แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

ขอนำเรื่องเล่าประสบการณ์ พระย้อยยุค ลป.กวย มาให้อ่านกันครับ

ขออนุญาติท่านเจ้าของบทความ และ เวป วัดโฆสิตาราม ด้วยครับ

บารมี ลป.กวย กับ ปกโพธิ์ 9 ใบ ย้อนยุค

เมื่อไม่นานมานี้ผมและภรรยาไปสัมมนาที่ชะอำ ลูกสาว2คนเล่นน้ำในสระของโรงแรม ผมกับแฟนกำลังถ่ายรูป ได้ยินเสียงลูกสาวคนโตเรียกชื่อลูกสาวคนเล็ก ใจผมคิดว่าตามประสาเด็กคงแย้งของกันไม่ได้สนใจอะไร สักพักได้ยินเสียงลูกสาวคนโตบอกว่าน้องจมน้ำ(เขาช่วยขึ้นมาได้แล้ว) หันไปอีกที ลูกคนเล็กกำลังยืนสำลักน้ำอยู่ผมกำลังตะลึงทำอะไรไม่ถูก พอได้สติผมรีบบอกให้แฟนไปดูลูก หลังจากผ่านเหตุการณ์ ผมก็ชมลูกสาวคนโตที่สามารถช่วยน้องได้ กลางคืนก็คุยกับแฟนถึงเหตุการณ์ที่ลูกจมน้ำ ลูกสาวคนโตบอกว่า ตอนที่กำลังช่วยน้อง เขาบอกว่าที่กำลังช่วยน้องเขาก็จะดึงไม่ไหวแล้ว เขาบอกว่าได้ขอพระที่แขวนอยู่ขอให้ช่วยน้องได้ด้วย ผมมาลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเด็กอายุ6ขวบไม่น่าจะสามารถจะดึงเด็กอายุ3ขวบขึ้นมาได้กับเหตุการณ์ขับขันแบบนั้น และลูกสาวทั้ง2คนก็ว่ายน้ำไม่เป็นเขาทั้งคู่แขวนปรกโพธิ์ย้อนยุคปี39 ครับ

 

ขอนำเรื่องเล่าประสบการณ์ พระย้อยยุค ลป.กวย มาให้อ่านกันครับ

ขออนุญาติท่านเจ้าของบทความ และ เวป วัดโฆสิตาราม ด้วยครับ


ตำรวจจราจรตอนตี 1 กว่าๆ

ประมาณ ๒-๓ เดือนที่แล้ว เวลาประมาณ ตีหนึ่งกว่าๆ เกือบตีสอง ผมขับรถไปรับแฟน ระหว่างทางพอขับมาถึง ๔ แยกไฟแดงแห่งหนึ่งตอนนั้น ผมก็ได้เห็นตำรวจจราจรคนนึงยืนอยู่กลาง ๔ แยก ยกมือขึ้นพร้อมทั้งเป่านกหวีดเป็นสัญญาณให้ผมหยุดรถ ผมก็เลยเหยียบเบรค
ทั้งๆ ที่ตอนนั้นขับมาด้วยความเร็วไม่ต่ำกว่า ๑๐๐ ในใจตอนนั้นยังนึกด่าในใจว่า "จะขยันอะไรกันนักหนา นี่มันตีหนึ่งกว่าแล้ว" (ข้อความส่วนที่เป็นคำด่านี้ถูกปรับแต่งให้สุภาพเพื่อความเหมาะสมในการตั้งกระทู้ต่อหน้าหลวงปู่ครับ เพราะจริงๆ ตอนนั้นไม่ได้ด่าแบบนี้)
พอรถผมหยุดปุ๊บ ก็มีรถบรรทุก ๖ ล้อ แล่นด้วยความเร็วสูงมาจากทางแยกด้านซ้ายมือของผม ผ่านหน้าผมไปอย่างเร็ว ซึ่งรถบรรทุกคันนี้ผมไม่ได้สังเกตุเห็นมาก่อนเลยว่ากำลังแล่นมา ซึ่งหากผมไม่หยุดรถผมก็คงถูกชนไปแล้ว พอรถแล่นผ่านไปสิ่งแรกที่ผมทำก็คือวิ่งลงจากรถไปดูบริเวณกลางสี่แยกที่เคยมีตำรวจยืนอยู่เมื่อกี้ ในใจคิดว่าตำรวจคนเมื่อกี้สงสัยจะไม่รอด พอเดินไปกลางสี่แยก ก็ไม่พบตำรวจคนนั้นแต่อย่างใด ทีแรกคิดว่าจะติดกับหน้ารถบรรทุกไปรึเปล่า แต่คิดอีกทีก็ไม่น่าจะใช่ เพราะถ้ามีการชนก็ต้องมีร่องรอยอะไรบ้าง แต่นี่เลือดสักหยดก็ไม่มี พอเช้าอีกวันนึง ก็ไม่ได้ยินข่าวว่ามีตำรวจจราจรถูกรถชนเลยด้วยซ้ำ แล้วแบบนี้ตำรวจที่ผมเห็นจะมาจากไหนล่ะ
ผมคิดได้อย่างเดียวครับว่า น่าจะเป็นปาฏิหารย์ของเหรียญหลังยันต์ที่ผมคล้องไปวันนั้น (จริงๆ แล้วที่หน้ารถก็มีพระหลายองค์นะครับ แต่ที่คล้องคอน่ะ มีองค์เดียว และก่อนคล้องผมก็จะนึกถึงหลวงปู่และตั้งใจอารธนาก่อนทุกครั้ง ผมจึงคิดว่าน่าจะเป็นเหรียญหลังยันต์นี่แหละที่ช่วยผมไว้)

