ดิฉันทำถูกไหม ที่ห้ามพ่อไม่ให้ฆ่างูที่เข้ามาในบ้าน

คือ เมื่อวานมีงู ตัวขนาดกลางๆ เลื้อยเข้ามาในบ้าน ..พ่อและดิฉัน ช่วยกันไล่มันออกไป แต่พ่อต้องการจะฆ่ามันให้ตายเพราะมันเป็นสัตว์มีพิษ เดี๋ยวมันจะกลับมาทำร้ายคนในบริเวณบ้านอีก แต่ดิฉันห้ามพ่อไว้ เพราะกลัวบาปและผิดศีลข้อ 1 ดิฉันเลยไล่ให้มันลงท่อระบายน้ำ แล้วเอาก้อนหินอุดรูไว้ ไม่ให้มันมาอีก พ่อบอกว่าดิฉันโอเว่อร์ ทำเป็นคนดีเกินไป ระวังเถอะมันจะมากัดเอา

ทีนี้เลยอยากถามท่านผู้รู้ทุกท่าน จากกรณีของดิฉันเนี่ย ดิฉันทำถูกไหมที่ไม่ฆ่างูให้ตาย ระหว่างความปลอดภัยของชีวิตเรา และ การไม่ผิดศีล เราควรเลือกอะไรคะ

ขอบคุณมากค่ะ

 

กรรม มีจริง แต่ระวังไว้ก็ดีครับ
ผมเจอ ทีเดียว 2 ตัว ไม่รู้มีพิษป่าว ไล่ออกได้ตัวอีกตัว หาไม่เจอหายไปเฉยๆเร็วมาก
ตัวก่อนหน้านั้นอีกตัว เลื้อยช้ามาก มีพิษชัวร์แต่ก้ไม่ฆ่าครับ ใช้ควันไฟไล่ ลงท่อระบายน้ำ ลงไปแต่โดยดี
แต่ก็เล่นเอาเหนื่อยเลย

 

สำหรับผมทำถูกครับ ครั้งแรกเราแค่แผ่เมตตาให้เขาไป บอกเขาว่าไม่ใช่ที่อยู่ และหาสิ่งมาป้องกันไว้ไม่ให้เข้ามาอีก แต่ถ้ายังมีครั้งที่สองอีกคงต้องทำอะไรบางอย่างแล้วครับ เรื่องนี้น่าจะเป็นเรื่องบังเอิญครับ ไม่น่าจะเป็นเรื่องของกรรมสัมพันธ์ุครับ

 

ทำถูกแล้วครับ เราก็ชีวิต เค้าก็ชีวิต

ไม่สร้างเวร สร้างกรรมต่อกันดีแล้วครับ

เราเป็นคนฉลาดกว่าเค้ามากมาย เทียบกันไม่ได้ เค้าไปตามสัญชาติญาณ วิธีป้องกันมีมากมาย

อย่างที่ท่าน จขกท ทำก็เป็นทางออก หรือวิธีที่ดีนะครับ

มีเรื่องเล่า ผมเคยบวชอยู่ในป่า ในหุบเขา อยู่องค์เดียนะ เรื่องงูพิษ

กับพระป่านี่ แยกกันไม่ออกนะ เป็นของคู่กัน

มีอยู่วันหนึ่ง ตอนนี้ไม่ไช่ผมองค์เดียว แต่มีอาจารย์ด้วย ลงจากเขา

ไปบิณทบาตในหมู่บ้านด้วยกัน คราวนี้ ช่วงระหว่างลงจากเขา ทางเท้า

มันแคบ ข้างหนึ่งเป็นหน้าผาสูงชัน อีกข้างเป็นคล้ายหุบเหวลาดลงไป ทางเดินอยู่ตรงกลาง

พระกับงู สวนทางกัน อาจารย์ผม ตาไม่ดี ท่านแก่แล้ว ท่านก็เดินดุ่มๆ ไปแบบไม่สนใจ

ผมนะเห็นชัด งูเลื้อยผ่านท่านมาด้วยอาการตกใจแบบพุ่งพรวดๆมาหาผม แบบว่าทางมันบังคับ ส่วนตัวผมเอง

ไม่รู้เรียนวิชาตัวเบามาจากไหน มารู้ตัวอีกที ขึ้นไปอยู่บนราวสำหรับเกาะเวลาเดินลงจากเขา
ผมยัง งง ตัวเองไม่หาย จนทุกวันนี้ ha ha!!

