สาว ๆ ส่วนใหญ่ที่ชะตาต้องใช้กรรม มักจะใช้หัวใจเลือกคู่ มากกว่าการใช้เหตุผลในการเลือก

สาว ๆ ส่วนใหญ่ที่ชะตาต้องใช้กรรม มักจะใช้หัวใจเลือกคู่ มากกว่าการใช้เหตุผลในการเลือก

​

ไดอารี่หมอดูหน้าที่ ๔๑

หมอพีร์
พฤษภาคม ๒๕๕๑

คราวนี้มาต่อในเรื่องโรคทางใจนะคะ สำหรับอาทิตย์นี้มีเรื่องของคนที่น่าสนใจอยู่สองคน คนนึงเป็นเพื่อนพีร์เอง ส่วนอีกคนนึงเป็นลูกค้าค่ะ

คนที่หนึ่งคือเพื่อนค่ะ เพื่อนคนนี้รูปร่างหน้าตาค่อนข้างสวย ชีวิตจะมีผู้ชายมาจีบตลอด แต่มีไม่กี่คนที่ถูกใจ ดังนั้นเลยมีโอกาสพลาดพลั้งทำบาปให้ความหวังคนอื่นได้ง่าย ๆ โดยเฉพาะหลอกกินข้าวฟรีดูหนังฟรี สุดท้ายพอผู้ชายขอเป็นแฟนก็ปฏิเสธแบบไม่มีเยื่อใย กลายเป็นไม่ชอบที่มาบอกรักตัวเอง มีคนผิดหวังไปหลายราย

ในตอนนั้นพยายามเตือนให้เพื่อนเข้าใจเรื่องกรรม เรื่องบาปบุญคุณโทษ เขาฟังอยู่บ้าง เพราะลึก ๆ ไม่ได้เป็นคนบาปหนา หลังจากนั้นเริ่มเอาหนังสือ "เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว" กับ "กรรมพยากรณ์" ให้อ่าน ซึ่งเพื่อนก็เข้าใจมากขึ้นเรื่อย ๆ นอกจากนี้ยังชวนเธอไปทำบุญด้วย

แต่วิบากกรรมยังไม่ปล่อยให้เพื่อนที่กลับตัวกลับใจ ลอยนวลพ้นจากบาปกรรมที่ทำไป จุดเริ่มต้นของเกมกรรมเริ่มเล่นงานเพื่อน โดยส่งผู้ชายคนหนึ่งที่เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันมาให้ ตอนแรกแนะนำให้รู้จักในฐานะเพื่อน ไม่คิดว่าเขาทั้งสองคนจะชอบกัน พอผ่านมาสักพักทั้งสองกลายเป็นแฟนกัน

ทุกคนในกลุ่มจะรู้ดีว่า ผู้ชายค่อนข้างเจ้าชู้ ชอบหว่านเสน่ห์ หลอกให้คนอื่นมีความหวังเสมอ แถมคำพูดยังไม่น่าเชื่อถือเท่าไหร่ พยายามเตือนให้เพื่อนรู้ตลอด แต่เหมือนไม่ได้มีผลให้เพื่อนรู้สึกกลัวเลย

เพื่อนกลายเป็นคนที่หลงใหลคลั่งไคล้แบบไม่มีเหตุผล เพื่อนให้เหตุผลบอกว่า คนนี้เป็นเหมือนผู้ชายในฝัน คมเข้ม นิสัยเหมือนกัน รู้สึกว่าใช่ เหมือนรอคอยมานาน พอแค่ได้เห็นหน้าหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ใจจะละลาย (ละลายในปากแต่ไม่ละลายในมือ เอ็มแอนด์เอ็ม) เพื่อนชายคนนี้หน้าตาหล่อเหมือนดารานักร้อง เห็นอาการของเพื่อนที่หลงไปแบบนี้ รู้เลยว่ามาจากอำนาจของกรรมจริง ๆ

