อานุภาพของพระคาถาชินบัญชร

​

พระคาถานี้มีอนุภาพศักดิ์สิทธิ์มาก ผู้ใดสวดมนต์หรือภาวนาอยู่เป็นประจำ ไม่ว่าจะ กิน เดิน นั่งนอน หรือภาวนาแม้ยามอาบน้ำ แปรงฟัน หรือทำงาน จะมีอนุภาพดังนี้ คือ

1. หากสวดมนต์อย่างน้อยวันละ 3 จบ อานุภาพจะคุ้มครองผู้นั้นไป 1 วัน กับ 1 คืน

2. เวลานั่งรถ เรือ หรือขับขี่รถ หรือเดินทาง ให้นึกภาวนาไปในใจ จะทำให้คลาดแคล้ว ปลอดภัยจากอุบัติเหตุทั้งปวงได้ชงัดนักเคยพ้นมามากต่อมากแล้ว
3.ผู้สวดมนต์ พระคาถานี้เป็นประจำ จะเป็นเสน่ห์มงคลด้วยประการทั้งปวง ไม่ว่าท่านจะอยู่ในเหตุการณ์ร้ายแรงอย่างใด ให้ภาวนาจะปลอดภัย แม้คนถูกกระทำของใส่คุณ หากเรารู้ตัวแล้วภาวนามิได้ขาด รับรองได้ว่าเขาทำอะไรเราไม่ได้เลย

4. หากภาวนาประจำมิได้ขาดเลยเรามักมีอะไรพิเศษ เช่น อาจฝันรู้เหตุการณ์ล่วงหน้า หากนอนแล้วภาวนาจนกระทั่งหลับ (ในใจ) คืนนั้นจะนอนหลับสบายเป็นพิเศษ ตื่นขึ้นมาจะมีความสุขปลอดโปร่งแจ่มใสเป็นพิเศษ บางทีกลางคืนจะมีอะไรดีๆ มาสอนเราด้วย

5. ผู้ที่มีอำนาจสมาธิจิตสูง สามารถจะภาวนาพระคาถานี้ ทำน้ำมนต์รักษาโรคบางชนิด ที่แพทย์ปัจจุบันรักษาไม่หายให้หายได้

6. ใครเจ็บไข้อยู่หากมีคนอื่น (แม้มิใช่ญาติ) บนบานกล่าวว่าจะสวดมนต์ให้ร้อยเที่ยว ห้าร้อยเที่ยว หรือหนึ่งพันเที่ยว ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรเขามักจะหายป่วยจริงๆ (เคยทดลองมาแล้วแม้คนต่างศาสนากัน) หากผู้เจ็บป่วยที่นอนรักษาตัวอยู่ที่ไหนก็แล้วแต่หากภาวนาพระคาถานี้อยู่เรื่อยๆจะทำให้เขาหายป่วยเร็วขึ้น มากจนน่าแปลกใจ

7. ผู้ประกอบอาชีพต่างๆ หากยามว่างให้ภาวนาพระคาถาบทนี้จะทำให้อาชีพดีขึ้น เช่น ค้าขายดีขึ้นแม้ปลูกพืช ปลูกผักผลผลิตจะดีขึ้นหรือรายได้ดีขึ้น เด็กๆ นักเรียนหากสวดมนต์บทนี้ได้และสวดประจำบ่อยๆ หรือทุกคืนก่อนนอน จะเรียนเก่ง จำดีอย่างแน่นอนรับรอง

8. ผู้สวดมนต์พระคาถาบทนี้เป็นประจำแล้ว ประกอบอาชีพสุจริตไปด้วย จะทำให้ลดวิบากกรรมตัวเองให้เบาลงกว่าที่จะได้รับจริง หากกุศลส่งก็จะหนุนให้กุศลส่งแรงขึ้น หากใช้ไปนานชั่วชีวิตจะประสบสุขตามกุศลแน่นอน

9. เมื่อร่วมกันสวดอธิษฐานพร้อมๆ กันหลายคน หรือเวลาเดียวกัน จะมีอานุภาพบริสุทธิ์แผ่ออกไปกว้างไพศาลมากทำให้ผู้สวดก็ดี สถานที่บริเวณก็ดี รวมไปถึงประเทศชาติจะได้เจริญ และรอดพ้นจากภัยพิบัติทั้งหลายที่จะเกิดขึ้นแก่ประเทศ เราได้ ทำให้ประเทศเราเด่นดังในที่สุดได้

(อานุภาพของพระคาถายังมีอีกมาก หากทุกท่านหมั่นสวดมนต์ภาวนา ความเจริญ ความเมตตา หากินคล่องก็จะอยู่กับท่าน)

ผู้ใดได้สวดภาวนาพระคาถาชินบัญชรนี้เป็นประจำอยู่สม่ำเสมอ จะทำให้เกิดความสิริมงคลสมบูรณ์พูนผล ศัตรูหมู่พาลไม่กล้ำกราย ไปทางใดย่อมเกิดเมตตามหานิยม เกิดลาภผลพูนทวี ขจัดภัยจากภูตผีปีศาจ ตลอดจนคุณไสยต่างๆ ทำน้ำมนต์รดแก้วิกลจริตแก้สรรพโรคภัยหายสิ้น เป็นสิริมงคลแก่ชีวิต มีคุณานุภาพตามแต่จะปรารถนา ดังคำโบราณว่า "ฝอยท่วมหลังช้าง" จะเดินทางไปที่ใดๆ สวด 10 จบ แล้วอธิษฐานจะสำเร็จสมดังใจ