อย่างผมอยู่องค์เดียวกับจากบิณทบาต ฉันข้าวที่ศาลาเสร็จแล้ว ก็กลับมาที่พัก เข้ากุฏิไม่ได้
เจ้างูพิษมาที่เดียวสองตัว ตัวไม่ไช่เล็กๆ มานอนทอดกายขวางประตูไม่ยอมไห้ผมเข้าซะงั้น ก็ต้องรอจนกว่าพี่แกจะไป ประมาณนี่อะครับ

บางทีฉันข้าวอยู่ศาลา เสียงดังแก๊กๆ ผมก็เสียงอะไร พอหันไปดู อ้าว! ตัวดำเป็นมันเลย

แลบลิ้น แพล้บๆ ไม่หนีเราด้วย นอนเหยียดยาวนิ่งสะงั้น มาอยู่ใกล้ๆ

อย่างศาลา บางที่ผมก็ไปนอนนะ ก็เสียวๆอยู่เหมือนกัน เรื่องงูมันเยอะ เล่าไม่จบ

แค่นี่ก่อนนะแหละกัน

คิดเสียว่า ไม่ถึงคราวตาย วายชีวาวาด ใครจะเข่นฆ่าพิฆาตไม่อาสัญ

ถ้าถึงคราวตาย วายชีวัน อยู่ตรงไหนก็หนีไม่พ้น

สิ่งที่สำคัญที่สุด คือสตินะ ถ้าเรามีสติ เรานิ่งพอ เราจะรู้เลย

ว่าเราควรจะทำอย่างไร ถ้าเรามีสติซะอย่าง เจริญสติไห้มากๆนะ มีประโยช์มาก

อนุโมทนาครับ

 

อนุโมทนา บุญสำเร็จแล้ว...
หมั่นแผ่เมตตาเจ้ากรรมนายเวร
ให้รับอานิสงส์แห่งบุญนั้น และ อโหสิกรรมต่อกันด้วย - สาธุ

 

ขออนุโมทนาในความมีน้ำใจต่อสัตว์โลกด้วยกัน คุณทำถูกแล้ว เราเป็นคนมีความคิดดีกว่าเขาเยอะเรารู้จักป้องกันตัวเองได้ เพราะว่าเราฉลาดกว่าเขา แค่คุณทำแค่นี้คุณก็รู้สึกว่ามีความสุขแล้วใช่ไหม นี่แหละผลบุญที่เห็นทันตา ขอให้หมั่นทำความดีเข้าไว้แล้วชีวิตคุณจะมีแต่ความสุข สาธุ สาธุ

 

คนเรารักชีวิตเช่นไร สัตว์ก็รักชีวิตเช่นกันค่ะ

 

หุหุ แล้วคุณน้ำก็น่ารักด้วยครับ

 

ขอขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะ ดิฉันรู้สึกสบายใจมากเลย...

 

ถ้าหากฆ่าเขา ก็เท่ากับสร้างเวรกรรมผูกพันกันไป
ทำถูกแล้วครับที่ไม่ฆ่าเขา ทุกชีวิตมีค่าอย่าทำลาย

 

อันนี้ถามเผื่อใครจะมีคำตอบ หากท่านมีลูกตัวเล็กสักขวบหนึ่ง แล้วบังเอิญมีงูเข้ามาในบ้าน
ซึ่งน่าจะเป็นงูพิษหากท่านไล่มันไปแล้วแผ่เมตตาให้ผมขออนุโมทนาอย่างแรงครับ
แต่ในฐานะพ่อหรือแม่ท่านจะทำใจใด้จริงหรือ อาจจะต้องหามาตรการที่จะไม่ให้งูมาอีก
ท่านจะทำเช่นไรบ้าง

 

ตอบเองก็ได้ค่ะ สัตว์บางอย่างที่มีพิษร้ายแรง เช่น งู หากเขาไม่ทำอันตรายเราก็ไม่ควรไปทำร้ายเขา แต่ในกรณีพ่อแม่ที่มีลูกตัวเล็ก ๆ แล้วเห็นงูพิษเลื้อยเข้ามาตรงไปหาลูกเรา สิ่งแรกที่เราต้องรีบทำคือหาทางที่จะป้องกันไม่ให้งูตัวนั้นไปทำอันตรายลูกเราได้ค่ะ แม้จะบาป แต่ก็ไม่มีทางเลือกค่ะ เพราะลูกเราเป็นเหมือนแก้วตาดวงใจ ชีวิตสัตว์ทุกตัวแม้แต่มดก็ยังมีค่า งูพิษชีวิตเขาก็มีค่า แต่หัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่คงยอมไม่ได้ที่จะให้สัตว์ที่มีพิษมาทำอันตรายลูกเราซึ่งยังเล็กอยู่ พ่อแม่ทุกคนถ้ามัวแต่คิดว่าไม่ฆ่า แบบนี้น้ำเชื่อว่าคงมีน้อยคนค่ะ ถึงแม้บาปก็ต้องยอมค่ะ แต่อย่างไรคนที่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตก็ย่อมมีความไม่สบายใจเป็นธรรมดา เราควรทำบุญ อุทิศส่วนกุศล ขออโหสิจากเขา อย่าได้จองเวรจองกรรมต่อกันและกันไม่ว่าชาติไหน ๆ ด้วยนะค่ะ อย่างน้อยเพื่อลบล้างความผิดที่เราทำโดยความจำเป็นค่ะ

