โครงการพลังจิตตานุภาพ 2 : ฝึกปฏิบัติสมาธิช่วงเข้าพรรษากับคณะ อ. คณานันท์ ที่โรงพยาบาลหาดใหญ่

2 วันสำหรับการเป็นครูนั้นผมขอย่อๆเลยแล้วกัน กลัวจะเบื่อที่จะอ่านยาวๆ
วันแรกนั้นจะอ.คณานันท์จะแจงถึงอารมณ์ของพระโสดาบัน (ตัดสังโยชน์ 3)
-การสอนต้องขอบารมีพระอย่าใช้บารมีของตัวเอง
-ตั้งกำลังใจเพื่อส่วนรวมให้ถูกต้อง
-ปรับภพภูมิสถานที่ก่อน
-ขอบารมีพระท่านคลุมในขณะที่สอน
-อธิฐานวสี มี 6 คำอธิฐาน
1.ตัดสายกรรม
2.ขอขมาพระรัตนตรัย ฯ
3.ถอนคำ สบถ สาบาน ที่เป็นมิจฉาทิฐิ
4.ขอรวมบุญ ความดี
5.ขอบารมีพระ ให้ท่านมาหนุนนำ
6.ขอให้ตั้งมั่นอยู่ในไตรสรณคมณ์

วันที่สอง สอนถึงเรื่องกรรม การหนีกรรม การตัดกรรม การชั่งกรรม

เคล็ดลับ ของมโนยิทธิ
-ตัดขันธ์ 5 พิจารณาได้มากเท่าไหร่ ตัดได้มากเท่าไหร่ ญาณทัศนะจะชัดเจนยิ่งขึ้นตามนั้น
-มีความนอบน้อมในพระรัตนตรัยมากเท่าไหร่ พระจะยิ่งเมตตาสงเคราะห์เท่านั้น
-ไม่ใช้กำลังของตัวเอง
-ขอบารมีพระ

อุปสรรค
-อารมณ์หนักเกินไป
-อยากได้มากเกินไป
-ลังเลสงสัย
ครับ ขอจบแบบรวบแล้วกันนะครับ

 

และอีก 2 วันที่เหลือเราได้ไปกราบ หลวงพ่อจำเนียร แต่ไม่ได้พบครับท่านมีกิจนิมนต์ ภาพนั้นได้มีนำมาลงให้ชมบางส่วนแล้ว ผมขอผ่านแล้วกัน

อีกวันเราได้ไปที่เกาะแก้วพิศดาร นั่งเรือไปห่างจากแหลมพรหมเทพพอสมควร ได้ไปกราบรอยพระพุทธบาท และรอยฝ่าพระหัตถ์ ที่น่ายินดี เราได้พบรอยฝ่าพระหัตถ์เพิ่มอีกรอย ในบริเวณโขดหินนี้มีปลาตีนอาศัยอยู่จำนวนมาก มีปูสีทองด้วย น้ำใสน่าดูชม ที่นี่มีวัดด้วยครับ มีหลวงพ่อเสือเป็นเจ้าอาวาสโดยในวันที่ไปไม่ได้มีการแจ้งล่วงหน้าให้ท่านทราบ แต่วันนั้นท่านนั่งรอทางคณะที่ไป พอไปถึงพระลูกวัดเข้ามาบอกว่าหลวงพ่อนั่งรออยู่ให้รีบขึ้นไปกราบท่าน ท่านได้เล่าประวัติที่มาอยู่ที่นี่ให้ฟังพอสังเขป เราอยู่ที่นั้นประมาณ ชั่วโมงเศษจึงรีบกลับเพราะฝนกำลังจะตกครับ

 

ภาพบรรยากาศรอบๆเกาะ

ใครเป็นใครดูเอาเองครับ


น่าอยู่ไหมเอ่ย

 

ดีใจครับ ที่วิชชาที่มีอยู่และพระท่านสงเคราะห์นั้น สามารถยังประโยชนื ยังความสุขให้กับผู้อื่นได้จริง

ซึ่งจะยิ่งทำให้เราเองมั่นคงในพระรัตนไตรและ มั่นคงในความดียิ่งขึ้น


สำหรับกรณีนี้ พระท่านก้บอกให้ทราบแต่แรกว่า เป็นเคสที่อันตรายต่อคุณแม่มาก เพราะร่างกายจะต่อต้าน ทำให้คลอดยาก(รวมทั้งการเป็นท้องแรกด้วย)

ท่านก็บอกให้รักษาด้วยการเข้าไปแก้ไขที่จิตใต้สำนึกโดยตรง เพราะ คุณแม่เครียดมาก ถึงบอกให้หายเครียดก็คงแก้ไขไม่ได้

จึงรักษาไปตามที่พระท่านบอก ตอนแรก ท่านบอกว่า ลูกจะออกเองในตอนนั้นด้วยซ้ำ แต่ก็ขอท่านเอาไว้ พอรุ่งขึ้นถึงทราบว่า คลอดน้องฟ้าออกมาแล้วเมื่อคืน

ซึ่งทำให้ความเครียดของคุณแม่หายไปอย่าสิ้นเชิง แฮปปี้กันทุกฝ่าย

พอกลางคืนพระท่านก็มาบอกล่วงหน้าอีกว่า "เขาจะมาให้ตั้งชื่อลูกสาวให้เขาด้วย" ก็ถามพระท่าน บอกว่าขอเป็นชื่อเล่นให้ก่อนแล้วกันครับ

ก็ได้ชื่อว่า


"ฟ้า" ซึ่งมีความหมายจริงๆว่า เป็นลูกที่ฟ้า ประทานลงมาให้ เหมือนกับที่ได้เห็นในนิมิตร


