สุญญตา และ จิตว่าง ในพุทธศาสนา

สุญญตา และ จิตว่างในพุทธศาสนา

เรื่อง

 

การปฏิบัติธรรมที่แท้คือการปฏิบัติเพื่อให้แจ้งสภาวะที่แท้จริงของจิต คือจิตที่พ้นจากการปรุงแต่งโดยรูปนาม จิตที่พ้นแล้ว มีสภาวะเป็นสุญญตา สภาวะไม่ใช่การสูญ และไม่ใช่การไม่สูญ เป็นสภาวะที่เป็นเช่นนั้นเอง(ตถตา) ไม่มีเหตุปัจจัยปรุงแต่ง ไม่ถูกสร้าง ไม่ถูกทำลาย ไม่เกิดไม่ดับ ไม่ว่าวิชาธรรมกายหรือวิปัสนาญาณ16 หรือวิธีใดๆ ที่แจ้งสภาวะนี้ได้ ก็ล้วนแต่สัมมาทิฏฐิ

 

ข้าพเจ้าเข้าใจแล้วว่าทำไม พระอริยะเจ้าถึงไม่ค่อยกล่าวถึงสภาวะ โลกุตตรภูมิ เพราะสภาวะนี้ความจริงไม่สามารถสร้งขึ้นหรือฝึกฝนเอาได้ด้วยวิธีใดๆ เมื่อฝึกเอาไม่ได้ถึงสอนก็ไม่มีประโยชน์ แต่ที่พระอริยะทั้งหลายนำมาสอนนั้นคือ ทำอย่างไรให้สิ่งที่ปรุงแต่งจิตดับลง เมื่อการปรุงแต่งดับลง สภาวะแห่งโลกุตตรภูมิจะเปิดทันที แสงสวางแห่งปัญญา ก็จะทำลายความมืดคืออวิชชาลงไปพร้อมกัน เปรียบเหมือนเมื่อเราอยู่ในห้องมืด คำสอนของพระอริยะคือ ท่านจะบอกเราว่าเราจะต้องเดินไปทางไหน และเดินอย่างไร เพื่อจะได้เจอสวิตซ์ และกดสวิตซ์ นั่นคือกิจที่เราต้องทำสิ้นสุดลง ความสว่างจะบังเกิดเองและทำลายความมืดในทันที แตเราไม่สามารถสร้างแสงสว่างขึ้นได้เอง ฉะนี้
การปฏิบัติในแนว วิปัสสนญาณ16 เมื่อไปถึงระดับหนึ่ง จะเห็นการเกิดดับของรูปนาม (ถ้าไม่ฝึกจะไม่เห็น เหมือนอย่างไฟตามบ้านที่เราเห็น หรือภาพยนต์ ความจริงมันมีการเกิดดับของแสงหรือภาพ แต่เนื่องจากรวดเร็วมาก สายตาไม่สามารถแยกได้จะเห็นมันสว่างตลอดหรือเห็นภาพต่อเนื่อง) ขันธ์5 ก็เช่นกัน มีการเกิดดับตลอด(จิตจะถูกปรุงแต่งตามขันธ์) การฝึกก็คือให้ไปเห็นการเกิดดับนี้ เมื่อเห็นการเกิดดับนี้ สิ่งที่เกิดต่อจากนี้จะเป็นไปโดยอัตโนมัติคือ เกิด ดับ เกิด ดับ จะมีช่องว่างระหว่างการเกิดดับ สภาวะแห่งโลกุตตรภูมิจะเปิดเผยตรงช่องว่างระหว่างการเกิด ....ดับนี้เอง

 

จิตเดิมแท้ครั้งอนันตกาล วิวัฒนามามีรูปนาม
มายาเกิดตายก็ติดตามมา เพราะอวิชชาทำให้มืดมน
ต้องมาทุกข์หลงว่าเป็นตัวตน มนุษย์ทุกคนหลงในรูปนาม
ภพชาติติดตามเกิดแก่เจ็บตาย น้ำตาสัตว์โลกต้องหลั่งไหลริน
เพราะมาหลงติดยึดมั่นในธาตุ อาศัยธาตุดินให้เกิดเป้นกาย
อาศัยธาตุน้ำหล่อเลี้ยงเอาไว้ อาศัยธาตุลมที่ช่วยหายใจ
อาศัยธาตุไฟให้ความอบอบอุ่น อาศัยอากาศแผ่ซ่านทั่วกาย
จิตเดิมหลงไหลว่าเป็นตัวตน ปล่อยวางจากขันธ์ไม่เจ็บไม่ตาย
สุขกว่าสิ่งใดคือพระนิพพาน
(ธรรมคำกลอนจากพระอริยะพระองค์หนึ่ง)

 

ข้าพเจ้าได้อ่านข้อความของท่านบำรุง เห็นท่านพัฒนามาอย่างต่อเนื่อง
โดยตลอด ที่สำคัญ ท่านพัฒนามาจากความเข้าใจจากภายในจิตของตนเอง
มิได้มุ่งเน้นไปจำมา จริงอยู่สมมุติบัญญัตินี้จำต้องจำมาใช้อ้างอิงพูดถึง
แต่ "แนวคิด" นี้ ข้าพเจ้าอ่านดูแล้ว ท่านมาจากการ "เห็นแจ้ง" เองโดยแท้


สาธุ........................................................................

 

โมทนา สาธุกับคุณบำรุงค่ะ
ตอนนี้กำลังเดินหาสวิทซ์ไฟอยู่ค่ะ .... เดินสะเปะสะปะอยู่นานแล้ว ยังไม่เจอเลย แต่จะเพียรเดินหาให้เจอจนได้ค่ะ

 

เพื่อมิให้มีการเข้าใจผิด ขอบอกว่าผมยังไม่ได้บรรลุธรรมครับ

 

..................