ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

เอาจริงเหรอ ตั้งแต่ย้อนอดีตเลยเหรอ แหม..กะว่าจะเก็บไว้เขียนเป็นภาคกฏแห่งกรรม อิอิ

 

กราบมหาโมทนาในทุกบุญกุศลกับทุกดวงจิตที่ได้ไปถวายกฐินกันค่ะ

ขอบพระคุณทุกท่านที่ได้มาเล่าประสบการณ์และบรรยากาศในงานกัน รู้สึกอินไปกับคำบรรยายของทุกท่านเสมือนได้ไปด้วยตนเอง
ดูภาพแล้วก็อิ่มบุญ อิ่มเอมใจมากๆ เข้ามาเล่ากันทุกๆท่านนะค่ะ โดยเฉพาะท่านหัวเรือใหญ่คุณน้องสาวค่ะ และหากคุณชนะมีเวลาว่างก็รบกวนมาเล่าให้ฟังกันบ้างนะค่ะ

บุญรักษาค่ะ

 

ดีใจและโมทนาบุญที่น้องเมย์ได้ไปทำบุญสมความตั้งใจนะ มาเล่าให้ฟังบ้างนะ

คงสบายใจขึ้นบ้างแล้วซิ สุขกายสุขใจนะ

บุญรักษาค่ะ

 

เช้าวันที่จะเดินทางออกจากกรุงเทพ ดิฉันขึ้นไปขอพรพระศาสดาก่อนเลยว่าขอให้เดินทางโดยปลอดภัย ซึ่งท่านก็ได้ให้พรมาตามที่ขอค่ะ

ตอนบ่ายๆน้องอาร์ม (obeone13) ได้มีน้ำใจเอารถมารับที่บ้านค่ะ ซึ่งตอนแรกดิฉันว่าจะนั่งแท๊กซี่ไปที่ร้านพี่อ๋า แต่ว่าน้องอาร์มเอารถมารับก็เลยได้ไปกับน้องอาร์มก่อน จากนั้นก็นั่งรถตู้มาที่ร้านพี่อ๋า เพื่อมารับเครื่องกฐินทั้งหมดพร้อมทั้งรับ พี่ลี คุณหนิง คุณนัถแล้วก็น้องนารูฟอสด้วย

ตอนไปที่ร้านก็แบบว่ายังไม่เคยเห็นพี่ลีกับคุณหนิงมาก่อนเลย ก็เลยทักกันแบบว่ามั่วไปเลย ฮาฮา พี่อ๋าพี่ดาก็ขำกันใหญ่เลย ตลกดี พอทุกอย่างเรียบร้อยลงตัวก็เริ่มเดินทางกัน ในรถตู้ก็มี พ่อแม่แล้วก็น้องสาวของน้องอาร์ม น้องอ้อยแฟนน้องอาร์ม น้องอาร์ม น้าของน้องอาร์ม (พลขับระทึกขวัญ) ดิฉัน พี่ลี คุณหนิง คุณนัถแล้วก็น้องนารูฟอสค่ะ

ส่วนน้องตู่ก็จะแวะไปรับน้องเบนกับพี่สาวก่อนแล้วนัดกันว่าไปเจอกันแถวที่ลงทางด่วนบางปะอิน พวกเราก็ออกเดินทางก่อนน้องตู่ แล้วจะไปรอที่ปั้มคาลเท็กซ์ ตอนที่ออกเดินทางดิฉันเองได้ขึ้นไปขอให้ท่านพ่อเวชสุวรรณช่วยคุ้มครองตลอดการเดินทาง ท่านก็เลยได้ส่งเหล่าเทวดามาคุ้มครองจำนวนนึง ลอยตามรถไปเรื่อยๆ ดิฉันก็สบายใจได้ว่า การเดินทางครั้งนี้ปลอดภัยแน่ๆ