ส่วนชื่อจริงขอติดเอาไว้ก่อนเอาไว้ถ้าพ่อแม่ น้องเขา มาขอให้ตั้งชื่อให้จริง ค่อยขอพระท่านให้

ปรากฏว่า วันรุ่งขึ้น ทางคุณพ่อก็ฝากมาขอให้ตั้งชื่อให้จริงๆ

จึงตั้งชื่อให้ว่า

"เบญจพร" อันแปลว่า พรห้าประการ

คุณพ่อชื่อ"นพพร" แปลว่า พร เก้าประการ

สำหรับชื่อนี้ พระท่านให้พร กำกับมาจริงๆซึ่งทำให้ผมต้องมาขยายความเพื่อฝากไปยัง

คุณหมอนพพร และคุณกานดา เพื่อปลูกฝังให้น้องฟ้าเอาไว้ตั้งแต่เด็กๆ

1.ขอให้เป็นผู้ที่รักษาศีลห้า ได้สะอาดบริสุทธิ์จากหัวใจ เบญจศีล

2.ขอให้เป็นผู้มีคุณธรรมห้าประการรักษาใจ เบญจธรรม

3.ขอให้เป็นผู้มีเมตตา พรหมวิหารสี่ อย่างไม่มีประมาณ เป็นที่รักของทุกผู้ ทุกภพ

4.ขอให้เป็นผู้มีแก้วอันประเสริฐ ห้าประการในจิต อย่างมั่นคงคือ พระพุทธ พระธรรม พระอริยะสงฆ์ พ่อแม่ ครูอาจารย์ เป็นเครื่องรักษาคุ้มครอง กายและจิต เบญจรัตนะ

5ขอให้มีความงามเป็นเบญจกัลยานี และงดงามทั้งกายและจิตใจ

พรทั้งห้าประการนี้ เป็นมงคลประเสริฐสุด เมื่อน้อมไปปฏิบัติ

ขอให้คุณแม่ คุณลูก คุณพ่อ แข็งแรงมีความสุขครับwelcome3welcome3welcome3welcome3welcome3

 

"สัมมาอภิญญา"

ช่วงนี้ มีหลายต่อหลายท่านที่มีการปฏิบัติที่ก้าวหน้าขึ้นกัน

มีหลายท่านอีกเช่นกันที่ อยู่ในเกณฑ์ของอภิญญาใหญ่

นั่นคือสามารถแสดงอิทธิวิธี แสดงฤทธิ์ได้

แต่อย่างไรก็ดี

ในเวลาข้างหน้าต่อไป จะปรากฏผู้มีฤทธิ์ อภิญญาให้พบเห็นจำนวนมาก
ถึงกระนั้นก็ดี การปรากฏขึ้นของผู้มีอภิญญานั้น ไม่จำเป็นที่จะต้อง เป็นฝ่ายธรรมมะ ฝ่ายอธรรม นั้นเขาก็มีอภิญญาเช่นกัน

แต่ที่น่าห่วงก็คือ ผู้ได้อภิญญาฝ่ายดำนั้นเขาได้ง่ายกว่า ได้เร็ว มีคนจะหลงเข้าไปนับถือ หรือเข้าใจผิดเป็นจำนวนมาก ในตอนต้น

จนพากันไปในทางมิจฉาเสียเป็นส่วนมาก

และท้ายที่สุดของอภิญญาฝ่ายลบ นั้นย่อมมีทุกข์คติภูมิเป็นที่ไป

ส่วนอภิญญาของฝ่ายกุศลนั้น การฝึกนั้น ยากกว่า ใช้กำลังใจสูงกว่า มีกฏ(ศีล) เป็นเครื่องควบคุม

แต่เมื่อปรากฏแล้ว ก็ย่อมเกิดทั้งอิทธิฤทธิ์และบุญญฤทธิ์ขึ้นพร้อมๆกัน มีสุขคติภูมิเป็นที่ไป ฤทธิ์ที่ได้ยังประโยชน์ สร้างศรัทธาให้แก่ส่วนรวม

เพราะเป็นไปเพื่อการช่วยเหลือ การสงเคราะห์ส่วนรวม เป็นสำคัญ


การแยกแยะ อภิญญาฝ่ายกุศลและ อภิญญาฝ่ายดำนั้น มีความแตกต่างกันซึ่งหากเรา วางจิตเป็นอุเบกขา พิจารณาด้วยจิตเป็นกลาง เราจะพอจำแนกออกได้

-อภิญญาฝ่ายกุศล เริ่มต้น ตั้งแต่การตั้งกำลังใจ ในการฝึกของเราเอง ว่า

"เรายอมเหนื่อย ยอมยากลำบากพากเพียร เพื่อให้ได้อภิญญามาเพื่อช่วย สงเคราะห์ผู้คนด้วยเมตตาจิต ในยามเกิดภัยพิบัติ" อันเป็นการทำความดีเพื่อให้ เพื่อสงเคราะห์ผู้อื่นให้เป็นสุข (เป็นเหตุให้การฝึกยากและนาน เพื่อทดสอบตัวตนของเรา ว่า เป็นทองแท้หรือไม่)

กำลังบารมี อิทธิฤทธิ์ ต่างๆเกิดขึ้นด้วย กำลังและ บารมีพระท่านมาเมตตาสงเคราะห์ ดังนั้น ยิ่งฝึกยิ่งใช้ ความตั้งมั่นในไตรสรณะคมม์ยิ่งมากเพิ่มขึ้น (อย่าลืมว่าไตรสรณะคมม์คือ องค์แห่งพระโสดาบันในการละวิจิกิจฉา อันเป็นสังโยชน์สองในสังโยชน์สิบ ในการเข้าสู่ความเป็นพระอริยะเจ้า)

