ลักษณะที่เกิดเวลาสวดมนต์และนั่งสมาธิ

ขอขอบคุณคุณสันโดษมากเลยคะที่แนะนำและให้ความรู้ดีๆ กับสมาชิกคะ หลังจากติดตามอ่านกระทู้นี้ทำให้กลับไปนั่ง (นอนสมาธิ) อีกครั้งหนึ่ง เหตุที่ไม่นั่งเพราะว่าเวลานั่งสมาธิรู้สึกอึดอัด หายใจไม่ออก รู้สึกเหมือนกลั้นหายใจ ก็เลยใช้วิธีนอนสมาธิ รู้สึกมีสงบ มีสมาธิมากกว่า พบความสว่าง เงียบ สงบ
นอกจากนี้ก็ใช้วิธีการพยายามดูจิตด้วย ให้มีสติในปัจจุบัน ก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง ก็พยามยามต่อไปคะ

ติดตามกระทู้คุณสันโดษจากหลายๆ กระทู้ ชอบคุณสันโดษภาคนี้มากเลย

ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆ และความปรารถนาดีที่มีต่อเพื่อนมนุษย์นะคะ

 

ดีจ้า...น้องสันโดษ เพิ่งเข้ามาอ่านที่น้องตอบปัญหาวันนี้รวดเดียว 10 หน้าเลย พรุ่งนี้จะมาอ่านต่อให้จบ รู้สึกดีจังเลย น้องตอบได้ดีมาก ๆ จนอยู่เฉยไม่ได้ ต้องเข้ามาคุยด้วยคน เริ่มเลยนะคะ

....มีพื้นฐานครอบครัวเกี่ยวพันอยู่กับธรรมะตลอดตั้งแต่เกิดมาจนอายุเลข 4 แต่เพิ่งปฏิบัติจริง ๆ เมื่อ ปี 2549 ก็ศึกษาจากครูบาอาจารย์ต่าง ๆ หลายสาย ลองผิดลองถูกเพื่อหาวิธีที่ถูกกับจริตของตัวเองตอนนี้ก็คิดว่าพบแล้วค่ะ (พระอาจารย์ปราโมทย์ ค่ะ คิดว่าน้องสันโดษก็คงนับถือท่านเหมือนกันเพราะเห็นมีกล่าวถึง) อยากให้น้องสันโดษช่วยวิจารณ์และชี้แนะให้ทีค่ะ ว่าที่ปฏิบัติอยู่เป็นยังไงบ้าง ถ้ายาวเกินไปก็จะตอบเมลก็ได้นะคะ wanidasss@hotmail.com ค่ะ ช่วยชี้ทางให้ด้วยนะคะขอบคุณมากค่ะ

 

เฮียปอ คะ เรียนคุณสันโดษให้ด้วยค่ะ

 

วิเศษไปเลยค่ะ

 

ควรปฏิบัติตัวอย่างไร

สวัสดีครับ

ท่านที่พอจะมีความรู้ ถ้าท่านทราบว่า ท่านมีองค์กำเนิดมาประทับร่าง

และอยู่ในร่างท่าน ควรที่จะปฎิบัติตัวอย่าง ควรที่จะรับ ขันธ์ หรือ ป่าว

เพื่อที่จะสามารถอยู่ในสังคมได้

ไม่เป็นตัวประหลาด

ขอบคุณมากคับ

 

ท่าทางคุณสันโดษ คงจะปิดแล้วจริงๆ เพราะเธอมีภารกิจ โกอินเตอร์

 

คุณ สันโดษค่ะ

รบกวนด้วยค่ะ เพิ่งจะเข้ามาวันนี้ อ่านได้10 หน้าแล้ว

แต่อยากถามสิ่งที่สงสัยค่ะ คือได้นั่งสวดมนต์ และ แผ่เมตตาให้ เจ้ากรรมนายเวร

มีชีวิตทั้งหลาย แล้วค่ะ แต่มีบางครั้งหลังจากอุทิศให้เสร็จแล้ว

จะได้ยินเสียงหัวเราะ ใสๆ เหมือนเสียงผู้หญิง ค่ะ ไม่ทราบว่าเป็นใครค่ะ

แล้วดิฉันปฏิบัติแบบนี้ดีมั้ยค่ะ แล้วถ้าจะนั่งสมาธิทำแบบไหนดีค่ะ ถึงจะถูกจริตตนเองค่ะ

รบหวนหน่อยนะค่ะ

 

