ที่นี่มีใครบรรลุธรรมตั้งแต่ขั้นโคตรภูญาณขึ้นไปบ้าง PMมาหน่อยดิ

เอ้าพิจารนากันหน่อย

 

นิวรณ์ธรรมนั้นยังติดอยู่มาก ยิ่งจะข้ามไปโครตภูแ้ล้ว(อีกชาติหนึ่ง)
ย่อมเป็นไปไม่ได้ และการสร้างกรรมสร้างเวรขึ้นอีกนั้น ย่อมขัดขวาง
ความสงบของใจ จะไม่เห็นแม้แต่กิเลสอย่างหยาบ ซึ้งยากที่จะถอดถอนออกให้หมดไปจากใจได้
ทิฐิมานะมีมากเกินไปนั้นเอง บ้านซึ่งประตูปิดแล้วจะนิมนต์พระเข้าไปได้อย่างไร

เจริญในธรรม สำรวจใจพร้อมแก้ไขทันที

 

ขอร่วมสนุกตอบด้วยคน แต่บอกก่อนนะ ไม่รู้จักโคตรภูญาณ
รู้จักแต่ โคตรกู มันรู้ลูกเดียว ส่วนกูพอขาดสติมันก็ปรุงลูกเดียว มันก็เลยเป็นลูกคู่ รู้-ปรุง ปรุง-รู้
ถ้ากูมีสตินะ กูก็ไม่ปรุง กลายเป็น รู้-รู้ รู้-รู้ อยู่ที่ปัจจุบัน แต่ว่ากูตั้งมั่นรู้ได้ไม่นาน
เพราะสมาธิมันน้อย พอหลุดจากตั้งมั่นรู้ ตัวกู ของกู มันก็เกิดตามมาเป็นพรวน
ออกลูกออกหลาน มาบานตะไท กูมันก็วุ่นพิจารณาอยู่แบบนี้ทั้งวัน แต่กลางคืนกูหลับ
(ขออภัยที่ใช้คำสมัยพ่อขุนราม)

คำถาม
1. เห็นการเกิด-ดับ แล้วได้อะไร?
ตอบ ได้ปลง..เห็นความไม่เที่ยง ถ้าใจมันยอมรับความจริงว่ารูปนามมันไม่เที่ยงได้เมื่อไร
พระไตรลักษณญาณก็เกิด จิตเราก็คลายความยึดมั่นถือมั่นได้จริง จิตจะละสังโยชน์3 ลง
ได้ ละสักกายทิฏฐิ ละกิเลสบางส่วนออกไปได้จริง

2. ดูจิต เห็นจิตแล้วไงล่ะ มันจะเบื่อได้ไง รู้เท่าทันแล้วจะเบื่อๆแล้วไง เบื่อจริงอ่ะ เบื่อแล้วละตัวกูของกูได้งั้นเรอะ
ตอบ เราดูจิต แต่ยังไม่เห็นจิต เห็นแต่อาการจิต เห็นแต่กิเลสที่มันครอบหัวอยู่ เห็นอารมณ์
มันเกิดดับไป เห็นสุขทุกข์มันมาแล้วก็ไป ตอนแรกๆ ก็เห็นแต่มันคลุกกันอยู่ แยกไม่ออก
แต่พออธิษฐานตั้งเจตน์จำนงค์ตามรู้ตามดู มันมีคนเห็นแยกออกมา มันมาตั้งแต่เมื่อไรก็
ไม่รู้นะ มารู้อีกที ก็เห็นมันแยกความรู้สึกออกได้แล้ว พอแยกได้ มันเห็นความโกรธ ความ
บ้า เห็นความวิปลาสของตัวเอง เห็นมันเต้นตามคนอื่น แต่ตอนที่แยกไม่ได้มันก็ไม่เห็นนะ
มันก็บ้า ก็เพี้ยน วิปลาสไปตามเรื่อย บางทีมาอ่านทวนตัวเอง ถึงค่อยเห็นว่าบ้า แต่ต่อนที่
บ้าอยู่มันไม่เห็น มันเห็นตัวกู ของกู ก็ตอนอ่านทวนตัวเองนี่แหละ พอเห็นบ่อยๆ เยอะๆ
มันละอาย อายตัวเอง แล้วก็ทุกข์ใจอายคนอื่นด้วย ก็เลยต้องข่มความอายต่อคนอื่น
หัดอุเบกขาหน้ามึนไว้ก่อนว่าเรามาหัดรู้ตัว รู้กิเลส รู้ทิฏฐิหนา กะลาบู้บี้ แล้วพิจารณาเหตุว่า
เพราะเราวิปลาสไปเอง ก็เลยค่อยๆรู้ตัว แล้วก็มีพัฒนาดีขึ้น คือเห็นเหตุของทุกข์ได้บ้าง
ก็ลดๆ ความบ้าลงไปได้นิดหน่อย แต่ก็ยังต้องรักษาอาการขุดกิเลสต่อ เลยต้องมาปล่อย
บ้า เพื่อทวนตัวเองต่อไป จนกว่าจะหายบ้ากันไปข้าง ถ้าเลิกปล่อยบ้าได้เมื่อไร ก็คงได้
ไชโย โห่ฮิ้ว กันบ้าง ตัวกู ของกู คงหมดกันไปบ้างไม่มากก็น้อย ถ้าทำถึงขนาดนี้แล้วยัง
ไม่เบื่อความบ้า ไม่ละตัวกู ของกู ก็แสดงว่า ต้องไปหาอุบายอื่นๆ แทน กะว่าให้เวลามัน 5ปี