และยิ่งสงเคราะห์มากเท่าไร บุญฤทธิ์ยิ่งเพิ่ม ยิ่งเข้มข้นสูงขึ้นไปเรื่อยๆ ตามลำดับ

การใช้ฤทธิ์นั้นหาก เราวางกำลังใจผิด ผลแห่งฤทธิ์ก็จะไม่ปรากฏ ดังนั้นเราก็จะยิ่ง ขัดเกลา ระมัดระวัง จิตเราเพิ่มขึ้นไปตามลำดับ

การใช้ฤทธิ์เป็นการสงเคราะห์ ไม่เป็นไปเพื่อการเบียดเบียน หรือเพิ่มกิเลส เพิ่มโมหะ เพิ่มมานะแต่อย่างไร ดังนั้นท่านที่ได้จริง ท่านก้จะถ่อมตัว ท่านว่า ท่านไม่มีอะไร เป็นบารมีพระบ้าง ท่านไม่เก่ง (ซึ่งท่านก้าวข้ามระดับที่ใช้กำลังตนเองไปแล้ว และเป็นเหตุผลว่า ทำไม ท่านเหล่านี้ ท่านจึงต้องถาม "พระ" ตลอด เสมอมา ทรงภาพพระให้ได้อยู่ตลอดเวลา)

ดังนั้นเมื่ออภิญญาใหญ่เข้าเต็มอัตรา ท่านก็ใช้การอธิฐานฤทธิ์โดยตรงกับพระที่ปรากฏในจิตท่าน ก็เกิดผลทันที


-ส่วนอภิญญาดำนั้น ได้ง่าย ยอมเป็นสาวกเป็นผู้รับใช้ฝ่ายดำ ก็ได้รับพลังมา

แต่พลังแบบนี้ไม่เที่ยง ยิ่งใช้ยิ่งบั่นทอนพลังชีวิตตนเอง
ยิ่งใช้ยิ่งเกิดวิบากกรรมมาตัดรอน

ยิ่งใช้ยิ่งหลง ในความเก่งของตนเอง จนต้องต่อสู้แข่งขันแย่งความเป็นหนึ่ง

ใช้อภิญญาก็เพื่อ กด เพื่อข่ม เพื่อครอบงำจิตใจผู้อื่นให้เคารพบูชาตนเอง

ดังนั้นย่อมเกิดความเศร้าหมองในจิต สร้างวิบากกรรม ความทุกข์ให้กับผู้อื่น

ตนเองถึงที่สุด ก็จะเสื่อมจากอิทธิฤทธิ์ต่างๆ ถูกสาปแช่งจากผู้ที่โดนทำร้ายหรือกดข่มด้วยฤทธิ์นั้น

ฤทธิ์ที่เป็นไปเพื่อการเบียดเบียน ได้มาด้วยการเบียดเบียน
ฤทธิ์ที่ยิ่งก่อมานะทิฐิ ก่อกิเลสตัณหา อุปทานให้กับจิตใจตนเอง
ฤทธิ์ที่ก่อให้เกิดความเร่าร้อน ครอบงำ กดดัน จิตใจตนเองและผู้อื่น

เหตุแห่งโทษทั้งปวง เริ่มจาก "มิจฉาทิฐิ" เป็นสำคัญ
------------------------------------------------------


ดังนั้นเราทุกคนหาก ตั้งจิตในอภิญญา เพื่อสงเคราะห์ ผู้อื่นเป้นสำคัญแล้วนั้น

จุดสำคัญที่สุดของเราที่ต้องตั้งเอาไว้ให้ดี จนเป็น ตัวตนของเราก็คือ

-กำลังใจในการทำความดี เพื่อให้ผู้อื่นได้เข้าถึงความสุข

-เมตตา พรหมวิหารสี่เต็มหัวใจ

-ความมั่นคงและความเคารพในพระรัตนไตร เด็ดเดี่ยว และนอบน้อมอ่อนโยนอย่างถึงที่สุด

-มีความเป็นสัมมาทิฐิบริบูรณ์

-มีวิปัสสนาญาณละเอียดชัดเจน กระจ่างแก่ใจ ไม่ใช่เพียงสัญญา ความจำ แต่เป็นความน้อมยอมรับความเป็นจริงในอนิจจะลักษณะอย่างสมบูรณ์

-มีความเพียร ไม่ท้อถอยในการทำความดี เป็นปกติ

-บารมีสามสิบทัศน์ต้องใคร่ครวญและทรงกำลังใจให้ได้เสมอ

นั่นจึงจะเข้าถึง


"สัมมาอภิญญา"



หากเชื่อมั่นในวิสัยว่าเรา อยู่ในเกณฑ์อภิญญาใหญ่แล้ว

ก็ขอเป็น"สััมมาอภิญญา"

เพื่อยังประโยชน์ต่อส่วนรวม


"ขอสัมมาอภิญญาจงรวมตัวกันในจิตของทุกท่านที่ตั้งเอาไว้ดีแล้ว ในกุศลจิต มี สัมมาทิฐิเป็นต้น มีพระนิพพานเป็นที่สุด เพื่อยังประโยชน์ไว้ใน พระพุทธศาสนาให้ดำรงตราบเท่า 5000 ปีด้วยเทอญ"

 

ไปสอนที่หาดใหญ่ครั้งนี้มีเหตุการณ์ปาฏิหารฺย์ ให้ปรากฏมากครับ

จะได้ทะยอยมาเล่าให้ฟังกันครับ

 

แต่อย่าลืมว่าที่พระท่านสรรเสริญคือ

อนุศาสนีย์ปาฏิหาริย์

ซึ่งทำให้กระจ่างแจ้งในธรรมมะปฏิบัติ ความสิ้นสงสัยในการปฏิบัติ และผลแห่งการปฏิบัติ