สาว ๆ ส่วนใหญ่ที่ชะตาต้องใช้กรรม มักจะใช้หัวใจเลือกคู่ มากกว่าการใช้เหตุผลในการเลือก ลืมที่จะพิจารณาองค์ประกอบของความรักด้านอื่น เช่น การเงิน ครอบครัวพี่น้อง ความเป็นผู้นำ ความเป็นคนมีศีลหรือไม่มีศีล คงเหมือนคำอมตะที่ใช้ได้ตลอดหลายยุคหลายสมัยว่า ความรักทำให้คนตาบอด ลืมหมดจนกลายเป็นเหมือนโดนมนต์ของบาปสะกดไปเลย เอาช้างสิบตัวมาฉุดยังไม่อยู่

จากคำพูดของผู้ชายทำให้เพื่อนสาวมีจินตนาการในฝันที่มากขึ้นเรื่อย ๆ และคนคุยกันทุกวันทำให้หลงปักใจเชื่อได้มาก ทั้งที่บางอย่างอาจจะเชื่อไม่ได้ กรรมวิบากปล่อยให้เพื่อนมีความสุข มีความหลงใหลคิดว่าเป็นคู่แท้ ไม่สามารถรักใครได้เหมือนคนนี้อีก

เวลาผ่านมาประมาณสองปี กรรมเริ่มให้ผล ผู้ชายทำตัวเปลี่ยนไป ซึ่งความเป็นจริงระหว่างที่คบกัน ผู้ชายก็ให้ความหวังคนอื่นบ้างแต่เพื่อนไม่รู้ ผู้ชายทำตัวให้ผู้หญิงระแวงหวาดกลัวมากขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งสองคนทะเลาะกันไม่เข้าใจกัน ทำให้ผู้ชายเบื่อสภาพขัดแย้ง จึงเริ่มคบคนใหม่อย่างเต็มตัวมากขึ้น ไม่ยอมที่จะเลือกใคร

เพื่อนสาวทนไม่ไหวจึงถอยออกมาเพื่อรักษาใจให้ตัวเองเป็นเวลาหลายเดือน พอการใช้กรรมหมดไป จึงมีคนใหม่ที่ค่อนข้างเป็นผู้ชายนิสัยดีมากเข้ามารักษาแผลใจให้ แต่เพื่อนยังรักไม่ได้ ใจยังอยู่ที่คนเก่า เพื่อนยังรู้สึกดีกับวันเวลาที่ผ่านมาและรู้สึกเจ็บใจมาก ๆ ที่โดนทำร้าย เจ็บใจที่ตัวเองถูกแย่งคนรักไป เพื่อนพยายามไม่บอกว่าตัวเองแค้นหรือเจ็บใจ แต่ก็จับกระแสได้ไม่ยาก เพราะไม่ยอมให้ใครพูดถึงผู้ชายคนเดิมได้เลยสักคน

โทษของการผูกพยาบาท การไม่อโหสิกรรม การจองเวร เป็นเหมือนเส้นใยบาง ๆ เชื่อมระหว่างคนสองคนให้มีแรงดึงดูดเข้ามาเจอกันอีก สุดท้ายผู้ชายติดต่อกลับมาเพื่อขอคืนดี ตอนนั้นแนะนำไปว่า ไม่ควรติดต่อกับผู้ชายอีก เพราะการที่ยังมีใจให้คนเก่า ก็เหมือนนอกใจคนใหม่ที่กำลังคบอยู่ ไม่ควรคุยกับคนที่ใจเรายังไม่ขาดกับเขา ไม่อย่างนั้นจะทำให้หูเบาเชื่อคำพูดของผู้ชาย

บอกกับเพื่อนว่าในเมื่อเขาไปมีคนอื่น ถ้ากลับไปก็ต้องโดนอีก รู้ได้โดยไม่ต้องพยากรณ์ ที่ผ่านมาถือว่าใช้กรรม อย่าไปยุ่งอีกให้อภัยเขาไปเถอะ ตอนนั้นรู้สึกได้ชัดเจนว่าใจเพื่อนยังรักเขา และอีกใจก็แค้นทั้งสองคน ซึ่งการที่รักคนคนนึงมาก พอเสียใจย่อมเกลียดมากเป็นธรรมดา พยายามขวางเพื่อนไม่ให้ติดต่อตลอด แนะนำให้เปลี่ยนเบอร์แต่เพื่อนไม่เชื่อแอบติดต่อกัน แถมทำตัวมีลับลมคมในแปลกไป ตีตัวออกห่างไม่ยอมคุย ทำตัวเหมือนคนอมทุกข์ ไปสนิทกับเพื่อนอีกคนมากกว่า

