ร่วมทำบุญกับกองทัพพระศรีอารย์สร้างพระประธานเจดีย์อุโบสถสิบที่สร้างวัดหลายที่แจกซีดีธร

ร่วมทำบุญกับกองทัพพระศรีอารย์สร้างพระประธานเจดีย์อุโบสถสิบที่สร้างวัดหลายที่แจกซีดี

ร่วมทำบุญกับกองธรรมพระศรีอาริย์ฯประจำปี2549
ติดต่อ 022615751,022615227,016149382
รายงานผลปี2548 ดังนี้
กองธรรมพระศรีอาริย์ฯ รายงานผลการไถ่ชีวิตโค-กระบือ ปี 2548

เรียน ท่านผู้ร่วมบริจาคทุกท่าน

ผมเดินทางออกจากกรุงเทพฯ คืนวันอังคารที่ 15 มีนาคม 48 ประมาณ หนึ่งทุ่ม ถึงลำปางตีสอง เข้าพักที่โรงแรมเอเชียกลางเมืองลำปาง เช้าวันพุธที่ 16 มีนาคม 48 เวลา 9.00 น. ผมเข้าไปกราบนมัสการหลวงพ่อสุนทรมุนี เจ้าอาวาสวัดบุญวาทย์วิหาร อ.เมือง จ.ลำปางถึงเรื่องการไถ่ชีวิตโคกระบือและปรึกษาเรื่องการก่อสร้างห้องสมุดธรรมะ เพื่อใช้เป็นศูนย์ศึกษาค้นคว้าทางพระพุทธศาสนาของจังหวัดลำปาง ซึ่งจะได้เล่าให้ทุกท่านฟังภายหลัง
หลังจากนั้นได้เดินทางออกจากวัดมาพบกับอบต.จำนง จำรัสศรีที่ถนนสายลำปาง-เชียงใหม่ บ้านง้าว หมู่ 7 อ.ห้างฉัตร จ.ลำปาง เพราะเป้าหมายคือโรงค่าฆ่าสัตว์ของนายประพันธ์ มูลทรายคำ ซึ่งเป็นโรงเดียวกับปีที่แล้ว ให้คุณจำนงค์ ติดต่อรถ 6 ล้อ 2 คัน เพื่อเตรียมขนวัว มารออยู่ที่ปั๊มคาลเท็กซ์ทางเข้าหมู่บ้าน เราเข้าถึงโรงฆ่าสัตว์นายประพันธ์ มูลทรายคำ 10.57 น. ตรงกับโจโรฤกษ์พอดี (ฤกษ์แย่งชิงตัวประกัน) ผมกับคุณจำนงค์เข้าไปพบกับเจ้าของโรงฆ่าสัตว์ ในคอกมีวัวหนึ่งฝูง นับได้ 23 ตัว เป็นวัวท้องแก่ 3 ตัว มีลูกคลอดแล้วติดแม่อีก 3 ตัว แม่ 2 ตัว มีลูกติด 1 ตัว ท้องแก่ 1 ตัว รวมทั้งหมดในคอกมีวัว 23 ตัว 3 ตัว รวม 26 ตัว มีท้องแก่ติดมา 1 ตัว วัว 3 ตัว เท่ากับได้ทั้งสิ้น 30 ชีวิตพอดี ผมต่อรองราคาได้ดีสำหรับปีนี้ 255,000 บาท ราคาวัว ที่เราซื้อจากโรงฆ่าสัตว์ไม่มีกฎเกณฑ์ ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยหลายอย่าง ตัวเจ้าของโรงฆ่าสัตว์เป็นสำคัญ เราพอรู้ระดับราคาของวัว ก็ทำให้มีน้ำหนักในการต่อรองราคา และเวลาที่ซื้อขายเป็นช่วงเช้า เขาได้กำไรจากการขายให้เราแล้วมีเวลาไปหาซื้อวัว มาทดแทนสำหรับที่จะฆ่าตอนเย็น โรงนี้ฆ่าวันละ 2 เวลา เช้า 2-3 ตัว เย็น 2-3 ตัว หากเป็นเทศกาลจะเพิ่มขึ้นเป็น 2-3 เท่า เหตุที่ผมมุ่งมาโรงนี้เพราะบอกราคาไม่สูงเกินไป โดยเฉพาะปีนี้ ผมไม่ได้ประชาสัมพันธ์ทางสือโลกทิพย์ เพียงแต่ส่งจดหมายให้สมาชิกประมาณ 1,000 ฉบับใช้เวลาหนึ่งเดือนมีตอบรับส่งมาทางธนาณัติ และโอนเงินเข้าบัญชีประมาณ 200 คนเศษ โอนเงินบริจาคปีนี้ 274,000 บาท ซึ่งจะชี้แจงรายละเอียดอีกครั้ง ผมนัดผญบ.และผช.ผญบ.หมู่ 9 กับ อบต.ไว้ที่วัดบ้านขอใต้ให้เตรียมสถานทีไว้ให้พร้อม ตกลงราคากับโรงฆ่าสัตว์ได้ รีบขนวัว ขึ้นรถ ซึ่งทุลักทุเลพอสมควร มีแม่วัวท้องแก่ตัวหนี่งไม่ยอมขึ้นรถ คนขับเอาเชือกผูกเขา ไฟช๊อต ดึงหางกันหางจนหัวสั่นก็ไม่ยอมลุก ผมต้องเอาน้ำฉีด และช่วยกันเอาไม้ไผ่งัดดึงขึ้นรถจึงสำเร็จ ด้วยความลำบากทำให้ได้คิดว่า สัตว์เหล่านี้มีกรรมหนักไม่เท่ากัน แม้มีคนมาช่วยให้รอดชีวิตก้ยังมีอันต้องถูกทำร้ายให้เจ็บปวดก่อนจะรอดตายบางตัวก็ขึ้นรถโดยดี บางตัวก็ถูกตีหนักเบาไม่เท่ากัน มีแม่วัวตัวนี้หนักที่สุด ปล้ำอยู่เกือบครึ่งชั่วโมงจึงสำเร็จ