การพิสูจน์เรื่อง ปัจจัตตัง สิ่งที่รู้ได้ด้วยตนเอง

ความตั้งมั่นและนอบน้อมในไตรสรณะคมม์อย่างแท้จริง จากที่แต่เดิมเราเข้าใจว่า เราถึงไตรสรณะคมม์แล้ว แต่ตอนนี้จะรู้ได้ว่า ยังมีที่ยิ่งกว่า

สิ่งสำคัญก็คือ เชื่อมั่นในพระพุทธเจ้าว่าพุทธบารมีของพระองค์คุ้มครองสงเคราะห์เรราได้จริง ไม่มี กาลเวลา เป็นอกาลิโก

 

วันที่ 4-5 ของการอบรม เป็นช่วงของการฝึกครูสอน







อาหารเย็นที่เจ้าของร้านภูดิทจัดเลี้ยงคณะ อ.คณานันท์ ซึ่งเจ้าของร้านปิดร้าน 3 วันไปอบรมด้วย;aa40

 

วันสุดท้ายของการอบรม มีการทำเวอร์ช๊อป เกี่ยวกับภัยพิบัติต่างๆ
โดยแบ่งเป็นกลุ่มๆ

อธิฐานวางเหรียญน้ำมนต์ ศาลทวดกุมภรรณ



อธิฐานวางเหรียญน้ำมนต์ ที่ปากอ่าว

 

วันสุดท้ายของการอบรม มีการทำเวอร์ช๊อป เกี่ยวกับภัยพิบัติต่างๆ
โดยแบ่งเป็นกลุ่มๆ

อธิฐานวางเหรียญน้ำมนต์ ศาลทวดกุมภรรณ



อธิฐานวางเหรียญน้ำมนต์ ที่ปากอ่าว

 

แจ้งข่าวสำหรับพี่รักที่เข้ารับการผ่าตัดดวงตา วันนี้ได้เดินทางกลับบ้านแล้ว(หาดใหญ่) ผลเป็นที่น่าพอใจ และด้วยความมุ่งมั่นกะจะทำการตัด ต่อภาพ และเสียงให้เสร็จภายใน1-2 สัปดาห์ โดยในต้นฉบับนี้จะใส่โปรแกรมการใช้งานทั้งหมด ที่พี่รักทำลงไปด้วยเลย คือสามารถอ่านเข้าใจ พร้อมใช้งานได้เอง เพราะจะได้ถ่ายทอดความรู้และวิชาให้กับผู้ที่สนใจจะทำงานตรงนี้ ขอโมทนาบุญกับความตั้งใจดีเป็นอย่างยิ่งด้วยครับ

 

ขอโมทนากับความเมตตาของทุกท่าน ที่ได้ร่วมดูแล
ฝึกซ้อมๆไว้ก่อน สาธุ สาธุ สาธุ จ้ะ

 

ครับผม หลังจากติดต่อเรือเพื่อแสวงบุญ กราบรอยพระพุทธบาทเกาะแก้วพิสดาร นัมทานที แล้ว ( เหมา ไป-กลับ 1000 บ. )

เช้าๆ ออกเดินทางจากวัดหลักแก่น โดยทางคุณ ถาวโร ใด้นำพามา พิจารณา อาหาเรปฏิกูล ที่ตลาดบ้านทุ่งมะพร้าว รู้สึกว่า น่าจะเป็น ข้าวหมูกรอบ จากนั้น ทางคุณ จ่าถาวโร มีภาระกิจ หน้าที่ทางโลก ในการ ตรวจ ทีมในหน่วยบังคับบัญชา ในพื้นที่ ทับละมุ และ ดูแล น้องๆ ในการรักษา ความปลอดภัย ในการประชุมอาเซียน ที่ ภูเก็ต จึงพลาดโอกาส ที่จะใด้เดินทางร่วมบุญ เกาะแก้วพิสดาร

เราออกเรือ โดยมีพี่แหวง เป็นคนถือหางเรือ เวลาประมาณ 10.45 น. ในระหว่างที่เราท่องทะเลนั้น ทางคุณเล็ก และ น้องมุก ใด้ร่วมกันกับทุกคน อธิฐานจิตอัญเชิญเหรียญ ทำน้ำมนต์ ในท้องทะเล ด้าน อ่าวทะเลใน

เมื่อมาถึง รอยต่อระหว่าง ทะเลใน- ทะเลนอก ซึ่งเป็นร่องน้ำ มีคลื่นใต้น้ำพอสมควร จึงอัญเชิญ เหรียญทำน้ำมนต์ ให้เหล่ากายทิพย์ที่ทำหน้าที่รักษา รอยพระพุทธบาท ที่สำคัญแห่งนี้

***** ท่านเชื่อไหม เหล่านาคราช ที่ดูแลรอยพระพุทธบาท นัมทานที เกาะแก้วพิสดาร*******

กลุ่มเราคงจะทราบกันดี ครับ ในช่วงขากลับจาก เกาะแก้วพิสดาร คลื่นที่นำพาเรือ เป็นคลื่นร่องใหญ่มาก พี่แหวง สารถีถือหางเรือ พี่ท่านทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยมมาก เพราะคลื่นแรงมาก ....ใต้ท้องทะเลในช่วงนั้น น่าจะมีอะไรบางอย่าง หรือทางวิทยาศาสตร์ คือ ร่องทะเล มีคลื่นใต้ทะเลหนุน

พี่แหวงต้อง slow เครื่องยนต์ และ ถือหางเรือคัดท้ายเรือ ตามร่องทะเล และในช่วงนี้ ผมจึงขอพระพุทธองค์อัญเชิญเหรียญทำน้ำมนต์ อีกครั้ง

กับภาพท้องฟ้า ที่มีกลุ่มเมฆ จับกลุ่มกันเป็น พระพุทธองค์ , นาคราช

กว่าจะผ่านมาถึงหาดราไวย์ ใด้ ต้องลุ้นกัน ครับ

--------------------------------------

เรื่องนี้ คือเรื่องจริงครับ .....

