มีเรื่องรบกวนถามอีกแล้วค่า เกี่ยวกับพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์

กำลังจะกลายเป็นเจ้าหนูจำไมไปแล้ว หนูถามบ่อยเหลือเกินค่ะช่วงหลังๆ ยังไงทุกๆคนในเว็บพลังจิตก็ช่วยตอบคำถามค้างคาใจหนูด้วยนะคะ ขอโทษด้วยที่ต้องตั้งกระทุ้บ่อยๆ

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า การที่หนูกลัวว่าท่านจะโกรธเคืองหนูหรือไม่ที่อาจเผลอไปว่าท่าน หนูก็คิดไปไกล กลัวท่านจะโกรธ จะมาเอาชีวิต จะขัดขวางแบบนั้นแบบนี้ ทั้งๆที่ในใจก็คิดได้นะคะ ว่าท่านจะทำไปทำไม? ท่านเป็นผู้มีบุญสูงส่ง มีเมตตาธรรม คุณธรรม เราเองก็ไม่ได้ตั้งใจคิดอะไรไป แล้วจะเอามาคิดมากทำไม

แต่สุดท้ายจนแล้วจนรอดก็เลิกคิดไม่ได้ จึงได้ตัดใจขึ้นเด็ดขาด โดยตั้งจิต พูดขึ้นไปเลย ว่าถ้าในอนาคต ท่านจะไม่พอใจหรือจะเกิดสิ่งใด ให้ท่านมาบอกด้วยนะคะ ในฝันก็ไ้ด้ แต่ก็บอกไปด้วย ว่าถ้าท่านไม่ได้ไม่พอใจในการกระทำ ท่านก็อาจไม่ได้มาสนใจ และเมื่อคืนก็ไม่ได้ฝันอะไรเกี่ยวกับท่านค่ะ
จนมาตอนเช้า ใจมันคงยังไม่นิ่งพอ คิดดีไม่เคยได้นาน ก็หาเรื่องอีก บอกท่านไปว่า ถ้าวันนี้เดินทางกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย หนูขอคิดตีความไปเอาเองเลยนะคะว่าท่านไม่ถือโทษอะไรกับหนูแล้ว ขอให้ท่านคุ้มครองด้วย เมตตาหนูด้วย ไม่ว่าจะปัจจุบัน หรือในอนาคตก็ตาม
กรรมจริงๆค่ะเกิดมาเป็นคนคิดมากแบบนี้
แล้วการกระทำเช่นนี้เข้าทางทำนองลบหลูปรามาส หรือว่าท้าทายหรือไม่คะ ?
เราเชื่อนะคะว่าท่านนั้นมีอยู่จริง แต่เราเครียดจนหาทางออกไม่ถูก จึงได้พูดและทำไปแบบนั้น เพื่อความสบายใจของตนเอง แล้วก็บอกท่านไป ว่านี่ไม่ได้เป็นการท้าท้ายหรือลบหลู่ท่านนะคะ ต้องการทำเพื่อความสบายใจจริงๆ เพราะกลัวมากๆค่ะ

แล้วก็คำถามสุดท้าย เคยได้ยินมาว่า ขอพรเรื่องความรักกับท่านไม่ได้หรือคะ? แล้วถ้าขอท่านไปแล้ว จะเป็นอะไรหรือไม่ รบกวนผู้รู้ด้วยนะคะ มีปัญหาคาใจเยอะเหลือเกินค่ะ

 

พระนางเจ้า สุนันทากุมารีรัตน์ คือ ใคร คุณเคารพนับถืออย่างไร พระนางเจ้า มีคำสอนอย่างไร ผมแนะนำให้ มาเคารพบูชา พระพุทธเจ้าดีกว่ามั้ย เพราะพระพุทธองค์ มี เมตตา คลอบคลุม ทั้ง 3 โลก นับถือแล้วปฎิบัติตาม มีแต่ เจริญและเจริญก้าวหน้า ทั้งทาง โลก และทาง ธรรม

