เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

แง้วเขาอยู่ standby ทั้งวันเลยนะ สงสัยเจ้าที่ที่นี่แรงบังคนตัวใหญ่ๆ
ไม่ให้คุณ moo noi เห็น อิอิ

 

ฉะ-กัน ถ้าจะเขียน ต้อง "ฉกรรจ์" เ้ขียนยากเหมือนกันแฮะ....

อันนี้ตลก...เอาเรื่องจริงมาแน่นอนเลย...[Embarrass

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง

และสวัสดีพี่ ๆ น้อง ๆ บ้านเหร๊ยญบินทุกท่านครับ

 

<table class="tborder" border="0" cellpadding="6" cellspacing="1" width="100%"><tbody><tr><td class="thead">ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 21 คน ( เป็นสมาชิก 8 คน และ บุคคลทั่วไป 13 คน ) </td> <td class="thead" width="14%"> <center"> [ แนะ นำเรื่องเด่น ] </center"></td> </tr> <tr> <td class="alt1" colspan="2" width="100%"> moo noi, cc5922, COFFEEMAX, momotaro67, oondoyja, ชาวประมง, น.จุลรัตน์, พี เสาวภา+</td></tr></tbody></table>
โล่งอก...มองเห็นแล้วค่ะ คุณ "อ่อนด้อยจ้า"

 

เหอๆๆ ทำไปได้

 

คำพูดน่าจะมีเหน่อ แบบหนุ่มสุพั้น ฝันหวานมาด้วย

เรื่องทำนองวัยหนุ่ม ผมว่าหลีกเลี่ยงได้ยาก อย่าไปทำตัว นักบุญมาก ขอมีสัจจะ น่าจะพอ

สมัยผมหนุ่ม รับราชการ ประจำ ม.ต.ล.ว ถ้าว่าง เมาเสร็จก็ขับรถเข้าไปต่อในเมือง

เรื่องนี้เล่าไปทีหนึ่ง ที่ไหนสักที และยังมีพยานหลักฐานเก็บอยู่

ตระกูลผมเป็นศิษย์หลวงปู่ปานมาตั้งแต่ยาย แม่ จนมาถึงพระเดชพระคุณ หลวงพ่อวัดท่าซุง

ผมมีพระและเครื่องรางของหลวงปู่ปาน หลวงพ่อวัดท่าซุง ตกทอดกันมา ตอนผมเรียนจบ ต้องไปรับราชการที่ อำเภอ ฝาง ที่เดียวกับน้าส้มฟักอยู ( หายไปเลย ) แต่ พ.ศ. ย้อนกลับไป ประมาณ สามสิบ พ.ศ. ...เหอๆ

คุณแม่เป็นห่วง คงเหมือนบุพการีทุกท่าน ท่านเอาพระปางลีลาเนื้อดิน รุ่น ฉลอง ๑๐๐ ปี หลวงปู่ปาน พระนี้เสกกัน หลายที เท่าที่ผมจำได้ เสกกันหลาย หลวงพ่อในสายหลวงพ่อวัดท่าซุง ท่านเลี่ยมนาคมาเสร็จ เอามาให้ผม ห้อยคอรวมกับพระองค์อื่น ตอนนั้น ผมลุยมาก ตัวดำผิวกร้านด้วยเหล้าและแดด พระที่ห้อยคอมีไม่เยอะ เอาแค่คุ้มตัว มีเหรียญ ท่านเจ้าคุณ นร พระเนื้อดิน ท่านพ่อลี และ พระหลวงพ่อวัดท่าซุง ผมมีประสบการณ์หลายครั้งพวก แคล้วคลาดจากชนิดของงานที่ผมทำ ตอนนั้นยังไม่รู้จัก พระเดชพระคุณหลวงปู่บุญศรี และ หลวงพ่อวัดมอญ

