ทำกสินเเบบปกติไม่ได้ช่วยเเนะนำหน่อย..068950984

คือปกติการเพ่งดวงกสินต้องมีทั้งลืมตาเพื่อจำภาพกสินเเล้วหลับตาเเละลืมตาอีกทีเมื่อกิเลสมารมาหรือภาพกสินจางหายโดยปกติมักจะกินเวลาซักพักกว่าภาพกสินจะจางหาย...เเต่ในกรณีของผมพอหลับตากิเลสมารก็มาทันทีคือไม่สามารถจำภาพกสินได้เลย

ผมเลยคิดว่างั้นเราลืมตาเพ่งดีกว่าเพ่งจนกว่าจะได้กำลังสมาธิเเล้วก็จะได้อุคหนิมิตรไปเองเพราะอุคหนิมิตรมีกำลังเเค่ขนิกสมาธิขั้นสูงพอได้อุคหนิมิตรเเล้วก็ค่อยเปลี่ยนมาจับอุคหนิมิตรเเทน

ไม่ทราบว่าทุกท่านมีความเห็นอย่างไร...จะเเนะนำอย่างไรก็ได้ยินดีรับฟังครับ

 

ฝึกไม่ยากถ้ามีอิทธิบาท 4 ครบถ้วน
(ผมก็ยังฝึกไม่ได้ซักเท่าไหร่เลย ไปว่าคนอื่นเค้าแล้ว i seel เอ๊ย)(ทำยังกะตัวเองเชี่ยวชาญ )
เคยฟังเทศน์ขอหลวงพ่อ หลวงพ่อท่านบอกว่า กสิณ มันจะยากอยู่ที่กองแรก ถ้าได้กองแรกแล้ว ที่เหลืออีก 9 กอง ไม่ยาก
(ปล. ผมเองยังไมได้ซักกองเลย)
ตอนแรกๆ ก็จำภาพดวงกสิรยากอยู่นะ รู้สึกรึเปล่าว่าทำไมหน้าคนที่เราชอบ หรือคนรักของเรา เราถึงจำได้ติดตายิ่งนัก อันนี้ก้เพราะว่า ในกระเป๋าตังก็มีรูปแฟน หัวนอนก็มีรูปแฟน ก่อนจะทำอะไรก้นึกถึงหน้าแฟน ก่อนนอนก็นึกถึงหน้าแฟน เป็นเพราะเรานึกถึงอยุ่บ่อยๆ เราถึงจำได้แม่นยำ อุปมา ดั่งดวงกสิณลองเอาไปใส่กรอบตั้งบนโต๊ะทำงาน ติดในห้องน้ำ แขวนหลังประตู หรือจุดต่างๆ ที่สามารถเห็นได้สะดวก จะดูซิ ว่าจะจำไม่ได้อีกรึเปล่า อ้อ แล้วก้อย่าลืมนึกถึงรูปดวงกสินแทนรูปหน้าแฟนตัวเอง
ปล. ผมก็ยังไม่ได้ซักกอง และนี่ก็แค่แสดงความคิดเห็นนะคับ อย่าเพิ่งเชื่อ

 

ลืมตาอย่างเดียวมันเลยครูแล้วครับ ^_^
เขาให้ดูพอจำได้แล้วหลับตา นึกถึงภาพกสิณ พอทีนี้นึกไปไม่เท่าไหร่ภาพหาย อันนี้ธรรมดา เพราะยังเป็นสมาธิเพียงเล็กน้อย ก็ลืมตามาดูใหม่ จำได้แล้วก็หลับตานึกถึงภาพกสิณ นึกเหมือนกับเวลาเรานักถึงใครหรืออะไรแล้วเห็นภาพในใจนั่นล่ะ อันนั้นล่ะที่เราต้องการ
แรกๆก็หลับตามั่ง ลืมตามั่งอย่างนี้ไปเป็นพันครั้ง หมื่นครั้ง แสนครั้ง ถึงจะทรงตัว
มันจะมีจุดหนึ่งที่สำคัญมาก คือ เวลาเลิกนั่งแล้วก็ให้นึก นึกถึงภาพกสิณเราอยู่ตลอดเวลา ถ้าทำงานอย่างอื่น ก็ให้แบ่งความรับรู้เอา ทำงานไปด้วย ภาพกสิณไปด้วย อันนี้ถ้าไม่ทำแบบนี้ "เอาดียาก" ครับ
ทำไปเรื่อยๆ หลวงพ่อบอก บางคนสามเดือน กว่าจะได้ ผมว่ายังดีนะ แค่สาม ยิ่งกว่านั้นก็มี แต่อย่าท้อครับ ถ้าแค่นี้ท้อ หลวงพ่อท่านเคยพูดว่า "เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ"