 

ขอนำเรื่องเล่าประสบการณ์ พระย้อยยุค ลป.กวย มาให้อ่านกันครับ

ขออนุญาติท่านเจ้าของบทความ และ เวป วัดโฆสิตาราม ด้วยครับ



แค่รูป.................(ไม่ทันแต่ขลังสุดๆๆๆ)

ก่อนที่จะเล่าเรื่องนี้นะครับ ผมขอคั้งจิตระลึกถึงพระคุณของหลวงพ่อเฒ่า วัดคังคาว พระคุณของหลวงพ่อศรี วัดพระปรางค์
พระคุณของหลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม ก่อน และขอรับรองว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ไม่มีการเสริมเติมแต่งใด ๆ ทั้งสิ้น

เริ่มเลยแล้วกันนะครับ เรื่องเกิดเมื่อราว ๆ 3 - 4 เดือนที่แล้ว ผมต้องเดินทางไปสอนให้กับ อาจารณ์ของราชพัด นครสวรรค์เป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์ ผมเลยเดินทางออกจากกรุงเทพในช่วงบ่ายแก่ ๆ เกือบ ๆ สี่โมงเย็น ผมก็ขับรถไปเรื่อย ๆ ไม่รีบไม่ร้อนอะไรทั้งสิ้น ก่อนออกเดินทางผมก็คล้องสร้อยซึ่งมีพระของหลวงพ่อห้อยอยู่สามองค์คือ สมเด็จแหวกม่านหนองอีดุก พระสอวลีพิมพ์จ้อย และเหรียญนโมตาบอด นอกจากนี้ผมพกห่อผ้ายันต์ซึ่งมีสองผืนคือ ผ้ายันต์อะปะจะคะปี 39 กับผ้ายันต์สารพัดกัน ซึ่งข้างในใส่พระไว้คือ เหรียญจตุรพิสพรชัย รูปหล่อหลวงพ่อเฒ่ารุ่นหนึ่ง รูปถ่ายหลวงพ่อปี21 รูปถ่ายหลงพ่อศรีปี 11 เรียกง่าย ๆ ว่าจะไปค้างอ้างแรมที่อื่นพกไปเต็นเหนี่ยว กันเหนียวนะครับ อิ อิ อิ อิ อิ
ผมได้เดินทางไปถึงที่นครสวรรค์เกือบ ๆ สองทุ่มและได้เข้าพักที่โรงแรมของราชพัดเอง โดยพักที่ห้อง 4xx นะครับ โดยปกติผมเป็นคนที่จะสวดมนต์ก่อนนอนเสมอ และนอนค่อนข้างดึกมาก ๆ ซี่งคืนวันอาทิตย์ผมไม่ได้สวดมนต์ แต่ได้นำรูปหลวงพ่อขนาดโปสการ์ดที่ บอย บางประจันทำแจก วางไว้หัวนอนของเตียงอีกเตียงหนึ่ง (ห้องเป็นเตียงคู่นะครับ) พอเช้าวันจันทร์ผมก็ไปสอน ตกเย็นก็กลับห้องที่โรงแรมเพื่อพักผ่อน ซึ่งก่อนนอนผมต้องวางสร้อยกับผ้ายันต์ไว้หัวเตียงและตั้งรูปหลวงพ่อไว้เสมอ ผมก็กระทำดังนี้ทุก ๆ วันจนถึงวันพุทธซึ่งวันนั้นผมเหนื่อยมากกลับมาที่ห้องพักก็เลยนอนดู vdo ซ๊รี่ฝรั่งไปเรื่อย ๆ จนเลยเที่ยงคืน เลยขี้เกียจสวดมนต์ ก็เลยนึกในใจว่า นอนมาสามคืนแล้วไม่มีอะไรคืนนี้นอนเลยดีกว่า