ทุกข์...เพราะคนรักหนีจากไป

<TABLE style="WIDTH: 421px; HEIGHT: 373px" cellSpacing=20 width=421 border=0><TBODY><TR><TD class=postbody vAlign=top>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE></O​

ทุกข์...เพราะคนรักหนีจากไป โดย พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
​

<TABLE width=763 align=center border=0><TBODY><TR><TD colSpan=2>
</TD></TR><TR><TD width=384>จากหนังสือ พลิกนิดเดียว

​

</TD><TD width=382>พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก

​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

( ต้นปี 2538 )​

​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>สามี ภรรยาคู่หนึ่ง รักใคร่กันดี แต่พอประสบปัญหาเศรษฐกิจไม่ดี ก็เริ่มมีปากเสียงและมากขึ้น ๆ จนภรรยาทนไม่ได้ ขอกลับบ้านไปอยู่กับแม่ ต่อมาสามีได้อ่านหนังสือ “ ทุกข์ เพราะคิดผิด” ก็ได้คิด

สำนึกรู้ตัวว่าตัวเองผิดมากเพราะใช้อารมณ์และบ่นมากเกินไป จึงไปเจรจาขอให้ภรรยากลับบ้าน แต่ภรรยาไม่ยินยอม คงพูดถึงเรื่องเก่าๆ ด้วยความเจ็บใจ สามีเป็นทุกข์เพราะทั้งหวง และห่วงภรรยา จึงมีจดหมายมาปรับทุกข์กับพระอาจารย์​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

พระอาจารย์สอนว่า ​

​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>อาตมาได้รับจดหมายจากคุณโยมแล้ว รู้สึกเห็นใจคุณโยมอยู่เหมือนกัน แต่ว่าคุณโยมก็ควรพิจารณาให้เข้าใจ และยอมรับความจริงของชีวิต

คุณโยมคงจะรู้สึกเป็นทุกข์ และคิดว่าตนเองเป็นคนที่โชคร้ายมากคนเดียวในโลก แต่ความจริงแล้ว สิ่งที่คุณโยมกำลังประสบอยู่เป็นธรรมดาของมนุษย์ทุกชีวิต
ไม่มากก็น้อย ไม่ในปัจจุบันก็ในอนาคต ไม่วันใดก็วันหนึ่ง​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

ความรู้สึกผิดหวัง ไม่สมปรารถนา เสื่อมลาภ นินทา ทุกข์ เป็นโลกธรรมฝ่ายให้โทษ
แต่ทุกคนก็ล้วนต้องประสบ
ถ้าเราศึกษาพุทธประวัติ จะพบว่าแม้แต่พระพุทธองค์เองก็ประสบเหมือนกัน
เมื่อครั้งพระพุทธองค์เสด็จหนีออกจากวังไปบวชเพื่อแสวงหาทางพ้นทุกข์ เพื่อช่วยตนเองและผู้อื่นนั้น แม้ว่าเป็นเจตนาที่ดีก็ตาม แต่เมื่อดูความรู้สึกของพระบิดา พระมเหสี พระโอรส และพระญาติของพระองค์ก็คงมีความรู้สึกเหมือนคุณโยมในปัจจุบันนี้เช่นกัน​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

นอกจากนั้น ลูกศิษย์ของพระองค์เองคือพระเทวทัตก็ได้พยายามฆ่าพระองค์อยู่หลายครั้ง และมีช่วงหนึ่งพระราชาผู้ซึ่งเป็นโยมอุปฐากของพระพุทธองค์มีเหตุให้ต้องยกทัพไปฆ่าพระญาติของพระองค์ทั้งหมด พระพุทธองค์ได้ทรงห้ามถึง 3 ครั้ง จนถึงครั้งที่ 4 พระองค์ทรงพิจารณาแล้วว่าเป็นกรรม ไม่สามารถห้ามได้ เป็นเหตุให้ราชวงศ์ศากยะถูกฆ่าหมด พระพุทธองค์หมดสิ้นพระญาติตั้งแต่บัดนั้น
และครั้งหนึ่งพระองค์เสื่อมเอกลาภถึงขนาดที่ทั้งพระองค์และหมู่ภิกษุต้องฉันอาหารที่ใช้เลี้ยงม้าตลอดทั้งพรรษา
ในบางพรรษา ลูกศิษย์ของพระพุทธองค์มีเรื่องขัดแย้งถึงแตกสามัคคีกัน พระองค์ทรงห้ามอย่างไรก็ไม่เชื่อฟัง พระองค์จึงเสด็จหนีไปจำพรรษาอยู่ในป่าตามลำพัง​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

