ได้ยินเสียงพระสวด ในช่วงไปปฎิบัติธรรมมา ( หูแว่วรึเปล่าค่ะ )

คือดิฉันเพิ่งไปปฎิบัติธรรมมาที่วัดอัมพวันในระหว่างวันที่ 14-21 ก.ค 52 นี้เองคะ ในระหว่างปฎิบัติธรรมศีล 8 กลางคืน ชอบได้ยินเสียงพระเทศน์ หรือสวดมนต์นี่แหละคะ แต่ไม่รู้ว่าบทอะไร เหมือนตอนกลางวันที่ได้ยินเสียงพระเทศน์ สวดมนต์จริงๆ นะคะ ดิฉันลองออกมายืนฟังที่ระเบียงก็ไม่ได้ยินคะ แต่พอเค้าห้อง โดยเฉพาะห้องน้ำจะได้ยินหน่อยก้องมาแต่ไกล
ถามใครก็ไม่มีใครได้ยิน เพื่อนๆ บอกว่า 3 - 4 - 5 ทุ่มแล้วพระที่ไหนจะมาสวด
ดิฉันก็เลยกลัวๆ นะคะ ไม่รู้ว่าไปทำอะไรไม่ดีอะไรที่วัดไว้รึเปล่า แต่ก็ พูดขอขมาเรื่อยๆนะคะ เวลาทำอะไรที่วัดนะคะ เพราะกลัวว่าเราจะทำอะไรไม่ถูกแบบไม่ได้ตั้งใจนะคะ หรือว่าดิฉันหูแว่วคะ ( แบบโรคประสาทป่าว )
- ตอนนี้กลับบ้านมาแล้ว ยังไม่ได้ยินเสียงเทศน์คะ พยายามเงี่ยหูฟังอยู่ว่าจะได้ยินใหม
- ( หรือว่าจะเป็นเสียงพระเทศน์จริงๆคะ เพราะช่วงนี้เข้าพรรษา )
หรือเป็นเพราะดิฉันอยู่วัดนานเลยต้องได้ยินคะ งง คะ ว่าเสียงที่ได้ยินคือพระเทศน์ จริง หรือหูแว่ว

กลัวนะคะ เกิดมาไม่เคยหูแว่ว

 

หรือว่าพระสวดมนต์ดึกกันจริงๆคะ เพราะเป็นช่วงเข้าพรรษา เพราะกุฎิพระ กะที่พักฝั่งปฎิบัตธรรมแม่ชีอยู่คนละฝั่งนะคะ
เพราะนี้มา กทม. กลับมาแล้วยังไม่ได้ยินเสียงสวด เทศน์ ได้ยินแต่เสียงรถ กะเจ้านายคะ

 

ไปกลัวทำไมครับเสียงสวดดีออก...ดีกว่าเป็นเสียงอื่นนะ...

ไม่ต้องไปสนใจที่มาของเสียงหลอกครับ....ถือว่าดีได้ยินเสียงสวดก็พอ....

 

ดีซะอีก ก็ได้โอกาศก็ท่องตามเลยไงไม่ต้องเปิดหนังสือ

 

ผมก็เคยได้ยิน สำหรับที่บ้านผมมักจะได้ยินเสียงมหากรุณาธิคุณบทพระแม่กวนอิมตอนตี 2-3 แบบกึ่งหลับกึ่งตื่น แฟนผมก่อนเข้าห้องผ่าตัดที่โรงพยาบาลศิริราชก็ได้ยินบทพระแม่กวนอิม (ก่อนผ่าผมสวดบูชาพระแม่กวนอิมเพื่อลดเวทนาหลังการผ่าตัดเพราะจะทรมานมาก) ทุกคืนจะสวดเพื่อบูชาพระธาตุพระแม่กวนอิมทุกคืน สำหรับที่ทำงานขณะเข้าเวรก็จะได้ยินเป็นพระสวดบทอะไรก็ไม่ทราบ(สำนักงานเขตสัมพันธวงศ์) กลางดึกเช่นกัน

 

ขอบคุณคะ ก็มีคนบอกว่าได้ยินเสียงสวดมนต์จากพระถือว่าดีมากแล้ว แต่ตอนนี้ออกมาจากวัดแล้ว กลับบ้านแล้วไม่ได้ยินแล้วคะ สงสัยพอลาศีล เลยไม่ได้ยินแล้ววว

 