ซึ่งผมก้เลยพาลขี้เกียจเอารูปหลวงพ่อออกมาตั้งที่หัวเตียง ก็เลยเดินไปปิดไฟ แล้วล้มตัวพร้อมกับถอดแว่น หลังจากนั้นก็ห่มผ้าพร้อมตะแคงซ้ายหลับตานอน ซึ่งระยะเวลาตั้งแต่ปิดไฟจนหลับตานอนน่าจะไม่เกินครึ่งนาที ผมหลับตาไดซักราว ๆ 10 กว่าวินาทีเท่านั้นแหลหูผมได้ยินเสียงดัง แป้ะเบา ๆ พร้อมกับรุ้สึกว่ามีแสงไฟแยงตา โอ้วสสสสสสสส ไฟครับติดทั้งห้องเลย ผมก็ลุกขึ้นมานั่งงง เอ อารายหว่า คิดไปคิดมา อ้อ โดนแล้วตู ผมนั่งนิ่ง ๆ ซักราว ๆ สอง-สามนาที รวบรวมสติ เอารูปหลวงพ่อออกมาตั้งพร้อมปิดไฟนอนอีกรอบนึง เรียบร้อยครับพี่น้อง หลับสบาย ผมก็เลยตั้งรูปหลวงพ่อไว้จนถึงวันกลับก็ไม่มีอะไร ยังครับยังไม่หมด ตอนวันศุกร์หลงเลิกสอน ผมต้องเดินทางกลับกรุงเทพเลย ก่อขับรถออกจากนครสวรรค์ ผมหยิบห่อผ้ายันต์ขึ้นมาพนมมือนึถึงพระคุณของหลวงพ่อ ขอให้ลูกไปได้กลับได้ปลอดภัยแคล้วคลาดทุก ๆ ประการ ขับรถมาถึงอินทบุรี เจอปั้มน้ำมันที่มีข้าวแกงเมืองอินท ก็เลยแวะทานข้าวซะหน่อย ทานเสร็จก็เริ่มจะโพล้เพ้แล้วแหละครับ เลี้ยวรถออกจากปั้มมองขวาแล้วไม่มีรถมา ก็เลยออกรถเข้าถนนใหญ่ โอ้ววววสสสสส ไฟสาดกระจกหลังเต็ม ๆ เลยครับ รถพ่วงมาจากไหนเนี่ย ห่างไปไม่ถึงร้อยเมตร ชนแน่ ๆ ปรากกฎว่ารถพ่วงหักขวาหลบรถผมทันรอดไป เดินทางกลับบ้านได้ปลอดภัยเพราะบารมีหลวงพ่อแน่ ๆ ครับ

 

คาถาบูชา ลป.กวย ครับ

 

ขอนำเรื่องเล่าประสบการณ์ พระย้อยยุค ลป.กวย มาให้อ่านกันครับ

ขออนุญาติท่านเจ้าของบทความ และ เวป วัดโฆสิตาราม ด้วยครับ




ฝันเห็น หลวงพ่อกวย

ก่อนอื่นต้องขอสวัสดีพี่ๆทุกคนผมเป็นน้องใหม่ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ เรื่องมีอยู่ประมาณหลายเดือนมาแล้ว ผมฝันเห็นหลวงพ่อท่านมา ผมก็เข้าไปหาขอให้ท่านสักให้ ท่านก็บอก"ลูกเอ๊ยพ่อสักไม่ไหวแล้ว ถ้าหนุ่มกว่านี้ซัก10ปีจะสักให้" ผมก็เลยบอกงั้นขอของดีหน่อยครับหลวงพ่อ ท่านก็บอก"ของพ่อรุ่นใหม่เอ็งก็มีแล้วไม่ใช่เหรอ ใช้แทนของเก่าก็ได้" (คือผมมีวัตถุมงคลปี2552เยอะครับ) ผมก็เลยบอกท่านไปว่า "พ่อครับของๆพ่อแค่รูปถ่ายไม่ได้เสกผมก็มั่นใจ ท่านก็บอก"พ่อรู้ๆ" รู้สึกมีความสุขมากเลยครับที่ท่านมาหา

