เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

ขอลงรูปเบี้ยด้วยได้ไหมครับ เพื่อ ประกอบประวัติหลวงพ่อที่ พวกเราจะได้รวบรวมไว้ในวันข้างหน้าเพื่อยืนยัน สรรพคุณในเบี้ยวัดมอญ

เบี้ยนี้ตามตำรา มีสรรพคุณ เป็นฝอยท่วมหลังช้าง คนจิตถึง ถึงจะปลุกเสกได้ขลัง และมีครูแรง

ปรอทเคลื่อนที่ได้เร็ว ไวต่อพลังที่มากระทบ เมื่อใส่ในเบี้ย จะกระฉอก และเต้นไปมา จนเบี้ยสั่น พลังยิ่งแรง เบี้ยยิ่งสั่นแรง เพื่อต้านทานไว้ ไม่ให้มาใกล้ หรือ ทำอะไรคุณได้

การสั่นอาจจะเป็นการเตือนอะไรสักอย่าง หรือ มีอะไรบางอย่างมาใกล้คุณ อะไรนี้ ถ้าคุณไม่มีตาในคงตอบไม่ได้ ...แหะๆ

แต่สิ่งนั้นคงไม่สวยแน่นอนครับ

ลองเอามากำในมือน่ะครับ แล้วดูว่าเบี้ยดูดฝ่ามือคุณหรือไม่ ทำด้วยจิตสงบ และพยายามตัดอุปปาทานออกไป ลองดูน่ะครับ

 

[/IMG]


รูปเบี้ยแก้ครับ(ถ่านตอนที่ยังไม่ได้เลี่ยมครับ) จะเห็นว่ามีสองตัว เบี้ยที่ปิดทองคือ เบี้ยของผมครับ ส่วนอีกตัวเป็นของม้า สำหรับเบี้ยแก้ตัวที่ปิดทองนิ ผมได้รับคำแนะนำที่เมตตาผมจากพี่ชายท่านหนึง ว่าให้มอบให้กับคุณแม่ แล้วให้ คุณแม่เลือกให้(คุณแม่ผมติดใจตรงที่ ช่วยแก้ปวดหลังได้น่ะครับแถมยังดูดพิษตะไคร้ได้อีก อันนี้แม่เอ่ยบอกเลยว่าชอบมากทีแรกทำท่าจะยึด ไอ้เราก็หวง แต่เนื่องจากได้ปรึกษาพี่ชายท่านนึงท่านว่าให้มอบให้คุณแม่แล้วให้คุณแม่เลือกให้จะเป็นมงคลสูงสุดอีกทางนึงครับ) ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณครับ ปิดทองนี่ มาปิดเองใช่ไหมครับ ออกจากวัดไม่มีปิดทองน่ะครับ

 

เจ้าของเก่า ปิดทองมาเองแต่เดิมน่ะครับพ้ม

 

แก้พวกขาแขนชาด้วยน่ะครับ เอามาถูไปมา ลองบอกคุณแม่ดูน่ะครับ

 

เบี้ยแก้กับเบี้ยจั่น(ต่างกันอย่างไร)ดูอย่างไรครับ

 

คำตอบ

เป็นหอยคนล่ะชนิดครับ



เบี้ยแก้

จะมีเปลือกหนา สีจะเข้มกว่า จาก ส้ม แดง หรือเกือบดำ นานๆไปจะปฏิกริยากับปรอท อาจจะออกสีม่วงๆ หรือ ขาวขึ้น แต่ของแท้สีจะไม่ซีดน่ะครับ ย้ำ จะไม่ซีด ลักษณะจะกลม มนๆกว่า ตามรูป เป็นเบี้ยยอดนิยม แทบทุกสำนักจะเป็นเบี้ยแบบนี้ครับ มีหลายขนาดจากเล็กถึงใหญ่ เขื่องๆ จะนิยมแบบที่มีฟัน ๓๒ ซี่ เป็นเคล็ดอาการ ๓๒ ใส่ปรอทหนักหนึ่งบาท

