การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

ส่งการบ้าน บทที่ 3 ค่ะ

- ช่วงภาวนา มีอาการปวดหัวนิดๆ แล้วก็หายไป ลมหายใจละเอียด
ช่วงภาวนาเกษา โลมา เกิดอาการวูบวาบ เหมือนถูกลมพัดหอบขึ้นไป ตกใจนิดหน่อย แต่ก็ตั้งสติได้แล้วภาวนาต่อ

- แผ่เมตตาแล้วนั่งต่อ ลมหายใจละเอียด เกิดการกระตุกอย่างแรง จนขาขยับ 1 ครั้ง วันนี้ นั่งได้ประมาณ 2 ชั่วโมงค่ะ

 

ส่งการบ้าน คืนวันที่ ๑๘ นั่งบทที่๑ ประมาณ ๔๕ นาที
-หายใจ เข้า ออก ๑๐๐ ฟุ้งตลอดแต่ไม่หลงตัวเลข
-พุทโธ จิตเริ่มสงบช่วงกลางๆ
- เกษาฯ สงบขึ้น และแสงสว่างจ้ามากๆที่ตาในบางช่วง(จุดเทียนด้วย) จนเกือบจะลืมตาดูหลายครั้ง
--พุทโธ /๑๐๐ ก็เรื่อยๆ แยผ่เมตตา ว่าจะนั่งต่อ แต่เจ้ากรรมเกิดเหน็บกินแบบเจ็บปวด เลยปัจเวกเล็กๆแล้วออก
...ขอบคุณอาจารย์และคุณพลังไฟค่ะ

 

ส่งการบ้านค่ะ
ระหว่างสวดมนต์ก่อนนั่งสมาธิ มีความรู้สึกเหมือนมีแสงทองๆอยู่ทางขวามือของเรา พอหันไปดูก็ไม่มีอะไรค่ะ คืนนี้ได้นั่งในบทที่2 มีความรู้สึกว่าจิตไม่ค่อยนิ่ง ว่อกแว่ก เหมือนปล่อยวางไม่ได้ คล้ายๆกับว่า อยากให้นิ่ง เลยไม่นิ่งซะเลย จะนิ่งมากก ก็ตอนจะออกน่ะค่ะ คงต้องทำใจวางให้ได้เหมือนตอนจะออกกระมัง จะพยายามต่อไปค่ะ

 

ขอบคุณที่ตอบค่ะ แต่ขออาจารย์วิษณุเพิ่มอีกหน่อยว่า ถ้าคราวหน้ามีตอบอีก ช่วยชี้ชัดๆ ไปเลยนะคะ เพราะพี่เองดูเหมือนฉลาด แต่ไม่เข้าใจนัก มันคลุมเครือ เดาผิด เดาถูก 555

ไหว้ละ

 

ถ้าไม่รู้จักคิดปัญญาจะเกิดได้อย่างไรครับ ไม่รู้วันนี้อีกวันอาจรู้ก็ได้ และถ้ารู้ได้เองเรื่องต่อๆไป

ก็จะยิ่งรู้ดี รู้มากยิ่งขึ้นครับ

 

ส่งการบ้านคืนวันที่ ๑๙ ฯนั่งบทที่๒ ประมาณ ๖๕ นาที
-ฟุ้งตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ มาเป็นระยะๆ ส่วนมากเกี่ยวกับพระพุทธเจ้า เช่นหน้าตาท่านเป็นอย่างไรแน่น้า เห้นแต่รูปวาดน่ะ
-ได้ยินเสียงคล้ายๆใครตีกลองอยุ๋"ไกลๆเกือบตลอดจังหวะคล้ายการเต้นของหัวใจ
-ภาวนาจบแล้วไม่มีอาการปวดเมื่อยจึงนั่งต่อเรื่อยๆ บางช่วงกลับอยากภาวนา เตโชฯ วาโยฯ อาโปฯ ปฐวีฯ แบบเร่งๆ
ภาวนาในใจไม่พอ อยากออกเสียงด้วย ก็พึมพำอยู่สักพัก ก็ขำๆตัวเอง หยุดและนึกถึงขอบารมีครูบาอาจารย์ให้ช่วยเป็นกำลังใจในการปฏิบัติ นึกถึงหลวงพ่อฤาษีลิงดำอยู่ดีๆ กลับเป็นหน้าพระรูปอื่น คุ้นๆ นึกไปนึกมาอ้อคาดว่าเป็นหลวงพ่อโต(ที่นั่งสมาธิ กำมือ) รู้สึกตัวเองเพี้ยนๆ วนนี้ เลย ปัจเวกเล็กๆแล้วออกค่ะ(แผ่เมตตาก่อนหน้านี้แล้ว)
...ขอบคุณอาจารย์และคุณพลังไฟค่ะ