แต่เรื่องเหล้า อันนี้บอกกอ่น ว่าประจำ และกินเหล้าทุกครั้ง ( ตอนนั้นส่วนใหญ่เบียร์ ) ผมจะถอดพระไว้ในที่เก็บของหน้ารถ แต่มีครั้งหนึ่งดันลืม หิวเบียร์เย็นๆ มานึกได้ตอนยกแก้วขึ้นมาดื่ม แก้วนี้ยกข้าม พระที่คอมา พอยกแก้วขึ้น ก็นึกขึ้นได้ แต่ตอนนั้นด้วยวัยหนุ่ม ก็เข้าใจเอาว่า ไม่เป็นไร น่าแค่ครั้งเดียว ตกลงเมาจนดึกดื่น

พอตื่นเช้า แม้จะไม่สร่างดี พอล้างหน้าตาผมก็จะอาสร้อยคอมาสวดมนต์ ตอนจะสวดจะเอาพระมาเป็นนิมิตให้จำติดตา แล้วสวดไป บทสวดที่ใช้ประจำ ก็พื้นๆ นะโม อิติปิโส ชินบัญชร ตาก็เหลือบไปเห็นพระ ปางลีลา หักขาดสองท่อน กรอบก็ดีไม่บุบสลาย กระจกปลาสติกก็อยู่ในสภาพดี เพราะถ้าไปกระเเทกจนพระหัก กรอบและกระจกน่าจะเป็นริ้วรอย แตก บุบ หักบ้างแต่ไม่มี

ผมมานั่งตึกตรองดู เหตุผลเดียวคือใส่ไปกินเหล้านี่เอง นึกได้ใจหายวูบ เราล่วงเกินพระรัตนตรัยโดยความเมาจริงๆ กราบขอขมาท่าน แลวถอดพระเก็บใส่กล่องไว้ พระองค์นี้เสื่อมแล้วน่ะครับ เทพยดาครูบาอาจารย์ที่มาสถิตย์ ท่านไม่ชอบคนดื่มเหล้า เอาแก้วเหล้ายกข้าม พระเศียรพระไปซ่ะอีก

ผมเสียดายพระองค์นี้มาก ตามไปหามาอีกหลายองค์ ก่ะว่าถ้าหน้าสิ่ว หน้าขวาน ผมต้องนิมนต์ท่านไปด้วยแน่นอน

ส่วนเรื่องขวดเหล้าแตก เกิดขึ้นกับพ่อ เพื่อนสนิท ท่านมีอาชีพรับเหมาตอนหนุ่ม เคยไปรับเหมาสร้างโบถส์ ( ถ้าจำไม่ผิด ) หรือถาวรวัตถุที่วัดหนองป่าพง

คุณพ่อท่านนี้ เป็นคาทอลิคที่เคร่งครัดมาก แต่ถ้าพูดถึงหลวงพ่อชา แล้ว ท่านจะเงียบ แบบยอมรับ

ไปทำงานรับเหมาก็ลุกน้องเยอะ และ แคมป์คนงานก็อยู่ในวัด หลวงพ่อท่านก็ห้ามทำไม่ดีในวัด เหล้าก็อยู่ในรายการต้องห้ามอันหนึ่ง จะกินก็ไปนอกวัด และโปรดทราบว่า ที่วัดหนองป่าพง มีผีดุอยู่ท่านหนึ่ง เป็นหัวหน้าผี พระเณร ขี้เกียจภาวนาจะโดน ทันที อันนี้ไปหาอ่านดูได้จากประวัติหลวงพ่อชา และพวกคนงานดูจะกลัวผี มากกว่ากลัวพระ เหตุการณ์การก่อสร้างก็ดำเนินไปได้ระยะหนึ่ง ปราศจาก เรื่องราวใด จะเมาก็ไปเมานอกวัด อันนี้ ผี และพระคงจะตามไปห้ามไม่ได้...แหะๆ

จนวันหนึ่ง ของมันเคย และแบบจะแอบกรึ้บๆ ในห้อง ไม่มีใครเห็น คนงานเอาเหล้าห่อในถุงกระดาษ ห่อผ้าขาวม้ามา พอเข้าเขตวัต ขวดเหล้าแตกครับ อันนี้ตามข่าวว่าลองหลายทีเพราะคิดว่าบังเอิญ จนไม่กล้าลอง

