แจ้งปิดกระทู้ พระอาจารย์พรสิทธิ์ วัดสว่างอารมณ์

เอา ลองลับสมองหน่อย

วันก่อนเพื่อนส่งเมลมาให้ฉบับหนึ่ง หัวข้อก็คือ "คุณอ่านได้มั้ย"
พออ่านแล้วรู้สึกสนุกดี ว่า....เอ้ !! แปลกจังเลย นี่เราก็ยังอ่านมันได้นี่หน่า แม้เหมือนจะงง ไม่เข้าใจ

แล้วทำให้เกิดข้อคิดบางอย่างขึ้นมา ท่ามการดำเนินชีวิตในสถานการณ์ที่ดูสับสนอลหม่านวุ่นวายในยุคปัจจุบันนี้

ไม่รู้ว่าคุณเคยอ่านหรือยัง แต่เอาล่ะ เราไปอ่านกันดู ดูสิว่าคุณอ่านมันได้มั้ย แล้วค่อยมาคุยกันต่อ

ณุอาน่ได้มยั้ ​

ถ้าคณุอาน่บทคาวมนี้ได้
คณุมีความคดิที่แขง็แรงพอสวคมรเลยนะ
คณุอาน่ได้หรอืเลป่าล่ะ
มีแค่ 55 คนจาก 100 เท่านนั้แล่หะที่อาน่ได้ ​

ฉนัไม่อายกจะเชอื่เลยว่า
ฉนัเข้าใจสงิ่ที่ฉนักำลงัอาน่อู่ยนี้
มนัเปน็ปฎกราากรณ์ของคาวมคดิของม์ษุยน
ผลการศกึาษวจิยัจาก มวหายิทัาลย แบมคิร์จด ก่าลวว่า ​

มนัไม่สคำญเลยว่าตวัอรัษกเยีรงถตอ้กูงหรอืไม่ในคำคำหนงึ่
มนัสคำญแค่ว่า ตวัอษักรแรกและตวัอษกัรตวัสดุทาย้ของคำ
นนั้อู่ยในตนำแห่งที่ถกูตอ้ง ที่เลืหอนนั้มนัจะมวั่ซวั่อ่ายงไร
คณุก็อาน่มนัได้อู่ยดี ไม่มีปหญัา ​

ที่เปน็อาย่งนี้เราพะคาวมคดิของมษุน์ยนนั้
ไม่ได้อาน่ตวัอษกัรทกุตวัซกัหอน่ย
แต่อาน่เปน็คำเตม็ ๆ คำ
สดุยอดเลยใช่มยั้ล่ะ...ใช่เลย
แต่ยงัไงฉนัก็คดิว่าการสกะดมนัสคำญันะ
ถ้าคณุอาน่บควาบมนี้ได้ ชว่ยสง่ตอ่หอน่ยนะ ​

ฉะนั้น ความสับสันวุ่นวายไม่ได้เป็นเหตุทำให้เราไปต่อไม่ได้ และเราไม่ควรจะวิตกจริตกับสิ่งต่างๆที่ประดังประดาถ่าโถมเข้ามาในชีวิตจน เกินเหตุ

จงเผชิญกับมันเถิด แล้วคุณจะรู้ว่า

คุณสามารถอ่านปัญหาที่ดูงงงวยได้ไม่ยาก และสามารถเผชิญหน้ามันต่อไปได้ และไปจนถึงความสำเร็จ

ใช่.....คุณยังไหว.....และคุณอ่านมันได้

 

ขอบคุณอาจารย์มากค่ะ
ขอตัวไปอ่านหนังสือก่อนนะค่ะ T__T

 

อ่านได้ค่ะ เย้ๆ get A ชัวร์

 

ผมเป็นหนึ่งใน 55 คนจาก 100 คนครับ อิอิ

 

ชิ้นที่ 4 ตะกรุด 8 นิ้ว "มหาโชคโลกอุดรพรสิทธิ"<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --> ราคา 6,006 บาท คุณ nishiki

ปิดรายการวันพุธที่ 9 ธันวาคม 52 นี้ 16.00<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --> <!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

ยินดีด้วย ที่อ่านได้ครับ ทุกท่านเลย..............