 

* * *
ฮั้วขอต่อคิวหลังพี่ noolegza นะค้า

 

อาทิตย์นี้ (24) มีคนไปบู๊ทกันมั๊ยค่ะ หรือไปต่างจังหวัดกัน?
ถ้ามีคนไป ว่าจะไปด้วย

จริงๆ ตอนแรก กะไปหลังเงินเดือนออก แต่คิวไปต่างจังหวัดยาวเลย 2 อาทิตย์ติดกัน เลยลงตัวที่ 24 นี้ละ

บอกกันด้วยนะคะ มีใครไปมั๊ย

 

ส่งการบ้านค่ะ

หลังจากห่างหายการฝึกไปนานมาก ๆๆๆๆๆ จึงได้ขอเริ่มฝึกในบทที่ 1 ค่ะ รู้สึกเหมือน จะว่าโดนบีบหัวใจก็ไม่เชิงคล้ายอาการใจสั่นตอนตื่นเต้นนะค่ะ แล้วก็คอมันอยากจะหมุน ครั้งที่แล้วที่ฝึกนั่งคอหมุนไปเองเลยค่ะ รู้สึกว่าจะโยกตัวเล็กน้อย มีหลุดบ้างเล็กน้อย แต่ก็ไม่ใส่ใจ ไม่เห็นอะไรเลย จิตใจปลอดโปร่งเบาสบายดีค่ะ

นอกเรื่อง
ขอสารภาพกับอาจารย์ตามตรงเลยว่า ยังไม่คิดที่จะฝึกในตอนนี้ เพราะกลัวและขี้เกียจ แต่ว่าก่อนที่จะฝึก รู้สึกว่ามันหนักที่หัวไหล่และต้นคอมาก ๆ และหลายวันที่ผ่านมารู้สึกว่าขนลุกที่กระหม่อมตลอดเวลาเลย และบางครั้งปวดหัวด้วย และวันนี้มันปวดที่ต้นคอและหัวไหล่มากจนนอนไม่หลับ เลยเริ่มฝึกอีกครั้งดีกว่าหลังจากขี้เกียจไปนานและด้วยกลัวต่อของเก่าไม่ติดเลยขอเริ่มบทที่ 1 พอฝึกเสร็จรู้เบาสบายไม่ปวดที่ต้นคอและหัวไหล่เลย ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า

 

ส่งการบ้านครับเพิ่งนั่งเสร็จว่าจะไปส่งที่บูธกลัวลืมส่งเลยดีกว่าบทที่2ครับ

พุทโธปรกติพอเตโชสว่างเหมือนไฟฉายส่องก็ดูรู้ละวางตามอาจารย์แนะ

สักพักก็ปรกติจนถึงวาโยคิดว่าไม่สว่างพอคิดปุ้ปก็สว่างปั้ปคล้ายไฟฉายส่อง

เหมือนมีปุ่มเปิดปิดก็ดูรู้ไป ภาวนาไปจนครบใกล้เสร็จช่วงพุทโธ20หลังปฐวี100

ไม่อยากเห็นแสงสว่างอยู่ๆมีความรู้สึกเหมือนมีตาอีกคู่อยู่ข้างในก็เลยหลับตาข้างในแต่แสงที่เห็นกลับชัดขึ้น

ก็ภาวนาต่อจนเสร็จ(ตาอีกคู่ที่รู้สึกยังคงหลับตาอยู่) ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่า ขอบคุณครับ