เพื่อนเริ่มอมทุกข์มากขึ้นหาทางออกด้วยการไปเที่ยวกลางคืน ไปร้องคาราโอเกะ เหมือนจะดื่มแอลกอฮอล์ด้วยนิดหน่อย ทำตัวเหมือนกำลังวางแผนอะไรสักอย่าง เลยเริ่มพาไปทำบุญอีก ไม่ทำตัวขวางเขาทำตัวตามน้ำไป เพื่อนจึงเริ่มเผยออกมาว่ากำลังจะทวงผู้ชายคืนมา ทั้งที่ยังคบคนใหม่อยู่ ส่วนผู้ชายคนที่เลิกไปก็ยังคบกับผู้หญิงคนนั้นยังไม่เลิกกันเลย และรู้สึกว่าผู้หญิงกำลังท้องด้วย เพื่อน ๆ ในกลุ่มที่สนิทกันพอรู้ก็ตกใจมาก ว่าเพื่อนเป็นไปได้ขนาดนี้ ทุกคนพยายามเตือนสติว่าอย่าทำ สงสารเด็กนะ แต่เพื่อนบอกว่าผู้ชายบอกว่าอยู่กับผู้หญิงคนนั้นแล้ว ไม่มีความสุข คิดผิดมากที่ตัดสินใจเลิกไป ไม่มีใครดีเท่าเพื่อนเราเลย อยากจะเริ่มต้นใหม่ ตอนนี้แค่รอให้เด็กคลอดออกมา จะให้แม่เอาไปเลี้ยง ผู้ชายบอกว่าจะเอาแต่ลูกไม่เอาแม่ เพราะไม่ได้รักแม่เด็ก
เพื่อนเชื่อผู้ชายสนิทใจ เคยบอกไว้แล้วว่าอย่าติดต่อด้วยไม่ควรให้แม้กระทั่งความเป็นเพื่อนในขณะที่แผลใจยังไม่หาย คือทั้งรักทั้งแค้น การที่มีใจให้เขาเป็นทุนจะทำให้หลงเชื่อคำพูดได้ง่าย ลิ้นไม่มีกระดูกอยากจะพูดอะไรได้หมด แต่ไม่สามารถทำได้อย่างที่พูดจริง ๆ ไม่ควรที่จะไปเชื่อ

ในตอนนั้นเพื่อนไม่เชื่อพีร์เลย กลับไปติดต่อกับคนเก่าเรื่อย ๆ จนเป็นเรื่อง ผู้หญิงฝั่งโน้นก็รู้ว่าผู้ชายเปลี่ยนไป จับได้ว่าติดต่อกัน สงครามความรักเริ่มเกิดขึ้น ผู้หญิงสองคนกำลังแก่งแย่งผู้ชายหนึ่งคน ทำร้ายกันไปมาแบบไม่ยอมกัน พยายามดึงเพื่อนไม่ให้ไปยุ่ง สงสารหัวอกผู้หญิงด้วยกันเถอะ เขามีลูกด้วยกันแล้ว ไม่ควรจะเอาคำพูดผู้ชายมาเชื่อ แก้แค้นไปไม่มีทางชนะหรอก คนที่จะแพ้ไม่ใช่คนอื่นคือเราเองนะ พูดไปไม่ช่วยสะกิดความรู้สึกให้เพื่อนเปลี่ยนใจเลย
ด้วยอำนาจของความโกรธที่โดนแย่งแฟนไป รอคอยวันเอาคืน เธอประกาศต่อหน้าเพื่อน ๆ ในกลุ่มบอกว่าจะทวงสิทธิ์คืน ผู้ชายคนนี้เป็นของเธอมาก่อน จิตใจเพื่อนในตอนนั้นเหมือนเป็นปีศาจ มืดสนิทเหมือนมีหลุมดำอยู่กลางอก คิดว่าถ้าเพื่อนตายในตอนนั้นคงไม่มีที่อื่นเป็นที่หมายนอกจากนรก

