พระครู บุญศรี
สวัสดีครับ พี่พี และพี่น้องบ้านเหรียญบินทุกท่าน
เข้ามารายงานตัวและติดตามอ่านเรื่องราวดีๆที่หาอ่านที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว
ขอบารมีหลวงพ่อทรงและหลวงปู่พระครู บุญศรี คุ้มครองทุกท่านครับ

 

หลวงปู่ชอบนาฬิกา

หลวงปู่กับคนต่างชาติจะมีหลายเรื่อง ผมเห็นท่านคุยภาษาไทยนี่แหละ แต่คนต่างชาติรู้เรื่อง พอคนต่างชาติคุยจะหันมาทางผมจะให้แปลให้ ผมก็แปลให้ท่านฟัง แต่ท่านก็รู้เรื่องดีอยู่แล้ว ผมเป็นแต่เพียงตัวประกอบให้ละครดูธรรมดาเท่านั้น

ท่านจะมีของฝากแปลกๆ เช่นครั้งหนึ่งหลังจากผมเป็นลูกศิษย์ท่านแล้ว พอผมขึ้นไปกราบท่าน ( ท่านชอบอยู่ชั้นบนถึงจะแก่มากแล้ว แม้ห้องน้ำจะอยู่ข้างล่างก็ตาม อันนี้เป็นเรื่องแปลกสำหรับคนมีอายุมากๆแบบหลวงปู่ ) ท่านควักนาฬิกาข้อมือเรือนหนึ่งจากย่ามให้ผมดู เป็นเรือนทองทั้งอัน ยี่ห้อลืมๆ จำได้ขึ้นต้นเป็นตัว T และรับประกันว่ายี่ห้อนี้ไม่มีขายในเมืองไทย เป็นนาฬิกาแบบพวก ไฮโซ ยุโรป มีหน้าปั้มท์ แบบดู ข้างขึ้น ข้างแรม มีรูปพระจันนทร์ และมีหลายเข็ม ผมรับมาดูแล้วทึ่งมาก เพราะนาฬิกาเรือนนี้ต้องแพงหูดับและรับประกันว่าไม่ใช่ของเทียม มีน้ำหนัก ผมเอากล้องส่องพระ ส่องดู ฝีมือทำละเอียดมาก เข้าขั้น hand made ของแท้แน่นอน ตัวอักษรมีลายทอง มีเพชรสวิสฝังตามจุดบอกชั่วโมง

ท่านเห็นผมทึ่งๆ ( หลวงปู่รู้ใจคนทุกอย่าง ไม่ว่าใครจะมาท่าไหน คุยที่ไหนก่อนมาถึงวัด จะพูดหรือไม่พูดเท่านั้น ถ้าท่านยังมีสังขารอยู่ ผมกล้าท้าไปลอง แต่เผอิญท่านไม่อยู่แล้ว...เหอๆ ผมเลยมาเล่า เพราะถ้าท่านอยู่ ผมไม่เล่าเด็ดขาด กลัวคนไปรุมท่าน ) ท่านบอกว่าฝรั่งเขาให้มา ผมถามว่าฝรั่งที่ไหนหลวงปู่ ท่านนิ่งไม่ตอบ เลยอดรู้ แต่ผมสงสัยมาก

นาฬิกาแบบนี้ให้เดาทำมาจาก swiss เป็นพวก Hand made แบบ limited คือมีจำนวนจำกัด ฝรั่งคนนี้มันต้องไม่ธรรมดา แล้วดันรู้ด้วยว่าหลวงปู่ชอบนาฬิกา หลวงปู่มีนาฬิกาหลายเรือน แต่ส่วนใหญ่จะเป็นพวก มิโด้ ราโด้ เรือนทอง ตามแบบที่คนรุ่นเก่านิยมและและท่านจะชอบเอามาดู เอามาแนบหูฟังนาฬิกามันเดิน แบบเด็กเล่นของเล่นน่ะครับ ดูมีความสุขและสนุกมาก ไม่ทราบท่านพอนึกภาพออกหรือไม่ ผมเองก็บ้านาฬิกาครับ มีหลายเรือน แต่ซื้อมากเมียด่า เลยมีบ้างแต่ชอบอ่านนิตยสารพวกรูปนาฬิกามีด และปืน เอามาดูรูปก็มีความสุข

ตอนนั้น internet ยังไม่ฮิต ไม่งั้นผมคงมาทำการบ้านได้ว่ายี่ห้อนี้มันคือยี่ห้อที่ไหน นาฬิกาเรือนนี้ และเรือนอื่นๆ คงจะหายไปหลังจากท่านเสีย นอกนั้นยังมีนาฬิกาพก เรือนทอง สายทองคำด้วย

ตกลงฝรั่งคนนี้คือใคร มารู้จักหลวงปู่ได้อย่างไร ก็ไม่มีใครรู้ และ เอานาฬิกามาถวาย ถ้าพูดกันไม่รู้เรื่องไม่มีทาง และไม่มีทางที่หลวงปู่จะพูดขอ แต่ผมไปหาท่านจนรู้นิสัย เช่นพอผมเอาเหล็กจารหัวเพชรมาโชว์ท่าน ท่าทางท่านสนใจมากและบอกว่าสวยดี แสดงว่าถูกใจ