 

บทที่ 3

1.ยึดตามบทที่1 คือภาวนาเหมือนกัน แต่ไม่จำเป็นต้องนับแต่ให้ไปตามอาการดังนั้นต้องพิจรณา อาการในบทที่ 1ให้รู้

2.เปลี่ยนการภาวณาตามสภาวะ จิตจากที่เรียนรู้ในบทที่ 1

3.ให้พิจรณาการภาวนาเมื่อไร สภาวะทางกายถูกตัดสัญญานหมด (อาการจะเกิดเมื่อจิตเกิดวสี หรือว่าความชำนาญ)

4.เมื่อหมดอาการทางกาย ให้เจริญภาวนา พรหมวิหาร4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา

และพิจรณาใน พรหมวิหาร4 ไปจนออกจากกรรมฐานครับ
<table width="301" align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0"><tbody> <tr> <td width="55">
</td> <td width="246">
</td> </tr> <tr> <td width="55">
</td> <td width="246">
</td></tr></tbody></table>

 

ช่วงนี้กำลังทำบ้าน ทุบครัวเก่า ทุบกำแพงทำประตู จันทร์หน้าก็ทุบในห้องนอน ฝุ่นเต็มบ้านไม่มีที่นั่งสงบเลย กิจวัตรประจำวันก็ปั่นป่วนไปหมด ได้แต่นั่งสมาธิบนที่นอนตอนกลางคืน ก็ไม่นิ่ง แถมง่วง เมื่อคืนนี้แย่สุดได้แค่ 10นาทีเอง ไว้ทำบ้านเสร็จจะรีบเร่งปฏิบัติต่อค่ะ หวังว่า อ.บาสจะไม่ตัดออกจากการเป็นลูกศิษย์นะคะ

 

ส่งการบ้านบทที่2ค่ะ
ช่วงพุทธ-โธ นิ่งบ้าง ว่อกแว่กบ้าง มีแสงส่องบ้าง
เตโช-กสินัง ไม่ค่อยมีแสงเท่าไหร่
วาโย-กสินัง มีแสงส่องเรื่อยๆ อุ่นๆช่วงหน้าผาก และมือ
อาโป-กสีนัง เหมือนมีลมเย็นๆบ้าง
ปฐวี-กสินัง ไม่ค่อยมีอะไรค่ะ
ปล.พยายามทำใจให้นิ่งๆ แต่ก็ชอบหวังว่าให้มันได้ทุกทีเลยไม่ค่อยนิ่ง
ก็จะพยายามทำค่ะ และยังสะดุ้งบ้างบางครั้ง ตอนมีเสียงก๊อกแก๊กค่ะ
ขอบคุณค่ะ

 

ส่งการบ้่านคืนวันที่ ๒๐ บทที่๑ ประมาณ ๔๕ นาที
-โดยรวมก็ฟุ้งน้อยลง โดยเฉพาะ ช่วง เร่ง เกษา โลมา นขา ทันตา ตโจ ไปกลับ ๑๐๐ ก็ใช้ได้ไม่มีช่องให้ฟุ้ง แต่ไม่ค่อยละเอียด บางช่วงยังเมือนเค้นจากคอเหมือนชวงฝึกแรกๆ บางช่วงก็ละเอียดเป็นคลื่นเบาๆ
-หลังพุทโธ ๑๐๐ สุดท้ายนั่งสงบดีได้สักพักแผ่เมตตาแล้วก็อยากออก นั่งไม่ได้นานสักที ถึงจะสงบดีก็ยังอยากออกrabbit_scary
ขอบคุณค่ะ

 

ตอบโดยองค์รวมนะครับ

การนั่งให้รู้ดูอาการ แต่อย่าตั่งหวังที่จะนำไปสู่โลภะ คือ อยากได้อยากมี อยากเห็น ไม่เห็นกลับจะดีกว่า

เพราจะทำให้ยกจิตได้ง่าย การนั่งการปฏิบัติให้ทำเป็นนิจ แต่ก็ขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆตามแต่สมควร