3. ดูกาย ตามรู้กายรู้ความเคลื่อนไหว ยืน เดิน นั่ง นอน แล้วไง มันจะคลายกำหนัดเรอะ?
ตอบ เราดูกายไม่ได้ มันหลับ แต่มีคนบอกว่า ต้องมีฌาณระดับหนึ่ง ดูกายไปมันคลาย
กำหนัดได้ เป็นกรรมฐานสายวัดป่าเขาทำได้ผลกันนะ รอคนอื่นที่เขารู้จริงมาตอบอีกที

4. ยังไงล่ะ ละสักกายทิฐิ? ทำ3ข้อข้างต้นเนี่ยนะ?
ตอบ พระไตรลักษณญาณเกิดเมื่อไร มันละสักกายทิฏฐิได้เอง ฟังธรรมมาอีกทีนะ ยังทำไม่ได้

5. ที่ว่าคนมีดวงตาเห็นธรรม เห็นนิพพานแวบนึง มันเป็นยังไง? ฝันไปเองเรอะป่าว? แน่ใจนะ? ดูหนังมากหรือป่าว?
ตอบ ฟังธรรมมาอีกที ยังไม่รู้ เขาว่าคนที่มีดวงตาเห็นธรรม เห็นนิพพานแวบบหนึ่ง คือ
อริยมรรคเกิดญาณสัปยุต จิตแยกตัวออกจากอวิชชา ได้จริง หลุดพ้นจากอวิชชา ได้2-3
ขณะจิต เกิดมรรคจิต มรรคผล เกิดโสภณเจตสิก จะสัมผัสนิพพานจริง ณ.ขณะจิตนั้น
แต่สมาธิไม่บริบูรณ์ จึงตั้งมั่นได้ไม่นาน จิตบริสุทธิ์ที่เป็นธรรมธาตุกลับไปรวมตัวกับ
อวิชชาเหมือนเดิม แต่เพราะได้เคยสัมผัสอารมณ์นิพพานนั้น จึงอาศัยความจำในอารมณ์
เข้าสมาบัติเพื่อเข้าถึงความสุขสงบได้เนืองๆ เป็นกำลังหนุนให้จิตเดินมรรคขั้นสูงขึ้นต่อไป
ไม่สงสัยในพระนิพพาน ไม่สงสัยตัวเอง พบความจริงด้วยตัวเอง