รถตู้ของเราก็เดินทางไปจนถึงปั้มที่เรานัดกันว่าจะไปรอน้องตู่ แต่ว่าพลขับขับเลยทางเข้าปั้มซะงั้น เลยทางออกอีกทางไปด้วยเลย ก็เลยต้องถอยรถกลับมา (พลขับนี่เป็นน้าชายของน้องอาร์มนะคะ ท่านก็มีอายุหน่อยๆ แล้วสายตาท่านไม่ค่อยดีตอนกลางคืน) ตอนที่ท่านถอยรถมาเรื่อยๆ ทันใดนั้นพวกที่นั่งอยู่แถวหลังสุด (คุณนัถ น้องนารูฟอสแล้วก็คุณหนิง) ก็ตะโกนขึ้นมาโดยพร้อมเพียงกันแบบมิได้นัดหมาย "เบรคๆๆๆๆ" คือว่าจะถอยลงคูข้างทางอยู่แล้วค่ะ เล่นเอาพวกที่นั่งหลังสุดหวาดเสียวไปตามๆกัน เลยตะโกนกันซะดังลั่น ฮา

จากนั้นก็เลี้ยวรถเข้าไปในปั้ม แต่ว่าพวกเรายังไม่ได้ทานอาหารเย็นกัน ในปั้มก็ไม่มีร้านอาหารก็เลยตกลงกันว่าจะไปที่ปั้มอื่นเพื่อไปหาอาหารทานกันด้วยระหว่างที่รอน้องตู่ พวกเราก็ออกเดินทางต่อ แล้วก็ไปถึงทางที่ต้องเลี้ยวซ้ายออกไป พลขับขับเพลินค่ะเลยขับขึ้นสะพานกลับรถ ทันใดนั้นท่านก็นึกได้ว่าขับมาผิดทาง ท่านก็เลยเหยียบเบรคกระทันหันพร้อมทั้งพูดว่า "เอ๊า มาผิดทาง นี่มันสะพานกลับรถ" แล้วก็มีเสียงสวนมาจากคุณนัถทันทีว่า "ไปเลย ไปก่อนเลย ไหนๆก็ผิดแล้ว" ไม่ใช่อะไรหรอก พอพลขับเบรคปุ๊ป คุณนัถเขาก็หันขวับไปมองด้านหลังรถทันทีเลย แบบว่าเสียวรถชนหลัง ซึ่งที่พวกเราเห็นก็คือรถจอดติดยาวเลย ดีนะที่เขาเบรคทันแล้วไม่ชนอ่ะ ก็เล่นเบรคซะกระทันหันยังงั้น อิอิ

เจอเข้าไปแบบนี้ดิฉันเลยต้องไปขอให้ท่านพ่อเวชสุวรรณช่วยอีกละคะ ไปบอกท่านว่า "ท่านพ่อ ลูกขอเทวดาองค์นึงนั่งคุมคนขับเลย พวกที่ลอยก็ลอยไป แต่ขอหนึ่งองค์มานั่งคุมคนขับตรงที่นั่งเลย" แบบว่าเสียวว้อย แล้วท่านก็ส่งมาองค์นึงนั่งประกบค่ะ ระหว่างทางก็มีเรื่องให้ลุ้นเรื่อยๆ โดยมีคุณนัถคอยตะโกนเป็นระยะๆ อย่างเช่น "เบรคๆๆ ไฟแดงๆๆ" ฮาฮา