 

ขอนำเรื่องเล่าประสบการณ์ พระย้อยยุค ลป.กวย มาให้อ่านกันครับ

ขออนุญาติท่านเจ้าของบทความ และ เวป วัดโฆสิตาราม ด้วยครับ





เกี่ยวกับเรื่องเล่าและประสบการณ์ คนปลอมพระหลวงพ่อกวย ขาย

ก่อนอื่นต้องขออภัยกับบุคคลที่จะกล่าวอ้างถึง ณ ที่นี้ครับ
เรื่องมีอยู่ว่า .... มีเซียนที่บ้านอยู่แถววัด เทพรัตน์วนาราม (ไม่ประสงค์อออกชื่อนะครับ) อ.สรรคบุรี
ปลอมหลวงพ่อกวยขายจนมีเงินมีทอง ปลูกบ้านหลังใหญ่โต ตอนปลูกบ้าน ฟ้าผ่าเสาเอก ( ใครไม่เขื่อก็ลองไปสืบดูได้ครับ ) ออกรถกระบะมา ก็ฟ้าผ่ารถอีก (ส่วนเรื่องฟ้าผ่ารถผมยังไม่มีใครยืนยันจริงจัง) แต่เรื่อง ฟ้าผ่าเสาบ้านนี้จริงครับ .......

ส่วนเรื่องที่ 2 มีเด็กหมุ่ม แถววัดเทพรัตน์เหมือนกัน คล้องหลังหนุมาน มีเรื่องชกต่อยตามประสาวัยรุ่น ผีกฝ่ายถือมีดมาฟันที่บริเวณแขน หลายครั้ง แต่ไม่เข้า .... ไม่น่าเชื่อใช่ไหมล่ะครับ .. (ไม่แนะนำให้ลองนะครับ ) ... ผมเองก็ไม่กล้าลอง 555 แต่อันนี้เห็นมาแล้ว ...

อันนี้เกิดกะตัวผมเอง... หลายเดือนมาแล้ว ผมได้สมเด็จหลวงพ่อกวยฐานสิงห์ ออกปี 22 มา ตอนได้ก็อธิฐานว่าจะเก้บไว้อย่างดี ขอให้เจ้าของขายให้เถอะ... พอได้มา มีคนมาให้ราคา 5 พัน... ทีแรกก็ไม่ขายหรอก... กลับบ้าน บอกหลวงพ่อองค์นี้ผมขอขายไว้ไปก่อนนะ เด๋วพรุ่งนี้ผมจะขายแล้ว ... โทรนัดให้คนมาเอา.... รุ่งขึ้น ไปหยิบพระที่เก็บไว้จะเอาไปให้เค้า....ปรากฎว่า พระแตกครับ งง วางไว้เฉย ๆ อยู่ในกรอบพระแตก... ซึ่งก็ไม่มีใครไปยุ่งเกี่ยวกะพระผมเลยนิ....อันนี้ไม่รู้ว่าเป็นเพราะปาฏิหารย์หลวงพ่อหรือเปล่า

อีกเรื่อง เมื่อประมาณเดือน สิงหาคม 52 ผมได้พุทธกวักมา ผมก็นำไปเลี่ยมคล้องคอ... และเมื่อวันเสาร์ที่ 12 ก.ย.52 หมาที่บ้านมันไปกินยาเบื่อมาจากไหนไม่รู้ มันวิ่งมาที่บ้าน มันก็ชักแล้วก็มีน้ำลายฟูมปาก อาการเกร็งกระตุก คือจะตายแล้วอ่ะนะ... ด้วยความที่สงสารหมา ก็นึกแว๊บขึ้นมาในหัวก็ขอพรหลวงพ่อว่า หลวงพ่อขอให้มันรอดเหอะนะสงสารมัน ผมไม่รู้ทำไงก้ตัดสินใจ เอาน้ำกรอกปากมันกรอกเบ้าไปจนตัวบวม ... แล้วก็ยกขาหลังมันขึ้นให้น้ำไหลออกมาทางปากหมามัน... อาการมันนอนนิ่งไม่มีอาการตอบสนอง ไม่รู้ทำไง ก็วางมันไว้กะพรุ่งนี้จะเอามันไหฝัง...ตอนตี 4 ตืนมาดูมัน เฮ้ยหมาไม่ตาย ลุกขึ้นกระดิกหางได้ตอนนี้มันก็ยังไม่ตายนิ... ไม่รู้เป็นเพราะปาฏิหารย์หลวงพ่อหรือเปล่าไม่รู้