เพิ่งเห็นอาการของการที่นรกอยู่ในใจครั้งนั้นเป็นครั้งแรก จิตใจของเพื่อนเหมือนคนพายเรือวนไปมา ไม่สามารถคิดอย่างอื่นในทางสว่างหรือให้อภัยได้แม้แต่นิด ไม่มีแม้กระทั่งความรู้สึกผิดชอบชั่วดี สงสารเด็กที่จะมาเกิดเลย เพื่อนคนอื่น ๆ ในกลุ่มพยายามให้แง่คิดว่าเป็นบาปไม่ควรทำ จำได้ว่าตอนนั้นเพิ่งได้หนังสือ "มีชีวิตที่คิดไม่ถึง" มา อ่านหน้าที่คิดว่าจะกระชากสติให้คิดได้ พยายามจะแผ่เมตตาให้ หรือดึงให้เพื่อนเจริญเมตตา จิตใจที่เจ็บใจของเพื่อนเป็นเหมือนกำแพงหินแข็ง ๆ ไม่มีอะไรเจาะเข้าไปได้เลย ดวงตาแข็งทื่อไม่มีแววตาของความเป็นมนุษย์หลงเหลืออยู่

คนอื่น ๆ บอกว่าเหมือนคนโดนของหรือเปล่า บอกเขาว่าไม่โดนหรอก กำลังโดนโทษของความพยาบาทเจ็บใจครอบงำให้เป็นบ้าอยู่ ทุกคนปรึกษากันว่าจะช่วยยังไงดี เพราะทุกวันนี้เพื่อนกำลังทำลายครอบครัวคนอื่น ทำลายเด็ก ทำลายตัวเอง ทำลายผู้ชายคนใหม่ที่ดีด้วย สร้างบาปใหม่หนักขึ้นเรื่อย ๆ
สถานการณ์ตอนนั้นหมดปัญญามาก ๆ ฉุกคิดขึ้นมาในหัวได้แวบหนึ่งว่า เพื่อนเรากำลังโดนปั่นหัว โดนโกหกหลอกลวงแน่นอน เพราะรู้จักนิสัยผู้ชายคนนี้ดี มีทางเดียวถามผู้ชายให้เคลียร์คือทางเลือกสุดท้าย เลยตัดสินใจโทรไปถาม
จำได้ว่าตอนโทรไปผู้หญิงเป็นคนรับโทรศัพท์มือถือของผู้ชาย ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันพอดี แค่นี้ก็รู้ได้ว่าเพื่อนโดนหลอก ตัดสินใจถามผู้ชายตรง ๆ ว่า คิดจะกลับมาคบกับเพื่อนเราจริงเหรอ ผู้ชายบอกว่าไม่ได้คิดแบบนั้น คุยกันแบบเพื่อนเองนะ ยังบอกอีกว่าเพื่อนของเราเป็นคนติดต่อเขาไปเอง และบอกอีกว่าเขาสองคนยังรักกันดีไม่ได้คิดเลิกกัน เพื่อนเราคิดไปเองคนเดียว

ตอนนั้นขอคุยกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งด้วย เธอบอกว่าเพื่อนเราเป็นคนโทรไปด่าเธอตลอด เธอไม่ได้เป็นคนทำอะไรเลย คำพูดของเขาทั้งสองคนทำให้พีร์งงมาก มันตรงข้ามกับสิ่งที่เพื่อนบอกเลย ส่วนหนึ่งที่เชื่อว่าเพื่อนของเราโดนหลอก เพราะเพื่อนไม่ใช่คนโกหก

พอเพื่อนได้ยินสิ่งที่ผู้ชายพูดแบบนี้ก็ช็อคไม่พูดอะไร อดกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวร้องไห้โฮออกมา เธอเสียใจเจ็บปวด รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนโง่จริง ๆ เขาบอกว่านึกถึงคำพูดเราออกมาเลยว่า การจองเวร คนที่แพ้คนที่ต้องเจ็บปวดคือตัวเอง

ใจของเพื่อนที่เป็นเหมือนกำแพงหินสีดำแตกสลายพังทลายลง ธรรมะเริ่มหยั่งลงจิตเพื่อนทำให้ตาสว่าง ทุกข์ในครั้งนี้ของเพื่อนไม่เหมือนที่ผ่านมา เป็นทุกข์ที่อยู่กับความเป็นจริงไม่อยู่กับโลกแห่งจินตนาการอีกต่อไป ทุกครั้งที่ผ่านมาเพื่อนยังหลอกตัวเองว่าผู้ชายเป็นคนดี