แต่ถ้าเป็นสาย อ่างทอง ไม่บังคับ ตัวเบี้ย ฟัน ๓๒ และน้ำหนักปรอท เล็กใหญ่ มีสรรพคุณเหมือนกันครับ



เบี้ยจั่น

เปลือกจะบาง สีจะออกขาวๆเป็นส่วนใหญ่ ลักษณะมีเหลี่ยมมุม มีหลายขนาดเหมือนกัน เท่าที่ทราบ สายนครปฐม ไม่นิยมใช้ อาจจะเป็นเพราะเปลือกบาง ความคงทนจะน้อย อาจจะแตกหรือ ร้าวได้

สมัยโบราณจะใช้เป็นเงิน ที่เรียกว่าเบี้ยครับ

ถ้าเอาหอยทั้งสองชนิดมาวางเทียบกัน จะเห็นความแตกต่างได้ชัด

 

คนเบี้ยน้อยหอยเยอะ

อิจฉาดีไหมเนี้ยะ
เปลี่ยนรัฐบาลแล้ว คดีจบยังครับ

ไม่รู้ว่าช่วงนี้คนในเวปให้ความสนใจเบี้ยกันมากขึ้นหรือเปล่า ทำให้ศูนย์พระแห่งหนึ่ง ทำเบี้ยโหลออกมาขาย แล้วยัดให้ทางวัด ปรากฏว่า จำนวนของที่วัดกลับมีน้อยกว่าที่ศูนย์อีก..ฮ่า

ของฟรีดีกว่า ของวัดดีกว่า ของพวกเดียวกันเพื่อนกันดีกว่า
ของฟรีของลุงก็....ดีกว่า

ใกล้วันงานหลวงพ่อฯ แล้วนะครับ แล้วเจอกันครับ........(อยากชี้เป้ามาก)

 

นโยบายของดี

ของฟรี ของดี ของที่ดี ต้องได้มาฟรีๆ

ของดีๆ ต้องเจตนาแจกฟรีครับ ของดีๆ ต้องทำที่วัดครับ มีบริเวณพิธี ถ้าทำนอกวัด ของดีต้องทำโดยผู้ทรงศีลครับ

ไม่ใช่ทำจากคนงานศีลไม่ครบ เมาประจำ ของโรงงานปั้มท์มา หล่นเรี่ยราดตามพื้น คนงานเดินข้ามไปมา หล่นอยู่กับพื้นเยอะๆ เอาเท้าเขี่ยไปกองๆกันไว้ ( เห็นกับตาว่า นั่งปั้มท์เหรียญแล้วเหรียญหล่นมากับพื้น คนงานเอาเท้าเขี่ยเข้าไปรวมกันไว้ นอกจากนั้น หล่นเรี่ยราดตามพื้น หล่นตามรอยต่อซีเมนท์บ้าง ผมยังเก็บมาองค์เป็นพระเม็ดกระดุม หลวงพ่ออะไรไม่บอก แต่พิธีใหญ่ระดับจังหวัด เป็นที่นิยม พระแบบนี้ ผมนับถือเพราะมีรูปพระที่ผมเคารพ มีรูปพระพุทธ ที่ผมเคารพด้วยชีวิต แต่ผมไม่มีทางเอามาแขวนคอแน่นอน ถ้ารู้ให้ฟรีๆยังไม่อยากได้ บางอย่างรับมาเพราะเกรงใจ ได้แล้ว แจกต่อเขาไปทันที ไม่อยากเอาเข้าบ้าน กลัวเปรตมันตามมาด้วย...แหะๆ )

 

