นางในฝัน

Ong · 22 พฤษภาคม 2009

วิชาศีลธรรมในสมัยที่ผมยังเป็นนักเรียนค่อนข้างน่าเบื่อ ยังโชคดีที่มีตำนานสนุกๆ แทรกเข้ามาบ้าง ดังเช่นเรื่องนี้

ปุณณวัฒนกุมารเป็นบุตรชายของเศรษฐีคนหนึ่งในเมืองสาวัตถี พ่อแม่อยากให้แต่งงาน แต่แกไม่ยอมแต่งเสียที เมื่อทนรบเร้าไม่ได้ ก็ตั้งข้อเสนอว่าหากหาหญิงสาวที่มีคุณสมบัติห้าอย่างนี้มาได้ เขาจึงจะยอมแต่งงาน

สเป็คฯที่ว่านี้เรียกว่า “เบญจกัลยาณี” อันได้แก่

1 เกสกลฺยาณํ ผมงาม คือ หญิงผู้มีผมยาวถึงสะเอว และปลายผมงอนขึ้น

2 มงฺสกลฺยาณํ เนื้องาม คือ หญิงผู้มีริมฝีปากแดงดุจผลตำลึงสุกและเรียบชิดสนิทกันดี

3 อฏิกลฺยาณํ กระดูกกงาม คือ หญิงผู้มีฟันสีขาวประดุจสังข์และเรียบเสมอกัน

4 ฉวิกลฺยาณํ ผิวงาม คือ หญิงผู้มีผิวกายงามละเอียดสวยงาม

5 วยกลฺยาณํ วัยงาม คือ หญฺงผู้ที่แม้จะคลอดบุตรกี่ครั้ง ก็ยังคงเต่งตึงไม่หย่อนยาน (ไม่รุ้ว่าดูออกอย่างไร)

อืม ! ขอไม่มากเลยนะ สังเกตว่าทั้งห้าข้อเป็นคุณสมบัติทางกายภาพทั้งสิ้น

ตำนาน เล่าต่อไปว่า ฝ่ายพ่อแม่ก็ไม่ย่อท้อ ส่งพราหมณ์ไปเป็นแมวมองค้นหาหญิงสาวตามสเป็คฯนี้จนพบเข้าคนหนึ่งในเมองสาเก ต ชื่อนางวิสาขา ยามนั้นนางวิสาขาพร้อมทั้งหญิงบริวารออกมาเที่ยวเล่นกัน ฝนเทลงมาอย่างหนัก หญิงบริวารทั้งหลายพากันวิ่งหลบฝนเข้าไปในศาลา แต่นางวิสาขายังคงเดินด้วยฝีเท้าปกติ

พราหมณ์แมวมองรู้สึกแปลกใจยิ่ง ถามนางว่า “ทำไมเธอจึงไม่วิ่งหลบฝนเหมือนกับหญิงคนอื่นๆ ?”

คำตอบของนางคือ “เป็นหญิงสาววิ่งแล้วดูไม่งาม หากหกล้มอาจเสียโฉมพิการ หมดคุณค่าไป” (ความจริงนางตอบยาวกว่านี้มาก)

แสดง ว่านางวิสาขาไม่เพียงแต่สวย ยังฉลาดด้วย นับว่าเป็นความโชคดีของปุณณวัฒนกุมารที่นางวิสาขามิได้กำหนดสเป็คฯของ “เบญจบุรุษ” ด้วย

ก่อนส่งตัว บิดาของนางวิสาขาเรียกนางไปให้โอวาทสิบประการ

1 ไฟในอย่านำออก คืออย่านำความไม่ดีของพ่อผัวแม่ผัวและสามีออกไปพูดให้คนภายนอกฟัง

2 ไฟนอกอย่านำเข้า คือเมื่อคนภายนอกตำหนิพ่อผัวแม่ผัวและสามีอย่างไร อย่านำมาพูดให้คนในบ้านฟัง