แต่หลวงพ่อรู้ เรียกคุณพ่อไปต่อว่า ลูกน้อง เอาเหล้าเข้ามากินในวัด ทั้งที่ห้ามแล้ว ให้ไปว่ากล่าวตักเตือน คุณพ่อไม่ทราบเรื่องเลย เรียกหัวหน้าคนงาน มาซักถามสอบเค้นจนได้ความจริง และห้ามกินเหล้าในวัดอีกต่อไป

เล่าแถมอีกนิด ต่อมาการก่อสร้างก็แล้วเสร็จ และได้คริสศาสนิกชนที่เคร่งครัดมากท่านหนึ่ง ที่ทึ่งในบุญญาธิการ ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อชา วัดหนองป่าพง มาจนแก่เฒ่า หลวงพ่อชา ท่านเป็นพระ พระมหานิกาย ที่บวชในพระพุทธศาสนาครับ คุณพ่อเจอมาหลายเรื่อง แต่อุปไว้ เล่าเรื่องนี้เรื่องเดียว...เหอๆๆ

 

…เพื่อนส่งบทความดีๆมาให้อ่านเลยเอามาเผยแพร่ครับ เขียนโดยคุณวินทร์ นักเขียนรางวัลซีไรต์ มีผลงานน่าติดตามมากมาย <table style="width: 100%;" class="ecxecxecxecxMsoNormalTable" border="0" cellpadding="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td style="padding: 0.75pt;" colspan="2">

​

</td></tr> <tr> <td style="padding: 0.75pt;">
</td> <td style="padding: 0.75pt;">
</td></tr></tbody></table>


<table style="width: 100%;" class="ecxecxecxecxMsoNormalTable" border="0" cellpadding="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td style="padding: 0.75pt;" colspan="2">
</td></tr> <tr> <td style="padding: 0.75pt;">
</td> <td style="padding: 0.75pt;">
</td></tr></tbody></table>



<table style="width: 100%;" class="ecxecxecxecxMsoNormalTable" border="0" cellpadding="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td style="padding: 0.75pt;" colspan="2">

​

</td></tr> <tr> <td style="padding: 0.75pt;">
</td> <td style="padding: 0.75pt;">
</td></tr></tbody></table>



<table style="width: 100%;" class="ecxecxecxecxMsoNormalTable" border="0" cellpadding="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td style="padding: 0.75pt;" colspan="2">
</td></tr> <tr> <td style="padding: 0.75pt;">
</td> <td style="padding: 0.75pt;">
</td></tr></tbody></table>



<table style="width: 100%;" class="ecxecxecxecxMsoNormalTable" border="0" cellpadding="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td style="padding: 0.75pt;" colspan="2">

​

</td></tr> <tr> <td style="padding: 0.75pt;">
</td> <td style="padding: 0.75pt;">
</td></tr></tbody></table>



<table style="width: 100%;" class="ecxecxecxecxMsoNormalTable" border="0" cellpadding="0" width="100%"> <tbody> <tr> <td style="padding: 0.75pt;" colspan="2">

​

</td></tr> <tr> <td style="padding: 0.75pt;">
</td> <td style="padding: 0.75pt;">
</td></tr></tbody></table>



<table style="width: 100%;" class="ecxecxecxecxMsoNormalTable" border="0" cellpadding="0" width="100%"><tbody><tr> <td style="padding: 0.75pt;" colspan="2">

​

</td></tr> <tr> <td style="padding: 0.75pt;">

</td></tr></tbody></table>

 

เอาฮากันแต่หัววันเลยน่ะครับ

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 32 คน ( เป็นสมาชิก 7 คน และ บุคคลทั่วไป 25 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>พี เสาวภา, beleive, momotaro67, oondoyja, ชาวประมง, น.จุลรัตน์, โอ ท่าซุง </TD></TR></TBODY></TABLE>

แขกไม่ปรากฎตัวก็เริ่มเยอะน่ะครับ

 

มีตัวตนกับเขาแล้ว โอยดีใจมากrabbit_scary ตัวสั่นเลย

 

โห พี่พี แล้วมาเล่าต่อเถอะนะครับ เป็นประโยชน์ให้น้องๆได้มากเลยครับ โดยเฉพาะเรื่องเหล้า

 

แหะๆ.............