 

ขอนำเรื่องเล่าประสบการณ์ พระย้อยยุค ลป.กวย มาให้อ่านกันครับ

ขออนุญาติท่านเจ้าของบทความ และ เวป วัดโฆสิตาราม ด้วยครับ


ยิงพุงไม่เข้า

เรื่องนี้พี่ดุ๊ค เล่าให้ฟัง
เจ้าตัวจำปีเกิดเหตุไม่ได้ จำได้ว่าเป็นวันงานปีใหม่ หลายปีแล้ว (ไม่น่าเกิน10ปี)

นายแจ้ เด็กรุ่นน้อง เป็นชิปปิ้งอยู่ ทีเคเค (ปัจจุบันลาออกไปแล้ว) มีเรื่องกับนายเตี้ย ญาติๆกัน ตั้งแต่กทม

วันเกิดเหตุ กลับไปฉลองปีใหม่ที่บ้านชัยนาท ไม่ห่างวัดหลวงพ่อฯ
นายแจ้แอบขโมยปืน9มม พี่ดุ๊คที่เมาหลับ(แต่ไม่มีแม็ก)
ส่วนนายเตี้ย เมาได้ที่ก็หาเรื่องนายแจ้ นายแจ้โมโห ก็ชักปืนมาขู่ แต่ขู่คนเมา
คนเมาเห็นช้างตัวเท่าหนู ก็เตะไปที เพื่อนห้ามไม่ทัน นายเตี้ยก็ยิงเปรี้ยงเข้าให้ โดนพุงไปเต็มๆ
นายแจ้เห็นไม่เข้า ก็เตะสวนอีก เพื่อนห้ามไม่ทันอีก นายเตี้ยก็ยิงอีกเปรี้ยงเข้าให้ โดนพุงอีกข้างไปเต็มๆ

ทีนี้เพื่อนไม่ห้าม แต่ยิงปืนขึ้นฟ้าไปนัด แล้วจับแยก
นายแจ้ โดนยิงไม่เข้า แต่พอห้าม ล้มนอนจุก

นายแจ้ ห้อยรุ่นสาม จำไม่ได้ว่าหลังยันต์หรือหนุมาน เสื้อตราห่านทะลุ รอยยิงอยู่ด้านข้างของสะดือทั้งสองนัด
เพื่อนๆพาไปหาหมอที่ รพ.สิงห์ หมอทายาให้ แล้วไล่กลับบ้าน

เรื่องนี้เกิดที่สำนักงานตำรวจชุมชนฯ อยู่ใกล้ๆวัดหลวงพ่อ ลองไปถามกันดู

ส่วนเรื่องที่มีคนห้อยหลวงพ่อกวย แล้วไปท้ายิงเขาจนตัวติดคุก เรื่องนี้ พี่ดุ๊คไปนั่งคุยกับเจ้าตัวมาแล้ว ไว้วันไหนไปบ้านแก จะไปสัมภาษณ์มาให้

 

เหรียญโล่ห์ พระพรหมสี่หน้าของหลวงปู่ดู่ ออกวัดมะยม มีแบบไม่ตอกโค๊ตหรือป่าวครับ มีพี่ฝากถาม

 

;ปรบมือต้องปรบมือให้สุดยอดผู้ดูพิมพ์ออกค่ะ พิมพ์ด้านบนนี้ เป็นพิมพ์นิยมมาก่อนเนื้อเก่าได้ที่ ไม่ต้องแต่งพิมพ์ทำผิว พร้อม ลง และเปิดกรุ แท้ดูง่าย
ส่วนพิมพ์ด้านล่าง เจตนาแต่งพิมพ์ให้คม เนื้อใหม่ ทำผิว มีคราบเล็กน้อย ดูยาก ว่าแท้ หรือปลอมค่ะ หุๆๆๆ ( ฟังดูเหมือนเก่งเลยเรา จริงๆ จำเขามาเล่าค่ะ หุๆๆ) ขำๆ ยามดึกกันนะคะ

​

 

สวัสดียามเช้าทุกๆท่าน<!-- google_ad_section_end --> ครับ<!-- google_ad_section_end --> ขอให้มีความสุขทุกคนนะครับ

 