ถ้าเป็นเบี้ยเก่า สีม่วงๆ น่าจะเป็นปฏิกิริยา ของเปลือกหอย กับปรอท และกาลเวลาทำให้ม่วง แต่จะไม่สด เบี้ยแบบนี้ดูง่ายมาก แต่ให้ระวังเบี้ยซ่อมน่ะครับ พวกเบี้ยแท้แต่ปรอทหายไป ปรอทเขารั่วหายไป เขาเอาปรอทใส่ใหม่ แล้วปิดฝาเงิน แบบเลี่ยมเก่าไว้ หรือ ปิดชันนะโรงใหม่ ให้ดูลักษณะการแกะออกฝาเงิน หรือ ดูชันนะโรง ชันนะโรงเขาจะเอาไปอบ เร่งให้แข็ง จะแข็งกระด้าง ไม่ใช่แข็งตามกาลเวลา และอาจจะเป็นชันยาเรือ หรือ ชันยาเรือ ผสมผงปิดก็ได้น่ะครับ

การดูเบี้ยต้องอาศัยทักษะหน่อย ดูเยอะๆหน่อย แต่บอกตามตรงเบี้ยสายอ่างทองดูง่ายกว่าเยอะ ปัญหาคือจะอยู่ที่จะแยกหลวงพ่อยากครับ เพราะทำเบี้ยกันหลายอาจารย์ แต่ที่หลักๆก็คือ หลวงพ่อ คำ หลวงพ่อ นุ่ม หลวงพ่อ ซำ เบี้ยเหล่านี้รุ่นเก่า น่าใช้มากครับ แต่ เก็เพียบน่ะครับ ที่เห็นในเน็ต หรือ ตามแผงขายๆกัน น่ะโดนซ่ะส่วนใหญ่ แต่ถ้าแท้ดูง่าย ตัวใหญ่ๆ ราคาจะคุยกันไกล

ส่วนสายนครปฐม ผมไม่กล้าวิจารณ์ เพราะดูไม่เป็นครับ มีแต่เบี้ยอาจารย์เจือที่รับกับมือ คงดูได้แค่รักเก่า ถักเก่า เท่านั้นเอง แต่จะเป็นหลวงพ่อไหน ดูไม่เป็นจริงๆครับ ยกเว้นเบี้ยเปลือย ลายมืออาจารย์เจือ ก็จะดูง่ายหน่อยน่ะครับ

แต่เบี้ยรุ่นใหม่ เขาเอาไปขัดกับแปรงๆไฟฟ้า เร่งปฏิกิริยา หัวจะม่วง เหมือนกันแต่จะดูสดหน่อยครับ

เบี้ยหลวงพ่อทรง ใครมีในครอบครอง ก็อย่าเก็บไว้เฉยๆน่ะครับ ให้เอามาติดตัว แล้วจะทราบสรรพคุณ ว่า....ไม่ได้โม้

เบี้ยนี้ใช้รักษาอาการ ปวดเจ็บ เคล็ดยอก ได้ชงักด้วย โดยการเอามาอธิฐาน แล้วเอามาถูและกดปริเวณที่ปวดเจ็บได้ รับประกันผลลัพธ์ด้วย ขอให้เบี้ยคุณแท้เท่านั้นเองครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง วันนี้ ขอบารมีพระนักธรรมหลวงพ่อช่วยให้ทำข้อสอบได้ด้วยเทอญ สาธุ

 

อยากทราบว่าเชือกที่เอามาถักตะกรุดถักเบี้ยนี้เป็นเชือกแบบไหนครับ หาซื้อที่ไหนได้บ้าง

 

มีหลายอย่างครับ เชือกด้ายดิบ เชือกไนล่อน มีหลายสี เชือกสายร่มขนาดเล็ก ในส่วนที่ผมซื้อถวาย ผมคงไม่สามารถบอกที่ซื้อได้น่ะครับ ขอให้เป็นความลับไปพร้อมกับ การมรณะภาพของหลวงพ่อทรงครับ เพราะไม่ต้องการให้ใครทำเลียนแบบมาอีกครับ

แนะนำว่าคุณลองไปซื้อด้ายตราสมอมีทั่วไป มาลองถักเองได้ครับ การถักตะกรุดถักเบี้ยส่วนใหญ่สาย นครปฐมจะเป็นแบบนี้ครับ