เรียนถามคุณสันโดษ น่ะครับ

เวลาที่ผมสวดมนต์ไหว้พระ หรือ สวดมนต์บางบท และไปไหว้พระ หรือ สิ่งศักิดิ์ที่ไหนทำไมถึงรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว ในเวลาที่นั่งสมาธิ รู้สึกเหมือนมีอะไรมาปะทะเราจากด้านหน้า ทำให้ตัวเราค่อยๆ เอนตัวนอนลงไปเรื่อยๆ อ่ะครับ ผมพยายามสังเกตุ และ ลองปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ แต่ก็รู้สึกกังวล เพราะผมหัดนั่งสมาธิด้วยตนเอง ไม่ทราบว่าผมควรปฎิบัติ อย่างไรต่อไปดีครับ

 

พี่ครับผมก้อเป็น
และอีกอาการคือ
จะรุ้สึกที่กลางหน้าผากครับ
เหมือนกับคนมากดแต่ก็ไม่เชิง
เพราะเราไม่รู้ว่ามากด
แต่ที่แน่ๆไม่มีใครมากดหรอกครับ
ผมก็งงอ่ะ
เป็นนานแล้ว
แล้วก็จะรู้สึกที่เส้นกลางหน้าผากผมครับ
จะเปฌนเส้นตรงลงมา2เส้น
สีแดง แต่ตอนนี้จำเห็นไม่ค่อยชัดแล้วครับเพราะคล้ำ555

 

สวัสดีค่ะ......คุณสันโดษ
น้องก็เป็นคนหนึ่งค่ะ ที่ตอนนี้จืตอยากสวดมนต์ ภาวนา น้องเริ่มต้นสวดมนต์พระคาถาชินบัญชร และนั่งสมาธิ แต่น้องสวดในห้องนอนอยู่ร่วมกับเพื่อน 1 คน เวลาที่น้องเริ่มจัดที่จัดทางเตรีมตัวที่จะสวดมนต์ และในแต่ละครั้งใช้เวลาประมาณ 1-2 ชั่วโมง
เขาก็จะเริ่มมีอาการหงุดหงุด ไม่ค่อยจะพอใจสักเท่าไหร่ น้องจะทำยังไงดีค่ะ บางครั้งเขาก็แกล้งทำเสียงดัง ถอนหายใจ วันที่ 2 ที่ปฏิบัตินั่งสมาธิเขาปลุกให้ถอนจากสมาธิ
(เพราะเขากลัวความเงียบทั้งๆ ที่ก็เปิดทีวี เปิดคอม) เนื่องจากวันแรกที่่สวดมนต์เสร็จ ก็ชวนเขากรวดน้ำด้วยกัน ในตอนเช้าเขาก็เล่าให้ฟังว่ารู้สึกอะไรบ้างตอนที่กรวดน้ำ น้องก็บอกเขาว่าเปล่า เขาเล่าให้ฟังว่าเห็นเหมือนอีกคนนั่งถัดจากเขาไป เขาเห็นจากถ้วยที่ใช้สำหรับกรวดน้ำนะค่ะ หนูอยากให้เขาสวดมนต์กับหนู ไม่ว่าจะพูดชวนยังไงเขาก็ไม่สนใจ ทั้งๆ ที่ก็เคยไปบวชชีพราหมณ์มาแล้วด้วย เขาบอกว่าเวลาน้องสวดมนต์เขารู้สึกขนลุก และเวลาที่น้องสวดมนต์และนั่งสมาธิเสร็จน้องก็จะรู้สึกเหนื่อย อ่อนเพลียเหมือนคนไปออกกำลังกายมายังไงอย่างนั้นเลย จนเขาพูดว่าถ้าเหนื่อยแบบนี้ก็ไม่ต้องทำดีกว่า
พอได้ยินอย่างนั้น

 