อานุภาพพระคาถาชินบัญชร
โดย เพชรพิษณุ คัดลอกจากหนังสือธรรมะเล่มหนึ่ง

ความอัศจรรย์สิ่งเร้นลับและอานุภาพต่างนี้ๆบางท่านก็ได้ประสบพบเห็นมากับตัวเอง และจากปากของผู้อื่น จะเป็นอานุภาพของพระเครื่องก็ดี พระคาถาต่างๆก็ดี บางครั้งบางคราวเราท่านก็ยากแก่การจะพิสูจน์ได้โดยง่ายและทันต่อเวลาเหมือนวิชาของวิทยาศาสตร์ นอกเสียจากว่าจะประสบพบมาเท่านั้น

จะว่ากันไปแล้วไสยศาสตร์ก็เป็นศาสตร์แขนงหนึ่ง ซึ่งคล้ายๆอานุภาพต่างๆ และพลังจิต บางท่านก็เชื่ออย่างงมงาย บางท่านก็ไม่เชื่อ ข้าพเจ้าผู้เขียนก็เหมือนกัน ไม่เคยเชื่อเรื่องอย่างงี้มาก่อนเลย จนได้ประสบมากับตัวจึงมีความศรัทธาขึ้นมาทีละน้อย และเรื่องที่ข้าพเจ้าจะเล่าต่อไปนี้ ข้าพเจ้าขอรับรองว่าเป็นเรื่องที่ประสบมา

ในต้นปีพุทธศักราช 2523 ตอนนั้นข้าพเจ้ากำลังจะปลดประจำการ เนื่องจากได้รับใช้ประเทศชาติมาจนครบ 2 ปี ตาม พ.ร.บ. การเป็นทหาร และบังเอิญในปีนั้นข้าพเจ้าก็ได้สอบเพื่อที่จะบรรจุเป็นข้าราชการประจำไว้ และสอบได้

พอพ้นจากเกณฑ์ข้าพเจ้าก็ได้รับการบรรจุประจำการอยู่ในกองทัพแห่งหนึ่ง และในกองทัพนี้ระเบียบวินัยก็อยู่ในเกณฑ์ที่ดีมากเพราะเป็นหน่วยรบ ประกอบกับ ผบ.ท่านเป็นคนฝักใฝ่ในธรรมปกครองผู้ใต้บังคับบัญชาด้วยความเมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา

กล่าวคือ ทุกเช้าที่รวมพลท่านจะแจกธรรมะถ้ามีเวลาพร้อมทั้งสวดมนต์ทำสมาธิ และท่านมักจะแจกพระคาถาดีๆอยู่เสมอ สุดแท้แต่ผู้ใดจะจดจำเอาและแถมมีรางวัลให้ทุกครั้งไป

อยู่มาวันหนึ่ง ท่านก็เอาพระคาถาชินบัญชร ของหลวงพ่อพุฒาจารย์ (โต พรหมรังษี) มาแจกพร้อมกับตั้งรางวัลไว้ให้อย่างงามคือถ้าผู้ใดสามารถท่องบ่นจนจำขึ้นใจได้ภายใน 1 เดือน 2 เดือน 3 เดือน จะมีรางวัลแจกตามลำดับ ให้มารับรางวัลได้ทุกคน

พระคาถานี้ก็ใช่ว่าจะจำกันได้ง่ายๆ เพราะมีความยาวและท่องยาก เนื่องจากเป็นภาษาบาลี ซึ่งเป็นสิ่งที่ท้าทายต่อข้าพเจ้ามาก เพราะก่อนนี้ข้าพเจ้าไม่เคยสนใจเรื่องพระคาถาอาคมอะไรใดๆทั้งสิ้น อันนี้ก็หวังเพียงอยากจะได้รางวัลเท่านั้น ไม่ได้หวังที่จะเอาไปใช้ประโยชน์อย่างอื่นเลย ข้าพเจ้าก็ลองเอาไปท่องดู (เล่นๆ)

ปรากฏว่า ไม่ถึงเดือนข้าพเจ้าก็สามารถท่องและจำได้จนขึ้นใจ จะเป็นด้วยบุญบารมีเก่าหรืออะไรก็สุดจะเดา พอแน่ใจว่าจำได้แน่แล้วข้าพเจ้าก็ได้ท่องให้ ผบ.ท่านฟัง ท่านพอใจและได้มอบรางวัลให้ตามสัญญา ข้าพเจ้าได้รับรางวัลเป็นคนแรกของกองพัน

ข้าพเจ้าเลยคิดเล่นๆว่า คงเป็นเพราะอานุภาพของพระคาถาชินบัญชรแน่ๆ เพียงแต่ท่องจำได้ยังทำให้ได้รับรางวัล ข้าพเจ้าเลยท่องบ่นอยู่ทุกๆวันตั้งแต่นั้นมา เพราะคิดว่าคงจะเป็นของดีมีประโยชน์เป็นแน่

กล่าวกันว่าพระคาถาชินบัญชรนี้มีอานุภาพมากมายเหลือจะพรรณา สุดแล้วแต่ท่านผู้ใดจะนึกคิดใช้ในคราวจำเป็นโดยให้ระลึกถึงเจ้าของพระคาถา และอานุภาพก็เริ่มฉายชัดขึ้นมาอีกครั้งคือ ในคืนวันหนึ่งต้นฤดูฝน ข้าพเจ้าและ ผบ.ร้อยพร้อมคนขับรถได้นั่งรถจี๊ปเล็กออกไปธุระที่นอกหน่วย ข้าพเจ้านั่งข้างหลัง ผบ.ร้อยนั่งข้างหน้าคู่คนขับ

