การเพาะสัตว์ขาย

ถ้าจะเพาะสัตว์ขายจะบาปไหมครับ กังวลใจมากๆคับ กลัวว่าจะบาปคับ

 

เพาะสัตว์ขายอาจแบ่งได้เป็น 2 กรณี คือ
1 เพาะเพื่อให้คนนำไปเป็นอาหาร เช่น เลี้ยงปลาดุกขาย เลี้ยงกบขาย หรือเพาะเลี้ยงไรน้ำเพื่อให้คนนำไปเป็นอาหารปลา
2 เพาะเพื่อให้คนนำไปเลี้ยงต่อ

ดูเผินๆ เหมือนกับกรณีที่หนึ่งผิดแน่ๆ บาปแน่ๆ เพราะให้คนนำไปทำอาหาร เรามีส่วนเกี่ยวข้องกับการฆ่านั้นแม้เราไม่ได้ลงมือฆ่าด้วยตนเองก็ตาม

ส่วนกรณีที่สองไม่น่าจะบาป เพราะให้คนเอาไปเลี้ยงนี่ ไม่ได้ให้คนเอาไปฆ่าแกงซะหน่อย แต่ความจริงมันไม่ใช่อย่างนั้นครับ เพราะว่าเป็นการ "พราก" คือ พรากลูกพรากแม่ พรากครอบครัวเค้า ถ้ามันโตของมันเต็มที่ แล้วมันแยกย้ายไปตามธรรมชาติ อย่างนั้นไม่เป็นไร

ไม่แน่ใจว่าคุณเพาะเลี้ยงอะไร ? แต่อยากจะบอกว่า การซื้อขายชีวิตนั้น ถ้าเลี่ยงได้ก็เลี่ยงเสียเถิด แต่เรื่องอย่างนี้มันก็น่าเห็นใจ เพราะมันเป็นอาชีพของมนุษย์ อย่างชาวประมง เราไปบอกว่า โอ้ย บาปอย่าทำเลย ก็อาจโดนคำพูดย้อนมาว่า "แล้วจะให้ทำอะไรรับประทานไม่ทราบ เพราะตั้งแต่เกิดมาก็เห็นทะเลตั้งแต่แบเบาะ พ่อแม่ปู่ย่าตายายก็เป็นชาวประมงมาตลอด"

เคยเห็นในรายการทีวีช่วงประมาณวันอาทิตย์รายการหนึ่ง เจ้าของกิจการเปิดร้านอาหารซีฟู๊ดส์ ประเภทตัวเป็นๆ ว่ายไปว่ายมาให้เห็นๆนี่แหละ เค้าทำอย่างนี้ครับ คือ เค้าเอาเงินจากการเปิดร้านไปทำบุญครับ

เพราะฉะนั้น ขอสรุปว่า อาชีพที่เกี่ยวกับการขายชีวิตของผู้อื่นนั้น ถ้าเลี่ยงได้ก็เลี่ยงเสียเถิด เพราะไม่มีใครอยากให้คนอื่นมาซื้อขายชีวิตของตัวเราเองหรอก แม้คุณก็เหมือนกัน
แต่ถ้าเลี่ยงไม่ได้ เพราะเป็นอาชีพของเรา เราไม่รู้ว่าจะไปทำอะไร อย่างน้อยอาชีพที่เราทำมันก็เป็นอาชีพสุจริต ไม่ได้ไปลักขโมยทรัพย์ของใคร ไม่ได้ไปคดโกงทุจริตอะไร ก็แบ่งทรัพย์นั้นมาทำบุญ ทำบ่อยๆ ยิ่งดี แล้วอุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายบ่อยๆ เพื่อให้บุญนั้นหนีบาป และให้เจ้ากรรมนายเวรอโหสิกรรมให้กับคุณ น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด

หวังว่าคำตอบของผมคงคลายความกังวลให้คุณไม่มากก็น้อย

 

ตัวผมเคยเพาะหมาขายตอนนี้อายุ 15 ปีขายได้ 1 ครอก 2 ตัว แค่เพียงเท่านี้ทำให้ครอบครัวไม่ได้อยู่กันพร้อมหน้า (แม่ พ่อ พี่สาว ผม น้องสาว) ครับทั้งๆที่อยู่ห่างกันไม่ไกลนัก อาจจะดูเป็นเรื่องธรรมดาแต่ว่าครอบครัวต้องการที่จะอยู่ใกล้ๆกันแต่ทำไม่ได้เพราะเรื่องของหน้าที่การงานเลยทำไม่ได้