6. ความรู้และปัญญาที่พรั่งพรูขึ้นมาอะไรนั่น มันเป็นไงอ่ะ ใครรู้เล่าให้ฟังหน่อยดิ?
ตอบ อันนี้พอมีประสบการณ์ของตัวเองอยู่ แต่ยังมีสงสัย ก็เลยคิดว่าความรู้และปัญญา
ที่พรั่งพรู ผุดออกมาตอนไม่รู้ตัว มันเป็นปัญญาจากอวิชชาล้วนๆ เพราะเรายังเข้าไม่ถึง
ปัญญาของจิตที่บริสุทธิ์ และ ทิฏฐิมันก็ยังคลุมอยู่ ใจก็ไม่เป็นกลางมีอคติ แต่มันก็รู้ใน
แบบของมัน เหมือนที่ตอบกระทู้นี้แหละ บางอย่างมาจากประสบการณ์ก็รู้แบบหนึ่ง
บางอย่างอ่านมาฟังมาแล้วเข้าใจก็รู้แบบหนึ่ง เมื่อก่อนตอนที่ยังไม่เข้าใจ เวลาถามตอบ
จะคิดไปอย่างเดียว คิดไม่ออกก็ควานหาคำตอบจะเอาให้ได้มันก็ได้คำตอบระดับหนึ่ง
จากคลังความรู้ความจำที่เราจำครูบาอาจารย์มา บางทีก็ก๊อปแปะตอบเอา แต่พอมาหัด
ดูจิต จะหัดรู้ หัดดู แต่ไม่หัดคิด พอมีคำถามถ้าคำตอบมาผุดมาก็ตอบไป มีทั้งอารมณ์
ความจำสัญญาเดิม แบบเราไม่ได้คิด แต่มีอีกคนมันคิดมันทำงานตลอดเวลา เราก็ตอบไป
ตามนั้น มีเพี้ยน มีบ้า มีวิปลาส ไปตามเรื่องของมัน แต่บางอันมันเกินไป เราก็ตอบแค่ใน
ใจ หรือตอบเองอ่านเองแล้วลบทิ้งไป แค่นั้น แต่หลายครั้งอ่านคำถามแล้วโบ๋เบ๋ กลวง
ไม่มีอะไรจะตอบ เราก็ข้ามไปไม่คิดควานหาคำตอบ แต่พอผ่านไป อาจเป็น ชม. เป็นวัน
คำตอบเรื่องนั้นๆมันก็ออกมาเอง เราพิจารณาแล้วไม่ทุเรศมากไป เราก็มาตอบ บางทีเกิด
กิเลสอยากโชว์คำตอบ เราก็มาตอบ แต่ถ้ามีสติระงับได้แล้วไม่ตอบก็มี ถ้าละได้จริงมัน
สงบราบคาบหายไปเอง บางทีมันละไม่ได้มันก็แทงหน่อให้เรารำคาญ บางทีเราก็ดับรำคาญ
มาตอบคำถามนั้นออกไป แล้วอุเบกขาเอา ถ้าผลมันสะท้อนมาไม่ดี หรือให้เกิดความ
เศร้าหมอง เพื่อให้คนมันรู้ผลรู้ทุกข์รู้ว่าทำแบบนี้แล้วเศร้าหมองด้วยตนเอง ต่อไปมันก็รู้
แล้วก็จำได้เอง มันก็ลดการกระทำที่ทำให้ตนเองเศร้าหมอง

ปล.ถ้าท่าน จขกท.อ่านแล้วไม่เข้าใจ ก็ไม่มีอะไร เพราะทิฏฐิเราก็มีแต่เราที่เข้าใจ
ก็เขียนให้ตัวเองอ่านทวนตัวเองด้วย ดูตัวเองวิปลาส คิดไปเรื่อย คงมีแต่ประโยชน์เรา
ประโยชน์ท่านจะมีไหม เราไม่รู้

 

คนที่บรรลุธรรม มีบ้างไม่รู้ตัวว่าบรรลุ เพราะศึกษามาน้อยเน้นปฏิบัติ แต่อารมณ์จิตเข้าถึง เช่นพระสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าตรัสสั้น แล้วไปคิดตามไม่นานก็บรรลุ มีบ้างที่บรรลุแล้วและรู้ตัว แต่ท่านอย่าลืมว่าหน้าที่พยากรณ์ว่าบรรลุหรือไม่ เป็นเรื่องของพระพุทธเจ้าเท่านั้นที่พยากรณ์ ไม่มีใครกล้าเปิดตัวหรอกครับ อย่าหมาย ยิ่งเป็นระดับอนาคามี นี่ไม่เข้ามาเล่นเวปหรอก ถ้ามีก็ไม่ค่อยโพสต์หรือเปิดตัว เพราะระดับนั้นนี่กำลังสนุกกับการรักษาจิตให้อยู่ในฌาน และยิ่งเป็นโลกุตตระฌานด้วย สุขมาก(ตามที่ท่านบอก) ส่วนอรหันต์ ยิ่งพระที่เป็นพระแท้ ไม่เอาเลยเรื่องเวป อินเตอร์เนต เป็นโลกะวัชชะ ส่วนฆราวาสก็นิพพานวันนั้นแหละหลังจากบรรลุ อย่างช้ำ(ตามตำรา) 3 วัน ถ้ามีในนี้ก็เป็นพระโสดาบันเสียส่วนใหญ่ หรือไม่ก็สกิทาคามี (เดาเอานะ)

