::: วรวุฒิคุณอนุสรณ์ ประวัติและวัตถุมงคลหลวงปู่ครูบาอิน อินโท ครูบาฟ้าหลั่ง :::

ให้ไวเลยครับ ให้ไว... อิอิ
ขอบคุณไว้ล่วงหน้าเลยเด้อ...

 

รูปหล่อหลวงพ่อฟ้าหลั่ง

ผมเคยลงข้อมูลไปแล้วในกระทู้นี้ ไม่กี่หน้าที่ผ่านมาครับ
ก๊อบมาให้ดูอีกทีครับ

=================

รูปหล่อ “หลวงปู่ฟ้าหลั่ง” และพระพุทธรูปบูชา “หลวงพ่อฟ้าหลั่ง”
วัดฟ้าหลั่ง (ฉลองมงคลอายุ ๘ รอบ พ.ศ.๒๕๓๙-๒๕๔๐)

ในปี พ.ศ. ๒๕๓๙ ทางคณะกรรมการ ศรัทธาชาวบ้าน ลูกศิษย์ลูกหา หลวงปู่ครูบาอิน อินฺโท วัดฟ้าหลัง นำโดย นายณรงค์ มูลรัตน์ นายจันทร์ ปัญญาไว และนายโต เจริญกุล ได้เล็งเห็นว่า วัดฟ้าหลั่ง ยังขาดปัจจัยใช้สอยในกิจการของทางวัด จึงได้กราบขออนุญาตหลวงปู่ครูบาอิน อินฺโท จัดสร้าง รูปเหมือนหลวงปู่ รุ่น “หลวงปู่ฟ้าหลั่ง” และพระพุทธรูปบูชา “หลวงพ่อฟ้าหลั่ง” ขนาดต่างๆ ขึ้นมา เพื่อให้ศรัทธาญาติโยมที่เคารพนับถือได้เช่าบูชา เพื่อรวบรวมรายได้จัดตั้งเป็นกองบุญนิธิ หาดอกผลมาใช้จ่ายในกิจการของทางวัด ตามกิจที่เห็นสมควรต่อไป

จำนวนจัดสร้าง

การจัดสร้าง โดยมีพระอาจารย์ไพบูลย์ อินทปัญฺโญ หัวหน้ากองเลขาของหลวงปู่เป็นผู้ดำเนินการติดต่อช่าง ให้ออกแบบเป็นรูปหลวงปู่ครูบาอิน อินฺโท รูปนั่งสวมประคำ และมีผ้าห่มคลุม ส่วนพระพุทธรูปเป็นพระพุทธรูปศิลปเชียงแสน เพื่อให้หลวงปู่ครูบาอิน อนฺโท ได้พิจารณาขึ้นแม่พิมพ์และหล่อองค์พระจนเป็นที่แล้วเสร็จในปีดังกล่าว

รูปหล่อหลวงปู่ฟ้าหลั่ง และพระพุทธรูปหลวงพ่อฟ้าหลั่ง จัดสร้างตามจำนวนดังนี้

รูปเหมือนหลวงปู่ครูบาอิน รุ่น “หลวงปู่ฟ้าหลั่ง

๑. รูปหล่อลอยองค์เล็ก ขนาดหน้าตัก ประมาณ ๑.๕ เซนติเมตร อุดกริ่ง สร้างด้วยเนื้อทองคำ ๙ องค์ เนื้อเงินจำนวน ๒๐๐ องค์ เนื้อโลหะผสมรมดำจำนวนประมาณ ๕,๙๐๓ องค์ โดยเนื้อโลหะผสมรมดำแยกเป็น ๓ แบบ คือ
- รูปหล่อลอยองค์ บรรจุกล่องบุกำมะหยี่ ๔,๑๐๐ องค์
- รูปหล่อลอยองค์ พร้อมครอบแก้ว ตั้งหน้ารถ ๙๘๔ องค์
- รูปหล่อลอยองค์ ในกระเช้าพลาสติก สำหรับแขวนหน้ารถ ๘๑๙ องค์
๒. รูปหล่อบูชา ขนาดหน้าตัก ๓ นิ้ว สร้างจำนวน ๖๐๘ องค์
๓. รูปหล่อบูชา ขนาดหน้าตัก ๕ นิ้ว สร้างจำนวน ๓๗๕ องค์
๔. รูปหล่อบูชา ขนาดหน้าตัก ๙ นิ้ว สร้างจำนวน ๑๑๕ องค์
* รูปหล่อบูชาขนาด ๓-๕-๙ นิ้ว มีหมายเลขกำกับทุกองค์

