แม่หมาขี้เรื้อนกับคนใจดำ‏!!

<TABLE borderColor=#fac963 cellPadding=0 width=725 align=center bgColor=#e2e2e2 border=5><TBODY><TR><TD bgColor=#ecfae0>แม่หมาขี้เรื้อนกับคนใจดำ‏!! </TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE borderColor=#fac963 cellPadding=0 width=725 align=center border=5><TBODY><TR><TD bgColor=#ffffff><TABLE cellSpacing=0 cellPadding=3 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR bgColor=#ffffcc><TD vAlign=center></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 width="95%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 align=center bgColor=#f5f5f5 border=0><TBODY><TR><TD></TD></TR><TR><TD align=middle></TD></TR></TBODY></TABLE>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR><TR><TD vAlign=top align=middle><TABLE cellSpacing=2 cellPadding=2 width="95%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=top>แม่หมาขี้เรื้อนกับคนใจดำ‏



บทความ เนื้อเรื่อง หรือ คำอธิบาย โดยละเอียด

เรื่องมีอยู่ว่า พี่ชิตแกเป็นคนใจดำครับชอบยิงนกตกปลาไปเรื่อย แต่ที่หนักก็คงเป็น
เนื้อหมา แกกินแหลกครับแต่

แม่แกบอกมันบาปนะลูก(ไม่สนโว้ย)

เมื่อราว 15 ปีก่อนมีเหตุการณ์ที่ทำให้แกเปลี่ยนไปครั้งนั้นมีหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งครับ
มันมักวิ่งไปหาของกินแถวๆบ้านแกบ่อย

เพราะบ้านแกติดตลาด พี่แกกินหมาอยู่บ่อยๆแต่ กรณีหมาขี้เรื้อนแกบอก" กูกินไม่ลงว่ะ "

แกทำอย่างเดียวคือไล่ฆ่า แต่มันรอดใด้ทุกครั้ง(สงสัยมีของ)มันไปหาของกิน
บางทีก็ได้บางทีก็ไม่ได้

คราวนั้นเนื้อแห้งที่แกตากไว้หายไป พอมองไปก็เห็นแม่หมาขี้เรื้อนวิ่งหลุนๆไป
แกเดือดทันทีครับวิ่งตามไป คราวนี้ทันครับเพราะหมาขี้เรื้อนวิ่งช้ามาก

แกทุบไปทีเดียวหมานั่นล้มลงชักทันที(แกบอกว่าหากตีตรงจุดแค่ไม้บรรทัดก็ตาย)
แกทิ้งใว้ตรงนั้นไม่อยากจับแต่จะทำกินตรงนั้นกลับบ้านไปเตรียมของ

( แค้นจัดอยากกินหมาขี้เรื้อน)ให้ผมเฝ้าไว้(ยังเด็กอายุแค่ 12) ผมก็มัวแต่เก็บตะขบจนลืมดู(ในใจอยากให้มันรีบไปจะได้ไม ่ตาย)มันไปจริงครับหายวับไปพี่ชิตแกโกรธมากคงอยากเตะผมเต็มแก่ แต่ลุงผมแกเป็นนักเลงใหญ่และเป็นคนสอนวิธีฆ่าหมาให้ ก็ต้องวิ่งตามอย่างเดียวพร้อมบ่น " ทำไมมันไม่ตายวะ "

พักหนึ่งก็ได้ยินเสียงหมาเห่า

แกตามทันทีพอไปถึง ภาพที่เห็น
หมาขี้เรื้อนกำลังจะตายมันมีลูกที่ต้องเลี้ยง 5 ตัวครับวัยกำลังหย่านมบางตัวยังกินนมอยู่
บางตัว ก็วิ่งไปคาบเนื้อที่แม่หมาขี้เรื้อนคาบไปฝาก(เห็นกับตา)
ที่มันยังไม่ยอมตายเพราะต้องกลับไปให้นมลูกแม้น้ำนมแห้งกรัง
เอาอาหารไปให้ลูกมัน

เรียกลูกๆเพื่อให้นมให้อาหารเป็นครั้งสุดท้ายแม่หมาพยายามอย่างดีที่สุด

มันมองผมกับพี่ชิตอย่างขอร้อง ขอให้มันให้นมลูกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตาย( T T)

ไม่อยากเชื่อนั่นคือน้ำตาของหมาขี้เรื้อน มันแค่ต้องการให้นมลูกก่อนตาย
พี่ชิตไม้หล่นลงกับพื้น

เดินเข้าไปดูแม่หมานั่น ในยามนั้นสิ่งที่แกเห็นไม่ใช่หมาขี้เรื้อน แต่แกเห็นแม่ที่ยิ่งใหญ่
ที่ทนเจ็บกลับ ไปหาลูกแกไม่พูดอะไรทุกอย่างจุกอยู่ที่ลำคอสายตาอ่อนโยนลง

ลูกหมาตัวหนึ่งวิ่งไปหาแกกระดิกหางให้ แกอุ้มลูกหมาขึ้นพร้อมพูดว่า
" ขอโทษ " พูดได้แค่นั้นแม่หมาก็ตาย

เราช่วยกันฝังแม่หมา

แกรับเลี้ยงหมานั่นไว้ ทั้ง 5 ตัวตั้งแต่นั้นแกกลายเป็นคนใจดีไม่ไล่ยิงนกยิงหมายิงแมวอีก
แกบอก " มันอาจมีลูกรออยู่ก็ใด้ "

เมื่อ 12 สิงหา 2 ปีที่แล้วแกเอามะลิร้อยเป็นพวงไปให้แม่ทั้งๆที่ไม่เคยทำ พูดกับแม่ว่า

" แม่ตอนผมอายุ 16 แม่สอนผมยังไงนะสอนอีกหนได้ไหมครับ "

แม่แกน้ำตาคลอพูดไม่ออก

ไม่อยากเชื่อแม่หมาขี้เรื้อนตายไป 1 ตัว กลับทำให้คนใจดำอย่างแกเปลี่ยนไปขนาดนี้

ขอบคุณ FW จากคุณนก​

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ซึ้งมากเลยค่ะน้ำตาคลอเบ้าเลยน่าสงสารแม่หมาขี้เรื้อนมากเลยค่ะชีวิตใครใครก็รักอนุโมทนาบุญกับเจ้าของกระทู้ด้วยค่ะ

 

ซึ้งสุดๆ เลยค่ะ

ขอใ้ห้เจ้าหมาไปดีะนะคะ

อนุโมทนาสาธุค่ะ...

 

ซึ้งสุดๆ เลยค่ะ

ขอใ้ห้เจ้าหมาไปดีะนะคะ

อนุโมทนาสาธุค่ะ...

 

ซึ้งจังค่ะ น่าสงสารจริงๆ ขอให้น้องหมาตัวนั้นไปดีนะ
อนุโมทนาด้วยนะคะ สาธุ...

 

คุ้มค่านะครับ
1 ชีวิตที่ตาย
กับ 1 ชีวิตที่พัฒนาดีขึ้น

 

น่าเศร้า จัง เรามาช่วยแผ่เมตตาและอุทิศบุญ ให้ แม่หมาตัวนั้นกันเถอะ
อนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ด้วยครับ