ช่วยด้วยครับ เรื่องการผึกกสิณไฟ!!!

เรียน ท่านผู้เจริญทุกท่าน ช่วยข้าพเจ้าด้วย
คือผมฝึกกสิณไฟมาได้3วันแล้ว แต่ ปรากฏว่า เมื่อคืนนี้นี้ผมฝึกตามปรกกติ(ส่วนมากจะฝึกกลางคืนครับ เพราะเงียบดี) แต่ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีครับ
จากที่ผมเพ่งดูเปลวไฟ จากเทียนพรรษา(ไปขอหลวงพ่อที่วัดมา) แรกๆก็เป็นนิมิตรเห็นไฟ อยู่ แต่ เมื่อคืนนี้ พอผมเข้าถึงอุปจาระสมาธิ ก็ดู เปลวไฟที่เทียน แล้ว ภาวนาว่า "เตโชกสิณังๆๆๆๆๆๆ" แต่จากรูป ที่เป็น เปลวไฟ กับกลายเป็น นิมิตรูปคล้ายๆ พัดยศของพระครับ(มีเป็นแฉกๆ) แล้วก็ใสๆสว่างมากๆด้วย ย่อขยายได้ด้วย
แต่ผมจะเอากลับคืนเป็นรูปเปลวไฟมันไม่ได้แล้วครับ กลายเป็นรูปติดตา เป็นรูปพัดยศแก้วใสๆ(ตอนที่พิมพ์นี้ก็ยังเห็นอยู่)
เวลาทำเข้าฌาน3(ผมยังทำฌาน4ไม่ได้ครับ เพราะยังดึง เอคทัคตา ไม่ได้)แล้วคลายออกมาที่ อุปจาระสมาธิก็แล้ว แล้ว ภาวนาตามเดิม รูปพัดยศ มันก็ยังติดตาไปยังงั้นแต่คราวนี้ใสสว่างมากๆๆกว่าเดิม

ผมอยากจะรู้ครับ ว่าจะทำอย่างไรให้มันเป็นผ้าแดง หรือว่าแก้วประกายพรึก ตามที่จารย์ว่ามาครับ? เพราะของผมมันไม่เป็นเป็นผ้าแดงหรือว่าแก้วประกายพรึกนั้นในนิมิต แต่เห็นเป็น รูปคล้ายๆพัดยศ แต่สว่างใสมากๆ
ขอ ความรู้ท่านผู้เจริญแล้วช่วยตอบคนโง่เขลาคนนี้ด้วยครับ

ปล.เมื่อก่อนผมฝึก กสิณสว่าง กสิณขาว และ กสิณน้ำ ครับ ฝึกมาเป็นเดือนไม่เคยเกิดนิมิต เป็นแก้วประกายพรึก สูงสุดแค่ เป็นรูปตามที่มอง แล้วติดตาไปตลอด ทำไม่ได้เลย ฝึกมาเป็นเดือนฝึกทุกวัน แต่มันไม่เอาอ่าว ทำยังไงก็ไม่ได้...
แต่ลงมาทำ เตโชกสิณ หรือ กสิณไฟดู ฝึกได้ 2-3 วันกับได้เฉยเลย งง.....แต่รูปมันไม่เหมือนตามที่ อาจารย์บอก....

 

http://palungjit.org/threads/นิมิตของกสิณเเละการฝึกกสิณ.220505/

 

พัดก็ถือเป็นนิมิตของเตโชกสิณังเช่นกันครับ

 

ไอ่ที่มันไม่ได้เป็นประกายก็คือ....มันไม่เคยได้กองใหนเลยที่ได้ถึงขั้นนั้น......

ถึงสมาธิจุดหนึ่งคงที่ก็คิดว่าไม่พัฒนาแล้วก็เล่นกองใหม่.....ต่อให้เล่นกองใหม่มันก็ได้แค่นั้นหละ......

ก่อนอื่นต้องถามตัวเราก่อนสิ....เอาอะไรสักอย่างให้มันดีไปเลยนะ......ไม่ใช่ได้นี่นิดนั่นหน่อย....แล้วก็เปลื่ยน...อย่างนี้ยังถือว่าใช้ไม่ได้นะ......

วิธีการง่ายๆคือ...ละอยาก...และเพียรเพิ่ม.....ไม่ต้องไปบังคับนิมิตนะ....มันจะเป็นแบบใหนช่างหัวมัน.....ให้มันเป็นของมันเอง......มันจะไปของมัน....เพียงแค่แตะนะ....ไม่ไปกำมัน....ไปกำมันมันก็คงสิ.....เพียงแค่แตะเดี๋ยวมันไปเอง......

กำลังสมาธิให้ถือกำลังใจ...กำลังความตั้งมั่นแห่งจิตเป็นสำคัญ.....ไม่ใช่การคงของนิมิตเป็นสำคัญ....การคงของนิมิตเป็นอุบาย....อีกหน่อยก็ต้องทิ้ง....มันเป็นเพียงเรือ.....หวังว่าคงเข้าใจ....

ศึกษาตามหลวงพ่อต่อไป.....เป็นกำลังให้ปฏืบัติต่อไป.....ทำได้ดีแล้ว.....โมทนาสาธุบุญนะ......