แล้วเราก็ไปแวะทานอาหารกันที่ปั้ม ปตท ตรงช่วงที่เลยนครสวรรค์มา รอน้องตู่กันที่นี่ หลังจากเจอกันเรียบร้อยก็ออกเดินทางกันต่อ ตอนแรกน้องอาร์มกะว่าจะเปลี่ยนไปขับแทนน้า เพราะว่านั่งข้างหน้าเห็นแล้วก็เสียวๆ แต่ไปๆมาๆก็ไม่ได้เปลี่ยน ทีนี้ก็ไปกันเรื่อยๆ วิ่งเลนขวากันซะส่วนใหญ่ เพราะว่าถนนมันราบเรียบไปหมดเหลือแต่หลุมแต่บ่อตลอดทาง เลนซ้ายยิ่งแย่ใหญ่ ก็เลยวิ่งเลนขวากันซะเกือบตลอดทาง จนขับไปเจอรถทัวร์คันนึง เขาเปิดไฟเลี้ยวขวาเพื่อจะเลี้ยวขวา แต่พลขับก็มัวแต่โม้เพลินเลยไม่ได้ชะลอรถเลย จนท้ายรถทัวร์อยู่ข้างหน้าแล้ว น้องอาร์มตะโกนบอกว่าให้เบรค ซึ่งแกก็ตกใจก็เหยียบเบรค เล่นเอาพวกเราหัวทิ่มหัวตำกันเป็นแถวๆเลย ซึ่งตอนแรกคิดว่ามันคงเบรคไม่อยู่หรอก เพราะระยะมันนิดเดียวจริงๆ แต่รถก็หยุดได้แบบเส้นยาแดงผ่าสามสิบสอง อยากจะบอกว่าถ้าไม่ได้เทวดาคอยช่วย มีหวังได้เสยท้ายรถทัวร์ไปแล้วค่ะ เพราะระยะแค่นั้นเบรคไม่อยู่ค่ะ ขนาดน้องตู่วิ่งตามหลังมายังเบรคไม่ทันเลย แทบไม่ได้เหยียบเบรคเลยมั้ง แต่ว่าหักออกเลนซ้ายไปแบบน่าหวาดเสียว ดีว่าเลนซ้ายไม่มีรถวิ่งมา ไม่งั้นน้องตู่ก็คงไปบวกกับรถเลนซ้ายแหงมๆ

หลังจากเหตุการณ์นี้ ทำให้น้องอาร์มบอกว่า "จอดซ้ายเลย จอดเลย ขับเอง เปลี่ยนๆไปนอนพักเหอะ" ตอนที่น้องอาร์มเดินผ่านดิฉันไปก็ทำท่าแบบว่าเกือบตายแล้ว ดิฉันก็ได้แต่หัวเราะขำๆไป เพราะรู้อยู่ว่ายังไงๆพวกเราก็ไม่เป็นอะไรหรอก แต่ก็มีเหตุการณ์ให้ลุ้นระทึกกันบ้างเท่านั้นเอง ฮาฮา หลังจากเปลี่ยนให้น้องอาร์มขับก็ไม่เจอเหตุการณ์ลุ้นระทึกอีกเลยจนไปถึงเชียงใหม่โดยสวัสดิภาพ

 

สองท่านหน้าตาเหมือนกันมากครับ นึกว่าพี่น้องคลานตามกันมา

 

เตรียมจะนอน แต่ขอแว่บมาดูหน่อยนึง เพราะเห็นว่าคุณสาว ต้องการผู้ช่วยเก็บเถ้า..ถ่าน..ของนายโครตภู อุปกรณ์พร้อมค่ะ.. นึง..ฉ่อง..ชั่ม..

ที่จะเข้ามาเพราะอยากมาถามคุณคนข้างวัดค่ะ. ว่า.. บริเวณด้านบนของพระพุทธบาทสี่รอย ได้สังเกตไหมค่ะว่ามีเครื่องขยายเสียงหรือลำโพงบ้างไหมคะ

 

คุณขาโจ๋

"พ่อพจน์ ช่างละม้ายกับคุณ ตู่ นพพล จริงๆด้วย"

หล่อสมคำร่ำลือ นึกว่าอายุ ๒๕

ผมขอเรียกพี่ได้ไหมครับ พี่พจน์

ฮิ ฮิ

 

๕๕๕๕๕

เหมือนกันครับ กำลังตามอ่านอยู่ รู้สึกสุขใจ และปิติมากครับ

โมทนาบุญกับทุกๆท่านที่ได้ร่วมบุญในครั้งนี้ครับ

สาธุ สาธุ สาธุ

 

โมทนาบุญกับพี่ลี ด้วยครับที่ได้ทอดกฐินถึง ๒๓ วัด

สาธุ สาธุ สาธุ

(ปล. พี่สาวของพี่อ๋า ชื่อพี่ดา ครับ)