 

ผมเข้าใจท่านจขกท ครั้งนึงผมเองก้อเคยคิด แบบนี้ ...แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้วครับ
ขอท่านจขกท โปรดพิจารณาคำถามเหล่านี้ ว่าท่านมีคำตอบไหม ??? และเป้นอย่างไร

1 ท่านเพราะสัตว์ขาย ครอกๆๆนึง อาจมีพิการไม่สมบูรณ์ สัตว์ที่ป่วยรักษาไม่ได้ เลี้ยงต่อไปเป้นก้อภาระ สิ้นเปลื้องเวลา คชจ สถานที ท่านทำอย่างไรกันเขาเหล่านั้น ???

2 สัตว์บางอย่ากินสัตว์มีชีวิตเป้นอาหาร ท่านต้องสัตว์มีชีวิตต่างๆๆ นำมาให้เขากินเพื่อให้เขาอยู่ต่อไปได้และแข็งแรง สมบูรณ์ได้ราคาดี สีสวย หรือเพื่อการผสมพันธ์ต่อไป เราย่อมเข้าไปเกี่ยวกับห่วงโซ่อาหารนำชีวิตผู้อื่นมาต่อชีวิตผู้อื่น ย่อมมีส่วนในปาปากรรมนั้น ๆๆ ท่านอยากไปมีส่วนร่วมหรือไม่ ??

3 เมื่อท่านเลี้ยงสัตว์เพื่อขาย ขายไม่ได้ ขายไม่หมด ในร่นต่างๆๆ เหลือแต่นำไปผสมพันธ์ไม่ได้ สีไม่สวย ไม่สมบูรณ์พอ เลี้ยงไปก้อตกรุ่น อายุมากไม่มีคนซื้อ เลี่ยงต่อก้อเป้นภาระ สิ้นเปลืองคชจ สถานที่ ท่านทำอย่างไรกับเขาเหล่านั้น ???

ผมคิดว่าท่านจขกท ลองตอบคำถามเหล่านี้ด้วยใจที่เป้นธรรม ตรงไปตรงมาแล้วท่านจักเห้นได้ว่าท่านควรเพาะสัตว์ขายหรือไม่ ??? เราล้วนเกิดมามีกรรมดีกรรมชั่วติดตัวกันมาด้วยกันทั้งสิ้น เหตุใดเราจึงต้องประกอบอาชีพที่เบียดเบียนชีวิตผู้อื่น ๆๆ หรือขายชีวิตผู้อื่น มีอาชีพอีกมามาย มีงานอดิเรากอีกมาก ที่ สามารถทำได้เละไม่เบียดเบียนผู้ใด ขอท่านเจ้าของกระทู้โปรดตรองดูด้วยปัญญาเถิดท่านจะเห้นได้ด้วยตนเอง หลายท่านตอบมาดีแล้วผมขออนุโมทานด้วยครับ สาธุ สาธุ สาธุ
โปรดกรุณาดูอาชีพที่พระพุทธเจ้าท่านทรงห้ามไว้ ๆๆ
ตามคิดเห้นของกระผมเป้นส่วนตัว แม้เลี้ยงเพื่อ ให้เขานำไปเลี้ยงต่อเพื่อความสวยงาม เพื่อเป้นสัตว์เลี้ยง อาจมีปัญหาเข้าข้อคำถามที่ผมถามท่านไว้อยู่ดีอ่ะครับ

อาชีพที่พระพุทธเจ้าทรงห้ามไว้ เป็นบาปและก็ผิดมรรคด้วยคือ



อาชีพที่ว่ามีดังนี้

1. การค้าขายศัสตราวุธ
2. การค้าขายมนุษย์
3. การเลี้ยงสัตว์เพื่อขาย เพื่อฆ่า (คือการเลี้ยงให้โต แล้วขายต่อให้ผู้อื่นนำไปฆ่าต่อ)
4. การค้าขายน้ำเมา
5. การค้าขายยาพิษ (นำมาจากหนังสือ ความสำเร็จที่นำมาจากพระพุทธเจ้า โดยคุณ ศิริพงษ์ อัครศรียุกต์)

 

ถ้ามีหนทางอื่น ทางเลือกอื่น ก็ไม่น่าจะทำครับ.