พระพุทธรูป "หลวงพ่อฟ้าหลั่ง" เนื้อเดียวกัน มี ๒ ขนาด คือ
๑. รูปหล่อหลวงพ่อฟ้าหลั่ง ขนาดหน้าตัก ๕ นิ้ว ๑๑๖ องค์
๒. รูปหล่อหลวงพ่อฟ้าหลั่ง ขนาดหน้าตัก ๙ นิ้ว ๑๐๙ องค์
* พระพุทธรูปหลวงพ่อฟ้าหลั่ง ๕-๙ นิ้ว มีหมายเลขกำกับทุกองค์

พิธีอธิษฐานจิตปลุกเสก

หลังจากจัดสร้างเสร็จ หลวงปู่ครูบาอินได้เมตตาอธิษฐานจิตเดี่ยวในอุโบสถวัดฟ้าหลั่ง เป็นเวลาหลายเดือน และในปี พ.ศ.๒๕๔๐ ทางวัดฟ้าหลั่งได้จัดงานฉลองมงคลอายุ ๘ รอบ ถวายหลวงปู่ครูบาอิน อินฺโท พร้อมทั้งจัดงานสมโภชพระบรมธาตุเจ้าฟ้าหลั่งซึ่งสร้างเสร็จในปีเดียวกัน จึงได้นำรูปหล่อและพระพุทธรูปเข้าพิธีพุทธาภิเษกครั้งนี้ ซึ่งถือเป็นพิธีพุทธาภิเษกครั้งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของวัดฟ้าหลั่ง ระหว่างวันที่ ๒๘ กุมภาพันธ์ - ๒ มีนาคม ๒๕๔๐

ในพิธีพุทธาภิเษก หลวงปู่ครูบาอิน อินฺโท ได้ให้พระเณรและคณะศรัทธาชาวบ้าน ลำเลียงรูปหล่อและพระพุทธรูป เข้าไปตั้งบริเวณฐานองค์พระบรมธาตุ แล้วจัดปะรำพิธีรอบองค์พระธาตุ เพื่อให้พระเถระ ครูบาอาจารย์ที่นิมนต์มาได้นังปรกปลุกเสก โดยมีพระเกจิอาจารย์ที่เป็นที่มีฃื่อเสียงในยุคนั้นร่วมพิธีจำนวนมาก อาธิเช่น พระครูชัยวงศ์วิวัฒน์ (หลวงปู่ครูบาน้อย ชยวํโส) วัดบ้านปง พระครูสุภัทรศีลคุณ (หลวงปู่ครูบาดวงดี สุภทฺโท) วัดท่าจำปี (ปัจจุบันได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นสามัญที่ พระมงคลวิสุต) พระธรรมสิทธาจารย์ (หลวงปู่หนู ถาวโร) วัดพระสิงห์วรมหาวิหาร พระโพธิรังษี วัดพันตอง พระราชรัตนากร วัดพระบรมธาตุดอยสุเทพ (ปัจจุบันได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นเทพที่ พระเทพวรสิทธาจารย์) พระสุพรหมญาณเถระ (พระอาจารย์ทอง สิริมํคโล) วัดพระธาตุศรีจอมทอง (ปัจจุบันได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระราชาคณะชั้นเทพที่ พระเทพสิทธาจารย์) พระครูมงคลคันธวงศ์ (ครูบาศรียูร คนฺธวํโส) วัดมงคล (ทุ่งแป้ง) พระครูสถิตธรรมวัตร (ครูบาดวง ฐิตวโร) วัดศรีทรายมูล (กู่ลายมือ) พระครูบุญมี สุเมโธ (ครูบาบุญมี) วัดศิลามงคล พระครูพิศาลประชานุกูล (ครูบาติ๊บ ปภากโร) วัดท่าวังพร้าว พระครูวุฒิธรรมวิมล (ครูบาดำ) วัดดอยหล่อ พระครูมนูญธรรมาภรณ์ (ครูบาอิ่นคำ ฐานงฺกโร) วัดมหาวัน (เชียงใหม่) พระครูมงคลคณาทร (ครูบาคำปัน นนฺทิโย) วัดหม้อคำตวง พระครูสิงหวิชัย (ครูบาสิงห์ สิริวิชโย) วัดฟ้าฮ่าม หลวงพ่อต๋า ปัญญาวุฒโฒ (ครูบาต๋า) วัดอุโบสถบ้านเหล่า พระครูปัญญาธรรมวัฒน์ (พระอาจารย์อินทร ปัญยาวัฑฒโน) วัดสันป่ายางหลวง ฯลฯ และยังมีพระเถระจากทุกวัดในเขตอำเภอจอมทอง (และอำเภอดอยหล่อในปัจจุบัน) พระเถระจากทั่วจัดหวัดเชียงใหม่ และจังหวัดลำพูน เข้าร่วมสวดมนต์ตั๋น อธิษฐานจิตตลอดระยะเวลาสามวัน

หมายเหตุ:

หลวงปู่ครูบาอิน สร้างรูปหล่อบูชาครั้งแรก เมื่อปี ๒๕๓๓ เป็นเนื้อทองผสม (ทองเหลือง) สร้างแค่ร้อยกว่าองค์... ลูกศิษย์ลูกหาบูชาพรึ่บเดียวหมด...