3 ให้แก่คนที่ควรให้เท่านั้น คือให้แก่คนที่ยืมของไปแล้วแล้วนำมาคืน

4 ไม่ให้แก่คนที่ไม่ควรให้ คือไม่ให้แก่คนที่ยืมของไปแล้วไม่คืน

5 ให้ทั้งเก่คนที่ควรให้และไม่ควรให้ คือเมื่อมีญาติมิตรผู้ยากจนขอความช่วยเหลือพึ่งพาอาศัย จะให้คืนหรือไม่ให้คืน ก็ควรให้

6 พึงนั่งให้เป็นสุข คือไม่นั่งในที่กีดขวางพ่อผัว แม่ผัวและสามี

7 พึงนอนให้เป็นสุข คือไม่ควรเข้านอนก่อนพ่อผัว แม่ผัวและสามี

8 พึงบริโภคให้เป็นสุข คือควรควรจัดให้พ่อผัว แม่ผัวและสามีบริโภคแล้ว ตนจึงบริโภคภายหลัง

9 พึงบำเรอไฟ คือให้มีความสำนึกอยู่เสมอว่า พ่อผัว แม่ผัวและสามีเป็นเหมือนกองไฟ และพญานาคที่ต้องบำรุงดูแล

10 พึงนอบน้อมเทวดาภายใน คือให้มีความสำนึกอยู่เสมอว่าพ่อผัวแม่ผัวและสามีเป็นเหมือนเทวดาที่จะต้องให้ความนอบน้อม

เชื่อ แน่ว่าตัวละครในภาพยนตร์และละครโทรทัศน์ในสมัยหนึ่งที่ว่าด้วยการต่อสู้ ระหว่างแม่ผัว - ลูกสะใภ้คงไม่เคยปฏิบัติตามโอวาทสิบประการนี้ แม่ผัวกับลูกสะใภ้จึงทะเลาะกันในละครมานานนับสิบปี

หลายคนในสมัย นี้คงบอกว่า โอวาทสิบประการนี้เข้าข่ายละเมิดสิทธิสตรอย่างยิ่ง เป็นการอบรมสร้าง “ ช้างเท้าหลัง ” ย่างแท้จริง พูดสั้นๆ คือบทบาทของหญิงเป็นเพียงทาสรับใช้ชายเท่านั้น

ทว่าเราคงใช้ข้อแม้ ทางสังคมในยุคอินเตอร์เน็ตเป็นมาตรวัดพฤติกรรมวคนในสมัยกว่าสองพันปีก่อนไม่ ได้ คำถามที่น่าสนใจมากกว่าคือ เมื่อ พ.ศ. นี้มีข้อใดในโอวาทสิบประการนี้ที่ยังใช้ได้หรือว่าล้าสมัยไปหมดแล้ว ??

ดูเหมือนเหลืออยู่ไม่กี่ข้อที่ว่าด้วยการไม่เป็นคนขี้นินทาและมีเมตตา

ส่วนการที่บริโภคอาหารหลังสามีและพ่อผัว แม่ผัว ออกจะเป็นเรื่องที่ไม่ส่งเสริมความสัมพันธ์ที่ดีในครอบครัวอย่างไรพิกล

สังคมปัจจุบันต้องการ “ โอวาทสิบประการ ” เสมอ แต่มันเปลี่ยนไปตามปัจจัยต่างๆ

ใน สภาพสังคมที่เงินทองหายาก ภรรยาจำนวนมากต้องออกไปทำงานนอกบ้านอีกแรงหนึ่งด้วย กระนั้นสามีหลายคนยังคาดหวัง (ด้วยความโลภ) ว่า บทบาทของ “ เบญจกัลยาณี ” ต้องไม่ลดลง พูดง่ายๆ ว่า หญิงสาวนอกจากต้องทำงานนอกบ้านมาช่วยด้านการเงินแล้ว ยังต้องเลี้ยงลูก ดูแลเรื่องการกินอยู่ ซักผ้า ล้างจานด้วย ฯลฯ จึงจะเป็นยอดภรรยา (น่ารังเกียจจิต)

ผ่านมาหลายปี สเป็คฯ ของผู้ชายเราไม่เคยเปลี่ยนเลยคือเอาแต่ได้จริงๆ !!