ต่อนะค่ะ.....
พอได้ยินอย่างนั้นแล้วหนูอยากจะร้องไห้ออกมาเลยค่ะ และทุกครั้งที่น้องจะต้องเริ่มสวดมนต์ น้องจะมีอาการเรอ ก่อนทุกครั้ง และหลังจากที่ปฏิบัติธรรมเสร็จก็จะมีอาการเรอ อีกครั้งและทุกครั้งที่เรอ ออกมาร่างกายรู้สึกหายเหนื่อยไปเลยค่ะ และทุกครั้งที่เป็นแบบนี้เขาก็จะทักว่า จะเข้าทรงเหรอ เพราะเคยไปสวดภาณยักษ์ในพิธี หนูก็เรอ 3 ครั้ง แล้วก็น้ำตาไหลพรากควบคุมไม่ได้เลยนะค่ะ และมีพี่อีกคนที่ไปด้วยกันเขาก็บอกว่าหนูมีองค์
พี่สันโดษค่ะ....หนูอยากสวดมนต์และนั่งสมาธิอย่างสบายใจ และมีคนอนุโมทนาในสิ่งที่ทำ รู้สึกไม่ดีเลยค่ะพอทำแล้วมีคนมาติ น้องจะแก้ปัญหานี้ยังไงดีค่ะ
หรือว่าน้องยังไม่ถึงเวลาที่จะตัดวิบากกรรมต่างๆ หรือเป็นบทพิสูจน์ความอดทนของน้องในการสวดมนต์ เพราะน้องเคยเริ่มต้นสวดมนต์สวดมนต์หลายครั้งแล้วนะคะ และทุกครั้งก็ทำติดต่อกันไดแค่ 3-4 วัน ก็ไม่ไำด้ปฏิบัติต่อเป็นกิจวัตร เพราะเหมือนมีเรื่องอื่นๆ มาขัดตลอดเลยน่คะ่ หรือว่าจิตของหนูยังไม่พร้อม
การเริ่มต้นสวดมนต์ในครั้งนี้เพราะน้องอยากสวดพระคาถาชินบัญชร เพราะเคยได้ยินมาว่า ย่าของน้องจะใช้สวดก่อนนอนทุกครั้งเลย และอยากแผ่เมตตาให้ปู่กับตาที่ล่วงลับไปแล้ว
และพ่อกับแม่ที่มีชีวิตอยู่ แต่สภาพครอบครัวต้องแตกแยก ต่างคนต่างอยู่

รบกวนพี่สันโดษช่วยชี้ทางสว่างให้น้องด้วยนะคะ จะได้เดินในทางที่ถูก

จิตภาวนา

 

เมื่อประมาณ 10 ปีที่แล้ว ผมนั่งสมาธิอยู่ในห้องคนเดียว แต่ในระหว่างที่นั่งอยู่ กลับมีอะไรบางอย่างมากระแทกอย่างรุนแรงประมาณ 8-9 ครั้ง ผมเลยหยุดนั่ง แล้วต่อมาเวลาก็ไม่ได้นั่งสมาธิอีก เพราะใจจะผวา กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก แต่ผมอยากนั่งสมาธิอีก ใครพอมีคำแนะนำอะไรได้มั่งครับ

 

คุณสันโดษ หายไปไหนค่ะ
ไม่มาตอบกระทู้เลย
ตอนนี้น้องไม่ได้สวดมนต์มาเป็นวันที่ 2 แล้ว

 

ผมก็เป็นครับ บ้างที่นั่งสมาธิ เหมือนกับว่าเราเห็นแสงสีขาวๆกระจายรัศมี สว่างเต็มห้องเลยครับ
เกิดจาก อารายหรอครับ

 

ขอบคุณคุณสันโดษมากครับ ผมคงไม่มีคำถามอะไรถามแล้ว เพราะยังรู้สึกว่า ตัวเองยังต้องปฏิบัติให้ได้ดีเสียก่อน แต่ใจโน้มเอียงไปบ้างแล้ว

 

อนุโมทนา
และขอขอบคุณในความรู้ที่คุณสันโดษแนะนำ
หวังว่าคงจะได้พบกัน..ทางจิต

 

การขนลุก เป็นอาการอย่างนึง ของผู้ปฎิบัติ เค้าเรียกว่า ปิติ ซึ่ง มีหลายแบบแตกต่างกันไป บางคน ขนลุก บางคน น้ำตาไหล บางคน เหมือนมีรังสีแผ่ซ่้านวิ่งไปทั่วร่าง บางคนลอยได้ตัวอย่าง หลวงปู่เสาร์ กันตสีโล อาจารย์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ส่วนเรื่องลมหายใจ นั่น ไม่ได้หมายถึงให้เรากลั่น นะ แต่มันเป็นไปอัตโนมัติ คือกาย จิตแยกออกจากกัน จิตละเอียดขึ้น แต่ยังมีลมหายใจอยู่ยังภาวนาอยู่แต่จิต แยกออกมาแล้วจึงดูเหมือนว่าไม่ได้หายใจไม่ได้ภาวนา ให้วางเฉยในอารมณ์ และจับดูลมหายใจของเราที่เข้าออก อย่าส่งจิตออกไป เมื่อถึงระัดับนึงจิตกับกายจะแยกออกจากกัน หรือ ฌาน 4 อย่าเพิ่งตกใจหากเหงตัวเองนั่งอยู่