ให้มุ่งมั่นที่จะทำแต่ถ้าสุดวิสัยก็ไม่เป็นไรครับ ถือว่าเรามุ่งมั่นแล้วครับ

ในบทต่างๆที่มีการปรับและเปลี่ยนแปลงในบางอย่าง เพื่อให้เหมาะและวางระแบบในการฝึก

ถ้าฐานไม่แน่นั่งในบทต่อไปก็จะไม่สำเร็จ แล้วจะขึ้นในบทที่ 4 ให้เร็วๆนี้ และเหมือนเดิมคือ

นั่งไม่ถึงก็ฝึกไม่ได้ไม่สำเร็จครับ

 

รับทราบการเปลี่ยนแปลงเนื้อหาค่ะอาจารย์บาส
งานเยอะแต่ก็นั่งค่ะ อาจจะเลื่อนชั้นช้าหน่อย
ส่วนเจ้าตัวเล็กเขานำนั่งสมาธิก่อนเกือบทุกครั้ง
และบอกว่า ตอนท้ายๆจะรู้สึกเย็นๆ สงสัยจะดีใจใกล้จบ100

 

ส่งการบ้านค่ะ

เมื่อคืนเป็นไข้ กินพาราฯ แล้วไปนอน แต่นอนไม่หลับเลยลุกมาสวดมนต์บทใหม่ (วันแรก) กว่าจะสวดจบ เหน็บกินขา ลุกมาเข้าห้องน้ำ แล้วนั่งสมาธิต่อ ใจคิดว่า ได้แค่ไหน ก็แค่นั้น ไม่ไหวก็นอน นั่งจนจบค่ะ ไม่ง่วง ไม่รู้เพราะกินกาแฟมาก่อนหรือเปล่า

พยายามประคองสติ แต่มีฟุ้งซ่านบ้างเล็กน้อย มีเหงื่อไหลหยดเป็นน้ำ เพราะไม่ได้เปิดพัดลม หรือเพราะยาออกฤทธิ์ก็ไม่รู้ มีความรู้สึกตุ๊บๆ อยู่ในเข่าข้างขวา แป๊บนึง

ตอนออกจากสมาธิ เหน็บกินเล็กน้อย แต่ใจคิดจริงๆ (ย้ำเพราะบางครั้งพยายามจะคิดแต่ใจไม่เอาด้วย) ว่า...ถ้าร่างกายนี้ไม่ใช่ของเรา ความเจ็บก็ไม่ใช่ของเรา เราก็ไม่เจ็บ... แปลกที่ว่าแป๊บเดียวหายเจ็บเลย ซึ่งครั้งก่อนๆ ไม่ได้คิดแบบนี้ เหน็บกินซะนานกว่าจะขยับได้

อาจารย์...พี่สงสัยว่าพี่ไม่มีอะไรใกล้เคียงคนอื่นเลย (เข้าใจว่าไม่เหมือนกันทุกคน แต่ที่พี่สงสัยคือ ไม่เหมือนก็น่าจะใกล้เคียงนะ แต่พี่ไม่มีอะไรเลย...)

อาจารย์วิษณุหรือพี่พลังไฟมีอะไรจะแนะนำมั๊ยคะ

 

สวัสดีตอนสายๆคับพี่บาส
เมื่อวานนั่งบทที่ 3 หลังจากหมดอาการทางกายแล้ว ก้พิจารณา พรหมวิหาร 4 ต่อ
ก็ยังมีมึนๆ เบลอๆ ติดมาจากอาการทางกายบ้าง ทำให้การพิจารณา ทำไปได้หน่อยก็เบลอๆ
ตาม 555 แล้วก็ยัง งงๆ จะยกตัวอย่างในชีวิตตัวเองมาร่วมพิจารณา ก็ไม่ค่อยมีเท่าไร
คงต้องใช้การพิจารณาตามความเป็นจริงแทน เดี๋ยวคืนนี้ลองใหม่คับผม

 

