การผูกอาฆาตพยาบาท จองเวร ให้ผลข้ามภพข้ามชาติ

​

จากหนังสือ

 

อภัยทาน รักบริสุทธิ์

ชีวิตคือการลงทุน

ชีวิตคือการลงทุน ตัวชีวิตคือต้นทุน สิ่งที่ได้มาหลังจากชีวิตคือกำไรทั้งหมด การเกิดมาในโลกนี้ เหมือนการมาเที่ยว หรือไปเที่ยวต่างประเทศ เราชื่นชมได้ทุกอย่างที่เห็น แต่เมื่อจะเดินทางกลับจะต้องวางทุกอย่างไว้ที่เดิม เพราะนั่นเป็นสมบัติของแผ่นดินนั้นเก็บเอาเพียงความสุข ความเบิกบานใจ ไปติดตัวกลับบ้านก็พอ ชีวิตในโลกนี้มีทั้งกำไรที่เป็นสินทรัพย์และกำไรที่เป็นอริยทรัพย์ สินทรัพย์เราทิ้งไว้ให้เป็นสมบัติของโลกต่อไป ให้คนอื่นชื่นชมด้วย หากเรามีโอกาสกลับมาเที่ยว (เกิดใหม่) อีก เราก็มีโอกาสได้ชื่นชมอีก อริยทรัพย์ คือ บุญ ความสุข ความเบิกบานใจ อิ่มใจ พอใจ เป็นสมบัติแท้ของเราตามเราไปได้ทุกแห่งหน

การลงทุนให้ได้กำไร คือหัดทำความพอใจในสิ่งที่เรามีความโชคร้ายของมนุษย์ คือการไม่รู้ว่าตนเองโชคดี ทุกชีวิตล้วนมีภัย ภัยของชีวิตอาจเกิดขึ้นได้ทุกเสี้ยววินาที ภัยที่เกิดจากภายนอก ไม่ร้ายแรงเท่ากับภัยภายใน ภัยที่ผู้อื่นสร้างขึ้น กระทบเราน้อยกว่าภัยที่เราสร้างขึ้นเอง บางคนทำผิดแล้ว กลับมานั่งเสียใจในภายหลังก็บ่อย ภัยทั้งหลายล้วนเป็นยาพิษ ที่ปลิดชีวิตจิตใจเราได้ทั้งสิ้น มนุษย์อื่นทำลายเรา ก็ทำได้เพียงขณะหนึ่ง แต่จิตที่ตั้งไว้ผิดจะทำลายเราข้ามภพชาติ ด้วยเหตุนี้ ท่านจึงสอนเรื่อง

 

อนุโมทนาสาธุบุญ ​

ธรรมะเป็นของจริง ปฏิบัติจริง ได้ผลจริง

ธรรมทั้งหลาย จำได้ง่ายรู้ได้ยาก

เหมือนครกสาก ไม่รู้รส บดอาหาร
รสของเกลือ ผู้ที่เชื่อต้องรับประทาน
รสมันหวาน รู้ด้วยใจ ภายในตน​

ยังไม่รู้รส ธรรมทั้งหมด มองไม่เห็น

ไม่บำเพ็ญ จิตไม่คลายไม่ได้ผล

รู้ตามปริยัติ ไม่ปฏิบัติ ฝึกหัดตน
ไม่อดทน ไม่เป็นพระ ไม่ชนะมาร <O</O​

 

สาธุ

 

อนุโมทนากับเจ้าของกระทู้ครับ
สาธุ สาธุ สาธุ<O</O
<O</O
<O</O


_____________________________<O</O
เชิญร่วมบริจาคหนังสือ เข้าห้องสมุดชุมชนวัดย่านยาว<O</O
http://palungjit.org/showthread.php?t=130823<O</O

 

อนุโมทนากับทุกท่านค่ะ
แต่ยิ่งกว่าการอภัยทาน คือการยอมรับความเป็นจริง
สิ่งที่เกิดแก่เรา คือกฎของกรรม ทุกสิ่งล้วนเราทำมา
การยอมรับทุกสิ่งที่เกิดแก่เรา คือ ไม่ต้องอภัย แต่คือเข้าใจ
กรรมยุติธรรมเสมอ ตรงไปตรงมา เที่ยงแท้แน่นอน
คือเข้าใจ คือยอมรับ คือใจที่ไม่ทุกข์ คือใจที่เบิกบานผ่องใส