สวัสดีครับพี่หนุ่มและพี่ๆทุกท่าน

ผู้ปฏิบัติธรรมคือผู้มีบุญสูงสุด
​

​

​

​

ผู้เกิดมาพบพระพุทธศาสนาเป็นผู้มีบุญอย่างยิ่ง แต่ผู้ปฏิบัติพระพุทธศาสนา คือปฏิบัติให้จริงตามที่สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนเป็นผู้มีบุญสูงสุด พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาที่ประเสริฐสุด ไม่มีที่เปรียบได้ เพราะพระพุทธศาสนาเท่านั้นที่จะพาไปให้รู้จักพลังพิเศษ คือ ความคิดที่สามารถทำลายความทุกข์ได้ ตั้งแต่ทุกข์น้อย จนถึงทุกข์ทั้งปวง จนถึงเป็นผู้ไกลทุกข์สิ้นเชิง ไม่มีเวลากลับมาให้เป็นทุกข์อีกเลยตลอดไป ผู้มีพลังพิเศษพาหนีทุกข์ได้ พาดับทุกข์ได้ พาพ้นทุกข์ได้ คือผู้มีความคิดพิเศษ และความคิดพิเศษนี้เกิดได้จากความรู้จักปฏิบัติพระพุทธศาสนาเท่านั้น

พลังแห่งความคิดพิเศษ หรือความคิดพิเศษนั่นเอง ที่เป็นผู้ช่วยยิ่งใหญ่ พร้อมที่จะช่วยทุกคนที่รู้ค่าของความพิเศษ ที่ยอมรับยอมเชื่อ ว่าความคิดพิเศษนั้นมีอำนาจใหญ่ยิ่งจริง อาจพาให้พ้นทุกข์ได้จริง ทั้งทุกข์น้อยทุกข์ใหญ่ จนถึงทุกข์สิ้นเชิง จะทุกข์หรือไม่ทุกข์ อยู่ที่ความคิดของตนเองนี้เป็นสัจจะ คือเป็นความจริงแท้ ไม่ว่าผู้ใดจะเชื่อหรือจะไม่เชื่อก็ตาม ก็เป็นความจริง ผู้ใดจะทุกข์หรือไม่ทุกข์ อยู่ที่ความคิดของผู้นั้น ไม่มีผู้ใดที่ไม่ปรารถนาความไม่มีทุกข์ ทุกคนล้วนปรารถนาความไม่มีทุกข์ แต่ไม่ทุกคนที่ยอมรับความจริง ว่าการที่หนีความทุกข์ไม่พ้นนั้นเป็นเพราะคิดไม่เป็น ถ้าคิดให้เป็นจะไม่มีความทุกข์ใดใกล้กรายได้เลย เพราะความคิดนั้นแหละคือกำลังสำคัญที่สามารถทำไม่ให้ทุกข์เกิดได้ ความคิดไม่เป็น หรือความคิดไม่ถูก ของตนเองเท่านั้น ที่ทำให้ความทุกข์กลุ้มรุมใจตน ไม่มีการกระทำคำพูดของผู้ใดอื่นจะอาจทำให้ความทุกข์กลุ้มรุมใจใคร ถ้าใครนั้นเป็นผู้รู้จักคิดให้เป็น รู้จักคิดให้ถูก ความคิดจึงสำคัญนัก ความคิดจึงมีพลังนัก มีอิทธิพลนัก ต่อชีวิตจิตใจผู้คนทั้งปวง ไม่ เลือกชาติชั้นวรรณะ ไม่เลือกสูงต่ำ ร่ำรวยหรือยากดีมีจนเพียงใดก็ตาม ผู้ปรารถนาความเบิกบานสำราญใจไม่เศร้าหมองร้อนรนด้วยความทุกข์ พึงเห็นความสำคัญของความคิดให้มาก เห็นให้จริงใจว่า ความคิดของใครก็ตามที่ถูกต้องเป็นธรรมจะนำไปสู่ความเบิกบานสบายใจแน่นอน สมดังที่ปรารถนาอยู่ทุกเวลานาที

​

<HR>​

ที่มา: บทพระนิพนธ์โดย สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก, หนังสือ “แสงส่องใจ” วัดบวรนิเวศวิหาร ๓ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๓๗​

 

สวัสดียามเช้าครับทุกๆท่าน ขอให้วันนี้โชคดีกันทุกๆคนนะครับ

 

สวัสดียามเช้าครับครู สวัสดียามเช้าครับทุกท่าน ^ ^

 

สวัสดียามเช้าครับ ทุกท่าน ขอให้มีความสุขตลอดวันนะครับ

 

สวัสดีตอนเช้าครับ พี่หนุม พี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ และทุกๆคนคร้าบบบ(รู้สึกว่าจะมีอายุน้อยกว่าผมด้วย)

 

สวัสดียามเช้าค่ะ.....ทุกท่าน

นำมาฝาก...... รับมือกับคำคน...