ทิ้งช่วงมาถึง ๖ ปี ถึงได้สร้างรูปหล่อขนาดบูชาขึ้นมาอีกครั้ง เป็น รูปหล่อครูบาอิน อินฺโท ปี ๒๕๓๙ "รูปหล่อหลวงปู่ฟ้าหลั่ง" และพระพุทธรูปบูชา "หลวงพ่อฟ้าหลั่ง" รุ่นนี้

รูปหล่อรุ่นนี้ มีดีตรงที่แกะพิมพ์ได้เหมือน โดยเฉพาะหน้าตัก ๓ นิ้ว และ ๙ นิ้ว ถ้าลองมองดูใกล้ๆ จะเห็นเลยว่าเหมือนหลวงปู่มาก... ส่วนลอยองค์เล็กๆ ๑ นิ้ว มีทั้งแบบ เป็นรูปหล่อตั้งหน้ารถ รูปหล่อกระเช้าแขวนหน้ารถ และแบบ ลอยองค์ธรรมดา... เนื้อเงินมีบ้างจำนวนหนึ่ง ซึ่งเนื้อเงิน เปิดให้บูชาไม่นานก็หมด

ท่านใดอยากได้ไว้บูชา สามารถบูชาได้ที่วัดฟ้าหลั่ง เพื่อสมทบทุนสร้างศาลาคตรอบองค์พระธาตุเจ้าฟ้าหลั่ง... ปรับราคาแล้ว
(๑ นิ้ว ๑๙๙.-/ ๓ นิ้ว ๙๙๙.-/ ๕ นิ้ว ๑,๙๙๙.-/ ๙ นิ้ว ๔,๔๙๙.-)
ต้องไปบูชาที่วัดนะครับ ทางวัดฟ้าหลั่งไม่ส่งไปรษณีย์..

(((( ช่วงนี้พระอาจารย์ปรีชา เจ้าอาวาสวัดฟ้าหลั่งติดธุระต้องดูแลโยมแม่ที่ป่วย อยู่ที่โรงพยาบาลสวนดอก เชียงใหม่ ถ้าโทรไป หรือไปที่วัด ช่วงนี้อาจจะไม่ค่อยเจอท่าน... ท่านใดสนใจเรื่องวัตถุมงคล โทรหาผมก่อนก็ได้ครับ... )))

ถัดจากรุ่นนี้ ก็มีรูปหล่อนั่งและรูปหล่อยืนถือไม้เท้า ปี ๒๕๔๕ เนื้อโลหะรมดำ ออกที่วัดทุ่งปุย ที่วัดหมดแล้ว (...รูปหล่อบูชารุ่น ๓ ....)

ถัดมาเป็น รูปหล่อบูชาปี ๒๕๔๙ ไม่ทันท่าน แต่หลวงปู่ครูบาตั๋นเสกให้ เป็นเนื้อปูนซีเมนต์ขาว หน้าตัก ๙ นิ้ว ใต้ฐานอุดเหรียญและจีวรของหลวงปู่ครูบาอิน ออกที่วัดใหม่หนองหอย ยังมีให้บูชาองค์ละ ๑,๕๐๐ บาทครับ (...รูปหล่อบูชารุ่น ๔ ....)

 

สวัสดีครับคุณแม็ก...

ใจร่มๆ ไม่ต้องรีบร้อน เดี๋ยวผมเก็บไว้ให้
ตอนนี้ผมอุปปัฏฐากหลวงปู่อยู่ที่บ้านเป็นสิบองค์เลย
รวมของตัวเองอีกก็ไม่น้อย
ท่านไม่เหงาแน่นนอนครับ...