พอออกมาจากหน่วยได้ไม่เท่าไร ฝนก็เริ่มเทลงมาทันที อย่างหนัก จนทำให้มองไม่เห็นถนนหนทางในระยะไกลได้และถนนก็ลื่นเพราะเป็นฝนต้นปี

ในตอนนั้นข้าพเจ้าไม่รู้จะทำอย่างไรดี ก็เลยเอาพระคาถาชินบัญชรมาท่องเพื่อแก้เซ็ง พอท่องกำลังเพลินๆ ก็ปรากฏสิ่งไม่คาดฝันได้บังเกิดขึ้น

สิ่งนั้นก็คือได้มีรถสิบล้อพุ่งชนข้างหลังรถจี๊บอย่างแรงจนทำให้รถจี๊ปกระเด็นไปหลายเมตร ท่านผู้อ่านลองหลับตานึกถึงสภาพรถว่าจะเป็นสภาพเช่นไร เหมือนช้างชนหมู

ข้าพเจ้ายังคงนั่งงงอยู่บนรถ ส่วนคนขับและผบ.ร้อยหลุดกระเด็นตกจากรถทั้งคู่ไม่รู้ว่าไปกันได้อย่างไร พอข้าพเจ้าหายงง ก็ลงจากรถช่วยพยุง ผบ.ร้อยและคนขับรถส่งโรงพยาบาล ส่วนข้าพเจ้าไม่ได้รับอันตรายแต่อย่างใดเลย

ผบ.ร้อยและคนขับรถนั้นต้องรักษาตัวอยู่โรงพยาบาลเกือบเดือน ซึ่งสภาพตามความเป็นจริงแล้วข้าพเจ้านั่งอยู่ข้างหลัง แล้วรถชนข้างหลัง อันตรายย่อมมีจะมีมากกว่าคนที่อยู่ข้างหน้า อย่างแน่นอนแต่กลับตรงกันข้าม คนนั่งข้างหน้ากลับได้รับอันตรายมาก

ข้าพเจ้าเองก็ไม่ได้มั่นใจเรื่องอานุภาพของพระคาถาชินบัญชรหรอก เพราะคิดว่าอาจจะเป็นการบังเอิญมากกว่า

จนกระทั่งวันหนึ่ง ข้าพเจ้าก็ได้รับคำสั่งให้ไปปฏิบัติการพิเศษที่เขาค้อ อยู่ได้เดือนเศษๆ ผู้บังคับบัญชาท่านจะออกไปทำธุระที่ตัวจังหวัด ระหว่างทางลงจากเขาค้อถึงตัวจังหวัดก็ไม่ไกลนัก แต่เนื่องจากถนนหนทางในสมัยนั้นเป็นป่าทึบต้องขึ้นเขาลงห้วยเสื่ยงอันตรายต่างๆนานัปการ

พอส่งตัวผู้บังคับบัญชาที่ตัวจังหวัดแล้ว ท่านก็ให้ข้าพเจ้าเอารถกลับขึ้นฐานปฏิบัติการที่เขาค้อเพียงลำพังคนเดียวในช่วงบ่ายของปลายเดือนมิถุนายนของวันนั้น อยู่ๆฝนก็ได้ตกลงมาอย่างลืมหูลืมตา ไม่ขึ้นประกอบกับสภาพภูมิประเทศ จึงทำให้อากาศมืดครึ้ม เพราะปรกติอากาศบนเขาค้อจะหนาวเย็นหมอกหนาอยู่ตลอดเวลา บางวันจะไม่มีโอกาสได้เห็น แสงตะวันเลย

ข้าพเจ้าก็พยายามบังคับรถด้วยความระมัดระวังเป็นพิเศษ แต่อุบัติเหตุย่อมจะเกิดขึ้นได้ทุกเวลา ประกอบกับข้าพเจ้าไม่ชำนาญ เส้นทางก็เป็นได้ คือไม่ว่าจะใช้ความพยายามสักเท่าไร รถก็ไม่ได้เป็นไปอย่างที่เราคิดเสียแล้ว รถส่ายไปส่ายมาเหมือนงูอยู่ตลอดเวลา ในที่สุดความพยายามก็สิ้นสุดลง คือรถได้แหกโค้งและดิ่งลงเหวข้างทางลึกมาก

ก่อนที่ข้าพเจ้าจะหมดสติไปนั้น ข้าพเจ้าก็ได้ระลึกถึงพระคาถาชินบัญชรเป็นอันดับแรก และสิ้นสุดลงในเวลานั้น

ในความรู้สึกของข้าพเจ้าในขณะนั้น เหมือนกำลังฝันไปแต่ก็เหมือนครึ่งหลับครึ่งตื่น ในความสลัวและกำลังมึนงงอยู่นั้นก็ได้มีภิกษุแก่ๆรูปหนึ่ง ท่านได้มาฉุดมือของข้าพเจ้าให้ลุกขึ้นและท่านก็ได้พูดว่า "ลุกขึ้นเถอะลูก ตอนนี้ลูกปลอดภัยแล้วไม่ต้องกลัว"

ข้าพเจ้ารีบลุกขึ้นและมองไปรอบๆบริเวณนั้น แต่ไม่ปรากฏว่าจะพบผู้คนหรือพระภิกษุแก่ๆเลย ทำให้ข้าพเจ้าขนลุกซู่ไปทั้งตัว