อีกครั้งหนึ่งที่โลกธรรมฝ่ายที่ให้โทษเกิดแก่พระพุทธเจ้า คือ เมื่อพระองค์ถูกชาวเมืองนินทาว่าร้าย เพราะถูกนักบวชนอกศาสนาใส่ความว่า พระองค์ทำให้อุบาสิกาตั้งท้อง​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

ให้คุณโยมน้อมพิจารณาดู แม้แต่พระพุทธองค์ผู้ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นมหาบุรุษของโลก ชีวิตของพระองค์ก็ไม่ราบรื่นเช่นกัน พระพุทธองค์ก็ได้ตรัสสอนว่า ​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

“ชีวิตเป็นทุกข์” ​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>
ทุกข์สัจจะ ได้แก่
1. ความเกิด ความแก่ ความเจ็บ ความตาย เป็นทุกข์
2. ความประสบกับสิ่งไม่เป็นที่ชอบใจ ก็เป็นทุกข์
3. ความพลัดพรากจากสิ่งเป็นที่รัก ที่พอใจ ก็เป็นทุกข์
4. ความผิดหวัง ไม่ได้รับสิ่งที่ต้องการ ก็เป็นทุกข์
</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นความจริงของชีวิต
เราจึงควรยอมรับความจริงเหล่านี้
ไม่มีชาวโลกคนใดจะหนีพ้นได้​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

ปัญหาระหว่างคุณโยมและภรรยานั้น ถ้าพูดถึงความถูกผิดแล้ว
ต่างก็ผิดเหมือนกัน ถูกผิดเท่ากัน
ดังนั้น จึงควรหาข้อเสียของตัวเอง
สิ่งที่เกิดขึ้น ก็เป็นความพอดีกับการกระทำที่แต่ละคนได้ทำมา
ถ้าผิดฝ่ายเดียว ปัญหาคงไม่เกิด เหมือนตบมือข้างเดียว เสียงย่อมไม่ดัง​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

ดังนั้น สิ่งที่ควรปฏิบัติคือ​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>ประการที่หนึ่ง ทำความรู้สึกปล่อยวาง เพื่อให้ใจสงบ
ประการที่สอง เจริญเมตตา พยายามส่งกระแสใจที่เป็นความปรารถนาดี เป็น
ความรักที่บริสุทธิ์ให้แก่ ภรรยา อาจใช้วิธีนึกเห็นมโนภาพเห็นหน้าตาที่ยิ้มแย้มแจ่มใสของเขา ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหนกับใคร ขอให้เขามีความสุข
ให้พยายามเจริญเมตตา คิดดี พูดดี ทำดี ทั้งแก่ตัวเราเองและแก่ภรรยา
ผลก็คือ ตัวเราก็จะเกิดความสุขด้วย
ประการที่สาม ถ้าพูดกันในระยะยาวถึงเรื่องภพ ชาติแล้ว คุณโยมและภรรยาคงเคยผูกพันกันมาตั้งแต่อดีตชาติ จึงเป็นเหตุให้ชาตินี้ได้เป็นสามี ภรรยากัน
และต่อไปในชาติหน้า ก็อาจจะได้ใช้ชีวิตร่วมกันอีก
</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

ถ้าคุณโยมไม่แก้ปัญหาให้เกิดความเข้าใจกัน
ไม่ได้ให้อภัยและอโหสิกรรมให้แก่กันในชาตินี้
ชาตินี้เป็นอยู่อย่างไร ชาติหน้าก็จะเป็นเหมือนกับที่เป็นอยู่ในชาตินี้เช่นกัน​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

ใครได้เปรียบในชาตินี้ ชาติหน้าก็จะเสียเปรียบ
ใครเสียเปรียบในชาตินี้ ชาติหน้าก็จะได้เปรียบ
เรื่องกรรมเป็นเช่นนี้
ใครฆ่าเราในชาตินี้ ชาติหน้าเราก็ฆ่าเขา
ถ้าชาตินี้เขาทอดทิ้งเรา ชาติหน้าเราก็ทอดทิ้งเขา
ถ้าชาตินี้ใครนอกใจเรา ชาติหน้าเขาก็จะถูกนอกใจเช่นกัน​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