ขอให้หายไวๆ นะครับ

ธีระยุทธ

 

ได้มาสองดอกครับ
ดอกแรก เป็นตะกรุดโทน ยาวไม่ถึงคืบ พี่ชายใจดีให้มา เพราะกลัวผมไปทะเลาะกับเมีย เรื่องบูชาวัตถุมงคลแบบไม่กลัวจน
ดอกที่สอง ได้มาเพราะบูชาช่วยทำบุญกับหลวงปู่ขวัญหลังท่านมรณะภาพ ดอกนี้เล็ก พี่สุวิทย์ตั้งราคาไว้ 5,000
งานทำบุญกับหลวงพ่อฯนี้ มาจากที่พี่สุวิทย์ได้ตะกรุดมาหลายดอก(คงไม่ได้มาฟรี) แต่ถวายให้เจ้าอาวาสรูปหนึ่ง ช่วยเป็นธุระ(เพื่อความโปร่งใส) เพื่อหารายได้ มาช่วงงานบุญหลวงปู่ฯ (กตัญญูมาก ผมประทับใจพี่สุวิทย์จริง)

เคยมีข่าวเรื่องทำเสริม และข่าวไม่ดีหลายอย่าง ผมแขวนตะกรุดหลวงปู่ฯ ดอกเล็กติดคอ ไปเจอหลวงพี่ฯที่วัดบ้านไร่ ท่านก็ทัก ว่า "ไปได้ตะกรุดหลวงปู่ฯมาจากไหน.." ทั้งๆที่เราไปชุบรักปิดทองจนไม่น่าจะจำได้ แล้วก็เลยได้คุยกับท่าน ท่านก็พูดถึงพี่สุวิทย์ไว้หลายเรื่อง
พี่สุวิทย์ อุปถัมภ์หลวงปู่ขวัญ ไว้มาก
ได้มีโอกาศสนทนากับเจ้าอาวาส วัดทุ่งปุย ท่านก็พูดถึงพี่สุวิทย์ ไว้หลายเรื่อง
พี่สุวิทย์ อุปถัมภ์หลวงปู่อิน ไว้มาก

เรื่องของฐานะ ไม่ใช่ตัวชี้วัดความตั้งใจ และการสร้างบารมีในปัจจุบัน
แต่การสละเวลา และทุนทรัพย์บางส่วน เพื่อทำนุบำรุง สิ่งอันเป็นประโยชน์กับสังคม คือการสร้างบารมีในปัจจุบัน

คุณไก่ ธีระยุทธ์ กับคุณนริศ(ในกระทู้วัดโพธิผักไห่ และ ฯลฯ) และเพื่อนๆน้องๆ ก็กำลังทำในสิ่งเดียวกันอยู่ครับ ขอโมทนาด้วย

ส่วนประสพการณ์ เกี่ยวกับตะกรุดหลวงปู่ฯ ไม่พูดมากครับ แต่ท้ายิงกันได้.... (มั่นใจมาก)

 

เห็นคุยเรื่องดาบกัน....

ผมเป็นคนชอบดาบคนหนึ่ง
แต่หนักไปทาง "ดาบขลัง" เสียมากกว่า "ดาบโบราณ"..

ผมว่าเราควรจะแยกดาบสองประเภทนี้ออกจากกัน
เพราะมันมีความหมาย และมีจุดเด่นที่ค่อนข้างจะต่างกัน

"ดาบขลัง" (รวมทั้งมีด) ผมหมายถึง ดาบที่ครูบาอาจารย์สร้างขึ้น และเสก ตามตำราของวัดต่างๆ เช่นดาบสรีกัญไชย ของครูบาขันแก้ว วัดสันพระเจ้าแดง, ดาบสรีกัญไชย ครูบาอิน, มีดหมอ ครูบาวงศ์, ดาบครูบาสุมินทร์, ดาบนวนิล ครูบาดวงดี วัดบ้านฟ่อน... (มีอีกเยอะครับ นี่แค่ยกตัวอย่าง) ดาบประเภทนี้คือวัตถุมงคล ไม่ได้มีเจตนาให้ใช้เป็นอาวุธ

"ดาบโบราณ" คือดาบ antique ที่มีความงดงาม มีศิลปะ และมีเรื่องราว ที่มาคู่กับดาบ ให้ผู้สะสมได้ศึกษาและ "สนุก" กับการเรียนรู้ศิลปะเกี่ยวกับดาบ ดาบประเภทนี้... (ตามคำจำกัดความของผม) ไม่ได้สร้างขึ้นเพื่อปลุกเสกให้เป็นวัตถุมงคล แต่สร้างขึ้นเพื่อเป็นศาตราวุธ

จริงอยู่... บางครั้งดาบขลัง ก็ถูกนำมาใช้เป็นอาวุธ และดาบคู่กาย ของหนุ่มหาญล้านนา ในอดีตก็ผ่านการปลุกเสกไว้ใช้เพื่อการเฉพาะก็มี แต่ผมก็ยังเห็นว่าแยกศึกษาน่าจะง่ายกว่าอยู่ดี