 

<HR style="COLOR: #ffffff; BACKGROUND-COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->อนุโมทนาสาธุครับ

ธรรมะ นี้ แม้ง่าย แต่ ทำยาก ...อภัยทาน

 

อนุโมทนาครับ ถ้าบ้านเมืองไทยให้อภัยกัน และยอมรับชะตากรรมที่เกิดขึ้น เพื่อเดินทางไปแก้ปัญหาบ้านเมือง ปากท้องประชาชน บ้านเมืองคงจะน่าอยู่ขึ้นตั้งเยอะ

 

อนุโมทนากับทุกท่านค่ะ
แต่ยิ่งกว่าการอภัยทาน คือการยอมรับความเป็นจริง
สิ่งที่เกิดแก่เรา คือกฎของกรรม ทุกสิ่งล้วนเราทำมา
การยอมรับทุกสิ่งที่เกิดแก่เรา คือ ไม่ต้องอภัย แต่คือเข้าใจ
กรรมยุติธรรมเสมอ ตรงไปตรงมา เที่ยงแท้แน่นอน

เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ ขอให้รวย
<!-- / message -->

 

เห็นด้วยกับคุณ KASHER คับ
----------------------------
ขออนุโมทนา

 

การละ ปล่อยวางได้ ไม่ยึดติดมาเกาะเกี่ยวจิต
เมื่อจิตสงบ ดิ่ง.. ลึก..
หนทางสว่าง แห่งปัญญาย่อมเกิด..

"สัพพะทานัง ธัมมะทานัง ชินาติ"
"การให้ธรรมเป็นทาน ชนะทานทั้งปวง"..
ขออนุโมทนากับทุกท่านค่ะ..สาธุ

 

ขออนุโมทนาสาธุ การอภัยทานต้องกระทำด้วยจิตบริสุทธิ์ซึ่งกันและกัน ถ้าเป็นการกระทำอโหสิกรรมโดยฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดแล้ว กรรมที่ตามมายังอาจจะไม่สิ้นสุดและอาจจะตามติดต่อไป แต่อาจจะเบาบางลงได้ถ้าผู้ให้การอภัยทานหรืออโหสิกรรมคนเดิมได้กระทำอยู่เรื่อย ๆ ด้วยจิตที่ทรงไว้ด้วยพรหมวิหารสี่ตลอดเวลา เมตตา เจโต วิมุตติ ภาวนาต่อเนื่องแล้วจะดีค่ะ

 

วิธีคิด มีความสำคัญมากสำหรับชีวิตของคน เรามักได้ยินเสมอ ๆ ว่า แพ้หรือชนะอยู่ที่กำลังใจ แท้จริงแล้ว คำว่า

 

อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลย
ขออนุโมทนาบุญครับ

 

เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร

 

อนุโมทนา และ ยินดียิ่งที่มีกระทู้แบบนี้ครับ

 

ขออนุโมทนาครับ ผู้ใดทำได้ย่อมเป็นผู้ประเสริฐ อยู่เป็นสุขสำราญทุกเมื่อเชื่อวัน

 

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่ช่วยให้แสงสว่างในจิตใจนะคะ

 

สาธุ สาธุ ค่ะ ทราบไหม ว่า ทำไม ถึง ต้องพยาบาท เพราะเนื่องมาจากความโกรธ แล้ว มันก็ทำยากมากๆๆ เลย
แต่ถ้าเราตั้งใจและพยายาม พอมันหลุดได้ น่ะค่ะ ความสุข ที่แท้จริง ความกดดันต่างๆ มันหลุดเลยค่ะ แล้ว การปฏิบัติในธรรมะ ก็จะสูงยิ่งๆ ขึ้นไปโดยเร็วอีกด้วยน่ะค่ะ ขออนุโมทนาค่ะ อย่าไปยอมแพ้มัน กับตัวทิฐิ เมื่อก่อนเราร้องไห้ เลยน่ะ อย่างไรก็ไม่ยอม ขอโทษใคร ถ้าหากเราไม่ได้ทำผิด( อันนี้ อาจเป็นมุมมองของตัวเองคนเดียวก็ได้ ) เคยคิดไหมว่าทำไม ต้องมาเจอกะเรา นั่นแหละ เราเคยทำกะเค้ามาก่อนหรือเปล่า???