 

พอไปถึงเชียงใหม่ก็ไปแวะที่บ้านน้าชายของน้องอาร์มก่อน ซึ่งบ้านท่านอยู่แถวๆวัดกู่เสือ ถ้าใครจำได้ที่ดิฉันเคยฝันไว้ตั้งแต่แรกๆตอนที่เริ่มคิดจะทำบุญน่ะค่ะ ในฝันมีผู้ชายอาสาขับรถมาพาส่งวัดเพราะว่าบ้านอยู่ใกล้วัด แต่ในฝันเป็นรถกระบะ ส่วนในความเป็นจริงคือรถตู้ที่พามาแล้วเจ้าของก็คือน้าชายน้องอาร์มซึ่งบ้านท่านก็อยู่ใกล้วัดซะด้วย งานนี้ก็ขอขอบคุณน้องอาร์มที่ช่วยเป็นภาระเรื่องรถพาพวกเราไปทำบุญกัน ขอให้น้องอาร์มจงมีความเจริญยิ่งๆขึ้นไปทั้งทางโลกและทางธรรมค่ะ สาธุ

หลังจากนั้นก็ติดต่อน้องอ้อยแล้วก็นัดเจอกันเพื่อที่จะไปทานอาหารเช้ากันก่อนที่จะเดินทางไปทำบุญกฐินที่วัดวังมุย ทานอาหารเสร็จแวะไปจอดรถรอพวกน้องว่าน คนอื่นๆเขาก็ลงไปเดิน ส่วนดิฉันก็นั่งรอในรถ แบบว่าไม่ไหวแล้วค่ะ ไม่ได้นอนทั้งคืนเลยค่อนข้างแย่ ที่ไม่ได้นอนเพราะว่าถนนมันราบไปหมด เลยเหลือแต่ทางเหมือนพื้นผิวดวงจันทร์ ทำเอาตับไตไส้พุงสะเทือนเลื่อนลั่นไปตลอดเส้นทาง นอนไม่ได้ค่ะ แต่เจ้าน้องนารูฟอสนี่ซิ หลับได้หลับดี หลับตั้งแต่ขึ้นรถนั่นเลย เลยเป็นคนเดียวที่ได้นอนเต็มที่กว่าคนอื่น ตื่นมาหน้างี้ใสเด้งกว่าสาวๆอีก (เกินหน้าเกินตาไปหน่อยนะหล่อน)

จากนั้นก็เดินทางกันต่อเพื่อไปที่วัดวังมุย ด้วยความเพลียทำให้ดิฉันผล๊อยหลับไปนิดนึง นิดนึงจริงๆ เพราะไม่ทันไรก็ถึงวัดแล้ว พอเข้าไปในวิหารที่เขาทำพิธีกัน ช่วงที่เขาสวดดิฉันก็นั่งพนมมือนิ่ง หูฟังเสียง ตาก็หลับแล้วก็เอาจิตขึ้นไปกราบพระศาสดาค่ะ ก็เห็นว่าท่านและสมเด็จองค์ปฐมพร้อมทั้งเหล่าพระอรหันต์สาวกเสด็จมารับกฐินที่วัดวังมุยด้วยค่ะ คนรอบข้างเขาก็มองดิฉันกันใหญ่ คงคิดว่ายัยคนนี้เป็นอะไร มานั่งหลับในงาน ฮาฮา ตอนหลังคุยกับน้องตู่ น้องตู่ก็ว่า "เออ..พี่ ผมก็เหมือนพี่เลยนะ นั่งหลับตาเข้าฌาน เพราะว่าง่วงไม่ไหวเหมือนกัน"