พ่อครูเจริญ (มาลา คำจันทร์) กับ ครูวิลักษณ์ (วิลักษณ์ ศรีป่าซาง) คือสองท่านที่ผมได้เรียนรู้ข้อมูลดีๆ จากข้อเขียนของท่าน พ่อครูมาลานั้นอยู่บ้านใกล้ๆ กัน เลยได้เห็นพ่อครูถือดาบไปนู่นมานี่ตั้งแต่สมัยท่านได้ซีไรต์ใหม่ๆ หรืออาจจะก่อนหน้านั้นผมก็ไม่รู้ เพราะกว่าผมได้เจอท่าน ก็หลังจากท่านได้ซีไรต์แล้ว

อาจารย์วิลักษณ์ เคยเขียนบทความลงในอุณมิลิต ยาวหลายตอน เกี่ยวกับเรื่องดาบล้านนา... และส่วนหนึ่งของบทความก็คือ โศลก ที่กล่าวถึง ความยาวของใบมีด ตามที่คุณ ขมังเวทย์ ได้ยกมาให้เราดูกันในกระทู้นี้แหละครับ

คงจะเป็นเรื่องยุ่งยาก... ถ้าวัดใดวัดหนึ่งจะสร้าง "ดาบสรีกัญไชย" (สมมุติ) ในลักษณะ custom made โดยมีการวัดขนาดดาบด้วยช่วงหัวแม่มือของใครของมัน ไหนจะต้องเลือกปลายดาบ และเลือกสีด้าย...ฯลฯ... ดูท่าจะยากกว่าการสร้างแหวนพระ ที่เลือกขนาดได้เสียอีก

ท่านที่สนใจเรื่องดาบโบราณ ลองหาหนังสือมาอ่าน... หรือไม่ก็อ่านในอุณมิลิตเล่มเก่าๆ (ยาวหลายตอน) มีเนื้อหาน่าสนใจอยู่มาก... เวปไซต์ชมรมคนรักมีด ก็เหมือนจะมีเรื่องดาบโบราณล้านนา ผมเคยเห็นแว๊บๆ จำไม่ได้แล้ว

ส่วนเรื่องดาบขลัง... ค่อยมาว่ากันต่อ เป็นสำนักๆ ไปนะครับ...
(อันนี้สนุก)

เรื่องดาบที่มีกลิ่นไม่ดี...
แหม... ไม่อยากพูดถึงเลย
กลัวพูดแล้วจะเบรคแตก... เพราะมันไม่ใช่แค่กลิ่นไม่ดีธรรมดา
แต่มันเน่า... มันเละ เสียจนไม่อยากจะพูดถึง
อ่ะ... พูดอย่างนี้ก็อยากรู้กันขึ้นมาทันทีใช่ไหมล่ะครับ
จบ... ไม่เล่า เดี๋ยวโดนข้อหาหมิ่นประมาท...

คุยเรื่องปลอดภัยดีกว่า

ธีระยุทธ

 

มีเรื่องมาฝากครับ...

ตอนที่เล่าถึงเรื่องตะกรุดหลวงปู่ครูบาอิน
ผมมีประสบการณ์หนึ่ง ที่ท่าน สจ.สุวิทย์ ชอบใช้ พร้อมทั้ง “อาต๋อย” เจ้าของประสบการณ์
ได้เล่าให้ฟังเกี่ยวกับ ประสบการณ์ใช้ “ตะกรุดนะจังัง” ของหลวงปู่ครูบาอิน
หลังจากฟังจบ เย็นวันนั้นผมก็นำมาพิมพ์บันทึกลงในคอมพิวเตอร์ที่บ้าน
แล้วก็เซฟไฟล์เก็บไว้ ตั้งใจว่าจะเอามาโพสในกระทู้ เมื่อมีโอกาส
พอเล่าเรื่องตะกรุด ก็คิดว่าน่าจะเอาประสบการณ์นี้มาโพสด้วย
แต่กลับหาไฟล์นี้ไม่เจอ...
หาอยู่เป็นเดือน จึงได้รู้ว่า...
ตอนเซฟไฟล์ ดันไปเซฟทับอีกไฟล์หนึ่ง
ดังนั้น... เวลามองดูแต่ชื่อไฟล์จึงหาข้อมูลนี้ไม่เจอ...
คงจะไม่สายเกินไป ถ้าจะเอามาแบ่งปันกันวันนี้ครับ...