ดีใจมากในตอนนั้นที่เพื่อนกลับมาอยู่กับโลกแห่งความจริง หลังจากนั้นมาเพื่อนกลายเป็นคนใหม่หัดมีความรักที่เป็นเหตุเป็นผลมากขึ้น ไม่ตามหัวใจตัวเองมากเกินไป กลับไปศึกษาผู้ชายคนใหม่ ทุกวันนี้เธอยังคบกับผู้ชายคนนี้อยู่ และบอกว่าขอบคุณเหตุการณ์เลวร้ายที่ผ่านมา ขอบคุณทุกคน ขอบคุณกรรมที่ให้ผล ทำให้ชีวิตเธอพบกับคนที่ดีจริง ๆ มีแผนจะแต่งงานแล้วค่ะ

ส่วนคนที่สองเป็นลูกค้า เธอเป็นแบบเดียวกันคือโดนผู้ชายนอกใจไปมีคนอื่น แต่อาการหนักกว่า เพราะไม่สามารถให้อภัยทั้งคู่ได้ จิตใจเต็มไปด้วยความเจ็บปวด ความน้อยใจ ความผิดหวังที่เกิดขึ้น ในหัวมีแต่ความอยากแก้แค้น
เธอเล่าว่าพยายามโทรไปราวีผู้หญิงคนนั้นตลอด ผู้หญิงคนนั้นด่ากลับมาว่า ถ้าแน่จริงให้ทำแบบเดียวกับที่เขาทำ เธอเลยตัดสินใจประชดตามคำพูดของผู้หญิงโดยคบกับเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งที่มีภรรยาแล้ว พอทำแบบนั้นได้ก็โทรไปบอกผู้หญิงว่า เธอทำได้ฉันก็ทำได้เหมือนกัน

พยายามค่อย ๆ แนะนำให้เธอฝึกวิปัสสนาเจริญเมตตา ใจจะได้มีความสุขขึ้นมาบ้าง จิตใจของเธอป่วย ทำให้ไม่แน่ใจว่าเธอจะทำได้แค่ไหน ตัดสินใจจะแนะนำให้เธอไปหาจิตแพทย์ แต่ก็กลัวเธอไม่ยอมรับว่าตัวเองป่วย ตัดใจยอมพูดไป เหมือนอย่างที่คิดไว้เธอเหมือนไม่ค่อยยอมรับ

เธอบอกอีกว่าจะขอจองเวรทั้งคู่ไม่ให้มีความสุข เห็นอาการของจิตใจที่โดนโทสะครอบงำแล้ว น่ากลัวมาก ๆ บางขณะจิตเธอเหมือนคนปกติทั่วไปไม่ป่วยอะไร แต่พอพูดถึงเรื่องความรักจิตของเธอเหมือนตกไปในหลุมที่จิตของเธอสร้างไว้ทันที คือหลุมของความเจ็บใจอยากจะแก้แค้น พอตกลงไปเธอจะบังคับการกระทำของตัวเองไม่ได้ถ้าต้องอยู่คนเดียว

ซึ่งเธอเล่าให้ฟังอีกว่า ทุกวันนี้แก้แค้นโดยการโทรศัพท์ไปหาทั้งคู่แล้วก็เงียบ ๆ ไม่พูดอะไร ขอแค่ได้ฟังเสียง ทำให้ทั้งคู่บ้าบ้าง พอเขาจับได้ก็เปลี่ยนเบอร์ไปเรื่อย ๆ น้ำเสียงของเธอที่เล่ามาจำได้ว่าเหมือนสะใจกับสิ่งที่เธอทำไป เธอปล่อยให้ตัวเองกระทำเหตุการณ์ซ้ำ ๆ มาตลอดเหมือนยาเสพติดไปแล้ว ทำให้แก้ไขยากจริง ๆ ต้องพึ่งจิตแพทย์