เมื่อประมาณ หลายปีก่อน

พี่สาวแม่บ้านผม พร้อมคุณครูโรงเรียนอ่าวน้ำบ่อ บ้านบ่อแร่ต.วิชิต อ.เมืองภูเก็ต ซึ่งอยู่ใกล้บ้านผมเอง คุณครูท่านนี้ เป็น นักวิทยุสมัครเล่น เช่นกัน

ทั้ง 3 คน ลงเรือไปเที่ยว น่าจะเป็นเกาะแก้วพิสดาร เพราะ บอกว่า ด้านหน้า แหลมพรหมเทพ ....และ คิดว่า น่าจะเป็น ร่องทะเลใน-ทะเลนอก นี้ ที่มีร่องคลื่นแรงครับ

สายตา ทั้ง 3 บอกเห็น สิ่งหนึ่งมา เป็นคู่ เล่นน้ำทะเล ครับ สีเขียวมรกต ทั้ง 3 ท่าน บอกว่า ต่างคน ต่างไม่พูด กัน จากนั้น เลี้ยวหัวเรือ กลับ หาดราไวย์ เมื่อมาถึงบ้าน จึงถามกัน....

เห็น อะไร ......สีเขียวมรกต คู่ เล่นน้ำ....

โปรดใช้วิจารณญาณ ในการอ่าน

 

<CENTER><B><BIG>ประวัติรอยพระพุทธบาท ๕ แห่ง</CENTER></B></BIG>

<DD>สําหรับรอยพระพุทธบาทที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก ซึ่งได้ปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎกนั้นมีอยู่ ๕ แห่ง ดังนี้คือ

๑. สุวัณณมาลิก
๒. สุวัณณบรรพต
๓. สุมนกูฏ
๔. โยนกปุระ
๕. นัมทานที

<DD>ตามความเชื่อของคนโบราณต่างมีความเชื่อถือมานานแล้วว่า ครั้งหนึ่งในชีวิต หากได้มีโอกาสไปนมัสการรอยพระพุทธบาท นับว่ามีบุญวาสนาเป็นอย่างยิ่ง จึงมีประเพณีพากันเดินไปนมัสการรอยพระพุทธบาท โดยเตรียมเสบียงอาหารไปกินระหว่างทาง แม้สมัยหลวงพ่อบวชอยู่กับ หลวงปู่ปาน ท่านก็ได้นำคณะธุดงค์ไปกราบรอยพระพุทธบาทที่จังหวัดสระบุรีเช่นกัน

<DD>ต่อมาในสมัยปัจจุบันนี้ถนนหนทางดีขึ้น ประเพณีเดินไปนมัสการพระพุทธบาทก็เริ่มเสื่อมหายไป เพราะใครจะไปเมื่อไรก็ได้ เนื่องจากมีความสะดวกเกินไปนั่นเอง ความศรัทธาในเรื่อง "รอยพระพุทธบาท" จึงเริ่มจืดจางความสำคัญไป แต่ที่ยังมีความเชื่อความเลื่อมใสก็ยังมีอีกมากมาย เช่นที่รอยพระพุทธบาทบน เขาคิชฌกูฏ จ.จันทบุรี

<DD>โดยเฉพาะเนื่องในวโรกาสครบรอบ ๖๐ พรรษา ของสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ มีการจัดสร้าง รอยพระพุทธบาทจำลองทองคำ เพื่อเป็นการเฉลิมฉลองอีกด้วย เวลานี้หลังจากพระราชพิธีพุทธาภิเษกแล้ว ได้นำไปประดิษฐานไว้ที่วัดพระศรีรัตนศาสดาราม

<DD>สำหรับวัดของเรา อาจจะมีข่าวดีในเรื่องนี้บ้างก็ได้ นั่นคือจะมีการเททองรอยพระพุทธบาทจำลอง เพื่อนำไปประดิษฐานไว้ที่โบสถ์เก่า เป็นการทดแทนรอยพระพุทธบาทเดิมที่หายไป ตั้งแต่สมัยเจ้าอาวาสองค์เก่าแล้วนั้น

<DD>ต่อไปขอนำความเชื่อถือของคนสมัยก่อน เกี่ยวกับเรื่องนี้ที่ยังปรากฏให้เห็นเป็นหลักฐานอยู่ ไม่ว่าจะเป็นคัมภีร์ใบลาน หรือศิลาจารึก ยังสามารถค้นหามาอ้างอิงได้ เพื่อเป็นการสานต่อความเชื่อถือระหว่างคนสมัยก่อนกับคนสมัยนี้ และเพื่อสืบต่อไปยังคนรุ่นหลังอีก

<DD>ด้วยเหตุนี้ ผู้เขียนจึงได้ริเริ่มฟื้นฟูรอยพระพุทธบาท ที่พระพุทธเจ้าทรงประทับไว้เพื่อเรียกความศรัทธาให้กลับมาเหมือนเดิม แต่ก่อนที่จะนำหลักฐานต่างๆ มาอ้างอิงนั้น ใคร่ขอนำหลักฐานจากผู้เชี่ยวชาญทางด้านนี้มาให้ทราบก่อน