มันจะใช้เวลากันนานก็แค่กองแรกนี่เอง ถ้าได้แล้วก็ทำฌานให้คล่องในวสีก่อน แล้วต่อกองอื่น จะหมูมาก เหมือนดื่มน้ำเปล่าในแก้วใหม่ รสเดียวเลย ต่างกันที่แก้ว แต่ก็มีบางกองที่ต้องฉลาดหน่อย อย่างกสิณลม

ที่จริงประเภทจ้องลูกเดียวแล้วได้นิมีนา แถมได้เร็วด้วย ท่านว่าจะต้องเป็นคนที่เคยได้มาก่อนในอดีตชาติ แล้วก็คงต้องช่ำชองสุดๆด้วยล่ะ หืๆ


ที่ว่ามาทั้งหมดนิ ยังทำไม่ได้หรอก อ่านมาอย่างเดียว ขี้เกียจ จะรอไปฝึกมโนก่อนนำร่อง ^_^
ถือว่าเป็นการมอบความรู้ตามที่ได้อ่านมาละกันครับ อนุโมทนาในความเพียรครับ

ปล. ถ้ามีความอยากฝึกล่ะก็ ให้รีบฝึก เพราะนั่นแปลว่าเคยทำแบบนี้มาก่อน ถึงได้อยากทำอีก แต่เคยทำมานานเท่าไหร่ อันนี้อีกเรื่อง
หลวงพ่อท่านเคยบอกไว้ถึงวิธีที่จะรู้ว่าเราถนัดกสิณกองไหนมาก่อน ลองไปอ่านในประหวัดหลวงปู่ปานครับ

 

...ความเข้าใจเป็นสิ่งสำคัญ

...โดยมาก ไปใช้ภาพติดตา....ข้อเท็จจริงคือ ตาต้องเห็นรูป จึงเกิดภาพ ถ้าไม่เห็นรูป ภาพจะเกิดอย่างไร......

....ทำกสิณ ต้องใช้ภาพติดใจ นึกถึงปั๊บใจเห็นเป็นรูปพรรณสัณฐาน รู้สึกถึงคุณลักษณะเฉพาะ.....เหมือนนึกถึงใบหน้าพ่อแม่จำได้ ไม่ว่าหลับตาหรือลืมตา...

....ถ้าจำภาพกสิณได้แล้ว เอาใจจดจ่อ จะก่อเกิดสมาธิ ภาพจะเปลี่ยนตามกำลัง จนคล่องจึงใช้ได้.....

 

บางคนฝึกมโนฯ ขณะลืมตาจึงจะได้ผลครับ (แต่ก็เป็นแค่ทีแรกๆครับ สุดท้ายก็หลับตาหมด เพราะฝืนร่างกายนานไม่ได้ ร่างกายมันห่วย ใช้งานมากก็พังเอาง่ายๆ ถ้าไม่เชื่อก็ลองลืมตานานๆ ห้ามหลับตา)

ทำความเข้าใจ... เป็นสภาพที่ "จิต" รู้

ถามว่า นึกถึงบ้าน คิดออกไหม.... ว่ามีสภาพเป็นยังไง ..ถ้าบอกว่านึกออก...ก็ให้สังเกตว่า ขณะที่นึกออก ร่างกายเป็นแบบไหน ..