 

หนูมีพระพุทธเจ้าท่านเป็นที่พึ่งทางใจแน่นอนอยู่แล้วค่ะ แต่สิ่งที่กลัวตอนนี้คือ การกระทำที่ได้กระทำลงไปนั้น เป็นเหมือนเช่นการลบหลูดูหมิ่นท่านหรือไม่ เกรงว่าจะเป็นการทำให้สะดุดกับการใช้ชีวิตต่างๆ เ้ป็นกรรมติดตัวน่ะค่ะ เพราะเจ้าความคิดแท้ๆ หลงทำตามมันไปซะได้

 

เป็นจิตที่ปรุงแต่งไปโดยตัวเราเองทั้งนั้น
เอาจิตไปเกาะสิ่งที่เป็นกุศลอื่นๆ ดีกว่ามั้ย เช่นพุทโธ

สิ่งที่เป็นอกุศลก็จะถุกทดแทนด้วยกุศล
เราดูจิตขณะฟุ้งไปนั้นก็เป็นการภาวนาเหมือนกัน คือว่ามีการเกิดดับ ไปเป็นธรรมดา
อยู่ในภพที่เป็นชาติปัจจุบันดีกว่า
หากต้องการลดบุพกรรมลงก็ขออโหสิกรรมและแผ่เมตตาไปด้วยก็จะลดไปได้อีกทาง

 

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ตอนนี้ก็พยายามขอขมาท่านอยู่ตลอดเวลา บอกไปว่าที่คิดไปแบบนั้น ที่พูดไปแบบนั้นก็เพื่อสร้างความมั่นใจแก่ตนเอง ไม่คิดจะลบหลู่ท่านจริงๆ เพราะส่วนตัวแล้วเป็นคนเชื่อเรื่องเหล่านี้มากค่ะ แต่จริงๆไม่เคยเจอกับตัวเองนะคะ เพียงแต่ได้อ่าน ได้ศึกษามาจากผู้อื่น อาจเป็นเพราะรู้มามากไป เลยนำมาปรุงแต่งจิตคิดมากไปเอง

 

พระพุทธเจ้าท่านบอกว่า ความเป็นคนความมีชีวิต เป็นความไม่แน่นอน แต่เราทุกคนไม่ว่าคนหรือสัตว์เกิดมาแล้วก็มีความตายเป็นสิ่งสุดท้ายแน่นอน ไม่มีใครเป็น อมตะ ถ้าทำใจได้ว่า ชีวิตเราไม่แน่นอน มันจะตายวันนี้พรุ่งนี้ก็ไม่รู้ อยู่ๆขับรถไปเจอคนขับรถประมาณ เราไม่ชนเขา เขาก็ชนเรา เกิดพลาดพลั้งตายไป เราไม่ต้องคิดต่อไปว่าจะอยู่ ถึง 60-70-80 ให้คิดว่า ตายวันนี้ พรุ่งนี้ อาจจะเป็นไปได้ แต่ถ้าตายแล้วเราจะเป็นอย่างไรจะทุกข์จะสุขไหม เราตายแล้ว ญาติเราตายด้วยหรือเปล่า พ่อแม่ตายด้วยหรือเปล่า เค้าก็ทำงานของเขาต่อไปเลยไม่จำเป็นเลยที่เราต้องเป็นห่วงท่านทั้งหลาย ถ้าเข้าใจว่าทุกคนเกิดมาต้องตาย อาจจะตายวันไหนไม่รู้ ก็คือคนที่ไม่ประมาทใน การทำบุญ ทำความดี ไม่ต้องไปคิดอะไรมากมาย สิ่งที่ทำให้เราไม่สบายใจก็ไม่ต้องไปคิด ครับ ทำบุญแล้วนึกถึงบุญที่เราทำ จะเป็นจะตายก็ช่างมัน แต่เราทำบุญแล้วเราสบายใจ หัดมองโลกในแง่ดี คิดง่ายๆครับ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด แ่ต่ถ้าเกิดแล้วเราก็ไม่ต้องไปโทษใคร ให้หาทางออกให้ได้ อย่างจะเล่าให้ฟัง มีอยู่คนนึงหมดอายุไข แล้วเขาโดนรถชนตาย หลวงพ่อเลยบอกว่า ถึงแม้รถไม่ชนตายก็จะไปจมน้ำตาย เพราะเขาจะไปเที่ยวเขื่อน ไม่ตายที่นึงก็ต้องตายอีกที่นึง แต่ถ้าเรานึกถึงความตายไว้ว่ามันเป็นของธรรมดาแล้ว ทุกคนเขาก็ตายกัน แต่ไม่ใช่ฆ่าตัวตายนะ อยู่และให้มันตายไปเอง แต่เราต้องหมั่นทำความดี และพอความตายเข้ามาึถึงจริงๆก็ทำใจให้เป็นปรกติสุข จะได้ไปเกิดในภพภูมิที่ดี ไม่ต้องนึกถึงกรรมชั่วเดี๋ยวจะได้ไปนรกก่อน. นึกถึงบุญที่เราเคยทำบ่อยๆ กลาบพระ สวดมนต์เป็นประจำ ดีมากเลยคับ

