โดนผีอำ..ทำไงดี

มีใครมีวิธีบ้าง เราโดนอำบ่อย รู้สึกสัมผัสได้ ว่าเป็นผู้ชายมากอดเรา
ถ้าช่วงไหนที่เรานั่งสมาธิ แผ่เมตตา ช่วงนั้นเราจะโดน แบบว่ามากอด มาหอมเรา เราจะแก้ไขยังไงดี...................ใครรู้ช่วยตอบด้วย

 

ขณะถูกอำรู้ตัวหรือไม่? ครับ ...
หากรู้ตัวแสดงว่า เรามีสติ เมื่อมีสติแต่ขาดกำลังในการต่อสู้กับผีอำ.. ก็ต้องหมั่นฝึกกำลังกายและกำลังจิตควบคู่กันไป.. เรียกว่า กายบริหารกายและจิต..

จิตมีกำลังสูงเมื่อกายมีกำลังสูง.. บางท่านจิตมีกำลังสูงแม้กายมีกำลังอ่อน (แต่หาได้น้อย)..

หากเราถูกผีอำบ่อย และไม่สามารถออกจากภวังค์ได้โดยง่าย แสดงว่ากำลังจิตเราไม่แข็งแรง เนื่องจากหย่อนการฝึกอย่างเข้มข้น

การฝึกอย่างเข้มข้น คือ การทำสมาธิทั้งแบบนิ่ง และแบบเคลื่อนไหว

หากทำสมาธิแบบนิ่ง (นั่งหลับตาเฉยๆ) โดยไม่เดินจงกรมเสียบ้าง ก็จะทำให้กำลังจิตอ่อน (เว้นแต่จะเข้าข้อยกเว้นที่ว่า บางท่านมีกำลังกายที่แกร่งโดยธรรมชาติมาก่อน หรือ อาจสะสมกำลังจิตที่แกร่งมาแล้วตั้งแต่ในอดีตชาติ)

สรุป คือ แนะนำให้กระทำดังต่อไปนี้ครับ

1. สวดมนต์ยาวๆ (ไม่จำเป็นต้องหลายบท) และช้าๆ โดยใช้กระแสจิตจับที่บทสวดมนต์แบบคำต่อคำไปเรื่อยๆ และให้ทำสม่ำเสมอ แต่อย่าให้คุ้นชิน เพราะจะทำให้หลอกตัวเองได้ว่าสมาธิดี (มันคล่องปาก แต่ไม่คล่องจิต... วอกแว่ก แต่ไม่รู้ตัว ฯลฯ)

2. ออกกำลังกาย พร้อมออกกำลังจิต ด้วยการกำหนดสติตามการเคลื่อนไหวของการออกกำลังกาย หลักการนี้จะเป็นเหมือนเพลงมวยต่างๆ ไม่ว่าจะมวยจีน หรือมวยไทย หรือมวยอื่นๆ ก็แล้วแต่ ... ขึ้นอยู่กับการใช้ "อาการของกายเป็นตัวบริกรรม" นั่นเอง

3. เมื่อทำตามข้อ 1 และ 2 ได้พักหนึ่ง (ไม่น่าเกิน 1 สัปดาห์) จิตจะเริ่มทรงพลัง
มีจิตตานุภาพในการดำเนินชีวิต เมื่อนั้นคุณก็จะสัมผัสได้เองว่า ทันทีที่มี "ผีอำ" จิตคุณจะมีกำลัง และหลุดจากเขาได้โดยง่าย แต่นั่น ก็หมายถึงว่า หากคุณหยุดการฝึกตามข้อ 1 และ 2 คุณก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมครับ

ผมไม่ทราบว่า อาการ "ผีอำ" มันเกิดจากผีจริงหรือไม่ ... ผมทราบแต่เพียงว่า ทุกครั้งที่เกิดแก่ตัวผม ผมจะบริกรรม "มงกุฎพระพุทธเจ้า" หรือ บท "อิติปิโส วิเสเส อิ ฯ..." แล้วผีอำมันก็คลายตัวไปเอง แต่เรื่องนี้เกิดเมื่อ 10 กว่าปีมาแล้วครับ ผมไม่ถูกผีอำมานานแล้ว ตอนนี้มีแต่คนอำเนี่ย เยอะ... เพราะผมเชื่อคนง่ายครับ แหะๆๆ... แบบไม่ค่อยทันใครเขาอ้ะ...