เราจะยอมรับนับถือถ้อยคำใดๆว่าเป็น " คำวิจารณ์" ก็ต่อเมื่อถ้อยคำนั้นๆ เกิดจากการวิพากษ์วิจารย์ด้วยการใช้ "วิจารณญาณ" มาแล้วเป็นอย่างดี เพราะคำวิจารณ์ นี้ หมายถึงการใช้ปัญญา พินิจ พิเคราะห์อย่างมีเหตุผล ไม่ใช่การใช้อารมณ์)

1. ควรรู้เท่าทันว่า "คำติ-ชม" (นินทา - วิจารณ์-สรรเสริญ) "เป็นโลกธรรม" ที่มีอยู่ประจำโลก ไม่มีใครเลี่ยงโลกธรรมชาตินี้พ้น เหมือนคนที่เดินอยู่กลางฝน ถึงอย่างไรก็ต้องเปียก ไม่เปียกมากก็เปียกน้อย ถ้าเราแข็งแรงพอ สายฝนก็ไม่ทำให้เราละลายได้ แต่ถ้าเราอ่อนไหวไปตามสายฝนแห่งคำวิจารณ์ เราอาจเป็นหวัดหรือบางทีอาจล้มหมอนนอนเสื่อได้เหมือนกัน
นัตถิ โลเก อะนินทิโต "คนไม่ถูกนินทาไม่มีในโลก" เราเกิดมาในโลก ถึงอย่างไรก็ต้องถูกนินทา (ติ-ชม) อยู่แล้ว ไม่เร็วก็ช้า ไม่วันใดก็วันหนึ่ง มันมาถึงตัวเราแน่ รู้ให้เท่าทันสัจธรรมข้อนี้ไว้เถิด

2. "พญาคชสารก้าวลงสู่สงคราม" หมายความว่า ธรรมดาช้างศึกเมื่อก้าวลงสู่สงครามย่อมทำใจเตรียมไว้ล่วงหน้าจะมีหอกดาบแหลนหลาวพุ่งมาจากจาตุรทิศ จะหลีกเลี่ยงให้พ้นจากศัสตราวุธเหล่านี้เป็นเรื่องสุดวิสัย ทางที่ดีที่สุดเมื่อไหนๆ ก็ลงมาอยู่กลางสมรภูมิแล้ว เราต้องโดนศัสตราวุธอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นแน่ เพราะฉะนั้นเราต้องฝึก"อดทน" ต่อศัสตราวุธเหล่านั้นให้ได้ ในภาษาบาลีท่านเปรียบ"ปากคน" ว่าเป็นเหมือน "ปลายหอก" เพราะปากคนนั้นทิ่มแทงใจคนได้พอๆ กับหอกที่ทิ่มแทงร่างกาย แต่ถ้าเรามีน้ำอดน้ำทน ไม่ใจเสาะเสียก่อน เราต้องเอาตัวรอดผ่านสมรภูมิจนได้ เหมือนคนป่วยบ่อยๆ ร่างกายจะสร้างภูมิต้านทานโรคขึ้นมาโดยอัตโนมัติ ขอให้คติไว้ข้อหนึ่งว่า "ความอดทนทำคนให้เป็นคนดี อดทนถึงที่ได้ดีทุกคน"

3. คราวหนึ่งมีพราหมณ์ไปตามคำพระพุทธองค์ถึงวัด ทรงปล่อยให้เขาด่าจนสาแก่ใจ เมื่อเขาหมดแรงด่าแล้ว จึงทรงแย้มสรวลด้วยพระเมตตาแล้วทรงเล่านิทานปรัชญาให้เขาฟังเรื่องหนึ่ง ทรงเล่าว่าหากมีใครก็ตามมาเยี่ยมเยือนเราถึงบ้าน เรายกสำรับกับข้าวออกไปต้อนรับ แล้วถ้าแขกคนนั้นไม่รับประทานอะไรเลย ปฏิเสธว่าเขารับประทานเรียบร้อยมาก่อนแล้ว เมื่อแขกลากกลับไป สำรับกับข้าวนั้นจะตกเป็นของใคร พราหมณ์เผลอตอบว่า สำรับกับข้าวนั้นก็ต้องตกเป็นของแขกคนนั้น ที่ไม่ยอมรับประทานกับข้าวของเจ้าของบ้านน่ะสิ ทรงสรุปว่า พระองค์ก็เช่นเดียวกัน ทรงเป็นเหมือนแขกคนนั้น ที่ไม่ยอมรับประทานกับข้าวของเจ้าของบ้านเพราะฉะนั้น "พราหมณ์เอย เชิญท่านยกสำรับของท่านคืนไปเถิด เมื่อเราไม่ "รับ" เสียอย่าง ของที่เขายื่นมาก็ตกเป็นของเขาอยู่วันยังค่ำ