 

ขอบคุณค่ะที่ชม

 

ชีวิตทุกชีวิตที่เกิดมาไม่ว่าคนหรือสัตว์ล้วนมีค่า ขอเพียงไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกัน โลกเราคงจะน่าอยู่มากกว่าทุกวันนี้ แต่มันก็คงเป็นไปไม่ได้เมื่อฝ่ายหนึ่งซึ่งได้ชื่อว่าเป็นสัตว์ประเสริฐ ถืออำนาจเข่นฆ่าสัตว์ที่ไร้หนทางสู้รบปรบมือ คิดแต่เพียงว่าสัตว์ตัวนั้น ๆ คืออาหารของมนุษย์ แต่เชื่อได้เลยค่ะ วันใดที่สัตว์สูญพันธ์ไปจากโลกหมด วันนั้นมนุษย์นั่นแระจะรู้สึกถึงคุณค่าของสัตว์ที่ครั้งหนึ่งเคยมีอยู่บนผืนโลกใบนี้ แล้วจะรำลึกว่าถ้าเราไม่ฆ่าสัตว์ ไม่กินเขา ชีวิตทุกชีวิตคงอยู่ร่วมกันด้วยความสันติสุขเป็นแน่แท้ สังคมเราทุกวันนี้ที่เสื่อมทรามลงไปสาเหตุหนึ่งเป็นเพราะจิตใจของคนเรานี่เอง ที่มัวแต่คิดถึงแต่ประโยชน์ส่วนตัว โดยไม่เคยคำนึงถึงชีวิตทุกชีวิตที่อยู่ร่วมกันบนผืนโลก จ้องคอยเข่นฆ่ากัน จ้องทำลายล้างกัน นี่แระค่ะที่เขาเรียกว่าคน

 

***** สวดบทขันธะปะริตตะคาถา*** หรือที่เรียกสั่นๆว่าวิรูปักเข


อยู่กลางป่ายังไม่มีอันตรายเลย อันใช้สำหรับธุดงค์ หรือไปนอนในป่า


แต่บ้านที่อาจมีสัตว์เลื้อยคลานเข้าได้ควรสวดประจำ แล้วจะไม่มารบกวน

เรียกว่ากั้นรั้วด้วยวิรูปักเขนะ

 

ทำถูกต้องแล้วค่ะ อย่าลืมแผ่เมตตาให้เขาด้วยนะคะ และบอกว่าอย่ามาที่บ้านเราอีกเลย พ่อจะว่าอย่างไรไม่สำคัญ ขอให้เราเชื่อมั่นในความดีนะคะ ^^

อนุโมนาสาธุ

 

อนุโมทนาสาธุครับ ดูแล้วคุณ jul เป็นคนมีเมตตามากเลยครับ คิดถูกแล้วครับที่เราไม่ฆ่าเขาเพราะถ้างูเห่ามาป้วนเปี้ยนให้เห็นแสดงว่าบริเวณนั้นอาจมีหนู ฉะนั้นถ้าเราไปฆ่าแล้วต่อมาก็จะมีงูมาอีกฆ่ากันไม่ไหวเลย สงสัยต้องหากรงมาดักหนูก่อนมั้งครับ

 

สาธุ เมตตาธรรม ค้ำจุนโลก พระพุทธเจ้าทรงใช้เมตตตาบารมี โปรดพญาช้างนาฬาคีรีที่ดุร้ายหมายชีวิตพระพุทธองค์ ผมคิดว่าไม่มีสิ่งมีชีวิตใดจะไม่รับรู้ได้ถึงเมตตาที่เราให้กับเขา

 

ขออนุโมทนากับคุณ จขกท. นะคะ คุณทำดีแล้วค่ะ การให้อภัยเป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดนะคะ เขาเข้าบ้านเราบางทีเราอาจจะโกรธที่เขาเป็นผู้บุกรุกเข้ามาในถิ่นที่อยู่เรา เราต้องเกิดความไม่ชอบ ไม่พอใจ กลัวเขาจะฉกทำร้าย กลัวตายจากพิษของเขา แต่การที่คุณมีเมตตาไม่ฆ่าเขาเอง และยังห้ามพ่อไม่ให้ฆ่าเขาอีก นับว่าเป็นกำไร 2 ต่อ ต่อทั้งตัวคุณเอง และพ่อของคุณด้วย คุณทำถูกต้องแล้วล่ะค่ะ สาธุนะคะ

 

ทำถูกแล้วค่ะ เวลางูเข้าที่บ้านไม่เคยฆ่าเค้าเหมือนกันค่ะ แต่ตักใส่ที่โกยไปทิ้งนอกบ้าน
เค้าคงรักตัวกลัวตายเหมือนกัน ชีวิตใคร ใครก็รัก