=====================

ประสบการณ์ ตะกรุดนะจังงัง หลวงปู่ครูบาอิน อินโท


ในคณะทัวร์บุญ ของท่านสจ.สุวิทย์ ชอบใช้ มีกันอยู่หลายคน และหนึ่งในคณะนั้นก็คือ “อาต๋อย” หรือคุณทิพวรรณ สิงห์สง่า ซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นพี่ ที่รู้จักกันมานานหลายปี เวลาไปทำบุญที่ไหน หรือพบเห็นครูบาอาจารย์ใดที่มีปฏิปทาน่าเลื่อมใส ก็จะชักชวนกันไปกราบ ไปร่วมทำบุญเสมอ ซึ่งรวมถึงการได้มากราบหลวงปู่ครูบาอิน อินฺโท ที่วัดฟ้าหลั่ง และวัดทุ่งบุย เมื่อครั้งที่ท่านยังดำรงค์ขันธ์อยู่ และแต่ละครั้งที่มากราบก็จะได้รับแจกวัตถุมงคล รวมทั้งร่วมทำบุญบูชาวัตถุมงคลของทางวัดไปไว้ใช้อยู่เป็นประจำ

มีอยู่ครั้งหนึ่ง ที่คณะได้ไปกราบหลวงปู่ครูบาอิน ที่วัดทุ่งปุย ประมาณปี พ.ศ.๒๕๔๕ และได้บูชา ตะกรุดข้อมือ ที่เรียกว่า ตะกรุดนะจังงัง มาคนละหลายๆ เส้น ในราคาเส้นละ ๕๙.- บาท และเมื่อกลับมาบ้าน ก็แจกจ่ายไปยังลูกๆ หลานๆ เอาไว้ใช้สวมเพื่อเป็นศิริมงคล จนเกิดประสบการณ์ขึ้นมา

อาต๋อย มีลูกเขยเป็นชาวสวิสเซอร์แลนด์ ชื่อว่า คุณกาบีแอล เลย์ หรือที่อาต๋อยเรียกติดปากว่า “กาบี้” ปัจจุบันคุณกาบี้และภรรยาพักอยู่ที่ประเทศออสเตรเลีย โดยปกติแล้วเมื่ออาต๋อยรับวัตถุมงคลอะไรมา ก็มักจะส่งไปให้ลูกสาวซึ่งเป็นชาวพุทธเต็มตัว แม้ว่าคุณกาบี้สามีจะนับถือศาสนาคริสต์แต่ก็ให้เกียรติและยอมรับการเป็นพุทธของภรรยา และยังได้ร่วมทำบุญกับครอบครัวของภรรยาหลายๆ ครั้ง

วันหนึ่ง คุณกาบี้มีธุระต้องไปสัมภาษณ์งานในโรงงานผลิตภัณฑ์ชงดื่มยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่งในเมืองเบิร์น ซึ่งตำแหน่งที่รับสมัครนี้มีการแข่งขันสูง จึงทำให้คุณกาบี้ค่อนข้างจะหวั่นใจกับการสัมภาษณ์งานครั้งนี้ไม่น้อย เมื่ออาต๋อยทราบเรื่องจากลูกสาว จึงได้ส่งตะกรุดนะจังงังของหลวงปู่ครูบาอิน ไปให้ลูกสาวที่สวิสเซอร์แลนด์ พร้อมทั้งกำชับให้คุณกาบี้สวมตะกรุดนี้ไว้ตอนไปสัมภาษณ์งาน ซึ่งคุณกาบี้ก็ตามใจภรรยา สวมตะกรุดนะจังงังไว้ขณะไปสัมภาษณ์

เป็นที่น่าแปลกใจว่า แทนที่จะมีการสัมภาษณ์ ทางบริษัทกลับพาคุณกาบี้เดินทัวร์โรงงานเป็นเวลาร่วมชั่วโมง และก่อนกลับยังมอบกระเช้าผลิตภัณฑ์ให้คุณกาบี้อีกด้วย โดยไม่มีการพูดถึงเรื่องงาน หรือสอบถามอะไรเหมือนกับการสัมภาษณ์ตามปกติ ทำให้คุณกาบี้กลับบ้านด้วยความกังวลใจ

ต่อมาบริษัทก็ได้แจ้งว่า ตกลงรับคุณกาบี้เข้าทำงานในตำแหน่งนั้น พร้อมทั้งตอบรับเงื่อนไขเรื่องเงินเดือนและสวัสดิการตามที่คุณการ์บี้เรียกร้องไปทุกอย่าง

คุณกาบี้รีบเล่าเรื่องนี้ให้ภรรยาฟังด้วยความประทับใจ พร้อมทั้งต่อโทรศัพท์ให้ภรรยาโทรกลับมาเล่าให้อาต๋อยฟังทันที พร้อมทั้งเชื่อว่าวัตถุมงคลที่คุณแม่คืออาต๋อยมอบให้ จึงทำให้การสัมภาษณ์งานผ่านได้ด้วยดี อย่างไม่น่าเชื่อ