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่ทรง

ทำงานไปด้วยเปิดอ่านไปด้วยเกือบครึ่งวันครับ

(ขอโทษป๋าก่อด้วยที่ไม่ได้ไปร่วมงานครับ ติดภารกิจแถววัดช้าง นครนายกครับ)

 

เรื่องเหล้าตั้งแต่เกิดจนถึงปัจจุบัน ยังไม่คอยเข้าปากผมเลยครับ แน่ใจ 100%ว่าศีลข้อนี้ผมรักษาได้ เพื่อนๆที่เรียนเกษตร แม่โจ้มาด้วยกัน ยังบอกว่าเรียนเกษตรได้ไงไม่กินเหล้า เหอๆๆยังไงก็เรียนจนจบแล้วครับ แต่สิ่งหนึ่งที่รู้ก็คือถึงผมจะไม่กินเหล้าก็ตาม แต่เพื่อนๆกินแทบทุกคน เวลาเพื่อนๆผมเมา ผมต้องขับรถ ลากกลับห้อง ดีไม่ดีได้เช็ดอ๊วกมันด้วย เวลาทะเลาะกันยกพวกตีกัน อาละวาด ไม่มีใครเอาอยู่เรียกหาคนสงบศึก คือจะต้องเจรจรกับผมคนเดียว ทำไปได้เพื่อนผม ข้อดีของคนไม่ดื่มเหล้าคืออย่างนี้นี่เอง ++++(เพื่อนผมมันชอบ เพราะมีคนดูแลเวลามันเมา)

 

ติืดตามอ่านด้วยคน...ครับ

 

ยอดเยี่ยมครับ

 

ห้องนี้รู้สึกอบอุ่นดีครับ มีเรื่องราวดีๆน่าสนใจเยอะครับ

 

ขอบคุณครับ
หากจำไม่ผิด คุณโอท่าซุง อยู่อินเดียใช่หรือเปล่าครับ หากใช่ มีโอกาสไปตามรอยบาทพระศาสดาหรือเปล่าครับ อนาคตหวังไว้ลึกๆว่าอาจจะหาโอกาสไปบ้าง แต่จากเรื่องราวที่ได้ยินมาบางท่านก็บอกว่าหากเลือกได้อย่าไปเลย กราบท่านอยู่เมืองไทยดีแล้ว เหอๆๆ

 

ไปมาสามแห่งแล้วครับ เหลือที่แสดงปฐมเทศนาที่เดียวในเมืองพาราณสี คาดว่าเดือนหน้าจะไปครับ ถ้ามีโอกาสก็น่ามานะครับ ช่วงหน้าหนาวมีทัวร์จากเมืองไทยมาเยอะ ส่วนใหญ่ที่เจอจะเป็นผู้สูงอายุ ซึ่งบางคนก็ไม่สะดวกในการเดินทางมากนัก ผมเลยคิดว่าตอนยังแข็งแรงน่าจะมากันครับ มาสถานที่จริงจะเกิดธรรมสังเวชได้ดีกว่าครับในความรู้สึกผม นี่อาจจะเป็นเหตุที่ผมต้องมาอินเดียก็เป็นได้ครับ แหะๆ

 

ขอบคุณครับสำหรับข้อมูล การที่คุณโอท่าซุงได้ไปอยู่อินเดียอาจจะมีวาสนาหรือบุพกรรมที่เกี่ยวเนื่องกับ บุคคล เวลา และสถานที่ ถึงต้องไปยู่อินเดีย ผมเองเป็นคนที่เชื่อเรื่องนี้ครับ เพราะพิสูจน์ด้วยตนเองมาแล้วหลายอย่าง หลายเรื่อง ซึ่งบางอย่างก็พิสูจน์ไม่ได้ สุดท้ายผมก็เลยไม่หาข้อพิสูจน์หรือเหตุผลใดประกอบครับ สิ่งใดจะเกิดก็เกิดเพียงแต่เราตั้งสติรับมันเท่านั้นเองครับ