ลองทำดูแล้วกันครับ มีความเพียรให้มาก ... ขี้เกียจให้น้อย... เดี๋ยวก็ดีเอง ครับ

 

อาการอย่างนี้ อาจถูกท่านเทวดาที่ใกล้ชิดเรา ทดสอบกำลังใจ ถ้ารู้ตัว ลองตั้งสติ ปล่อยวาง

เฉยๆ ไม่นึกกลัว แล้วท่องพุธโธ จะออกเสียงหรือ หรือในใจก็ได้ และอีกวิธีต้องพลังจิตแข็ง

พอตัวนะปล่อยวางเฉยๆ อยากกอดก็กอด ไม่สนใจ ดูชิจะอำได้แค่ เดี๋ยวผีก็เผ่นเอง นั้นเขา

แค่มาทดสอบเราเท่านั้นถ้าเห็นว่าเรากลัวมากๆเขาก็จะไม่มากลัวเราช็อคตายแล้วเขาจะบาป

อ้อวิธีแรกถ้าท่องแล้วไม่ไปนะลองเรียกหลวงปู่หลวงพ่อช่วยด้วยชอบองค์ไหนก็เรียกองค์นั้น

ผีจะปล่อยทันที ลองเล่นกับผีเพื่อฝึกจิตตัวเอง แล้วจะพบว่าดีอย่างมากในเมื่อเขาตั้งใจมา

สอนก็รีบเป็นนักเรียนที่เก่งเลย **ที่บอกนี่มาจากประสปการณืของชีวิตจริงทั้งหมด

 

ขอเพิ่มเติมคุณปืนไฟ และคุณวรรณนรี05นะคะ..............ในอดีต magic_me?ก็เป็นเหมือนคุณเจ้าของกระทู้เเหล่ะค่ะ โดนทั้งคนและผีอำประจำ หุๆ โดยเฉพาะคุณผีเนี้ย หลับเมื่อไหร่มาเมื่อนั้น...

ผีที่อำเรา (ขอไม่พูดถึงในแนววิทยาศาสตร์นะคะ เอาเสื่อและศาสตร์ที่เราพิสูจน์ไม่ได้ดีกว่า คริ คริ) มาในแบบทดสอบกำลังใจว่าจิตเราเข้มแข็งขนาดไหน เหมือนคุณวรรณนรี05ว่าไว้แหล่ะค่ะ ท่านเทวดาประจำตัวมาทดสอบกำลังใจ....ถ้าในขณะที่โดนอำนะคะ ถ้ารู้สึกตัวครึ่งหลับครึ่งตื่นครึ่งอำอยู่นั้นให้สูดลมหายใจเข้าลึกๆค่ะ เหมือนที่เรากำลังนั่งสมาธิน่ะค่ะ...แล้วก็จะคลายจากการถูกอำค่ะ

หรือทำอย่างนี้นะคะให้น้อมจิตตั้งสมาธิคุณผีท่านนั้นก็จะพาคุณไปทัวร์มิติ สถานที่ต่างๆ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือกำลังใจค่ะให้ระลึกถึงพระที่คุณเคารพ นับถือ ขอให้ท่านคุ้มครองคุณ แค่นี้คุณก็ได้ทัวร์โดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆ

ล่าสุดที่ magic_me? โดนอำเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ได้ทำการต่อรองกับคุณที่อำด้วยนะว่าอย่าเพิ่งเลิกอำนะเดี๋ยวสวดแผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศลให้(เป็นคุณผีท่านแรกที่ได้บุญกุศลจากการอำ) คุณผีคงออกอาการเอ๋อและงง ฮ่าๆ โดนอำยังต่อรองกะผีได้...เขาได้ส่วนกุศลเขาก็เลิกอำเรา...