 

ใกล้ 400 หน้าแล้วครับ ดูแล้วไม่เกินพรุ่งนี้ถึงแน่ๆ อิอิ

 

ไปมหาลัยมาแปปเดียว เลื่อนไปหลายหน้าเลยนะครับ

 

เยี่ยม เตะบอลไม่เก่งเท่าไหร่ แต่สามแต้มบาสมาเลย

เวลาสอบไม่กลัวสอบมาเลย แต่ไม่เอา อังกิต กับ ชีวะ นะ

2 วิชา นี้ เรียนให้ตายก็ไม่รู้เรื่อง

 

ฮ่าๆๆๆ 2วิชาหลักๆเลยนะ ผมได้ 4 ตลอดเฉพาะวิชาพละอย่างอื่นสุดห่วยเลย

 

นี่แหละครับ ตัวจริงของจริงครับ อิอิอิ

 

เช็คเรียบร้อยแล้วครับ โมทนาสาธุครับ

<table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" height="1" width="100%"><tbody><tr><td colspan="7" class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="left">Statement - Today
</td> </tr> <tr> <td colspan="7" class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="right">
</td> </tr> </tbody></table> <table border="1" bordercolor="#d4d0c8" cellpadding="0" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr> <td class="bd_en_blk_11_pd10" align="left" width="14%">Date</td> <td class="bd_en_blk_11_pd10" align="center" width="7%">Time</td> <td class="bd_en_blk_11_pd10" align="center" width="17%">Transaction</td> <td class="bd_en_blk_11_pd10" align="center" width="12%">Channel</td> <td class="bd_en_blk_11_pd10" align="right" width="16%">Withdrawal</td> <td class="bd_en_blk_11_pd10" align="right" width="14%">Deposits</td> </tr> <tr> <td class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="left"> 08/12/2009 <!--t_date(i)--> </td> <td class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="center"> 13:06 <!--tr_num(i)--> </td> <td class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="center"> C1 <!--tran_code(i)--> </td> <td class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="center"> TELL <!--channel(i)--> </td> <td class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="right"> <!--Debit_amt--> </td> <td class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="right"> +347.00 <!--Credit_amt--> </td> </tr> <tr bgcolor="#ffffff"> <td class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="left"> 08/12/2009 <!--t_date(i)--> </td> <td class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="center"> 14:19 <!--tr_num(i)--> </td> <td class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="center"> X1 <!--tran_code(i)--> </td> <td class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="center"> ENET <!--channel(i)--> </td> <td class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="right"> <!--Debit_amt--> </td> <td class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="right"> +3,311.88 <!--Credit_amt--> </td> </tr> <tr> <td colspan="4" class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" bgcolor="#cccccc">Total Balance </td> <td class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="right" bgcolor="#cccccc"> <!--Tot_Debit--> </td> <td class="bd_en_blk11_rtlt10_tpbt5" align="right" bgcolor="#cccccc"> +3,658.88 </td></tr></tbody></table>

 

พรุ่งนี้ปิดตะกรุด ๘ นิ้วอย่าลืมนะครับ

 

555+ มีเพื่อนแล้ว เรียนไม่เก่ง อ่านหนังสือก็ขี้เกียจอ่าน

อนาคตจะเป็นยังไงเนี้ย ใครช่วย ทำนายหน่อยสิ

 

เมื่อสักครู่ ฝากไปรษณีย์ให้ออก พรุ่งนี้เช้านะครับ

<TABLE style="WIDTH: 177pt; BORDER-COLLAPSE: collapse" border=0 cellSpacing=0 cellPadding=0 width=236 x:str><COLGROUP><COL style="WIDTH: 83pt; mso-width-source: userset; mso-width-alt: 4059" width=111><COL style="WIDTH: 94pt; mso-width-source: userset; mso-width-alt: 4571" width=125><TBODY><TR style="HEIGHT: 12.75pt" height=17><TD style="BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent; WIDTH: 83pt; HEIGHT: 12.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-RIGHT: #ece9d8" class=xl25 height=17 width=111>tum02</TD><TD style="BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent; WIDTH: 94pt; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-RIGHT: #ece9d8" width=125 align=left>EH288962315TH</TD></TR><TR style="HEIGHT: 12.75pt" height=17><TD style="BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent; HEIGHT: 12.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-RIGHT: #ece9d8" class=xl24 height=17>ชายผู้เป็นที่รัก</TD><TD style="BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-RIGHT: #ece9d8" align=left>EH288962307TH</TD></TR><TR style="HEIGHT: 12.75pt" height=17><TD style="BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent; HEIGHT: 12.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-RIGHT: #ece9d8" class=xl24 height=17>คนกรุงศรี</TD><TD style="BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-RIGHT: #ece9d8" align=left>EH288962298TH</TD></TR><TR style="HEIGHT: 12.75pt" height=17><TD style="BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent; HEIGHT: 12.75pt; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-RIGHT: #ece9d8" class=xl25 height=17>bierham88</TD><TD style="BORDER-BOTTOM: #ece9d8; BORDER-LEFT: #ece9d8; BACKGROUND-COLOR: transparent; BORDER-TOP: #ece9d8; BORDER-RIGHT: #ece9d8" align=left>EH288962324TH</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อิอิอิ ไม่อยากทาย...................