เป็นเพราะเมื่อก่อนคุณเคยฟังเพราะสวดพระเทศน์มา สิ่งนั้นก็ฝั่งอยู่ในหัว ติดจิตติดใจอยู่ เมื่อเราไปทำสมาธิ จิตจะละเอียดขึ้นอีก แต่สติเป็นต้นอ่อนจึงได้ยินสิ่งนั้นทางทวาร เช่น ตาบ้าง ทางหูบ้าง ได้กลิ่นทางจมูก เป็นต้นบ้าง วิธีปฏิบัติเมื่อได้ยิน หรือ เห็นอะไร ได้กลิ่นอะไร พึงกำหนดตามทวารนั้นๆ เช่น ทางตา เห็นหนอๆๆ ทางหู เสียงหนอ ทางจมูกกลิ่นๆๆ เป็นต้น จบ

ต่อเมื่อกลับบ้านหรือหยุดพัก สมาธิเป็นต้นก็คลาย องค์ธรรมปรับตัว วงจรดังว่าก้ขาดลง

 

อ้อ คะ ขอบคุณคะ ตอนนี้กลับมาบ้านแล้วไม่ได้ยินแล้วคะ เป็นเพราะเรากลับมาใช้ชีวิตปกติหรือเปล่าคะ แต่เมื่อคืนก็ยังคงระแวงว่าจะได้ยินหรือเปล่านะคะ แต่ก็ขอบคุณสิ่งดีดี ที่ทำให้ได้ยินเสียงพระสวดมนต์ ก็น่าตื้นตันใจคะ แต่แค่ กลัวๆ นะคะ

 

ต่อไปได้ยินอีกกำหนดเสียงหนอๆ
เมื่อเกิดอาการกลัว กลัวหนอๆๆๆ
เมื่อหยุดกำหนดสภาวะนั้นก็ไม่ปรากฏ ให้เห็นให้ได้ยิน นี่คือสภาวธรรมที่จะทำให้ผู้ปฏ้บัติไขว่เขว ออกนอกทาง แล้วก็มีมิใช่น้อยในหมู่นักปฏิบัติกรรมฐาน

 

มีได้ยินหลายคนเหมือนกันคะ เสียงหนอ ๆ อย่าลืมคะ

 

ฝากข้อสังเกตให้ จขกท.ไว้ เมื่อยังผ่านไม่สภาวะนี้ แล้วเราหยุดปฏิบัติไป่ก่อน วันไหนคุณเริ่มกำหนดรูปนามอีก วันนั้นก็จะได้ยินเสียงสวดมนต์ได้ยินเสียงพระเทศน์อีก นี่คือข้อสังเกต

 

งงคะ อีกทีคะ

งงคะ... อธิบายอีกทีได้ใหมคะ

 

แล้วทำใมเค้าถึงต้องได้ยินกันอะคะ

หรอคะ แล้วทำใมเค้าถึงต้องได้ยินกันอะคะ

 

ดิฉันก็ได้ไปปฎิบัติธรรมที่วัดอัมพวันมาเหมือนกันค่ะ
เป็นช่วงเข้าพรรษา 7 วัน
แต่ของดิฉันจะเป็นตอนนอนหลับค่ะ
ประมาณตี 1- ตี 3 ค่ะ หลับสนิทค่ะ พอได้ยินเสียง
ก็ตื่น มีสติค่ะ แต่ไม่ได้ลืมตา ไม่ใช่เสียงจาก
ข้างนอกแต่เหมือนอยู่ในหัวค่ะ เป็นเสียงสวดมนต์
ของพระหลายองค์ค่ะ เป็นอยู่ 2 วันค่ะ
พอถามใครก็ไม่มีใครได้ยิน พอใกล้รุ่งก็ได้ยินเสียง
สวดมนต์ที่ออกมาจากลำโพงค่ะ
ดิฉันก็สบายใจ มีความสุขใจดี แต่แค่สงสัยเหมือนคุณ
ดีใจค่ะที่มีคนได้ยินเหมือนกัน
ขอบคุณค่ะ

 

การปฏิบัติธรรม บางครั้งเราก็ได้รับผลการปฏิบัติเร็ว มีญาณทัศนะรู้เหตุผลที่เป็นจริง บางครั้งก็รู้ล่วงหน้าได้ แม้ไม่ชัดเจนแจ่มแจ้ง แต่ก็ทำให้เราแปลกใจในสิ่งที่เรารู้นั้น ไปคุยให้ใครฟังก็ไม่กล้า สิ่งเหล่านี้คือผลที่ได้จากการปฏิบัติของเรา เป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้ว่ามาถูกทางแล้ว ก็เป็นกำลังใจให้ปฏิบัติต่อไปมาก ๆ