ไม่แนะนำให้สวดมนต์ไล่เขานะคะ ลองเจรจาว่าเธอต้องการอะไรจ้ะคุณผีจ๋า? ได้ผลยังไงมาเล่าลงกระทู้ให้ฟังหน่อยนะคะ

ขอให้โชคดีและอนุโมทนาสาธุค่ะ

 

เคยโดนอำครั้งนึง ตัวเค้าใหญ่มาก เป็นผู้ชาย นอนทับเราที่ตรงหน้าอก ทำให้หายใจไม่ออก ก็เลยใช้คาถาหลวงปู่โตและเรียกชื่อหลวงพ่อที่เรานับถือช่วยแค่นั้นแหละ ตัวเค้ากระเด็นไปใกลมากๆเรย น่าสงสาร พอรู้สึกตัวเราก็มาคิดว่าไม่น่าทำเลย พอไปทำบุญก็อุทิศส่วนกุศลให้เค้า ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่เจออีก ลองทำบุญดูนะคะ ไม่อยากให้สวดมนต์ไล่

 

น่ากลัวจังเลยนะคะ

 

***** เห็นด้วยค่ะ เรื่องสวดมนต์ ไล่ผีนะตอนที่อ่อนหัดอยู่ก็คิดที่จะสวดมนต์

ไล่ผีด้วยอิติปิโส แต่ไม่ง่ายอย่างที่คิดเพราะผีแกสวดคล่องปีดแล้วแกยังมีหน้า

บอกเราอีกว่าสวดหลายจบแล้วยังไม่ไปจะทำยังงัย**ถึงตอนนี้ก็ตั้งใจตะโกน

เรียกหลวงปู่ปานหลวงพ่อฤาษีช่วยด้วย พอจบคำพูดเท่านั้นผีหายไปทันที**

เลยรู้มาตั้งแต่บัดนั้นว่าเจอผีนี่สบายมีครูมาสอนเราอีกแล้ว ชึ่งหลวงพ่อฤาษีท่าน

ก็เคยสอนในเรื่องเทวดาปลอมมาทดสอบ และถ้าปล่อยวางดูชิจะอำไปได้แค่

ไหนท่านผีกับพาไปเห็นในทีแปลกๆอย่างคุณว่าจริงอันนี้ยืนยันตามที่คุณพูดและ

ก็พากับมาคือจบการอำทุกวันนี้ตั้งหน้าตั้งตารอผีมาอำแต่ผีแกคงเห็นว่าไม่กลัว

แกแล้วเลยไม่ค่อยมาแล้ว**ก็เอวังด้วยประการนี้แล

 

ลองให้คนมีมโนดูให้ครับ ว่าได้ไปทำอะไรเค้ารึเปล่า แล้วแก้ตามที่คนดูให้บอก

 

เคยโดนผีอำเหมือนกัน ตอนย้ายมาอยู่บ้านใหม่ นอนคนเดียวเสียด้วย อึดอัดเหมือนโดนทับทั้งตัว เลยสวดมนต์อิติปิโสไล่ ไม่รู้นี่!!!ว่าจะมาสื่อสารอะไรหรือเปล่า... มาอำทีไรก็สวดไล่ไปทุกที ตอนหลังเลยเลิกอำ...ผีคงเบื่อ...

 

เคยโดนเหมือนกันแต่ประมาณว่า..มาทำให้กลัว..สวดมนต์ก็แล้วแผ่เมตตาก็แล้ว
ยังไม่ไป..สุดท้ายขอบารมีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์..พ่อแม่ครูอาจารย์..
หายไปทันใด..จริงๆ

 

เคยเจอบ่อยมากสมัยยังเรียนอยู่ สวดอะไรก็ไม่ยอมไปซะที พยายามขัีดขืนเท่าไหร่ก็ไม่ไป

เคยได้ยินเสียงด้วยคับ พอได้ยินเสร็จแล้วจะขยับต่อไม่ได้

พอสวดมนต์ ที่จำได้ปกติแล้วไม่ยอมไป ก็เลยไม่รู้จะทำไง ปล่อยไปซักพักก็หายไปเอง

ที่กลัวที่สุดคือเห็นผู้ชายมานั่งทับแล้วจับมือเราไว้ทั้งสองข้าง จะถีบก็ไม่มีแรง พอหลุดก็หายไปเฉยเลย