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 17 คน ( เป็นสมาชิก 10 คน และ บุคคลทั่วไป 7 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>ป้าแมวดาวพระศุกร์, kengkenny, kob_per, เทพอาถรรพ์, ภังค, narayana2514, albertalos, มรรคา </TD></TR></TBODY></TABLE>


ชะอุ๊ย ต๊ายตาย คุณเทพอาถรรพ์ของอิฉัน มาพร้อมกันเลยนะเจ้าคะ

 

ขอตอบดังนี้
1เห็นการเกิดดับได้อะไร
ตอบ 1.ได้เห็นจิตที่เกิด-ดับ จิตคืออะไร จิต คือธรรมชาติที่รู้ อารมณ์หรือธรรมชาติที่ทำหน้าที่เห็น ได้ยิน รู้กลิ่น รู้รส รู้สึก ต่อการสัมผัส จิตนี้ไม่ว่าจะเกิดแก่สัตว์ มนุษย์ เทวดา หรือพรหม ย่อมมีการรู้อารมณ์เป็นลักษณะเหมือนกัน สภาพรู้ทั้งหลาย มีจิต เป็นผู้รู้แต่ปุถุชนเข้าใจผิดคิดว่า เราเห็น เราได้ยิน เรารู้กลิ่น เรารู้รส เราเย็น ซึ่งที่จริงแล้วสภาพรู้คือ จิต ไม่ใช่เราเป็นเพียงสภาวะธรรมเกิดขึ้นและก็ดับไปอย่างรวดเร็ว หาแก่นสารอะไรไม่ได้ มีแต่จิตกับอารมณ์เท่านั้นเพราะความไม่รู้เท่าทันนี้แหละจึงหลงว่าเป็นเราตลอดตั้งแต่เกิดจนตาย เพรามีเราจึงมีทุกข์ถ้าตัดเราออกเสียก็จะพ้นทุกข์
2.คำตอบนี้อยู่ที่ข้อแรก
3.ที่ว่าให้ดูกาย ดูการเคลื่อนไหวของร่างกายนั้นเพื่อฝึกเราให้มีสติ อยู่ในอริยาบททั้ง4 คือ กิน เดิน นั่ง นอน ส่วนการจะคลายกำหนัดต้องพิจารณาจิตที่เกิดขึ้นที่ใจและดับที่ใจซึ่งธรรมทั้งหลายมีใจเป็นประธานเกิดดับที่ใจเมื่อเห็นว่ามันเกิดขึ้น มันจะดับที่ใจ สิ่งต่างๆเราก็ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น เมื่อไม่ถือมั่นย่อมคลายกำหนัด
4.การละสักกายทิฐิ ตามความเห็นของผมเอง
1.ละความเห็นผิดว่าร่างกายเป็นของเรา ซึ่งจริงๆนั้นทุกสิ่งไม่มีตัวตนเกิดจากธาตุทั้ง4มาประชุมกันเท่านั้น

2.เชื่อในความตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า ไม่กล้ากล่าวว่าพระพุทธเจ้าแม้แต่จะคิด
3.การถือศิล ปุถุชน ต้องมีศิล5 การไม่เชือมงคลตื่นข่าว เช่น การกราบไหว้ต้นไม้ขอหวย กราบไหว้สัตว์ที่พิการตอนคลอด
5และ6 ผมขอไม่ตอบเพราะยังไม่บรรลุอรหันต์ ขั้นปฏิสัมภิทาญาณครับต้องปกิบัติเองครับ2ข้อหลังนี้แล้งท่านจะไม่สงสัยครับ

 