สรุป
**การฝึกจิต ไม่ได้หมายถึงการฝึกกาย แต่ควรวางกายให้พอดี อย่าไปทรมานเกินไป..เพราะจิตที่ห่วงในร่างกายมันจะทำให้กังวล เป็น มารในการฝึก

ควรได้สมาธิระดับที่ต้องการนิ่งๆก็นิ่งได้ก่อน ไม่ว่ามากหรือน้อย ประคองความนิ่งนั้นมาจับรูปกสิณ .. กสิณจึงจะง่าย และวางอารมณ์ได้ถูก ได้ผล มีพลังบ้าง

(ปล.เดาตามน้ำ แต่เคยฝึกแล้ว)

 

ค่อยๆฝึกนะคับ อย่าอยากนะคับ ให้คิดว่าได้ก็ดี ไม่ได้ก็เฉยๆ สิ่งที่คุณทำอยู่มันเป็นบุญ ทำเพื่อบูชาพระนะคับ ไม่ช้าก็ได้เอง
ไม่ใช่ว่ากสินจะฝึกได้เลย
วิธีฝึกนะคับ
1.ขอขมาพระ
2.ขอบารมีพระให้ท่านสงเคราะห์
3.ทบทวนอารมณ์ที่สมเด็จองค์ปฐมฯทรงสอน มี4ข้อ ด้านล่างอะคับ
4.แล้วก็เริ่มฝึก
5.ฝึกเสร็จแล้วให้อุทิศส่วนกุศล แผ่เมตตา
ขอให้ทำข้อสามให้ได้นะคับ
เป็นกำลังใจให้เสมอคับ
กิเลสมารก็คือใจเราเองนั้นหล่ะคับ
หมายเหตุ เรื่องกสินขอให้คุณอธิฐานขอให้พระท่านสงเคราะห์ถ้ากสินไหนที่คุณเคยได้มาแล้วในอดีตขอให้อ่านแล้วถูกใจกสินข้อนั้นมากที่สุดและให้คุณฝึกกสินนั้นก่อน

 

วิธีการฝึกกสิณ ส่วนใหญ่จะเป็นการฝึกกำหนดภาพ (จินตภาพ) ในห้วงแห่งความคิด ซึ่งจะต้องใช้อิทธิบาท 4 เป็นหลัก แต่สามารถปรับอุบายในการฝึกได้เพื่อให้เกิด ปิติได้โดยง่ายมีกำลังใจในการปฏิบัติ เช่นหนึ่งในอุบายในการฝึกฝนกล่าวคือ เมื่อเรากราบพระให้ระลึกถึงบุญกุศลที่เคยทำแล้วกำหนดให้เป็น ธูป เทียน ดอกไม้ พานบายศรี ผลไม้ ถวายเป็นพุทธบูชา ธรรมบูชา สังฆบูชา พยายามกำหนดภาพให้ชัดเจน ทั้งสีสัน ขนาด รูปร่าง ตำแหน่งการวางสิ่งเหล่านั้น กำหนดให้เหมือนให้มากที่สุด ช่วงแรกแรกจะทำได้ยาก ควรทดสอบการจินตภาพของเราก่อนโดยการวาดภาพนั้นๆก่อน ทำเช่นนี้ทุกๆวัน
จนเกิดความชำนาญแล้ว นำไปปรับใช้กับการฝึกกสิณกองอื่นๆก็จะทำได้ง่ายขึ้น เมื่อเราฝึกกสิณกองต่างๆได้แล้ว ควรพัฒนาจิตเข้าสู่การพิจารณากาย เวทนา จิต ธรรม ตามหลักของไตรลักษณ์เถิด
.....................................................
เรียนเพื่อรู้ รู้แล้วลืม กสิณก็เช่นกัน

 

ฝึกมีครู เข้าหาผู้รู้แล้วฝึกกับท่านดีที่สุด การฝึกเองมักไม่ก้าวหน้า และอาจถอยหลังลงคลองได้ง่ายๆ

 

แนะนำนะคะ
http://www.palungjit.org/buddhism/audio/showthread.php?t=102

หลวงพ่อบอกว่าในอดีตพระที่ปฏิบัติกันส่วนใหญ่
จะฟังคำครูแค่ครั้งเดียวแล้วไปปฏิบัติจนเกิดผล
เพราะว่าพระเหล่านี้มีอิทธิบาทสี่ครบถ้วน

ดังนั้นเราต้องมีอิทธิบาทสี่ค่ะ

อย่าลืมโหลดไปฟังนะคะ ท่านสอนเรื่องกสินไว้
เยอะมาก เพราะเป็นการปูทางในการฝึกสมาบัติแปดค่ะ