และในเวลานั้นข้าพเจ้าก็ได้นึกถึงพระคาถาชินบัญชร ขึ้นมาได้ว่า ตอนที่ข้าพเจ้าจะหมดสติไป ข้าพเจ้าก็ได้นึกถึงพระคาถาชินบัญชร หลวงพ่อพุฒาจารย์โต (โต พรหมรังษี) ท่านคงจะมาช่วยลูกอย่างแน่แท้

(ในขณะนั้นข้าพเจ้าไม่รู้ว่า หลวงพ่อพุฒาจารย์ (โต พรหมรังษี) ท่านมีรูปลักษณะเช่นไร แต่พอเรื่องที่เกิดขึ้นกับข้าพเจ้าได้ผ่านไปแล้ว ข้าพเจ้าก็ได้เห็นรูปถ่ายของท่าน ซึ่งก็เหมือนในนิมิตของข้าพเจ้าไม่มีผิดเลย)

พอรู้สึกตัวอีกครั้งก็ปรากฏว่าอากาศบริเวณนั้นกำลังจะมืดมิด ไม่ทราบว่าข้าพเจ้าได้หมดสติไปนานเท่าไร ข้าพเจ้าตรวจดูสิ่งของต่างๆ ทุกอย่างอยู่ในสภาพดีพร้อมที่จะใช้งานได้ (นอกจากรถที่อยู่ก้นเหว)

ดูตามร่างกายส่วนต่างๆ ก็อยู่ในสภาพปรกติ ไม่ทราบเหมือนกันว่าข้าพเจ้าได้กระเด็นออกจากรถตั้งแต่เมื่อไร วิทยุติดต่อทางบก.ก็ติดต่อไม่ได้เลย เพราะว่าอยู่ในเหวลึกและระยะไกลเกิน

ข้าพเจ้าเลยอธิษฐานจิตกับหลวงพ่อพุฒาจารย์ (โต พรหมรังษี) ว่าหากว่าท่านพ่อช่วยลูกจริงๆ แล้วละก็ ขอให้ลูกได้พบกับหน่วยใดหน่วยหนึ่งที่ใกล้ที่สุดแล้วจะได้ติดต่อทางหน่วยต้นสังกัด

ในความรู้สึกของข้าพเจ้าในตอนนั้น กำลังจะมึดมนหมดหนทางที่จะกลับฐานได้อย่างแน่นอน ก็เหลือเพียงหนทางเดียวเท่านั้น ก็ลองเสี่ยงดู พออธิษฐานจิตเสร็จข้าพเจ้าก็ท่องพระคาถาชินบัญชร ไปตลอดทาง ในระหว่างทางที่ข้าพเจ้ากำลังเดินลัดเลาะขึ้นเขาลงห้วยอยู่นั้น ก็คล้ายกับว่าข้าพเจ้ากำลังเดินกับเพื่อนๆ อีกตั้งหลายคน รู้สึกมีความอบอุ่นขึ้นจนทำให้ลืมเหตุการณ์ไปชั่วขณะหนึ่ง

และในที่สุดข้าพเจ้าก็ได้พบกับหน่วยทหารหน่วยหนึ่งที่กลับจากปฏบัติภารกิจผ่านมา ทำให้ข้าพเจ้าปลื้มปีติเป็นอย่างมาก ข้าพเจ้าก็ได้อาศัยทหารหน่วยนั้นกลับที่ตั้งฐานอย่างปลอดภัย

นี่ถ้าไม่ได้อานุภาพของพระคาถาชินบัญชรในครั้งนี้ป่านนี้ไม่รู้ว่าข้าพเจ้าจะอยู่ในสภาพเช่นไร?

http://bondsnet.dyndns.org/chinnabunchon.txt

คลิ๊กที่นี่เพื่อรับฟังและดาวน์โหลด พระคาถาชินบัญชร

 

กำเนิดพระคาถาชินบัญชร
กำเนิดพระคาถาชินบัญชร เรียบเรียงโดยคุณปัญญา นี้ได้คัดลอกมาจากหนังสือ พระคาถาชินบัญชร

เมื่อครั้งนั้น สมเด็จ (โต) ได้มีโอกาสเดิทางไปยัง จังหวัดกำแพงเพชร ท่านได้เดินทางไปที่วัดเก่าแห่งหนึ่งซึ่งมีกรุโบราณ ที่นั่นท่านได้พบคัมภีร์โบราณผูกหนึ่งฝังอยู่ในเจดีย์หัก สมเด็จจึงนำคัมภีร์ผูกนั้นมาเก็บไว้ที่กุฏิ ขณะนั้นสมเด็จ (โต) ท่านมีจิตดำริที่จะสร้างพระเครื่องเพื่อมอบให้แก่เจ้าปิยะ (ร.5) หรือพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เพื่อเป็นสมบัติในยุคสมัยครองราชย์ ระหว่างครุ่นคิดสมเด็จ (โต) ท่านก็ได้จำวัดหลับไป

ในคืนนั้นราวๆประมาณตี 3 สมเด็จ (โต) ได้นิมิตว่าท่านได้ตื่นขึ้น เห็นชายหนุ่มรูปงามรูปหนึ่งมายืนอยู่ที่หัวนอนในชุดนุ่งขาวห่มขาว มีรูปลักษณ์งดงามหาที่ติมิได้เลย สมเด็จ(โต) ท่านก็มองขึ้นตามกำหนดของจิต ทราบว่าหนุ่มรูปงามนี้คงจะไม่ใช่มนุษย์อย่างแน่นอน