 

หากใครสงสัยเรื่องการปฎิบัติ เพียงไรให้ Mail pause_jew@hotmail.com ถาม เราได้ทุกเมื่อ เป็นประสบการณ์ที่เรานั่งมาตอน มัธยม แต่ตอนนี้แก่แล้วเลย อยากให้ผู้อื่นรู้ธรรมบ้าง

 

เพิ่งเข้ามาอ่านเว็บนี้อย่างจริงจังวันนี้วันแรกค่ะ เข้ามาก็โหลดบทสวดมนต์และเพลงไปฟัง
และก็ได้มีโอกาสมาอ่านกระทู้นี้ ตอนแรกก็เข้ามาปกติไม่คิดว่าจะมาเจอกระทู้ที่มีประโยชน์มากมายขนาดนี้
ก่อนอื่นต้องขออนุโมทนากับคุณสันโดษด้วยนะคะ ที่มาให้ความรู้เป็นธรรมทานแก่ผู้อื่นค่ะ

โดยส่วนตัวเพิ่งจะเริ่มมาสวดมนต์จริงจังเมื่อตอนปลายปีที่แล้วค่ะ ตอนนี้ยังเรียนอยู่คือเห็นเพื่อนสวดมนต์นานแล้ว
แต่ว่าไม่อยากสวด พอถึงปลายปีก็เริ่มสวดไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน
ก็เริ่มสวดพาหุง อิติปิโส แผ่เมตตา ตอนแรกก็ไม่คิดอะไร อยากสวดก็สวด
พอปิดเทอมนี้เกรดออกมาดีกว่าเทอมที่แ้ล้วมาก ก็เลยคิดทบทวนว่าอาจจะเป็นอานิสงฆ์มาจากการสวดมนต์รึเปล่า
เพราะรู้สึกว่าเราก็ทำตัวเหมือนเดิม แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก และก็ได้มีโอกาสไปปฏิบัติธรรมที่ยุวพุทธิกสมาคม
รู้สึกว่าชอบมาก เหมือนว่ามาถูกทาง เพราะไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองชอบอะไร อยากเป็นอะไร
อยากเรียนอะไร เพราะสุดท้ายมันก็ไม่ใช่ รู้สึกมีความสุขมากที่ได้อยู่ที่นั่น ที่ได้ปฏิบัติธรรม
ผิดจากคนอื่นทั่วไปเพราะตอนแรกเค้าจะรู้สึกเบื่อมากกว่า ซึ่งเป็นคอร์สที่มีแต่วัยรุ่น
พอกลับมาก็เดินจงกรมนั่งสมาธิ แต่รูสึกว่าตัวเองไม่ชอบนั่งสมาธิซักเท่าไร
เพราะรู้สึกว่ากำหนดยุบหนอพองหนอไม่ค่อยได้ กำหนดซักพักก็หายไป กำหนดได้ไม่นาน ก็เลยฟุ้งซ่าน คิดนู่นคิดนี่
ก็เลยได้แต่เดินจงกรมอย่างเดียวหลังจากตื่นนอน ถ้าวันไหนไม่ว่างต้องออกไปข้างนอกก็จะไม่ได้เดิน
แต่จะสวดมนต์ทุกวันค่ะ

อยากทราบว่าที่ทำอยู่นี้มีอะไรต้องปรับปรุงหรือไม่คะ ช่วยแนะนำทีค่ะ ว่าจะปฏิบัติแบบไหนให้ถูกจริต
หรือต้องนั่งสมาธิแบบไหน เช่น แบบวิปัสสนาหรือสมถะอะไรงี้อ่ะค่ะ
ที่จิตเราจะนิ่งได้ กำหนดรู้ตามได้ตลอด

แร้วอยากทราบว่าอาการที่เราเหมือนวูบอ่ะค่ะ อย่างเช่นปกติสวดมนต์จะไม่หลับตา
เมื่อกี้นี้สวดอิติปิโสเท่าอายุ แล้วลองหลับตาดู
สักพักก็รู้สึกวูบๆลอยๆอ่ะค่ะแล้วเหมือนความรู้สึกมันมาอยู่ทีมือชัดมาก
หรือจะเรียกว่าส่วนล่างหายได้ป่าวคะ
ไ่ม่รู้ว่าจะอธิบายยังไงดี แต่พอลืมตาความรู้สึกที่ว่ามันก็หายไป
แล้วก็เมื่อกี้ลองนั่งสมาธิดู พอหลับตาสักพักก็รู้สึกแต่ตรงช่วงไหล่ขึ้นมาอ่ะค่ะเหมือนตัวหาย
ไม่รู้ว่าอธิบายถูกป่าว ไม่รู้จะใช้คำไหน อาการแบบนี้เรียกว่าหลงรึเปล่าคะ แล้วอาการแบบนี้นี่ดีหรือไม่ดีคะ