เอ่อ กว่าจะอ่านจบ อ่านช้าหน่อย

ที่ถามมาก็ไม่อะไรนักหรอก ผมถามเพื่ออะไรผมรู้อยู่แก่ใจผม

ท่านตอบได้ท่านก็ตอบ ท่านตอบไม่ได้ท่านก็ไม่ต้องตอบ ก็แชร์กันไป ก็เท่านั้น

 

ขอชมเชยท่านที่ตอบตามความรู้ความสามารถของท่าน

คุณวิษณุ คุณAlbertalos ก็ยังแสดงภูมิที่มีออกมา ไมกลัวว่าผิดหรือถูก นับว่ากล้าหาญดี มีสปริต

คุณJinny อาจจะตอบไม่ได้หรือไม่กล้าตอบเพราะกลัวแสดงความตื้นออกมา หรือเพราะไม่รู้จะไปcopyจากไหนมาpasteดี ถึงกับว่าผู้ถามนั้นบ้า คนนี้ดูร้อนรนกว่าเพื่อน

คุณKeng พอโดนตอกไป พยายามนิ่ง รักษาฟอร์ม พอมีคนอย่างคุณJinnyหรือ 2ชาติหรือใครๆมาด่าผมละก็ ผสมโรงล่ะ บอกว่าตอบเพราะสังเวช โอย ไปนั่น
แมนๆหน่อยครับคุณKeng กล้าโดนชมและกล้าโดนติจะดีกว่ามั้ง

ป้าแมว ตรงๆดีครับ ไม่อ้อมค้อม ก็อย่างK.Kwanว่าถ้าในเวบนี้ทุกคนไม่ไว้ฟอร์มกลัวเสียเหลี่ยม ก็คงดี ทั้งๆที่ไม่เห็นจะมีเหลี่ยมให้เสียเลย ก็ไม่รู้จักกันอยู่แล้ว

 

คุณขันธ์ เห็นใครๆบ้างเรียกลุง บ้างเรียก อ. ก็ยังคงรักษาฟอร์มไว้ไม่เสียเหลี่ยมใคร ไม่รู้มันมาไม้ไหน ลุงไม่ตอบดีกว่า
โธ่ ลุง คนถามเขาถามเขาก็ต้องมีแรงจูงใจบางอย่างเขาจึงทำ

คุณ 2 ชาติฯ ใจคับแคบไปหน่อยมั้ง ว่าผมต้องตอบว่า "ไม่ครับ" อันนั้นผมก็ตอบคุณKengเค้าคนเดียว และก็คำถามนั้นเท่านั้น ถ้าท่านคับแคบเช่นนี้ ผมว่าเติม0อีกสักสองตัวหลังชื่อของท่านดีกว่ามั้ย

คุณพายุทะเลทราย และ K.Kwan น่าชมเชยมาก ตอบตามที่รู้ ไม่รู้ก็บอกว่าฟังมา

คุณAmoxฯ ก็น่าชมเชยนัก ท่านมีความคิดอ่านที่ไม่เลวทีเดียว

 

เฮ้ย ไครด่าคุณ ถอนคำพูดครับ ถอนๆ จังซี้มันต้องถอน ๆ ๆ ๆ

หุหุ

 

ใช่เจ้าค่ะ ท่านเทพอาถรรพ์ของอิฉันเขียนคำถามเรียงเป็นข้อๆให้ตอบโดยง่ายๆแล้ว ก็ตอบมาเลยค่ะ หากรู้ว่าตัวเองไม่มีความรู้ไม่สามารถจะตอบคำถามได้ก็ไม่ต้องเข้ามาตอบเข้าใจไหมเจ้าคะ แล้วไม่ต้องมาชักชวนออกไปพูดคุยนอกประเด็นด้วยนะเจ้าคะ คุยแบบมีมารยาทก็ต้องคุยกันในประเด็นเจ้าค่ะ

หากไม่มีธรรมมาแสดง ก็ไม่ต้องเข้ามาแสดงเจ้าคะ เพราะมันจะเหลือเพียงแต่การแสดงตนเฉยๆ อันนี้ก็ PM ไปหาท่านเทพอาถรรพ์ คุยกันแบบข้างหลังม่านเถอะเจ้าค่ะ ท่านเทพอาถรรพ์ของอิฉันใจกว้าง และคงไม่เอามาเปิดเผยข้างหน้าให้เป็นที่อับอายเพราะเผยของลับกันหลังม่านหลอกเจ้าค่ะ เออ แต่อิฉันไม่ขอตามไปดูด้วยนะเจ้าคะ