ช่วงที่โดนอำผมยังไม่ค่อยสนใจธรรมมะเท่าไหร่นะคับ


เดวนี้ไม่โดนแล้ว ผมสัมผัสกับสิ่งพวกนี้ตลอด ทำงานในโรงพยาบาล แต่ก็ไม่เคยโดนซักทีหลังจากมาทำงานแล้ว ทุกวันนี้ก็พยายามแผ่เมตตาไปเรื่อยๆ

ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนโดนนี้เป็นผีจิงต้องการส่วนบุญหรือ ลองใจ แต่ยังไงก็จะแแผ่เมตตาต่อไป

พุทธัง อนันตัง ธัมมังจักรวาลัง สังฆังนิพพานะ ปัจจะโย โหนตุ

 

ตอนที่ข้าพเจ้าป่วยนอนอยู่โรงพยาบาล มีผี(คนที่เคยรู้จักกันตอนยังมีชีวิตอยู่)
มาเยี่ยมไข้ด้วยตอนเช้ามืด ข้าพเจ้าตื่นแล้ว มองเห็นด้วยตาเปล่าๆ นี่แหละค่ะ
เค้าแต่งตัวสุดหล่อมาเลยค่ะ
แต่พอสบตากับผี ตัวข้าพเจ้าจะนิ่งพอคุยกันเสร็จ ผีขอตัวกลับ ข้าพเจ้าก็ขยับตัวได้
ผีมาเยี่ยมไข้ ผีเค้าต้องการอะไรหรือค่ะ อิอิ

 

ข้าพเจ้าเป็นคนที่ชอบใช้ชีวิตอย่างสงบ ชอบความเงียบ
ไม่ค่อยชอบยุ่งกับใครนัก ชอบอ่านหนังสือเพื่อทำสมาธิ
คือสมาธิส่วนหนึ่งอ่านไป แต่ฝึกสมาธิอีกส่วนหนึ่งให้จำ
ข้อความที่ผ่านไปเมื่อกี้ ตอนแรกจะจำได้เฉพาะบรรทัดที่พึ่งอ่าน
แต่ทำไปเรื่อยๆ จะทำให้จำได้ขยายออกไปจนถึงบรรทัดแรกที่อ่าน

มีอยู่วันหนึ่งข้าพเจ้าอ่านหนังสือไปแล้วตกภวังค์ มีคนแต่งชุดไทย
มารับข้าพเจ้าไป บอกว่าจะพาไปดูที่อยู่ในอนาคต ข้าพเจ้าก็ไป
ทางที่ไป เป็นเหมือนอากาศว่าง ๆ แต่พอพ้นจากอากาศว่างๆ
ก็จะเป็นสถานที่แห่งหนึ่ง แล้วเขาก็บอกว่าที่นี่คือบ้านของเรา
มีทุกอย่างพร้อม อยากได้อะไรที่ยังมองไม่เห็นในบ้านนี้ ก็ให้คิด
ว่าอยากได้อะไร แล้วจะมีมาให้เอง ของทุกอย่างเป็นทิพย์หมดเลย
อาหารก็ทิพย์ มีข้าวของเครื่องใช้เหมือนที่โลกมนุษย์ทุกอย่าง
ต่างกันตรงที่มันเป็นทิพย์ และคิดเอาได้

แล้วคนที่พาข้าพเจ้าไปเขาก็กลับ เค้าบอกว่า ถ้าเราสร้างกุศลดีขึ้นไป
บ้านเราก็จะดีกว่านี้ แล้วเค้าก็พากันไป

ข้าพเจ้าจึงวิ่งตามเค้า บอกว่าข้าพเจ้าจะกลับบ้าน ไม่อยากอยู่ที่นี่
จะขอไปสร้างบุญกุศลก่อนแล้วค่อยมาใหม่ เค้าจึงพาข้าพเจ้ากลับมา

แล้วข้าพเจ้าก็ตื่นจากภวังค์ ข้าพเจ้าก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร

ข้าพเจ้าไม่เคยเล่าให้ใครฟัง เพราะกลัวคนว่าข้าพเจ้าบ้า อิอิ

 