สวัสดีครับ อาจารย์และพี่ๆทุกคน หลังจากได้ไปบูธมาประทับใจมากครับ คุ้มค่ากะที่ไปนั่งรอ ตั้งแต่ ตี 5 - 7 โมงคับ 555 พอดีไปนั่งรอแถวนั้นอ่าคับ ไม่รุ้บูทอยู่ตรงไหน แต่พอ 11 โมงก็ลองไปใหม่ เดินตามที่ ท่านสมาชิกได้บอกไว้ในกระทู้เก่าๆก็เจอเลยครับ ได้ความรู้มากมายเลยครับ

ขอส่งการบ้านครับ เป็นครั้งแรก ^ ^ ไม่ได้นั่ง 3 วันติดเลยครับ เพราะอยู่ในค่าย สมาธิไม่ค่อยมีเลยครับ

ขอส่งวันที่ 18 ละกันครับ เพราะวันนี้จำได้แม่นอยู่ครับ

หายใจนับ 1-100 นับได้ไม่หลุดครับ แต่ช่วงประมาณ 40 ตอนหลับตาอยู่ รู้สึกจะเห็นเป็น วงกลม วงเล็กๆ สีม่วงๆน่ะครับ ไม่ใหญ่มากในความมืดที่หลับตาอยู่น่ะครับ เป็นวงกลมสีม่วงชัดขึ้นมา พยามยามจะไม่มอง จะทำให้มันหาย มันก็กลับมาให้เหนกลาง ตาที่หลับอยู่น่ะครับ แต่ก็ยังนับต่อไม่มีหลุดคับ พอมันเริ่มใหญ่ และไม่ยอมไปสักที เลยตั้งจิตว่า ถ้าเป็นวิญญาณมา ก็ขออย่ามารบกวนตอนนี้เลย จากนั้นประมาณ 50 ก็หายไปครับ วงกลมสีม่วงๆ
50-100 ก็ นับไม่มีหลุดครับ

พุทโธ 1-100 นับได้เหมือนเดิมไม่มีหลุดครับ มีวอกแวกประมาณ 1-2 วิบ้างแต่ก็แรกกลับมาทันนับ ไม่มีลืมครับ แต่เวทนาเริ่มเกิดครับ ช่วงที่พุทโธ ก็ได้ยินเสียง กุกกัก แปลกๆ กลัวอยู่เหมือนกันครับ เพราะ ได้ยินค่อนข้างชัด อีกอย่างนั่งในห้องไม่มีลม ในคอนโดชั้น 8 ไม่น่าจะมีอะไรทำให้เกิดเสียงได้

ช่วง เกษา เวทนาเริ่มมาครับ แต่บังคับใจให้นั่งต่อไปครับโดยไม่สน มีหลุดไป 1 ครั้ง แต่พอถึง 30 ก็ขอออกมา ปัทจเวก ก่อนถึง 100 น่ะครับ T-T แล้วก็แผ่เมตตา แล้วก็หลับครับ

อ้อวันที่ก่อนตื่นขึ้นมาโพส ฝันว่าโดนยิงด้วยครับ เหมือนจริงมาก เจ็บจริงอีก T-T โดนยิงแต่ไม่ยอมตายซะที อยู่ในฝันนานเหลือเกิน

 

สวัสดีค่ะ อาจารย์ วิษณุ ขอฝากตัวเป็นลุกศิษย์ อาจารย์ด้วยคนนะค่ะ

ฝึก 1 อยู่ค่ะ กำลังจะขึ้น 2

ส่งการบ้านนะค่ะ

แค่บทที่1 ก้ท่องตามอาจารย์เลยค่ะ แต่พอขึ้น เกษา โลมา นับไม่ถึง ครั้งที่ 8 ก้หายแล้วค่ะ เริ่ม จม ลงไปเรื่อยๆ ก้พยายามฝืน นับให้ได้มากที่สุด ทีนี้มันช้าลงเรื่อยๆ กลายเป็น พยายามมาเพ่ง นับ ให้ได้ จนร้สึกว่า ตัวร้อนๆๆ ก้เลย ออกสมาธิค่ะ วันต่อมา ทั้ปวดหัวและตัวร้อนค่ะ เมื่อคืนก้เลยไม่ได้นั่งต่อ

รบกวนอาจารย์ชี้แนะด้วยนะค่ะ