4. ควรหัดมองโลกในแง่ดี คิดว่าคนที่เสียสละวิจารณ์เรานั้นเขาเป็น"ครู" ผู้ชี้ขุมทรัพย์แก่เรา ลองเงี่ยหูฟังให้ดีเถิด ในถ้อยคำของเขาบางทีก็มีเพชรพลอยทางปัญญาซ่อนอยู่เหมือนกัน ควรนึกอนุโมทนา/ ขอบคุณที่เขาอุตสาห์เสียสละมาสนใจงานของเรา
ถ้างานของเราไม่มีอะไรเด่นหรือท้าทายจริงๆแล้ว ใครต่อใครคงไม่เสียเวลามาพูดถึง...

คนที่คิดทางบวกจึงเป็นคนที่โชคดี มีโอกาสได้กำไรเสมอจากเรื่องเลวร้ายเป็นส่วนมาก ส่วนคนที่คิดในทางลบ บางทีแม้ในเรื่องดีๆ ที่ผ่านเข้าในชีวิต ก็ยังไม่รู้จักตักตวงเอามาใช้ให้เป็นประโยชน์กับตนเอง

ช่างน่าเสียดาย .......

ธรรมะพารวย
ว.วิชรเมธี

 

สวัสดียามเช้า ช่วงนี้ฝนตกหนักทุกวันเลย ไข้หวัดก็ยังระบาดไม่เลิกรา รักษาสุขภาพกันด้วยนะครับ

พี่หนุ่มไม่อยู่ 2 วัน พี่ๆน้องๆ ยังคงแวะเวียนเข้ามาดูแลบ้านนี้กันอย่างเหนียวแน่น พร้อมสาระดีๆที่หลายท่านนำมาฝาก

ส่วนผมก็เข้ามาแอบส่องตลอดที่มีโอกาส

 

สวัสดียามเช้าครับทุกๆท่านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน (^_^)

 

อุ้ย...นี่ผมเป็นน้องพี่เชเพียง 6 ปีเองหรือนี่...อิอิ (^_^) .....

 

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ Norragate
นั่นสิครับคุณ namo

ผมขอสารภาพนิดนึงนะครับ
ตอนแรกผมนึกวันเมื่อคืนวันอาทิตย์จะเป็นวันสุดท้ายของกระทู้นี้...แต่พอเปิดคอมในตอนเช้าบนโต๊ะทำงาน ก็รีบเข้ามายังเวปพลังจิตและรีบเข้ามายังเรื่องเล่าประสบการณ์ และสิ่งที่ทำให้รู้สึกดียามเช้าก่อนเริ่มงาน ก็คือยังเห็นกระทู้ของพี่หนุ่มนี้ยังคงอยู่ครับ.. (^_^) .... บางครั้งอาจจะไร้สาระไปบ้าง แต่เชื่อว่าหลายๆท่านที่พูดคุยกันคงจะมีรอยยิ้มนิดๆเกิดขึ้นในเวลาที่ได้เปิดอ่านคำพูดขำๆและลุ้นตัวโก่งว่าใครจะเข้ามาโต้ตอบสนทนากันอย่างไร..(ผมเชื่ออย่างนั้นนะ) ..... และสุดท้ายอย่างน้อยๆการได้พูดคุยต่างๆนานาในกระทู้นี้ก็ทำให้ความสุขเล็กๆเกิดขึ้นได้ในสภาพแวดล้อมของความเครียด+สารพัดปัญหาที่ห้อมล้อมเราอยู่ในแต่ล่ะสังคมที่ทำงานของแต่ละคนครับ...(^_^)

</TD></TR></TBODY></TABLE>

5555 สงสัยวิถีชีวิตในการทำงานจะคล้ายๆผมนะคุณมังกรน้อย....(^_^)...

เช้านี้อากาศเหมือนเมื่อวานเด๊ะเลยยยยย...