ผีไม่มีหัวในห้องน้ำ

เรื่องนี้เป็นเรื่องผีเรื่องแรก และครั้งแรกที่แฟนเจอ
ในระหว่างสัมภาษณ์แอบมีทะเลาะกันนิดนึ่ง 555+
แฟนชื่อนัทนะคะก็จะเรียกนัทละกัน
ขอท้าวความซักนิดนะคะ เดิมบ้านนัทอยู่พระรามเจ็ด หลังพระนครเหนือ
สมัยนั้น นัทอายุ 7 ขวบ แถวๆนั้นยังเป็นบ้านสวนอยู่
บ้านเป็นบ้านสองชั้น ห้องน้ำอยู่ชั้นล่าง เป็นห้องเล็กๆ ประตูไม้
ถ้านั่งบนโถส้วม จะเป็นคอห่านยกพื้นสูง
ขวามือมีอ่างน้ำ 4เหลี่ยมแบบก่อบล็อคสูงเท่าพื้นคอห่าน
เวลาประมาณตี 2 กว่า นัทก็ปวดท้องเข้าห้องน้ำ
เลยลุกมาเข้าห้องน้ำ และระหว่างทำการระบายของเสีย
มืออยู่ไม่สุข หยิบขันน้ำตักน้ำเล่น3-4 ขันแรกไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่พอขันที่ 5หรือ 6นี่แร่ะ ก็มีเรื่องให้สยอง
พอตักน้ำขึ้นมาได้ นัทก็เอามาถือไว้ข้างหน้าแล้วก้มลงมองในขัน
แต่สิ่งที่เห็นในขันคือ มีคนนั่งอยู่ข้างๆทางขวามือ (ตรงถังน้ำนั่นแร่ะ)
นัทเลยค่อยๆเหลือบตามองไปทางขวา สิ่งที่เห็นคือ เท้าที่ลอยอยู่บนถังน้ำ
แต่ลอยในระดับเดียวกับคอห่าน ซึ่งจะสูงกว่าบล็อคถังน้ำนิดหนึ่ง
นัทเลยค่อยๆ หันกลับมาทางเดิม แล้วค่อยๆขยับขันตะแคงไปทางขวา
(ย้ำมาอย่างดีว่าค่อยๆขยับจริงๆ)
พอตะแคงขันไป เจอเป็นผู้ชาย ไม่มีหัว เลือดไหลเป็นทางลงมาถึงกลางลำตัว
ในลักษณะนั่งยองๆ นุ่งผ้าเตี่ยวแบบคนสมัยบางระจัน และไม่ใส่เสื้อ
นัทไม่รุ้จะทำยังไง ก็ได้แค่ค้างอยู่อย่างงั้นrabbit_scary
แต่ เขาคนนั้นก็ไม่ได้ทำอะไรนัทนะ นั่งอยู่แบบนั้นเหมือนกัน
นั่งแบบนั้นอยุ่นานมาก จนผ่านไปราวๆเกือบ ตี 4
ปู่เลยลุกมาตาม (คาดว่าปู่น่าจะสะดุ้งตื่นมาแล้วรุ้สึกได้มากกว่า
เพราะถ้าปู่รู้ตั้งแต่ต้น ปู่ก็น่าจะมาตามไวกว่านี้แล้ว)
ปู่ลงมาพร้อมกับมีดหมอ พอถึงหน้าห้องน้ำ ปู่ก็เรียก นัท หนเดียว
พอนัทไม่ตอบ เลยถีบประตูเข้ามา แล้วปู่ก็บอกให้นัทรีบๆออกไป
ระหว่างที่กำลังจะเดินออกไป นัทหันกลับไปมอง เขาคนนั้นได้หายไปแล้ว
ระหว่างที่กำลังเดินขึ้นห้อง ผ่านหน้าต่าง นัทก็ชะโงก หน้าไปทางหน้าบ้าน
เห็น คนนั้น คนเดิม ยืนอยู่หบ้าบ้านชี้นิ้วขึ้นมาที่นัท
นัทเลยเรียกปู่ดู ปู่ก็ยกมีดหมอขึ้นแล้วร่ายคาถาอะไรซักอย่าง
จากนั้น ผีก็หายไป แล้วปู่ก็ให้กุมารมาแขวนคอองค์หนึ่ง
แต่ปัจจุบันกุมารนี้ไปอยู่กับญาติทางใต้แล้วค่ะ​