(ที่มา: ช้อมูลจากคุณทิพวรรณ สิงห์สง่า สัมภาษณ์เมื่อวันที่ ๕ เมษายน ๒๕๕๒)



ผมเองก็คล้องติดแขวนทุกวัน...
นอกจากวันไหนที่ต้องแต่งตัวเป็นทางการมากๆ ก็จะไม่ได้แขวน
เวลาเข้าหาครูบาอาจารย์ดๆ ท่านใด มักจะไม่ค่อยโดนว๊าก
พระอาจารย์อินทรบอกว่า สงสัยผมจะมี "นะจังงัง" ดีๆ
ซึ่งที่จริงก็คือ นะจังงัง ของหลวงปู่เรานี่แหละครับ

 

สวัสดีครับคุณเส้นใหญ่...

ผมเดาเอาว่า พระสมเด็จที่คุณเส้นใหญ่พูดถึงน่าจะเป็นแบบองค์นี้
((( ขออนุญาต ยืมรูปจากร้าน "ยอดขุนพล" มาประกอบในกระทู้ครับ )))






รุ่นนี้เป็นพระผงสมเด็จ ที่ลูกศิษย์สร้างถวายเมื่อตอนที่หลวงปู่ย้ายกลับไปพักอยู่ที่วัดทุ่งปุยแล้ว... เมื่อปี 2545 ครับ
จำนวนสร้างไม่ทราบแน่นอน แต่ท่านพระครูเจ้าอาวาสกะด้วยสายตาว่ามีประมาณ 5000 องค์ และมีส่วนหนึ่งที่โรยพลอยสีแดง (พลอยกินบ่อเสี้ยง) บริเวณด้านหน้าองค์พระครับ
พระสมเด็จรุ่นนี้ เป็นพระแจกล้วนๆ เลยครับ ไม่มีให้เช่าบูชา
เหลือมาจนถึงช่วงงานพิธีพระราชทานเพลิงศพหลวงปู่ จำนวนหนึ่ง
ก็เลยเอามาแจกในงานด้วย แป๊บเดียวก็หมดครับ...

 

สวัสดีครับ อ้ายไก่สุดหล่อ

ขอยืมตะกรุด นะจังงัง ซักช่วงหนึ่งสิครับ

ช่วงนี้เย็นมา โดนว๊าก ทุกวัน

เอิ้กๆๆๆๆ

 

เป็นรุ่นนี้แหละครับ มีพลอยสีแดงด้านหน้าและยังมีเกศาติดอยู่ด้านหลัง หลายเส้นใส
ดังแก้ว.......

 

โต้งเอ๊ยยย...

เรื่องว๊ากอ่ะ อย่าไปซีเรียส... มันเป็นแค่ประเภณี
อีกไม่กี่วันก็จบ...

ให้มันเข้าหูซ้าย... ทะลุหูขวา... ให้ทำอะไรก็ทำ...
ใหพูดอะไรก็พูด... ตั้ง auto pilot ไว้
ไม่ต้อง emotional กับคำพูดพี่ว๊ากหรอกน้องเอ๋ย
ปิดห้องเชียร์เมื่อไหร่เดี่ยวก็รู้

อิอิ...
ขึ้นดอยเสร็จแล้วค่อยไปทัวร์วัดกันนะ

 

สวัสดีครับคุณมากับพระ แลคุณธีรยุทธ ผมเป็นคนเมือง ตอนนี้อยู่ปทุม ก็พอรู้ล้านนาบ้างเล็กน้อยอาศัยใจรัก และต้องขออภัยที่ยกโฉลกดาบมาโดยไม่ใด้บอกที่มา ผมเอามาจาก โลกล้านนา กับ อุณมิลิต แต่คนเขียนคนเดียวกันหรือเปล่า ข้อ ซื้อม้า จะแตกต่างกัน คือ ม้าผอม กับ ม้าปอน ตามปักตืน ปั๊บสา แลใบลานเป็นม้าปอน(ขาว)ทำให้ผมจินตนาการไปถึงม้าเทศ แลม้าสีมอก555 ผมสนใจตำราล.ป ครูบาอิน ที่คูณธีรยุทธนำมาโชว์ เป็นยันต์เทียน แลคาถาสั๊ปปะ เห็นแล้วอดชื่นชมไม่ใด้ครับ

 