เราขนวัว ขึ้นรถเสร็จ รีบมุ่งหน้าเข้าอำเภอเมืองปาน ถึงวัดประมาณบ่าย 2 โมง ทำพิธีแจกด้วยการจับฉลาก เนื่องจากคนที่แสดงความจำนงขอรับ ซึ่งผ่านการคัดเลือกแล้วมี 31 คน แต่วัว มีจำนวนให้จับฉลากได้ 26 คน หลังจากจับฉลากเสร็จสิ้น ผมได้นำจดหมายพร้อมรายชื่อผู้บริจาคทุกคนมาเผากลางแจ้ง ชุมนุมเทวดา ตั้งจิตอธิษฐาน อัญเชิญพยาพยมราชมาเป็นสักขีพยานในการบำเพ็ญกุศลครั้งนี้ ฝากแม่ธรณี แม่คงคา แม่พระพาย แม่พระเพลิง นำกุศลนี้ไปให้เจ้ากรรมนายเวรและผู้มีพระคุณของเรา น้อมถาวยบุญกุศลทั้งหมดต่อพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ พระโพธิสัตว์ทุกพระองค์ พ่อแม่ครูอาจารย์ ผุ้มีพระคุณทั้งที่ระลึกได้และระลึกมิได้จนหมดสิ้น การเดินทางไปซื้อในทุกๆคราว ผมจะตั้งจิตอธิษฐาน ขอให้ได้พบกับวัว ที่เคยเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเรามา จะได้เกิดการอโหสิกรรมต่อกัน เคยมเป็นผู้มีพระคุรต่อเรา และเป็นผู้มีบุญบารมี คือพระโพธิสัตว์มาเกิดใช้กรรม ซึ่งจะทำให้ได้กุศลมากกว่าวัว ทั่วไปเป็นร้อยเป็นพันเท่า
ทำไมจึงต้องมุ่งมาปล่อยวัว ที่นี่ 3 ปีซ้อน? เนื่องจากว่าอำเภอเมืองปาน โดยเฉพาะตำบลขอมีสภาพภูมิประเทศที่เหมาะแก่การเลี้ยงสัตว์พวกนี้ มีแม่น้ำลำธาร คลองหลายสายไหลผ่าน ประชาชนปลูกไร่ข้าวโพด และมีทุ่งหญ้าที่เป็นอาหารอันอุดมสมบูรณ์อยู่มาก ไม่แห้งแล้ง ที่สำคัญที่สุด คือ มีบุคลากรที่มีอุดมการณ์เดี่ยวกันเป็นกำลังหลักที่จะสืบต่อภารกิจในการดูแลวัว ที่แจกไปให้เป็นไปตามข้อตกลงอย่างแท้จริง ซึ่งมีหลักการใหญ่ๆอยู่ว่า มีการลงทะเบียนถ่ายรูปเป็นหลักฐาน มีผู้รับรองคือ ผู้ใหญ่บ้านต้องร่วมชดใช้หากทำผิดข้อตกลง มีการทำสัญญายืม สามารถเอาคืนได้ตลอดเวลา หากพบว่า ดูแลไม่ดี หรือทรมานสัตว์ ห้ามฆ่าหรือขาย หรือแกล้งทำให้ตาย ตายแล้วต้องฝัง มีการชันสูตรโดยสัตว์แพทย์ ป่วยก็ต้องแจ้ง ทำผิดข้อตกลง ปรับตัวละ 2 หมื่นบาท ผมขอชี้แจงการไถ่ชีวิตโคกระบือตั้งแต่ปี 46-48 ดังนี้
ปี 46 เราได้มา 13 ตัว มีลูก 5 ตัว ตาย 1 ตัว คงเหลือ = 17 ตัว
ปี 47 เราได้มา 28 ตัว มีลูก 10 ตัว ตาย 1 ตัว คงเหลือ = 37 ตัว
ปี 48 เราได้มา 26 ตัว มีท้องติดมา 4 ตัว = 30 ตัว รวม 3 ปี = 84 ตัว
ผมอยากบอกว่าทุกคนที่ร่วมบริจาคมาตั้งแต่ปี 46 จนถึงปัจจุบันว่า สัตว์เหล่านี้ที่เราให้ชีวิตใหม่กับเขา นอกจากรอดชีวิตแล้ว เขาอยู่อย่างมีความสุขทุกตัว เนื่องจากมีการดูแลที่ดี อาหารอุดมสมบูรณ์ วัว ที่เราซื้อมาใหม่ๆ ส่วนใหญ่ผอม แต่จากการตรวจเยี่ยมวันรุ่งขึ้น 17 มีนาคม 48 ผมตระเวนดูหลายบ้านที่ได้รับไปปีก่อนๆ อ้วนท้วนสมบูรณ์จนจำไม่ได้