ปู่นัทเป็น ตำรวจรักษาพระองค์ของสมเด็จย่าค่ะ (ไม่รุ้เรียกว่าอะไร)
ก็คือปู่จะมีของเยอะค่ะ ก็บางส่วนนัทก็ยังเก็บไว้ที่บ้าน แต่ปัจจุบัน
ย้ายมาอยู่ที่ท่าน้ำนนท์ค่ะ (หน้าวัดทินกร)
เด๋วไว้พรุ่งนี้จะสัมภาษณ์เรื่องต่อไปมาเล่าค่ะ
จะพยายามเล่าตามเหตุการณ์ไหนเกิดก่อน (แต่คิดว่านัทคงจำได้ไม่หมด)
อ่านแล้วไม่หวาดเสียว (เพราะคนเล่าไม่มีอารมณ์จะหวาดเสียว จะรีบไปนอน)
ก็อย่าบ่นนะคะ 555+
อีกอย่างเขียนเล่าไม่เก่ง ปกติเขียนเอง งงเองค่ะ​

 

งง อ่ะครับ มันสั้นไปหน่อย

 

สงสัยว่าทำไมเค้าถึงชี้หน้าเราคะได้ถามคุณปู่หรือเปล่า คือ งงว่าแบบนี้เค้าไม่ได้มาแค่ขอส่วนบุญน่ะสิ

แง แง เจอแบบนี้เป็นเราอ่ะอย่างหลอนเลย T______T

 

ผมก็เรียนพระจอมเกล้าพระนครเหนือ เช่าหออยู่กับเพื่อนหลังพระจอม กับที่หมู่บ้านพิบูลย์ ข้างพระจอม เคยเจอแปลกๆ เหมือนกัน เพราะต้องเดินผ่านสวนชาวบ้าน กลับหมู่บ้านตอนดึกๆ คนเดียวด้วย ตอนแรกเสียวหลังมากๆ เดินบ่อยๆ ชินไปเอง แต่ที่กลัวที่สุดคือ กลัวเหยียบขี้หมา อิอิ

 

เค้าก็คงจะปวดเหมือนกัน แต่รอนัท นานเลยโกรธ ก็มัวแต่เล่นน้ำอยู่ได้

 

ตอนสัมภาษณ์ อีคนถูกสัมภาษณ์กำลังง่วงอย่างแรง
ทะเลาะไป 1รอบ 555+ เลยไม่เซ้าซี้เยอะ ปล่อยนัทไปนอน
ณ ปัจจุบันยังไม่ได้ถามเรื่องต่อไป เลย

แต่ทุกวันนี้ยังเจออยู่ นัทเป็นทาหรเกณฑ์คนจน 555+
อยู่สื่องสารบางเขนค่ะ รับจ้างเข้าเวรประจำ เพราะอยู่กองร้อย
โดนใช้งายเยี่ยงทาส แง่ว พิมพ์งาน บางที่ ตี2-3 ยังนั่งพิมพ์งานอยู่
โดยที่พิมพ์ไว พอมีงานเอกสารที่ไร เลยโดนทุกที


เอาไว้ถ้ามีโอกาสจะถามมาให้นะค่ะ

ส่วนเรื่องผีเรื่องต่อไป ยังไม่รุ้ อิตานัทจะมีอารมณ์ให้สัมภาษณ์อีกเมื่อไหร่

ติดตามด้วยเด้อ อิอิ


;aa50

 

ลืมบอกไปค่ะ ปู่ท่านเสียไปนานแล้วค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ อิอิ แอบงงเล็กน้อย

 

ผมเคยเจอแต่ผีไม่มีหัวในห้องนอน

 