 

ทายมาซะดีๆ ใครรู้คำตอบมั่ง รู้แต่ไม่เรียนต่อไปเหนื่อยแน่

 

ขุนแผนปลิงนี่สุดยอดเลย...

ครั้งต่อไปลองจับจูบ จับจูบ ดูนะน้องปลิง

ดูว่ายังแปะซ้าย แปะขวาอยู่อะป่าว

หรือว่าจะโดนหนักกว่าเก่า อิ อิ

_____________________________

 

ชีวิต ตามสายตาของผมมีอยู่ 3 ช่วง

ช่วงแรกก็เรียนรู้ ตั้งแต่ 1-25 ปี ช่วงนี้สำคัญที่สุด ที่จะวางแนวทางชีวิต ว่าชอบอะไร จะเดินไปทางไหน จะทำมาหากินอย่างไร จะอยู่แบบไหน ช่วงแรกนี้ถ้าดีก็ไปไกล ไปเร็ว ไปสบายกว่าคนอื่นๆ เพราะงั้น เรียนรู้ทุกอย่างที่ขวางหน้า เรียนรู้ทุกอย่างที่ชอบ

ช่วงที่ 2 25-45 ปี เป็นช่วงไปลองใช้ชีวิต เอาสิ่งที่เตรียมมาในช่วงแรก ออกไปใช้ ออกไปทำมาหากิน ออกไปเริ่มต้นปรับปรุง เปลี่ยนแปลง บางคนก็ได้ดีในช่วงนี้ ไปไกลเป็นชั้นผู้ใหญ่ เป็นเถ้าแก่ เป็นผู้นำ เป็นเจ้าของกิจการ เป็นผู้บริหาร

ช่วงที่ 3 ตั้งแต่ 46 เป็นต้นไป ก็เสพสุขหรือทุกข์ จากขั้นตอนที่ 2 ถ้ามาดี ก็เดินไปไกล มีแนวทางใหม่ๆ ถ้าจบ ช่วงนี้ลำบาก เสียหายจากช่วงที่ 2 เริ่มต้นใหม่ช่วงนี้เหนื่อย ลำบาก เริ่มเรียนรู้ใหม่ก็ยาก ช่วงนี้มีทาง 2 แพร่ง บางคนล้มมาจากช่วงที่สองกลับมาดีช่วงนี้ก็มี บางคนดีมาช่วงที่ 2 มาเสียหายช่วงนี้ก็มี แต่บางคนรากฐานดี ก็โตต่อไปได้เรื่อยๆ สามารถมีชีวิตตามที่อยากเป็น เกษียณ ก่อนกำหนด เป็นนายของงาน มีอิสระเรื่องเงิน มีอิสระเรื่องเวลา

ถามว่าควรทำอย่างไร ควรทำอะไร คงตอบให้ตรงๆเลยไม่ได้ เพราะไม่ได้รู้มาก่อนว่า ชีวิตหนูปลิงเป็นมาอย่างไร แต่คร่าวๆ อย่างที่พอทำได้ก็คือ

1.ต้องชอบเสียก่อน สิ่งที่จะทำต่อไปในอนาคต เพราะไม่ชอบ ทำไปไม่มีความสุข ทำได้ไม่นาน
2.ต้องเอาจริงเอาจัง สิ่งที่ชอบ ต้องเรียนรู้ให้หมด เล็กๆน้อยๆ เก็บอย่าให้เหลือ
3.ทดลองเอามาใช้ เปลี่ยนให้เป็นงาน เปลี่ยนให้เป็นเงิน
4.พัฒนา สิ่งที่มีให้ดีขึ้นเรื่อยๆ หาช่องทางใหม่ ให้มีผลเท่าเดิม หรือมากกว่าเดิม หาเพื่อนใหม่ๆ ที่เราจะเรียนรู้จากเขา เพิ่มเพื่อนไปเรื่อยๆ อย่าหยุดมีเพื่อน อย่ารำคาญเพื่อนใหม่ เชื่อผม มีเพื่อนก็มีอนาคต

คงบอกหนูปลิงได้ประมาณนี้แหละ

 

ขอบคุณครับ อ.นพ