เสร็จจากวัดวังมุย ก็แวะไปดูที่วัดกู่เสือ จริงๆอยากไปกราบหลวงพี่วิริทก่อนเหมือนกัน แต่ว่าตาดิฉันอ่ะ มันไม่ไหวแล้ว ตาจะปิด เหนื่อยเพลียมากเลยได้แต่นั่งเฉยๆอยู่ตรงเก้าอี้ในเต้นท์ คนอื่นเขาเข้าไปดูพระธาตุกัน ไปไหว้พระกัน แต่ดิฉันไม่อยากทำไรเล้ยตอนนั้น อยากอยู่เฉยๆไม่ขยับเขยื้อน แต่ตอนหลังก็บังคับตัวเองให้ไปกราบพระประธานในวิหารก่อน เพราะมาถึงแล้วไม่ไปกราบท่านก็กระไรอยู่

จนตอนหลังน้องอ้อยก็เลยพาพวกเราไปเช็คอินที่โรงแรมเพื่อที่พวกเราจะได้อาบน้ำแล้วก็พักผ่อนก่อน แล้วพอบ่ายสามบ่ายสี่ค่อยกลับมาที่วัดเพื่อมาฟังพระสวดมนต์ ได้อาบน้ำแล้วก็นอนพัก ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตอนบ่ายสามโมง ตื่นมาแล้วก็หลับต่อ แปลกมากเลยเพลียมาก ล้าไปหมด ยกแขนยกขาไม่ขึ้นเลย ไม่เคยเดินทางแล้วเป็นแบบนี้เลยก็เลยได้เปิดจิตตรวจดู ก็เห็นพวกเจ้ากรรมนายเวรมารอบุญกันเต็มไปหมด ส่วนใหญ่เป็นพวกทหารที่เคยรบราฆ่าฟันกันมาก่อน เลยได้แผ่ส่วนกุศลไปสองสามรอบก่อนแล้วก็หลับต่อ น้องอ้อยโทรมาตอนบ่ายสี่ ก็เลยได้ถามว่าคนอื่นเป็นไง น้องอ้อยก็ว่าเงียบกันหมดเลย ก็เลยปล่อยให้พักกันต่อ ดิฉันเองก็ได้ถามพระศาสดาว่าจะไปวัดแต่ว่าร่างกายมันไม่อำนวย ท่านเลยบอกว่าให้พักผ่อน พรุ่งนี้ค่อยไปจะได้มีแรงมีความสดชื่น ตกลงดิฉันก็หลับไปอีก ตื่นมาตอนหกโมงกว่าๆ แล้วพวกเราก็ออกไปทานอาหารเย็นกัน เสร็จแล้วก็กลับมาพักต่อเพราะว่าต้องตื่นแต่เช้า

 

โมทนาบุญ ด้วยครับ คุณโครตภู

สาธุ สาธุ สาธุ

 

๕๕๕๕๕

นึกว่ากำลังอ่านอินเดียนนาโจนส์

และกำลังนั่งรถไปด้วยเลยครับ

 

ขอบพระคุณคุณน้องสาวมากค่ะที่ได้มาเล่าการเดินทางที่ตื่นเต้น จะรออ่านภาคต่อไปนะค่ะ
นับแต่นี้ไปทุกท่านที่ไป รวมถึงกัลยาณมิตรที่ได้ร่วมถวายมหากฐินครั้งนี้)ก็โชคดีพ้นทุกข์ภัยกันแล้วค่ะ มีแต่สิ่งที่ดีๆ ความเจริญรุ่งเรือง เงินทอง โชคลาภแล้วละค่ะ

บุญรักษาค่ะ

 

ตื่นเช้ามาก็ขึ้นไปกราบสมเด็จองค์ปฐมกับพระศาสดาก่อน นิมนต์ท่านให้เสด็จไปที่งานกฐินซึ่งท่านก็รับคำนิมนต์ ดิฉันก็ได้ขอพรไว้ว่าขออย่าให้ฝนตก อย่าให้แดดร้อนจนกว่างานจะเสร็จ ซึ่งท่านก็ให้พรมา