ที่ผมสนใจในพระเวทย์ล้านนาเพราะตอนนี้ได้เริ่มศึกษาในสายของหลวงปู่ครูบาสิงห์โต ครูบาวงศ์ ครูบาสุรินทร์ และครูบาชุ่ม รวมถึงแนวเสน่ห์เมตตาแบบครูบาวังและราหูครูบานันตา หลังจากที่ได้ศึกษาในสายภาคอื่นๆมาบ้างแล้ว

 

เอาปั๊ปตำรามายั่วอีกคนแล้ว ขอชื่นชมนะครับ ผมศึกษาสายเมืองงาช้างดำครับ รู้เล็กน้อย เห็นวิชาเสน่ห์ที่โชว์แล้วน้ำยายใหย สิปปคุณบรรพชนมีผู้สืบทอดน่าดีใจนักแล

 

ในสายครูบาอินผมก็ได้ศึกษากับท่านบ้างแต่เป็นเรื่องกรรมฐาน เนื่องจากในขณะที่เจอท่านนั้นผมอยู่กับหลวงปู่ชม วัดโป่ง(ศิษย์หลวงพ่ออี๋ วัดสัตหีบ) วันนั้นวันที่เสกพระพุทธรัศมีพรหมรุ่นแรก(ถ้าจำไม่ผิด)ที่บ้านลุงหมอ หลังจากพักยกในการเสกผมได้ถามหลวงปู่ชมว่าใครเก่งสุด หลวงปู่ฯบอกว่าตาแก่นั่นแล้วก็ชี้มือไปที่ธรรมาสหนึ่งที่บังเอิญมีผู้เฒ่าในคณะยืนคอยอุปัฐากพระเกจิอยู่ ผมก็ถามว่าลุงคนนั้นนั่นนะ หลวงปู่ชมบอกว่าไม่ใช่ ตาแก่นั่นน่ะ แล้วก็ชี้ระบุถึงครูบาอิน พร้อมกับบอกว่าตาแก่นั่นสำคัญ ผมก็ถามต่อว่ารังสีสีอะไร?ท่านตอบว่าสีเขียวธาตุลม ให้ไปกราบท่านซะ พอผมไปกราบหลวงปู่ครูบาอิน ท่านก็เป่าหัวผม แล้วท่านก็รู้ทันทีว่าผมฝึกปฏิบัติอยู่ ท่านก็สั่งให้ขึ้นไปหาที่เชียงใหม่ จากนั้นก็ได้รับการแนะนำให้ไปหาหลวงปู่ครูบาสิงห์โต ต่อมาภายหลังนี้ได้ไปสนิทสนมกับอดีตพระเลขาครูบาพรหมจักรจึงได้ดูปั๊ปสาหลายสำนักที่หนานได้รับมาเก็บรักษาไว้เลยเริ่มชอบวิชาทางเหนือ ในที่สุดก็มีเหตุประหลาดให้ได้มาอุปัฐากอุปถัมภ์หน่อเนื้อเชื้อไขครูบาชุ่มอีก(อ.ผู้สอนอรูปฌาณ๔ให้ลุงหมอ) จึงได้ศึกษาปั๊ปสาจากท่าน....

 

ขอโทษด้วยน่ะครับ.....โชว์ไม่ได้เพราะ ถวายตุ๊เจ้า....ทำการหล่อพระเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ...:z2.

 

ขอบคุณมากครับที่คิดถึงกัน....เพราะเรามีครูบาอาจารย์องค์เดียวกัน
ต้องขอโทษคุณธีระยุทธด้วยน่ะครับที่ไม่สามารถโทรหาคุณได้ ...เพราะผมอยู่ต่างประเทศครับ...เดี๋ยวให้ผมกลับเมืองไทยก่อน...ผมจะไปเยื่ยมคุณและเลี้ยงข้าวสักมื้อเป็นงัย....ผมยังจำคำของหลวงปู่อยู่จนบัดนี้...ท่านว่ามาขึ้นขันธ์กรรมฐาน...ทำไมไม่ไปหาอาจารย์ทอง...คราวหน้าผมต้องหาเวลาไปกราบท่านให้ได้...เพราะไม่เคยไปกราบท่านเลย....ท่านต้องมีดีเป็นแน่ไม่งั้นหลวงปู่คงไม่กล่าวถึง....

 

เห็นปั๊บสา แล้วน้ำลายไหลเหมือนกันครับ

 

ของท่านหนานก็ใช่ย่อยซะเมื่อไหร่ หละครับ เหอๆๆ

 

โมทนาบุญด้วยครับ

 

มีของหลวงปู่ชม มาเป็นวิทยาทานบ้างไหมครับ
รุ่นน้องๆ ไม่ค่อยมีใครรู้จักหลวงปู่ชม วัดโป่ง