 

พยายามทำจิตอย่าให้ฟุ้งเหมือนที่ผมกำลังฝึกต้องพยายามครับ

 

อาจจะเคยเกี่ยวเนื่องกันมากับท่านมั้งคะ ถึงได้ระลึกถึง

ถ้าไม่แน่ใจ กลัวประมาทพลั้งเผลอ ให้ขอขมาพระรัตนตรัยและระลึกถึงท่าน ขอขมาท่านบ่อยๆ รวมถึงเทพ พรหม เทวดาที่รักษาท่านด้วย

ระลึกถึงและขอขมาบ่อยๆ น่าจะดีขึ้นได้ และดำเนินชีวิตไปตามปกติ

หากมีความคิดอกุศลแว่บขึ้นมา ก็ดูแล้วปล่อยผ่านไป ความคิดนั้นไม่ใช่เรา เราเป็นแค่ผู้ดูความคิดนั้นเฉยๆ น่าจะดีขึ้นนะ

 

ลองศึกษาเกี่ยวกับอารมณ์ปรามาสดูนะครับ

 

ทำใจให้สบายๆนะครับ สิ่งที่แล้วมา มันแก้ไม่ได้แล้วก็จงปล่อยอารมณ์นั้นไปเสีย ปัจจุบันนี้จงตั้งใจสร้างกรรมใหม่ที่ดีกว่า ตั้งจิตตั้งใจขออโหสิกรรมกับท่าน โดยการทำใจให้สงบ หลังสวดมนต์ นั่งสมาธิยิ่งดี ใช้จิตน้อมระลึกถึงท่าน แล้วคิดในใจว่าขออโหสิกรรม จากนั้นให้แผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศลให้ท่านบ่อยๆครับ พระนางท่านมีเมตตา คงไม่คิดทำร้ายคุณหรอกครับ

ต่อจากนี้ เมื่อไหร่ที่คิดไม่ดี ต่อ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทังหลาย ก็ให้ ท่องว่า

"สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต อุกาสะ ทะวารัตตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง

ถะเม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเต"

แล้วน้อมจิตน้อมใจ ขออโหสิกรรม นะครับ

 

ไอ้หนูเอย,,เทวดาจริงท่านมีศีลธรรม ท่านจะนำเราสู่หลักธรรมพระพุทธองค์ เพราะฉนั้นถ้าหากเราอยู่ในศีลธรรมอย่ากังวล เอาพระรัตนไตรยเป็นที่ตั้งสวดมนต์ สมาธิ ทั้งผีและเทวดาก็ไม่กล้าทำอะไร เราต้องอยู่ในหลักแห่งศีลธรรมจริงๆนะ เทพเทวาต้องวันทาคถาคต มีแต่มารที่คิดคดหลอกลวง