 

ครับพี่พี ผมก็ติดตัวมาทำงานที่อินเดียตามที่พี่แนะนำครับ แล้วถ้าเลี่ยมพลาสติดไว้ จะเอามาถูแล้วจะได้ผลไหมครับ

 

ได้ครับ ของผมก็เลี่ยมพลาสติกเหมือนกัน ได้ผลแน่นอน ยืนยันครับ



เบี้ยตัวใหญ่ของหลวงพ่อทรงที่ผมใช้อยู่ วางบน ตารางคือ สเกลกว้าง ยาว หนึ่ง เซนติเมตร ตัวนี้ก็ยาวประมาณ ห้า เซนติเมตร เลี่ยมปลาสติกกันน้ำ จับขอบ pink gold

ข้างล่างเป็นตะกรุดเงิน หลวงพ่อจารให้ผมมาใส่ในเบี้ย ถักเชือกโดยนายหมี สูตรพระวิโรจน์ ลงรักดำ เบี้ยตัวนี้ไว้ บูชาใช้รักษาอาการต่างๆได้ แต่หลักการณ์แล้วท่านควรหาหมอถ้าอาการหนัก เบี้ยเอาไว้ใช้ในยามจำเป็น อยู่ในที่ห่างไกลหมอ ติดตัวเข้าป่าเข้าดง ไปต่างถิ่น ต่างภาษา ต่างน้ำ ต่างอาหารน่ะ เหมาะมากเลยน่ะครับ

 

ไปอยู่ที่อินเดียรัฐไหน เป็นอย่างไรบ้างครับ จะไปอยู่นานไหม ถ้าได้ไปสถานที่ ประสูติ ตรัสรู้ และปรินิพพาน ด้วยน่ะครับก็จะถือว่าเป็นโชคเลยครับ

เอาเบี้ยและพระเครื่อง คงเอาไปหลายหลวงพ่อ มีประสบการณ์อย่างไร ก็เล่าสู่กันฟังบ้างน่ะครับ

 

<CENTER>เรื่องนี้ เล่าเรื่องจาก PM ด้วยตัวของมันเอง เรื่องนี้มีคำตอบในเนื้อเรื่องแล้วครับ ผมไม่ต้องบรรยายเพิ่มแต่อย่างใด

Re: สวัสดีครับผม

</CENTER>

<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ พี เสาวภา
อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ส้มฟัก
สวัสดีครับผม พี่พี เสาวภาครับผม

ผมส้มฟักครับ เป็นสมาชิกก็นานแล้วครับผม แต่ไม่ค่อยได้โพสต์เท่าไหร่ โดยเฉพาะเกี่ยวกับกระทู้ของหลวงพ่อทรง วัดศาลาดิน

ผมก็อ่านมาเรื่อยๆครับผม ก็คิดว่าจะเริ่มศึกษาหรือแขวนบูชาพระเครื่องของหลวงพ่อยังไงดี ก็ดูตามกระทู้ของพี่พี ผมก็สรุปได้ว่า คงเริ่มที่พระผงดีๆ ราคาไม่สูงนัก และข้อยุติง่ายดูไม่ยาก ไม่ต้องเถียงกัน

คือ พระนักธรรม , พระแหวกม่าน และพระผงสี่เหลี่ยมรูปเหมือนหลวงพ่อ

ผมก็นึกอยากได้เห็นหลายองค์ แต่เหมือนยังไม่ถูกใจ คือยังไม่ใช่ของเราและแต่ละองค์ดูแล้วก็ไม่เหมือนกัน ก็นึกถึงหลวงพ่อว่าขอของผมซักหน่อยเถอะครับหลวงพ่อ ผมจะได้มาอาราธนาคุ้มครองตัวคุ้มครองใจ