เรื่องที่คุณโยมประสบอยู่ขณะนี้ ชาติก่อนคุณโยมอาจเป็นฝ่ายทำเขาก่อนก็เป็นได้
ดังนั้น ถ้ามองจากทั้ง 2 ฝ่ายในระยะยาวแล้ว
ต่างคนจึงต่างเป็นผู้ผิด
เหมือนไก่ กับไข่ซึ่งไม่มีเงื่อนงำว่าอะไรเกิดก่อนกัน
ในเรื่องนี้ก็ไม่สามารถตัดสินได้ว่าใครผิดก่อนกัน​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

เมื่อเราเข้าใจเช่นนี้แล้ว พิจารณาดูก็จะเห็นว่า
สิ่งที่เป็นอยู่ในขณะนี้เป็นสิ่งที่น่ากลัว
เพราะถ้าอยู่ในสภาพนี้ ชาติ ต่อๆ ไป ก็จะเป็นเช่นนี้เรื่อย ๆ ไป
ทำให้ต้องทุกข์ต่อไปหลายภพ หลายชาติ​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

ผู้ที่ไม่ประมาทจึงควรแก้ปัญหาในชาตินี้
ดังนั้น สิ่งที่เราทำได้ คือคิดแก้ปัญหาที่ตัวเราก่อน แก้ที่ใจเรา​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>สิ่งที่ควรปฏิบัติ คือ
1. ยอมรับความจริงดังกล่าว
2. ปล่อยวางอดีต ให้เหมือนกับไม่มีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น
3. ให้อภัย เจริญเมตตา ไม่ถือโกรธ ไม่อาฆาตพยาบาทเขา
4. ทำใจเราให้สงบ
</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

เมื่อทำได้เช่นนี้จริงๆ เราจะอยู่ด้วยกันในชาตินี้ก็ดี ชาติหน้าก็ดี
ก็อยู่ด้วยกันอย่างปกติสุขได้​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

การคืนดีกันในชาตินี้ จะได้หรือไม่ ไม่ควรถือว่าสำคัญ
ขอให้เรามีจิตใจที่จะคืนดีแก่เขาอยู่ในตัวเราก่อน
ปฏิบัติตนเป็นคนดี คิดดี พูดดี ทำดี
จนเขารู้จัก เข้าใจและเห็นใจเรา
และควรปฏิบัติให้มีการอโหสิกรรมแก่เขา ซึ่งก็เหมือนช่วยตัวเองด้วย
อย่างน้อยเราก็จะมีชีวิตที่เป็นสุขได้ ​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

ในเรื่องภรรยาและลูกก็ไม่ต้องห่วงอะไรมากนัก
ขณะนี้เราอาจจะมีความรู้สึกว่า เขาหนีจากเราไป
ถ้าลองเปลี่ยนความคิดดู พลิกนิดเดียว
ลองคิดว่า เราจะหนีจากเขาบ้าง
ลองมาบวชดูชั่วคราว หรือจะบวชตลอดไปก็ได้
ถ้ามีความสุข เพราะความสุขความสบายจากการอยู่คนเดียวก็มีเหมือนกัน
อย่างที่พระพุทธองค์ได้ตรัสไว้ว่า
การไม่มีภรรยา เป็นลาภอันประเสริฐ
ถึงจะอยู่คนเดียว ก็พยายามอยู่ให้มีความสุข
เขาจะ กลับมาหรือ ไม่กลับมาก็ได้​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

สุดท้ายนี้ขอให้คุณโยมพิจารณาดีๆ ปฏิบัติให้ถูกต้องตามหลักพุทธธรรม
สมเหตุ สมผล และขอให้บรรเทาทุกข์ พ้นทุกข์โดยเร็วๆ นี้
ขอให้มีความสุขยิ่งๆ ขึ้นไป ......เจริญพร​

​

</TD></TR><TR><TD>
ที่มา : http://kwamjing.freewebsites.com/chapter10.htm
</TD><TD></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

อนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ครับ
สาธุ สาธุ สาธุ<O</O
<O</O
<O</O



_____________________________<O</O
เชิญร่วมบริจาคหนังสือ เข้าห้องสมุดชุมชนวัดย่านยาว<O</O
http://palungjit.org/showthread.php?t=130823<O</O

 

สาธุ...สาธุ....สาธุ....การมีคู่เป็นกรรมค่ะ มีคู่ครองดีแสดงว่าสร้างกรรมดีร่วมกันมา...มีคู่ครองไม่ดีแสดงว่าสร้างกรรมไม่ดีร่วมกันมาค่ะ....ไม่มีคู่เลยก็ดีค่ะ....จะได้มีเวลาปฏิบัติธรรมเยอะ ๆ