อาจจะจริงอย่างที่คนโบราณว่า เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก เพราะโลกนี้ยังเป็น “ ปิตาธิปไตย ” จริงๆ

ชาย ยังคงคาดหวังว่าหญิงต้องเป็นคนดูแลตนส่วนหญิงจำนวนหญิงจำนวนไม่น้อยก็ตกอยู่ ในกับดักของความเชื่อที่ว่า ต้องเอาใจชาย มิฉะนั้นเขาอาจเปลี่ยนใจ (เป็นความคิดที่โง่มากนะ)

การเอาใจส่วนหนึ่งก็คือการรักษาสภาพร่าง กายของตนเองให้มีเสน่ห์ยวนใจเสมอๆ เราก็จึงยังเป็นสังคมที่เต็มไปด้วยยาลดความอ้วน การดูดไขมันเพื่อเอาใจชาย ด้วยความเชื่อว่าสิ่งเหล่านี้มัดใจชายได้

แต่ หาก “ คุณค่า ” เหล่านี้เป็นตัวมัดใจชายจริง หญิงสาวเหล่านั้นจงระวังด้วยว่า วันหนึ่งเมื่อสเป็คฯนี้หมดอายุ เขาก็ไปหาคนใหม่ได้

คุณค่าของหญิงไม่น่าจะใช่(ไม่ใช่เลยแหละ)การมีริมฝีปากแดงดุจผลตำลึงสุก ฟันสีขาวประดุจสังข์ หรือการที่คลอดลูกกี่ครั้งยังเต่งตึง

“ เบญจกัลยาณี ” น่าจะหมายถึงคนที่ยืนหยัดเคียงค่าสามี ไม่ใช่เดินตาม เป็นเพื่อนไม่ใช่ทาส เอาใจแต่ไม่ตามใจ อ่อนน้อมแต่ไม่อ่อนแอ

เพราะสเป็คฯทางกายหมดอายุเร็วกว่าสเป็คทางใจนัก
จากหนังสือ “ความฝันโง่ๆ” ของวินทร์ เลียววาริณ

เรื่อง นางในฝัน (หน้า 137-140 )

Ong · 22 พฤษภาคม 2009

<object width="300" height="110">

<embed src="http://media.imeem.com/m/rLVzXpv3Eo/aus=false/" type="application/x-shockwave-flash" wmode="transparent" width="300" height="110"></object>
<form method="post" action="http://www.imeem.com/embedsearch/" style="margin: 0pt; padding: 0pt;"><input name="EmbedSearchBox" type="text"><input value="Search" style="font-size: 12px;" type="submit">
</form>

นางในฝัน - Sqweez Animal

นางในฝัน : SQWEEZ ANIMAL
วันสุดท้ายต้องหลับทุกครา ฉันยังมัวหลับตา
ไม่ลืม ไม่ตื่น จากฝันที่เธอให้ไว้

* เธอคือทุกๆอย่าง ที่ฉัน ฝันไว้มาแต่ไกล จะตื่นจากฝันได้อย่างไร
จะทำทุกๆทาง เพื่อรั้ง ฉันจะฝันต่อไป อยู่อย่างนั้น

จบลงแล้วฉันยังไม่ตื่น ฉันยังคงจะฝืน
ฝันต่อ เพื่อรอ จะพบเจอเธออีกครั้ง

(*)

นางในฝันจะหายไป ถ้าฉันลืมตาขึ้นเมื่อใด
ฉันทำได้เพียงแต่ นอนอยู่อย่างนั้น และคอยฝันจะเจอเธอใหม่

ฉันจะจำเพื่อเธอ

จะทำทุกๆทาง เพื่อรั้ง แม้ว่าเธออยู่ไกล อยู่ในฝัน ครั้งนั้น