ตกลงอะไรถ้าท่านทักว่าสวยดีแสดงว่า ชอบ ผมเลยถวายท่านไปเลย

มา พ.ศ. นี่ ผมจะสรุปแบบที่ผมคิดในตอนนั้น ท่านไม่ต้องเชื่อ ผมเดาว่าฝรั่งคนนี้ไม่ได้อยู่เมืองไทยหรอกครับ และท่านไปได้นาฬิกามาได้อย่างไร ท่านก็เดากันไปเองน่ะครับ ของแบบนี้ไม่มีคนธรรมดาใส่ และ ไม่มีใครที่ไหนถอดมาถวายพระหรอกครับ มันต้องมีเหตุครับ ที่ฝรั่งคนหนึ่งมารู้จักหลวงปู่ มีการประทับใจ ( จะด้วยเหตุผล ทางด้านการช่วยเหลือ ด้านอภินิหาร ด้านทางธรรม หรือ ด้านใดด้านหนึ่ง ) และถอดนาฬิกาข้อมือถวาย หรือ ซื้อมาถวายแบบเต็มใจ



ภาพประกอบเรื่อง เป็นนาฬิกา ราโด้ เรือนทอง ( ต้องเรือนทองเท่านั้น ) เป็นชนิดเดียวกับที่ท่านชอบพกใส่ย่าม จะมีมิโด้เรือนทองด้วย ที่พวกผู้ใหญ่รุ่นเก่าชอบใส่ ว่ามีระดับ ตอนแรกๆผมไม่ค่อยชอบพวกนาฬิการาโด้แบบนี้ เห็นดูตอนเด็กๆ เขาเอามาโฆษณาใน ทีวี ( ขาวดำ ) ให้รถทับยังไม่พัง แต่ดูเทอะทะ พอมารู้จักหลวงปู่ เห็นท่านชอบ มันคงมีเหตุผลอยู่ ผมเลยไปหามาบ้าง เอามาให้ท่านเสก ( พวกนาฬิกา ปากกา กระเป๋าสตางค์ ผมขอให้ท่านเมตตาเสกให้ และซ้ำหลายที รวมทั้งลงหัวตัว)

ซึ่งเป็นข้อสังเกตุอย่างว่า นาฬิกาที่ท่านมีใน collection ของท่าน จะเป็นแบบที่หาซื้อได้ในเมืองไทยทั้งนั้น ยกเว้นเรือนที่ผมเห็นเท่านั้น ที่มี ที่มาที่ไปแบบพิศดาร ยังมีนาฬิการุ่นเก่าอีกยี่ห้อที่พวกผู้ใหญ่รุ่นเก่าชอบใส่ เป็นของเยอรมัน ผมลืมยี่ห้อ หลวงปู่เล็กวัดทำนบเคยเล่าให้ผมฟัง ว่าทนทานมาก เอาปากับพื้น หรือเอามาทอยกองได้ เอามาดูยังเดินได้ ใช้สบาย เดี๋ยวนี้ไม่มียี่ห้อนี่แล้ว และนาฬิการุ่นใหม่ แค่ตกก็ฟังหรือ แตกแล้วครับ

นอกเรื่องนิด นอกจากนั้น ยังมีนาฬิกา โซโก้ รุ่นเก่า รุ่น Sea Lion เป็นนาฬิกา ออโตเมติก ทนทานแบบโคตรมหาทน พอผมสอบเข้าจุฬาได้ ( พ.ศ. ๒๕๑๕ ) แม่ผมซื้อให้เรือนหนึ่งเป็นเรือนเหล็กเป็นรางวัล ในราคา ๕๐๐ บาทพ.ศ. นั้นเท่ห์ระเบิด ผมก็โคตรดีใจ ใส่ทุกวัน นอนยังใส่...แหะๆ ทนทานแบบโคตรมหาทน ผมใส่อยู่หลายสิบปี ไปนอก กลับมาไทย จนไปนอกอีก ใส่ขึ้นเขา เข้าป่า ทำงานตามแท่นเจาะ ไม่มีพัง มีครั้งเดียวที่เก่าแล้วน้ำเข้า เอาไปให้ช่างล้าง ใส่ seal ให้ เอามาใส่ต่อได้ จนตัวเรือนถลอกปอกเปิก ยับเยินก็ยังเดินดี จนผมไม่กล้าซื้อของใหม่ เพราะแม่ให้มา ทั้งที่ชักเบื่อ เพราะมันดูเก่าเต็มที พอแต่งตัวดีๆ มันขัดกับนาฬิกาที่ใส่ จนกระทั่งหายไปครับ การหายก็มีเรื่องเหมือนกัน แต่ไม่กล้าเล้า ...อาย เลยตกลงผมใช้มาเรือนเดียวเป็นสิบปี ไม่มีพัง ไม่มีเบี้ยว ผมเคยไปถามบริษัทเขาว่ามีไหมรุ่นนี้ เขาบอกเลิกทำไปนานแล้วครับ ผมไปเดินดูของเก่า ยังมองหารุ่นนี้อยู่ เจอจะซื้อไว้ดูครับ

นาฬิกาเยอรมันนี้ผมไม่เห็นหลวงปู่มี และไม่เคยเห็นพวก โรเล็กซ์ด้วยครับ จะมีหลักๆคือ มิโด้ และ ราโด้ครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง หลวงปู่บุญศรีครับ

 

กราบหลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง ... ครับ
เข้ามารายงานตัวก่อนไปทำงาน พร้อมกับอ่านประวัติของหลวงปู่บุญศรีอย่างตั้งใจครับ...

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่บุญศรี หลวงพ่อทรง หลวงปู่อั๊บ ครับ