เห็นไหมคะว่าโทษของโทสะ เมื่อปล่อยให้ครอบงำมาก ๆ ทำให้จิตของเราป่วยได้ไม่ยาก ดังนั้นการเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรมไว้ และค่อย ๆ สอนให้ใจยอมรับเรื่องเลวร้ายเล็ก ๆ น้อย ๆ ว่าไม่ได้เกิดโดยความบังเอิญ เกิดจากวิบากกรรมของตัวเองทั้งนั้น พอเจอวิบากที่ต้องรับแรงจะได้ไม่เสียใจมากเกินไปจนทำให้จิตป่วยได้ คนไทยชาวพุทธ มีความเชื่อเรื่องกรรมอยู่ในจิตใต้สำนึกลึก ๆ ถ้าลองค่อย ๆ ศึกษาแบบมีเหตุผลจะทำให้เข้าใจกฎแห่งกรรมได้ค่ะ

http://dungtrin.com/mag/?41.fortune

 

งงตัวเองเหมือนกัน ปรกติจะไม่อ่านเรื่องแบบนี้ คีนนี้อ่านเสียตาลายเลย คงเป็นวิบากกรรมเหมือนกัน เพราะอดีตไม่ชอบอ่าน แต่อ่านแล้วก็ต้องยอมรับครับ ว่า
ได้แง่คิด อะไร หลายๆอย่าง ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ สาธุ สาธุ สาธุ

 

เราก็เคยเป็นเหมือนคนแรกค่ะ แต่ไม่เคยคิดว่าจะทวงคืนหรอกค่ะ ของไม่ดีไม่อยากได้คืน

 

...........

 

อยากได้เขาคืนค่ะเพราะเขาคือคนแรก ได้แต่ภาวนาทุกวัน วันนี้ก้อรออยู่ แต่ก้อคงไม่ใช่ แล้วแต่ เวรแต่กรรม ตอนนี้ทำได้คือ อโหสิกรรม แล้วก้อทำใจค่ะ

 

เพราะฉะนั้นไม่ควรรักสิ่งใด เพราะพลัดพรากจากของรักเป็นทุกข์

ผู้ที่หมดความรักและความไม่รักแล้ว เครื่องผูกพันก็พลอยหมดไปด้วย

Therefore hold nothing dear, for separation from the beloved is painful.

There are no bonds for those to whom nothing is dear or not dear.

^^

 

สงสัยเราจะมีกรรม เหมือนกัน

 

เป็นเหมือนกันค่ะ พยายามใช้ธรรมะรักษาใจอยู่ ค่ะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ ;8

 

เป็นเหมือนกันค่ะ ทุกวันนี้ยังตัดเขาไม่ได้เลยได้แต่เอาธรรมมะเยียวยาหัวใจ แต่ก็ดีขึ้นนะคะทำให้เราไม่ทุกข์มากเหมือนเมื่อก่อน ขอบคุณธรรมมะแล้วเราก็สวดมนต์ทุกวันด้วย ดีขึ้นเยอะค่ะ

 

ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์

 

เอาไว้เป็นข้อเตือนใจตนเอง

 

ทุกวันนี้มีแต่มองคนอื่น (ฮิฮิ) พอได้อ่านแล้วก็กลับมามองตัวเอง
ขอบคุณมากครับ

อนุโมทนา ครับ

http://www.thepjamlang.com

<O</O

 

เคยทั้ง รัก ทั้งแค้นเหมือนกันคะ...

แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น (น่ากลัวจัง T___T)

คนเรามันก็ต้องยอมรับความเป็นจริง ว่า ความรัก มันป็นเรื่องของคนสองคน..

เมื่อไหร่ที่มันมีเกินสอง ก็ต้องเกิดปัญหา...

และสุดท้ายก็ต้องเจ็บปวดกันทุกคน...

ถอยดีกว่า..ไม่เอาดีกว่า... อิอิ

 

ก็ภาวนาให้กับทุกคนที่ตกอยู่ในบ่วงของความรักที่เจ็บปวดและหาทางออกไม่ได้ให้เจอกับแสงสว่างโดยไวค่ะ...ที่ใดมีรักที่นั้นย่อมมีทุกข์...ขออนุโมทนากับทุกคนค่ะ

 

ยังมีรักค่ะ ...ตอนนี้

รักที่ผ่านมา..ก้อถือว่าเป็นกรรม ไม่ใช่คู่ก้อไม่ได้คู่กันหรอกค่ะ อโหสิกรรม..ปล่อยวาง แล้วจะรู้สึกดีขึ้นนะคะ ^^