ไม่น่าเชื่อ ผมเองเจอพระหลวงพ่อที่ผมถูกใจทีละรายการ คือพระนักธรรม 2 องค์ , พระแหวกม่านเนื้อหยาบๆ และพระผงรูปเหมือนหลวงพ่ออีก 2 องค์ ช่างพอดีเหลือเกิน

กราบหลวงพ่อทรงครับผม

และขอบพระคุณพี่พี สำหรับข้อมูลดีๆ ที่ลงให้ศึกษาและติดตามโดยตลอดครับผม

</TD></TR></TBODY></TABLE>

ขอนำเรื่องนี้ ลงในกระทู้ เพื่อเผยแพร่เกียรติคุณของหลวงพ่อได้ไหมครับ

</TD></TR></TBODY></TABLE>
ด้วยความยินดีอย่างยิ่งครับผม

สำหรับผม ผมคิดว่านี่คือความเมตตาของหลวงพ่อแล้วครับผม เป็นความประทับใจยิ่งใหญ่ของผมจริงๆ
<!-- / message -->

 

แฮะๆ ยินดีด้วยนะครับ ที่ได้พระสมใจ ผมเองก็เคยหาแบบท่านเลยอธิฐาน แบบที่พี่ P แนะนำ และก็ได้จริง พระนักธรรม มีเกศาหลวงพ่อ อันนี้หาอ่านได้ในกระทู้พี่ P ที่ผมเข้ามาถามเรื่องพระนักธรรม ช่วงประมาณ หน้า 20 กว่าๆได้ ตอนนั้นพอพี่ P แนะนำผมก็ลองดู แต่ทุกวันนี้ใช้ติดตัวอยู่เป็นชุดใหม่ไม่มีเกศาหลวงพ่อ เนื่องจากมีคนขอบูชา แล้วจำนวนพระไม่พอจึงต้องปลดให้เขาบูชาไปเพื่อจะได้เผยแผ่บารมีครับ แต่ตอนนี้ก็ใช้อยู่ 1 องค์

 

ลูกศิษย์หลวงพ่อท่านใดที่ PM หรือ เมล์มาหาผมตั้งแต่ต่อไปนี้เป็นต้นไป เล่าเรื่องประสบการณ์ของหลวงพ่อ ผมขออนุญาตตรงนี้เลย เรื่องนำเรื่องมาออกอากาศเผยแพร่น่ะครับ

เพื่อเป็นการเผยแพร่เกียรติคุณหลวงพ่อ ที่ชอบช่วยเหลือคน ทั่วไป แม้จะไม่เคยพบท่านหรือ เป็นศิษย์ท่านมาก่อนน่ะครับ

 

พระเนื้อผงทั้งสามพิมพ์มีข้อยุติน่ะครับ เพราะแม่พิมพ์ทำลายแล้ว ซึ่งน่าจะเป็นข้อสรุปที่จบแบบลงตัวได้อย่างหนึ่ง มีอนาคต

แต่น่าเสียดายสำหรับ อีกสี่พิมพ์ที่พิมพ์ที่วัดคือ

๑) โพธิ์เก้าใบ มีชุดที่พิมพ์ตอนท่านนอนโรงพยาบาล อย่างที่เล่า
๒) พุทธ ซ้อน แม่พิมพ์หน้าและหลัง หายไป ผมเห็นแต่ตัวกลาง เลยไม่แน่ใจว่าทำลายแล้ว หายสาบสูญ
๓) พิมพ์สิวลี ห้ามจน เจ้าของขอแม่พิมพ์กลับไป
๔) ซุ้มกอ เจ้าของขอแม่พิมพ์กลับไป

แต่ทั้งสี่พิมพ์ มีชุดปั้มท์ที่วัด หลวงพ่ออธิษฐานจิต และแจกออกไปแน่นอน ที่ขายก็น่าจะมี พวก พระสิวลี ซุ้มกอ

ชุดนี้ แยกได้จากเนื้อหา ครับ แต่บอกตามตรง ต่อๆไปคงมีข้อยุติยาก