<DD>ซึ่งตามความเห็นของผู้เชี่ยวชาญหลายท่านวิเคราะห์แตกต่างกันไป ยังหาข้อสรุปไม่ได้ว่า รอยพระพุทธบาททั้ง ๕ แห่ง ที่ปรากฏอยู่ในพระไตรปิฎกนั้น ในปัจจุบันนี้จะเป็นสถานที่ใด และอยู่ในประเทศไหนบ้าง เป็นต้น แต่บางแห่งก็วิเคราะห์ลงเป็นแนวเดียวกัน ที่มีปัญหาถกเถียงกันไม่มีที่สิ้นสุดจนถึงปัจจุบันนี้ มีด้วยกัน ๒ แห่ง คือ รอยพระพุทธบาทที่ ๔ และที่ ๕ คือ "โยนกปุระ" และ "นัมทานที"

<DD>ในตอนนี้ ผู้เขียนขอนำคำวิเคราะห์ของ ดร.นันทนา ชุติวงศ์ ซึ่งปรากฏอยู่ในหนังสือ "รอยพระพุทธบาท" ที่ได้กล่าวถึงรอยพระพุทธบาทที่ปรากฏอยู่ในประเทศไทยอินเดีย ลังกา และพม่า จัดพิมพ์โดย สำนักพิมพ์เมืองโบราณ โดยเฉพาะรอยพระพุทธบาท ๕ แห่งนั้น ท่านวิเคราะห์ไว้ในวงเล็บดังนี้

สุวัณณมาลิก คงจะได้แก่ที่ตั้งพระสถูป รุวันเวลิ ที่อนุราธปุระ ในลังกา
สัจจพันธ์คีรี คือเขาสุวรรณบรรพต ที่สระบุรี
สุมนกูฏ อันอาจจะหมายถึง "เขาสุมนกูฏ" ในลังกา หรือ "เขาพระบาทใหญ่" ที่สุโขทัย
แม่น้ำนัมทา ในอินเดียหรือในพม่า
โยนกปุระ โยนกปุระที่กล่าวถึงนี้ อาจจะหมายความถึงดินแดนภาคเหนือของไทย ที่เคยเป็นอาณาจักรล้านนา และ อาณาจักรโยนก</DD>
<DD>เมื่อนำหลักฐานต่างๆ เหล่านี้มาเทียบเคียงกันแล้ว ท่านผู้อ่านคงจะสรุปได้ว่า รอยพระพุทธบาทที่ ๔ ตามที่หากันมานานนั้น บัดนี้ได้เปิดเผยความจริงแล้ว รวมความว่า พระพุทธบาท ๕ รอยนั้น ประดิษฐานอยู่ที่ลังกา ๒ แห่ง คือ รอยที่ ๑ "สุวัณณมาลิก" และรอยที่ ๓ "สุมนกูฏ"

<DD>ส่วนรอยที่ ๒ "สุวรรณบรรพต" และรอยที่ ๔ "โยนกปุระ" และรอยที่ ๕ "นัมทา นที" ก็คงอยู่ในประเทศไทยนี่เอง ถ้าดูตามแผนที่ประเทศไทยแล้วจะเห็นว่า พระพุทธเจ้าได้ประทับไว้ตั้งแต่เหนือจรดใต้ คือภาคเหนือ ได้แก่ เชียงใหม่ ภาคกลาง คือ สระบุรี และภาคใต้ คือ ภูเก็ต เป็นการครอบคลุมอาณาจักรและพุทธจักรไว้ด้วยกัน เป็นการประทับไว้ล่วงหน้า ก่อนที่จะรวมกันเป็นประเทศไทยอย่างสมัยปัจจุบันนี้</DD><DD> </DD>

 