แต่สิ่งเหล่านี้พระท่านบอกว่ามันคือ วิปัสสนูปกิเลส จะเป็นเครื่องกั้นการปฏิบัติมิให้ก้าวหน้า เพราะมัวไปหลงในความวิเศษของจิต แล้วหลงไปว่าบรรลุธรรมแล้ว ก็เลยไม่พยายามต่อไป เป็นภูเขาที่กั้นวิถีแห่งพุทธรรม ถ้าไม่ศึกษาหาความรู้ก็จะหลงไปว่า แสง สี เสียง ที่ได้พบในขณะนั่งสมาธิ คือ ดวงธรรม หรือ กายธรรม หรืออะไรก็แล้วแต่จะเรียก มันคือสิ่งที่จะถูกยึดมั่นไปว่าเราสำเร็จแล้ว บรรลุแล้ว ทำนองนั้น

เมื่อไม่ปฏิบัติต่อก็ไม่พ้นจากกิเลส ต่าง ๆ ยังคงมีความทุกข์เกาะกินหัวใจทุกวัน เพราะไปหลงยึดอยู่กับสิ่งที่เราคิดไปว่ามันคือ ของวิเศษ ที่เราเห็น แต่ไม่รู้ว่าหลงผิด ท่านจึงเรียกมันว่า วิปัสสนูปกิเลส มีหลายอย่าง ขอให้ศึกษาเพิ่มเติมเองนะครับ

ใช้ปัญญาให้มาก ๆ อ่านหลาย ๆ อย่าง อย่ายึดติดที่เดียว จะได้เข้าใจกว้าง ๆ .

 

ถ้าอธิบายง่าย ๆ ตามแบบสายหลวงพ่อฤาษีลิงดำ ก็ คือ ท่านบอกว่า เมื่อผู้ปฏิบัติเข้าถึงอารมณ์ อุปจารสมาธิ จะได้ยินหรือเห็นสิ่งเป็นทิพย์ เสียงสวดนั้นท่านว่าส่วนมากจะมาจากชั้นยามา ครับ แต่ท่านว่าอย่าสนใจเพราะไม่ใช่ทางบรรลุ หากว่าท่านปรารถนาฌานสมาบัติ ก็ให้รับรู้ไว้เฉย ๆ ไม่คิดตาม อะไรจะมาจะไปก็ช่าง หากว่าท่านปรารถนาจะพิจารณาวิปัสสนา ก็ให้กำหนดรู้ว่าเสียงนี้ ไม่เที่ยง เกิดขึ้นตั้งอยู่แล้วก็ดับไป ยึดถือไว้ก็เป็นทุกข์เพราะอยากฟังอีกก็ไม่ได้ฟังทุกครั้งไป มันเป็นอนัตตา สุดท้ายเสียงนี้ก็ดับไปสลายไปในที่สุด ประมาณนี้อ่ะคับ

 

อนุโมทนาค่ะ...สาธุสาธุ..กำลังตามหาคำตอบอยู่พอดี...ขอบคุณมากค่ะ

กำลังเจอเหมือนพี่ๆในกระทู้เลยค่ะ...งงๆตัวเอง...บางที่ก็ได้ยินผู้หญิงสวด.บางที่ก็มีเหมือนเสียงเด็กเล็กๆมาสวดเพิ่ม....และเสียงผู้ชายพูดในห้อง...แล้วคุยกัน
อยากบอกว่า..นอนไม่หลับเพราะเสียงนี่แหละค่ะ..

 

เคยได้ยินเหมือนกันค่ะ ตอนแรกคิดว่าคิดไปเองหรือหูแว่ว...แต่เดินดูทั่วก็ไม่เห็นมีที่ไหนเปิดเสียงพระสวดมนต์ แปลกดีค่ะ แต่ก็คิดเสียว่าเป็นสิ่งที่ดีที่ได้ยินค่ะ การสวดมนต์ถือเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ค่ะ

 

ได้ยินก็ดี ได้รับรู้ก็ดี หากไม่มีการนึกคิดต่ออีก ก็ไม่มีสิ่งใดให้กลัว

เหตุที่รู้สึกกลัว เพราะคบคิดหาที่มาของเสียง จนเกิดเป็นความกังวล

ได้ยินเสียงนั้นแล้วก็วางลง ไม่นานเสียงนั้นก็จะหายไปเอง

แต่หากมีการนึกคิด จะเกิดการเฝ้ารอในเสียงนั้น

ยิ่งถ้าได้ยินเสียงนั้นอีก ก็จะนึกคิดต่อไปอีก ไม่มีสิ้นสุด

เสียงนั้นจะมาจากไหน จะเป็นอะไร นั้นไม่สำคัญเท่ากับการรับรู้ในสิ่งที่เป็นตนเอง

มองเห็นตนเองในทุกขณะครับ รับรู้ถึงตนเองในทุกขณะครับ

 

เสียงที่ได้ยิน ได้ในหัว หรือ เสียงในหัวนั่นเองใช่ไหมครับ