เมื่อพวกเรามาถึงที่วัดก็มาเจอพวกน้องๆเพื่อนๆคนอื่นๆอีก ก็ทักทายกันคุยกันเหมือนสนิทกันมานานมาก ช่วงที่ขบวนแห่เข้ามาแล้วมีการฟ้อนรำ ดิฉันบอกให้น้องเบนกับน้องเล้งใช้มโนตรวจดูว่าเห็นอะไรบ้าง น้องเบนก็ว่ามากันหมดเลย มีนางฟ้าโปรยดอกไม้ด้วย ซึ่งที่ดิฉันเห็นก็คือพวกนางอัปสรหลายนางก็ลอยโปรยดอกไม้อยู่ทั่วบริเวณงาน

สมเด็จองค์ปฐมแล้วก็พระศาสดาและพระพุทธเจ้าทุกๆพระองค์พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระอรหันต์รวมถึงเหล่าพรหมและเทวดานางฟ้าทั้งหลายก็มากันเต็มไปหมด ใครที่ได้มโนก็จะเห็นเหมือนๆกัน หลังจากนั้นน้องอ้อยก็พาคณะของอาจารย์ชนะมา อาจารย์มีเมตตานำพระมามอบให้ถุงใหญ่เพื่อแจกแก่พวกกัลยาณมิตรที่ร่วมทำบุญกฐินครั้งนี้ด้วย ซึ่งดิฉันยังไม่ได้แจกใครเลยเพราะว่ายุ่งๆกันอยู่ ยังไม่ได้แกะออกมาดูเลยด้วยค่ะ เดี๋ยวยังไงจะจัดแจกให้แก่ท่านกัลยาณมิตรนะคะ รอสักหน่อยค่ะ

น้องอ้อยพาไปให้รู้จักคณะของอาจารย์ชนะ ซึ่งในนั้นก็มีแม่ใหญ่ (เรียกตามน้องๆละกันค่ะ) ท่านได้เมตตานำพระแล้วก็ลูกแก้วมาให้พวกเราสี่ยอดกุมารด้วย (ดิฉัน น้องอ้อย น้องตู่ แล้วก็น้องฝน) ท่านให้หลับตาแล้วให้หยิบออกมาจากถุงคนละชุดว่าใครจะได้อันไหน ดิฉันหยิบได้ลูกแก้วสีส้ม น้องตู่สีฟ้า น้องอ้อยสีแดง ของน้องฝนสีเขียวค่ะ แล้วท่านก็ว่าใครได้อันไหนอันนั้นจะแสดงตัวตนของคนๆนั้น จะรู้เลยว่าเป็นยังไง ซึ่งดิฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่า ความหมายของสีลูกแก้วที่ได้นั้นมันคืออะไร แล้วลูกแก้วที่ได้คืออะไร คงต้องรอไปถามแม่ใหญ่อีกทีละค่ะ

ตอนที่เห็นคนอื่นๆเขากอดแม่ใหญ่กัน ดิฉันก็ยังงงๆเหมือนกัน แบบว่ายังไม่เคยรู้จักท่านมาก่อน แต่สัมผัสได้ว่าท่านเป็นระดับปรมาจารย์เลยแบบขั้นเทพอ่ะ ตอนหลังท่านชี้หน้าดิฉันแล้วก็ยิ้มให้ ดิฉันก็เลยบอกท่านว่า "หนูยังไม่ได้กอดอาจารย์เลย" ท่านก็ว่า "เราอ่ะ สมควรต้องมากอดก่อนเพื่อน แต่เห็นยังลังเลอยู่" ฮาฮา อาจารย์อ่ะ อ่านใจได้ตรงสุดๆจริงๆ ระหว่างที่กอดท่าน ท่านก็แนะนำสั่งสอนมาเหมือนกัน ดิฉันก็ว่าหนูอ่ะ ขึ้นไปขอลาจากหน้าที่ทุกวันเลย ท่านก็ว่า "ไม่ต้องไปลาหรอก เราอ่ะมันชอบอ้อนนี่" ก๊ากกกกกก อาจารย์พูดได้ตีแสกหน้าดีแท้ แล้วท่านก็ว่าให้ไปนิพพานกันในชาตินี้ ต้องไปกันหมดแหละ แล้วท่านก็หันไปหาคุณหนิงด้วย บอกว่า "คุณหนิงก็เหมือนกันนะ ไปชาตินี้แหละ แต่ว่าอารมณ์หนักไปให้ลงมาหน่อย" จากนั้นก็ให้น้องเบนและน้องเล้งเข้าไปหาอาจารย์ น้องเบนร้องไห้ไม่หยุดเลย ท่าจะตื้นตันใจมาก ก็บอกท่านว่าน้องเล้งจิตเขายังไม่ค่อยนิ่ง ท่านก็ว่าต้องค่อยๆฝึกไป พวกเราก็สนทนากับท่านอยู่พักนึง รู้สึกอบอุ่นมาก ก็มาคุยกันตอนหลังว่าเราจะไปหาอาจารย์กันอีกแน่ๆ