นิราศถลาง ​

<DD>สำหรับความนิยมของคนสมัยก่อน อาจจะหาหลักฐานได้ยาก พอดีมีผู้ส่งคำกลอนจากหนังสือวรรณกรรมของสุนทรภู่ ที่ได้บรรยายการเดินทางมายังดินแดนปักษ์ใต้ เมื่อเกือบ ๒๐๐ ปีที่ผ่านมา โดยบันทึกเหตุการณ์ไว้เป็นบทกลอนดังนี้</DD><DD>มาประมาณโมงหนึ่งถึงพระบาท ที่กลางหาดเนินทรายชายสิงขร
พี่ยินดีปรีดาคลายอาวรณ์ ประณมกรอภิวาทบาทบงสุ์</DD><DD>
จุดธูปเทียนบุปผาบูชาพร้อม รินน้ำหอมปรายประชำระสรง
แล้วกราบกรานคลานหมอบยอบตัวลง เหมือนพบองค์โลกนาถพระศาสดา</DD><DD>
พี่พบต้องมองแลพระลายลักษณ์ เหมือนประจักษ์จริงจังไม่กังขา
มีทั้งร้อยแปดอย่างกระจ่างตา เป็นดินฟ้าพรหมอินทร์สิ้นทั้งปวง </DD><DD>
มีขอบเขาจักรวาฬวิมานมาศ ห้องอากาศเมรุไกรอันใหญ่หลวง
พระสุริยันจันทราดาราดวง มีทั้งห้วงนทีสีทันดร </DD><DD>
นาคมนุษย์ครุฑาสุรารักษ์ ทั้งกงจักรห้องแก้วธนูศร
สกุณินกินนราวิชาธร มีไกรสรเสือช้างและกวางทราย</DD><DD>
มีอยู่พร้อมเพริศพริ้งทุกสิ่งสรรพ์ ดูอนันต์นับยากด้วยมากหลาย
ยิ่งพิศดูก็ยิ่งงามอร่ามพราย ด้วยแสงทรายแวววามอร่ามเรือง</DD><DD>
มีบัวบุษย์ผุดรับระยับวาบ ดูเปล่งปลาบแวววาวเขียวขาวเหลือง
พื้นพระบาทผุดผ่องดังทองประเทือง ดูรุ่งเรืองด้วยทรายนั้นหลายพรรณ</DD><DD>
ตามริมรอบราบรื่นทั่วพื้นหาด ดังแก้วลาดแลรอบเป็นขอบขัณฑ์
ดูก็น่าผาสุกสนุกครัน ด้วยสีสันแสงพรายหลายประการ</DD><DD>
พวกเพื่อนฝูงทั้งหลายน้อมกายกราบ ศิโรราบเรียบเรียงเคียงขนาน
พระสุริยงลงลับโพยมมาน ก็คิดอ่านสมโภชพระบาทา</DD><DD>
บ้างรำเต้นเล่นตามประสายาก พิณพาทย์ปากฟังเสนาะเพราะนักหนา
บ้างก็นั่งตีกรับขับเสภา ตามวิชาใคร่ถนัดไม่ขัดกัน </DD><DD>
อึกทึกกึกก้องทั้งท้องหาด ไหว้พระบาทปรีดิ์เปรมเกษมสันต์
แต่นอนค้างกลางทรายอยู่หลายวัน บ้างชวนกันเที่ยวเล่นไม่เว้นวาย </DD><DD>
บ้างเที่ยวเก็บว่านยากายสิทธิ์ ปรอทฤทธิ์พลวงแร่แม่เหล็กหลาย
พวกลายแทงก็แสวงไปตามลาย เที่ยวแยกย้ายมรรคาเข้าป่าไป</DD><DD>
บ้างเที่ยวจับนกหนูลูกหมูเม่น มาเลี้ยงเล่นตามประสาอัชฌาสัย
บ้างลงเล่นยมนาชลาลัย เห็นเต่าใหญ่ขึ้นหาดดาษดา</DD><DD>
ชวนกันจับขี่เล่นเช่นกับช้าง ให้คลานกลางหาดทรายชายพฤกษา
เต่ามันพาลงทะเลเสียงเฮฮา กลับขึ้นมาหัวร่อกันงอไป </DD><DD>
เขาเที่ยวเล่นเป็นสุขสนุกสนาน ในกลางย่านยมนาชลาไหล
แต่ตัวพี่เศร้าสร้อยละห้อยใจ แสนอาลัยนิ่มนุชสุดประมาณ </DD><DD>
ไหว้พระบาทยมนาแล้วลากลับ ก็เสร็จสรรพเรื่องราวที่กล่าวสาร
นิราศนุชสุดใจไปไกลนาน แต่งไว้อ่านอวดน้องลองปัญญา</DD><DD>
ฉันเป็นศิษย์สุนทรยังอ่อนศักดิ์ พิไรรักมิ่งมิตรกนิษฐา
ประโลมโลกโศกศัลย์พรรณนา ยุติกาจบกันเท่านั้นเอย ฯ
</DD><DD>๑. สุวรรณมาลิก (ลังกา)
<DD>๒. สุวรรณบรรพต (สระบุรี)
<DD>๓. สุมนกูฏ (ลังกา)
<DD>๔. โยนกปุระ (เชียงใหม่)
<DD>๕. นัมทานที (ภูเก็ต)

<DD>ข้อความในวงเล็บนั้น ผู้เขียนลงเอาไว้เพื่อความเข้าใจตามที่ได้ค้นคว้ามา ซึ่งจะหาอ่านรายละเอียดได้จากหนังสือ “ธัมมวิโมกข์” ฉบับ ที่ ๑๕๖, ๑๖๓, ๑๖๔ (ปี ๒๕๓๗) ในที่นี้จะขอกล่าวเฉพาะรอยพระพุทธบาทที่ ๕ “นัมทานที” ซึ่งได้ยืนยันไว้เป็นหลักฐานจากหนังสือ “พุทธสาสนสุวัณณภูมิปกรณ์”อ่านคำจารึกโดย พระราชกวี (อ่ำ ธมฺมทตฺโต) วัดโสมนัสราชวรวิหาร กรุงเทพฯ มีใจความตามสำนวนสมัยเมื่อสองพันห้าร้อยกว่าปีมานี้เองว่า...

<DD>“บุญมุนี อยู่ถ้ำฤษี ผู้นำพุทธ สู่เกาะคนชาวน้ำ หมู่คนน้ำ เกาะแก้ว เข้ากราบไหว้ ห้อมล้อม พุทธสอนมาก หมู่คนขอรอยตีนไว้ ชายทเล พุทธเหยียบดิน ทำให้ใหญ่กว่า ๓ เท่า เมื่อวันขึ้น ๑๓ ค่ำ เดือนอ้าย พุทธพัสสา ๒๒...”

<CENTER>ถ้าใช้สำนวนในปัจจุบันอ่านได้ดังนี้ </CENTER>
<DD>“พระปุณณะ อยู่ถ้ำฤษี (เขางู จ.ราชบุรี) ผู้นำพระพุทธเจ้า สู่เกาะคนชาวน้ำ (ชาวเล) หมู่คนน้ำ เกาะแก้ว เข้ากราบไหว้ ห้อมล้อม พระพุทธเจ้าสอนมาก หมู่คนขอรอยพระบาท ไว้ที่ชายทะเล...”