สมเด็จ (โต) จึงถามว่า "ท่านผู้เจริญ การที่อาตมาได้มีโอกาสชมท่านนับว่าเป็นขวัญตาเหลือเกิน ท่านมาในสถานที่แห่งนี้ มีสิ่งใดที่อาตมาปฏิบัติผิดพลาดในหลักพระพุทธศาสนาเล่า ? ขอให้ท่านจงประสาทประทานการสอนให้อาตมาแจ่มแจ้งในพระธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเถิด"

ชายหนุ่มผู้นั้นจึงกล่าวขึ้นด้วยคำพูดที่เย็นกังวาน "ท่านโต วิธีการที่ท่านดำเนินงานอยู่นี้คล้ายกับองค์สมณะโคดมอยู่ แต่การที่ท่านคิดจะสร้างพระให้เป็นสิ่งที่ระลึกของมนุษย์นั้น สร้างแล้วสิ่งนั้นจะต้องดี ท่านโตเชื่อในเรื่องวิญญาณ เพราะฉะนั้นควรจะปฏิบัติตามกฏของโลกวิญญาณ คือวิธีการตั้งให้ถูกหลักการในการปลุกเสก"

สมเด็จ(โต) ท่านจึงกล่าวว่า "ท่านผู้เจริญ ขรัวโตนี้รับฟังความคิดเห็นของทุกคนหากแม้นท่านโปรดข้านี้ ขอได้โปรดบอกมาเถิด จะด่าว่าตักเตือนเราก็ไม่ว่า"

หนุ่มรูปงามผู้มีความสงบแลดูเป็นที่เลื่อมใส จึงได้แนะวิธีการต่างๆในเรื่องทิศทางว่าทิศใดเป็นทิศมงคล ในการวาง เทียน ธูป ดอกไม้ เทียนชัย ให้ตรงตามหลักของกฏระเบียบแห่งโลกวิญญาณ เรียกว่าเทวบัญญัติ หรือพรหมบัญญัติ
ระหว่างนั้นสมเด็จ (โต) ยังคุมสติสัมปชัญญะอยู่ทุกเมื่อ จึงได้ถามหนุ่มรูปงามนั้นว่า "ท่านผู้รูปงามท่านนี้มีนามว่ากระไรหรอ?"

"หม่อมฉันนี้คือลูกศิษย์องค์พระโมคคัลลานะ หม่อมฉันสำเร็จเป็นอรหันต์เมื่ออายุ 7 ขวบ แต่ด้วยทิ้งสังขารก่อนอายุขัยจึงมิได้สู่แดนอรหันต์ คงยังอยู่ในแดนพรหมโลก เพราะหม่อมฉันไม่อยากติดสตรีมิชอบสตรี เพราะสตรีทำลายพรหมจารีย์ของหม่อมฉัน หม่อมฉันจึงทิ้งสังขารก่อนอายุขัย ทางโลกวิญญาณถือว่าสิ้นก่อนอายุขัย จึงอยู่รูปพรหม ถ้าท่านโตต้องการปรึกษาจากหม่อมฉัน ก็จงระลึกถึงชินนะบัญจะระ" มานพหนุ่มรูปงามกล่าวต่อสมเด็จ (โต) อย่างสำรวม

ต่อมาไม่ว่าสมเด็จ (โต) จะทำงานสิ่งใด จึงมักระลึกถึง ท่านท้าวมหาพรหมชินนะบัญจะระทีไร ท่านก็ปรากฎร่างทันที ช่วยเหลือสมเด็จ (โต) ประกอบพิธีต่างๆ จึงทำให้เครื่องรางของขลังของสมเด็จ (โต) มีความศักดิ์สิทธิ์มาก

สมเด็จ (โต) ท่านปลุกเสกพระสมเด็จรุ่นสุดท้าย 84,000 องค์ เรียกว่าสมเด็จอิทธิเจ ท่านได้แปลคาถาจากคัมภีร์ ซึ่งท่านพบจากกรุวัดที่กำแพงเพชร ซึ่งคัมภร์นั้นเขียนด้วยภาษาสิงหลได้ความบ้าง มิได้ความบ้าง จับใจความได้ว่าเป็นชื่ออรหันต์แปดสิบองค์ จึงได้ตัดต่อแก้ไขเพิ่มเติมเพื่อง่ายต่อการสวด จึงแปลใหม่ได้ความว่า "คาถาชินบัญชร" ซึ่งตรงกับชื่อท่านท้าวมหาพรหมชินนะบัญจะระ สมเด็จ (โต) ท่านจึงถือคาถาบทนี้เป็นการเทิดทูนท่านท้าวมหาพรหมชินนะบัญจะระ ที่ท่านได้ช่วยเหลือตลอดมา และพระคาถาบทนี้เป็นบทสวดในการนั่งปลุกเสกพระอิทธิเจรุ่นสุดท้าย ซึ่งสมเด็จ (โต) ท่านนั่งปลุกเสกอยู่เพียงผู้เดียว

 