 

อย่างผมตอนนี้อะนะ จะอีก4อสงไขย หรือ16อสงไขยแสนมหากัป ก็ไม่กลัวหรอกครับ
อย่าว่าแต่01-2ตัวเรย
ไม่ได้โม้
มั๊ง
หุหุ

 

โอ้ย ปลื้ม ปลื้มเจ้าค่ะ ไม่ได้ปลื้มที่มาชมอะไรอิฉันนะเจ้าคะ ปลื้มเพราะท่านเทพของอิฉันนักเลงธรรมตัวจริงเจ้าค่ะ เห็นอะไรก็พูดไปตรงๆเห็นไหมหละเจ้าคะ pity_pig

 

คุณมรรคา ช่วยตอบมา4ข้อ พอข้อ5-6บอกว่าผมขอไม่ตอบเพราะยังไม่บรรลุพระอรหันต์ เช่นนั้นเป็นว่าพระอรหันต์เท่านั้นจึงตอบได้ถูกต้อง รึป่าวครับ?

 

คุณมรรคา ช่วยตอบมา4ข้อ พอข้อ5-6บอกว่าผมขอไม่ตอบเพราะยังไม่บรรลุพระอรหันต์ เช่นนั้นเป็นว่าพระอรหันต์เท่านั้นจึงตอบได้ถูกต้อง รึป่าวครับ?

 

เพราะคุณไม่เชื่อในตัวของคุณเองแล้วใครจะไปทำให้คุณเชื่อได้เล่าครับ ที่ผมนิ่งไม่ได้รักษาฟอร์มอะไรเลย และที่ผมโพสต์ไปก้ไม่ได้ไปรวมหัวกันต่างคนต่างโพสต์ตามทัศนคติ ที่เห็นของแต่ละคน ก็ถ้าคุณเข้าใจว่ามันไม่ต้องเห็นการเกิดดับ ไม่ต้องละคลายความยึดมั่นถือมั่น แล้วจะเข้าใจอริยะสัจ๔ ได้ อันนี้เป็นสิ่งที่อยู่ในจิตคุณไหมครับ คุณเทพอาถรรพ์ ผมต้องตอบอย่างนั้นเพราะคำถามมันบังคับ แค่การเกิดดับให้เห็นจริงไม่ใช่แค่นึกเอามันก็ยากแล้วครับ รูปมันก็มีนามมันก็มีแบบนั้นครับ คนบรรลุธรรมต้องเป็นแบบเดียวกันนี้ผมไม่เห็นด้วยตั้งแต่แรกแล้วตามที่โพตส์นั่นแหละ แต่ผมก็อนุโมทนาครับ

 

z,8bfg=jooyho8
ผมคิดเช่นนั้นครับ
คือ ความรู้ที่พรั่งพรูออกมาน่าจะเป็นความรู้ที่ รู้แจ้งโลก รู้เท่าทันในกองสังขาร
รู้เหตุที่เกิดทุกข์ รู้เท่าทันในธรรม ทั้งปวง รู้เท่าทันในการถามปัญหา เท่าทันในการตอบ ซึ่งมีแต่พระอรหันต์ขั้นปฏิสัมภิทาญาณเท่านั้นที่ทำได้ ตอบตามความเข้าใจของผมครับ หรือมีผู้รู้กว่าช่วยแจงด้วยครับ

 

เกือบลืมท่านผู้นี้ไป

นอกจากใจคับแคบแล้วยังแสดงความโง่เขลาอีกด้วย

 

ถามจริงๆครับ ผมอาจเข้าใจผิด ในตัวท่านครับแต่ตอบผมได้ไหมครับว่า ทำอย่างไรถึงจะเข้าใจชีวิตที่แท้จริง ของคนเราครับ หากท่านเคยปฏิบัติมาตามแนวของท่านก้ช่วยเมตตาเล่าให้ฟังเลยจะดีกว่าครับ จะได้ไม่ต้องชมใครเขาบ่อยๆ ครับ

 

ท่านเทพอาถรรพ์ พึ่งนึกได้หรือว่าลืมว่าตัวเองด้วย อ.ขันธ์
อ. ย่อมาจาก ไอ้.
รู้ไว้ด้วย