 

อย่าเศร้าโศกโศกาอารมณ์เศร้า อย่าหงอยเหงาหวั่นไหวอาลัยหา
อย่าหมองหม่นจนใจในชีวา อย่าซึมเซาเหงาอุราชีวาตรม
อย่าโหยหาอาวรณ์ใจร้อนเร่า อย่ามัวเศร้าทรวงในใจขื่นขม
อย่าเก็บทุกข์ไว้ในใจระทม อย่าเซซมห่มเศร้าแผดเผาใจ
อย่ายึดมั่นถือมั่นสำคัญผิด อย่ายึดติดในกามรสความใคร่
อย่ามัวเมาลุ่มหลงพะวงใด อย่าเผลอไผลฟุ่งซ่านผลาญจิตตน
อย่าเกลียดอย่าโกรธคือโทษร้าย อย่าหมายมุ่งทำลายให้หมองหม่น
อย่าปองร้ายจับผิดจิตวกวน อย่าเป็นคนพยาบาทอาฆาตใคร
คราวพลัดพรากจากญาติขาดชีวิต ถูกพิชิตจองจำทำโทษใหญ่
มีสติคุมจิตเป็นนิตย์ไป ไม่เสียใจโศกเศร้าเฝ้าประคอง
ยึดธรรมะพุทธองค์ดำรงจิต ทำชีวิตผ่องใสไม่เศร้าหมอง
ไม่หวั่นไหวในธรรมทำตามครอง ยึดทางพุทธเป็นโคมทองส่องชีวา<O></O>​

 

เพื่อคุณ Komodo โดยเฉพาะเลยค่ะ...

สาธุ..

 

อนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ด้วยค่ะ ตอนนี้อยู่ในช่วงต้องพลัดพรากจากกันทั้งที่ใจยังผูกพันธ์กันค่ะ ไม่ได้ทะเลาะกันก็เข้าใจกันดี แต่เราอยู่ด้วยกันไม่ได้ด้วยเหตุผลบางประการค่ะ พยายามทำใจมาเป็นปีแล้วค่ะ ก็ดีขึ้นสวดมนต์ทุกวัน เป็นอะไรก็ไม่ทราบนะคะต่างคนต่างลืมกันไม่ได้ พยายามอยู่ค่ะ แค่อยู่ที่ใจเราเท่านั้น ถ้าใจเราสบายทุกอย่างก็คงจะดีขึ้นเอง

 

รักอันยิ่งใหญ่ในโลก คือรักแบบพุทธะ..ผู้รู้..ผู้ตื่น..ผู้เบิกบาน..

ขออนุโมทนาครับ..สาธุ..

 

(good);ปรบมือ;ปรบมือ;ปรบมือ(||)(||)(||):z2:VO

 

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ เมื่อมีทุกข์ก็ให้รู้ เมื่อมีความสุขก็ให้รู้เช่นกัน และอย่าหลงไปกับอารมย์ที่เกิดขึ้น ณ ขณะนั้น นั่นแหละจะทำให้เรารู้จักปล่อยวางมากขึ้น (ทำยาก แต่เราต้องทำบ่อย ๆ นะคะ)

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ การอ่าน การคิด เราทำได้ แต่การบังคับจิตใจตัวเองนั้นยากยิ่งกว่า

 

เช่นกันค่ะ ตอนนี้ทุกข์ เพราะคนรักหนีจากไป แต่จะทำงัยได้ ทำใจอย่างเดียวค่ะ ถ้าเขาเป็นคู่เราเขาก็จะกลับมา แต่ถ้าไม่ใช่ดิ้นรนไปก็มีแต่เจ็บปวด แล้วคนที่เจ็บก็มีเราคนเดียว ดังนั้นฝึกสงบใจ ด้วยการสวดมนต์ดีที่สุด ถึงแม้ตอนนี้อาจจะยังไม่ดี แต่ต่อไปทุกอย่างจะต้องดีขึ้นอย่างแน่นอน ขอเอาใจช่วยทุกๆ คนที่ประสบปัญหานี้ค่ะ และที่สำคัญที่สุด ไม่อยากให้ใครต้องเจอสภาพนี้ค่ะ

 