<DD>ท่านเจ้าคุณพระราชกวี ได้วินิจฉัยเรื่องนี้ ไว้อีกว่า

<DD>“เท่าที่ปรากฏรอยตีนพุทธนี้ ย่อมทรงแสดงให้เห็นหลักฐาน พระพุทธเจ้าทรงแสดงพระองค์ว่า ได้เสด็จตั้งแต่ใต้สุดถึงเหนือสุดของ ดินแดน “สุวัณณภูมิ” จึงเสด็จเพื่อทรงเหยียบ แสดงรอยพระบาทเป็นประจักษ์พยานไว้ สัจจพันธ์คีรี (จังหวัดสระบุรี) และที่ เกาะแก้ว(เกาะแก้วพิสดาร?) หรือ “นิมมทานที” (ไทยว่า..นัมมะทา) ซึ่งเป็นที่เลื่องลือมานาน กระทั่งถึงต่างประเทศคือลังกาและชมพูทวีป เพราะคำใน “อรรถกถา” ยืนยันอยู่</DD><DD>

 

วันที่ 6 ของการอบรม คณะ อ. คณานันท์ ได้ไดนทางออกจาก อ. หาดใหญ่
ไป จ. กระบี่ ที่วัดถ้ำเสือ เพื่อถวายพระบรมสารีริกธาตุ ถวายสังฆทาน และเดินทางเข้า จ. ภูเก็ต แวะรับ น้องมุก และ คุณ นาคา และเดินทาง วางเหรียญน้ำมนต์ในจุดต่างๆ

วางเหรียญน้ำมนต์ที่สะพานเทพกระษัตรี







และแวะกราบ หลวงปู่สุภา

 

สาธุ.. อนุโมทนามิ

อนึ่งข้า คำนับน้อมพระพุทธ
จากจิต บ รุสุทธิ น้อมถวายพวงมาลา

และอธิษฐานจิต บ รับ มารมาสู่ฤทัย
ลูกมั่นในพระองค์ นิยมชมพระรัตนตรัย

ด้วยหฤดีพึ่งพระบารมี ตราบชาติที่สมควร แล
และขอให้มาลา ประทับกลางพระบาทะ

จากนั้น ข้าน้อมวางมาลา
เมื่อนั้นคลื่นม้วนมา พาไปกลางพระบาท

จึงน้อมกราบสาม ที สาธุ สาธุ สาธุ..


.. คิดไม่ออกแล้ว นะเอิง เอย ..

สาธุ ขอพระพุทธบารมี ทรงนำพาสัตว์โลกให้เข้าถึงธรรม สาธุ

 

ในช่วงที่เดินทางแสวงบุญ เพื่อกราบรอยพระพุทธบาท นัมทานที เกาะแก้ว นั้น เป็นช่วงที่น้ำใหญ่ และในช่วงเช้า ที่ทางกลุ่มเดินทางนั้น น้ำทะเล ยังไม่ลดลง

ทำให้ ไม่สามารถที่จะลงสะพาน เพื่อกราบรอยพระพุทธบาทอีกรอยใด้ เนื่องจาก คลื่นซัด ขึ้นมา ท่วมรอยพระพุทธบาทตรงนี้ (ผมนำภาพเก่ามาเล่าใหม่)


รอยพระพุทธบาท กับมณฑป ที่ชำรุดตามกาลเวลา (สมัยหลวงปู่คล้าย วาจาสิทธิ์ )รอ การสร้าง อีกครั้ง ให้สังเกตุ ด้านขวา จะมีสะพานข้ามหิน และน้ำทะเล เพื่อการกราบรอยพระพุทธบาท

ภาพล่างคืรอยพระพุทธบาท ที่ข้ามสะพาน


ภาพล่างนี้ รอยพระพุทธบาท ที่พบในครั้งแรก พระพุทธองค์สัมมาสัมพุทธ ท่านประทับใว้บนหิน( น้ำทะเล จะท่วมถึง วันที่เดินทางนั้น คลื่นใหญ่ จึงใด้เพียงตั้งจิตขอบารมี และ หย่อน ดอกมะลิ เพื่อ เป็น พุทธบูชา ซึ่ง น้องมุก รู้สึก ว่า เธอจะ หย่อน ดอกมะลิ ลงบนรอยพระพุทธบาทพอดี กับจังหวะ ลมพัด ) จะมี หินใหญ่ โอบล้อมใว้ 3 ด้าน

 

ภาพพระพุทธลีลาประทับรอยพระพุทธบาท




จาก หนังสือมนต์พิธี ของพระอาจารย์เอี๋ยม (หน้า 34 )เล่มสีเหลือง บทสวดมนต์

วันทามิ พุทธัง ภะวะปาระติณณัง ติโลกะเกตุง ติภะเวกะนาถัง
โยโลกะเสฏโฐ สะกะลัง กิเลสัง
เฉตวานะ โพเธสิ ชะนัง อะนันตัง
ยัง นัมมะทายะ นะทิยา ปุลิเน จะตีเร
ยัง สัจจะพันธะคิริเก สุมะนาจะลัคเค
ยังตัดถะ โยนะกะปุเร มุนิโน จะปาทัง
ตัง ปาทะลัญชะนะมะหัง สิรสา นะมามิ

สุวัณณะมาลิเก สุวัณณะปัพพะเต
สุมะนะภูเฏ โยนะกะปุเร นัมมะทา นะทิยา
ปัญจะปาทังวะรัง ฐานัง อะหัง วัทามิ ทูระโต


ปัญจะปาทัง ( รอยปาทะ คือรอยพระพุธบาท ทั้ง ๕ )

บทสวดมนต์ บทนี้ ทางกลุ่ม วัดสีลสุภาราม หลวงปู่สุภา ท่านให้ กล่าวสวดครับ

(รอภาพ การเดินทาง สู่ ปาก-วีป หรือ บ้านปากทวีป และ ภาพองค์พระแม่กวนอิม มีรอยคราบน้ำตา ที่ วัดหลักแก่น ครับ )

 

วัตถุมงคลขึ้นชื่อของหลวงปู่สุภา จระเข้เฝ้าทรัพย์ กับ แมลงมุมเรียกทรัพย์











หลังจากนั้นคณะอ.คณานันท์ได้เดินกันไปวางเหรียญน้ำมนต์ที่หาดราไวย์ กับที่ท่าเทียบเรือ