อีกอย่างคือเวลาสวดมนต์ลมจะตีขึ้นมาอย่างน้อยก็หนึ่งครั้งอ่ะคะ
เมื่อกี้ประมาณ 2-3 ครั้ง เป็นอาการผิดปกติรึเปล่าคะ
เคยได้ยินแต่เวลาสวดมนต์แล้วหาวซึ่งก็เคยเป็นเหมือนกัน

รบกวนคุณสันโดษส่วนชี้แนวทางด้วยนะคะ
เพื่อจะได้นำไปปรับปรุงในอนาคตค่ะ

มีอีกเรื่องค่ะ
คืออยากทราบว่าทำไมตัวเองถึงเป็นสิวมาตลอดตั้งแต่เริ่มมีประจำเดือนจนถึงตอนนี้คะ
รักษาเท่าไรก็ไม่หาย พอหายก็ขึ้นอีก แล้วก็ที่เปลือกตาค่ะ มีอาการแพ้เป็นผื่นขึ้นตลอดเป็นระยะตั้งแต่ประมาณ ม.ต้น
ทายาแก้แพ้หายแล้วก็ขึ้นอีก อยากทราบว่าเป็นเพราะอะไรคะ ทำอย่างไรจึงจะหาย

รบกวนด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

 

การปฏิบัติที่ได้ผลมากที่สุด คือ การตั้งจิตอธิษฐานต่อหน้าพระพุทธรูป

เพราะว่า คนที่เริ่มปฏิบัติจิตจะมีพลังในการสื่อกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ได้มากกว่าการอธิษฐานโดยปราศจากพระพุทธรูป

เพราะการเพ่งพระพุทธรูป คือ การรวมสมาธิให้เป็นหนึ่ง เรียกว่า กสินดิน

ตอนนี้ ขอให้เริ่มต้นจากการเพ่ง พระพุทธรูปนะคะ เพราะว่า ตัวเราจิตยังไม่นิ่ง

ฝึกสมถะเพื่อให้จิตเเข็งเสียก่อน เพราะการดูจิตเป็นเรื่องที่เราต้องมองเห็นอารมณ์ของตนเอง

ถ้ายังเเยกจิตไม่ออกให้ฝึก กสินดิน ให้จิตเรานิ่งเเล้วสังเกตุอาการของตนเอง

ถ้าเกิดอาการต่างๆ ก็ตามดูกาย เช่น ร้อนๆวูบๆวาบๆ หรือ กายขยับ

อย่าพยายามบังคับตนเอง เเต่พยายาม ทำให้ตนเองนิ่งเสียก่อน

เมื่อใดที่เราคิดอะไร ตอนนี้พยายามสังเกตุความคิดเเต่อย่า บังคับให้ตามรู้

การบังคับมากๆ จะทำให้ จิตเกิดอาการเกร็ง เเต่ นั่งสมาธิเเบบสมถะเพื่อให้จิตผ่อนคลายเสียก่อน

ส่วนที่เหลือ ดูจิต ตามรู้ จะเกิดเองหลังจากเรา ทำสมถะระยะนึง

ส่วนเรื่อง สิว ให้ขอขมาเจ้ากรรมนายเวรบ่อยๆ เวลานั่งสมาธิ เเล้ว ตั้งจิตอธิษฐานขอขมาเจ้ากรรมนายเวรที่ทำให้เราเป็นสิว เเผ่เมตตาให้เขาบ่อยๆ เเล้วจะดีเอง กรรมของคนที่เป็นสิว เเนะนำให้ทำความสะอาดให้เช็ดหิ้งพระ เเละ ทำความสะอาดบ้านให้สะอาดอยู่เสมอ ก่อนอาบน้ำให้สวดมนต์ บทที่เรา ชอบที่สุด อธิษฐานขอให้รักษาแผลภายนอกให้หาย ทำได้เองทุกครั้งที่ล้างหน้าคะ ท่องในใจ เเล้วสิวจะหายคะ