อนุโมทนาครับ

พระเครื่อง | เครื่องรางของขลัง | ข่าวพระเครื่อง | บทความพระเครื่อง | ฝากรูป<!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end --><!-- google_ad_section_end -->

 

อนุโมทนาค่ะ

อ่านแล้วได้ข้อคิดไว้เตือนใจว่า ถึงวันนี้จะยังไม่มีทุกข์เพราะการพลัดพราก แต่สิ่งนี้ย่อมเกิดกับทุกคนไม่วันใดก็วันหนึ่ง ดังนั้นถ้าเตรียมใจไว้เมื่อเวลานั้นมาถึง จะได้มีสติยอมรับกับความจริงที่เกิดขึ้น ไม่เรา ก็เขา ต้องพลัดพรากจากกันสักวัน ทุกข์ได้ แต่อย่าทุกข์นาน เหตุการณ์เหล่านี้ไม่ได้เป็นครั้งแรก และไม่ใช่ครั้งสุดท้ายของเรา ตราบใดที่เรายังคงเวียนว่ายต่ายเกิด

 

ฮ่า ๆ ๆ ๆ ขอบคุณมากครับท่าน

 

ขออนุโมทนา สาธุมากๆครับ
ผมเห็นด้วยกับพระอาจารย์เป็นอย่างมากครับ

 

กราบนมัสการพระอาจารมิตซูโอะ คเวสโก
ขอบคุณสำหรับกระทู้ดีๆนะค่ะ อนุโมทนา สาธุอย่างสูงค่ะ เมื่อก่อนก็เคยประสพปัญหาเช่นกันค่ะ ขนาดจะฆ่าตัวตาย ทำร้ายตัวเองสารพัด แต่พอได้ศึกษาธรรมมะเลยมองปัญหาตัวเองเล็กน้อย และพยายามแก้ไขสิ่งที่ตัวเองเป็น ให้รู้จักเดินทางสายกลาง แม้จะเกิดเหตุการณ์อะไรตอนนี้ก็คงจะมีเสียใจบ้างเป็นธรรมดา แต่พรุ่งนี้ก็จะเป็นอดีต ก่อนรักผู้ใดต้องรักตัวเองให้เป็นเสียก่อน ทุกอย่างเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปค่ะ ไม่มีใครสมบูรณ์แบบ เพียงแต่อยู่กับสิ่งที่มี ให้มีความสุขและเห็นคุณค่าของเขา เลือกมุมดีๆต่อกัน คิด พูดและ กระทำ ก่อนทุกครั้งในชีวิตคู่นะค่ะ แต่หากต้องขาดเขาเราก็ไม่ตาย แต่ถ้าขาดอากาศหายใจ เราตายแน่ แน่ อิ๊ อิ๊:boo:

 

อนุโมทนสาธุบุญ


สิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งใดนั้นย่อมดับลงเป็นธรรมดา

 

แฟนที่รักกันมา 7-8 ปี แอบหนีไปแต่งงานจดทะเบียนกับหญิงอื่นที่เค้ารู้จักเพียง 2 เดือน เพิ่งรู้เมื่อไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา ครั้งแรกที่รู้ บอกกับครูบาอาจารย์ด้วยจิตและคำพูดว่า เจ็บจัง เจ็บจัง ทำไมถึงเจ็บอย่างนี้หลวงปู่(ขาว พุทธรักขิโต) แต่ไม่ค่อยคิดนานเท่าไร่เพราะงานเยอะ ตกกลางคืนก็นอนหลับเพราะเหนื่อย ตื่นเช้ามาก็แปลกใจตัวเองว่า ทำไมเราไม่เจ็บเหมือนเมื่อวานนะ วันนี้ทำใจได้เร็วจัง เพราะการนำพระพุทธศาสนาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ เราจึงมีสติ ไม่คุ้มคลั่ง เสียสติ หรือคิดค่าตัวตาย ขนาดตัวเราเองยังไม่ใช่ของเราเลย ตายไปก็มีแต่กรรมดีและชั่วเท่านั้นที่ติดตามเราไป เราอโหสิกรรมไปแล้ว และเหมือนกรรมทันตาเห็น ภรรยาของเขาทิ้งเขาไปแล้ว 2 ครั้ง ครั้งแรก ไป 1 เดือน ครั้งนี้หนีไปไม่กลับมาเลย กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมตามสนองไม่ต้องรอถึงชาติหน้า ชาตินี้เห็นทันตาที่เดียว;aa24