ประวัติ ท่านท้าวมหาพรหมชินนะบัญจะระ

ในอดีตกาลครั้งองค์สมณะโคดมเจ้า ทรงตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ ครานั้นอัครสาวกเบื้องซ้ายและเบื้องขวาของพระพุทธองค์ คือ พระโมคคัลลานะ ผู้เลิศในอิทธิฤทธิ์ และพระสารีบุตรผู้เลิศในปัญญา ณ แคว้นพาราณสี ปรากฏเด็กน้อยนามว่า ชินนะ บุตรของมะติโตพราหมณ์ และนางยะถานาพราหมณ์ โคตรบัญจะระ เลื่อมใสในพระพุทธศาสนาแห่งองค์พระศาสดาแต่ครั้งเยาว์วัย ได้บวชเป็นสามเณร และเป็นศิษย์ของพระโมคคัลลานะ สามเณรชินนะ ทรงภูมิปัญญาเป็นที่เฉลียดฉลาดเป็นยิ่ง ศรัทธาในการบิณฑบาตอย่างสงบขยันหมั่นเพียรเป็นนิจ ครั้นอายุได้เพียง 7 ขวบก็สำเร็จอรหันต์

สามเณร ชินนะ บัญจะระ นับว่ามีรูปงาม เสียงไพเราะ รู้พิธี เจ้าระเบียบ รอบคอบด้วยความสะอาด ตั้งอยู่ในศีลาจาวัตรอันงดงาม

ครั้นย่างเข้าสู่วัยหนุ่ม รูปร่างของท่านชินนะ บัญจะระ ยิ่งสวยสดงดงาม ผิวขาวละเอียดประดุจหยก หน้าแดงระเรื่อสีชมพู คิ้วโก่งดังคันศร ไว้เกษาเกล้าจุก เยื้องย่างสง่างามประดุจราชสีห์ ด้วยรูปงามเป็นที่ต้องตาต้องใจของสตรีเพศ จึงมีสตรีเพศต่างหลงใหลในตัวของท่านชินนะเป็นอย่างยิ่ง ด้วยท่านชินนะนั้นยึดพรหมจรรย์เป็นสรณะจึงมีแต่ความสงบ

แล้ววันหนึ่ง ขณะที่ท่านชินนะได้ออกบิณฑบาตโปรดสัตว์ ได้มีหญิงผู้หนึ่งซึ่งแอบหลงรักท่านชินนะ มิอาจยับยั้งใจเอาไว้ได้จึงได้โผผวาเข้ากอดท่านชินนะอย่างลืมตัว ท่านชินนะ เห็นอาการของผู้หญิงคนนั้นกระทำแก่ท่านดังนี้ก็บังเกิดความสังเวชอย่างใหญ่หลวง อันพรหมจรรย์ของท่านต้องมาแปดเปื้อนเสียดังนี้ ความยึดมั่นในพรหมจรรย์ของท่านต้องมาสะบั้นลง ท่านจึงดำริขึ้นว่า "ตัวท่านนี้มีรูปงามเช่นนี้ย่อมก่อให้เกิดอกุศลกรรมแก่อิตถีเพศ เป็นการสร้างบาปให้เกิดขึ้นด้วยมีกายรูปนี้เป็นเหตุ จะมีสักเท่าใดกันหนอที่ปรารถนาล่วงพรหมจรรย์ของท่านเช่นผู้หญิงคนนี้.."

ท่านชินนะ คิดดังนี้ เห็นกายเป็นเหตุ กายทำให้พรหมจรรย์จิตเสื่อมสลาย กายก่ออกุศลจิตให้เกิดเป็นบาปกับอิตถีเพศผู้ยังมัวเมาในรูป ท่านจึงถอดกายทิพย์ออกจากร่าง ทิ้งสังขารไว้เมื่อยังไม่ถึงกาล เมื่ออายุท่านเพียง 23 ปี 6 เดือน กายทิพย์ของท่านจึงไปได้แค่ชั้นพรหมโลก

ท่านชินนะ นับว่าเป็นผู้รอบรู้พิธีการต่างๆของโลกวิญญาณ ท่านสามารถสวดพระคาถาคลายพระเวทย์ได้อย่างเยี่ยมยอดยามท่านสวดพระคาถาไม่ว่าบนโลกหรือบนสวรรค์เสียงของท่านจะก้องกังวานไปทั่วนรกภูมิ และสวรรค์สามสิบสามชั้นเทพพรหมได้ยินจะสะเทือนจิตออกจากสมาบัติหมดสิ้น เพื่อรับทราบพิธีการที่ท่านชินนะจัดขึ้น

ท่านชินนะบัญจะระ มีกายละเอียดอยู่ในชั้นพรหม ขณะนี้เป็นชั้นหัวหน้ารูปพรหม 16 ชั้น ควบคุมทั้งหมด ดังด้วยว่าสตรีเพศเป็นผู้ทำลายความบริสุทธิ์ของท่านเสียก่อนดังนี้ ทำให้ท่านละสังขารก่อนถึงกาลเวลาแห่งอายุดังนี้ จึงทำให้ท่านมีกำลังบุญอยู่ในแค่ชั้นพรหม ดังนั้นท่านจึงต้องสร้างบุญในโลกมนุษย์เพื่อสร้างบุญบารมีนำท่านขึ้นไปสู่แดนอรหันต์

ดังนั้น ชินบัญชรคาถา หากท่านได้ภาวนาเป็นประจำสม่ำเสมอจักก่อให้เกิดผลดียิ่งแก่ผู้ภาวนา เพราะท่านท้าวมหาพรหม ชินนะบัญจะระ จะทรงแผ่อำนาจลงมาช่วยท่านตลอดเวลาคิดหวังอะไรย่อมสมหวังยิ่ง

 

ความศักดิ์สิทธิ์พระคาถาชินบัญชร

" ในโลกนี้อิทธิพลแพ้ อิทธิฤทธิ์ อิทธิฤทธิ์แพ้บุญฤทธิ์ บุญฤทธิ์แพ้กรรมวิบากฤทธิ์กรรมลิขิต"