สาวสไบเขียว

สาวสไบเขียว
ตอนนัทอายุได้ 8 หรือ 9 ขวบนี่แระ วันนั้นที่หน้าวัดน้อย มีงาน หลังงานเที่ยวงานจนเบื่อ นัทก็เดินกลับบ้าน บ้านนัทอยู่หลังวัด เป็นบ้านสวน และสุดสวนซะด้วย กลับมาถึงบ้านก็เตรียมตัวนอน แต่ยังนอนไม่หลับ เลยเดินไปยืนที่หน้าต่าง ซักพัก มีสาวสวยหน้าตาดั่งนางในเทพนิยาย ใส่สไบเฉียงสีเขียว มีเครื่องประดับวิบวับสวยงามมาก เดินออกมาจากดงกล้วย แต่บริเวณนั้นมีทั้งต้นโพธิ์และต้นตะเคียน สาวสไบเขียวเดินออกมาจนเกือบถึงหน้าบ้านแล้วก็กวักมือเรียกนัท นัทยืนมองดูด้วยความงง ว่าดึกป่านนี้แล้วใครมาหา เลยเรียกพ่อ บอกว่ามีคนมาหา พ่อตอบกลับมาว่า ในสวนอย่างงี้ใครมันจะมา นัทเลยบอกให้พ่อมาดู แต่พ่อถามว่าอยู่ตรงไหน นัทเลยชี้ให้ดู พ่อเดินไปหยิบสร้อยพระมาสองพวง แล้วเดินลงไปหาที่หน้าบ้าน สาวสไบเขียว ถามว่า จะไปงานรำไทยของท่านขุน ไปทางไหน ทั้งๆที่ไม่มีงานนี้ มีเพียงแค่งานวัดเท่านั้น พ่อเลยบอกว่างั้นลองเดินไปดูที่หน้าวัดซิ พร้อมกับชี้ทางให้
แต่ทางที่พ่อชี้กลับเป็นคนละทาง ซึ่งเป็นทางไปศาลหลวงพ่อฤๅษีลิงดำ แต่ข้างๆกันนั้นมีศาลของเจ้าพ่ออีกองค์อยู่ด้วย สาวสไบเขียวก็เดินไปตามทางที่พ่อชี้ให้ดู แต่ทางนั้น เป็นทางตัน ซึ่งเป็นคูน้ำและดงกล้วย ซึ่งไม่สามารถเดินไปต่อได้ แต่สาวสไบเขียวเดินหายเข้าไปในดงกล้วย จากนั้นพ่อเลยให้นัทเดินเข้าบ้าน พร้อมกับไล่ให้ไปนอน
แต่พ่อยังยืนอยู่หน้าบ้าน ผ่านไปซัก 5นาที สาวสไบเขียวเดินกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับกวักมือเรียกนัทเหมือนเดิม
คราวนี้พ่อเลยเดินเข้าไปหาสาวสไบเขียวเอง แล้วคุยอะไรไม่รู้ซักพัก สาวสไบเขียวก็เดินหายไปทางเดิม พ่อก็กลับมานอน พร้อมกับบอกว่า เค้าไปแล้วเท่านั้นเอง
เหตุการณ์ตอนที่แล้วที่ถามว่า เค้ามาชี้หน้าทำไม ยังไม่มีใครรู้นอกจากปู่และคนนั้น เพราะนัทเป็นเด็กที่ว่านอนสอนง่าย ไม่ขี้สงสัยเอาซะเลย ไม่ได้ถามปู่ว่าเค้ามาทำไม และทำไมต้องชี้หน้า และเหตุการณ์ครั้งนี้ ก็อย่าได้ถามอีกเลยว่า ทำไมเค้าถึงกวักมือเรียก และทำไมเค้าถึงเดินย้อนมาอีกรอบ เพราะเจ้าของเหตุการณ์ไม่มีความสงสัยเลยจึงไม่ได้ถามพ่อว่าเค้ามาทำไม ถามแค่ว่าเค้าไปแล้วหรอเท่านั้นเอง
คนสัมภาษณ์เองยังหงุดหงิดใจ ทำไมแกไม่ถามว่ะ อิอิ มันเหมือนเรื่องมันคาใจ ทำไมมันจบแบบไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ เรื่องนี้สามารถถามที่พ่อนัทได้ แต่ไม่ทราบว่าพ่อจะยังจำได้ไหมเนี่ย 555+ เรื่องตั้งกี่ปีมาแล้ว ตอนนี้นัท 22 ตอนนั้น 9ขวบ ผ่านมา 13 ปี เหตุการณือาจจะผิดแผกไปบ้างอย่าโทษคนสัมภาษณ์ ให้โทษนัทแทน กร๊ากกกกก<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>

 

ต่อไปเรื่อง สาวโคโยตี้

 

สนุกทั้งสองเรื่องเลยค่ะ

 

มาต่ออีกนะคะ

 

น่ากลัวจังเลยครับ