 

ถ้าเลี่ยงไม่ได้ เราต้องทำเพื่อเลี้ยงชีพ ลองใช้คาถาบทนี้ดูค่ะ

กรรมะโตเมตัง ปฏิชีตะวิตตัง ชีวิตนังจุติ
พุทธังชิวิตะตัง ข้าพเจ้าทำสัตว์ที่มีชีวิต ขอให้ไปปฏิสนธิ กันเทอญ
ธรรมมังชีวิตตัง ข้าพเจ้าทำสัตว์ที่มีชีวิต ขอให้ไปปฏิสนธิ กันเทอญ
สังฆังชีวิตตัง ข้าพเจ้าทำสัตว์ที่มีชีวิต ขอให้ไปปฏิสนธิ กันเทอญ


ใช้สำหรับเกษตรกร คนเลี้ยงสัตว์ หรือมีหน้าที่เกี่ยวข้องกับสัตว์ เช่น คนเลี้ยงกุ้ง เลี้ยงปลา หรือ เกษตรกรที่จำเป็นต้องกำจัดศัตรูพืช ใช้สวดภาวนาขณะทำงาน

มีพี่คนหนึ่งเขามีอาชีพเลี้ยงสัตว์ เขานั่งสมาธิแล้วมีพระมาบอก
ลองดูนะคะ

 

อนุโมทนา แล้วถ้าเรานำลูกหมาที่เพิ่งเกิดจากสุนัขจรจัดมาเลี้ยงล่ะ บาปไหม แต่ก็ต้องเอามาจากแม่ของมัน แต่ถ้าปล่อยไว้มันก็กลายเป็นหมาจรจัดเพิ่มอีกอ่ะ

 

เป็นทั้งบาปและบุญผสมกัน แต่บุญมากกว่าบาป ที่บอกว่าบาปเพราะว่ากรรมที่เกิดจากการพรากลูกพรากแม่ มันไม่ได้จำกัดนี่ว่าถ้าเป็นหมาจรจัดแล้วเรานำลูกหมาที่กำลังกินนมแม่มาเลี้ยงมันจะไม่บาป เหมือนเรามีลูกอ่อนยังไม่หย่านมนี่แหละ แล้วจู่ๆมีคนมาเอาลูกของเราไปจากอ้อมกอดของเรา บอกว่าจะเอาไปเลี้ยงเพราะกลัวว่าอยู่กับเราจะลำบาก แล้วเราจะรู้สึกอย่างไร ?
อย่างไรก็ดี เจตนาดีของคุณมีมากกว่า คือ คุณตั้งใจจะนำมาเลี้ยงเพื่อให้ลูกหมาไม่เป็นหมาข้างถนนอีกต่อไป ก็เรียกได้ว่าบุญมากกว่าบาป

การกระทำบางอย่างมีทั้งบาปผสมบุญ แล้วแต่ว่าอย่างไหนจะมากกว่ากัน เช่น ทหารที่ทำหน้าที่ปกป้องประเทศ แล้วเกิดไปฆ่าศัตรูของประเทศเข้า จะบอกว่า โอ๊ย ไม่บาปหรอก ฆ่าศัตรูของประเทศไม่บาป มันก็ออกจะเลี่ยงบาลีไปแล้ว
อาชีพผู้พิพากษาก็เหมือนกัน สั่งประหารคน สั่งจำคุกคน การกระทำส่วนนี้ก็มีบาปอยู่ แต่ก็มีบุญอยู่เยอะ เพราะทำเพื่อประโยชน์ของคนหมู่มาก

การกระทำบางอย่างแม้ไม่เจตนาก็ยังบาป คือ รู้ไม่รู้ ประมาทหรือไม่ประมาทก็บาปสถานเดียว ยกตัวอย่างเช่น ลักของสงฆ์ ทำลายของสงฆ์ คนที่รู้เรื่องดีถึงต้องมีการชำระหนี้สงฆ์อยู่บ่อยๆ เคยอ่านเจอว่าประเภทขนทรายเข้าวัดก็สืบเนื่องจากเป็นการชำระหนี้สงฆ์นี่แหละ เพราะคนโบราณถือว่าเม็ดทรายที่ติดเท้าออกมาถือว่าเป็นของสงฆ์ ดังนั้นต้องชำระหนี้สงฆ์ด้วยการขนทรายเข้าวัด

 

อนุโมทนาสาธุ ขอบคุณครับ
เมื่อก่อนผมเลี้ยงปลามังกรเพื่อไว้ดูเล่น แต่ต้องหาสิ่งมีชีวิตเช่นกุ้งเป็นๆให้เค้ากิน ตอนนี้นึกได้ว่าเป็นการใช้ชีวิต ต่อ ชีวิตเลยเลิกเลี้ยงแล้วครับ