" เราบอกทุกครั้งว่าท่านไม่ต้องเชื่อเราแต่ให้พิจารณา "

พระคาถาชินบัญชรนี้เป็นบทสวดสรรเสริญถึงพระอรหันต์ 80 พระองค์ เพื่อให้ท่านมาสิงสถิตอยู่ในตัวเรา ที่หูเรา ที่จมูกเรา ที่ลิ้นเรา ที่ผมเราเป็นต้น เป็นพระคาถาเรียกว่ากำแพง 7 ชั้น คุ้มครองเรา แต่ต้องไม่เหนือกฎแห่งกรรม ในโลกนี้อิทธิพลแพ้ อิทธิฤทธิ์ อิทธิฤทธิ์แพ้บุญฤทธิ์ บุญฤทธิ์แพ้กรรมวิบากฤทธิ์กรรมลิขิต ถ้ากฎแห่งกรรมเราทำชั่วมามากเกิดในปัจจุบันชาติ สมมติว่าฆ่าคนมามากท่านจะต้องถูกเขาฆ่าตาย ในเรื่องวิบากกรรมอดีตชาติ แต่ถ้าอดีตชาติท่านไม่ได้สร้างกรรมหนัก เช่น อดีตชาติท่านไม่เคยฆ่าคน ไม่เคยทำลายคน สร้างศีล สร้างแต่สมาธิ ทำแต่บุญกุศลหรือทำแต่ความดี ท่านสวดพระคาถาชินบัญชรทุกวันเช้าเย็น เรากล้าพูดว่าท่านจะเจริญยิ่งขึ้น

พระคาถานี้แปลกพิศดารท่านเชื่อหรือไม่ อันนี้ขอให้ท่านฟังไว้ประดับความรู้เล่นๆ เราบอกทุกครั้งว่าท่านไม่ต้องเชื่อเราแต่ให้พิจารณา มีอยู่ 2 อย่าง เราห้ามเขาไม่ได้ ความคิดคนเรา จะคิดอะไร? เราบังคับเขาไม่ได้ ถ้าบังคับเขาได้โลกนี้จะไม่เกิดศาสนาถึง 10 กว่าศาสนา ไม่เกิดลัทธิคอมมิวนิสต์ ลัทธิเสรีประชาธิปไตย ลัทธิเผด็จการ นั่นคือ ความคิดเราห้ามกันไม่ได้

อีกสิ่งหนึ่งเราห้ามเขาให้เขาพูดแต่ความดีไม่ได้ 2 สิ่งนี้ที่ทำให้โลกวุ่น คือ ความคิดกับปากใครจะพูดอะไรเราก็ไปห้ามเขาไม่ได้ ขอให้ท่านฟังไว้เท่านั้น

สวดพระคาถาชินบัญชรแล้วทำไมสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นก็จะเกิด ทำไมเป็นอย่างนั้นถ้าท่านเชื่อเรื่องตายแล้ว ไม่สูญก็ขอบอกว่า พระคาถานี้ถ้าท่านสวดทุกวันเช้าเย็นแล้ว จะร่นภพร่นชาติ สมมติว่าท่านจะต้องเกิดอีก 10 ชาติ เอากรรมวิบากของท่าน 10 ชาติมารวมกันในชาตินี้ ให้ท่านใช้กรรมไปเลย ตายไปแล้วท่านจะได้ขึ้นสวรรค์ อยู่พรหมโลกหรือเทวโลก แล้วแต่กรรมวิบากหนักหรือเบา

อีกทั้ง เป็นกำแพงแก้วป้องกัน ถ้าคนในประเทศไทย ทั้งหมดสวดพระคาถาชินบัญชร ก็เท่ากับ ช่วยป้องกันประเทศ ชาติด้วย พระคาถานี้จะคุ้มครองครอบครัวเรา บารมีจากที่เราสวดจะแผ่ออกไปคุ้มครองประเทศชาติ และสถาบันพระมหากษัตริย์ เพราะเราถือว่าสถาบันพระมหากษัตริย์เป็นจุดศูนย์รวมของประเทศ ขอให้บารมีไปคุ้มครองพระมหากษัตริย์ก่อน แล้วถึงย้อนมาประเทศชาติ และครอบครัวเป็นที่หลัง นั่น คือเราตั้งสัจจะบารมีของเรา

สำหรับท่านที่มีจิตแน่วแน่สวดพระคาถาชินบัญชร สมมติว่าท่านป่วยเป็นโรคภัยไข้เจ็บธรรมดาเล็กๆ น้อยๆ หรือถูกผีเข้า ผีโป่ง ผีกระสืออะไรพวกนี้ พระคาถานี้รักษาได้ทันที ท่านสวดโดยตั้งทำน้ำมนต์อยู่ข้างหน้า กินเข้าไปรักษาได้ นี่คือความศักดิ์สิทธิ์ของพระคาถาชินบัญชร

เวลาสวดพระคาถาชินบัญชร ควรจะสวดอย่าเร็วนักหรือ ช้านัก เพราะว่าสวดพระคาถานี้เมื่อไร ผีเรือน ผีบ้าน รุกขเทวดา จะมาฟัง มาฟังรับบารมีพระคาถานี้ นี่คือความพิศดารของพระคาถานี้