ได้ความรู้เยอะมากเลยค่ะ เพราะไม่เคยโดนผีอำ แต่เคยมาเป็นเสียงขอส่วนบุญ จะได้ยินบ่อย ๆ เวลาที่กำลังจะไปทำบุญ หรือทำสังฆทาน ก็จะแผ่เมตตาให้ตลอด และจะเจอบ่อย ๆ เพราะแต่ก่อนชอบสวดมนต์แต่ไม่เคยแผ่เมตตา คือช่วงนั้นจะเจออะไรแปลก ๆ ปล่อย ทั้งกลิ่นและเสียง ยิ่งไปนอนค้างที่อื่นแปลกที่ยิ่งเจอคงเพราะสวดมนต์บ่อยแต่ไม่เคยแผ่เมตตา หลัง ๆ มานี่ได้อ่านหนังสือธรรมมะของหลวงพ่อฤาษีลิงดำและของหลวงพ่อจรัญ ก็เลยเริ่มใหม่ ทั้งสวดมนต์ นั่งสมาธิ เดินจงกรมแล้วก็แผ่เมตตา นับแต่นั้นมาก็ไม่เคยเจออะไรแปลก ๆ หรือหลอน ๆ ให้ตกใจอีกเลยค่ะ

 

มากอด มาหอม น่าจะเป็นญาติๆที่เสียไปแล้วกระมั้งครับ

เขาคงดีใจที่ได้รับบุญจากท่านจึงเข้ามา กอด มาหอม

 

แล้วเคยมีใครเป็นแบบเรามั่งหรือป่าว

ประมาณว่านอนหลับฝันว่าได้ไปที่ไหนซักแห่ง แล้วมีการต่อสู้กัน ก็มีบทสวดแต่ไม่รู้ว่าเป็นบทสวดอะไร ดังเข้าหูเรื่อย ๆ หาที่มาไม่เจอ ตกใจตื่นขึ้นมา พอจะหลับใหม่ก็ได้ยินบทสวดเดิม วนไปเวียนมา สยองอ่ะ ไม่กล้าหลับเลยค่ะ
ทุกวันนี้ก็ยังได้ยินเป็นระยะนะคะ แต่ไม่บ่อย

 

แต่ก่อนโดนอำบ่อยเหมือนกันค่ะ
แต่พอได้ท่านท้าวเวสสุวรรณมาบูชา
ก็ไม่ค่อยโดนเท่าไหร่แล้วค่ะ

ลองบูชาท่านดูนะคะ เผื่อจะดีขึ้นค่ะ

 

ผมก็เคยครั้งนึง ทรมาณมาก หายใจไม่ออก ยิ่งกระวนกระวายยิ่งแย่ พอปล่อยวาง ไม่สนใจ ตายช่างมัน ก็ค่อย ๆ หายไปเอง ลมหายใจที่มีน้อยนิดก็พอ เลยได้คิดว่าจิตที่แข็งแรงไม่ใช่จิตที่ต่อสู้ แข็งขืน ดิ้นรน แต่เป็นจิตที่ปล่อยวางทุกสิ่ง เมื่อปล่อยวางได้ อะไรที่เข้ามาสัมผัสไม่ว่าดีหรือร้าย ก็ไม่สะทกสะท้าน คิดเสียว่า ทุกสิ่งก็เป็นอนิจจัง เกิดแล้วก็ดับ อยากอำก็อำไป คิดเสียว่าเหมือนลมพัดผ่าน ผ่านมาเดี๋ยวก็ผ่านไป ยิ่งสนใจ ก็เหมือนยิ่งจับยึดไว้ ไม่หายสักที ยิ่งหาวิธีแก้ก็เหมือนยิ่งผูกเข้าไป ลองดูนะครับ อธิบายไม่ค่อยถูก แต่ก็ขอเอาใจช่วยครับ

 

ผมเคยแล้ว แล้ววิธีผมอาจจะแรงไปนิดนึง มีอยู่ช่วงนึง ผมโดนปล่อยมากจนโมโหผมเลยแช่งเลย หลังจากนั้นก็ไม่มีมาอำอีกเลย