 

มิตรรักแฟนเพลง เอ้ย ไม่ใช่ ท่านกัลยาณมิตร ท่านผู้เจริญ ทุกท่าน

โปรดติดตามตอนต่อไป

แม้กำลังอิน อยู่เลยเชียว

ไม่เป็นไรครับ รอได้ รักแล้วรอหน่อย ขอดีต้องรอ จักนิด

รอให้กัปตัน และ ทีมงาน พักผ่อนเพียงพอ แล้วมาฟังธรรมะบันเทิง พร้อมทั้งได้บุญไปด้วย

อ้าว เร็ว พ่อแม่พี่น้อง มาเตรียมจับจ้องที่นั่ง ที่ใครที่เขา
ทำใจให้ผ่องใส สบายๆ รับฟังธรรมะบันเทิงภาคต่อไปนะครับ

(ปล. ผมว่าถ้าเราจัดอย่างนี้ทุกปี น่าจะดีนะครับ)

สาธุ สาธุ สาธุ

 

ขออภัยด้วยครับ ทุกๆท่าน

นึกว่ากัปตันของเรา คุณ Me, myself จะพักผ่อนก่อนแล้วค่อยมาเล่าให้พวกเราฟัง

งั้นเรามาฟังกันต่อครับ

คุณ Me, myself รักษาสุขภาพ และพักผ่อนเยอะๆ นะครับ

(ปล. โมทนาบุญกับพี่หนิงด้วยนะครับ ที่จะได้ไปพระนิพพานในชาตินี้ สาธุ สาธุ สาธุ)

 

ช่วงที่ยืนดูเขาฟ้อนรำกัน แล้วดิฉันกำลังให้น้องเบนกับน้องเล้งใช้มโนตรวจดู อยู่ๆน้องตู่ก็ถามว่า

น้องตู่ - พี่ๆ วัดนี้มีเสือด้วยเหรอ

ดิฉัน - มีดิ

น้องตู่ - มีชีปะขาวด้วยเหรอ

ดิฉัน - ก็มีอ่ะดิ ทำไมละ เห็นเหรอ

น้องตู่ - อืมม..ผมเห็นละ มีเสือแล้วก็ชีปะขาวเดินผ่านไป

ดิฉัน - ก็วัดนี้เขามีเสืออยู่แล้ว จำไม่ได้เหรอที่พี่ฝันเห็นเสืออ่ะ เสือลายพาดกลอนตัวใหญ่มากสามตัว พระศาสดายังบอกว่าวัดนี้เขามีเทพเทวดาคอยดูแล ถ้าไม่แน่จริงไม่ได้มา