เดินทางไปที่ไหนเข้าป่า หรือขับรถ จะป้องกันอุบัติเหตุได้ด้วย พระคาถาชินบัญชรทนต่อการพิสูจน์ด้วย ถ้าท่านไม่ใช่กรรมวิบากฤทธิ์อย่างหนัก ท่านสวดพระคาถาชินบัญชรท่านจะค้าขายทำมาหากินในทางสุจริต ขอให้ตอนเช้าใส่บาตรพระ 1 รูป ด้วย เรากล้ารับรองว่ากิจการของท่านจะเจริญรุ่งเรืองขึ้นมา ถ้าวิบากกรรมของท่านไม่หนัก


ที่มา http://bondsnet.dyndns.org/morals01.html

 

ชินะปัญชร มังรักขันตุ สัพพะทา
ขออานุภาพพระคาถาชินบัญชร จงตามรักษาทุกท่านให้มีความสุขทุกทิวาราตรี เทอญ

 

ศักดิ์สิทธิ์จังค่ะ นอกจากนี้ยังทำให้เรามีจิตใจที่สงบขึ้น

 

ขอบคุณมากๆครับ ท่านทั้งหลาย

เราจะมี ธรรมะ เป็น แสงสว่างนำทางชีวิต

 

วันละจบเดียวก็มีคนรอดตายโหงมาแล้ว
แบบไม่มีบาดแผลด้วย

 

อนุโมทนา

ด้วยครับ...ผมก็สวดเป็นประจำ ชีวิตดีขึ้นมากครับ

 

สวดพระคาถาชินบัญชรเป็นประจำค่ะ และภาวนาเวลาขับขี่รถเสมอปลอดภัยทุกครั้ง บางครั้งก็น่าแปลกมาก น่าจะเกิดอุบัติเหตุที่รุนแรงกับเราหลายครั้งหลายหน เพราะเป็นคนขับรถเร็วมาก แต่ก็แคล้วคลาดมาได้ทุกครั้ง จึงเชื่อว่าอำนาจพุทธคุณ อันมีพระคาถาชินบัญชรเป็นเกราะแก้วคุ้มภัยเรา
ขออนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ ขอให้สวดมนต์กันให้มากๆทุกๆบ้านทุกๆครัวเรื่อน ทุกๆชีวิตจะมีแต่ความสุขความเจริญตามมาในไม่ช้า

 

โดยส่วนตัวชอบสวดพระคาถาชินบัญชรในใจบ่อยๆค่ะ ที่แปลกคือ เมื่อมีปัญหาสงสัยหรือความไม่สบายใจเกิดขึ้น จะเหมือนมีเสียงมาคอยชี้แนะตักเตือนหรือสอนธรรมอยู่ในใจเสมอๆไม่ว่าจะกลางวันหรือกลางคืนแม้บางครั้งหลับไปแล้วยังฝันถึงสถานที่แปลกๆ ที่ไม่เคยไปมาก่อน แล้วต่อมาไม่นานก็ได้ไปเห็นจริง ๆ หลายต่อหลายครั้งค่ะ ฝันที่แปลกมากๆคือ ฝันว่ามีคนเอาพระธาตุศรีสองรักมามอบให้ค่ะ มีอีกเรื่องค่ะยิ่งสวดตอนที่เราสบายใจจะสัมผัสได้ถึงความสุขความอบอุ่น เบาสบายกระจายอยู่รอบตัวเราค่ะ เผลอๆมีรูปหลวงพ่อโตมาเองค่ะ

 

ชินะปัญชะระ ปะริตตังมังรัก ขะตุสัพพะทา

 

ผมก็สวดวันละ 1 จบ รวมทั้งฉบับย่อ 3 จบเวลาอารธนาพระสวมคอครับ

 

อนุโมทนาสาธุค่ะ สวดชินบัญชรเป็นประจำทุกคืน ยกเว้นคืนวันพระที่จะสวดยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎกค่ะ

 

ผมก็สวดทุกวันครับ

 

ขออนุโมทนาสาธุด้วยค่ะ สวดก่อนนอนทุกคืนค่ะ ทั้งยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก,พาหุงมหากาฯ และพระคาถาชินบัญชรค่ะ แต่จะสวดบทละ 1 จบค่ะ

 

มันยาวมาก ท่องอีกนานกว่าจะจำ

 

อนุโมทนาครับ..อย่าลืม..คาถา อิติปิโสเรือนเตี้ย.. อิติปิโส วิเสเสอิ.. อิเสเส พุทธะนาเมอิ ..อิเมนาพุทธะตังโสอิ..อิโสตังพุทธะปิติอิ.(3 จบ)
และคาถาหลวงปู่ทวดของหลวงปู่ดู่ครับ
..นะโมพุทธายะ นะโมโพธิสัตโต อาคันติมายะ อิติภควา ยะธาพุทโมนะ...(3..9 จบ)

 

อนุโมทนาบุญค่ะ สวด 10 จบประจำค่ะ นอกจากวันไหนไม่ไหวจริงๆก็จะ สวด1จบ นอกนั้นไปสวดในใจ ขณะทำงาน ค่ะ อานุภาพของพระคาถารู้ได้ เฉพาะตนค่ะ แต่คนที่สวดปะจำจะมีประสบการณ์ คล้ายๆกันค่ะ ยืนยันว่าดีแน่นอน ถึงได้ มีกำลังใจสวดประจำค่ะ ท่านที่ยังไม่ได้สวดก็ลองสวดดูนะค่ะ

 

อนุโมธนาสาธุ ทุกท่านที่สวดชินบัญชร ให้เป็นผุ้ที่เจริญ ๆ ยิ่ง ๆ ขึ้น สาธุ