น้องตู่ - เออ..นะๆ ผมก็เห็นเหมือนว่ามาคอยปกปักดูแลคล้ายๆแบบนั้นแหละ

หลังจากที่การฟ้อนรำจบลง ก็เป็นการมอบโคกระบือให้กับชาวบ้านแล้วก็มอบทุนการศึกษาให้นักเรียน เสร็จแล้วก็ได้ฤกษ์การถวายกฐิน มีคณะกฐินหลายคณะด้วยกัน แต่คณะเรานี่เครื่องกฐินเยอะสุดๆเลย (จริงๆสำคัญที่ผ้าไตรนะคะ แต่คณะเราก็ถวายผ้าไตรให้พระครบทั้งวัดเลยนะคะ เกินซะด้วย คณะเราถวายผ้าไตรเยอะสุด แปดชุด) ตอนที่ทำการถวายผ้ากฐินนั้น เบื้องบนทรงรับของเราทั้งหมดเลยค่ะ ดิฉันได้อธิฐานจิตให้พวกเราได้ไปนิพพานกันในชาตินี้นะคะ แล้วก็อุทิศบุญกุศลให้กับทุกคนทุกสิ่ง โอย มากมายเป็นหางว่าวเลยค่ะ หวังว่าท่านกัลยาณมิตรทั้งหลายคงจะได้น้อมใจถวายกฐินครั้งนี้กันโดยทั่วหน้านะคะ สาธุ

 

"ตอนที่ทำการถวายผ้ากฐินนั้น เบื้องบนทรงรับของเราทั้งหมดเลยค่ะ ดิฉันได้อธิฐานจิตให้พวกเราได้ไปนิพพานกันในชาตินี้นะคะ แล้วก็อุทิศบุญกุศลให้กับทุกคนทุกสิ่ง โอย มากมายเป็นหางว่าวเลยค่ะ หวังว่าท่านกัลยาณมิตรทั้งหลายคงจะได้น้อมใจถวายกฐินครั้งนี้กันโดยทั่วหน้านะคะ สาธุ"

สาธุ สาธุ สาธุ
โมทนาบุญครับ

ขอขอบพระคุณ คุณ Me, myself และทุกๆท่าน ที่ได้ให้โอกาส พวกเราทุกคนได้ร่วมบุญ ในงานมหากุศล มหากฐิน ในครั้งนี้ครับ

ขอขอบพระคุณครับ

 

ธรรมะจัดสรร พบกันมาแต่ปางก่อน

ขอยืมคำพูดคุณ Ricardo หน่อยนะคะ
คุณอ้อยค๊า ไม่คิดว่าคุณพี่พจน์ เอ๊ย คุณพ่อพจน์ของคุณอ้อย จะออกมาเป็น อย่างนี้น่ะ
แบบนี้ใช่เลยอ่ะ เป๊กค่ะเป๊กของnahathai ฮา..หลงไปตามหาถึงเมกา แต่กลับอยู่ที่เจียงใหม่นี่เอง
มิน่าคุณพี่พจน์พูดอะไรออกมาถึงประทับใจจำได้ไปหมด พึ่งรู้ว่าพวกเรารู้จักกันมาแต่ปางก่อนนี่เอง
(มีเพลงโปรดแต่ปางก่อนค่ะ แต่แนบไฟล์ไม่เป็น 5555) ขอสูมาเต๊อะเจ๊า ปี้พจน์ถ้าคำพูดของข้าน่อย ไประคายโสตของท่านปี้
...แต่ก็เป๊กจริงๆอ่ะ...มาดเซอร์แบบนี้ ใช่เลย พายย่ามด้วย..
...แบบว่าค้นหาในธรรมะแล้วว่า การบอกรักใครชอบใครกับคนทั้งโลกไม่พบว่าผิดศีลในข้อไหนอ่ะค่ะ
...คุณฝนยังสารภาพรักท่านเทวดาเลยเนอะ
คุณโครตภูบอกว่า เป็นธรรมะจัดสรร บอกว่าพวกเรานี่พบกันโดยธรรมะจัดสรร
โห..รู้งี้ตีตั๋วมาทำบุญด้วยก็ดีเนาะ สงสัยแกล้งโต๋เต๋อยู่เชียงใหม่จนหมดวีซ่าแหง๋มๆ
แต่ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหาเรื่่องมาขอซื้อหนังสือกับท่านปี้ โดยตรงดีก่า

 

คุณขา ขอชื่อวัดค่ะ สวยมากๆๆๆค่ะ วัดวังมุย หรือวัดพุทธบาท อ่านวกไปวนมา ยังไม่ปะติดปะต่อค่ะ (คือเป็นคนไม่ค่อยว่างอ่ะค่ะ อ่านๆ แล้วก็ เดิน เดิน)